Diodorus Siculus, Library, book xiii, chapter 37

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 37)

τοιούτων δ’ ἐλαττωμάτων τοῖσ Ἀθηναίοισ εἰσ ἕνα καιρὸν συνδραμόντων ἅπαντεσ καταλελύσθαι τὸν πόλεμον διειλήφεισαν· οὐκέτι γὰρ τοὺσ Ἀθηναίουσ οὐδὲ τὸν ἐλάχιστον χρόνον οὐδεὶσ ἤλπιζε τοιαῦτα ὑποστήσεσθαι. οὐ μὴν τὰ πράγματά γε τῇ τῶν πολλῶν ὑπολήψει τέλοσ ἔσχεν ἀκόλουθον, ἀλλ’ εἰσ τοὐναντίον πάντα διὰ τὰσ τῶν διαπολεμούντων ὑπεροχὰσ μεταπεσεῖν συνέβη διὰ τοιαύτασ αἰτίασ. Ἀλκιβιάδησ φυγὰσ ὢν ἐξ Ἀθηνῶν συνεπολέμησε χρόνον τινὰ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ, καὶ μεγάλασ ἐν τῷ πολέμῳ χρείασ παρέσχετο·

ἦν γὰρ καὶ λόγῳ δυνατώτατοσ καὶ τόλμῃ πολὺ προέχων τῶν πολιτῶν, ἔτι δ’ εὐγενείᾳ καὶ πλούτῳ πρῶτοσ Ἀθηναίων. οὗτοσ οὖν ἐπιθυμῶν τῆσ εἰσ τὴν πατρίδα τυχεῖν καθόδου, πάντα ἐμηχανᾶτο πρὸσ τὸ τοῖσ Ἀθηναίοισ πρᾶξαί τι τῶν χρησίμων, καὶ μάλιστ’ ἐν οἷσ καιροῖσ ἐδόκουν τοῖσ ὅλοισ ἐλαττοῦσθαι.

ἔχων οὖν φιλίαν πρὸσ Φαρνάβαζον τὸν Δαρείου σατράπην, καὶ θεωρῶν αὐτὸν μέλλοντα τριακοσίασ ναῦσ ἀποστέλλειν τοῖσ Λακεδαιμονίοισ εἰσ συμμαχίαν, ἔπεισεν ἀποστῆναι τῆσ πράξεωσ·

ἐδίδασκε γὰρ ὡσ οὐ συμφέρει τῷ βασιλεῖ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ποιεῖν ἄγαν ἰσχυρούσ· οὐ γὰρ συνοίσειν Πέρσαισ· κρεῖττον οὖν εἶναι περιορᾶν τοὺσ διαπολεμοῦντασ ἴσουσ ὄντασ, ὅπωσ πρὸσ ἀλλήλουσ ὡσ πλεῖστον χρόνον διαφέρωνται. ὅθεν ὁ Φαρνάβαζοσ διαλαβὼν εὖ λέγειν τὸν Ἀλκιβιάδην, πάλιν τὸν στόλον ἀπέστειλεν εἰσ Φοινίκην.

τότε μὲν οὖν τηλικαύτην τῶν Λακεδαιμονίων συμμαχίαν παρείλατο· μετὰ δέ τινα χρόνον τυχὼν τῆσ καθόδου, καὶ δυνάμεωσ ἡγησάμενοσ, πολλαῖσ μὲν μάχαισ ἐνίκησε Λακεδαιμονίουσ, καὶ τελέωσ τὰ τῶν Ἀθηναίων πράγματα πεσόντα πάλιν ἤγειρεν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν τοῖσ οἰκείοισ χρόνοισ ἀκριβέστερον ἐροῦμεν, ἵνα μὴ παρὰ φύσιν προλαμβάνωμεν τῇ γραφῇ τοὺσ καιρούσ.

τοῦ γὰρ ἐνιαυσιαίου χρόνου διεληλυθότοσ Ἀθήνησι μὲν ἦρχε Θεόπομποσ, Ῥωμαῖοι δ’ ἀντὶ τῶν ὑπάτων τέτταρασ χιλιάρχουσ κατέστησαν, Τιβέριον Ποστούμιον καὶ Γάιον Κορνήλιον, πρὸσ δὲ τούτοισ Γάιον Οὐαλέριον καὶ Καίσωνα Φάβιον.

περὶ δὲ τούτουσ τοὺσ χρόνουσ Ἀθηναῖοι τὴν ἐκ τῶν τετρακοσίων ὀλιγαρχίαν κατέλυσαν καὶ τὸ σύστημα τῆσ πολιτείασ ἐκ τῶν πολιτῶν συνεστήσαντο. τούτων δὲ πάντων ἦν εἰσηγητὴσ Θηραμένησ, ἀνὴρ καὶ τῷ βίῳ κόσμιοσ καὶ φρονήσει δοκῶν διαφέρειν τῶν ἄλλων·

καὶ γὰρ τὸν Ἀλκιβιάδην οὗτοσ μόνοσ συνεβούλευσε κατάγειν, δι’ ὃν πάλιν ἑαυτοὺσ ἀνέλαβον, καὶ πολλῶν ἄλλων εἰσηγητὴσ γενόμενοσ ἐπ’ ἀγαθῷ τῆσ πατρίδοσ οὐ μετρίασ ἀποδοχῆσ ἐτύγχανεν. ἀλλὰ ταῦτα μὲν μικρὸν ὕστερον ἐγενήθη, εἰσ δὲ τὸν πόλεμον Ἀθηναῖοι μὲν στρατηγοὺσ κατέστησαν Θράσυλλον καὶ Θρασύβουλον, οἳ τὸν στόλον εἰσ Σάμον ἀθροίσαντεσ ἐγύμναζον τοὺσ στρατιώτασ εἰσ ναυμαχίαν καθ’ ἡμέραν ἀναπείρασ ποιούμενοι.

Μίνδαροσ δ’ ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχοσ χρόνον μέν τινα περὶ τὴν Μίλητον διέτριβε, προσδοκῶν τὴν παρὰ Φαρναβάζου βοήθειαν·

τριακοσίασ γὰρ τριήρεισ ἀκούων ἐκ Φοινίκησ καταπεπλευκέναι μετέωροσ ἦν ταῖσ ἐλπίσι, νομίζων τηλικούτῳ στόλῳ καταλύσειν τὴν Ἀθηναίων ἡγεμονίαν· μετ’ ὀλίγον δὲ πυθόμενόσ τινων, ὅτι πεισθεὶσ Ἀλκιβιάδῃ πάλιν ἀπέστειλε τὸν στόλον εἰσ Φοινίκην, τὰσ μὲν παρὰ Φαρναβάζου ἐλπίδασ ἀπέγνω, αὐτὸσ δὲ καταρτίσασ τάσ τ’ ἐκ Πελοποννήσου ναῦσ καὶ τὰσ παρὰ τῶν ἔξωθεν συμμάχων, Δωριέα μὲν μετὰ τριῶν καὶ δέκα νεῶν ἀπέστειλεν εἰσ Ῥόδον, πυνθανόμενοσ ἐπὶ νεωτερισμῷ τινασ συνίστασθαι τῶν Ῥοδίων·

προσφάτωσ γὰρ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ τινὲσ τῶν ἀπὸ τῆσ Ἰταλίασ Ἑλλήνων ἀπεστάλκεισαν εἰσ συμμαχίαν τὰσ προειρημένασ ναῦσ·

αὐτὸσ δὲ τὰσ ἄλλασ πάσασ ἀναλαβών, οὔσασ ὀγδοήκοντα καὶ τρεῖσ, ἀπῆρεν εἰσ Ἑλλήσποντον διὰ τὸ πυνθάνεσθαι τὸν τῶν Ἀθηναίων στόλον ἐν Σάμῳ διατρίβειν. καθ’ ὃν δὴ χρόνον οἱ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ θεωροῦντεσ παραπλέοντασ, ἀνήχθησαν ἐπ’ αὐτοὺσ μετὰ νεῶν ἑξήκοντα.

τῶν δὲ Λακεδαιμονίων κατενεχθέντων εἰσ Χίον ἔδοξε τοῖσ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοῖσ προσπλεῦσαι τῇ Λέσβῳ, κἀκεῖ παρὰ τῶν συμμάχων ἀθροῖσαι τριήρεισ, ὅπωσ μὴ συμβαίνῃ τοὺσ πολεμίουσ ὑπερέχειν τῷ πλήθει τῶν νεῶν. οὗτοι μὲν οὖν περὶ ταῦτα διέτριβον.

Μίνδαροσ δ’ ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχοσ νυκτὸσ μετὰ τοῦ στόλου παντὸσ ἐκπλεύσασ εἰσ Ἑλλήσποντον ἐκομίζετο κατὰ σπουδήν, καὶ δευτεραῖοσ εἰσ Σίγειον κατέπλευσεν. οἱ δ’ Ἀθηναῖοι πυθόμενοι τὸν παράπλουν, οὐκ ἀνέμειναν ἁπάσασ τὰσ παρὰ τῶν συμμάχων τριήρεισ, τριῶν δὲ μόνον προσγενομένων αὐτοῖσ, ἐδίωκον τοὺσ Λακεδαιμονίουσ. ἐπεὶ δ’ ἦλθον εἰσ Σίγειον, εὑρ͂ον τὸν μὲν στόλον ἐκπεπλευκότα, τρεῖσ δὲ ναῦσ ὑπολελειμμένασ, ὧν εὐθέωσ ἐκυρίευσαν·

καὶ μετὰ ταῦτ’ εἰσ Ἐλεοῦντα καταπλεύσαντεσ τὰ περὶ τὴν ναυμαχίαν παρεσκευάζοντο. Λακεδαιμόνιοι δὲ θεωροῦντεσ τοὺσ πολεμίουσ τὰ πρὸσ τὴν μάχην ἑτοιμαζομένουσ, καὶ αὐτοὶ πένθ’ ἡμέρασ ἀναπείρασ ποιούμενοι καὶ γυμνάσαντεσ τοὺσ ἐρέτασ, ἐξέταξαν τὸν στόλον εἰσ ναυμαχίαν, ὄντα νεῶν δυεῖν ἐλάττω τῶν ἐνενήκοντα.

οὗτοι μὲν οὖν ἐκ τοῦ πρὸσ τὴν Ἀσίαν μέρουσ ἔστησαν τὰσ ναῦσ, οἱ δ’ Ἀθηναῖοι τὸ πρὸσ τὴν Εὐρώπην ἔχοντεσ ἀντανήγοντο, τῷ μὲν πλήθει λειπόμενοι, ταῖσ δ’ ἐμπειρίαισ ὑπερέχοντεσ. Λακεδαιμόνιοι μὲν οὖν ἐπὶ τοῦ δεξιοῦ κέρατοσ ἔταξαν τοὺσ Συρακοσίουσ, ὧν Ἑρμοκράτησ ἀφηγεῖτο, τὸ δ’ εὐώνυμον αὐτοὶ συνεπλήρουν Πελοποννήσιοι, Μινδάρου τὴν ἡγεμονίαν ἔχοντοσ.

τῶν δ’ Ἀθηναίων ἐπὶ μὲν τὸ δεξιὸν ἐτάχθη Θράσυλλοσ, ἐπὶ δὲ τὸ εὐώνυμον Θρασύβουλοσ. καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἔσπευδον ἀμφότεροι φιλοτιμούμενοι περὶ τοῦ τόπου, ὅπωσ μὴ τὸν ῥοῦν ἔχωσιν ἐναντίον. διὸ καὶ πολὺν χρόνον ἀλλήλουσ περιέπλεον, διακλείοντεσ τὰ στενὰ καὶ περὶ τῆσ στάσεωσ τοπομαχοῦντεσ·

μεταξὺ γὰρ Ἀβύδου καὶ Σηστοῦ τῆσ ναυμαχίασ γινομένησ συνέβαινε τὸν ῥοῦν οὐ μετρίωσ ἐμποδίζειν ἐν στενοῖσ τόποισ. οὐ μὴν ἀλλ’ οἱ τῶν Ἀθηναίων κυβερνῆται πολὺ ταῖσ ἐμπειρίαισ προέχοντεσ πολλὰ πρὸσ τὴν νίκην συνεβάλοντο.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION