Ancient Greek-English Dictionary Language

τέλειος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: τέλειος τέλεια τέλειον

Structure: τελει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: te/los

Sense

  1. having reached its end, finished, (of victims) complete, perfect, entire, without blemish
  2. (of animals) full-grown
  3. (of persons) absolute, complete, accomplished, perfect

Examples

  • καὶ ἐὰν κατακολουθήσῃσ τοῖσ λόγοισ τῆσ παιδίσκησ σου, τελείωσ πρᾶγμα ποιήσει μετὰ σοῦ ὁ Θεόσ, καὶ οὐκ ἀποπεσεῖται ὁ κύριόσ μου τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Iudith 11:6)
  • εἰσ ἱκετείαν ἐτράπησαν ἀξιώσαντεσ τὸ γεγονὸσ ἁμάρτημα τελείωσ ἐξαλειφθῆναι. ὁ δὲ γενναῖοσ Ἰούδασ παρεκάλεσε τὸ πλῆθοσ συντηρεῖν ἑαυτοὺσ ἀναμαρτήτουσ εἶναι, ὑπ̓ ὄψιν ἑωρακότασ τὰ γεγονότα διὰ τὴν τῶν προπεπτωκότων ἁμαρτίαν. (Septuagint, Liber Maccabees II 12:42)
  • τούτων γὰρ ὁμοῦ κολασθέντων, διειλήφαμεν εἰσ τὸν ἐπίλοιπον χρόνον τελείωσ ἡμῖν τὰ πράγματα ἐν εὐσταθείᾳ καὶ βελτίστῃ διαθέσει κατασταθήσεσθαι. (Septuagint, Liber Maccabees III 3:26)
  • καὶ πάντα τὰ ἑαυτῶν πάντεσ ἐκομίσαντο ἐξ ἀπογραφῆσ, ὥστε τούσ ἔχοντάσ τι μετὰ φόβου μεγίστου ἀποδοῦναι αὐτοῖσ, τὰ μεγαλεῖα τοῦ μεγίστου Θεοῦ ποιήσαντοσ τελείωσ ἐπὶ σωτηρίᾳ αὐτῶν. (Septuagint, Liber Maccabees III 7:22)
  • ὁ μὲν γὰρ ἀπηκριβωμένοσ καὶ τελείωσ ἀγαθὸσ οὐδ’ ἂν ὅλωσ δόξησ δέοιτο, πλὴν ὅση πάροδον ἐπὶ τὰσ πράξεισ διὰ τοῦ πιστεύεσθαι δίδωσι· (Plutarch, Agis, chapter 2 1:1)

Synonyms

  1. full-grown

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION