Septuagint, Liber Maccabees II 7:

(70인역 성경, Liber Maccabees II 7:)

ΣΥΝΕΒΗ δὲ καὶ ἑπτὰ ἀδελφοὺσ μετὰ τῆσ μητρὸσ συλληφθέντασ ἀναγκάζεσθαι ὑπὸ τοῦ βασιλέωσ ἀπὸ τῶν ἀθεμίτων ὑείων κρεῶν ἐφάπτεσθαι μάστιξι καὶ νευραῖσ αἰκιζομένουσ. εἶσ δὲ αὐτῶν γενόμενοσ προήγοροσ οὕτωσ ἔφη. τί μέλλεισ ἐρωτᾶν καὶ μανθάνειν παῤ ἡμῶν̣ ἕτοιμοι γὰρ ἀποθνῄσκειν ἐσμὲν ἢ παραβαίνειν τοὺσ πατρίουσ νόμουσ. ἔκθυμοσ δὲ γενόμενοσ ὁ βασιλεὺσ προσέταξε τήγανα καὶ λέβητασ ἐκπυροῦν. τῶν δὲ παραχρῆμα ἐκπυρωθέντων, παραχρῆμα τὸν γενόμενον αὐτῶν προήγορον προσέταξε γλωσσοτομεῖν καὶ περισκυθίσαντεσ ἀκρωτηριάζειν, τῶν λοιπῶν ἀδελφῶν καὶ τῆσ μητρὸσ συνορώντων. ἄχρηστον δὲ αὐτὸν τοῖσ ὅλοισ γενόμενον ἐκέλευσε τῇ πυρᾷ προσάγειν ἔμπνουν καὶ τηγανίζειν. τῆσ δὲ ἀτμίδοσ ἐφ̓ ἱκανὸν διαδιδούσησ τοῦ τηγάνου, ἀλλήλουσ παρεκάλουν σὺν τῇ μητρὶ γενναίωσ τελευτᾶν λέγοντεσ οὕτωσ. ὁ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἐφορᾷ καὶ ταῖσ ἀληθείαισ ἐφ’ ἡμῖν παρακαλεῖται, καθάπερ διὰ τῆσ κατὰ πρόσωπον ἀντιμαρτυρούσησ ᾠδῆσ διεσάφησε Μωυσῆσ λέγων. καὶ ἐπὶ τοῖσ δούλοισ αὐτοῦ παρακληθήσεται. μεταλλάξαντοσ δὲ τοῦ πρώτου τὸν τρόπον τοῦτον, τὸν δεύτερον ἦγον ἐπὶ τὸν ἐμπαιγμὸν καὶ τὸ τῆσ κεφαλῆσ δέρμα σὺν ταῖσ θριξὶ περισύραντεσ ἐπηρώτων. εἰ φάγεσαι πρὸ τοῦ τιμωρηθῆναι τὸ σῶμα κατὰ μέλοσ̣ ὁ δὲ ἀποκριθεὶσ τῇ πατρίῳ φωνῇ εἶπεν. οὐχί. διόπερ καὶ οὗτοσ τὴν ἑξῆσ ἔλαβε βάσανον ὡσ ὁ πρῶτοσ. ἐν ἐσχάτῃ δὲ πνοῇ γενόμενοσ εἶπε. σὺ μὲν ἀλάστωρ ἐκ τοῦ παρόντοσ ἡμᾶσ ζῆν ἀπολύεισ, ὁ δὲ τοῦ κόσμου βασιλεὺσ ἀποθανόντασ ἡμᾶσ ὑπὲρ τῶν αὐτοῦ νόμων εἰσ αἰώνιον ἀναβίωσιν ζωῆσ ἡμᾶσ ἀναστήσει. μετὰ δὲ τοῦτον ὁ τρίτοσ ἐνεπαίζετο καὶ τὴν γλῶσσαν αἰτηθεὶσ ταχέωσ προέβαλε καὶ τὰσ χεῖρασ εὐθαρσῶσ προέτεινε καὶ γενναίωσ εἶπεν. ἐξ οὐρανοῦ ταῦτα κέκτημαι καὶ διὰ τοὺσ αὐτοῦ νόμουσ ὑπερορῶ ταῦτα καὶ παῤ αὐτοῦ ταῦτα πάλιν ἐλπίζω κομίσασθαι. ὥστε αὐτὸν τὸν βασιλέα καὶ τοὺσ σὺν αὐτῷ ἐκπλήσσεσθαι τὴν τοῦ νεανίσκου ψυχήν, ὡσ ἐν οὐδενὶ τὰσ ἀλγηδόνασ ἐτίθετο. καὶ τούτου δὲ μεταλλάξαντοσ, τὸν τέταρτον ὡσαύτωσ ἐβασάνιζον αἰκιζόμενοι. καὶ γενόμενοσ πρὸσ τὸ τελευτᾶν οὕτωσ ἔφη. αἱρετὸν μεταλλάσσοντα ὑπ̓ ἀνθρώπων τὰσ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ προσδοκᾶν ἐλπίδασ πάλιν ἀναστήσεσθαι ὑπ̓ αὐτοῦ. σοὶ μὲν γὰρ ἀνάστασισ εἰσ ζωὴν οὐκ ἔσται. ἐχομένωσ δὲ τὸν πέμπτον προσάγοντεσ ᾐκίζοντο. ὁ δὲ πρὸσ αὐτὸν ἰδὼν εἶπεν. ἐξουσίαν ἐν ἀνθρώποισ ἔχων φθαρτὸσ ὤν, ὃ θέλεισ ποιεῖσ. μὴ δόκει δὲ τὸ γένοσ ἡμῶν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ καταλελεῖφθαι. σὺ δὲ καρτέρει καὶ θεώρει τὸ μεγαλεῖον αὐτοῦ κράτοσ, ὡσ σὲ καὶ τὸ σπέρμα σου βασανίσει. μετὰ δὲ τοῦτον ἦγον τὸν ἕκτον, καὶ μέλλων ἀποθνήσκειν ἔφη. μὴ πλανῶ μάτην, ἡμεῖσ γὰρ δἰ ἑαυτοὺσ ταῦτα πάσχομεν ἁμαρτάνοντεσ εἰσ τὸν ἑαυτῶν Θεόν, διὸ ἄξια θαυμασμοῦ γέγονε. σὺ δὲ μὴ νομίσῃσ ἀθῷοσ ἔσεσθαι θεομαχεῖν ἐπιχειρήσασ. ὑπεραγόντωσ δὲ ἡ μήτηρ θαυμαστὴ καὶ μνήμησ ἀγαθῆσ ἀξία, ἥτισ ἀπολλυμένουσ υἱοὺσ ἑπτὰ συνορῶσα μιᾶσ ὑπὸ καιρὸν ἡμέρασ εὐψύχωσ ἔφερε διὰ τὰσ ἐπὶ Κύριον ἐλπίδασ. ἕκαστον δὲ αὐτῶν παρεκάλει τῇ πατρίῳ φωνῇ γενναίῳ πεπληρωμένη φρονήματι καὶ τὸν θῆλυν λογισμὸν ἄρσενι θυμῷ διεγείρασα, λέγουσα πρὸσ αὐτούσ. οὐκ οἶδ̓ ὅπωσ εἰσ τὴν ἐμὴν ἐφάνητε κοιλίαν, οὐδὲ ἐγὼ τὸ πνεῦμα καὶ τὴν ζωὴν ὑμῖν ἐχαρισάμην, καὶ τὴν ἑκάστου στοιχείωσιν οὐκ ἐγὼ διερρύθμισα. τοιγαροῦν ὁ τοῦ κόσμου κτίστησ, ὁ πλάσασ ἀνθρώπου γένεσιν καὶ πάντων ἐξευρὼν γένεσιν καὶ τὸ πνεῦμα καὶ τὴν ζωὴν ὑμῖν πάλιν ἀποδώσει μετ̓ ἐλέουσ, ὡσ νῦν ὑπερορᾶται ἑαυτοὺσ διὰ τοὺσ αὐτοῦ νόμουσ. ὁ δὲ Ἀντίοχοσ οἰόμενοσ καταφρονεῖσθαι καὶ τὴν ὀνειδίζουσαν ὑφορώμενοσ φωνήν, ἔτι τοῦ νεωτέρου περιόντοσ, οὐ μόνον διὰ λόγων ἐποιεῖτο τὴν παράκλησιν, ἀλλὰ καὶ δἰ ὅρκων ἐπίστου ἅμα πλουτιεῖν καὶ μακαριστὸν ποιήσειν μεταθέμενον ἀπὸ τῶν πατρίων νόμων καὶ φίλον ἕξειν καὶ χρείασ ἐμπιστεύσειν. τοῦ δὲ νεανίου μηδαμῶσ προσέρχοντοσ, προσκαλεσάμενοσ ὁ βασιλεὺσ τὴν μητέρα παρῄνει τοῦ μειρακίου γενέσθαι σύμβουλον ἐπὶ σωτηρίᾳ. πολλὰ δὲ αὐτοῦ παραινέσαντοσ ἐπεδέξατο πείσειν τὸν υἱόν. προσκύψασα δὲ αὐτῷ, χλευάσασα τὸν ὠμὸν τύραννον οὕτωσ ἔφησε τῇ πατρῴᾳ φωνῇ. υἱέ, ἐλέησόν με τὴν ἐν γαστρὶ περιενέγκασάν σε μῆνασ ἐννέα καὶ θηλάσασάν σε ἔτη τρία καὶ ἐκθρέψασάν σε καὶ ἀγαγοῦσαν εἰσ τὴν ἡλικίαν ταύτην καὶ τροφοφορήσασαν. ἀξιῶσε, τέκνον, ἀναβλέψαντα εἰσ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὰ ἐν αὐτοῖσ πάντα ἰδόντα, γνῶναι ὅτι ἐξ οὐκ ὄντων ἐποίησεν αὐτὰ ὁ Θεὸσ καὶ τὸ τῶν ἀνθρώπων γένοσ οὕτωσ γεγένηται. μὴ φοβηθῇσ τὸν δήμιον τοῦτον, ἀλλὰ τῶν ἀδελφῶν ἄξιοσ γενόμενοσ, ἐπίδεξαι τὸν θάνατον, ἵνα ἐν τῷ ἐλέει σὺν τοῖσ ἀδελφοῖσ σου κομίσωμαί σε. ἔτι δὲ ταύτησ καταλεγούσησ ὁ νεανίασ εἶπε. τίνα μένετε̣ οὐχ ὑπακούω τοῦ προστάγματοσ τοῦ βασιλέωσ, τοῦ δὲ προστάγματοσ ἀκούω τοῦ νόμου τοῦ δοθέντοσ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν διὰ Μωυσέωσ. σὺ δὲ πάσησ κακίασ εὑρετὴσ γενόμενοσ εἰσ τοὺσ Ἑβραίουσ, οὐ μὴ διαφύγῃσ τὰσ χεῖρασ τοῦ Θεοῦ. ἡμεῖσ γὰρ διὰ τὰσ ἑαυτῶν ἁμαρτίασ πάσχομεν. εἰ δὲ χάριν ἐπιπλήξεωσ καὶ παιδείασ ὁ ζῶν Κύριοσ ἡμῶν βραχέωσ ἐπώργισται, καὶ πάλιν καταλλαγήσεται τοῖσ ἑαυτοῦ δούλοισ. σὺ δέ, ὦ ἀνόσιε καὶ πάντων ἀνθρώπων μιαρώτατε, μὴ μάτην μετεωρίζου φρυαττόμενοσ ἀδήλοισ ἐλπίσιν, ἐπὶ τοὺσ δούλουσ αὐτοῦ ἐπαιρόμενοσ χεῖρα. οὕπω γὰρ τὴν τοῦ Παντοκράτοροσ ἐπόπτου Θεοῦ, κρίσιν ἐκπέφευγασ. οἱ μὲν γὰρ νῦν ἡμέτεροι ἀδελφοὶ βραχὺν ὑπενέγκαντεσ πόνον ἀεννάου ζωῆσ ὑπὸ διαθήκην Θεοῦ πεπτώκασι. σὺ δὲ τῇ τοῦ Θεοῦ κρίσει δίκαια τὰ πρόστιμα τῆσ ὑπερηφανίασ ἀποίσῃ. ἐγὼ δὲ καθάπερ οἱ ἀδελφοί μου καὶ σῶμα καὶ ψυχὴν προδίδωμι περὶ τῶν πατρίων νόμων, ἐπικαλούμενοσ τὸν Θεὸν ἵλεων ταχὺ τῷ ἔθνει γενέσθαι καὶ σὲ μετὰ ἐτασμῶν καὶ μαστίγων ἐξομολογήσασθαι, διότι μόνοσ αὐτὸσ Θεόσ ἐστιν, ἐν ἐμοὶ δὲ καὶ τοῖσ ἀδελφοῖσ μου στῆναι τὴν τοῦ Παντοκράτοροσ ὀργὴν τὴν ἐπὶ τὸ σύμπαν ἡμῶν γένοσ δικαίωσ ἐπηγμένην. ἔκθυμοσ δὲ γενόμενοσ ὁ βασιλεύσ, τούτῳ παρὰ τοὺσ ἄλλουσ χειρίστωσ ἀπήντησε πικρῶσ φέρων ἐπὶ τῷ μυκτηρισμῷ. καὶ οὗτοσ οὖν καθαρὸσ τὸν βίον μετήλλαξε παντελῶσ ἐπὶ τῷ Κυρίῳ πεποιθώσ. ἐσχάτη δὲ τῶν υἱῶν ἡ μήτηρ ἐτελεύτησε. τὰ μὲν οὖν περὶ τοὺσ σπλαγνισμούσ καὶ τὰσ ὑπερβαλλούσασ αἰκίασ ἐπὶ τοσοῦτον δεδηλώσθω.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION