Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀναιρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀναιρέω

Structure: ἀν (Prefix) + αἱρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (active voice), to take up
  2. to take up and carry off, bear away
  3. to take up
  4. to take up bodies for burial

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναίρω ἀναίρεις ἀναίρει
Dual ἀναίρειτον ἀναίρειτον
Plural ἀναίρουμεν ἀναίρειτε ἀναίρουσιν*
SubjunctiveSingular ἀναίρω ἀναίρῃς ἀναίρῃ
Dual ἀναίρητον ἀναίρητον
Plural ἀναίρωμεν ἀναίρητε ἀναίρωσιν*
OptativeSingular ἀναίροιμι ἀναίροις ἀναίροι
Dual ἀναίροιτον ἀναιροίτην
Plural ἀναίροιμεν ἀναίροιτε ἀναίροιεν
ImperativeSingular ἀναῖρει ἀναιρεῖτω
Dual ἀναίρειτον ἀναιρεῖτων
Plural ἀναίρειτε ἀναιροῦντων, ἀναιρεῖτωσαν
Infinitive ἀναίρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναιρων ἀναιρουντος ἀναιρουσα ἀναιρουσης ἀναιρουν ἀναιρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀναίρουμαι ἀναίρει, ἀναίρῃ ἀναίρειται
Dual ἀναίρεισθον ἀναίρεισθον
Plural ἀναιροῦμεθα ἀναίρεισθε ἀναίρουνται
SubjunctiveSingular ἀναίρωμαι ἀναίρῃ ἀναίρηται
Dual ἀναίρησθον ἀναίρησθον
Plural ἀναιρώμεθα ἀναίρησθε ἀναίρωνται
OptativeSingular ἀναιροίμην ἀναίροιο ἀναίροιτο
Dual ἀναίροισθον ἀναιροίσθην
Plural ἀναιροίμεθα ἀναίροισθε ἀναίροιντο
ImperativeSingular ἀναίρου ἀναιρεῖσθω
Dual ἀναίρεισθον ἀναιρεῖσθων
Plural ἀναίρεισθε ἀναιρεῖσθων, ἀναιρεῖσθωσαν
Infinitive ἀναίρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀναιρουμενος ἀναιρουμενου ἀναιρουμενη ἀναιρουμενης ἀναιρουμενον ἀναιρουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἃ δὲ περὶ τῶν νέων γιγνώσκομεν καὶ ὅπωσ αὐτοῖσ χρώμεθα, ἐπειδὰν πρῶτον ἄρξωνται συνιέναι τε τοῦ βελτίονοσ καὶ τῷ σώματι ἀνδρίζεσθαι καὶ ὑφίστασθαι τοὺσ πόνουσ, ταῦτα ἤδη σοι διέξειμι, ὡσ μάθοισ οὗτινοσ χάριν τὰσ ἀσκήσεισ ταύτασ προτεθείκαμεν αὐτοῖσ καὶ διαπονεῖν τὸ σῶμα καταναγκάζομεν, οὐ μόνον ἕνεκα τῶν ἀγώνων, ὅπωσ τὰ ἆθλα δύναιντο ἀναιρεῖσθαι ‐ ἐπ’ ἐκεῖνα μὲν γὰρ ὀλίγοι πάνυ ἐξ ἁπάντων χωροῦσιν ‐ ἀλλὰ μεῖζόν τι ἁπάσῃ τῇ πόλει ἀγαθὸν ἐκ τούτου καὶ αὐτοῖσ ἐκείνοισ προσκτώμενοι. (Lucian, Anacharsis, (no name) 15:2)
  • εἰ δ’ ἔστιν ἐν γῇ, πρὶν θεοῦ δῦναι σέλασ, λύσαντα σεμνὰ στεμμάτων μυστήρια τῆσδ’ ἐξελαύνειν, μηδ’ ἀναιρεῖσθαι νεκροὺσ βίᾳ, προσήκοντ’ οὐδὲν Ἀργείων πόλει. (Euripides, Suppliants, episode 3:4)
  • ἔδει δὲ καὶ ταύτασ ἀναιρεῖσθαι τὴν ἑαυτοῦ ἑκάτερον. (Lucian, Symposium, (no name) 43:3)
  • μέχρι δὲ πολλοῦ διεφύλαττον οἱ περὶ τὸν τόπον ἐκεῖνον κατοικοῦντεσ μηδὲν ἐκτιθέναι τῶν γεννωμένων, ἀλλ’ ἀναιρεῖσθαι πάντα καὶ τρέφειν, τὸ Ῥωμύλου πάθοσ καὶ τὴν ὁμοιότητα τιμῶντεσ. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 8 3:4)
  • τὸν μὲν οὖν ἐρινεὸν ῥουμινᾶλιν ὠνόμασαν ἀπὸ τῆσ θηλῆσ, ἣν ἡ λύκαινα παρ’ αὐτὸν ὀκλάσασα τοῖσ βρέφεσι παρέσχε μέχρι δὲ πολλοῦ διεφύλαττον οἱ περὶ τὸν τόπον ἐκεῖνον κατοικοῦντεσ μηδὲν ἐκτιθέναι τῶν γεννωμένων, ἀλλ’ ἀναιρεῖσθαι πάντα καὶ τρέφειν, τὸ Ῥωμύλου πάθοσ καὶ τὴν ὁμοιότητα τιμῶντεσ. (Plutarch, De fortuna Romanorum, section 8 9:1)
  • "τοὺσ σοφιστὰσ λογαρίων προύβαλεν αὐτοῖσ, ἑνὸσ μνησθεὶσ καὶ πρὸσ τοῦτο μηδὲν εἰπὼν μηδὲ λύσασ τὴν πιθανότητα, τραγῳδίαν ἐπάγει τῷ Στίλπωνι καί τὸν βίον ἀναιρεῖσθαὶ φησιν ὑπ’ αὐτοῦ, λέγοντοσ ἕτερον ἑτέρου μὴ κατηγορεῖσθαι. (Plutarch, Adversus Colotem, section 224)

Synonyms

  1. to take up and carry off

  2. to take up

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION