Ancient Greek-English Dictionary Language

γιγνώσκω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: γιγνώσκω γνώσομαι ἔγνων ἔγνωκα ἔγνωσμαι

Structure: γιγνώσκ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: gignw/skw 는 어근 GNW의 반복으로 형성된 것, 참고: gnw=nai, gnwto/s, 라틴어 gnosco 또한 마찬가지임.

Sense

  1. I am aware of; I perceive, observe, know, learn
  2. I know, understand
  3. I distinguish, discern
  4. (with genitive) I am aware of something
  5. (followed by relative clauses) I perceive that...

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γιγνώσκω γιγνώσκεις γιγνώσκει
Dual γιγνώσκετον γιγνώσκετον
Plural γιγνώσκομεν γιγνώσκετε γιγνώσκουσιν*
SubjunctiveSingular γιγνώσκω γιγνώσκῃς γιγνώσκῃ
Dual γιγνώσκητον γιγνώσκητον
Plural γιγνώσκωμεν γιγνώσκητε γιγνώσκωσιν*
OptativeSingular γιγνώσκοιμι γιγνώσκοις γιγνώσκοι
Dual γιγνώσκοιτον γιγνωσκοίτην
Plural γιγνώσκοιμεν γιγνώσκοιτε γιγνώσκοιεν
ImperativeSingular γίγνωσκε γιγνωσκέτω
Dual γιγνώσκετον γιγνωσκέτων
Plural γιγνώσκετε γιγνωσκόντων, γιγνωσκέτωσαν
Infinitive γιγνώσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
γιγνωσκων γιγνωσκοντος γιγνωσκουσα γιγνωσκουσης γιγνωσκον γιγνωσκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular γιγνώσκομαι γιγνώσκει, γιγνώσκῃ γιγνώσκεται
Dual γιγνώσκεσθον γιγνώσκεσθον
Plural γιγνωσκόμεθα γιγνώσκεσθε γιγνώσκονται
SubjunctiveSingular γιγνώσκωμαι γιγνώσκῃ γιγνώσκηται
Dual γιγνώσκησθον γιγνώσκησθον
Plural γιγνωσκώμεθα γιγνώσκησθε γιγνώσκωνται
OptativeSingular γιγνωσκοίμην γιγνώσκοιο γιγνώσκοιτο
Dual γιγνώσκοισθον γιγνωσκοίσθην
Plural γιγνωσκοίμεθα γιγνώσκοισθε γιγνώσκοιντο
ImperativeSingular γιγνώσκου γιγνωσκέσθω
Dual γιγνώσκεσθον γιγνωσκέσθων
Plural γιγνώσκεσθε γιγνωσκέσθων, γιγνωσκέσθωσαν
Infinitive γιγνώσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
γιγνωσκομενος γιγνωσκομενου γιγνωσκομενη γιγνωσκομενης γιγνωσκομενον γιγνωσκομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγνώσω ἐγνώσατο
Dual ἐγνώσασθον ἐγνωσάσθην
Plural ἐγνωσάμεθα ἐγνώσασθε ἐγνώσαντο
SubjunctiveSingular γνώσωμαι γνώσῃ γνώσηται
Dual γνώσησθον γνώσησθον
Plural γνωσώμεθα γνώσησθε γνώσωνται
ImperativeSingular γνώσαι γνωσάσθω
Dual γνώσασθον γνωσάσθων
Plural γνώσασθε γνωσάσθων
Infinitive γνώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
γνωσαμενος γνωσαμενου γνωσαμενη γνωσαμενης γνωσαμενον γνωσαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγνώσθην ἐγνώσθης ἐγνώσθη
Dual ἐγνώσθητον ἐγνωσθήτην
Plural ἐγνώσθημεν ἐγνώσθητε ἐγνώσθησαν
SubjunctiveSingular γνώσθω γνώσθῃς γνώσθῃ
Dual γνώσθητον γνώσθητον
Plural γνώσθωμεν γνώσθητε γνώσθωσιν*
OptativeSingular γνωσθείην γνωσθείης γνωσθείη
Dual γνωσθείητον γνωσθειήτην
Plural γνωσθείημεν γνωσθείητε γνωσθείησαν
ImperativeSingular γνώσθητι γνωσθήτω
Dual γνώσθητον γνωσθήτων
Plural γνώσθητε γνωσθέντων
Infinitive γνωσθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
γνωσθεις γνωσθεντος γνωσθεισα γνωσθεισης γνωσθεν γνωσθεντος

Aorist tense

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓γνωκα έ̓γνωκας έ̓γνωκεν*
Dual ἐγνώκατον ἐγνώκατον
Plural ἐγνώκαμεν ἐγνώκατε ἐγνώκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐγνώκω ἐγνώκῃς ἐγνώκῃ
Dual ἐγνώκητον ἐγνώκητον
Plural ἐγνώκωμεν ἐγνώκητε ἐγνώκωσιν*
OptativeSingular ἐγνώκοιμι ἐγνώκοις ἐγνώκοι
Dual ἐγνώκοιτον ἐγνωκοίτην
Plural ἐγνώκοιμεν ἐγνώκοιτε ἐγνώκοιεν
ImperativeSingular έ̓γνωκε ἐγνωκέτω
Dual ἐγνώκετον ἐγνωκέτων
Plural ἐγνώκετε ἐγνωκόντων
Infinitive ἐγνωκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγνωκως ἐγνωκοντος ἐγνωκυῑα ἐγνωκυῑᾱς ἐγνωκον ἐγνωκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓γνωσμαι έ̓γνωσαι έ̓γνωσται
Dual έ̓γνωσθον έ̓γνωσθον
Plural ἐγνώσμεθα έ̓γνωσθε ἐγνώσαται
ImperativeSingular έ̓γνωσο ἐγνώσθω
Dual έ̓γνωσθον ἐγνώσθων
Plural έ̓γνωσθε ἐγνώσθων
Infinitive έ̓γνωσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγνωσμενος ἐγνωσμενου ἐγνωσμενη ἐγνωσμενης ἐγνωσμενον ἐγνωσμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅτι ἐμοῦ δεηθέντοσ ὅλον εἰπεῖν τὴν ἀρετήν, αὐτὴν μὲν πολλοῦ δεῖσ εἰπεῖν ὅτι ἐστίν, πᾶσαν δὲ φῂσ πρᾶξιν ἀρετὴν εἶναι, ἐάνπερ μετὰ μορίου ἀρετῆσ πράττηται, ὥσπερ εἰρηκὼσ ὅτι ἀρετή ἐστιν τὸ ὅλον καὶ ἤδη γνωσομένου ἐμοῦ, καὶ ἐὰν σὺ κατακερματίζῃσ αὐτὴν κατὰ μόρια. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 56:6)
  • ἅμα γὰρ ἂν ἐπιόντοσ τοῦ γνωσομένου ἄλλο καὶ ἀλλοῖον γίγνοιτο, ὥστε οὐκ ἂν γνωσθείη ἔτι ὁποῖόν γέ τί ἐστιν ἢ πῶσ ἔχον· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 339:6)
  • ῥύσεσθαί γε μὴν ἔλεγον αὐτὸν τῆσ ἐπιβουλῆσ, ἂν αὐτοῖσ ἐφῇ κτεῖναι τὸν Ἰσμάηλον, ὡσ οὐδενὸσ γνωσομένου· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 10 209:1)

Synonyms

  1. I am aware of

  2. I know

  3. I distinguish

  4. I am aware of something

  5. I perceive that

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION