Sense

1. I use customarily, practise
2. (legislation) I enact
3. (with dative) I make use of, use
4. (with infinitive) I am accustomed to doing

Examples

• "ὅταν ἀναιρεθῶσι μὲν οἱ νόμοι, μένωσι δ’ οἱ πρὸσ ἡδονὴν παρακαλοῦντεσ λόγοι, πρόνοια δὲ θεῶν μὴ νομίζηται, σοφοὺσ δ’ ἡγῶνται τοὺσ τῷ καλῷ προσπτύοντασ, ἂν ἡδονὴ μὴ προσῇ χλευάζωσι δὲ ταῦτα καὶ γελῶσιν ἔστιν Δίκησ ὀφθαλμόσ, ὃσ τὰ πάνθ’ ὁρᾷ καί πέλασ γὰρ ἑστὼσ ὁ θεὸσ ἐγγύθεν βλέπει καὶ ὁ μὲν θεόσ, ὥσπερ δὴ καὶ ὁ παλαιὸσ λόγοσ, ἀρχήν τε καὶ μέσα καὶ τελευτὴν ἔχων τοῦ παντὸσ εὐθείᾳ περαίνει κατὰ φύσιν περιπορευόμενοσ τῷ δ’ ἕπεται Δίκη, τῶν ἀπολειπομένων τιμωρὸσ τοῦ θείου νόμου. (Plutarch, Adversus Colotem, section 30 1:5)

Similar forms

• νομίζειν (437)
• νομίζων (387)
• νομίζω (359)
• νομίζουσι (247)
• νόμιμον (220)
• νόμιμα (201)
• νομίσας (165)
• νομίμων (149)
• νόμισμα (147)
• νομίζεις (115)
• νομίζεται (107)
• νομίζει (92)
• νομίζομεν (82)
• νομινε (76)
• νομίζετε (63)
• νόμιζε (60)
• νομίσαι (56)
• νομιστέον (49)
• νομίμως (47)
• νομίμοις (43)
• νομίμου (30)
• νομίζοι (28)
• νομινις (25)
• νομίζοιτο (22)
• νόμιμόν (22)
• νομίζοντα (21)
• νομινα (21)
• νομίμους (20)
• νομίσματι (19)
• νομίσητε (18)
• νόμιμά (18)
• νόμιμος (15)
• νομίσῃ (13)
• νομισθεὶς (13)
• νομίζετ (13)
• νομίσειεν (11)
• νομίζουσα (11)
• νομινιβυς (11)
• νομίσαντα (10)
• νομίσῃς (10)
• νόμιον (10)
• νομίζοιεν (9)
• νομισθείη (9)
• νόμισον (9)
• νομιοῦμεν (9)
• νόμιμοι (8)
• νομίσματα (8)
• νομικὸν (8)
• νομίζῃ (8)
• νομινι (7)
• νομίσειε (7)
• νομίζωμεν (7)
• νομίζωσιν (7)
• νομίζοιτ (6)
• νομίσασα (6)
• νομιεῖ (6)
• νομίσατε (6)
• νομιοῦσιν (6)
• νομίμῳ (5)
• νόμισμ (5)
• νομίζωσι (5)
• νόμισμά (5)
• νόμιζ (5)
• νομικὴ (5)
• νομίζουσί (4)
• νομιεῖν (4)
• νομισάτω (4)
• νομιζέτω (4)
• νομίσαθ (4)
• νομικῶς (4)
• νομίζοιμι (4)
• νομίσμασι (3)
• νομίσωσι (3)
• νομιεῖτε (3)
• νομίσαιμι (3)
• νομικοῖς (3)
• νόμιμ (3)
• νομινυμ (3)
• νομίσωσιν (3)
• νομικοὶ (3)
• νομισθείς (3)
• νομίζοντι (3)
• νομικόν (3)
• νομιναϝιτ (3)
• νομίζοις (3)
• νομιοῦσι (3)
• νομικοῦ (3)
• νομίζητε (3)
• νομίζοιτε (3)
• νομιεῖς (3)
• νομίσειαν (3)
• νομισθὲν (2)
• νομιῶ (2)
• νομικός (2)
• Νομίονος (2)
• νομιοῦσί (2)
• νομιζέσθω (2)
• νομίσαιτε (2)
• νομίσωμεν (2)
• Νομιτώριε (2)
• νομίζετέ (2)
• Νόμια (2)
• Νομίκιος (2)
• νομιστέα (2)
• Νομίτορος (2)
• νομίαν (2)
• νομίμῃ (2)
• Νομιτωρία (2)
• Νομίοιο (2)
• Νομίτορα (2)
• νομικῶν (2)
• νομίζετον (1)
• νομίζους (1)
• Νομία (1)
• Νομικίου (1)
• νόμιμὰ (1)
• νομισθεῖς (1)
• Νομιτωρίᾳ (1)
• νόμιζέ (1)
• νομίζηται (1)
• νομίζοντ (1)
• νομικὴν (1)
• νόμιμοί (1)
• νομινατιμ (1)
• νομισθῇς (1)
• νομίων (1)
• νομίζοιντ (1)
• νομίζομέν (1)
• Νομίας (1)
• νομικὰς (1)
• νομικοὺς (1)
• νομίμην (1)
• νόμιμὸν (1)
• Νομίου (1)
• νομιεῖται (1)
• νομίμοισι (1)
• νομίζησθε (1)
• νομίζον (1)
• νομίζουσι] (1)
• νομική (1)
• νομικοῖν (1)
• νόμιμός (1)
• νομινατα (1)
• νομίσαν (1)
• νομισθῇ (1)
• νομίσωσί (1)
• νομίῳ (1)
• νομίζεθ (1)
• νόμιζετὸν (1)
• νομιζομεν (1)
• [νομίζων] (1)
• Νομικὰ (1)
• Νομικίῳ (1)
• νομινἐ (1)
• νόμιος (1)
• νομίσαις (1)
• νομίσασ1 (1)
• νομίσω (1)
• νομίζ[ετε (1)
• νομί‐ (1)
• νομικῆς (1)
• νομὶμου (1)
• νομινατυμ (1)
• νομίσαντε (1)
• νομίσητ (1)
• νομισθήσῃ (1)
• νομίζοιο (1)
• νομιζόμεν (1)
• νομιζουσι (1)
• νομίξουσι (1)
• νομικοί (1)
• νομίμης (1)
• νόμισαν (1)
• νομίσασαν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary