뜻

2. 잃다, 떨어뜨리다, 지다
3. 초과하다, 넘어서다, 우수하다, 넘다
4. 떠나다, 포기하다, 버리다, 출발하다, 그만두다, 두다
7. 떨어지다, 실패하다, 가라앉다, 넘어지다, 쓰러지다, 떨어져 있다, 넘어뜨리다, 주저앉다, 부족하다
8. 떨어져 있다, 부족하다, 모자라다, 없다, 부재하다
9. 중단하다, 중지하다
10. 떠나다
11. 뒤에 남다, 머무르다

1. to leave over or behind, to leave behind one
2. to leave hold of, lose
3. to leave behind, to distance, to surpass
4. to leave quite, forsake, abandon, to leave, in the lurch
5. to leave alone, leave undone or unsaid
6. to leave open, leave a space
7. to fail, to be wanting, to fall, sink, to begin to wither, to fail, flag, lose heart
8. to be wanting of or in, wanting, of, wanted
9. to leave off
10. to depart from
11. to be left behind, stay behind
12. to be distanced by, inferior to
13. to be parted from, be absent or far from, to b

예문

• ἡ δὲ Ἰσαίου τεχνικωτέρα δόξειεν ἂν εἶναι καὶ ἀκριβεστέρα τῆσ Λυσίου τήν τε σύνθεσιν περιεργοτέρα τισ καὶ σχηματισμοῖσ διειλημμένη ποικίλοισ, ὅσον τε ἀπολείπεται τῆσ χάριτοσ ἐκείνησ, τοσοῦτον ὑπερέχει τῇ δεινότητι τῆσ κατασκευῆσ καὶ πηγή τισ ὄντωσ ἐστὶ τῆσ Δημοσθένουσ δυνάμεωσ. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 3 1:1)

  (디오니시오스, chapter 3 1:1)

• ἡ μυῖα ἔστι μὲν οὐ τὸ σμικροτάτον τῶν ὀρνέων, ὅσον ἐμπίσι καὶ κώνωψι καὶ τοῖσ ἔτι λεπτοτέροισ παραβάλλειν, ἀλλὰ τοσοῦτον ἐκείνων μεγέθει προὔχει ὅσον αὐτὴ μελίττησ ἀπολείπεται. (Lucian, Muscae Encomium, (no name) 1:1)

  (루키아노스, Muscae Encomium, (no name) 1:1)

• ὦ τέκν’, ἐρημόπολισ μάτηρ ἀπολείπεται ὑμῶν, οἱο͂σ ἰάλεμοσ, οἱᾶ́ τε πένθη δάκρυά τ’ ἐκ δακρύων καταλείβεται ἁμετέροισι δόμοισ· (Euripides, The Trojan Women, episode, antistrophe 36)

  (에우리피데스, The Trojan Women, episode, antistrophe 36)

• δόξησ ὥσπερ θαλάσσησ ἀπῳκισμένα τῷ γλαφυρῶσ καὶ περιττῶσ διάγειν ἀπολείπεται τὸ δὲ σωφρονεῖν καὶ μᾶλλον εὐνομεῖσθαι ταῖσ ἐπιθυμίαισ, οὔτε πολλαῖσ συνοικούσαισ οὔτ’ ἀλλοτρίαισ, σφόδρα διαφυλάττεται. (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 6 5:1)

  (플루타르코스, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 6 5:1)

• "ὁ δὲ ταῦθ’ ὑπάρχειν τῷ μετεσχηκέναι καὶ ὅσον ἀπολείπεται τοῦ ὄντοσ ἀεὶ καὶ τὸ εἶναι παρέχοντοσ αὐτοῖσ ὑπονοῶν οὐ παρορᾷ τὸ αἰσθητὸν ἀλλὰ παρορᾷ τὸ νοητόν, οὐδ’ ἀναιρεῖ τὰ γιγνόμενα καὶ φαινόμενα περὶ ἡμᾶσ τῶν παθῶν ἀλλ’ ὅτι βεβαιότερα τούτων ἕτερα καὶ μονιμώτερα πρὸσ οὐσίαν ἐστὶ τῷ μήτε γίγνεσθαι μήτ’ ἀπόλλυσθαι μήτε πάσχειν μηδέν, ἐνδείκνυται τοῖσ ἑπομένοισ, καὶ διδάσκει καθαρώτερον τῆσ διαφορᾶσ ἁπτομένουσ τοῖσ ὀνόμασι τὰ μὲν ὄντα τὰ δὲ γιγνόμενα προσαγορεύειν. (Plutarch, Adversus Colotem, section 1516)

  (플루타르코스, Adversus Colotem, section 1516)

유사 형태

• ἀπολεῖται (67)
• ἀπολείπει (58)
• ἀπολείπειν (55)
• ἀπολεῖς (47)
• ἀπολείπεται (43)
• ἀπολεῖ (38)
• ἀπολεῖσθαι (32)
• ἀπολείπων (29)
• ἀπολειφθεὶς (25)
• ἀπολείποντα (21)
• ἀπολείψειν (20)
• ἀπολείπουσι (17)
• ἀπόλειψιν (16)
• ἀπολεῖσθε (14)
• ἀπολείψει (12)
• ἀπολείπουσα (12)
• ἀπολεῖν (8)
• ἀπολεῖτε (8)
• ἀπολεῖπον (7)
• ἀπολείπῃ (7)
• ἀπολείψω (7)
• ἀπολείπεις (6)
• ἀπολείπωμεν (5)
• ἀπολείψεις (5)
• ἀπολείποιτο (5)
• ἀπολειφθὲν (5)
• ἀπολειπτέον (4)
• ἀπολειφθῇ (4)
• ἀπολείπομεν (4)
• ἀπολείπετε (3)
• ἀπολείβεται (3)
• ἀπολείψετε (3)
• ἀπολείψουσι (3)
• Ἀπολειπούσῃ (3)
• ἀπολείψασα (3)
• ἀπόλειψις (3)
• ἀπολειφθείη (2)
• ἀπολειφθήσῃ (2)
• ἀπολεῖσθον (2)
• ἀπολειφθείς (2)
• ἀπολείπῃς (2)
• ἀπολειφθῶσι (2)
• ἀπολείπεταί (2)
• ἀπολείπωσιν (2)
• ἀπολείψομεν (2)
• ἀπολειφθῶ (2)
• ἀπολείψεως (2)
• ἀπολείπω (2)
• ἀπολείψομαί (2)
• ἀπολείπομὲν (1)
• ἀπόλειψίς (1)
• ἀπολειπέσθω (1)
• ἀπολείποις (1)
• ἀπολείποντι (1)
• ἀπολείψοιτο (1)
• ἀπολεῖβον (1)
• ἀπολείπομαι (1)
• ἀπολεῖταί (1)
• ἀπολείποιεν (1)
• ἀπόλειπε (1)
• ἀπολείπουσί (1)
• ἀπόλεις (1)
• ἀπολείβεταί (1)
• ἀπολειπὼν (1)
• ἀπολείπηται (1)
• ἀπολείποντ (1)
• ἀπολεῖσθαί (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.