Diodorus Siculus, Library, book xiii, chapter 83

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 83)

ἦν δὲ τῶν Ἀκραγαντίνων σχεδὸν πλουσιώτατοσ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον Τελλίασ, ὃσ κατὰ τὴν οἰκίαν ξενῶνασ ἔχων πλείουσ πρὸσ ταῖσ πύλαισ ἔταττεν οἰκέτασ, οἷσ παρηγγελμένον ἦν ἅπαντασ τοὺσ ξένουσ καλεῖν ἐπὶ ξενίᾳ. πολλοὶ δὲ καὶ τῶν ἄλλων Ἀκραγαντίνων ἐποίουν τὸ παραπλήσιον, ἀρχαϊκῶσ καὶ φιλανθρώπωσ ὁμιλοῦντεσ· διόπερ καὶ Ἐμπεδοκλῆσ λέγει περὶ αὐτῶν, ξείνων αἰδοῖοι λιμένεσ, κακότητοσ ἄπειροι. καὶ δή ποτε πεντακοσίων ἱππέων παραγενομένων ἐκ Γέλασ χειμερίου περιστάσεωσ οὔσησ, καθάπερ φησὶ Τίμαιοσ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ βίβλῳ, πάντασ αὐτὸσ ὑπεδέξατο, καὶ παραχρῆμα πᾶσιν ἱμάτια καὶ χιτῶνασ ἔνδοθεν προενέγκασ ἔδωκεν.

καὶ Πολύκλειτοσ ἐν ταῖσ ἱστορίαισ ἐξηγεῖται περὶ τοῦ κατὰ τὴν οἰκίαν πιθεῶνοσ λέγων ὡσ διαμείναντοσ αὐτοῦ τε στρατευομένου ἐν Ἀκράγαντι τεθεωρηκότοσ·

εἶναι δ’ ἐν αὐτῷ τριακοσίουσ μὲν πίθουσ ἐξ αὐτῆσ τῆσ πέτρασ τετμημένουσ, ἕκαστον ἑκατὸν ἀμφορεῖσ χωροῦντα· κολυμβήθραν δὲ παρ’ αὐτοῖσ ὑπάρχειν κεκονιαμένην, χωροῦσαν ἀμφορεῖσ χιλίουσ, ἐξ ἧσ τὴν ῥύσιν εἰσ τοὺσ πίθουσ γίνεσθαι. γεγονέναι δέ φασι τὸν Τελλίαν τὸ μὲν εἶδοσ εὐτελῆ παντελῶσ, τὸ δὲ ἦθοσ θαυμαστόν.

ἀποσταλέντοσ οὖν αὐτοῦ πρὸσ Κεντοριπίνουσ κατὰ πρεσβείαν, καὶ παρεληλυθότοσ εἰσ τὴν ἐκκλησίαν, τὸ μὲν πλῆθοσ προέπεσεν εἰσ ἄκαιρον γέλωτα, θεωροῦν καταδεέστερον τῆσ περὶ αὐτοῦ δόξησ· ὁ δ’ ὑπολαβὼν εἶπε μὴ θαυμάζειν· ἐν ἔθει γὰρ εἶναι τοῖσ Ἀκραγαντίνοισ πρὸσ μὲν τὰσ ἐπιδόξουσ πόλεισ ἀποστέλλειν τοὺσ κρατίστουσ τῷ κάλλει, πρὸσ δὲ τὰσ ταπεινὰσ καὶ λίαν εὐτελεῖσ ὁμοίουσ. οὐ μόνον δὲ περὶ τὸν Τελλίαν συνέβαινεν εἶναι τοῦ πλούτου μεγαλοπρέπειαν, ἀλλὰ καὶ περὶ πολλοὺσ ἄλλουσ Ἀκραγαντίνουσ.

Ἀντισθένησ γοῦν ὁ ἐπικαλούμενοσ Ῥόδοσ γάμουσ ἐπιτελῶν τῆσ θυγατρὸσ εἱστίασε τοὺσ πολίτασ ἐπὶ τῶν στενωπῶν ὧν ᾤκουν ἕκαστοι, καὶ ζεύγη τῇ νύμφῃ συνηκολούθησε πλείω τῶν ὀκτακοσίων· πρὸσ δὲ τούτοισ οὐ μόνον οἱ κατ’ αὐτὴν τὴν πόλιν ἱππεῖσ, ἀλλὰ καὶ τῶν ἀστυγειτόνων πολλοὶ κληθέντεσ ἐπὶ τὸν γάμον συμπροέπεμψαν τὴν νύμφην. περιττότατον δέ φασι γενέσθαι τὸ περὶ τὴν τοῦ φωτὸσ κατασκευήν·

τούσ τε γὰρ βωμοὺσ τοὺσ ἐν πᾶσι τοῖσ ἱεροῖσ καὶ τοὺσ ἐν τοῖσ στενωποῖσ καθ’ ὅλην τὴν πόλιν ἐπλήρωσε ξύλων, καὶ τοῖσ ἐπὶ τῶν ἐργαστηρίων ἔδωκε σχίδακασ καὶ κληματίδασ, παραγγείλασ, ὅταν ἀπὸ τῆσ ἀκροπόλεωσ ἀναφθῇ πῦρ, ἅπαντασ ἐπιτελεῖν τὸ παραπλήσιον· ὧν ποιησάντων τὸ προσταχθέν, καθ’ ὃν καιρὸν ἤγετο ἡ νύμφη, προηγουμένων πολλῶν τῶν τὰσ δᾷδασ φερόντων, ἡ μὲν πόλισ ἔγεμε φωτόσ, τὸ δὲ συνακολουθοῦν πλῆθοσ οὐκ ἐχώρουν αἱ δημόσιαι κατὰ τὸ ἑξῆσ ὁδοί, πάντων συμφιλοτιμουμένων τῇ τἀνδρὸσ μεγαλοπρεπείᾳ.

κατ’ ἐκεῖνον γὰρ τὸν χρόνον Ἀκραγαντῖνοι μὲν ἦσαν πλείουσ τῶν δισμυρίων, σὺν δὲ τοῖσ κατοικοῦσι ξένοισ οὐκ ἐλάττουσ τῶν εἴκοσι μυριάδων. φασὶ δὲ τὸν Ἀντισθένην, ἐπειδὴ τὸν υἱὸν ἑώρα πολεμοῦντά τινα τῶν ἀγρογειτόνων πένητα καὶ βιαζόμενον ἑαυτῷ τὸ ἀγρίδιον πωλῆσαι, μέχρι μέν τινοσ ἐπιπλήττειν, τῆσ δ’ ἐπιθυμίασ ἐπίτασιν λαμβανούσησ, φῆσαι δεῖν μὴ σπεύδειν πῶσ ἄπορον ποιήσῃ τὸν γείτονα, ἀλλὰ τοὐναντίον ὅπωσ πλούσιοσ ὑπάρχῃ·

οὕτωσ γὰρ αὐτὸν ἐπιθυμήσειν μὲν ἀγροῦ μείζονοσ, οὐ δυνάμενον δὲ παρὰ τοῦ γείτονοσ προσαγοράσαι τὸν ὑπάρχοντα πωλήσειν. διὰ δὲ τὸ μέγεθοσ τῆσ κατὰ τὴν πόλιν εὐπορίασ τοσαύτην συνέβαινε τρυφὴν εἶναι παρὰ τοῖσ Ἀκραγαντίνοισ, ὥστε μετ’ ὀλίγον τῆσ πολιορκίασ γινομένησ ποιῆσαι ψήφισμα περὶ τῶν ἐν τοῖσ φυλακείοισ διανυκτερευόντων, ὅπωσ μή τισ ἔχῃ πλεῖον τύλησ καὶ περιστρώματοσ καὶ κωδίου καὶ δυεῖν προσκεφαλαίων.

τοιαύτησ δὲ τῆσ σκληροτάτησ στρωμνῆσ ὑπαρχούσησ, ἔξεστι λογίζεσθαι τὴν κατὰ τὸν λοιπὸν βίον τρυφήν.

περὶ μὲν οὖν τούτων οὔτε παραδραμεῖν ἠθελήσαμεν οὔτ’ ἐπὶ πλεῖον μακρολογεῖν, ἵνα μὴ τῶν ἀναγκαιοτέρων ἀποπίπτωμεν. οἱ δὲ Καρχηδόνιοι τὰσ δυνάμεισ διαβιβάσαντεσ εἰσ τὴν Σικελίαν ἀνέζευξαν ἐπὶ τὴν πόλιν τῶν Ἀκραγαντίνων, καὶ δύο παρεμβολὰσ ἐποιήσαντο, μίαν μὲν ἐπί τινων λόφων, ἐφ’ ὧν τούσ τε Ἴβηρασ καί τινασ τῶν Λιβύων ἔταξαν εἰσ τετρακισμυρίουσ·

τὴν δ’ ἄλλην οὐκ ἄπωθεν τῆσ πόλεωσ ποιησάμενοι τάφρῳ βαθείᾳ καὶ χάρακι περιέλαβον. καὶ πρῶτον μὲν ἀπέστειλαν πρέσβεισ πρὸσ τοὺσ Ἀκραγαντίνουσ, ἀξιοῦντεσ μάλιστα μὲν συμμαχεῖν αὐτοῖσ, εἰ δὲ μή γε, ἡσυχίαν ἔχειν καὶ φίλουσ εἶναι Καρχηδονίοισ ἐν εἰρήνῃ μένοντασ·

οὐ προσδεξαμένων δὲ τῶν ἐν τῇ πόλει τοὺσ λόγουσ, εὐθὺσ τὰ τῆσ πολιορκίασ ἐνηργεῖτο. οἱ μὲν οὖν Ἀκραγαντῖνοι τοὺσ ἐν ἡλικίᾳ πάντασ καθώπλισαν, καὶ καταστήσαντεσ εἰσ τάξιν τοὺσ μὲν ἐπὶ τῶν τειχῶν ἔστησαν, τοὺσ δὲ ἐφέδρουσ πρὸσ τὰσ τῶν καταπονουμένων διαδοχάσ.

συνεμάχει δ’ αὐτοῖσ Δέξιππόσ τε ὁ Λακεδαιμόνιοσ προσφάτωσ ἐκ Γέλασ παρὼν μετὰ ξένων χιλίων πεντακοσίων· οὗτοσ γὰρ κατ’ ἐκεῖνον τὸν χρόνον, ὡσ Τίμαιόσ φησιν, ἐν Γέλᾳ διέτριβεν, ἔχων ἀξίωμα διὰ τὴν πατρίδα. διόπερ ἠξίωσαν αὐτὸν οἱ Ἀκραγαντῖνοι μισθωσάμενον στρατιώτασ ὡσ πλείστουσ ἐλθεῖν εἰσ Ἀκράγαντα·

ἅμα δὲ τούτοισ ἐμισθώθησαν καὶ οἱ πρότερον Ἀννίβᾳ συμμαχήσαντεσ Καμπανοί, περὶ ὀκτακοσίουσ ὄντεσ. οὗτοι δὲ κατέσχον τὸν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ λόφον, τὸν Ἀθήναιον μὲν ὀνομαζόμενον, κατὰ δὲ τῆσ πόλεωσ εὐφυῶσ κείμενον. Ἰμίλκασ δὲ καὶ Ἀννίβασ οἱ τῶν Καρχηδονίων στρατηγοὶ διασκεψάμενοι τὰ τείχη, καὶ καθ’ ἕνα τόπον θεωροῦντεσ εὐέφοδον οὖσαν τὴν πόλιν, δύο πύργουσ προσήγαγον τοῖσ τείχεσιν ὑπερμεγέθεισ.

τὴν μὲν οὖν πρώτην ἡμέραν ἐπὶ τούτων τειχομαχήσαντεσ καὶ συχνοὺσ ἀνελόντεσ ἀνεκαλέσαντο τῇ σάλπιγγι τοὺσ μαχομένουσ· τῆσ δὲ νυκτὸσ ἐπιγενομένησ οἱ κατὰ τὴν πόλιν ἐπεξελθόντεσ ἐνεπύρισαν τὰσ μηχανάσ. οἱ δὲ περὶ τὸν Ἀννίβαν σπεύδοντεσ κατὰ πλείονα μέρη τὰσ προσβολὰσ ποιεῖσθαι, παρήγγειλαν τοῖσ στρατιώταισ καθαιρεῖν τὰ μνήματα καὶ χώματα κατασκευάζειν μέχρι τῶν τειχῶν.

ταχὺ δὲ τῶν ἔργων διὰ τὴν πολυχειρίαν συντελουμένων ἐνέπεσεν εἰσ τὸ στρατόπεδον πολλὴ δεισιδαιμονία. τὸν γὰρ τοῦ Θήρωνοσ τάφον ὄντα καθ’ ὑπερβολὴν μέγαν συνέβαινεν ὑπὸ κεραυνοῦ διασεῖσθαι·

διόπερ αὐτοῦ καθαιρουμένου τῶν τε μάντεών τινεσ προνοήσαντεσ διεκώλυσαν, εὐθὺ δὲ καὶ λοιμὸσ ἐνέπεσεν εἰσ τὸ στρατόπεδον, καὶ πολλοὶ μὲν ἐτελεύτων, οὐκ ὀλίγοι δὲ στρέβλαισ καὶ δειναῖσ ταλαιπωρίαισ περιέπιπτον. ἀπέθανε δὲ καὶ Ἀννίβασ ὁ στρατηγόσ, καὶ τῶν ἐπὶ τὰσ φυλακὰσ προπεμπομένων ἤγγελλόν τινεσ διὰ νυκτὸσ εἴδωλα φαίνεσθαι τῶν τετελευτηκότων.

Ἰμίλκασ δὲ θεωρῶν τὰ πλήθη δεισιδαιμονοῦντα πρῶτον μὲν ἐπαύσατο καθαιρῶν τὰ μνημεῖα, μετὰ δὲ ταῦτα ἱκέτευε τοὺσ θεοὺσ κατὰ τὸ πάτριον ἔθοσ τῷ μὲν Κρόνῳ παῖδα σφαγιάσασ, τῷ δὲ Ποσειδῶνι πλῆθοσ ἱερείων καταποντίσασ. οὐ μὴν ἀπέστη γε τῶν ἔργων, ἀλλὰ χώσασ τὸν παρὰ τὴν πόλιν ποταμὸν μέχρι τῶν τειχῶν ἐπέστησε πάσασ τὰσ μηχανὰσ καὶ καθ’ ἡμέραν προσβολὰσ ἐποιεῖτο. οἱ δὲ Συρακόσιοι θεωροῦντεσ τὴν Ἀκράγαντοσ πολιορκίαν, καὶ φοβούμενοι μὴ τῆσ αὐτῆσ τοῖσ Σελινουντίοισ καὶ τοῖσ Ἱμεραίοισ τύχωσιν οἱ πολιορκούμενοι τύχησ, πάλαι μὲν ἔσπευδον ἐκπέμψαι τὴν βοήθειαν, τότε δὲ παραγενομένων τῶν ἐξ Ἰταλίασ καὶ Μεσσήνησ συμμάχων στρατηγὸν Λαφναῖον εἵλαντο.

τὴν δὲ δύναμιν ἀθροίσαντεσ παρέλαβον κατὰ τὴν ὁδὸν Καμαριναίουσ καὶ Γελῴουσ·

ἔτι δὲ τῶν ἐκ τῆσ μεσογείου μεταπεμψάμενοί τινασ ἐπ’ Ἀκράγαντοσ τὴν πορείαν ἐποιοῦντο, συμπαραπλεουσῶν αὐτοῖσ καὶ τῶν νεῶν τριάκοντα. εἶχον δὲ τοὺσ πάντασ πεζοὺσ μὲν πλείουσ τῶν τρισμυρίων, ἱππεῖσ δ’ οὐκ ἐλάττουσ τῶν πεντακισχιλίων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION