- ὁ γὰρ ἀνὴρ οὗτοσ τὴν εὐέπειαν ἐκ παντὸσ διώκει καὶ τοῦ γλαφυρῶσ λέγειν στοχάζεται μᾶλλον ἢ τοῦ ἀφελῶσ, τῶν τε γὰρ φωνηέντων τὰσ παραλλήλουσ θέσεισ ὡσ ἐκλυούσασ τὰσ ἁρμονίασ τῶν ἤχων καὶ τὴν λειότητα τῶν φθόγγων λυμαινομένασ περιίσταται, περιόδῳ τε καὶ κύκλῳ περιλαμβάνειν τὰ νοήματα πειρᾶται ῥυθμοειδεῖ πάνυ καὶ οὐ πολὺ ἀπέχοντι τοῦ ποιητικοῦ μέτρου, ἀναγνώσεώσ τε μᾶλλον οἰκειότερόσ ἐστιν ἢ χρήσεωσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 2 1:4)
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 2 1:4)
- τὸ μὲν γὰρ εἰσ ἀναισχυντίαν, τὸ δ’ εἰσ ἀνδραποδωδίαν περιίσταται· (Plutarch, De liberis educandis, section 9 19:2)
(플루타르코스, De liberis educandis, section 9 19:2)
- ἐνιαυτῷ δὲ ἕκτῳ περιίσταται πάλιν εἰσ ἕνα Ῥωμύλον ἡ τῆσ πόλεωσ ἀρχὴ Τατίου τελευτήσαντοσ ἐξ ἐπιβουλῆσ, ἣν συνέστησαν ἐπ’ αὐτῷ Λαουινιατῶν οἱ κορυφαιότατοι συμφρονήσαντεσ ἀπὸ τοιαύτησ αἰτίασ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 51 1:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 51 1:1)
- καὶ περὶ δὲ τῆσ νεὼσ πάντεσ οἱ πλέοντεσ ἐπιστάμενοι διότι μία αὕτη ἐστὶ σωτηρία, τὸ τοὺσ ναύτασ ὁμονοεῖν καὶ τῷ κυβερνήτῃ πείθεσθαι, γενομένησ δὲ στάσεωσ ἐν αὐτῇ καὶ ἀπειθείασ διότι καὶ τὰ δεξιὰ πολλάκισ τῶν πνευμάτων εἰσ ἐναντίον τῇ νηὶ περιίσταται καὶ τῶν λιμένων ἀποτυγχάνουσιν ἐγγὺσ ὄντων, ὅμωσ στασιάζουσιν ἔστιν ὅτε ὑπὸ ἀφροσύνησ , καὶ τοῦτο ἀπόλλυσιν αὐτοὺσ ἐπισταμένουσ τοῦ ὀλέθρου τὴν αἰτίαν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 27:2)
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), 27:2)
- ὁ δ’ αὖ Κῦροσ ταῦτα ἰδὼν περιίσταται τὸν λόφον τῷ παρόντι στρατεύματι, καὶ πρὸσ Χρυσάνταν πέμψασ ἐκέλευε φυλακὴν τοῦ ὄρουσ καταλιπόντα ἥκειν. (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 1 6:1)
(크세노폰, Cyropaedia, , chapter 1 6:1)
- ταῦτα πάντα εἰσ ἓν περιί̈σταται τὸ δικανικὸν καὶ γέγονέ τισ αὐτῶν κρᾶσισ καὶ μῖξισ τοιαύτη καὶ οὔτε τὸ ἕτερόν ἐστιν οἱο͂ν τὸ ἕτερον, ἀλλ’ ὅσον τὸ πρᾶγμα ἐθέλει, τοσοῦτον διαφέρει, καὶ οὐδὲν ἀπέρρωγεν ἀλλήλων τὰ εἴδη, ὡσ μὴ ὁμολογούμενον αὐτὸν ἑαυτῷ τὸν ἅπαντα εἶναι λόγον. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 9:5)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 9:5)