Diodorus Siculus, Library, book xiii, chapter 28

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 28)

Νικόλαοσ μὲν οὖν πρὸσ τοὺσ Συρακοσίουσ τοιούτοισ χρησάμενοσ λόγοισ κατέπαυσε τὴν δημηγορίαν, συμπαθεῖσ ποιήσασ τοὺσ ἀκούοντασ. Γύλιπποσ δ’ ὁ Λάκων ἀπαραίτητον τὸ πρὸσ Ἀθηναίουσ μῖσοσ διαφυλάττων, ἀναβὰσ ἐπὶ τὸ βῆμα τῶν λόγων τὴν ἀρχὴν ἐντεῦθεν ἐποιήσατο. θαυμάζω μεγάλωσ, ἄνδρεσ Συρακόσιοι, θεωρῶν ὑμᾶσ οὕτωσ ταχέωσ, περὶ ὧν ἔργῳ κακῶσ πεπόνθατε, περὶ τούτων τῷ λόγῳ μεταδιδασκομένουσ.

εἰ γὰρ ὑμεῖσ ὑπὲρ ἀναστάσεωσ κινδυνεύσαντεσ πρὸσ τοὺσ ἐπὶ κατασκαφῇ τῆσ πατρίδοσ ὑμῶν παραγεγενημένουσ ἀνεῖσθε τοῖσ θυμοῖσ, τί χρὴ νῦν ἡμᾶσ διατείνεσθαι τοὺσ μηδὲν ἠδικημένουσ; δότε δέ μοι πρὸσ θεῶν, ἄνδρεσ Συρακόσιοι, συγγνώμην τὴν συμβουλίαν ἐκτιθεμένῳ μετὰ παρρησίασ·

Σπαρτιάτησ γὰρ ὢν καὶ τὸν λόγον ἔχω Σπαρτιάτην. καὶ πρῶτον ἄν τισ ἐπιζητήσειε, πῶσ Νικόλαοσ ἐλεῆσαί φησι τοὺσ Ἀθηναίουσ, οἳ τὸ γῆρασ αὐτοῦ διὰ τὴν ἀπαιδίαν ἐλεεινὸν πεποιήκασι, καὶ παριὼν εἰσ ἐκκλησίαν ἐν ἐσθῆτι πενθίμῃ δακρύει καὶ λέγει δεῖν οἰκτείρειν τοὺσ φονεῖσ τῶν ἰδίων τέκνων. οὐκέτι γὰρ ἐπιεικήσ ἐστιν ὁ τῶν συγγενεστάτων μετὰ τὴν τελευτὴν ἀμνημονῶν, τοὺσ δὲ πολεμιωτάτουσ σῶσαι προαιρούμενοσ.

ἐπεὶ πόσοι τῶν ἐκκλησιαζόντων υἱοὺσ ἀνῃρημένουσ κατὰ τὸν πόλεμον ἐπενθήσατε; πολλοὶ γοῦν τῶν καθημένων ἐθορύβησαν. ὁ δ’ ἐπιβαλών, Ὁρᾷσ, φησί, τοὺσ τῷ θορύβῳ τὴν συμφορὰν ἐμφανίζοντασ;

πόσοι δὲ ἀδελφοὺσ ἢ συγγενεῖσ ἢ φίλουσ ἀπολωλεκότεσ ἐπιζητεῖτε; καὶ πολλῷ πλείουσ ἐπεσημήναντο. καὶ ὁ Γύλιπποσ, θεωρεῖσ, ἔφη, τὸ πλῆθοσ τῶν δι’ Ἀθηναίουσ δυστυχούντων;

οὗτοι πάντεσ οὐδὲν εἰσ ἐκείνουσ ἁμαρτάνοντεσ τῶν ἀναγκαιοτάτων σωμάτων ἐστερήθησαν, καὶ τοσοῦτο μισεῖν τοὺσ Ἀθηναίουσ ὀφείλουσιν, ὅσον τοὺσ ἰδίουσ ἠγαπήκασι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION