뜻

1. 포기하다, 버리다, 남기다, 잊다, 그만두다, 저버리다, 단념하다
3. 실패하다, 실수하다, 투항하다

1. to go forth and leave, to leave behind, forsake, abandon, hath forsaken, to abandon
2. to omit to do
3. to desert, fail
4. to cease or fail beforehand, to faint, fall into a swoon

예문

• οἲ ’γώ, προλείπω· (Euripides, Hecuba, episode 5:33)

  (에우리피데스, Hecuba, episode 5:33)

• καὶ τὸ σῶμα τῆσ ψυχῆσ συγγενέστατόν ἐστιν, ἀμελούμενον δὲ καὶ παρορώμενον ὑπ’ αὐτῆσ οὐκ ἐθέλει συνεργεῖν ἀλλὰ λυμαίνεται καὶ προλείπει τὰσ πράξεισ. (Plutarch, De fraterno amore, section 20 4:1)

  (플루타르코스, De fraterno amore, section 20 4:1)

• καὶ τὸ σῶμα τῆσ ψυχῆσ συγγενέστατόν ἐστιν, ἀμελούμενον δὲ καὶ παρορώμενον ὑπ’ αὐτῆσ οὐκ ἐθέλει συνεργεῖν ἀλλὰ λυμαίνεται καὶ προλείπει τὰσ πράξεισ. (Plutarch, De fraterno amore, section 20 13:1)

  (플루타르코스, De fraterno amore, section 20 13:1)

• οὐ γὰρ ἐξῆν, ἀλλ’ ἀπηγόρευτο κατὰ δή τινα νόμον παλαιόν, εἴτε τῆσ ἀλκῆσ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ πεζῷ τιθεμένων καὶ διὰ τοῦτο τὸν στρατηγὸν οἰομένων δεῖν παραμένειν τῇ φάλαγγι καὶ μὴ προλείπειν, εἴθ’, ὅτι τυραννικὸν εἰσ ἅπαντα τἆλλα καὶ μέγα τὸ τῆσ ἀρχῆσ κράτοσ ἐστίν, ἔν γε τούτῳ βουλομένων τὸν δικτάτορα τοῦ δήμου φαίνεσθαι δεόμενον. (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 4 1:2)

  (플루타르코스, Fabius Maximus, chapter 4 1:2)

• "ἧκεν οὖν καὶ ὁ Χάριλλοσ οἴκαδε τά τε σκέλη καὶ τὰ ἱμάτια βορβόρου μεστόσ, ὥστ’ ἀεὶ τοῦ Σωκράτουσ δαιμονίου μεμνῆσθαι μετὰ γέλωτοσ θαυμάζοντασ, εἰ μηδαμοῦ προλείπει τὸν ἄνδρα μηδ’ ἀμελεῖ τὸ θεῖον αὐτοῦ. (Plutarch, De genio Socratis, section 10 1:13)

  (플루타르코스, De genio Socratis, section 10 1:13)

유사 형태

• προλείπει (4)
• προλείψειν (3)
• προλείπων (2)
• προλείπειν (2)
• προλεί‐ (1)
• προλείποντα (1)
• πρόλειπε (1)
• προλειφθεὶς (1)
• προλείψεις (1)
• προλείπω (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.