Diodorus Siculus, Library, book xiii, chapter 105

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiii, chapter 105)

οἱ δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοὶ πυθόμενοι τοὺσ Λακεδαιμονίουσ πάσῃ τῇ δυνάμει πολιορκεῖν Λάμψακον, συνήγαγόν τε πανταχόθεν τριήρεισ καὶ κατὰ σπουδὴν ἀνήχθησαν ἐπ’ αὐτοὺσ ναυσὶν ἑκατὸν ὀγδοήκοντα. εὑρόντεσ δὲ τὴν πόλιν ἡλωκυῖαν, τότε μὲν ἐν Αἰγὸσ ποταμοῖσ καθώρμισαν τὰσ ναῦσ, μετὰ δὲ ταῦτ’ ἐπιπλέοντεσ τοῖσ πολεμίοισ καθ’ ἡμέραν εἰσ ναυμαχίαν προεκαλοῦντο.

οὐκ ἀνταναγομένων δὲ τῶν Πελοποννησίων, οἱ μὲν Ἀθηναῖοι διηπόρουν ὅ,τι χρήσωνται τοῖσ πράγμασιν, οὐ δυνάμενοι τὸν πλείω χρόνον ἐκεῖ διατρέφειν τὰσ δυνάμεισ. Ἀλκιβιάδου δὲ πρὸσ αὐτοὺσ ἐλθόντοσ καὶ λέγοντοσ, ὅτι Μήδοκοσ καὶ Σεύθησ οἱ τῶν Θρᾳκῶν βασιλεῖσ εἰσιν αὐτῷ φίλοι, καὶ δύναμιν πολλὴν ὡμολόγησαν δώσειν, ἐὰν βούληται διαπολεμεῖν τοῖσ Λακεδαιμονίοισ·

διόπερ αὐτοὺσ ἠξίου μεταδοῦναι τῆσ ἡγεμονίασ, ἐπαγγελλόμενοσ αὐτοῖσ δυεῖν θάτερον, ἢ ναυμαχεῖν τοὺσ πολεμίουσ ἀναγκάσειν ἢ πεζῇ μετὰ Θρᾳκῶν πρὸσ αὐτοὺσ διαγωνιεῖσθαι. ταῦτα δὲ ὁ Ἀλκιβιάδησ ἔπραττεν ἐπιθυμῶν δι’ ἑαυτοῦ τῇ πατρίδι μέγα τι κατεργάσασθαι καὶ διὰ τῶν εὐεργεσιῶν τὸν δῆμον ἀποκαταστῆσαι εἰσ τὴν ἀρχαίαν εὔνοιαν.

οἱ δὲ τῶν Ἀθηναίων στρατηγοί, νομίσαντεσ τῶν μὲν ἐλαττωμάτων ἑαυτοῖσ τὴν μέμψιν ἀκολουθήσειν, τὰ δ’ ἐπιτεύγματα προσάψειν ἅπαντασ Ἀλκιβιάδῃ, ταχέωσ αὐτὸν ἐκέλευσαν ἀπιέναι καὶ μηκέτι προσεγγίζειν τῷ στρατοπέδῳ. ἐπεὶ δ’ οἱ μὲν πολέμιοι ναυμαχεῖν οὐκ ἤθελον, τὸ δὲ στρατόπεδον σιτοδεία κατεῖχε, Φιλοκλῆσ ἐκείνην τὴν ἡμέραν ἀφηγούμενοσ τοῖσ μὲν ἄλλοισ τριηράρχοισ προσέταξε πληρώσαντασ τὰσ τριήρεισ ἀκολουθεῖν, αὐτὸσ δ’ ἑτοίμασ ἔχων ναῦσ τριάκοντα τάχιον ἐξέπλευσεν.

ὁ δὲ Λύσανδροσ παρά τινων αὐτομόλων ταῦτ’ ἀκούσασ, μετὰ πασῶν τῶν νεῶν ἀναχθεὶσ καὶ τὸν Φιλοκλέα τρεψάμενοσ πρὸσ τὰσ ἄλλασ ναῦσ κατεδίωξεν.

οὔπω δὲ τῶν τριήρων τοῖσ Ἀθηναίοισ πεπληρωμένων θόρυβοσ κατεῖχεν ἅπαντασ διὰ τὴν ἀπροσδόκητον ἐπιφάνειαν τῶν πολεμίων.

ὁ δὲ Λύσανδροσ συνιδὼν τὴν τῶν ἐναντίων ταραχήν, Ἐτεόνικον μὲν μετὰ τῶν εἰωθότων πεζῇ μάχεσθαι ταχέωσ ἀπεβίβασεν·

ὁ δὲ ὀξέωσ τῇ τοῦ καιροῦ ῥοπῇ χρησάμενοσ μέροσ κατελάβετο τῆσ παρεμβολῆσ· αὐτὸσ δ’ ὁ Λύσανδροσ ἁπάσαισ ταῖσ τριήρεσιν ἐξηρτυμέναισ ἐπιπλεύσασ, καὶ σιδηρᾶσ ἐπιβαλὼν χεῖρασ, ἀπέσπα τὰσ ὁρμούσασ ἐπὶ τῇ γῇ ναῦσ. Ἀθηναῖοι δὲ τὸ παράδοξον ἐκπεπληγμένοι, καὶ μήτ’ ἀναχθῆναι ταῖσ ναυσὶν ἀναστροφὴν ἔχοντεσ μήτε πεζῇ διαγωνίζεσθαι δυνάμενοι, βραχὺν ἀντισχόντεσ χρόνον ἐτράπησαν, εὐθὺ δ’ οἱ μὲν τὰσ ναῦσ, οἱ δὲ τὴν παρεμβολὴν ἐκλιπόντεσ ἔφυγον, ὅπου ποθ’ ἕκαστοσ ἤλπιζε σωθήσεσθαι.

τῶν μὲν οὖν τριήρων δέκα μόνον διεξέπεσον, ὧν μίαν ἔχων Κόνων ὁ στρατηγὸσ τὴν μὲν εἰσ Ἀθήνασ ἐπάνοδον ἀπέγνω φοβηθεὶσ τὴν ὀργὴν τοῦ δήμου, πρὸσ Εὐαγόραν δὲ τὸν ἀφηγούμενον τῆσ Κύπρου κατέφυγεν, ἔχων πρὸσ αὐτὸν φιλίαν·

τῶν δὲ στρατιωτῶν οἱ πλεῖστοι μὲν κατὰ γῆν φυγόντεσ εἰσ Σηστὸν διεσώθησαν. Λύσανδροσ δὲ τὰσ λοιπὰσ ναῦσ παραλαβὼν αἰχμαλώτουσ, καὶ ζωγρήσασ Φιλοκλέα τὸν στρατηγόν, ἀπαγαγὼν εἰσ Λάμψακον ἀπέσφαξεν.

μετὰ δὲ ταῦτ’ εἰσ Λακεδαίμονα τοὺσ τὴν νίκην ἀπαγγελοῦντασ ἀπέστειλεν ἐπὶ τῆσ κρατίστησ τριήρουσ, κοσμήσασ τοῖσ πολυτελεστάτοισ τὴν ναῦν ὅπλοισ καὶ λαφύροισ. ἐπὶ δὲ τοὺσ εἰσ Σηστὸν καταφυγόντασ Ἀθηναίουσ στρατεύσασ τὴν μὲν πόλιν εἷλε, τοὺσ δ’ Ἀθηναίουσ ὑποσπόνδουσ ἀφῆκεν.

εὐθὺσ δὲ τῇ δυνάμει πλεύσασ ἐπὶ Σάμον αὐτὸσ μὲν ταύτην ἐπολιόρκει, Γύλιππον δὲ τὸν εἰσ Σικελίαν τοῖσ Συρακοσίοισ τῷ ναυτικῷ συμπολεμήσαντα ἀπέστειλεν εἰσ Σπάρτην τά τε λάφυρα κομίζοντα καὶ μετὰ τούτων ἀργυρίου τάλαντα χίλια καὶ πεντακόσια. ὄντοσ δὲ τοῦ χρήματοσ ἐν σακίοισ, καὶ ταῦτ’ ἔχοντοσ ἑκάστου σκυτάλην ἔχουσαν τὴν ἐπιγραφὴν τὸ πλῆθοσ τοῦ χρήματοσ δηλοῦσαν, ταύτην ἀγνοήσασ ὁ Γύλιπποσ τὰ μὲν σακία παρέλυσεν, ἐξελόμενοσ δὲ τάλαντα τριακόσια, καὶ διὰ τῆσ ἐπιγραφῆσ γνωσθεὶσ ὑπὸ τῶν ἐφόρων, ἔφυγε καὶ κατεδικάσθη θανάτῳ.

παραπλησίωσ δὲ καὶ τὸν πατέρα τοῦ Γυλίππου Κλέαρχον συνέβη φυγεῖν ἐν τοῖσ ἔμπροσθεν χρόνοισ, ὅτι δόξασ παρὰ Περικλέουσ λαβεῖν χρήματα περὶ τοῦ τὴν εἰσβολὴν εἰσ τὴν Ἀττικὴν μὴ ποιήσασθαι κατεδικάσθη θανάτῳ, καὶ φυγὼν ἐν Θουρίοισ τῆσ Ἰταλίασ διέτριβεν.

οὗτοι μὲν οὖν, ἄνδρεσ ἱκανοὶ τἄλλα δόξαντεσ εἶναι, ταῦτα πράξαντεσ τὸν ἄλλον βίον αὐτῶν κατῄσχυναν. Ἀθηναῖοι δὲ τὴν τῶν δυνάμεων φθορὰν ἀκούσαντεσ τοῦ μὲν ἀντέχεσθαι τῆσ θαλάττησ ἀπέστησαν, περὶ δὲ τὴν τῶν τειχῶν κατασκευὴν ἐγίνοντο καὶ τοὺσ λιμένασ ἀπεχώννυον, ἐλπίζοντεσ, ὅπερ ἦν εἰκόσ, εἰσ πολιορκίαν καταστήσεσθαι.

εὐθὺ γὰρ οἱ μὲν τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεῖσ Ἆγισ καὶ Παυσανίασ μετὰ πολλῆσ δυνάμεωσ ἐμβαλόντεσ εἰσ τὴν Ἀττικὴν πρὸσ τοῖσ τείχεσιν ἐστρατοπέδευον, Λύσανδροσ δὲ πλέον ἢ διακοσίαισ τριήρεσιν εἰσ τὸν Πειραιέα κατέπλευσεν.

οἱ δ’ Ἀθηναῖοι τηλικούτοισ περιεχόμενοι κακοῖσ ὅμωσ ἀντεῖχον, καὶ ῥᾳδίωσ τὴν πόλιν παρεφύλαττον ἐπί τινα χρόνον. τοῖσ δὲ Πελοποννησίοισ ἔδοξεν, ἐπείπερ δυσχερὴσ ἦν ἡ πολιορκία, τὰσ μὲν δυνάμεισ ἀπαγαγεῖν ἐκ τῆσ Ἀττικῆσ, ταῖσ δὲ ναυσὶ μακρὰν ἐφεδρεύειν, ὅπωσ αὐτοῖσ μὴ παρακομισθῇ σῖτοσ.

οὗ συντελεσθέντοσ, οἱ μὲν Ἀθηναῖοι εἰσ δεινὴν σπάνιν ἐνέπεσον ἁπάντων μέν, μάλιστα δὲ τροφῆσ διὰ τὸ ταύτην ἀεὶ κατὰ θάλατταν αὐτοῖσ κομίζεσθαι.

ἐπιτείνοντοσ δὲ τοῦ δεινοῦ καθ’ ἡμέραν, ἡ μὲν πόλισ ἔγεμε νεκρῶν, οἱ δὲ λοιποὶ διαπρεσβευσάμενοι πρὸσ Λακεδαιμονίουσ συνέθεντο τὴν εἰρήνην, ὥστε τὰ μακρὰ σκέλη καὶ τὰ τείχη τοῦ Πειραιέωσ περιελεῖν, καὶ μακρὰσ ναῦσ μὴ πλεῖον ἔχειν δέκα, τῶν δὲ πόλεων πασῶν ἐκχωρῆσαι καὶ Λακεδαιμονίοισ ἡγεμόσι χρῆσθαι. ὁ μὲν οὖν Πελοποννησιακὸσ πόλεμοσ, μακρότατοσ γενόμενοσ ὧν ἴσμεν, τοιοῦτον ἔσχε τὸ τέλοσ, ἔτη διαμείνασ ἑπτὰ πρὸσ τοῖσ εἴκοσι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION