Ancient Greek-English Dictionary Language

τέλειος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: τέλειος τέλεια τέλειον

Structure: τελει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: te/los

Sense

  1. having reached its end, finished, (of victims) complete, perfect, entire, without blemish
  2. (of animals) full-grown
  3. (of persons) absolute, complete, accomplished, perfect

Examples

  • καὶ ἔστρωσαν οἱ καρδίαι ἡμῶν τέλειαι πρὸσ Κύριον Θεὸν ἡμῶν καὶ ὁσίωσ πορεύεσθαι ἐν τοῖσ προστάγμασιν αὐτοῦ καὶ φυλάσσειν ἐντολὰσ αὐτοῦ ὡσ ἡ ἡμέρα αὕτη. (Septuagint, Liber I Regum 8:60)
  • Ἀποκόψιεσ δὲ τέλειαι ὀστέων καὶ κατὰ τὰ ἄρθρα καὶ ἐν ποδὶ, καὶ ἐν χειρὶ, καὶ ἐν κνήμῃ, τοῖσι παρὰ τὰ σφυρὰ, καὶ ἐν πήχεϊ, τοῖσι παρὰ τοὺσ καρποὺσ, τοῖσι πλείστοισιν ἀποκοπτομένοισιν ἀσινέα γίνεται, ὅσα ἂν μὴ αὐτίκα λειποθυμίη ἀνατρέψῃ, ἢ τεταρταίοισιν ἐοῦσι πυρετὸσ ξυνεχὴσ ἐπιγένηται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 68.3)
  • εἰσὶ γὰρ καὶ ἐνταῦθα τέλειαι αἱ ἀρχαὶ ἐξ ὧν ταῦτα· (Aristotle, Metaphysics, Book 14 108:2)
  • ἄσκαφοι δ’ αἱ ἄμπελοι μένουσαι διὰ τέλουσ, τεμνόμεναι δὲ διὰ πενταετηρίδοσ, νέαι μὲν διετεῖσ ἐκφέρουσιν ἤδη καρπόν, τέλειαι δ’ ἀποδιδόασι τοσοῦτον ὥστ’ ἀφιᾶσιν ἐν τοῖσ κλήμασι πολὺ μέροσ. (Strabo, Geography, Book 11, chapter 4 4:9)
  • ἰὼ παναρκεῖσ θεοί, ἰὼ τέλειοι τέλειαί τε γᾶσ τᾶσδε πυργοφύλακεσ, πόλιν δορίπονον μὴ προδῶθ’ ἑτεροφώνῳ στρατῷ. (Aeschylus, Seven Against Thebes, choral, strophe 31)

Synonyms

  1. full-grown

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION