Euripides, choral, strophe 1

ὁ μέγασ ὄλβοσ ἅ τ’ ἀρετὰ μέγα φρονοῦσ’ ἀν’ Ἑλλάδα καὶ παρὰ Σιμουντίοισ ὀχετοῖσ πάλιν ἀνῆλθ’ ἐξ εὐτυχίασ Ἀτρείδαισ πάλαι παλαιᾶσ ἀπὸ συμφορᾶσ δόμων, ὁπότε χρυσείασ ἔρισ ἀρνὸσ ἤλυθε Τανταλίδαισ, οἰκτρότατα θοινάματα καὶ σφάγια γενναίων τεκέων· ὅθεν φόνῳ φόνοσ ἐξαμεί‐ βων δι’ αἵματοσ οὐ προλεί‐ πει δισσοῖσιν Ἀτρείδαισ.