Ancient Greek-English Dictionary Language

τέλειος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: τέλειος τέλεια τέλειον

Structure: τελει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: te/los

Sense

  1. having reached its end, finished, (of victims) complete, perfect, entire, without blemish
  2. (of animals) full-grown
  3. (of persons) absolute, complete, accomplished, perfect

Examples

  • πόλεισ αἱ πρὸσ νότον συνεκλείσθησαν. καὶ οὐκ ἦν ὁ ἀνοίγων. ἀπῳκίσθη Ἰούδασ, συνετέλεσεν ἀποικίαν τελείαν. ‐ (Septuagint, Liber Ieremiae 13:19)
  • οἱ μέντοι γε ἐπὶ τελευτῇ τοῦ βίου γραφέντεσ λόγοι ἧττόν εἰσι μειρακιώδεισ, ὡσ ἂν οἶμαι τελείαν ἀπειληφότεσ τὴν φρόνησιν παρὰ τοῦ χρόνου. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 14 3:3)
  • θήλειαν μὲν μετὰ μῆνα ἑνδέκατον ἐξάγειν ἐπὶ θήραν, πρόσθεν δὲ ἔτι ἀπὸ δεκάτου μηνόσ, εἰ εὐπαγὴσ τύχοι καὶ μὴ ὑγρομελήσ, λαγῶ ἀπὸ χειρὸσ ἀφιέναι ἐν χωρίῳ περιφανεῖ, καὶ τὴν μὲν ἐγγύθεν ἐφιέναι τῷ λαγῷ τήν τε ὄψιν αὐτὴν ἐμπίμπλασθαι καὶ ἐγγὺσ ὁρῶσαν μετ̓ ἐλπίδοσ ἀγαθῆσ πονεῖν, κύνα δὲ ἄλλην τελείαν ἐφιέναι ὕστερον, ὡσ μὴ ἐπὶ πολὺ κακοπαθῆσαι τὴν σκύλακα μηδὲ ἀπαγορεῦσαι ὑπὸ καμάτου. (Arrian, Cynegeticus, chapter 25 1:1)
  • Ἥραν δὲ τὴν τελείαν μέλψωμεν ὥσπερ εἰκόσ, ἣ πᾶσι τοῖσ χοροῖσιν ἐμπαίζει τε καὶ κλῇδασ γάμου φυλάττει. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene, strophe 23)
  • "εἰ μὲν γὰρ ἀεὶ μενεῖσ ἐπὶ τῇ δυσπαθείᾳ ταύτῃ , τελείαν ἀθλιότητα σεαυτῷ παρέξεισ καὶ πικροτάτην κακοδαιμονίαν διὰ ψυχῆσ ἀγέννειαν καὶ μαλακίαν εἰ δὲ μεταθήσῃ ποτέ, τί οὐκ ἤδη μετατίθεσαι καὶ σεαυτὸν ἀνέλκεισ ἐκ τῆσ ἀτυχίασ; (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 202)

Synonyms

  1. full-grown

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION