Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σύμφημι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σύμφημι συμφήσω συνέφησα

Structure: συμ (Prefix) + φᾱ́ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to assent, approve, agree fully
  2. to concede, agree to, grant, I grant, say yes
  3. to agree
  4. to promise

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφῆμι συμφής συμφῆσιν*
Dual συμφάτον συμφάτον
Plural συμφάμεν συμφάτε συμφάᾱσιν*
SubjunctiveSingular συμφῶ συμφῇς συμφῇ
Dual συμφῆτον συμφῆτον
Plural συμφῶμεν συμφῆτε συμφῶσιν*
OptativeSingular συμφαίην συμφαίης συμφαίη
Dual συμφαίητον συμφαιήτην
Plural συμφαίημεν συμφαίητε συμφαίησαν
ImperativeSingular συμφᾶ συμφάτω
Dual συμφάτον συμφάτων
Plural συμφάτε συμφάντων
Infinitive συμφάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφᾱς συμφαντος συμφᾱσα συμφᾱσης συμφαν συμφαντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφάμαι συμφάσαι συμφάται
Dual συμφάσθον συμφάσθον
Plural συμφάμεθα συμφάσθε συμφάνται
SubjunctiveSingular συμφῶμαι συμφῇ συμφῆται
Dual συμφῆσθον συμφῆσθον
Plural συμφώμεθα συμφῆσθε συμφῶνται
OptativeSingular συμφαίμην συμφαῖο συμφαῖτο
Dual συμφαῖσθον συμφαίσθην
Plural συμφαίμεθα συμφαῖσθε συμφαῖντο
ImperativeSingular συμφάσο συμφάσθω
Dual συμφάσθον συμφάσθων
Plural συμφάσθε συμφάσθων
Infinitive συμφάσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφαμενος συμφαμενου συμφαμενη συμφαμενης συμφαμενον συμφαμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνε͂φην συνε͂φης συνε͂φην*
Dual συνέφατον συνεφάτην
Plural συνέφαμεν συνέφατε συνέφασαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεφάμην συνέφω, συνέφασο συνέφατο
Dual συνέφασθον συνεφάσθην
Plural συνεφάμεθα συνέφασθε συνέφαντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέφησα συνέφησας συνέφησεν*
Dual συνεφήσατον συνεφησάτην
Plural συνεφήσαμεν συνεφήσατε συνέφησαν
SubjunctiveSingular συμφήσω συμφήσῃς συμφήσῃ
Dual συμφήσητον συμφήσητον
Plural συμφήσωμεν συμφήσητε συμφήσωσιν*
OptativeSingular συμφησίην συμφησίης συμφησίη
Dual συμφησίητον συμφησιήτην
Plural συμφησίημεν συμφησίητε συμφησίησαν
ImperativeSingular συμφήσον συμφησάτω
Dual συμφήσατον συμφησάτων
Plural συμφήσατε συμφησάντων
Infinitive συμφήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφησᾱς συμφησαντος συμφησᾱσα συμφησᾱσης συμφησαν συμφησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεφησάμην συνεφήσω συνεφήσατο
Dual συνεφήσασθον συνεφησάσθην
Plural συνεφησάμεθα συνεφήσασθε συνεφήσαντο
SubjunctiveSingular συμφήσωμαι συμφήσῃ συμφήσηται
Dual συμφήσησθον συμφήσησθον
Plural συμφησώμεθα συμφήσησθε συμφήσωνται
OptativeSingular συμφησίμην συμφήσιο συμφήσιτο
Dual συμφήσισθον συμφησίσθην
Plural συμφησίμεθα συμφήσισθε συμφήσιντο
ImperativeSingular συμφήσαι συμφησάσθω
Dual συμφήσασθον συμφησάσθων
Plural συμφήσασθε συμφησάσθων
Infinitive συμφήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφησαμενος συμφησαμενου συμφησαμενη συμφησαμενης συμφησαμενον συμφησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to assent

  2. to concede

  3. to agree

  4. to promise

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION