Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποστέλλω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποστέλλω ἀποστελῶ ἀποστεῖλα ἀπέσταλκα ἀπέσταλμαι ἀπεστάλην

Structure: ἀπο (Prefix) + στέλλ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to send off, send away from
  2. (absolute) to send away, banish
  3. (passive) to go away, depart, set out

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποστέλλω ἀποστέλλεις ἀποστέλλει
Dual ἀποστέλλετον ἀποστέλλετον
Plural ἀποστέλλομεν ἀποστέλλετε ἀποστέλλουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποστέλλω ἀποστέλλῃς ἀποστέλλῃ
Dual ἀποστέλλητον ἀποστέλλητον
Plural ἀποστέλλωμεν ἀποστέλλητε ἀποστέλλωσιν*
OptativeSingular ἀποστέλλοιμι ἀποστέλλοις ἀποστέλλοι
Dual ἀποστέλλοιτον ἀποστελλοίτην
Plural ἀποστέλλοιμεν ἀποστέλλοιτε ἀποστέλλοιεν
ImperativeSingular ἀποστέλλε ἀποστελλέτω
Dual ἀποστέλλετον ἀποστελλέτων
Plural ἀποστέλλετε ἀποστελλόντων, ἀποστελλέτωσαν
Infinitive ἀποστέλλειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποστελλων ἀποστελλοντος ἀποστελλουσα ἀποστελλουσης ἀποστελλον ἀποστελλοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποστέλλομαι ἀποστέλλει, ἀποστέλλῃ ἀποστέλλεται
Dual ἀποστέλλεσθον ἀποστέλλεσθον
Plural ἀποστελλόμεθα ἀποστέλλεσθε ἀποστέλλονται
SubjunctiveSingular ἀποστέλλωμαι ἀποστέλλῃ ἀποστέλληται
Dual ἀποστέλλησθον ἀποστέλλησθον
Plural ἀποστελλώμεθα ἀποστέλλησθε ἀποστέλλωνται
OptativeSingular ἀποστελλοίμην ἀποστέλλοιο ἀποστέλλοιτο
Dual ἀποστέλλοισθον ἀποστελλοίσθην
Plural ἀποστελλοίμεθα ἀποστέλλοισθε ἀποστέλλοιντο
ImperativeSingular ἀποστέλλου ἀποστελλέσθω
Dual ἀποστέλλεσθον ἀποστελλέσθων
Plural ἀποστέλλεσθε ἀποστελλέσθων, ἀποστελλέσθωσαν
Infinitive ἀποστέλλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποστελλομενος ἀποστελλομενου ἀποστελλομενη ἀποστελλομενης ἀποστελλομενον ἀποστελλομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποστελῶ ἀποστελεῖς ἀποστελεῖ
Dual ἀποστελεῖτον ἀποστελεῖτον
Plural ἀποστελοῦμεν ἀποστελεῖτε ἀποστελοῦσιν*
OptativeSingular ἀποστελοῖμι ἀποστελοῖς ἀποστελοῖ
Dual ἀποστελοῖτον ἀποστελοίτην
Plural ἀποστελοῖμεν ἀποστελοῖτε ἀποστελοῖεν
Infinitive ἀποστελεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποστελων ἀποστελουντος ἀποστελουσα ἀποστελουσης ἀποστελουν ἀποστελουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποστελοῦμαι ἀποστελεῖ, ἀποστελῇ ἀποστελεῖται
Dual ἀποστελεῖσθον ἀποστελεῖσθον
Plural ἀποστελούμεθα ἀποστελεῖσθε ἀποστελοῦνται
OptativeSingular ἀποστελοίμην ἀποστελοῖο ἀποστελοῖτο
Dual ἀποστελοῖσθον ἀποστελοίσθην
Plural ἀποστελοίμεθα ἀποστελοῖσθε ἀποστελοῖντο
Infinitive ἀποστελεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποστελουμενος ἀποστελουμενου ἀποστελουμενη ἀποστελουμενης ἀποστελουμενον ἀποστελουμενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπέστειλα ἀπέστειλας ἀπέστειλεν*
Dual ἀπεστείλατον ἀπεστειλάτην
Plural ἀπεστείλαμεν ἀπεστείλατε ἀπέστειλαν
SubjunctiveSingular ἀποστείλω ἀποστείλῃς ἀποστείλῃ
Dual ἀποστείλητον ἀποστείλητον
Plural ἀποστείλωμεν ἀποστείλητε ἀποστείλωσιν*
OptativeSingular ἀποστείλαιμι ἀποστείλαις ἀποστείλαι
Dual ἀποστείλαιτον ἀποστειλαίτην
Plural ἀποστείλαιμεν ἀποστείλαιτε ἀποστείλαιεν
ImperativeSingular ἀποστείλον ἀποστειλάτω
Dual ἀποστείλατον ἀποστειλάτων
Plural ἀποστείλατε ἀποστειλάντων
Infinitive ἀποστείλαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποστειλᾱς ἀποστειλαντος ἀποστειλᾱσα ἀποστειλᾱσης ἀποστειλαν ἀποστειλαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπεστειλάμην ἀπεστείλω ἀπεστείλατο
Dual ἀπεστείλασθον ἀπεστειλάσθην
Plural ἀπεστειλάμεθα ἀπεστείλασθε ἀπεστείλαντο
SubjunctiveSingular ἀποστείλωμαι ἀποστείλῃ ἀποστείληται
Dual ἀποστείλησθον ἀποστείλησθον
Plural ἀποστειλώμεθα ἀποστείλησθε ἀποστείλωνται
OptativeSingular ἀποστειλαίμην ἀποστείλαιο ἀποστείλαιτο
Dual ἀποστείλαισθον ἀποστειλαίσθην
Plural ἀποστειλαίμεθα ἀποστείλαισθε ἀποστείλαιντο
ImperativeSingular ἀποστείλαι ἀποστειλάσθω
Dual ἀποστείλασθον ἀποστειλάσθων
Plural ἀποστείλασθε ἀποστειλάσθων
Infinitive ἀποστείλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποστειλαμενος ἀποστειλαμενου ἀποστειλαμενη ἀποστειλαμενης ἀποστειλαμενον ἀποστειλαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • «ὁ φορολόγοσ, ὃν ἀπεστείλατε πρὸσ ἡμᾶσ, ἐκλήθη ἔμπροσθεν ἐμοῦ. (Septuagint, Liber Esdrae II 4:18)
  • ἐπειράθημεν ἀποστεῖλαι τὴν πρὸσ ὑμᾶσ ἀδελφότητα καὶ φιλίαν ἀνανεώσασθαι πρὸσ τὸ μὴ ἐξαλλοτριωθῆναι ὑμῶν. πολλοὶ γὰρ καιροὶ διῆλθον ἀφ̓ οὗ ἀπεστείλατε πρὸσ ἡμᾶσ. (Septuagint, Liber Maccabees I 12:10)
  • τὸν στέφανον τὸν χρυσοῦν καὶ τὴν βαί̈νην, ἣν ἀπεστείλατε, κεκομίσμεθα καὶ ἕτοιμοί ἐσμεν τοῦ ποιεῖν ὑμῖν εἰρήνην μεγάλην καὶ γράφειν τοῖσ ἐπὶ τῶν χρειῶν τοῦ ἀφιέναι ὑμῖν ἀφέματα. (Septuagint, Liber Maccabees I 13:37)
  • "ἐνηνοχέναι γὰρ δικέλλασ καὶ ἄμασ, ’ εἰ ταῦτ’ εἴχεθ’ ὑμεῖσ εἶπεν ἡ Γνάθαινα, ἐνέχυρα θέντεσ τὸ μίσθωμα ἂν ἀπεστείλατε. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 48 2:7)
  • ὥστε τοῦτο μὲν οὐ κατ’ ἐμοῦ, ἀλλὰ καθ’ ὑμῶν ἐπέσταλκεν, ὡσ ὑμεῖσ περὶ ὧν οὐκ ἠκούσατε, περὶ τούτων ἀποκρινάμενοι τὴν γνώμην ἀπεστείλατε. (Demosthenes, Speeches, 26:4)

Synonyms

  1. to send off

  2. to send away

  3. to go away

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION