Herodotus, The Histories, book 7, chapter 152

(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 152)

εἰ μέν νυν Ξέρξησ τε ἀπέπεμψε ταῦτα λέγοντα κήρυκα ἐσ Ἄργοσ καὶ Ἀργείων ἄγγελοι ἀναβάντεσ ἐσ Σοῦσα ἐπειρώτων Ἀρτοξέρξεα περὶ φιλίησ, οὐκ ἔχω ἀτρεκέωσ εἰπεῖν, οὐδέ τινα γνώμην περὶ αὐτῶν ἀποφαίνομαι ἄλλην γε ἢ τήν περ αὐτοὶ Ἀργεῖοι λέγουσι· ἐπίσταμαι δὲ τοσοῦτο ὅτι εἰ πάντεσ ἄνθρωποι τὰ οἰκήια κακὰ ἐσ μέσον συνενείκαιεν ἀλλάξασθαι βουλόμενοι τοῖσι πλησίοισι, ἐγκύψαντεσ ἂν ἐσ τὰ τῶν πέλασ κακὰ ἀσπασίωσ ἕκαστοι αὐτῶν ἀποφεροίατο ὀπίσω τὰ ἐσενεικαίατο.

οὕτω δὲ οὐδ’ Ἀργείοισι αἴσχιστα πεποίηται.

ἐγὼ δὲ ὀφείλω λέγειν τὰ λεγόμενα, πείθεσθαί γε μὲν οὐ παντάπασι ὀφείλω, καί μοι τοῦτο τὸ ἔποσ ἐχέτω ἐσ πάντα λόγον· ἐπεὶ καὶ ταῦτα λέγεται, ὡσ ἄρα Ἀργεῖοι ἦσαν οἱ ἐπικαλεσάμενοι τὸν Πέρσην ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα, ἐπειδή σφι πρὸσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ κακῶσ ἡ αἰχμὴ ἑστήκεε, πᾶν δὴ βουλόμενοι σφίσι εἶναι πρὸ τῆσ παρεούσησ λύπησ.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION