Ancient Greek-English Dictionary Language

νομίζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: νομίζω νομιῶ ἐνόμισα νενόμικα νενόμισμαι ἐνομίσθην

Structure: νομίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: no/mos

Sense

  1. I use customarily, practise
  2. (legislation) I enact
  3. (with dative) I make use of, use
  4. (with infinitive) I am accustomed to doing

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νομίζω νομίζεις νομίζει
Dual νομίζετον νομίζετον
Plural νομίζομεν νομίζετε νομίζουσιν*
SubjunctiveSingular νομίζω νομίζῃς νομίζῃ
Dual νομίζητον νομίζητον
Plural νομίζωμεν νομίζητε νομίζωσιν*
OptativeSingular νομίζοιμι νομίζοις νομίζοι
Dual νομίζοιτον νομιζοίτην
Plural νομίζοιμεν νομίζοιτε νομίζοιεν
ImperativeSingular νόμιζε νομιζέτω
Dual νομίζετον νομιζέτων
Plural νομίζετε νομιζόντων, νομιζέτωσαν
Infinitive νομίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
νομιζων νομιζοντος νομιζουσα νομιζουσης νομιζον νομιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νομίζομαι νομίζει, νομίζῃ νομίζεται
Dual νομίζεσθον νομίζεσθον
Plural νομιζόμεθα νομίζεσθε νομίζονται
SubjunctiveSingular νομίζωμαι νομίζῃ νομίζηται
Dual νομίζησθον νομίζησθον
Plural νομιζώμεθα νομίζησθε νομίζωνται
OptativeSingular νομιζοίμην νομίζοιο νομίζοιτο
Dual νομίζοισθον νομιζοίσθην
Plural νομιζοίμεθα νομίζοισθε νομίζοιντο
ImperativeSingular νομίζου νομιζέσθω
Dual νομίζεσθον νομιζέσθων
Plural νομίζεσθε νομιζέσθων, νομιζέσθωσαν
Infinitive νομίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νομιζομενος νομιζομενου νομιζομενη νομιζομενης νομιζομενον νομιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νομίω νομίεις νομίει
Dual νομίειτον νομίειτον
Plural νομίουμεν νομίειτε νομίουσιν*
OptativeSingular νομίοιμι νομίοις νομίοι
Dual νομίοιτον νομιοίτην
Plural νομίοιμεν νομίοιτε νομίοιεν
Infinitive νομίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
νομιων νομιουντος νομιουσα νομιουσης νομιουν νομιουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νομίουμαι νομίει, νομίῃ νομίειται
Dual νομίεισθον νομίεισθον
Plural νομιοῦμεθα νομίεισθε νομίουνται
OptativeSingular νομιοίμην νομίοιο νομίοιτο
Dual νομίοισθον νομιοίσθην
Plural νομιοίμεθα νομίοισθε νομίοιντο
Infinitive νομίεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νομιουμενος νομιουμενου νομιουμενη νομιουμενης νομιουμενον νομιουμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νομισθήσομαι νομισθήσῃ νομισθήσεται
Dual νομισθήσεσθον νομισθήσεσθον
Plural νομισθησόμεθα νομισθήσεσθε νομισθήσονται
OptativeSingular νομισθησοίμην νομισθήσοιο νομισθήσοιτο
Dual νομισθήσοισθον νομισθησοίσθην
Plural νομισθησοίμεθα νομισθήσοισθε νομισθήσοιντο
Infinitive νομισθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νομισθησομενος νομισθησομενου νομισθησομενη νομισθησομενης νομισθησομενον νομισθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνόμισα ἐνόμισας ἐνόμισεν*
Dual ἐνομίσατον ἐνομισάτην
Plural ἐνομίσαμεν ἐνομίσατε ἐνόμισαν
SubjunctiveSingular νομίσω νομίσῃς νομίσῃ
Dual νομίσητον νομίσητον
Plural νομίσωμεν νομίσητε νομίσωσιν*
OptativeSingular νομίσαιμι νομίσαις νομίσαι
Dual νομίσαιτον νομισαίτην
Plural νομίσαιμεν νομίσαιτε νομίσαιεν
ImperativeSingular νόμισον νομισάτω
Dual νομίσατον νομισάτων
Plural νομίσατε νομισάντων
Infinitive νομίσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νομισᾱς νομισαντος νομισᾱσα νομισᾱσης νομισαν νομισαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνομισάμην ἐνομίσω ἐνομίσατο
Dual ἐνομίσασθον ἐνομισάσθην
Plural ἐνομισάμεθα ἐνομίσασθε ἐνομίσαντο
SubjunctiveSingular νομίσωμαι νομίσῃ νομίσηται
Dual νομίσησθον νομίσησθον
Plural νομισώμεθα νομίσησθε νομίσωνται
OptativeSingular νομισαίμην νομίσαιο νομίσαιτο
Dual νομίσαισθον νομισαίσθην
Plural νομισαίμεθα νομίσαισθε νομίσαιντο
ImperativeSingular νόμισαι νομισάσθω
Dual νομίσασθον νομισάσθων
Plural νομίσασθε νομισάσθων
Infinitive νομίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νομισαμενος νομισαμενου νομισαμενη νομισαμενης νομισαμενον νομισαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνομίσθην ἐνομίσθης ἐνομίσθη
Dual ἐνομίσθητον ἐνομισθήτην
Plural ἐνομίσθημεν ἐνομίσθητε ἐνομίσθησαν
SubjunctiveSingular νομίσθω νομίσθῃς νομίσθῃ
Dual νομίσθητον νομίσθητον
Plural νομίσθωμεν νομίσθητε νομίσθωσιν*
OptativeSingular νομισθείην νομισθείης νομισθείη
Dual νομισθείητον νομισθειήτην
Plural νομισθείημεν νομισθείητε νομισθείησαν
ImperativeSingular νομίσθητι νομισθήτω
Dual νομίσθητον νομισθήτων
Plural νομίσθητε νομισθέντων
Infinitive νομισθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
νομισθεις νομισθεντος νομισθεισα νομισθεισης νομισθεν νομισθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νενόμικα νενόμικας νενόμικεν*
Dual νενομίκατον νενομίκατον
Plural νενομίκαμεν νενομίκατε νενομίκᾱσιν*
SubjunctiveSingular νενομίκω νενομίκῃς νενομίκῃ
Dual νενομίκητον νενομίκητον
Plural νενομίκωμεν νενομίκητε νενομίκωσιν*
OptativeSingular νενομίκοιμι νενομίκοις νενομίκοι
Dual νενομίκοιτον νενομικοίτην
Plural νενομίκοιμεν νενομίκοιτε νενομίκοιεν
ImperativeSingular νενόμικε νενομικέτω
Dual νενομίκετον νενομικέτων
Plural νενομίκετε νενομικόντων
Infinitive νενομικέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
νενομικως νενομικοντος νενομικυῑα νενομικυῑᾱς νενομικον νενομικοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular νενόμισμαι νενόμισαι νενόμισται
Dual νενόμισθον νενόμισθον
Plural νενομίσμεθα νενόμισθε νενομίσαται
ImperativeSingular νενόμισο νενομίσθω
Dual νενόμισθον νενομίσθων
Plural νενόμισθε νενομίσθων
Infinitive νενόμισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
νενομισμενος νενομισμενου νενομισμενη νενομισμενης νενομισμενον νενομισμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "ὅταν ἀναιρεθῶσι μὲν οἱ νόμοι, μένωσι δ’ οἱ πρὸσ ἡδονὴν παρακαλοῦντεσ λόγοι, πρόνοια δὲ θεῶν μὴ νομίζηται, σοφοὺσ δ’ ἡγῶνται τοὺσ τῷ καλῷ προσπτύοντασ, ἂν ἡδονὴ μὴ προσῇ χλευάζωσι δὲ ταῦτα καὶ γελῶσιν ἔστιν Δίκησ ὀφθαλμόσ, ὃσ τὰ πάνθ’ ὁρᾷ καί πέλασ γὰρ ἑστὼσ ὁ θεὸσ ἐγγύθεν βλέπει καὶ ὁ μὲν θεόσ, ὥσπερ δὴ καὶ ὁ παλαιὸσ λόγοσ, ἀρχήν τε καὶ μέσα καὶ τελευτὴν ἔχων τοῦ παντὸσ εὐθείᾳ περαίνει κατὰ φύσιν περιπορευόμενοσ τῷ δ’ ἕπεται Δίκη, τῶν ἀπολειπομένων τιμωρὸσ τοῦ θείου νόμου. (Plutarch, Adversus Colotem, section 30 1:5)

Synonyms

  1. I make use of

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION