Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

σύμφημι?

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration: symphēmi

Principal Part: σύμφημι συμφήσω συνέφησα

Structure: συμ (Prefix) + φά (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to assent, approve, agree fully
  2. to concede, agree to, grant, I grant, say yes
  3. to agree
  4. to promise

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφῆμι συμφής συμφῆσι(ν)
Dual συμφάτον συμφάτον
Plural συμφάμεν συμφάτε συμφάασι(ν)
SubjunctiveSingular συμφῶ συμφῇς συμφῇ
Dual συμφῆτον συμφῆτον
Plural συμφῶμεν συμφῆτε συμφῶσι(ν)
OptativeSingular συμφαίην συμφαίης συμφαίη
Dual συμφαίητον συμφαιήτην
Plural συμφαίημεν συμφαίητε συμφαίησαν
ImperativeSingular συμφᾶ συμφάτω
Dual συμφάτον συμφάτων
Plural συμφάτε συμφάντων
Infinitive συμφάναι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφας συμφαντος συμφασα συμφασης συμφαν συμφαντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμφάμαι συμφάσαι συμφάται
Dual συμφάσθον συμφάσθον
Plural συμφάμεθα συμφάσθε συμφάνται
SubjunctiveSingular συμφῶμαι συμφῇ συμφῆται
Dual συμφῆσθον συμφῆσθον
Plural συμφώμεθα συμφῆσθε συμφῶνται
OptativeSingular συμφαίμην συμφαῖο συμφαῖτο
Dual συμφαῖσθον συμφαίσθην
Plural συμφαίμεθα συμφαῖσθε συμφαῖντο
ImperativeSingular συμφάσο συμφάσθω
Dual συμφάσθον συμφάσθων
Plural συμφάσθε συμφάσθων
Infinitive συμφάσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφαμενος συμφαμενου συμφαμενη συμφαμενης συμφαμενον συμφαμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνε῀φην συνε῀φης συνε῀φη(ν)
Dual συνέφατον συνεφάτην
Plural συνέφαμεν συνέφατε συνέφασαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεφάμην συνέφω, συνέφασο συνέφατο
Dual συνέφασθον συνεφάσθην
Plural συνεφάμεθα συνέφασθε συνέφαντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέφησα συνέφησας συνέφησε(ν)
Dual συνεφήσατον συνεφησάτην
Plural συνεφήσαμεν συνεφήσατε συνέφησαν
SubjunctiveSingular συμφήσω συμφήσῃς συμφήσῃ
Dual συμφήσητον συμφήσητον
Plural συμφήσωμεν συμφήσητε συμφήσωσι(ν)
OptativeSingular συμφησίην συμφησίης συμφησίη
Dual συμφησίητον συμφησιήτην
Plural συμφησίημεν συμφησίητε συμφησίησαν
ImperativeSingular συμφήσον συμφησάτω
Dual συμφήσατον συμφησάτων
Plural συμφήσατε συμφησάντων
Infinitive συμφήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφησας συμφησαντος συμφησασα συμφησασης συμφησαν συμφησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεφησάμην συνεφήσω συνεφήσατο
Dual συνεφήσασθον συνεφησάσθην
Plural συνεφησάμεθα συνεφήσασθε συνεφήσαντο
SubjunctiveSingular συμφήσωμαι συμφήσῃ συμφήσηται
Dual συμφήσησθον συμφήσησθον
Plural συμφησώμεθα συμφήσησθε συμφήσωνται
OptativeSingular συμφησίμην συμφήσιο συμφήσιτο
Dual συμφήσισθον συμφησίσθην
Plural συμφησίμεθα συμφήσισθε συμφήσιντο
ImperativeSingular συμφήσαι συμφησάσθω
Dual συμφήσασθον συμφησάσθων
Plural συμφήσασθε συμφησάσθων
Infinitive συμφήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμφησαμενος συμφησαμενου συμφησαμενη συμφησαμενης συμφησαμενον συμφησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • νῦν δ οὐδείς ἐστιν ὅστις οὐκ ἂν συμφήσαι τὸ μὴ οὐ τὰ μέγιστ ἀνθρώποις καὶ κάλλιστ ἐκ θεῶν ἅμα τε ἔξω τέχνης εἶναι καὶ τέχνης κρείττω, καὶ τοῦθ οὕτω παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις καὶ δεξιοῖς καὶ πολλοῖς κεκράτηκεν ὥσθ ὅσα μὲν τῶν ἑπτὰ σοφῶν κληθέντων οὕτως ἐν τοῖς πᾶσιν ὄντων εὐαριθμήτων εἶπέ τις ἢ συνεβούλευσεν, ἢ τῶν ἄλλων οὓς ἐπὶ παιδείᾳ θαυμάζομεν ὡς πρώτους, οὐδεὶς προστίθησι θεῷ, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἀνδρὸς ὄνομα ἑκάστοις ἐπιφημίζεται ἃ δ ἂν αἱ Πυθοῖ προμάντεις φῶσιν, ἐπειδὰν ἐκστῶσιν ἑαυτῶν, ταῦθ ὡς ὁ Πύθιος εἶπε καὶ Πλάτων καὶ ἅπαντες λέγουσι καίτοι τίνα ἐπίστανται δή που τέχνην τότε, αἵ γε οὐχ οἱαί῀ τέ εἰσι φυλάττειν οὐδὲ μεμνῆσθαι· (Aristides, Aelius, Orationes, 9:5)
  • ἆρ οὖν αὐτὸ γιγνώσκων σύμφης, ἤ σε οἱο῀ν ῥύμη τις ὑπὸ τοῦ λόγου συνειθισμένον συνεπεσπάσατο πρὸς τὸ ταχὺ συμφῆσαι· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 123:2)
  • οἶμαι δ ἂν ἅπαντας συμφῆσαι μήτε πόλεως ἂν ἄλλης εἶναι τὸ ἀνάθημα μήτε λιθοτομίας ἑτέρας ἢ τῆς ὑμετέρας: (Aristides, Aelius, Orationes, 5:4)
  • τὸν δὲ οὐ συμφῆσαι. (Aristides, Aelius, Orationes, 8:4)
  • ἐλευθερίας τῶν Ἑλλήνων φαίημεν ἂν, οἶμαι δὲ μηδ ἡμᾶς ἂν τοῦτό γε χρῆναι λέγειν, ἀλλ ὑπὲρ ἡμῶν ἅπαντας ἂν συμφῆσαι. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:6)
  • χωρὶς δὲ τούτων ἅπαντας ἂν οἶμαι συμφῆσαι τὸ μὲν ἡμᾶς ὄντας Ἕλληνας καὶ ὁμοφύλους ἐρίζειν πρὸς ἀλλήλους ὑπὲρ ἀρχῆς καὶ τάξεως ἀνεπίφθονον εἶναι καὶ τῶν νενομισμένων, τὸν δ ὅλως ἀλλότριον μηδεμιᾶς ὀργῆς μηδ ἔριδος χρῆναι προσίεσθαι, ἀλλὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ὥσπερ ἂν εἰ δύ ἀδελφοὶ πρωτείων ἠμφισβήτουν ἐν σφίσιν αὐτοῖς, ἕν γ ἂν ἐκεῖνο ταυτὸν ἐγίγνωσκον, εἴ τις ξένος καὶ μηδὲν προσήκων ἐβιάζετο, κοιναῖς ταῖς θύραις ἀποκλείειν, οὕτως ἐπὶ τῶν Ἑλληνικῶν μηδενὶ τῶν ἔξωθεν λαβὴν εἶναι τὰ καθ ἡμᾶς αὐτοὺς ἀπόρρητα: (Aristides, Aelius, Orationes, 7:9)

Synonyms

  1. to assent

  2. to concede

  3. to agree

  4. to promise

Related

명사

형용사

동사

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION