Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφατίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταφατίζω καταφατίσω

Structure: κατα (Prefix) + φατίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to protest, promise

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφατίζω καταφατίζεις καταφατίζει
Dual καταφατίζετον καταφατίζετον
Plural καταφατίζομεν καταφατίζετε καταφατίζουσιν*
SubjunctiveSingular καταφατίζω καταφατίζῃς καταφατίζῃ
Dual καταφατίζητον καταφατίζητον
Plural καταφατίζωμεν καταφατίζητε καταφατίζωσιν*
OptativeSingular καταφατίζοιμι καταφατίζοις καταφατίζοι
Dual καταφατίζοιτον καταφατιζοίτην
Plural καταφατίζοιμεν καταφατίζοιτε καταφατίζοιεν
ImperativeSingular καταφάτιζε καταφατιζέτω
Dual καταφατίζετον καταφατιζέτων
Plural καταφατίζετε καταφατιζόντων, καταφατιζέτωσαν
Infinitive καταφατίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφατιζων καταφατιζοντος καταφατιζουσα καταφατιζουσης καταφατιζον καταφατιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφατίζομαι καταφατίζει, καταφατίζῃ καταφατίζεται
Dual καταφατίζεσθον καταφατίζεσθον
Plural καταφατιζόμεθα καταφατίζεσθε καταφατίζονται
SubjunctiveSingular καταφατίζωμαι καταφατίζῃ καταφατίζηται
Dual καταφατίζησθον καταφατίζησθον
Plural καταφατιζώμεθα καταφατίζησθε καταφατίζωνται
OptativeSingular καταφατιζοίμην καταφατίζοιο καταφατίζοιτο
Dual καταφατίζοισθον καταφατιζοίσθην
Plural καταφατιζοίμεθα καταφατίζοισθε καταφατίζοιντο
ImperativeSingular καταφατίζου καταφατιζέσθω
Dual καταφατίζεσθον καταφατιζέσθων
Plural καταφατίζεσθε καταφατιζέσθων, καταφατιζέσθωσαν
Infinitive καταφατίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφατιζομενος καταφατιζομενου καταφατιζομενη καταφατιζομενης καταφατιζομενον καταφατιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφατίσω καταφατίσεις καταφατίσει
Dual καταφατίσετον καταφατίσετον
Plural καταφατίσομεν καταφατίσετε καταφατίσουσιν*
OptativeSingular καταφατίσοιμι καταφατίσοις καταφατίσοι
Dual καταφατίσοιτον καταφατισοίτην
Plural καταφατίσοιμεν καταφατίσοιτε καταφατίσοιεν
Infinitive καταφατίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφατισων καταφατισοντος καταφατισουσα καταφατισουσης καταφατισον καταφατισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφατίσομαι καταφατίσει, καταφατίσῃ καταφατίσεται
Dual καταφατίσεσθον καταφατίσεσθον
Plural καταφατισόμεθα καταφατίσεσθε καταφατίσονται
OptativeSingular καταφατισοίμην καταφατίσοιο καταφατίσοιτο
Dual καταφατίσοισθον καταφατισοίσθην
Plural καταφατισοίμεθα καταφατίσοισθε καταφατίσοιντο
Infinitive καταφατίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφατισομενος καταφατισομενου καταφατισομενη καταφατισομενης καταφατισομενον καταφατισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεφάτιζον κατεφάτιζες κατεφάτιζεν*
Dual κατεφατίζετον κατεφατιζέτην
Plural κατεφατίζομεν κατεφατίζετε κατεφάτιζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεφατιζόμην κατεφατίζου κατεφατίζετο
Dual κατεφατίζεσθον κατεφατιζέσθην
Plural κατεφατιζόμεθα κατεφατίζεσθε κατεφατίζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οἱ δ’ ἐννέα ἄρχοντεσ ὀμνύντεσ πρὸσ τῷ λίθῳ κατεφάτιζον ἀναθήσειν ἀνδριάντα χρυσοῦν, ἐάν τινα παραβῶσι τῶν νόμων· (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 7 1:3)
  • οἱ δ’ ἐννέα ἄρχοντεσ ὀμνύντεσ πρὸσ τῷ λίθῳ κατεφάτιζον, ἀναφήσειν ἀνδριάντα χρυσοῦν ἐάν τινα παραβῶσιν τῶν νόμων· (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , section35)

Synonyms

  1. to protest

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION