Herodotus, The Histories, book 7, chapter 102

(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 102)

ὡσ δὲ ταῦτα ἤκουσε Δημάρητοσ, ἔλεγε τάδε. "βασιλεῦ, ἐπειδὴ ἀληθείῃ διαχρήσασθαι πάντωσ κελεύεισ ταῦτα λέγοντα τὰ μὴ ψευδόμενόσ τισ ὕστερον ὑπὸ σεῦ ἁλώσεται, τῇ Ἑλλάδι πενίη μὲν αἰεί κοτε σύντροφοσ ἐστί, ἀρετὴ δὲ ἔπακτοσ ἐστί, ἀπό τε σοφίησ κατεργασμένη καὶ νόμου ἰσχυροῦ· τῇ διαχρεωμένη ἡ Ἑλλὰσ τήν τε πενίην ἀπαμύνεται καὶ τὴν δεσποσύνην. αἰνέω μέν νυν πάντασ Ἕλληνασ τοὺσ περὶ ἐκείνουσ τοὺσ Δωρικοὺσ χώρουσ οἰκημένουσ, ἔρχομαι δὲ λέξων οὐ περὶ πάντων τούσδε τοὺσ λόγουσ ἀλλὰ περὶ Λακεδαιμονίων μούνων, πρῶτα μὲν ὅτι οὐκ ἔστι ὅκωσ κοτὲ σοὺσ δέξονται λόγουσ δουλοσύνην φέροντασ τῇ Ἑλλάδι, αὖτισ δὲ ὡσ ἀντιώσονταί τοι ἐσ μάχην καὶ ἢν οἱ ἄλλοι Ἕλληνεσ πάντεσ τὰ σὰ φρονέωσι.

ἀριθμοῦ δὲ πέρι, μή πύθῃ ὅσοι τινὲσ ἐόντεσ ταῦτα ποιέειν οἱοῖ́ τε εἰσί·

ἤν τε γὰρ τύχωσι ἐξεστρατευμένοι χίλιοι, οὗτοι μαχήσονταί τοι, ἤν τε ἐλάσσονεσ τούτων ἤν τε καὶ πλεῦνεσ.

상위

The Histories

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION