Ancient Greek-English Dictionary Language

τέλειος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: τέλειος τέλεια τέλειον

Structure: τελει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: te/los

Sense

  1. having reached its end, finished, (of victims) complete, perfect, entire, without blemish
  2. (of animals) full-grown
  3. (of persons) absolute, complete, accomplished, perfect

Examples

  • μετὰ ὁσίου ὁσιωθήσῃ καὶ μετὰ ἀνδρὸσ τελείου τελειωθήσῃ (Septuagint, Liber II Samuelis 22:26)
  • τὸ δὲ Γνίφωνα εἶναι καὶ τοκογλύφον ‐ καὶ γὰρ τάδε ὁρῶ σοι προσόντα ‐ τί φῶμεν, ἀνδρὸσ ἤδη πεπωκότοσ τὸν ἐλλέβορον καὶ τελείου πρὸσ ἀρετήν; (Lucian, Vitarum auctio, (no name) 22:8)
  • καὶ Ἀναξίλασ δ’ ἐν Κίρκῃ καὶ ἀρσενικῶσ εἴρηκε τὸν δέλφακα καὶ ἐπὶ τοῦ τελείου τέθεικε τοὔνομα εἰπών τοὺσ μὲν ὀρεινόμουσ ὑμῶν ποιήσει δέλφακασ ὑλιβάτουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 17 1:2)
  • αὐτίκα ὁ κατὰ Ἀριστοκράτουσ λόγοσ οὗ καὶ μικρῷ πρότερον ἐμνήσθην ἄρχεται μὲν ἀπὸ κωμικοῦ στίχου τετραμέτρου ἐξ ἀναπαίστων ῥυθμῶν συγκειμένου, λείπεται δὲ ποδὶ τοῦ τελείου, παρ’ ὃ καὶ λέληθεν· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2527)
  • πειράσομαι διὰ βραχυτάτων ἐπιδραμεῖν, προσμαρτυρήσασ τῷ καλῶσ ὑπὸ Μενάνδρου ῥηθέντι τούτῳ ὃν οἱ θεοὶ φιλοῦσιν ἀποθνῄσκει νέοσ ἀλλ’ ἴσωσ ὑποτυχὼν ἂν φαίησ Ἀπολλώνιε φίλτατε,σφόδρ’ ἦν ἐπιτεταγμένοσ ὁ νεανίσκοσ Ἀπόλλωνι καὶ μοίραισ, καὶ σὲ ἔδει ὑπ’ ἐκείνου τελείου γενομένου κηδευθῆναι μεταλλάξαντα τὸν βίον· (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 34 1:1)

Synonyms

  1. full-grown

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION