Diodorus Siculus, Library, book xiii, chapter 13

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 13)

οἱ δὲ Συρακόσιοι παρά τινων αὐτομόλων πυθόμενοι τὴν αἰτίαν τοῦ ὑπερτεθεῖσθαι τὸν ἀπόπλουν, τάσ τε τριήρεισ πάσασ ἐπλήρωσαν, οὔσασ ἑβδομήκοντα καὶ τέσσαρασ, καὶ τὰσ πεζὰσ δυνάμεισ ἐξαγαγόντεσ προσέβαλον τοῖσ πολεμίοισ καὶ κατὰ γῆν καὶ κατὰ θάλατταν. οἱ δ’ Ἀθηναῖοι τριήρεισ πληρώσαντεσ ἓξ πρὸσ ταῖσ ὀγδοήκοντα, τὸ μὲν δεξιὸν κέρασ παρέδωκαν Εὐρυμέδοντι τῷ στρατηγῷ, καθ’ ὃ ἐτάχθη ὁ τῶν Συρακοσίων στρατηγὸσ Ἀγάθαρχοσ·

ἐπὶ δὲ θατέρου μέρουσ Εὐθύδημοσ ἐτέτακτο, καθ’ ὃν ἀντετάξατο Σικανὸσ τῶν Συρακοσίων ἡγούμενοσ· τῆσ δὲ μέσησ τάξεωσ εἶχε τὴν ἡγεμονίαν παρὰ μὲν τοῖσ Ἀθηναίοισ Μένανδροσ, παρὰ δὲ τοῖσ Συρακοσίοισ Πύθησ ὁ Κορίνθιοσ. ὑπερτεινούσησ δὲ τῆσ τῶν Ἀθηναίων φάλαγγοσ διὰ τὸ πλείοσιν αὐτοὺσ ἀγωνίζεσθαι τριήρεσιν, οὐχ ἥκιστα καθ’ ὃ πλεονεκτεῖν ἐδόκουν κατὰ τοῦτο ἠλαττώθησαν.

ὁ γὰρ Εὐρυμέδων ἐπιχειρήσασ περιπλεῖν τὸ κέρασ τῶν ἐναντίων, ὡσ ἀπεσπάσθη τῆσ τάξεωσ, ἐπιστρεψάντων ἐπ’ αὐτὸν τῶν Συρακοσίων ἀπελήφθη πρὸσ τὸν κόλπον τὸν Δάσκωνα μὲν καλούμενον, ὑπὸ δὲ τῶν Συρακοσίων κατεχόμενον. κατακλεισθεὶσ δ’ εἰσ στενὸν τόπον καὶ βιασθεὶσ εἰσ τὴν γῆν ἐκπεσεῖν, αὐτὸσ μὲν ὑπό τινοσ τρωθεὶσ καιρίᾳ πληγῇ τὸν βίον μετήλλαξεν, ἑπτὰ δὲ ναῦσ ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ διεφθάρησαν.

τῆσ δὲ ναυμαχίασ ἤδη γινομένησ ὅλοισ τοῖσ στόλοισ, ὡσ διεδόθη λόγοσ τόν τε στρατηγὸν ἀνῃρῆσθαι καί τινασ ναῦσ ἀπολωλέναι, τὸ μὲν πρῶτον αἱ μάλιστα συνεγγίζουσαι ταῖσ διεφθαρμέναισ ναυσὶν ἐνέκλιναν, μετὰ δὲ ταῦτα τῶν Συρακοσίων ἐπικειμένων καὶ διὰ τὸ γεγονὸσ εὐημέρημα θρασέωσ ἀγωνιζομένων, βιασθέντεσ οἱ Ἀθηναῖοι πάντεσ φυγεῖν ἠναγκάσθησαν.

γενομένου δὲ τοῦ διωγμοῦ πρὸσ τὸ τεναγῶδεσ μέροσ τοῦ λιμένοσ, οὐκ ὀλίγαι τῶν τριήρων ἐν τοῖσ βράχεσιν ἐπώκειλαν.

ὧν συμβαινόντων Σικανὸσ ὁ τῶν Συρακοσίων στρατηγὸσ ταχέωσ ὁλκάδα κληματίδων καὶ δᾴδων, ἔτι δὲ πίττησ πληρώσασ, ἐνέπρησε τὰσ ἐν τοῖσ βράχεσι ναῦσ κυλινδουμένασ. ὧν ἀναφθεισῶν οἱ μὲν Ἀθηναῖοι ταχέωσ τήν τε φλόγα κατέσβεσαν καὶ ἀπὸ τῶν νεῶν ἐρρωμένωσ ἠμύναντο τοὺσ ἐπιφερομένουσ, ἄλλην οὐδεμίαν εὑρίσκοντεσ σωτηρίαν·

τὰ δὲ πεζὰ στρατόπεδα παρεβοήθει παρὰ τὸν αἰγιαλόν, ἐφ’ ὃν αἱ ναῦσ ἐξεπεπτώκεισαν. ἁπάντων δὲ καρτερῶσ ὑπομενόντων τὸν κίνδυνον, ἐπὶ μὲν τῆσ γῆσ ἐτράπησαν οἱ Συρακόσιοι, κατὰ θάλατταν δὲ προτερήσαντεσ ἀπέπλευσαν εἰσ τὴν πόλιν.

ἀπώλοντο δὲ τῶν μὲν Συρακοσίων ὀλίγοι, τῶν δ’ Ἀθηναίων ἄνδρεσ μὲν οὐκ ἐλάττουσ δισχιλίων, τριήρεισ δ’ ὀκτωκαίδεκα. οἱ δὲ Συρακόσιοι νομίζοντεσ μηκέτι τὸν κίνδυνον εἶναι περὶ τῆσ πόλεωσ, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἐνεστηκέναι τὸν ἀγῶνα περὶ τοῦ λαβεῖν τὸ στρατόπεδον μετὰ τῶν πολεμίων αἰχμάλωτον, ἀπέφραττον τὸ στόμα τοῦ λιμένοσ ζεῦγμα κατασκευάζοντεσ.

ἀκάτουσ τε γὰρ καὶ τριήρεισ, ἔτι δὲ στρογγύλασ ναῦσ ἐπ’ ἀγκυρῶν ὁρμίσαντεσ, καὶ σιδηραῖσ ἁλύσεσι διαλαμβάνοντεσ, ἐπὶ τὰ σκάφη γεφύρασ ἐκ σανίδων κατεσκεύασαν καὶ πέρασ ἐν ἡμέραισ τρισὶ τοῖσ ἔργοισ ἐπέθηκαν.

οἱ δ’ Ἀθηναῖοι θεωροῦντεσ αὑτοῖσ πάντοθεν τὴν σωτηρίαν ἀποκεκλεισμένην, ἔκριναν ἁπάσασ τὰσ τριήρεισ πληροῦν καὶ τῶν πεζῶν τοὺσ κρατίστουσ ἐμβιβάσαι, τῷ τε πλήθει τῶν νεῶν καὶ τῇ τῶν ἀγωνιζομένων ὑπὲρ τῆσ σωτηρίασ ἀπονοίᾳ καταπλήξειν τοὺσ Συρακοσίουσ.

διόπερ τοὺσ ἐπὶ ταῖσ ἡγεμονίαισ τεταγμένουσ καὶ τοὺσ ἀρίστουσ ἐξ ὅλου τοῦ στρατεύματοσ ἐμβιβάσαντεσ τριήρεισ μὲν ἐπλήρωσαν πέντε λειπούσασ τῶν ἑκατὸν εἴκοσι, τοὺσ δὲ λοιποὺσ ἐπὶ τῆσ γῆσ ἔταξαν παρὰ τὸν αἰγιαλόν.

οἱ δὲ Συρακόσιοι τὸ μὲν πεζὸν στράτευμα πρὸ τῆσ πόλεωσ ἔστησαν, τριήρεισ δὲ συνεπλήρωσαν ἑβδομήκοντα τέσσαρασ· συμπαρείποντό τε τὰσ ὑπηρετικὰσ ἔχοντεσ ναῦσ παῖδεσ ἐλεύθεροι, τοῖσ τε ἔτεσιν ὄντεσ ὑπὸ τὴν τῶν νεανίσκων ἡλικίαν καὶ συναγωνιζόμενοι μετὰ τῶν πατέρων. τὰ δὲ περὶ τὸν λιμένα τείχη καὶ πᾶσ ὁ τῆσ πόλεωσ ὑπερκείμενοσ τόποσ ἔγεμε σωμάτων·

γυναῖκέσ τε γὰρ καὶ παρθένοι καὶ οἱ ταῖσ ἡλικίαισ τὴν ἐν τῷ πολέμῳ χρείαν παρέχεσθαι μὴ δυνάμενοι, τοῦ παντὸσ πολέμου τὴν κρίσιν λαμβάνοντοσ, μετὰ πολλῆσ ἀγωνίασ ἐπεθεώρουν τὴν μάχην. καθ’ ὃν δὴ χρόνον Νικίασ ὁ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸσ ἐπιβλέψασ τὰσ ναῦσ καὶ τὸ μέγεθοσ τοῦ κινδύνου λογισάμενοσ, οὐκ ἐπέμεινεν ἐπὶ τῆσ ἐν τῇ γῇ τάξεωσ, ἀλλὰ καταλιπὼν τοὺσ πεζοὺσ ἐπί τινα ναῦν ἀνέβη καὶ παρέπλει τὰσ τριήρεισ τῶν Ἀθηναίων.

ἕκαστον δὲ τῶν τριηράρχων ἐξ ὀνόματοσ προσφωνῶν καὶ τὰσ χεῖρασ ἐκτείνων ἐδεῖτο πάντων, εἰ καὶ πρότερον, τὸ νῦν ἀντιλαβέσθαι τῆσ μόνησ καταλελειμμένησ ἐλπίδοσ· ἐν γὰρ ταῖσ τῶν ναυμαχεῖν μελλόντων ἀρεταῖσ καὶ ἑαυτῶν ἁπάντων καὶ τῆσ πατρίδοσ κεῖσθαι τὴν σωτηρίαν. καὶ τοὺσ μὲν τέκνων ὄντασ πατέρασ τῶν υἱῶν ὑπομιμνήσκων, τοὺσ δ’ ἐνδόξων γεγονότασ πατέρων παρακαλῶν τὰσ τῶν προγόνων ἀρετὰσ μὴ καταισχῦναι, τοὺσ δ’ ὑπὸ τοῦ δήμου τετιμημένουσ προτρεπόμενοσ ἀξίουσ φανῆναι τῶν στεφάνων, ἅπαντασ δ’ ἀναμνησθέντασ τῶν ἐν Σαλαμῖνι τροπαίων ἠξίου μὴ καταρρῖψαι τῆσ πατρίδοσ τὴν περιβόητον δόξαν, μηδὲ αὑτοὺσ ἀνδραπόδων τρόπον παραδοῦναι τοῖσ Συρακοσίοισ.

ὁ μὲν οὖν Νικίασ τοιούτοισ χρησάμενοσ λόγοισ πάλιν ἐπὶ τὴν ἰδίαν τάξιν ἐπανῆλθεν·

οἱ δ’ ἐν ταῖσ ναυσὶ παιανίσαντεσ ἔπλεον, καὶ φθάσαντεσ τοὺσ πολεμίουσ διέλυον τὸ ζεῦγμα. οἱ δὲ Συρακόσιοι ταχέωσ ἐπαναχθέντεσ συνετάττοντο ταῖσ τριήρεσι, καὶ συμπλεκόμενοι τοῖσ ἐναντίοισ ἠνάγκασαν αὐτοὺσ ἐπιστρέφειν ἀπὸ τοῦ ζεύγματοσ καὶ διαμάχεσθαι. ποιουμένων δὲ τὰσ ἀνακρούσεισ τῶν μὲν ἐπὶ τὸν αἰγιαλόν, τῶν δ’ εἰσ μέσον τὸν λιμένα, τινῶν δὲ πρὸσ τὰ τείχη, ταχέωσ ἀπ’ ἀλλήλων διεσπάσθησαν αἱ τριήρεισ ἅπασαι, καὶ χωρισθέντων ἀπὸ τῶν κλείθρων πλήρησ ἦν ὁ λιμὴν τῶν κατ’ ὀλίγουσ ναυμαχούντων.

ἔνθα δὴ παραβόλωσ ἀμφοτέρων περὶ τῆσ νίκησ ἀγωνιζομένων, οἱ μὲν Ἀθηναῖοι τῷ τε πλήθει τῶν νεῶν θαρροῦντεσ καὶ σωτηρίαν ἄλλην οὐχ ὁρῶντεσ θρασέωσ ἐκινδύνευον καὶ τὸν ἐν τῇ μάχῃ θάνατον εὐγενῶσ ὑπέμενον·

οἱ δὲ Συρακόσιοι θεατὰσ τῶν ἀγώνων ἔχοντεσ γονεῖσ καὶ παῖδασ ἐφιλοτιμοῦντο πρὸσ ἀλλήλουσ, ἑκάστου βουλομένου δι’ ἑαυτοῦ τὴν νίκην περιγενέσθαι τῇ πατρίδι. διὸ καὶ πολλοὶ ταῖσ τῶν ἐναντίων πρῴραισ ἐπιβάντεσ, τῆσ οἰκείασ νεὼσ ὑφ’ ἑτέρασ τρωθείσησ, ἐν μέσοισ τοῖσ πολεμίοισ ἀπελαμβάνοντο.

ἔνιοι δὲ σιδηρᾶσ χεῖρασ ἐπιβάλλοντεσ ἠνάγκαζον τοὺσ ἀντιταττομένουσ ἐπὶ τῶν νεῶν πεζομαχεῖν. πολλάκισ δὲ τὰσ ἰδίασ ἔχοντεσ ναῦσ συντετριμμένασ, εἰσ τὰσ τῶν ἐναντίων μεθαλλόμενοι, καὶ τοὺσ μὲν ἀποκτείνοντεσ, τοὺσ δ’ εἰσ τὴν θάλατταν προωθοῦντεσ, ἐκυρίευον τῶν τριήρων.

ἁπλῶσ δὲ καθ’ ὅλον τὸν λιμένα τῶν τ’ ἐμβολῶν ψόφοσ ἐγίνετο καὶ βοὴ τῶν ἀγωνιζομένων ἐναλλὰξ ἀπολλυμένων. ὅτε γὰρ ἀποληφθείη ναῦσ ὑπὸ πλειόνων τριήρων, πανταχόθεν τυπτομένη τοῖσ χαλκώμασι, τοῦ ῥεύματοσ εἰσπίπτοντοσ αὔτανδροσ ὑπὸ τῆσ θαλάττησ κατεπίνετο.

ἔνιοι δὲ καταδυομένων τῶν νεῶν ἀποκολυμβῶντεσ τοῖσ τε τόξοισ κατετιτρώσκοντο καὶ τοῖσ δόρασι τυπτόμενοι διεφθείροντο. οἱ δὲ κυβερνῆται θεωροῦντεσ τεταραγμένην τὴν μάχην, καὶ πάντα τόπον ὄντα πλήρη θορύβου, καὶ πολλάκισ ἐπὶ μίαν ναῦν πλείουσ ἐπιφερομένασ, οὔθ’ ὅ,τι σημαίνοιεν εἶχον, μὴ τῶν αὐτῶν πρὸσ ἅπαντα συμφερόντων, οὔτε πρὸσ τοὺσ κελεύοντασ τοὺσ ἐνεδέχετο βλέπειν διὰ τὸ πλῆθοσ τῶν βελῶν.

ἁπλῶσ δὲ τῶν παραγγελλομένων οὐδεὶσ οὐδὲν ἤκουε, τῶν σκαφῶν θραυομένων καὶ παρασυρομένων τῶν ταρσῶν, ἅμα δὲ καὶ τῇ κραυγῇ τῶν ναυμαχούντων καὶ τῶν ἀπὸ τῆσ γῆσ συμφιλοτιμουμένων.

τοῦ γὰρ αἰγιαλοῦ παντὸσ τὸ μὲν ὑπὸ τῶν πεζῶν τῶν Ἀθηναίων κατείχετο, τὸ δ’ ὑπὸ τῶν Συρακοσίων, ὥστ’ ἐνίοτε τοὺσ παρὰ τὴν γῆν ναυμαχοῦντασ συμμάχουσ ἔχειν τοὺσ ἐπὶ τῆσ χέρσου στρατοπεδεύοντασ.

οἱ δ’ ἐπὶ τῶν τειχῶν ὅτε μὲν ἴδοιεν τοὺσ ἰδίουσ εὐημεροῦντασ, ἐπαιάνιζον, ὅτε δ’ ἐλαττουμένουσ, ἔστενον καὶ μετὰ δακρύων τοῖσ θεοῖσ προσηύχοντο.

ἐνίοτε γάρ, εἰ τύχοι, τῶν Συρακοσίων τριήρων παρὰ τὰ τείχη διαφθείρεσθαί τινασ συνέβαινε, καὶ τοὺσ ἰδίουσ ἐν ὀφθαλμοῖσ τῶν συγγενῶν ἀναιρεῖσθαι, καὶ θεωρεῖν γονεῖσ μὲν τέκνων ἀπώλειαν, ἀδελφὰσ δὲ καὶ γυναῖκασ ἀνδρῶν καὶ ἀδελφῶν οἰκτρὰν καταστροφήν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION