Septuagint, Liber Sirach

(70인역 성경, Liber Sirach)

ΠΟΛΛΩΝ καὶ μεγάλων ἡμῖν διὰ τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν καὶ τῶν ἄλλων τῶν κατ̓ αὐτοὺσ ἠκολουθηκότων δεδομένων, ὑπὲρ ὧν δέον ἐστὶν ἐπαινεῖν τὸν Ἰσραὴλ παιδείασ καὶ σοφίασ, καὶ ὡσ οὐ μόνον αὐτοὺσ τοὺσ ἀναγινώσκοντασ δέον ἐστὶν ἐπιστήμονασ γίνεσθαι, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ἐκτὸσ δύνασθαι τοὺσ φιλομαθοῦντασ χρησίμουσ εἶναι καὶ λέγοντασ καὶ γράφοντασ, ὁ πάπποσ μου Ἰησοῦσ ἐπὶ πλεῖον ἑαυτὸν δοὺσ εἴσ τε τὴν τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν καὶ τῶν ἄλλων πατρίων βιβλίων ἀνάγνωσιν καὶ ἐν τούτοισ ἱκανὴν ἕξιν περιποιησάμενοσ, προήχθη καὶ αὐτὸσ συγγράψαι τι τῶν εἰσ παιδείαν καὶ σοφίαν ἀνηκόντων, ὅπωσ οἱ φιλομαθεῖσ, καὶ τούτων ἔνοχοι γενόμενοι, πολλῷ μᾶλλον ἐπιπροσθῶσι διὰ τῆσ ἐννόμου βιώσεωσ. παρακέκλησθε οὖν μετ̓ εὐνοίασ καὶ προσοχῆσ τὴν ἀνάγνωσιν ποιεῖσθαι καὶ συγγνώμην ἔχειν ἐφ̓ οἷσ ἂν δοκῶμεν τῶν κατὰ τὴν ἑρμηνείαν πεφιλοπονημένων τισὶ τῶν λέξεων ἀδυναμεῖν. οὐ γὰρ ἰσοδυναμεῖ αὐτὰ ἐν ἑαυτοῖσ ἑβραϊστὶ λεγόμενα καὶ ὅταν μεταχθῇ εἰσ ἑτέραν γλῶσσαν. οὐ μόνον δὲ ταῦτα, ἀλλὰ καὶ αὐτὸσ ὁ νόμοσ καὶ αἱ προφητεῖαι καὶ τὰ λοιπὰ τῶν βιβλίων οὐ μικρὰν ἔχει τὴν διαφορὰν ἐν ἑαυτοῖσ λεγόμενα. ἐν γὰρ τῷ ὀγδόῳ καὶ τριακοστῷ ἔτει ἐπὶ τοῦ Εὐεργέτου βασιλέωσ παραγενηθεὶσ εἰσ Αἴγυπτον καὶ συγχρονίσασ, εὑρὼν οὐ μικρᾶσ παιδείασ ἀφόμοιον, ἀναγκαιότατον ἐθέμην αὐτὸσ προσενέγκασθαί τινα σπουδὴν καὶ φιλοπονίαν τοῦ μεθερμηνεῦσαι τήνδε τὴν βίβλον, πολλὴν ἀγρυπνίαν καὶ ἐπιστήμην προσενεγκάμενοσ ἐν τῷ διαστήματι τοῦ χρόνου πρὸσ τὸ ἐπὶ πέρασ ἀγαγόντα τὸ βιβλίον ἐκδόσθαι καὶ τοῖσ ἐν τῇ παροικίᾳ βουλομένοισ φιλομαθεῖν, προκατασκευαζομένουσ τὰ ἤθη ἐννόμωσ βιοτεύειν. ——— ΠΑΣΑ σοφία παρὰ Κυρίου καὶ μετ̓ αὐτοῦ ἐστιν εἰσ τὸν αἰῶνα. ἄμμον θαλασσῶν καὶ σταγόνασ ὑετοῦ καὶ ἡμέρασ αἰῶνοσ τίσ ἐξαριθμήσει̣ ὕψοσ οὐρανοῦ καὶ πλάτοσ γῆσ καὶ ἄβυσσον καὶ σοφίαν τίσ ἐξιχνιάσει̣ προτέρα πάντων ἔκτισται σοφία καὶ σύνεσισ φρονήσεωσ ἐξ αἰῶνοσ [ πηγὴ σοφίασ λόγοσ Θεοῦ ἐν ὑψίστοισ, καὶ αἱ πορεῖαι αὐτῆσ ἐντολαὶ αἰώνιοι]. ρίζα σοφίασ τίνι ἀπεκαλύφθη̣ καὶ τὰ πανουργεύματα αὐτῆσ τίσ ἔγνω̣ [ ἐπιστήμη σοφίασ τίνι ἐφανερώθη̣ καὶ τὴν πολυπειρίαν αὐτῆσ τίσ συνῆκε̣] εἷσ ἐστι σοφὸσ φοβερὸσ σφόδρα καθήμενοσ ἐπὶ τοῦ θρόνου αὐτοῦ. Κύριοσ αὐτὸσ ἔκτισεν αὐτὴν καὶ εἶδε καὶ ἐξηρίθμησεν αὐτὴν καὶ ἐξέχεεν αὐτὴν ἐπὶ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ, μετὰ πάσησ σαρκὸσ κατὰ τὴν δόσιν αὐτοῦ, καὶ ἐχορήγησεν αὐτὴν τοῖσ ἀγαπῶσιν αὐτόν. φόβοσ Κυρίου δόξα καὶ καύχημα καὶ εὐφροσύνη καὶ στέφανοσ ἀγαλλιάματοσ. φόβοσ Κυρίου τέρψει καρδίαν καὶ δώσει εὐφροσύνην καὶ χαρὰν καὶ μακροημέρευσιν. τῷ φοβουμένῳ τὸν Κύριον εὖ ἔσται ἐπ̓ ἐσχάτων, καὶ ἐν ἡμέρᾳ τελευτῆσ αὐτοῦ εὑρήσει χάριν. ἀρχὴ σοφίασ φοβεῖσθαι τὸν Κύριον, καὶ μετὰ πιστῶν ἐν μήτρᾳ συνεκτίσθη αὐτοῖσ. μετὰ ἀνθρώπων θεμέλιον αἰῶνοσ ἐνόσσευσε καὶ μετὰ τοῦ σπέρματοσ αὐτῶν ἐμπιστευθήσεται. πλησμονὴ σοφίασ φοβεῖσθαι τὸν Κύριον καὶ μεθύσκει αὐτοὺσ ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῆσ. πάντα τὸν οἶκον αὐτῆσ ἐμπλήσει ἐπιθυμημάτων καὶ τὰ ἀποδοχεῖα ἀπὸ τῶν γεννημάτων αὐτῆσ. στέφανοσ σοφίασ φόβοσ Κυρίου ἀναθάλλων εἰρήνην καὶ ὑγίειαν ἰάσεωσ. καὶ εἶδε καὶ ἐξηρίθμησεν αὐτήν, ἐπιστήμην καὶ γνῶσιν συνέσεωσ ἐξώμβρησε καὶ δόξαν κρατούντων αὐτῆσ ἀνύψωσε. ρίζα σοφίασ φοβεῖσθε τὸν Κύριον, καὶ οἱ κλάδοι αὐτῆσ μακροημέρευσισ. [ φόβοσ Κυρίου ἀπωθεῖται ἁμαρτήματα, παραμένων δὲ ἀποστρέψει ὀργήν]. οὐ δυνήσεται θυμὸσ ἄδικοσ δικαιωθῆναι, ἡ γὰρ ροπὴ τοῦ θυμοῦ αὐτοῦ πτῶσισ αὐτῷ. ἕωσ καιροῦ ἀνθέξεται μακρόθυμοσ, καὶ ὕστερον αὐτῷ ἀναδώσει εὐφροσύνη. ἕωσ καιροῦ κρύψει τοὺσ λόγουσ αὐτοῦ, καὶ χείλη πιστῶν ἐκδιηγήσεται σύνεσιν αὐτοῦ. ἐν θησαυροῖσ σοφίασ παραβολὴ ἐπιστήμησ, βδέλυγμα δὲ ἁμαρτωλῷ θεοσέβεια. ἐπεθύμησασ σοφίαν διατήρησον ἐντολάσ, καὶ Κύριοσ χορηγήσει σοι αὐτήν. σοφία γὰρ καὶ παιδεία φόβοσ Κυρίου, καὶ ἡ εὐδοκία αὐτοῦ πίστισ καὶ πρᾳότησ. μὴ ἀπειθήσῃσ φόβῳ Κυρίου καὶ μὴ προσέλθῃσ αὐτῷ ἐν καρδίᾳ δισσῇ. μὴ ὑποκριθῇσ ἐν στόμασιν ἀνθρώπων καὶ ἐν τοῖσ χείλεσί σου πρόσεχε. μὴ ἐξύψου σεαυτόν, ἵνα μὴ πέσῃσ καὶ ἐπαγάγῃσ τῇ ψυχῇ σου ἀτιμίαν, καὶ ἀποκαλύψει Κύριοσ τὰ κρυπτά σου καὶ ἐν μέσῳ συναγωγῆσ καταβαλεῖ σε, ὅτι οὐ προσῆλθεσ φόβῳ Κυρίου, καὶ ἡ καρδία σου πλήρησ δόλου. ΤΕΚΝΟΝ, εἰ προσέρχῃ δουλεύειν Κυρίῳ Θεῷ, ἑτοίμασον τὴν ψυχήν σου εἰσ πειρασμόν.

εὔθυνον τὴν καρδίαν σου καὶ καρτέρησον καὶ μὴ σπεύσῃσ ἐν καιρῷ ἐπαγωγῆσ. κολλήθητι αὐτῷ καὶ μὴ ἀποστῇσ, ἵνα αὐξηθῇσ ἐπ̓ ἐσχάτων σου. πᾶν ὃ ἐὰν ἐπαχθῇ σοι, δέξαι καὶ ἐν ἀλλάγμασι ταπεινώσεώσ σου μακροθύμησον. ὅτι ἐν πυρὶ δοκιμάζεται χρυσὸσ καὶ ἄνθρωποι δεκτοὶ ἐν καμίνῳ ταπεινώσεωσ. πίστευσον αὐτῷ, καὶ ἀντιλήψεταί σου. εὔθυνον τὰσ ὁδούσ σου καὶ ἔλπισον ἐπ̓ αὐτόν. οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον ἀναμείνατε τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ καὶ μὴ ἐκκλίνητε, ἵνα μὴ πέσητε. οἱ φοβούμενοι Κύριον πιστεύσατε αὐτῷ, καὶ οὐ μὴ πταίσῃ ὁ μισθὸσ ὑμῶν. οἱ φοβούμενοι Κύριον ἐλπίσατε εἰσ ἀγαθὰ καὶ εἰσ εὐφροσύνην αἰῶνοσ καὶ ἐλέουσ. ἐμβλέψατε εἰσ ἀρχαίασ γενεὰσ καὶ ἴδετε. τίσ ἐνεπίστευσε Κυρίῳ καὶ κατῃσχύνθη̣ ἢ τίσ ἐνέμεινε τῷ φόβῳ αὐτοῦ καὶ ἐγκατελείφθη̣ ἢ τίσ ἐπεκαλέσατο αὐτόν, καὶ ὑπερεῖδεν αὐτόν̣ διότι οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ Κύριοσ καὶ ἀφίησιν ἁμαρτίασ καὶ σώζει ἐν καιρῷ θλίψεωσ. οὐαὶ καρδίαισ δειλαῖσ καὶ χερσὶ παρειμέναισ καὶ ἁμαρτωλῷ ἐπιβαίνοντι ἐπὶ δύο τρίβουσ. οὐαὶ καρδίᾳ παρειμένῃ, ὅτι οὐ πιστεύει. διὰ τοῦτο οὐ σκεπασθήσεται. οὐαὶ ὑμῖν τοῖσ ἀπολωλεκόσι τὴν ὑπομονήν. καὶ τί ποιήσετε ὅταν ἐπισκέπτηται ὁ Κύριοσ̣ οἱ φοβούμενοι Κύριον οὐκ ἀπειθήσουσι ρημάτων αὐτοῦ, καὶ οἱ ἀγαπῶντεσ αὐτὸν συντηρήσουσι τὰσ ὁδοὺσ αὐτοῦ. οἱ φοβούμενοι κύριον ζητήσουσιν εὐδοκίαν αὐτοῦ, καὶ οἱ ἀγαπῶντεσ αὐτὸν ἐμπλησθήσονται τοῦ νόμου. οἱ φοβούμενοι Κύριον ἑτοιμάσουσι καρδίασ αὐτῶν καὶ ἐνώπιον αὐτοῦ ταπεινώσουσι τὰσ ψυχὰσ αὐτῶν. ἐμπεσούμεθα εἰσ χεῖρασ Κυρίου καὶ οὐκ εἰσ χεῖρασ ἀνθρώπων. ὡσ γὰρ ἡ μεγαλωσύνη αὐτοῦ, οὕτωσ καὶ τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. ΕΜΟΥ τοῦ πατρὸσ ἀκούσατε, τέκνα, καὶ οὕτωσ ποιήσατε, ἵνα σωθῆτε.

ὁ γὰρ Κύριοσ ἐδόξασε πατέρα ἐπὶ τέκνοισ καὶ κρίσιν μητρὸσ ἐστερέωσεν ἐφ̓ υἱοῖσ. ὁ τιμῶν πατέρα ἐξιλάσεται ἁμαρτίασ, καὶ ὡσ ὁ ἀποθησαυρίζων, ὁ δοξάζων μητέρα αὐτοῦ. ὁ τιμῶν πατέρα εὐφρανθήσεται ὑπὸ τέκνων, καὶ ἐν ἡμέρᾳ προσευχῆσ αὐτοῦ εἰσακουσθήσεται. ὁ δοξάζων πατέρα μακροημερεύσει, καὶ ὁ εἰσακούων Κυρίου ἀναπαύσει μητέρα αὐτοῦ. καὶ ὡσ δεσπόταισ δουλεύσει ἐν τοῖσ γεννήσασιν αὐτόν. ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ τίμα τὸν πατέρα σου, ἵνα ἐπέλθῃ σοι εὐλογία παῤ αὐτοῦ. εὐλογία γὰρ πατρὸσ στηρίζει οἴκουσ τέκνων, κατάρα δὲ μητρὸσ ἐκριζοῖ θεμέλια. μὴ δοξάζου ἐν ἀτιμίᾳ πατρόσ σου, οὐ γάρ ἐστί σοι δόξα πατρὸσ ἀτιμία. ἡ γὰρ δόξα ἀνθρώπου ἐκ τιμῆσ πατρὸσ αὐτοῦ, καὶ ὄνειδοσ τέκνοισ μήτηρ ἐν ἀδοξίᾳ. τέκνον, ἀντιλαβοῦ ἐν γήρᾳ πατρόσ σου, καὶ μὴ λυπήσῃσ αὐτὸν ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ. κἂν ἀπολείπῃ σύνεσιν, συγγνώμην ἔχε καὶ μὴ ἀτιμάσῃσ αὐτὸν ἐν πάσῃ ἰσχύϊ σου. ἐλεημοσύνη γὰρ πατρὸσ οὐκ ἐπιλησθήσεται, καὶ ἀντὶ ἁμαρτιῶν προσανοικοδομηθήσεταί σοι. ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώσ σου ἀναμνησθήσεταί σου. ὡσ εὐδία ἐπὶ παγετῷ, οὕτωσ ἀναλυθήσονταί σου αἱ ἁμαρτίαι. ὡσ βλάσφημοσ ὁ ἐγκαταλιπὼν πατέρα, καὶ κεκατηραμένοσ ὑπὸ Κυρίου ὁ παροργίζων μητέρα αὐτοῦ. τέκνον, ἐν πραΰτητι τὰ ἔργα σου διέξαγε, καὶ ὑπὸ ἀνθρώπου δεκτοῦ ἀγαπηθήσῃ. ὅσῳ μέγασ εἶ, τοσούτῳ ταπεινοῦ σεαυτόν, καὶ ἔναντι Κυρίου εὑρήσεισ χάριν. ὅτι μεγάλη ἡ δυναστεία τοῦ Κυρίου καὶ ὑπὸ τῶν ταπεινῶν δοξάζεται. χαλεπώτερά σου μὴ ζήτει καὶ ἰσχυρότερά σου μὴ ἐξέταζε. ἃ προσετάγη σοι, ταῦτα διανοοῦ, οὐ γάρ ἐστί σοι χρεία τῶν κρυπτῶν. ἐν τοῖσ περισσοῖσ τῶν ἔργων σου μὴ περιεργάζου. πλείονα γὰρ συνέσεωσ ἀνθρώπων ὑπεδείχθη σοι. πολλοὺσ γὰρ ἐπλάνησεν ἡ ὑπόληψισ αὐτῶν, καὶ ὑπόνοια πονηρὰ ὠλίσθησε διανοίασ αὐτῶν. [ κόρασ μὴ ἔχων ἀπορήσεισ φωτόσ, γνώσεωσ δὲ ἄμοιροσ ὢν μὴ ἐπαγγέλλου]. καρδία σκληρὰ κακωθήσεται ἐπ̓ ἐσχάτων, καὶ ὁ ἀγαπῶν κίνδυνον ἐν αὐτῷ ἐμπεσεῖται. καρδία σκληρὰ βαρυνθήσεται πόνοισ, καὶ ὁ ἁμαρτωλὸσ προσθήσει ἁμαρτίαν ἐφ̓ ἁμαρτίαισ. ἐπαγωγὴ ὑπερηφάνου οὐκ ἔστιν ἴασισ, φυτὸν γὰρ πονηρίασ ἐρρίζωκεν ἐν αὐτῷ. καρδία συνετοῦ διανοηθήσεται παραβολήν, καὶ οὖσ ἀκροατοῦ ἐπιθυμία σοφοῦ. πῦρ φλογιζόμενον ἀποσβέσει ὕδωρ, καὶ ἐλεημοσύνη ἐξιλάσεται ἁμαρτίασ. ὁ ἀνταποδιδοὺσ χάριτασ μέμνηται εἰσ τὰ μετὰ ταῦτα, καὶ ἐν καιρῷ πτώσεωσ εὑρήσει στήριγμα. ΤΕΚΝΟΝ, τὴν ζωὴν τοῦ πτωχοῦ μὴ ἀποστερήσῃσ καὶ μὴ παρελκύσῃσ ὀφθαλμοὺσ ἐπιδεεῖσ.

ψυχὴν πεινῶσαν μὴ λυπήσῃσ καὶ μὴ παροργίσῃσ ἄνδρα ἐν ἀπορίᾳ αὐτοῦ. καρδίαν παρωργισμένην μὴ προσταράξῃσ καὶ μὴ παρελκύσῃσ δόσιν προσδεομένου. ἱκέτην θλιβόμενον μὴ ἀπαναίνου καὶ μὴ ἀποστρέψῃσ τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ πτωχοῦ. ἀπὸ δεομένου μὴ ἀποστρέψῃσ ὀφθαλμὸν καὶ μὴ δῷσ τόπον ἀνθρώπῳ καταράσασθαί σε. καταρωμένου γάρ σε ἐν πικρίᾳ ψυχῆσ αὐτοῦ, τῆσ δεήσεωσ αὐτοῦ ἐπακούσεται ὁ ποιήσασ αὐτόν. προσφιλῇ συναγωγῇ σεαυτὸν ποίει καὶ μεγιστᾶνι ταπείνου τὴν κεφαλήν σου. κλῖνον πτωχῷ τὸ οὖσ σου καὶ ἀποκρίθητι αὐτῷ εἰρηνικὰ ἐν πραΰτητι. ἐξελοῦ ἀδικούμενον ἐκ χειρὸσ ἀδικοῦντοσ καὶ μὴ ὀλιγοψυχήσῃσ ἐν τῷ κρίνειν σε. γίνου ὀρφανοῖσ ὡσ πατὴρ καὶ ἀντὶ ἀνδρὸσ τῇ μητρὶ αὐτῶν. καὶ ἔσῃ ὡσ υἱὸσ Ὑψίστου, καὶ ἀγαπήσει σε μᾶλλον ἢ μήτηρ σου. Ἡ σοφία υἱοὺσ αὐτῆσ ἀνύψωσε καὶ ἐπιλαμβάνεται τῶν ζητούντων αὐτήν. ὁ ἀγαπῶν αὐτὴν ἀγαπᾷ ζωήν, καὶ οἱ ὀρθρίζοντεσ πρὸσ αὐτὴν ἐμπλησθήσονται εὐφροσύνησ. ὁ κρατῶν αὐτῆσ κληρονομήσει δόξαν, καὶ οὗ εἰσπορεύεται, εὐλογήσει Κύριοσ. οἱ λατρεύοντεσ αὐτῇ λειτουργήσουσιν ἁγίῳ, καὶ τοὺσ ἀγαπῶντασ αὐτὴν ἀγαπᾷ ὁ Κύριοσ. ὁ ὑπακούων αὐτῆσ κρινεῖ ἔθνη, καὶ ὁ προσέχων αὐτῇ κατασκηνώσει πεποιθώσ. ἐὰν ἐμπιστεύσῃ, κατακληρονομήσει αὐτήν, καὶ ἐν κατασχέσει ἔσονται αἱ γενεαὶ αὐτοῦ. ὅτι διεστραμμένωσ πορεύεται μετ̓ αὐτοῦ ἐν πρώτοισ, φόβον δὲ καὶ δειλίαν ἐπάξει ἐπ̓ αὐτὸν καὶ βασανίσει αὐτὸν ἐν παιδείᾳ αὐτῆσ, ἕωσ οὗ ἐμπιστεύσῃ τῇ ψυχῇ αὐτοῦ, καὶ πειράσῃ αὐτὸν ἐν τοῖσ δικαιώμασιν αὐτῆσ. καὶ πάλιν ἐπανήξει κατ̓ εὐθεῖαν πρὸσ αὐτὸν καὶ εὐφρανεῖ αὐτὸν καὶ ἀποκαλύψει αὐτῷ τὰ κρυπτὰ αὐτῆσ. ἐὰν ἀποπλανηθῇ, ἐγκαταλείψει αὐτὸν καὶ παραδώσει αὐτὸν εἰσ χεῖρασ πτώσεωσ αὐτοῦ. Συντήρησον καιρὸν καὶ φύλαξαι ἀπὸ πονηροῦ καὶ περὶ τῆσ ψυχῆσ σου μὴ αἰσχυνθῇσ. ἔστι γὰρ αἰσχύνη ἐπάγουσα ἁμαρτίαν, καὶ ἔστιν αἰσχύνη δόξα καὶ χάρισ. μὴ λάβῃσ πρόσωπον κατὰ τῆσ ψυχῆσ σου καὶ μὴ ἐντραπῇσ εἰσ πτῶσίν σου. μὴ κωλύσῃσ λόγον ἐν καιρῷ σωτηρίασ. ἐν γὰρ λόγῳ γνωσθήσεται σοφία καὶ παιδεία ἐν ρήματι γλώσσησ. μὴ ἀντίλεγε τῇ ἀληθείᾳ καὶ περὶ τῆσ ἀπαιδευσίασ σου ἐντράπηθι. μὴ αἰσχυνθῇσ ὁμολογῆσαι ἐφ̓ ἁμαρτίαισ σου καὶ μὴ βιάζου ροῦν ποταμοῦ. καὶ μὴ ὑποστρώσῃσ σεαυτὸν ἀνθρώπῳ μωρῷ καὶ μὴ λάβῃσ πρόσωπον δυνάστου. ἕωσ τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆσ ἀληθείασ, καὶ Κύριοσ ὁ Θεὸσ πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ. μὴ γίνου ταχὺσ ἐν γλώσσῃ σου καὶ νωθρὸσ καὶ παρειμένοσ ἐν τοῖσ ἔργοισ σου. μὴ ἴσθι ὡσ λέων ἐν τῷ οἴκῳ σου καὶ φαντασιοκοπῶν ἐν τοῖσ οἰκέταισ σου. μὴ ἔστω ἡ χείρ σου ἐκτεταμένη εἰσ τὸ λαβεῖν καὶ ἐν τῷ ἀποδιδόναι συνεσταλμένη. ΜΗ ἔπεχε ἐπὶ τοῖσ χρήμασί σου καὶ μὴ εἴπῃσ. αὐτάρκη μοί ἐστι.

μὴ ἐξακολούθει τῇ ψυχῇ σου καὶ τῇ ἰσχύϊ σου τοῦ πορεύεσθαι ἐν ἐπιθυμίαισ καρδίασ σου, καὶ μὴ εἴπῃσ. τίσ με δυναστεύσει̣ ὁ γὰρ Κύριοσ ἐκδικῶν ἐκδικήσει σε. μὴ εἴπῃσ, ἥμαρτον, καὶ τί μοι ἐγένετο̣ ὁ γὰρ Κύριόσ ἐστι μακρόθυμοσ. περὶ ἐξιλασμοῦ μὴ ἄφοβοσ γίνου, προσθεῖναι ἁμαρτίαν ἐφ̓ ἁμαρτίαισ. καὶ μὴ εἴπῃσ. ὁ οἰκτιρμὸσ αὐτοῦ πολύσ, τὸ πλῆθοσ τῶν ἁμαρτιῶν μου ἐξιλάσεται. ἔλεοσ γὰρ καὶ ὀργὴ παῤ αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ ἁμαρτωλοὺσ καταπαύσει ὁ θυμὸσ αὐτοῦ. μὴ ἀνάμενε ἐπιστρέψαι πρὸσ Κύριον καὶ μὴ ὑπερβάλλου ἡμέραν ἐξ ἡμέρασ. ἐξάπινα γὰρ ἐξελεύσεται ὀργὴ Κυρίου, καὶ ἐν καιρῷ ἐκδικήσεωσ ἐξολῇ. μὴ ἔπεχε ἐπὶ χρήμασιν ἀδίκοισ. οὐδὲν γὰρ ὠφελήσει σε ἐν ἡμέρᾳ ἐπαγωγῆσ. μὴ λίκμα ἐν παντὶ ἀνέμῳ καὶ μὴ πορεύου ἐν πάσῃ ἀτραπῷ. οὕτωσ ὁ ἁμαρτωλὸσ ὁ δίγλωσσοσ. ἴσθι ἐστηριγμένοσ ἐν συνέσει σου, καὶ εἷσ ἔστω σου ὁ λόγοσ. γίνου ταχὺσ ἐν ἀκροάσει σου καὶ ἐν μακροθυμίᾳ φθέγγου ἀπόκρισιν. εἰ ἔστι σοι σύνεσισ, ἀποκρίθητι τῷ πλησίον. εἰ δὲ μή, ἡ χείρ σου ἔστω ἐπὶ στόματί σου. δόξα καὶ ἀτιμία ἐν λαλιᾷ, καὶ γλῶσσα ἀνθρώπου πτῶσισ αὐτῷ. μὴ κληθῇσ ψίθυροσ, καὶ τῇ γλώσσῃ σου μὴ ἐνέδρευε. ἐπὶ γὰρ τῷ κλέπτῃ ἐστὶν αἰσχύνη, καὶ κατάγνωσισ πονηρὰ ἐπὶ διγλώσσου. ἐν μεγάλῳ καὶ ἐν μικρῷ μὴ ἀγνόει. ΚΑΙ ἀντὶ φίλου μὴ γίνου ἐχθρόσ. ὄνομα γὰρ πονηρὸν αἰσχύνην καὶ ὄνειδοσ κληρονομήσει. οὕτωσ ὁ ἁμαρτωλὸσ ὁ δίγλωσσοσ.

μὴ ἐπάρῃσ σεαυτὸν ἐν βουλῇ ψυχῆσ σου, ἵνα μὴ διαρπαγῇ ὡσ ταῦροσ ἡ ψυχή σου. τὰ φύλλα σου καταφάγεσαι καὶ τοὺσ καρπούσ σου ἀπολέσεισ καὶ ἀφήσεισ σεαυτὸν ὡσ ξύλον ξηρόν. ψυχὴ πονηρὰ ἀπολεῖ τὸν κτησάμενον αὐτὴν καὶ ἐπίχαρμα ἐχθρῶν ποιήσει αὐτόν. Λάρυγξ γλυκὺσ πληθυνεῖ φίλουσ αὐτοῦ, καὶ γλῶσσα εὔλαλοσ πληθυνεῖ εὐπροσήγορα. οἱ εἰρηνεύοντέσ σοι ἔστωσαν πολλοί, οἱ δὲ σύμβουλοί σου εἷσ ἀπὸ χιλίων. εἰ κτᾶσαι φίλον, ἐν πειρασμῷ κτῆσαι αὐτόν, καὶ μὴ ταχὺ ἐμπιστεύσῃσ αὐτῷ. ἔστι γὰρ φίλοσ ἐν καιρῷ αὐτοῦ καὶ οὐ μὴ παραμείνῃ ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώσ σου. καὶ ἔστι φίλοσ μετατιθέμενοσ εἰσ ἔχθραν καὶ μάχην ὀνειδισμοῦ σου ἀποκαλύψει. καὶ ἔστι φίλοσ κοινωνὸσ τραπεζῶν καὶ οὐ μὴ παραμείνῃ ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώσ σου. καὶ ἐν τοῖσ ἀγαθοῖσ σου ἔσται ὡσ σύ, καὶ ἐπὶ τοὺσ οἰκέτασ σου παρρησιάσεται. ἐὰν ταπεινωθῇσ, ἔσται κατὰ σοῦ, καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου κρυβήσεται. ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν σου διαχωρίσθητι καὶ ἀπὸ τῶν φίλων σου πρόσεχε. φίλοσ πιστὸσ σκέπη κραταιά, ὁ δὲ εὑρὼν αὐτὸν εὗρε θησαυρόν. φίλου πιστοῦ οὐκ ἔστιν ἀντάλλαγμα, καὶ οὐκ ἔστι σταθμὸσ τῆσ καλλονῆσ αὐτοῦ. φίλοσ πιστὸσ φάρμακον ζωῆσ, καὶ οἱ φοβούμενοι Κύριον εὑρήσουσιν αὐτόν. ὁ φοβούμενοσ Κύριον εὐθύνει φιλίαν αὐτοῦ, ὅτι κατ̓ αὐτὸν οὕτωσ καὶ ὁ πλησίον αὐτοῦ. Τέκνον, ἐκ νεότητόσ σου ἐπίλεξαι παιδείαν, καὶ ἕωσ πολιῶν εὑρήσεισ σοφίαν. ὡσ ὁ ἀροτριῶν καὶ ὁ σπείρων πρόσελθε αὐτῇ καὶ ἀνάμενε τοὺσ ἀγαθοὺσ καρποὺσ αὐτῆσ. ἐν γὰρ τῇ ἐργασίᾳ αὐτῆσ ὀλίγον κοπιάσεισ καὶ ταχὺ φάγεσαι γεννημάτων αὐτῆσ. ὡσ τραχεῖά ἐστι σφόδρα τοῖσ ἀπαιδεύτοισ, καὶ οὐκ ἐμμενεῖ ἐν αὐτῇ ἀκάρδιοσ. ὡσ λίθοσ δοκιμασίασ ἰσχυρὸσ ἔσται ἐπ̓ αὐτῷ, καὶ οὐ χρονιεῖ ἀπορρῖψαι αὐτήν. σοφία γὰρ κατὰ τὸ ὄνομα αὐτῆσ ἐστι, καὶ οὐ πολλοῖσ ἐστι φανερά. ἄκουσον, τέκνον, καὶ δέξαι γνώμην μου, καὶ μὴ ἀπαναίνου τὴν συμβουλίαν μου. καὶ εἰσένεγκον τοὺσ πόδασ σου εἰσ τὰσ πέδασ αὐτῆσ καὶ εἰσ τὸν κλοιὸν αὐτῆσ τὸν τράχηλόν σου. ὑπόθεσ τὸν ὦμόν σου καὶ βάσταξον αὐτήν, καὶ μὴ προσοχθίσῃσ τοῖσ δεσμοῖσ αὐτῆσ. ἐν πάσῃ ψυχῇ σου πρόσελθε αὐτῇ καὶ ἐν ὅλῃ δυνάμει σου συντήρησον τὰσ ὁδοὺσ αὐτῆσ. ἐξίχνευσον καὶ ζήτησον, καὶ γνωσθήσεταί σοι, καὶ ἐγκρατὴσ γενόμενοσ μὴ ἀφῇσ αὐτήν. ἐπ̓ ἐσχάτων γὰρ εὑρήσεισ τὴν ἀνάπαυσιν αὐτῆσ, καὶ στραφήσεταί σοι εἰσ εὐφροσύνην. καὶ ἔσονταί σοι αἱ πέδαι εἰσ σκέπην ἰσχύοσ καὶ οἱ κλοιοὶ αὐτῆσ εἰσ στολὴν δόξησ. κόσμοσ γὰρ χρύσεόσ ἐστιν ἐπ̓ αὐτῆσ, καὶ οἱ δεσμοὶ αὐτῆσ κλῶσμα ὑακίνθινον. στολὴν δόξησ ἐνδύσῃ αὐτήν, καὶ στέφανον ἀγαλλιάσεωσ περιθήσεισ σεαυτῷ. ἐὰν θέλῃσ, τέκνον, παιδευθήσῃ, καὶ ἐὰν δῷσ τὴν ψυχήν σου, πανοῦργοσ ἔσῃ. ἐὰν ἀγαπήσῃσ ἀκούειν, ἐκδέξῃ, καὶ ἐὰν κλίνῃσ τὸ οὖσ σου, σοφὸσ ἔσῃ. ἐν πλήθει πρεσβυτέρων στῆθι, καὶ τίσ σοφόσ, αὐτῷ προσκολλήθητι. πᾶσαν διήγησιν θείαν θέλε ἀκροᾶσθαι, καὶ παροιμίαι συνέσεωσ μὴ ἐκφευγέτωσάν σε. ἐὰν ἴδῃσ συνετόν, ὄρθριζε πρὸσ αὐτόν, καὶ βαθμοὺσ θυρῶν αὐτοῦ ἐκτριβέτω ὁ πούσ σου. διανοοῦ ἐν τοῖσ προστάγμασι Κυρίου καὶ ἐν ταῖσ ἐντολαῖσ αὐτοῦ μελέτα διὰ παντόσ. αὐτὸσ στηριεῖ τὴν καρδίαν σου, καὶ ἡ ἐπιθυμία τῆσ σοφίασ σου δοθήσεταί σοι. ΜΗ ποίει κακά, καὶ οὐ μή σε καταλάβῃ κακόν.

ἀπόστηθι ἀπὸ ἀδίκου, καὶ ἐκκλινεῖ ἀπὸ σοῦ. υἱέ, μὴ σπεῖρε ἐπ̓ αὔλακασ ἀδικίασ, καὶ οὐ μὴ θερίσῃσ αὐτὰσ ἑπταπλασίωσ. μὴ ζήτει παρὰ Κυρίου ἡγεμονίαν, μηδὲ παρὰ βασιλέωσ καθέδραν δόξησ. μὴ δικαιοῦ ἔναντι Κυρίου καὶ παρὰ βασιλεῖ μὴ σοφίζου. μὴ ζήτει γενέσθαι κριτήσ, μὴ οὐκ ἐξισχύσεισ ἐξᾶραι ἀδικίασ. μή ποτε εὐλαβηθῇσ ἀπὸ προσώπου δυνάστου καὶ θήσεισ σκάνδαλον ἐν εὐθύτητί σου. μὴ ἁμάρτανε εἰσ πλῆθοσ πόλεωσ καὶ μὴ καταβάλῃσ σεαυτὸν ἐν ὄχλῳ. μὴ καταδεσμεύσῃσ δὶσ ἁμαρτίαν, ἐν γὰρ τῇ μιᾷ οὐκ ἀθῷοσ ἔσῃ. μὴ εἴπῃσ. τῷ πλήθει τῶν δώρων μου ἐπόψεται καὶ ἐν τῷ προσενέγκαι με Θεῷ Ὑψίστῳ προσδέξεται. μὴ ὀλιγοψυχήσῃσ ἐν τῇ προσευχῇ σου καὶ ἐλεημοσύνην ποιῆσαι μὴ παρίδῃσ. μὴ καταγέλα ἄνθρωπον ὄντα ἐν πικρίᾳ ψυχῆσ αὐτοῦ, ἔστι γὰρ ὁ ταπεινῶν καὶ ἀνυψῶν. μὴ ἀροτρία ψεῦδοσ ἐπ̓ ἀδελφῷ σου, μηδὲ φίλῳ τὸ ὅμοιον ποίει. μὴ θέλε ψεύδεσθαι πᾶν ψεῦδοσ, ὁ γὰρ ἐνδελεχισμὸσ αὐτοῦ οὐκ εἰσ ἀγαθόν. μὴ ἀδελέσχει ἐν πλήθει πρεσβυτέρων καὶ μὴ δευτερώσῃσ λόγον ἐν προσευχῇ σου. μὴ μισήσῃσ ἐπίπονον ἐργασίαν καὶ γεωργίαν ὑπὸ Ὑψίστου ἐκτισμένην. μὴ προσλογίζου σεαυτὸν ἐν πλήθει ἁμαρτωλῶν. μνήσθητι ὅτι ὀργὴ οὐ χρονιεῖ. ταπείνωσον σφόδρα τὴν ψυχήν σου, ὅτι ἐκδίκησισ ἀσεβοῦσ πῦρ καὶ σκώληξ. Μὴ ἀλλάξῃσ φίλον ἕνεκεν διαφόρου, μηδ̓ ἀδελφὸν γνήσιον ἐν χρυσίῳ Σουφείρ. μὴ ἀστόχει γυναικὸσ σοφῆσ καὶ ἀγαθῆσ, ἡ γὰρ χάρισ αὐτῆσ ὑπὲρ τὸ χρυσίον. μὴ κακώσῃσ οἰκέτην ἐργαζόμενον ἐν ἀληθείᾳ, μηδὲ μίσθιον διδόντα ψυχὴν αὐτοῦ. οἰκέτην συνετὸν ἀγαπάτω σου ἡ ψυχή, μὴ στερήσῃσ αὐτὸν ἐλευθερίασ. κτήνη σοί ἐστιν, ἐπισκέπτου αὐτὰ καὶ εἰ ἔστι σοι χρήσιμα, ἐμμενέτω σοι. τέκνα σοί ἐστι, παίδευσον αὐτά, καὶ κάμψον ἐκ νεότητοσ τὸν τράχηλον αὐτῶν. θυγατέρεσ σοί εἰσι, πρόσεχε τῷ σώματι αὐτῶν, καὶ μὴ ἱλαρώσῃσ πρὸσ αὐτὰσ τὸ πρόσωπόν σου. ἔκδου θυγατέρα, καὶ ἔσῃ τετελεκὼσ ἔργον μέγα, καὶ ἀνδρὶ συνετῷ δώρησαι αὐτήν. γυνή σοί ἐστι κατὰ ψυχήν, μὴ ἐκβάλῃσ αὐτήν. καὶ μισουμένῃ μὴ ἐμπιστεύσῃσ σεαυτόν. Ἐν ὅλῃ καρδίᾳ δόξασον τὸν πατέρα σου καὶ μητρὸσ ὠδῖνασ μὴ ἐπιλάθῃ. μνήσθητι ὅτι δἰ αὐτῶν ἐγεννήθησ, καὶ τί ἀνταποδώσεισ αὐτοῖσ καθὼσ αὐτοί σοι̣ ἐν ὅλῃ ψυχῇ σου εὐλαβοῦ τὸν Κύριον καὶ τοὺσ ἱερεῖσ αὐτοῦ θαύμαζε. ἐν ὅλῃ δυνάμει ἀγάπησον τὸν ποιήσαντά σε καὶ τοὺσ λειτουργοὺσ αὐτοῦ μὴ ἐγκαταλίπῃσ. φοβοῦ τὸν Κύριον καὶ δόξασον ἱερέα καὶ δῷσ τὴν μερίδα αὐτῷ, καθὼσ ἐντέταλταί σοι, ἀπαρχὴν καὶ περὶ πλημμελείασ καὶ δόσιν βραχιόνων καὶ θυσίαν ἁγιασμοῦ καὶ ἀπαρχὴν ἁγίων. Καὶ πτωχῷ ἔκτεινον τὴν χεῖρά σου, ἵνα τελειωθῇ ἡ εὐλογία σου. χάρισ δόματοσ ἔναντι παντὸσ ζῶντοσ, καὶ ἐπὶ νεκρῷ μὴ ἀποκωλύσῃσ χάριν. μὴ ὑστέρει ἀπὸ κλαιόντων καὶ μετὰ πενθούντων πένθησον. μὴ ὄκνει ἐπισκέπτεσθαι ἄρρωστον, ἐκ γὰρ τῶν τοιούτων ἀγαπηθήσῃ. ἐν πᾶσι τοῖσ λόγοισ σου μιμνήσκου τὰ ἔσχατά σου, καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα οὐχ ἁμαρτήσεισ. ΜΗ διαμάχου μετὰ ἀνθρώπου δυνάστου, μήποτε ἐμπέσῃσ εἰσ τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ.

μὴ ἔριζε μετὰ ἀνθρώπου πλουσίου, μήποτε ἀντιστήσῃ σου τὴν ὁλκήν. πολλοὺσ γὰρ ἀπώλεσε τὸ χρυσίον καὶ καρδίασ βασιλέων ἐξέκλινε. μὴ διαμάχου μετὰ ἀνθρώπου γλωσσώδουσ καὶ μὴ ἐπιστοιβάσῃσ ἐπὶ τὸ πῦρ αὐτοῦ ξύλα. μὴ πρόσπαιζε ἀπαιδεύτῳ, ἵνα μὴ ἀτιμάζωνται οἱ πρόγονοί σου. μὴ ὀνείδιζε ἄνθρωπον ἀποστρέφοντα ἀπὸ ἁμαρτίασ. μνήσθητι ὅτι πάντεσ ἐσμὲν ἐν ἐπιτιμίοισ. μὴ ἀτιμάσῃσ ἄνθρωπον ἐν γήρᾳ αὐτοῦ, καὶ γὰρ ἐξ ἡμῶν γηράσκουσι. μὴ ἐπίχαιρε ἐπὶ νεκρῷ, μνήσθητι ὅτι πάντεσ τελευτῶμεν. μὴ παρίδῃσ διήγημα σοφῶν, καὶ ἐν ταῖσ παροιμίαισ αὐτῶν ἀναστρέφου. ὅτι παῤ αὐτῶν μαθήσῃ παιδείαν καὶ λειτουργῆσαι μεγιστᾶσι. μὴ ἀστόχει διηγήματοσ γερόντων, καὶ γὰρ αὐτοὶ ἔμαθον παρὰ τῶν πατέρων αὐτῶν. ὅτι παῤ αὐτῶν μαθήσει σύνεσιν καὶ ἐν καιρῷ χρείασ δοῦναι ἀπόκρισιν. μὴ ἔκκαιε ἄνθρακασ ἁμαρτωλοῦ, μὴ ἐμπυρισθῇσ ἐν πυρὶ φλογὸσ αὐτοῦ. μὴ ἐξαναστῇσ ἀπὸ προσώπου ὑβριστοῦ, ἵνα μὴ ἐγκαθίσῃ ὡσ ἔνεδρον τῷ στόματί σου. μὴ δανείσῃσ ἀνθρώπῳ ἰσχυροτέρῳ σου. καὶ ἐὰν δανείσῃσ, ὡσ ἀπολωλεκὼσ γίνου. μὴ ἐγγυήσῃ ὑπὲρ δύναμίν σου. καὶ ἐὰν ἐγγυήσῃ, ὡσ ἀποτίσων φρόντιζε. μὴ δικάζου μετὰ κριτοῦ, κατὰ γὰρ τὴν δόξαν αὐτοῦ κρινοῦσιν αὐτῷ. μετὰ τολμηροῦ μὴ πορεύου ἐν ὁδῷ, ἵνα μὴ βαρύνηται κατὰ σοῦ. αὐτὸσ γὰρ κατὰ τὸ θέλημα αὐτοῦ ποιήσει, καὶ τῇ ἀφροσύνῃ αὐτοῦ συναπολῇ. μετὰ θυμώδουσ μὴ ποιήσῃσ μάχην καὶ μὴ διαπορεύου μετ̓ αὐτοῦ τὴν ἔρημον. ὅτι ὡσ οὐδὲν ἐν ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ αἷμα, καὶ ὅπου οὐκ ἔστι βοήθεια, καταβαλεῖ σε. μετὰ μωροῦ μὴ συμβουλεύου, οὐ γὰρ δυνήσεται λόγον στέξαι. ἐνώπιον ἀλλοτρίου μὴ ποιήσῃσ κρυπτόν, οὐ γὰρ γινώσκεισ τί τέξεται. παντὶ ἀνθρώπῳ μὴ ἔκφαινε σὴν καρδίαν, καὶ μὴ ἀναφερέτω σοι χάριν. ΜΗ ζήλου γυναῖκα τοῦ κόλπου σου, μηδὲ διδάξῃσ ἐπὶ σεαυτὸν παιδείαν πονηράν.

μὴ δῷσ γυναικὶ τὴν ψυχήν σου ἐπιβῆναι αὐτὴν ἐπὶ τὴν ἰσχύν σου. μὴ ὑπάντα γυναικὶ ἑταιριζομένῃ, μήποτε ἐμπέσῃσ εἰσ τὰσ παγίδασ αὐτῆσ. μετὰ ψαλλούσῃσ μὴ ἐνδελέχιζε, μήποτε ἁλῷσ ἐν τοῖσ ἐπιχειρήμασιν αὐτῆσ. παρθένον μὴ καταμάνθανε, μήποτε σκανδαλισθῇσ ἐν τοῖσ ἐπιτιμίοισ αὐτῆσ. μὴ δῷσ πόρναισ τὴν ψυχήν σου, ἵνα μὴ ἀπολέσῃσ τὴν κληρονομίαν σου. μὴ περιβλέπου ἐν ρύμαισ πόλεωσ καὶ ἐν ταῖσ ἐρήμοισ αὐτῆσ μὴ πλανῶ. ἀπόστρεψον ὀφθαλμὸν ἀπὸ γυναικὸσ εὐμόρφου, καὶ μὴ καταμάνθανε κάλλοσ ἀλλότριον. ἐν κάλλει γυναικὸσ πολλοὶ ἐπλανήθησαν, καὶ ἐκ τούτου φιλία ὡσ πῦρ ἀνακαίεται. μετὰ ὑπάνδρου γυναικὸσ μὴ κάθου τὸ σύνολον καὶ μὴ συμβολοκοπήσῃσ μετ̓ αὐτῆσ ἐν οἴνῳ, μήποτε ἐκκλίνη ἡ ψυχή σου ἐπ̓ αὐτὴν καὶ τῷ πνεύματί σου ὀλισθήσῃσ εἰσ ἀπώλειαν. μὴ ἐγκαταλίπῃσ φίλον ἀρχαῖον, ὁ γὰρ πρόσφατοσ οὐκ ἔστιν ἔπισοσ αὐτῷ. οἶνοσ νέοσ φίλοσ νέοσ. ἐὰν παλαιωθῇ, μετ̓ εὐφροσύνησ πίεσαι αὐτόν. μὴ ζηλώσῃσ δόξαν ἁμαρτωλοῦ, οὐ γὰρ οἶδασ τί ἔσται ἡ καταστροφὴ αὐτοῦ. μὴ εὐδοκήσῃσ ἐν εὐδοκίᾳ ἀσεβῶν. μνήσθητι ὅτι ἕωσ ᾅδου οὐ μὴ δικαιωθῶσι. μακρὰν ἄπεχε ἀπὸ ἀνθρώπου, ὃσ ἔχει ἐξουσίαν τοῦ φονεύειν, καὶ οὐ μὴ ὑποπτεύσῃσ φόβον θανάτου. κἂν προσέλθῃσ, μὴ πλημμελήσῃσ, ἵνα μὴ ἀφέληται τὴν ζωήν σου. ἐπίγνωθι ὅτι ἐν μέσῳ παγίδων διαβαίνεισ καὶ ἐπὶ ἐπάλξεων πόλεων περιπατεῖσ. κατὰ τὴν ἰσχύν σου στόχασαι τοὺσ πλησίον καὶ μετὰ σοφῶν συμβουλεύου. καὶ μετὰ συνετῶν ἔστω ὁ διαλογισμόσ σου καὶ πᾶσα διήγησίσ σου ἐν νόμῳ Ὑψίστου. ἄνδρεσ δίκαιοι ἔστωσαν σύνδειπνοί σου, καὶ ἐν φόβῳ Κυρίου ἔστω τὸ καύχημά σου. ἐν χειρὶ τεχνιτῶν ἔργον ἐπαινεθήσεται, καὶ ὁ ἡγούμενοσ λαοῦ σοφὸσ ἐν λόγῳ αὐτοῦ. φοβερὸσ ἐν πόλει αὐτοῦ ἀνὴρ γλωσσώδησ, καὶ ὁ προπετὴσ ἐν λόγῳ αὐτοῦ μισηθήσεται. ΚΡΙΤΗΣ σοφὸσ παιδεύσει τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ ἡγεμονία συνετοῦ τεταγμένη ἔσται.

κατὰ τὸν κριτὴν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ οὕτωσ καὶ οἱ λειτουργοὶ αὐτοῦ, καὶ κατὰ τὸν ἡγούμενον τῆσ πόλεωσ πάντεσ οἱ κατοικοῦντεσ αὐτήν. βασιλεὺσ ἀπαίδευτοσ ἀπολεῖ τὸν λαὸν αὐτοῦ, καὶ πόλισ οἰκισθήσεται ἐν συνέσει δυναστῶν. ἐν χειρὶ Κυρίου ἐξουσία τῆσ γῆσ, καὶ τὸν χρήσιμον ἐγερεῖ εἰσ καιρὸν ἐπ̓ αὐτῆσ. ἐν χειρὶ Κυρίου εὐοδία ἀνδρόσ, καὶ προσώπῳ γραμματέωσ ἐπιθήσει δόξαν αὐτοῦ. Ἐπὶ παντὶ ἀδικήματι μὴ μηνιάσῃσ τῷ πλησίον καὶ μὴ πρᾶσσε μηδὲν ἐν ἔργοισ ὕβρεωσ. μισητὴ ἔναντι Κυρίου καὶ ἀνθρώπων ὑπερηφανία, καὶ ἐξ ἀμφοτέρων πλημμελήσει ἄδικα. βασιλεία ἀπὸ ἔθνουσ εἰσ ἔθνοσ μετάγεται διὰ ἀδικίασ καὶ ὕβρεισ καὶ χρήματα. τί ὑπερηφανεύεται γῆ καὶ σποδόσ̣ ὅτι ἐν ζωῇ ἔρριψα τὰ ἐνδόσθια αὐτοῦ. μακρὸν ἀρρώστημα σκώπτει ἰατρόσ. καὶ βασιλεὺσ σήμερον, καὶ αὔριον τελευτήσει. ἐν γὰρ τῷ ἀποθανεῖν ἄνθρωπον κληρονομήσει ἑρπετὰ καὶ θηρία καὶ σκώληκασ. ἀρχὴ ὑπερηφανίασ ἀνθρώπου ἀφισταμένου ἀπὸ Κυρίου, καὶ ἀπὸ τοῦ ποιήσαντοσ αὐτὸν ἀπέστη ἡ καρδία αὐτοῦ. ὅτι ἀρχὴ ὑπερηφανίασ ἁμαρτία, καὶ ὁ κρατῶν αὐτῆσ ἐξομβρήσει βδέλυγμα. διὰ τοῦτο παρεδόξασε Κύριοσ τὰσ ἐπαγωγὰσ καὶ κατέστρεψεν εἰσ τέλοσ αὐτούσ. θρόνουσ ἀρχόντων καθεῖλεν ὁ Κύριοσ καὶ ἐκάθισε πρᾳεῖσ ἀντ̓ αὐτῶν. ρίζασ ἐθνῶν ἐξέτιλεν ὁ Κύριοσ καὶ ἐφύτευσε ταπεινοὺσ ἀντ̓ αὐτῶν. χώρασ ἐθνῶν κατέστρεψεν ὁ Κύριοσ καὶ ἀπώλεσεν αὐτὰσ ἕωσ θεμελίων γῆσ. ἐξήρανεν ἐξ αὐτῶν καὶ ἀπώλεσεν αὐτοὺσ καὶ κατέπαυσεν ἀπὸ γῆσ τὸ μνημόσυνον αὐτῶν. οὐκ ἔκτισται ἀνθρώποισ ὑπερηφανία, οὐδὲ ὀργὴ θυμοῦ γεννήμασι γυναικῶν. Σπέρμα ἔντιμον ποῖον̣ σπέρμα ἀνθρώπου. σπέρμα ἔντιμον ποῖον̣ οἱ φοβούμενοι τὸν Κύριον. σπέρμα ἄτιμον ποῖον̣ σπέρμα ἀνθρώπου. σπέρμα ἄτιμον ποῖον̣ οἱ παραβαίνοντεσ ἐντολάσ. ἐν μέσῳ ἀδελφῶν ὁ ἡγούμενοσ αὐτῶν ἔντιμοσ, καὶ οἱ φοβούμενοι Κύριον ἐν ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ. πλούσιοσ καὶ ἔνδοξοσ καὶ πτωχόσ, τὸ καύχημα αὐτῶν φόβοσ Κυρίου. οὐ δίκαιον ἀτιμάσαι πτωχὸν συνετόν, καὶ οὐ καθήκει δοξάσαι ἄνδρα ἁμαρτωλόν. μεγιστὰν καὶ κριτὴσ καὶ δυνάστησ δοξασθήσεται, καὶ οὐκ ἔστιν αὐτῶν τισ μείζων τοῦ φοβουμένου τὸν Κύριον. οἰκέτῃ σοφῷ ἐλεύθεροι λειτουργήσουσι, καὶ ἀνὴρ ἐπιστήμων οὐ γογγύσει. Μὴ σοφίζου ποιῆσαι τὸ ἔργον σου καὶ μὴ δοξάζου ἐν καιρῷ στενοχωρίασ σου. κρείσσων ἐργαζόμενοσ καὶ περισσεύων ἐν πᾶσιν ἢ περιπατῶν δοξαζόμενοσ καὶ ἀπορῶν ἄρτων. τέκνον, ἐν πραΰτητι δόξασον τὴν ψυχήν σου καὶ δὸσ αὐτῇ τιμὴν κατὰ τὴν ἀξίαν αὐτῆσ. τὸν ἁμαρτάνοντα εἰσ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίσ δικαιώσει̣ καὶ τίσ δοξάσει τὸν ἀτιμάζοντα τὴν ζωὴν αὐτοῦ̣ πτωχὸσ δοξάζεται δἰ ἐπιστήμην αὐτοῦ, καὶ πλούσιοσ δοξάζεται διὰ τὸν πλοῦτον αὐτοῦ. ὁ δεδοξασμένοσ ἐν πτωχείᾳ, καὶ ἐν πλούτῳ ποσαχῶσ̣ καὶ ὁ ἄδοξοσ ἐν πλούτῳ, καὶ ἐν πτωχείᾳ ποσαχῶσ̣ ΣΟΦΙΑ ταπεινοῦ ἀνυψώσει κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ ἐν μέσῳ μεγιστάνων καθίσει αὐτόν.

μὴ αἰνέσῃσ ἄνδρα ἐν κάλλει αὐτοῦ καὶ μὴ βδελύξῃ ἄνθρωπον ἐν ὁράσει αὐτοῦ. μικρὰ ἐν πετεινοῖσ μέλισσα, καὶ ἀρχὴ γλυκασμάτων ὁ καρπὸσ αὐτῆσ. ἐν περιβολῇ ἱματίων μὴ καυχήσῃ καὶ ἐν ἡμέρᾳ δόξησ μὴ ἐπαίρου. ὅτι θαυμαστὰ τὰ ἔργα Κυρίου, καὶ κρυπτὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν ἀνθρώποισ. πολλοὶ τύραννοι ἐκάθισαν ἐπὶ ἐδάφουσ, ὁ δὲ ἀνυπονόητοσ ἐφόρεσε διάδημα. πολλοὶ δυνάσται ἠτιμάσθησαν σφόδρα, καὶ ἔνδοξοι παρεδόθησαν εἰσ χεῖρασ ἑτέρων. πρὶν ἐξετάσῃσ, μὴ μέμψῃ. νόησον πρῶτον καὶ τότε ἐπιτίμα. πρὶν ἢ ἀκοῦσαι, μὴ ἀποκρίνου καὶ ἐν μέσῳ λόγων μὴ παρεμβάλλου. περὶ πράγματοσ, οὗ οὐκ ἔστι σοι χρεία, μὴ ἔριζε καὶ ἐν κρίσει ἁμαρτωλῶν μὴ συνέδρευε. Τέκνον, μὴ περὶ πολλὰ ἔστωσαν αἱ πράξεισ σου. ἐὰν πληθυνῇσ, οὐκ ἀθωωθήσῃ. καὶ ἐὰν διώκῃσ, οὐ μὴ καταλάβῃσ, καὶ οὐ μὴ ἐκφύγῃσ διαδράσ. ἔστι κοπιῶν καὶ πονῶν καὶ σπεύδων, καὶ τόσῳ μᾶλλον ὑστερεῖται. ἔστι νωθρὸσ καὶ προσδεόμενοσ ἀντιλήψεωσ, ὑστερῶν ἰσχύϊ καὶ πτωχείᾳ περισσεύει. καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπέβλεψαν αὐτῷ εἰσ ἀγαθά, καὶ ἀνώρθωσεν αὐτὸν ἐκ ταπεινώσεωσ αὐτοῦ. καὶ ἀνύψωσε κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἀπεθαύμασαν ἐπ̓ αὐτῷ πολλοί. ἀγαθὰ καὶ κακά, ζωὴ καὶ θάνατοσ, πτωχεία καὶ πλοῦτοσ παρὰ Κυρίου ἐστί. δόσισ Κυρίου παραμένει εὐσεβέσι, καὶ ἡ εὐδοκία αὐτοῦ εἰσ τὸν αἰῶνα εὐοδωθήσεται. ἔστι πλουτῶν ἀπὸ προσοχῆσ καὶ σφιγγίασ αὐτοῦ, καὶ αὕτη ἡ μερὶσ τοῦ μισθοῦ αὐτοῦ. ἐν τῷ εἰπεῖν αὐτόν. εὗρον ἀνάπαυσιν καὶ νῦν φάγομαι ἐκ τῶν ἀγαθῶν μου, καὶ οὐκ οἶδε τίσ καιρὸσ παρελεύσεται καὶ καταλείψει αὐτὰ ἑτέροισ καὶ ἀποθανεῖται. στῆθι ἐν διαθήκῃ σου καὶ ὁμίλει ἐν αὐτῇ καὶ ἐν τῷ ἔργῳ σου παλαιώθητι. μὴ θαύμαζε ἐν ἔργοισ ἁμαρτωλοῦ, πίστευε τῷ Κυρίῳ καὶ ἔμμενε τῷ πόνῳ σου. ὅτι κοῦφον ἐν ὀφθαλμοῖσ Κυρίου διὰ τάχουσ ἐξάπινα πλουτίσαι πένητα. εὐλογία Κυρίου ἐν μισθῷ εὐσεβοῦσ, καὶ ἐν ὥρᾳ ταχινῇ ἀναθάλλει εὐλογίαν αὐτοῦ. μὴ εἴπῃσ. τίσ ἐστί μου χρεία, καὶ τίνα ἀπὸ τοῦ νῦν ἔσται μου τὰ ἀγαθά̣ μὴ εἴπῃσ. αὐτάρκη μοί ἐστι, καὶ τί ἀπὸ τοῦ νῦν κακωθήσομαι̣ ἐν ἡμέρᾳ ἀγαθῶν ἀμνησία κακῶν, καὶ ἐν ἡμέρᾳ κακῶν οὐ μνησθήσεται ἀγαθῶν. ὅτι κοῦφον ἔναντι Κυρίου ἐν ἡμέρᾳ τελευτῆσ ἀποδοῦναι ἀνθρώπῳ κατὰ τὰσ ὁδοὺσ αὐτοῦ. κάκωσισ ὥρασ ἐπιλησμονὴν ποιεῖ τρυφῆσ, καὶ ἐν συντελείᾳ ἀνθρώπου ἀποκάλυψισ ἔργων αὐτοῦ. πρὸ τελευτῆσ μὴ μακάριζε μηδένα, καὶ ἐν τέκνοισ αὐτοῦ γνωσθήσεται ἀνήρ. Μὴ πάντα ἄνθρωπον εἴσαγε εἰσ τὸν οἶκόν σου, πολλὰ γὰρ τὰ ἔνεδρα τοῦ δολίου. πέρδιξ θηρευτὴσ ἐν καρτάλλῳ, οὕτωσ καρδία ὑπερηφάνου, καὶ ὡσ ὁ κατάσκοποσ ἐπιβλέπει πτῶσιν. τὰ γὰρ ἀγαθὰ εἰσ κακὰ μεταστρέφων ἐνεδρεύει καὶ ἐν τοῖσ αἱρετοῖσ ἐπιθήσει μῶμον. ἀπὸ σπινθῆροσ πυρὸσ πληθύνεται ἀνθρακιά, καὶ ἄνθρωποσ ἁμαρτωλὸσ εἰσ αἷμα ἐνεδρεύει. πρόσεχε ἀπὸ κακούργου, πονηρὰ γὰρ τεκταίνει, μήποτε μῶμον εἰσ τὸν αἰῶνα δῷ σοι. ἐνοίκισον ἀλλότριον καὶ διαστρέψει σε ἐν ταραχαῖσ, καὶ ἀπαλλοτριώσει σε τῶν ἰδίων σου. ΕΑΝ εὖ ποιῇσ, γνῶθι τίνι ποιεῖσ, καὶ ἔσται χάρισ τοῖσ ἀγαθοῖσ σου.

εὖ ποίησον εὐσεβεῖ, καὶ εὑρήσεισ ἀνταπόδομα καὶ εἰ μὴ παῤ αὐτοῦ, ἀλλὰ παρὰ Ὑψίστου. οὐκ ἔστιν ἀγαθὰ τῷ ἐνδελεχίζοντι εἰσ κακὰ καὶ τῷ ἐλεημοσύνην μὴ χαριζομένῳ. δὸσ τῷ εὐσεβεῖ καὶ μὴ ἀντιλάβῃ τοῦ ἁμαρτωλοῦ. εὖ ποίησον τῷ ταπεινῷ καὶ μὴ δῷσ ἀσεβεῖ. ἐμπόδισον τοὺσ ἄρτουσ αὐτοῦ καὶ μὴ δῷσ αὐτῷ, ἵνα μὴ ἐν αὐτοῖσ σε δυναστεύσῃ. διπλάσια γὰρ κακὰ εὑρήσεισ ἐν πᾶσιν ἀγαθοῖσ, οἷσ ἂν ποιήσῃσ αὐτῷ. ὅτι καὶ ὁ Ὕψιστοσ ἐμίσησεν ἁμαρτωλοὺσ καὶ τοῖσ ἀσεβέσιν ἀποδώσει ἐκδίκησιν. δὸσ τῷ ἀγαθῷ καὶ μὴ ἀντιλάβου τοῦ ἁμαρτωλοῦ. Οὐκ ἐκδικηθήσεται ἐν ἀγαθοῖσ ὁ φίλοσ καὶ οὐ κρυβήσεται ἐν κακοῖσ ὁ ἐχθρόσ. ἐν ἀγαθοῖσ ἀνδρὸσ οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ ἐν λύπῃ, καὶ ἐν τοῖσ κακοῖσ αὐτοῦ καὶ ὁ φίλοσ διαχωρισθήσεται. μὴ πιστεύσῃσ τῷ ἐχθρῷ σου εἰσ τὸν αἰῶνα. ὡσ γὰρ ὁ χαλκὸσ ἰοῦται, οὕτωσ ἡ πονηρία αὐτοῦ. καὶ ἐὰν ταπεινωθῇ καὶ πορεύηται συγκεκυφώσ, ἐπίστησον τὴν ψυχήν σου καὶ φύλαξαι ἀπ̓ αὐτοῦ καὶ ἔσῃ αὐτῷ ὡσ ἐκμεμαχὼσ ἔσοπτρον, καὶ γνώσῃ ὅτι οὐκ εἰσ τέλοσ κατίωσε. μὴ στήσῃσ αὐτὸν παρὰ σεαυτῷ, μὴ ἀνατρέψασ σε στῇ ἐπὶ τὸν τόπον σου. μὴ καθίσῃσ αὐτὸν ἐκ δεξιῶν σου, μήποτε ζητήσῃ τὴν καθέδραν σου καὶ ἐπ̓ ἐσχάτων ἐπιγνώσῃ τοὺσ λόγουσ μου καὶ ἐπὶ τῶν ρημάτων μου κατανυγήσῃ. τίσ ἐλεήσει ἐπαοιδὸν ὀφιόδηκτον καὶ πάντασ τοὺσ προσάγοντασ θηρίοισ̣ οὕτωσ τὸν προσπορευόμενον ἀνδρὶ ἁμαρτωλῷ καὶ συμφυρόμενον ἐν ταῖσ ἁμαρτίαισ αὐτοῦ. ὥραν μετὰ σοῦ διαμενεῖ, καὶ ἐὰν ἐκκλίνῃσ, οὐ μὴ καρτερήσῃ. καὶ ἐν τοῖσ χείλεσιν αὐτοῦ γλυκανεῖ ὁ ἐχθρὸσ καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ βουλεύσεται ἀνατρέψαι σε εἰσ βόθρον. ἐν ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ δακρύσει ὁ ἐχθρόσ, καὶ ἐὰν εὕρῃ καιρόν, οὐκ ἐμπλησθήσεται ἀφ̓ αἵματοσ. κακὰ ἂν ὑπαντήσῃ σοι, εὑρήσεισ αὐτὸν ἐκεῖ πρότερόν σου, καὶ ὡσ βοηθῶν ὑποσχάσει πτέρναν σου. κινήσει τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ ἐπικροτήσει ταῖσ χερσὶν αὐτοῦ καὶ πολλὰ διαψιθυρίσει καὶ ἀλλοιώσει τὸ πρόσωπον αὐτοῦ. Ο ΑΠΤΟΜΕΝΟΣ πίσσησ μολυνθήσεται, καὶ ὁ κοινωνῶν ὑπερηφάνῳ ὁμοιωθήσεται αὐτῷ.

βάροσ ὑπὲρ σὲ μὴ ἄρῃσ, καὶ ἰσχυροτέρῳ σου καὶ πλουσιωτέρῳ μὴ κοινώνει. τί κοινωνήσει χύτρα πρὸσ λέβητα̣ αὕτη προσκρούσει, καὶ αὕτη συντριβήσεται. πλούσιοσ ἠδίκησε, καὶ αὐτὸσ προσενεβριμήσατο. πτωχὸσ ἠδίκηται, καὶ αὐτὸσ προσδεηθήσεται. ἐὰν χρησιμεύσῃσ, ἐργᾶται ἐν σοί. καὶ ἐὰν ὑστερήσῃσ, καταλείψει σε. ἐὰν ἔχῃσ, συμβιώσεταί σοι καὶ ἀποκενώσει σε, καὶ αὐτὸσ οὐ πονέσει. χρείαν ἔσχηκέ σου, καὶ ἀποπλανήσει σε καὶ προσγελάσεταί σοι καὶ δώσει σοι ἐλπίδα. λαλήσει σοι καλὰ καὶ ἐρεῖ. τίσ ἡ χρεία σου̣ καὶ αἰσχυνεῖ σε ἐν τοῖσ βρώμασιν αὐτοῦ, ἕωσ οὗ ἀποκενώσῃ σε δὶσ ἢ τρίσ, καὶ ἐπ̓ ἐσχάτων καταμωκήσεταί σου. μετὰ ταῦτα ὄψεταί σε καὶ καταλείψει σε καὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ κινήσει ἐπὶ σοί. πρόσεχε μὴ ἀποπλανηθῇσ καὶ μὴ ταπεινωθῇσ ἐν ἀφροσύνῃ σου. Προσκαλεσαμένου σε δυνάστου, ὑποχωρῶν γίνου, καὶ τόσῳ μᾶλλον προσκαλέσεταί σε. μὴ ἔμπιπτε, ἵνα μὴ ἀπωσθῇσ, καὶ μὴ μακρὰν ἀφίστω, ἵνα μὴ ἐπιλησθῇσ. μὴ ἔπεχε ἰσηγορεῖσθαι μετ̓ αὐτοῦ καὶ μὴ πίστευε τοῖσ πλείοσι λόγοισ αὐτοῦ. ἐκ πολλῆσ γὰρ λαλιᾶσ πειράσει σε καὶ ὡσ προσγελῶν ἐξετάσει σε. ἀνελεήμων ὁ μὴ συντηρῶν λόγουσ καὶ οὐ μὴ φείσηται περὶ κακώσεωσ καὶ δεσμῶν. συντήρησον καὶ πρόσεχε σφοδρῶσ, ὅτι μετὰ τῆσ πτώσεώσ σου περιπατεῖσ. [ ἀκούων αὐτὰ ἐν ὕπνῳ σου γρηγόρησον. πάσῃ ζωῇ σου ἀγάπα τὸν Κύριον, καὶ ἐπικαλοῦ αὐτὸν εἰσ σωτηρίαν σου]. Πᾶν ζῷον ἀγαπᾷ τὸ ὅμοιον αὐτῷ καὶ πᾶσ ἄνθρωποσ τὸν πλησίον αὐτοῦ. πᾶσα σὰρξ κατὰ γένοσ συνάγεται, καὶ τῷ ὁμοίῳ αὐτοῦ προσκολληθήσεται ἀνήρ. τί κοινωνήσει λύκοσ ἀμνῷ̣ οὕτωσ ἁμαρτωλὸσ πρὸσ εὐσεβῆ. τίσ εἰρήνη ὑαίνῃ πρὸσ κύνα̣ καὶ τίσ εἰρήνη πλουσίῳ πρὸσ πένητα̣ κυνήγια λεόντων ὄναγροι ἐν ἐρήμῳ, οὕτωσ νομαὶ πλουσίων πτωχοί. βδέλυγμα ὑπερηφάνῳ ταπεινότησ, οὕτωσ βδέλυγμα πλουσίῳ πτωχόσ. πλούσιοσ σαλευόμενοσ στηρίζεται ὑπὸ φίλων, ταπεινὸσ δὲ πεσὼν προσαπωθεῖται ὑπὸ φίλων. πλουσίου σφαλέντοσ πολλοὶ ἀντιλήπτορεσ, ἐλάλησεν ἀπόρρητα καὶ ἐδικαίωσαν αὐτόν. ταπεινὸσ ἔσφαλε καὶ προσεπετίμησαν αὐτῷ, ἐφθέγξατο σύνεσιν καὶ οὐκ ἐδόθη αὐτῷ τόποσ. πλούσιοσ ἐλάλησε καὶ πάντεσ ἐσίγησαν, καὶ τὸν λόγον αὐτοῦ ἀνύψωσαν ἕωσ τῶν νεφελῶν. πτωχὸσ ἐλάλησε καὶ εἶπαν. τίσ οὗτοσ̣ κἂν προσκόψῃ, προσανατρέψουσιν αὐτόν. ἀγαθὸσ ὁ πλοῦτοσ, ᾧ μή ἐστιν ἁμαρτία, καὶ πονηρὰ ἡ πτωχεία ἐν στόματι ἀσεβοῦσ. Καρδία ἀνθρώπου ἀλλοιοῖ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, ἐάν τε εἰσ ἀγαθὰ ἐάν τε εἰσ κακά. ἴχνοσ καρδίασ ἐν ἀγαθοῖσ πρόσωπον ἱλαρόν, καὶ εὕρεσισ παραβολῶν διαλογισμοὶ μετὰ κόπου. ΜΑΚΑΡΙΟΣ ἀνήρ, ὣσ οὐκ ὠλίσθησεν ἐν στόματι αὐτοῦ καὶ οὐ κατενύγη ἐν λύπῃ ἁμαρτίασ.

μακάριοσ οὗ οὐ κατέγνω ἡ ψυχὴ αὐτοῦ, καὶ ὃσ οὐκ ἔπεσεν ἀπὸ τῆσ ἐλπίδοσ αὐτοῦ. Ἀνδρὶ μικρολόγῳ οὐ καλὸσ ὁ πλοῦτοσ, καὶ ἀνθρώπῳ βασκάνῳ ἱνατί χρήματα̣ ὁ συνάγων ἀπὸ τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ συνάγει ἄλλοισ, καὶ ἐν τοῖσ ἀγαθοῖσ αὐτοῦ τρυφήσουσιν ἕτεροι. ὁ πονηρὸσ ἑαυτῷ τίνι ἀγαθὸσ ἔσται̣ καὶ οὐ μὴ εὐφρανθήσεται ἐν τοῖσ χρήμασιν αὐτοῦ. τοῦ βασκαίνοντοσ ἑαυτὸν οὐκ ἔστι πονηρότεροσ, καὶ τοῦτο ἀνταπόδομα τῆσ κακίασ αὐτοῦ. κἂν εὖ ποιῇ, ἐν λήθῃ ποιεῖ, καὶ ἐπ̓ ἐσχάτων ἐκφαίνει τὴν κακίαν αὐτοῦ. πονηρὸσ ὁ βασκαίνων ὀφθαλμῷ, ἀποστρέφων πρόσωπον καὶ ὑπερορῶν ψυχάσ. πλεονέκτου ὀφθαλμὸσ οὐκ ἐμπίπλαται μερίδι, καὶ ἀδικία πονηρὰ ἀναξηραίνει ψυχήν. ὀφθαλμὸσ πονηρὸσ φθονερὸσ ἐπ̓ ἄρτῳ καὶ ἐλλιπὴσ ἐπὶ τῆσ τραπέζησ αὐτοῦ. Τέκνον, καθὼσ ἐὰν ἔχῃσ, εὖ ποίει σεαυτὸν καὶ προσφορὰσ Κυρίῳ ἀξίωσ πρόσαγε. μνήσθητι ὅτι θάνατοσ οὐ χρονιεῖ καὶ διαθήκη ᾅδου οὐχ ὑπεδείχθη σοι. πρίν σε τελευτῆσαι, εὖ ποίει φίλῳ καὶ κατὰ τὴν ἰσχύν σου ἔκτεινον καὶ δῷσ αὐτῷ. μὴ ἀφυστερήσῃσ ἀπὸ ἀγαθῆσ ἡμέρασ, καὶ μερὶσ ἐπιθυμίασ ἀγαθῆσ μή σε παρελθάτω. οὐχὶ ἑτέρῳ καταλείψεισ τοὺσ πόνουσ σου καὶ τοὺσ κόπουσ σου εἰσ διαίρεσιν κλήρου̣ δὸσ καὶ λάβε καὶ ἀπάτησον τὴν ψυχήν σου, ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν ᾅδου ζητῆσαι τρυφήν. πᾶσα σὰρξ ὡσ ἱμάτιον παλαιοῦται, ἡ γὰρ διαθήκη ἀπ̓ αἰῶνοσ. θανάτῳ ἀποθανῇ. ὡσ φύλλον θάλλον ἐπὶ δένδρου δασέοσ, τὰ μὲν καταβάλλει, ἄλλα δὲ φύει, οὕτωσ γενεὰ σαρκὸσ καὶ αἵματοσ, ἡ μὲν τελευτᾷ, ἑτέρα δὲ γεννᾶται. πᾶν ἔργον σηπόμενον ἐκλείπει, καὶ ὁ ἐργαζόμενοσ αὐτὸ μετ̓ αὐτοῦ ἀπελεύσεται. Μακάριοσ ἀνήρ, ὃσ ἐν σοφίᾳ τελευτήσει καὶ ὃσ ἐν συνέσει αὐτοῦ διαλεχθήσεται, ὁ διανοούμενοσ τὰσ ὁδοὺσ αὐτῆσ ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ, καὶ ἐν τοῖσ ἀποκρύφοισ αὐτῆσ νοηθήσεται. ἔξελθε ὀπίσω αὐτῆσ ὡσ ἰχνευτήσ, καὶ ἐν ταῖσ εἰσόδοισ αὐτῆσ ἐνέδρευε. ὁ παρακύπτων διὰ τῶν θυρίδων αὐτῆσ καὶ ἐπὶ τῶν θυρωμάτων αὐτῆσ ἀκροάσεται. ὁ καταλύων σύνεγγυσ τοῦ οἴκου αὐτῆσ καὶ πήξει πάσσαλον ἐν τοῖσ τοίχοισ αὐτῆσ, στήσει τὴν σκηνὴν αὐτοῦ κατὰ χεῖρασ αὐτῆσ καὶ καταλύσει ἐν καταλύματι ἀγαθῶν. θήσει τὰ τέκνα αὐτοῦ ἐν τῇ σκέπῃ αὐτῆσ καὶ ὑπὸ τοὺσ κλάδουσ αὐτῆσ αὐλισθήσεται. σκεπασθήσεται ὑπ̓ αὐτῆσ ἀπὸ καύματοσ καὶ ἐν τῇ δόξῃ αὐτῆσ καταλύσει. Ο ΦΟΒΟΥΜΕΝΟΣ Κύριον ποιήσει αὐτό, καὶ ὁ ἐγκρατὴσ τοῦ νόμου καταλήψεται αὐτήν.

καὶ ὑπαντήσεται αὐτῷ ὡσ μήτηρ καὶ ὡσ γυνὴ παρθενίασ προσδέξεται αὐτόν. ψωμιεῖ αὐτὸν ἄρτον συνέσεωσ καὶ ὕδωρ σοφίασ ποτίσει αὐτόν. στηριχθήσεται ἐπ̓ αὐτὴν καὶ οὐ μὴ κλιθῇ, καὶ ἐπ̓ αὐτῆσ ἐφέξει καὶ οὐ μὴ καταισχυνθῇ. καὶ ὑψώσει αὐτὸν παρὰ τοὺσ πλησίον αὐτοῦ καὶ ἐν μέσῳ ἐκκλησίασ ἀνοίξει στόμα αὐτοῦ. εὐφροσύνην καὶ στέφανον ἀγαλλιάματοσ καὶ ὄνομα αἰώνιον κατακληρονομήσει. οὐ μὴ καταλήψονται αὐτὴν ἄνθρωποι ἀσύνετοι, καὶ ἄνδρεσ ἁμαρτωλοὶ οὐ μὴ ἴδωσιν αὐτήν. μακράν ἐστιν ὑπερηφανίασ, καὶ ἄνδρεσ ψεῦσται οὐ μὴ μνησθήσονται αὐτῆσ. Οὐχ ὡραῖοσ αἶνοσ ἐν στόματι ἁμαρτωλοῦ, ὅτι οὐ παρὰ Κυρίου ἀπεστάλη. ἐν γὰρ σοφίᾳ ρηθήσεται αἶνοσ, καὶ ὁ Κύριοσ εὐοδώσει αὐτόν. μὴ εἴπῃσ ὅτι διὰ Κύριον ἀπέστην. ἃ γὰρ ἐμίσησεν, οὐ ποιήσεισ. μὴ εἴπῃσ ὅτι αὐτόσ με ἐπλάνησεν. οὐ γὰρ χρείαν ἔχει ἀνδρὸσ ἁμαρτωλοῦ. πᾶν βδέλυγμα ἐμίσησε Κύριοσ, καὶ οὐκ ἔστιν ἀγαπητὸν τοῖσ φοβουμένοισ αὐτόν. αὐτὸσ ἐξ ἀρχῆσ ἐποίησεν ἄνθρωπον καὶ ἀφῆκεν αὐτὸν ἐν χειρὶ διαβουλίου αὐτοῦ. ἐὰν θέλῃσ, συντηρήσεισ ἐντολὰσ καὶ πίστιν ποίησαι εὐδοκίασ. παρέθηκέ σοι πῦρ καὶ ὕδωρ. οὗ ἐὰν θέλῃσ, ἐκτενεῖσ τὴν χεῖρά σου. ἔναντι ἀνθρώπων ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατοσ, καὶ ὃ ἐὰν εὐδοκήσῃ, δοθήσεται αὐτῷ. ὅτι πολλὴ σοφία τοῦ Κυρίου. ἰσχυρὸσ ἐν δυναστείᾳ καὶ βλέπων τὰ πάντα, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἐπὶ τοὺσ φοβουμένουσ αὐτόν, καὶ αὐτὸσ ἐπιγνώσεται πᾶν ἔργον ἀνθρώπου. καὶ οὐκ ἐνετείλατο οὐδενὶ ἀσεβεῖν καὶ οὐκ ἔδωκεν ἄνεσιν οὐδενὶ ἁμαρτάνειν. ΜΗ ἐπιθύμει τέκνων πλῆθοσ ἀχρήστων, μὴ εὐφραίνου ἐπὶ υἱοῖσ ἀσεβέσιν.

ἐὰν πληθύνωσι, μὴ εὐφραίνου ἐπ̓ αὐτοῖσ, εἰ μή ἐστι φόβοσ Κυρίου μετ̓ αὐτῶν. μὴ ἐμπιστεύσῃσ τῇ ζωῇ αὐτῶν καὶ μὴ ἔπεχε ἐπὶ τὸ πλῆθοσ αὐτῶν. κρείσσων γὰρ εἷσ ἢ χίλιοι, καὶ ἀποθανεῖν ἄτεκνον ἢ ἔχειν τέκνα ἀσεβῆ. ἀπὸ γὰρ ἑνὸσ συνετοῦ συνοικισθήσεται πόλισ, φυλὴ δὲ ἀνόμων ἐρημωθήσεται. πολλὰ τοιαῦτα ἑώρακα ἐν ὀφθαλμοῖσ μου, καὶ ἰσχυρότερα τούτων ἀκήκοε τὸ οὖσ μου. ἐν συναγωγῇ ἁμαρτωλῶν ἐκκαυθήσεται πῦρ, καὶ ἐν ἔθνει ἀπειθεῖ ἐξεκαύθη ὀργή. οὐκ ἐξιλάσατο περὶ τῶν ἀρχαίων γιγάντων, οἳ ἀπέστησαν τῇ ἰσχύϊ αὐτῶν. οὐκ ἐφείσατο περὶ τῆσ παροικίασ Λώτ, οὓσ ἐβδελύξατο διὰ τὴν ὑπερηφανίαν αὐτῶν. οὐκ ἠλέησεν ἔθνοσ ἀπωλείασ, τοὺσ ἐξῃρμένουσ ἐν ἁμαρτίαισ αὐτῶν. καὶ οὕτωσ ἑξακοσίασ χιλιάδασ πεζῶν τοὺσ ἐπισυναχθέντασ ἐν σκληροκαρδίᾳ αὐτῶν. κἂν ᾖ εἷσ σκληροτράχηλοσ, θαυμαστὸν τοῦτο εἰ ἀθωωθήσεται. ἔλεοσ γὰρ καὶ ὀργὴ παῤ αὐτῷ, δυνάστησ ἐξιλασμῶν καὶ ἐκχέων ὀργήν. κατὰ τὸ πολὺ ἔλεοσ αὐτοῦ, οὕτωσ καὶ πολὺσ ὁ ἔλεγχοσ αὐτοῦ. ἄνδρα κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ κρίνει. οὐκ ἐκφεύξεται ἐν ἁρπάγμασιν ἁμαρτωλόσ, καὶ οὐ μὴ καθυστερήσῃ ὑπομονὴν εὐσεβοῦσ. πάσῃ ἐλεημοσύνῃ ποιήσει τόπον, ἕκαστοσ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ εὑρήσει. [ Κύριοσ ἐσκλήρυνε Φαραὼ μὴ εἰδέναι αὐτόν, ὅπωσ ἂν γνωσθῇ ἐνεργήματα αὐτοῦ τῇ ὑπ’ οὐρανόν. πάσῃ τῇ κτίσει τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ φανερόν, καὶ τὸ φῶσ αὐτοῦ καὶ τὸ σκότοσ ἐμέρισε τῷ ἀδάμαντι]. μὴ εἴπῃσ, ὅτι ἀπὸ Κυρίου κρυβήσομαι, μὴ ἐξ ὕψουσ τίσ μου μνησθήσεται̣ ἐν λαῷ πλείονι οὐ μὴ γνωσθῶ, τίσ γὰρ ἡ ψυχή μου ἐν ἀμετρήτῳ κτίσει̣ ἰδοὺ ὁ οὐρανὸσ καὶ ὁ οὐρανὸσ τοῦ οὐρανοῦ, ἄβυσσοσ καὶ γῆ σαλευθήσονται ἐν τῇ ἐπισκοπῇ αὐτοῦ. ἅμα τὰ ὄρη καὶ τὰ θεμέλια τῆσ γῆσ ἐν τῷ ἐπιβλέψαι εἰσ αὐτὰ τρόμῳ συσσείονται, καὶ ἐπ̓ αὐτοῖσ οὐ διανοηθήσεται καρδία. καὶ τὰσ ὁδοὺσ αὐτοῦ τίσ ἐνθυμηθήσεται̣ καὶ καταιγίσ, ἣν οὐκ ὄψεται ἄνθρωποσ, τὰ δὲ πλείονα τῶν ἔργων αὐτοῦ ἐν ἀποκρύφοισ. ἔργα δικαιοσύνησ τίσ ἀναγγελεῖ ἢ τίσ ὑπομενεῖ̣ μακρὰν γὰρ ἡ διαθήκη. ἐλαττούμενοσ καρδίᾳ διανοεῖται ταῦτα, καὶ ἀνὴρ ἄφρων καὶ πλανώμενοσ διανοεῖται μωρά. Ἄκουσόν μου, τέκνον, καὶ μάθε ἐπιστήμην καὶ ἐπὶ τῶν λόγων μου πρόσεχε τῇ καρδίᾳ σου. ἐκφανῶ ἐν σταθμῷ παιδείαν καὶ ἐν ἀκριβείᾳ ἀπαγγελῶ ἐπιστήμην. ἐν κρίσει Κυρίου τὰ ἔργα αὐτοῦ ἀπ̓ ἀρχῆσ, καὶ ἀπὸ ποιήσεωσ αὐτῶν διέστειλε μερίδασ αὐτῶν. ἐκόσμησεν εἰσ αἰῶνα τὰ ἔργα αὐτοῦ καὶ τὰσ ἀρχὰσ αὐτῶν εἰσ γενεὰσ αὐτῶν. οὔτε ἐπείνασαν οὔτε ἐκοπίασαν καὶ οὐκ ἐξέλιπον ἀπὸ τῶν ἔργων αὐτῶν. ἕκαστοσ τὸν πλησίον αὐτοῦ οὐκ ἐξέθλιψε, καὶ ἕωσ αἰῶνοσ οὐκ ἀπειθήσουσι τοῦ ρήματοσ αὐτοῦ. καὶ μετὰ ταῦτα Κύριοσ εἰσ τὴν γῆν ἐπέβλεψε καὶ ἐνέπλησεν αὐτὴν τῶν ἀγαθῶν αὐτοῦ. ψυχὴν παντὸσ ζῴου ἐκάλυψε τὸ πρόσωπον αὐτῆσ, καὶ εἰσ αὐτὴν ἡ ἀποστροφὴ αὐτῶν. ΚΥΡΙΟΣ ἔκτισεν ἐκ γῆσ ἄνθρωπον καὶ πάλιν ἀπέστρεψεν αὐτὸν εἰσ αὐτήν.

ἡμέρασ ἀριθμοῦ καὶ καιρὸν ἔδωκεν αὐτοῖσ καὶ ἔδωκεν αὐτοῖσ ἐξουσίαν τῶν ἐπ̓ αὐτῆσ. καθ̓ ἑαυτοὺσ ἐνέδυσεν αὐτοὺσ ἰσχὺν καὶ κατ̓ εἰκόνα αὐτοῦ ἐποίησεν αὐτοὺς καὶ ἔθηκε τὸν φόβον αὐτοῦ ἐπὶ πάσησ σαρκὸσ καὶ κατακυριεύειν θηρίων καὶ πετεινῶν. [ ἔλαβον χρῆσιν τῶν πέντε τοῦ Κυρίου ἐνεργημάτων, ἕκτον δὲ νοῦν αὐτοῖσ ἐδωρήσατο μερίζων καὶ τὸν ἕβδομον λόγον ἑρμηνέα τῶν ἐνεργημάτων αὐτοῦ]. διαβούλιον καὶ γλῶσσαν καὶ ὀφθαλμούσ, ὦτα καὶ καρδίαν ἔδωκε διανοεῖσθαι αὐτοῖσ. ἐπιστήμην συνέσεωσ ἐνέπλησεν αὐτοὺσ καὶ ἀγαθὰ καὶ κακὰ ὑπέδειξεν αὐτοῖσ. ἔθηκε τὸν ὀφθαλμὸν αὐτοῦ ἐπὶ τὰσ καρδίασ αὐτῶν δεῖξαι αὐτοῖσ τὸ μεγαλεῖον τῶν ἔργων αὐτοῦ, καὶ ὄνομα ἁγιασμοῦ αἰνέσουσιν, ἵνα διηγῶνται τὰ μεγαλεῖα τῶν ἔργων αὐτοῦ. προσέθηκεν αὐτοῖσ ἐπιστήμην καὶ νόμον ζωῆσ ἐκληροδότησεν αὐτοῖσ. διαθήκην αἰῶνοσ ἔστησε μετ̓ αὐτῶν καὶ τὰ κρίματα αὐτοῦ ὑπέδειξεν αὐτοῖσ. μεγαλεῖον δόξησ εἶδον οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν, καὶ δόξαν φωνῆσ αὐτῶν ἤκουσε τὸ οὖσ αὐτῶν. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. προσέχετε ἀπὸ παντὸσ ἀδίκου. καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖσ ἑκάστῳ περὶ τοῦ πλησίον. αἱ ὁδοὶ αὐτῶν ἐναντίον αὐτοῦ διαπαντόσ, οὐ κρυβήσονται ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ. ἑκάστῳ ἔθνει κατέστησεν ἡγούμενον, καὶ μερὶσ Κυρίου Ἰσραήλ ἐστιν. ἅπαντα τὰ ἔργα αὐτῶν ὡσ ὁ ἥλιοσ ἐναντίον αὐτοῦ, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἐνδελεχεῖσ ἐπὶ τὰσ ὁδοὺσ αὐτῶν. οὐκ ἐκρύβησαν αἱ ἀδικίαι αὐτῶν ἀπ̓ αὐτοῦ, καὶ πᾶσαι αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν ἔναντι Κυρίου. ἐλεημοσύνη ἀνδρὸσ ὡσ σφραγὶσ μετ̓ αὐτοῦ, καὶ χάριν ἀνθρώπου ὡσ κόρην συντηρήσει. μετὰ ταῦτα ἐξαναστήσεται καὶ ἀνταποδώσει αὐτοῖσ καὶ τὸ ἀνταπόδομα αὐτῶν εἰσ κεφαλὴν αὐτῶν ἀποδώσει. πλὴν μετανοοῦσιν ἔδωκεν ἐπάνοδον καὶ παρεκάλεσεν ἐκλείποντασ ὑπομονήν. Ἐπίστρεφε ἐπὶ Κύριον καὶ ἀπόλειπε ἁμαρτίασ, δεήθητι κατὰ πρόσωπον καὶ σμίκρυνον πρόσκομμα. ἐπάναγε ἐπὶ Ὕψιστον καὶ ἀπόστρεφε ἀπὸ ἀδικίασ, καὶ σφόδρα μίσησον βδέλυγμα. Ὑψίστῳ τίσ αἰνέσει ἐν ᾅδου ἀντὶ ζώντων καὶ ζώντων καὶ διδόντων ἀνθομολόγησιν̣ ἀπὸ νεκροῦ ὡσ μηδὲ ὄντοσ ἀπόλλυται ἐξομολόγησισ. ζῶν καὶ ὑγιὴσ αἰνέσει τὸν Κύριον. ὡσ μεγάλη ἡ ἐλεημοσύνη τοῦ Κυρίου καὶ ἐξιλασμὸσ τοῖσ ἐπιστρέφουσιν ἐπ̓ αὐτόν. οὐ γὰρ δύναται πάντα εἶναι ἐν ἀνθρώποισ, ὅτι οὐκ ἀθάνατοσ υἱὸσ ἀνθρώπου. τί φωτεινότερον ἡλίου̣ καὶ τοῦτο ἐκλείπει. καὶ πονηρὸσ ἐνθυμηθήσεται σάρκα καὶ αἷμα. δύναμιν ὕψουσ οὐρανοῦ αὐτὸσ ἐπισκέπτεται, καὶ οἱ ἄνθρωποι πάντεσ γῆ καὶ σποδόσ. Ο ΖΩΝ εἰσ τὸν αἰῶνα ἔκτισε τὰ πάντα κοινῇ.

Κύριοσ μόνοσ δικαιωθήσεται. [καὶ οὐκ ἔστιν ἄλλοσ πλὴν αὐτοῦ οἰακίζων τὸν κόσμον ἐν σπιθαμῇ χειρὸσ αὐτοῦ, καὶ πάντα ὑπακούει τῷ θελήματι αὐτοῦ, αὐτὸσ γὰρ βασιλεὺσ πάντων ἐν κράτει αὐτοῦ, διαστέλλων ἐν αὐτοῖσ ἅγια ἀπὸ βεβήλων]. οὐθενὶ ἐξεποίησεν ἐξαγγεῖλαι τὰ ἔργα αὐτοῦ. καὶ τίσ ἐξιχνιάσει τὰ μεγαλεῖα αὐτοῦ̣ κράτοσ μεγαλωσύνησ αὐτοῦ τίσ ἐξαριθμήσεται̣ καὶ τίσ προσθήσει ἐκδιηγήσασθαι τὰ ἐλέη αὐτοῦ̣ οὐκ ἔστιν ἐλαττῶσαι οὐδὲ προσθεῖναι, καὶ οὐκ ἔστιν ἐξιχνιάσαι τὰ θαυμάσια τοῦ Κυρίου. ὅταν συντελέσῃ ἄνθρωποσ, τότε ἄρχεται, καὶ ὅταν παύσηται, τότε ἀπορηθήσεται. τί ἄνθωποσ καὶ τί ἡ χρῆσισ αὐτοῦ̣ τί τὸ ἀγαθὸν αὐτοῦ καὶ τί τὸ κακὸν αὐτοῦ̣ ἀριθμὸσ ἡμερῶν ἀνθρώπου πολλὰ ἔτη ἑκατόν. ὡσ σταγὼν ὕδατοσ ἀπὸ θαλάσσησ καὶ ψῆφοσ ἄμμου, οὕτωσ ὀλίγα ἔτη ἐν ἡμέρᾳ αἰῶνοσ. διὰ τοῦτο ἐμακροθύμησε Κύριοσ ἐπ̓ αὐτοῖσ καὶ ἐξέχεεν ἐπ̓ αὐτοὺσ τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. εἶδε καὶ ἐπέγνω τὴν καταστροφὴν αὐτῶν ὅτι πονηρά. διὰ τοῦτο ἐπλήθυνε τὸν ἐξιλασμὸν αὐτοῦ. ἔλεοσ ἀνθρώπου ἐπὶ τὸν πλησίον αὐτοῦ, ἔλεοσ δὲ Κυρίου ἐπὶ πᾶσαν σάρκα. ἐλέγχων καὶ παιδεύων καὶ διδάσκων καὶ ἐπιστρέφων ὡσ ποιμὴν τὸ ποίμνιον αὐτοῦ. τοὺσ ἐκδεχομένουσ παιδείαν ἐλεᾷ καὶ τοὺσ κατασπεύδοντασ ἐπὶ τὰ κρίματα αὐτοῦ. Τέκνον, ἐν ἀγαθοῖσ μὴ δῷσ μῶμον καὶ ἐν πάσῃ δόσει λύπην λόγων. οὐχὶ καύσωνα ἀναπαύσει δρόσοσ̣ οὕτωσ κρείσσων λόγοσ ἢ δόσισ. οὐκ ἰδοὺ λόγοσ ὑπὲρ δόμα ἀγαθόν̣ καὶ ἀμφότερα παρὰ ἀνδρὶ κεχαριτωμένῳ. μωρὸσ ἀχαρίστωσ ὀνειδιεῖ, καὶ δόσισ βασκάνου ἐκτήκει ὀφθαλμούσ. πρὶν ἢ λαλῆσαι μάνθανε, καὶ πρὸ ἀρρωστίασ θεραπεύου. πρὸ κρίσεωσ ἐξέταζε σεαυτόν, καὶ ἐν ὥρᾳ ἐπισκοπῆσ εὑρήσεισ ἐξιλασμόν. πρὶν ἀρρωστῆσαί σε ταπεινώθητι καὶ ἐν καιρῷ ἁμαρτημάτων δεῖξον ἐπιστροφήν. μὴ ἐμποδισθῇσ τοῦ ἀποδοῦναι εὐχὴν εὐκαίρωσ, καὶ μὴ μείνῃσ ἕωσ θανάτου δικαιωθῆναι. πρὶν εὔξασθαι, ἑτοίμασον σεαυτὸν καὶ μὴ γίνου ὡσ ἄνθρωποσ πειράζων τὸν Κύριον. μνήσθητι θυμοῦ ἐν ἡμέραισ τελευτῆσ καὶ καιρὸν ἐκδικήσεωσ ἐν ἀποστροφῇ προσώπου. μνήσθητι καιρὸν λιμοῦ ἐν καιρῷ πλησμονῆσ, πτωχείαν καὶ ἔνδειαν ἐν ἡμέραισ πλούτου. ἀπὸ πρωί̈θεν ἕωσ ἑσπέρασ μεταβάλλει καιρόσ, καὶ πάντα ἐστὶ ταχινὰ ἔναντι Κυρίου. ἄνθρωποσ σοφὸσ ἐν παντὶ εὐλαβηθήσεται καὶ ἐν ἡμέραισ ἁμαρτιῶν προσέξει ἀπὸ πλημμελείασ. πᾶσ συνετὸσ ἔγνω σοφίαν καὶ τῷ εὑρόντι αὐτὴν δώσει ἐξομολόγησιν. συνετοὶ ἐν λόγοισ καὶ αὐτοὶ ἐσοφίσαντο καὶ ἀνώμβρησαν παροιμίασ ἀκριβεῖσ. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ ΨΥΧΗΣ.‐ Ὀπίσω τῶν ἐπιθυμιῶν σου μὴ πορεύου καὶ ἀπὸ τῶν ὀρέξεών σου κωλύου. ἐὰν χορηγήσῃσ τῇ ψυχῇ σου εὐδοκίαν ἐπιθυμίασ, ποιήσει σε ἐπίχαρμα τῶν ἐχθρῶν σου. μὴ εὐφραίνου ἐπὶ πολλῇ τρυφῇ, μηδὲ προσδεθῇσ συμβολῇ αὐτῆσ. μὴ γίνου πτωχὸσ συμβολοκοπῶν ἐκ δανεισμοῦ, καὶ οὐδέν σοί ἐστιν ἐν μαρσιπείῳ. ΕΡΓΑΤΗΣ μέθυσοσ οὐ πλουτισθήσεται. ὁ ἐξουθενῶν τὰ ὀλίγα κατὰ μικρὸν πεσεῖται.

οἶνοσ καὶ γυναῖκεσ ἀποστήσουσι συνετούσ, καὶ ὁ κολλώμενοσ πόρναισ τολμηρότεροσ ἔσται. σῆτεσ καὶ σκώληκεσ κληρονομήσουσιν αὐτόν, καὶ ψυχὴ τολμηρὰ ἐξαρθήσεται. Ὁ ταχὺ ἐμπιστεύων κοῦφοσ καρδίᾳ, καὶ ὁ ἁμαρτάνων εἰσ ψυχὴν αὐτοῦ πλημμελήσει. ὁ εὐφραινόμενοσ καρδίᾳ καταγνωσθήσεται, καὶ ὁ μισῶν λαλιὰν ἐλαττονοῦται κακίᾳ. μηδέποτε δευτερώσῃσ λόγον, καὶ οὐθέν σοι οὐ μὴ ἐλαττονωθῇ. ἐν φίλῳ καὶ ἐν ἐχθρῷ μὴ διηγοῦ, καὶ εἰ μή ἔστι σοι ἁμαρτία, μὴ ἀποκάλυπτε. ἀκήκοε γάρ σου καὶ ἐφυλάξατό σε, καὶ ἐν καιρῷ μισήσει σε. ἀκήκοασ λόγον, συναποθανέτω σοι. θάρσει, οὐ μή σε ρήξει. ἀπὸ προσώπου λόγου ὠδινήσει μωρὸσ ὡσ ἀπὸ προσώπου βρέφουσ ἡ τίκτουσα. βέλοσ πεπηγὸσ ἐν μηρῷ σαρκόσ, οὕτωσ λόγοσ ἐν κοιλίᾳ μωροῦ. Ἔλεγξον φίλον, μήποτε οὐκ ἐποίησε, καὶ εἴ τι ἐποίησε, μήποτε προσθῇ. ἔλεγξον τὸν πλησίον, μήποτε οὐκ εἶπε, καὶ εἰ εἴρηκεν, ἵνα μὴ δευτερώσῃ. ἔλεγξον φίλον, πολλάκισ γὰρ γίνεται διαβολή, καὶ μὴ παντὶ λόγῳ πίστευε. ἔστιν ὀλισθαίνων καὶ οὐκ ἀπὸ ψυχῆσ, καὶ τίσ οὐχ ἡμάρτησεν ἐν τῇ γλώσσῃ αὐτοῦ̣ ἔλεγξον τὸν πλησίον σου πρὶν ἢ ἀπειλῆσαι, καὶ δὸσ τόπον νόμῳ Ὑψίστου. [γινόμενοσ ἄμηνισ. φόβοσ Κυρίου ἀρχὴ προσλήψεωσ, σοφία δὲ παρ’ αὐτοῦ ἀγάπησιν περιποιεῖ. γνῶσισ ἐντολῶν Κυρίου παιδεία ζωῆσ, οἱ δὲ ποιοῦντεσ τὰ ἀρεστὰ αὐτῷ ἀθανασίασ δένδρον καρποῦνται]. Πᾶσα σοφία φόβοσ Κυρίου, καὶ ἐν πάσῃ σοφίᾳ ποίησισ νόμου. [καὶ γνῶσισ τῆσ παντοδυναμίασ αὐτοῦ. οἰκέτησ λέγων τῷ δεσπότῃ. ὡσ ἀρέσκει οὐ ποιήσω, ἐὰν μετὰ ταῦτα ποιήσῃ, παροργίζει τὸν τρέφοντα αὐτόν]. καὶ οὐκ ἔστι σοφία πονηρίασ ἐπιστήμη, καὶ οὐκ ἔστιν ὅπου βουλὴ ἁμαρτωλῶν φρόνησισ. ἔστι πονηρία καὶ αὕτη βδέλυγμα, καὶ ἔστιν ἄφρων ἐλαττούμενοσ σοφίᾳ. κρείττων ἡττώμενοσ ἐν συνέσει ἔμφοβοσ ἢ περισσεύων ἐν φρονήσει καὶ παραβαίνων νόμον. ἔστι πανουργία ἀκριβὴσ καὶ αὕτη ἄδικοσ, καὶ ἔστι διαστρέφων χάριν τοῦ ἐκφᾶναι κρίμα. ἔστι πονηρευόμενοσ συγκεκυφὼσ μελανίᾳ, καὶ τὰ ἐντὸσ αὐτοῦ πλήρησ δόλου. συγκύφων πρόσωπον καὶ ἑτεροκωφῶν, ὅπου οὐκ ἐπεγνώσθη, προφθάσει σε. καὶ ἐὰν ὑπὸ ἐλαττώματοσ ἰσχύοσ κωλυθῇ ἁμαρτεῖν, ἐὰν εὕρῃ καιρόν, κακοποιήσει. ἀπὸ ὁράσεωσ ἐπιγνωσθήσεται ἀνήρ, καὶ ἀπὸ ἀπαντήσεωσ προσώπου ἐπιγνωσθήσεται νοήμων. στολισμὸσ ἀνδρὸσ καὶ γέλωσ ὀδόντων καὶ βήματα ἀνθρώπου ἀναγγέλλει τὰ περὶ αὐτοῦ. ΕΣΤΙΝ ἔλεγχοσ ὃσ οὐκ ἔστιν ὡραῖοσ, καὶ ἔστι σιωπῶν καὶ αὐτὸσ φρόνιμοσ.

ὡσ καλὸν ἐλέγξαι ἢ θυμοῦσθαι, καὶ ὁ ἀνθομολογούμενοσ ἀπὸ ἐλαττώσεωσ κωλυθήσεται. ἐπιθυμία εὐνούχου ἀποπαρθενῶσαι νεάνιδα, οὕτωσ ὁ ποιῶν ἐν βίᾳ κρίματα. ἔστι σιωπῶν εὑρισκόμενοσ σοφόσ, καὶ ἔστι μισητὸσ ἀπὸ πολλῆσ λαλιᾶσ. ἔστι σιωπῶν, οὐ γὰρ ἔχει ἀπόκρισιν, καὶ ἔστι σιωπῶν εἰδὼσ καιρόν. ἄνθρωποσ σοφὸσ σιγήσει ἕωσ καιροῦ, ὁ δὲ λαπιστὴσ καὶ ἄφρων ὑπερβήσεται καιρόν. ὁ πλεονάζων λόγῳ βδελυχθήσεται, καὶ ὁ ἐνεξουσιαζόμενοσ μισηθήσεται. ἔστιν εὐοδία ἐν κακοῖσ ἀνδρί, καὶ ἔστιν εὕρημα εἰσ ἐλάττωσιν. ἔστι δόσισ, ἣ οὐ λυσιτελήσει σοι, καὶ ἔστι δόσισ, ἧσ τὸ ἀνταπόδομα διπλοῦν. ἔστιν ἐλάττωσισ ἕνεκεν δόξησ, καὶ ἔστιν ὃσ ἀπὸ ταπεινώσεωσ ᾖρε κεφαλήν. ἔστιν ἀγοράζων πολλὰ ὀλίγου καὶ ἀποτιννύων αὐτὰ ἑπταπλάσιον. ὁ σοφὸσ ἐν λόγῳ ἑαυτὸν προσφιλῆ ποιήσει, χάριτεσ δὲ μωρῶν ἐκχυθήσονται. δόσισ ἄφρονοσ οὐ λυσιτελήσει σοι, οἱ γὰρ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀνθ̓ ἑνὸσ πολλοί. ὀλίγα δώσει καὶ πολλὰ ὀνειδίσει καὶ ἀνοίξει τὸ στόμα αὐτοῦ ὡσ κῆρυξ. σήμερον δανιεῖ καὶ αὔριον ἀπαιτήσει, μισητὸσ ἄνθρωποσ ὁ τοιοῦτοσ. μωρὸσ ἐρεῖ. οὐχ ὑπάρχει μοι φίλοσ, καὶ οὐκ ἔστι χάρισ τοῖσ ἀγαθοῖσ μου. οἱ ἔσθοντεσ τὸν ἄρτον μου, φαῦλοι γλώσσῃ. ποσάκισ καὶ ὅσοι καταγελάσονται αὐτοῦ̣ ‐ Ὀλίσθημα ἀπὸ ἐδάφουσ μᾶλλον ἢ ἀπὸ γλώσσησ, οὕτωσ πτῶσισ κακῶν κατὰ σπουδὴν ἥξει. ἄνθρωποσ ἄχαρισ, μῦθοσ ἄκαιροσ. ἐν στόματι ἀπαιδεύτων ἐνδελεχισθήσεται. ἀπὸ στόματοσ μωροῦ ἀποδοκιμασθήσεται παραβολή, οὐ γὰρ μὴ εἴπῃ αὐτὴν ἐν καιρῷ αὐτῆσ. Ἔστι κωλυόμενοσ ἁμαρτάνειν ἀπὸ ἐνδείασ, καὶ ἐν τῇ ἀναπαύσει αὐτοῦ οὐ κατανυγήσεται. ἔστιν ἀπολλύων τὴν ψυχὴν αὐτοῦ δἰ αἰσχύνην, καὶ ἀπὸ ἄφρονοσ προσώπου ἀπολεῖ αὐτήν. ἔστι χάριν αἰσχύνησ ἐπαγγελόμενοσ φίλῳ, καὶ ἐκτήσατο αὐτὸν ἐχθρὸν δωρεάν. ‐ Μῶμοσ πονηρὸσ ἐν ἀνθρώπῳ ψεῦδοσ, ἐν στόματι ἀπαιδεύτων ἐνδελεχισθήσεται. αἱρετὸν κλέπτησ ἢ ὁ ἐνδελεχίζων ψεύδει, ἀμφότεροι δὲ ἀπώλειαν κληρονομήσουσιν. ἦθοσ ἀνθρώπου ψευδοῦσ ἀτιμία, καὶ ἡ αἰσχύνη αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ ἐνδελεχῶσ. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΛΟΓΟΙ ΠΑΡΑΒΟΛΩΝ.‐ Ὁ σοφὸσ ἐν λόγοισ προάξει ἑαυτόν, καὶ ἄνθρωποσ φρόνιμοσ ἀρέσει μεγιστᾶσιν. ὁ ἐργαζόμενοσ γῆν ἀνυψώσει θημωνίαν αὐτοῦ, καὶ ὁ ἀρέσκων μεγιστᾶσιν ἐξιλάσεται ἀδικίαν. ξένια καὶ δῶρα ἀποτυφλοῖ ὀφθαλμοὺσ σοφῶν καὶ ὡσ φιμὸσ ἐν στόματι ἀποτρέπει ἐλεγμούσ. σοφία κεκρυμμένη καὶ θησαυρὸσ ἀφανήσ, τίσ ὠφέλεια ἐν ἀμφοτέροισ̣ κρείσσων ἄνθρωποσ ἀποκρύπτων τὴν μωρίαν αὐτοῦ ἢ ἄνθρωποσ ἀποκρύπτων τὴν σοφίαν αὐτοῦ. ΤΕΚΝΟΝ, ἥμαρτεσ, μὴ προσθῇσ μηκέτι καὶ περὶ τῶν προτέρων σου δεήθητι.

ὡσ ἀπὸ προσώπου ὄφεωσ φεῦγε ἀπὸ ἁμαρτίασ, ἐὰν γὰρ προσέλθῃσ, δήξεταί σε. ὀδόντεσ λέοντοσ οἱ ὀδόντεσ αὐτῆσ ἀναιροῦντεσ ψυχὰσ ἀνθρώπων. ὡσ ρομφαία δίστομοσ πᾶσα ἀνομία, τῇ πληγῇ αὐτῆσ οὐκ ἔστιν ἴασισ. καταπληγμὸσ καὶ ὕβρισ ἐρημώσουσι πλοῦτον. οὕτωσ οἶκοσ ὑπερηφάνου ἐρημωθήσεται. δέησισ πτωχοῦ ἐκ στόματοσ ἕωσ ὠτίων αὐτοῦ, καὶ τὸ κρίμα αὐτοῦ κατὰ σπουδὴν ἔρχεται. μισῶν ἐλεγμὸν ἐν ἴχνει ἁμαρτωλοῦ, καὶ ὁ φοβούμενοσ Κύριον ἐπιστρέψει ἐν καρδίᾳ. γνωστὸσ μακρόθεν ὁ δυνατὸσ ἐν γλώσσῃ, ὁ δὲ νοήμων οἶδεν ἐν τῷ ὀλισθαίνειν αὐτόν. ὁ οἰκοδομῶν τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἐν χρήμασιν ἀλλοτρίοισ, ὡσ ὁ συνάγων αὐτοῦ τοὺσ λίθουσ εἰσ χειμῶνα. στυππεῖον συνηγμένον συναγωγὴ ἀνόμων, καὶ ἡ συντέλεια αὐτῶν φλὸξ πυρόσ. ὁδὸσ ἁμαρτωλῶν ὡμαλισμένη ἐκ λίθων, καὶ ἐπ̓ ἐσχάτῳ αὐτῆσ βόθροσ ᾅδου. Ὁ φυλάσσων νόμον κατακρατεῖ τοῦ ἐννοήματοσ αὐτοῦ, καὶ συντέλεια τοῦ φόβου Κυρίου σοφία. οὐ παιδευθήσεται ὃσ οὐκ ἔστι πανοῦργοσ. ἔστι πανουργία πληθύνουσα πικρίαν. γνῶσισ σοφοῦ ὡσ κατακλυσμὸσ πληθυνθήσεται καὶ ἡ βουλὴ αὐτοῦ ὡσ πηγὴ ζωῆσ. ἔγκατα μωροῦ ὡσ ἀγγεῖον συντετριμμένον καὶ πᾶσαν γνῶσιν οὐ κρατήσει. λόγον σοφὸν ἐὰν ἀκούσῃ ἐπιστήμων, αἰνέσει αὐτὸν καὶ ἐπ̓ αὐτὸν προσθήσει. ἤκουσεν ὁ σπαταλῶν καὶ ἀπήρεσεν αὐτῷ, καὶ ἀπέστρεψεν αὐτὸν ὀπίσω τοῦ νώτου αὐτοῦ. ἐξήγησισ μωροῦ ὡσ ἐν ὁδῷ φορτίον, ἐπὶ δὲ χείλουσ συνετοῦ εὑρεθήσεται χάρισ. στόμα φρονίμου ζητηθήσεται ἐν ἐκκλησίᾳ, καὶ τοὺσ λόγουσ αὐτοῦ διανοηθήσονται ἐν καρδίᾳ. ὡσ οἶκοσ ἠφανισμένοσ οὕτωσ μωρῷ σοφία, καὶ γνῶσισ ἀσυνέτου ἀδιεξέταστοι λόγοι. πέδαι ἐν ποσὶν ἀνοήτοισ παιδεία καὶ ὡσ χειροπέδαι ἐπὶ χειρὸσ δεξιᾶσ. μωρὸσ ἐν γέλωτι ἀνυψοῖ φωνὴν αὐτοῦ, ἀνὴρ δὲ πανοῦργοσ μόλισ ἡσυχῇ μειδιάσει. ὡσ κόσμοσ χρυσοῦ φρονίμῳ παιδεία καὶ ὡσ χλιδὼν ἐπὶ βραχίονι δεξιῷ. ποὺσ μωροῦ ταχὺσ εἰσ οἰκίαν, ἄνθρωποσ δὲ πολύπειροσ αἰσχυνθήσεται ἀπὸ προσώπου. ἄφρων ἀπὸ θύρασ παρακύπτει εἰσ οἰκίαν, ἀνὴρ δὲ πεπαιδευμένοσ ἔξω στήσεται. ἀπαιδευσία ἀνθρώπου ἀκροᾶσθαι παρὰ θύραν, ὁ δὲ φρόνιμοσ βαρυνθήσεται ἀτιμίᾳ. χείλη ἀλλοτρίων ἐν τούτοισ βαρυνθήσεται, λόγοι δὲ φρονίμων ἐν ζυγῷ σταθήσονται. ἐν στόματι μωρῶν ἡ καρδία αὐτῶν, καρδία δὲ σοφῶν στόμα αὐτῶν. ἐν τῷ καταρᾶσθαι ἀσεβῆ τὸν σατανᾶν αὐτὸσ καταρᾶται τὴν ἑαυτοῦ ψυχήν. μολύνει τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ὁ ψιθυρίζων καὶ ἐν παροικήσει μισηθήσεται. ΛΙΘῼ ἠρδαλωμένῳ συνεβλήθη ὀκνηρόσ, καὶ πᾶσ ἐκσυριεῖ ἐπὶ τῇ ἀτιμίᾳ αὐτοῦ.

βολβίτῳ κοπρίων συνεβλήθη ὀκνηρόσ, πᾶσ ὁ ἀναιρούμενοσ αὐτὸν ἐκτινάξει χεῖρα. αἰσχύνη πατρὸσ ἐν γεννήσει ἀπαιδεύτου, θυγάτηρ δὲ ἐπ̓ ἐλαττώσει γίνεται. θυγάτηρ φρονίμη κληρονομήσει ἄνδρα αὐτῆσ, καὶ ἡ καταισχύνουσα εἰσ λύπην γεννήσαντοσ. πατέρα καὶ ἄνδρα καταισχύνει ἡ θρασεῖα καὶ ὑπὸ ἀμφοτέρων ἀτιμασθήσεται. Μουσικὰ ἐν πένθει ἄκαιροσ διήγησισ, μάστιγεσ δὲ καὶ παιδεία ἐν παντὶ καιρῷ σοφίασ. συγκολλῶν ὄστρακον ὁ διδάσκων μωρόν, ἐξεγείρων καθεύδοντα ἐκ βαθέωσ ὕπνου. διηγούμενοσ νυστάζοντι ὁ διηγούμενοσ μωρῷ, καὶ ἐπὶ συντελείᾳ ἐρεῖ, τί ἐστιν̣ ἐπὶ νεκρῷ κλαῦσον, ἐξέλιπε γὰρ φῶσ, καὶ ἐπὶ μωρῷ κλαῦσον, ἐξέλιπε γὰρ σύνεσισ. ἥδιον κλαῦσον ἐπὶ νεκρῷ, ὅτι ἀνεπαύσατο, τοῦ δὲ μωροῦ ὑπὲρ θάνατον ἡ ζωὴ πονηρά. πένθοσ νεκροῦ ἑπτὰ ἡμέραι, μωροῦ δὲ καὶ ἀσεβοῦσ πᾶσαι αἱ ἡμέραι τῆσ ζωῆσ αὐτοῦ. μετὰ ἄφρονοσ μὴ πληθύνῃσ λόγον, καὶ πρὸσ ἀσύνετον μὴ πορεύου. φύλαξαι ἀπ̓ αὐτοῦ, ἵνα μὴ κόπον ἔχῃσ, καὶ οὐ μὴ μολυνθῇσ ἐν τῷ ἐντιναγμῷ αὐτοῦ. ἔκκλινον ἀπ̓ αὐτοῦ καὶ εὑρήσεισ ἀνάπαυσιν καὶ οὐ μὴ ἀκηδιάσῃσ ἐν τῇ ἀπονοίᾳ αὐτοῦ. ὑπὲρ μόλυβδον τί βαρυνθήσεται̣ καὶ τί αὐτῷ ὄνομα ἀλλ̓ ἢ μωρόσ̣ ἄμμον καὶ ἅλα καὶ βῶλον σιδήρου εὔκοπον ὑπενεγκεῖν ἢ ἄνθρωπον ἀσύνετον.— Ἱμάντωσισ ξυλίνη ἐνδεδεμένη εἰσ οἰκοδομὴν ἐν συσσεισμῷ οὐ διαλυθήσεται. οὕτωσ καρδία ἐστηριγμένη ἐπὶ διανοήματοσ βουλῆσ ἐν καιρῷ οὐ δειλιάσει. καρδία ἡδρασμένη ἐπὶ διανοίασ συνέσεωσ ὡσ κόσμοσ ψαμμωτὸσ τοίχου ξυστοῦ. χάρακεσ ἐπὶ μετεώρου κείμενοι κατέναντι ἀνέμου οὐ μὴ ὑπομείνωσιν. οὕτωσ καρδία δειλὴ ἐπὶ διανοήματοσ μωροῦ κατέναντι παντὸσ φόβου οὐ μὴ ὑπομείνῃ. Ὁ νύσσων ὀφθαλμὸν κατάξει δάκρυα, καὶ ὁ νύσσων καρδίαν ἐκφαίνει αἴσθησιν. βάλλων λίθον ἐπὶ πετεινὰ ἀποσοβεῖ αὐτά, καὶ ὁ ὀνειδίζων φίλον διαλύσει φιλίαν. ἐπὶ φίλον ἐὰν σπάσῃσ ρομφαίαν, μὴ ἀπελπίσῃσ, ἔστι γὰρ ἐπάνοδοσ. ἐπὶ φίλον ἐὰν ἀνοίξῃσ στόμα, μὴ εὐλαβηθῇσ, ἔστι γὰρ διαλλαγή. πλὴν ὀνειδισμοῦ καὶ ὑπερηφανίασ καὶ μυστηρίου ἀποκαλύψεωσ καὶ πληγῆσ δολίασ, ἐν τούτοισ ἀποφεύξεται πᾶσ φίλοσ. πίστιν κτῆσαι ἐν πτωχείᾳ μετὰ τοῦ πλησίον, ἵνα ἐν τοῖσ ἀγαθοῖσ αὐτοῦ ὁμοῦ πλησθῇσ. ἐν καιρῷ θλίψεωσ διάμενε αὐτῷ, ἵνα ἐν τῇ κληρονομίᾳ αὐτοῦ συγκληρονομήσῃσ. πρὸ πυρὸσ ἀτμὶσ καμίνου καὶ καπνόσ. οὕτωσ πρὸ αἱμάτων λοιδορίαι. φίλον σκεπάσαι οὐκ αἰσχυνθήσομαι καὶ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οὐ μὴ κρυβῶ. καὶ εἰ κακά μοι συμβῇ δἰ αὐτόν, πᾶσ ὁ ἀκούων φυλάξεται ἀπ̓ αὐτοῦ.— Τίσ δώσει μοι ἐπὶ στόμα μου φυλακὴν καὶ ἐπὶ τῶν χειλέων μου σφραγίδα πανοῦργον, ἵνα μὴ πέσω ἀπ̓ αὐτῆσ καὶ ἡ γλῶσσά μου ἀπολέσῃ με̣ ΚΥΡΙΕ, πάτερ καὶ δέσποτα ζωῆσ μου, μὴ ἐγκαταλίπῃσ με ἐν βουλῇ αὐτῶν, μὴ ἀφῇσ με πεσεῖν ἐν αὐτοῖσ.

τίσ ἐπιστήσει ἐπὶ τοῦ διανοήματόσ μου μάστιγασ καὶ ἐπὶ τῆσ καρδίασ μου παιδείαν σοφίασ, ἵνα ἐπὶ τοῖσ ἀγνοήμασί μου μὴ φείσωνται καὶ οὐ μὴ παρῇ τὰ ἁμαρτήματα αὐτῶν, ὅπωσ μὴ πληθύνωσιν αἱ ἄγνοιαί μου καὶ αἱ ἁμαρτίαι μου πλεονάσωσι καὶ πεσοῦμαι ἔναντι τῶν ὑπεναντίων καὶ ἐπιχαρεῖταί μοι ὁ ἐχθρόσ μου̣ Κύριε, πάτερ καὶ Θεὲ ζωῆσ μου, μετεωρισμὸν ὀφθαλμῶν μὴ δῷσ μοι καὶ ἐπιθυμίαν ἀπόστρεψον ἀπ̓ ἐμοῦ. κοιλίασ ὄρεξισ καὶ συνουσιασμὸσ μὴ καταλαβέτωσάν με, καὶ ψυχῇ ἀναιδεῖ μὴ παραδῷσ με. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟΜΑΤΟΣ. ‐ Παιδείαν στόματοσ ἀκούσατε, τέκνα, καὶ ὁ φυλάσσων οὐ μὴ ἁλῷ. ἐν τοῖσ χείλεσιν αὐτοῦ καταληφθήσεται ἁμαρτωλόσ, καὶ λοίδοροσ καὶ ὑπερήφανοσ σκανδαλισθήσονται ἐν αὐτοῖσ. ὅρκῳ μὴ ἐθίσῃσ τὸ στόμα σου καὶ ὀνομασίᾳ τοῦ ἁγίου μὴ συνεθισθῇσ. ὥσπερ γὰρ οἰκέτησ ἐξεταζόμενοσ ἐνδελεχῶσ ἀπὸ μώλωποσ οὐκ ἐλαττωθήσεται, οὕτωσ καὶ ὁ ὀμνύων καὶ ὀνομάζων διαπαντὸσ ἀπὸ ἁμαρτίασ οὐ μὴ καθαρισθῇ. ἀνὴρ πολύορκοσ πλησθήσεται ἀνομίασ, καὶ οὐκ ἀποστήσεται ἀπὸ τοῦ οἴκου αὐτοῦ μάστιξ. ἐὰν πλημμελήσῃ, ἁμαρτία αὐτοῦ ἐπ̓ αὐτῷ, κἂν ὑπερίδῃ, ἥμαρτε δισσῶσ. καὶ εἰ διακενῆσ ὤμοσεν, οὐ δικαιωθήσεται, πλησθήσεται γὰρ ἐπαγωγῶν ὁ οἶκοσ αὐτοῦ. ‐ Ἔστι λέξισ ἀντιπεριβεβλημένη θανάτῳ, μὴ εὑρεθήτω ἐν κληρονομίᾳ Ἰακώβ. ἀπὸ γὰρ εὐσεβῶν ταῦτα πάντα ἀποστήσεται, καὶ ἐν ἁμαρτίαισ οὐκ ἐγκυλισθήσονται. ἀπαιδευσίαν ἀσυρῆ μὴ συνεθίσῃσ τὸ στόμα σου, ἔστι γὰρ ἐν αὐτῇ λόγοσ ἁμαρτίασ. μνήσθητι πατρὸσ καὶ μητρόσ σου, ἀνὰ μέσον γὰρ μεγιστάνων συνεδρεύεισ. μήποτ̓ ἐπιλάθῃ ἐνώπιον αὐτῶν καὶ τῷ ἐθισμῷ σου μωρανθῇσ καὶ θελήσεισ εἰ μὴ ἐγεννήθησ καὶ τὴν ἡμέραν τοῦ τοκετοῦ σου καταράσῃ. ἄνθρωποσ συνεθιζόμενοσ λόγοισ ὀνειδισμοῦ ἐν πάσαισ ταῖσ ἡμέραισ αὐτοῦ οὐ μὴ παιδευθῇ. Δύο εἴδη πληθύνουσιν ἁμαρτίασ, καὶ τὸ τρίτον ἐπάξει ὀργήν. ψυχὴ θερμὴ ὡσ πῦρ καιόμενον, οὐ μὴ σβεσθῇ ἕωσ ἂν καταποθῇ. ἄνθρωποσ πόρνοσ ἐν σώματι σαρκὸσ αὐτοῦ, οὐ μὴ παύσηται ἕωσ ἂν ἐκκαύσῃ πῦρ. ἀνθρώπω πόρνῳ πᾶσ ἄρτοσ ἡδύσ, οὐ μὴ κοπάσῃ ἕωσ ἂν τελευτήσῃ. ἄνθρωποσ παραβαίνων ἀπὸ τῆσ κλίνησ αὐτοῦ, λέγων ἐν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ. τίσ με ὁρᾷ̣ σκότοσ κύκλῳ μου, καὶ οἱ τοῖχοί με καλύπτουσι, καὶ οὐθείσ με ὁρᾷ. τί εὐλαβοῦμαι̣ τῶν ἁμαρτιῶν μου οὐ μὴ μνησθήσεται ὁ Ὕψιστοσ. καὶ ὀφθαλμοὶ ἀνθρώπων ὁ φόβοσ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔγνω ὅτι ὀφθαλμοὶ Κυρίου μυριοπλασίωσ ἡλίου φωτεινότεροι, ἐπιβλέποντεσ πάσασ ὁδοὺσ ἀνθρώπων καὶ κατανοοῦντεσ εἰσ ἀπόκρυφα μέρη. πρὶν ἢ κτισθῆναι τὰ πάντα, ἔγνωσται αὐτῷ, οὕτωσ καὶ μετὰ τὸ συντελεσθῆναι. οὗτοσ ἐν πλατείαισ πόλεωσ ἐκδικηθήσεται, καὶ οὗ οὐχ ὑπενόησεν πιασθήσεται. ‐ Οὕτωσ καὶ γυνὴ καταλιποῦσα τὸν ἄνδρα καὶ παριστῶσα κληρονόμον ἐξ ἀλλοτρίου. πρῶτον μὲν γὰρ ἐν νόμῳ Ὑψίστου ἠπείθησε, καὶ δεύτερον εἰσ ἄνδρα ἑαυτῆσ ἐπλημμέλησε, καὶ τὸ τρίτον ἐν πορνείᾳ ἐμοιχεύθη, ἐξ ἀλλοτρίου ἀνδρὸσ τέκνα παρέστησεν. αὕτη εἰσ ἐκκλησίαν ἐξαχθήσεται, καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα αὐτῆσ ἐπισκοπὴ ἔσται. οὐ διαδώσουσι τὰ τέκνα αὐτῆσ εἰσ ρίζαν, καὶ οἱ κλάδοι αὐτῆσ οὐ δώσουσι καρπόν. καταλείψει εἰσ κατάραν τὸ μνημόσυνον αὐτῆσ, καὶ τὸ ὄνειδοσ αὐτῆσ οὐκ ἐξαλειφθήσεται. καὶ ἐπιγνώσονται οἱ καταλειφθέντεσ ὅτι οὐθὲν κρεῖττον φόβου Κυρίου καὶ οὐθὲν γλυκύτερον τοῦ προσέχειν ἐντολαῖσ Κυρίου. ΑΙΝΕΣΙΣ ΣΟΦΙΑΣ. ‐ Ἡ σοφία αἰνέσει ψυχὴν αὐτῆσ καὶ ἐν μέσῳ λαοῦ αὐτῆσ καυχήσεται.

ἐν ἐκκλησίᾳ Ὑψίστου στόμα αὐτῆσ ἀνοίξει καὶ ἔναντι δυνάμεωσ αὐτοῦ καυχήσεται. ἐγὼ ἀπὸ στόματοσ Ὑψίστου ἐξῆλθον, καὶ ὡσ ὁμίχλη κατεκάλυψα γῆν. ἐγὼ ἐν ὑψηλοῖσ κατεσκήνωσα, καὶ ὁ θρόνοσ μου ἐν στύλῳ νεφέλησ. γῦρον οὐρανοῦ ἐκύκλωσα μόνη καὶ ἐν βάθει ἀβύσσων περιεπάτησα. ἐν κύμασι θαλάσσησ καὶ ἐν πάσῃ τῇ γῇ καὶ ἐν παντὶ λαῷ καὶ ἔθνει ἐκτησάμην. μετὰ τούτων πάντων ἀνάπαυσιν ἐζήτησα καὶ ἐν κληρονομίᾳ τίνοσ αὐλισθήσομαι. τότε ἐνετείλατό μοι ὁ κτίστησ ἁπάντων, καὶ ὁ κτίσασ με κατέπαυσε τὴν σκηνήν μου καὶ εἶπεν. ἐν Ἰακὼβ κατασκήνωσον καὶ ἐν Ἰσραὴλ κατακληρονομήθητι. πρὸ τοῦ αἰῶνοσ ἀπ̓ ἀρχῆσ ἔκτισέ με, καὶ ἕωσ αἰῶνοσ οὐ μὴ ἐκλίπω. ἐν σκηνῇ ἁγίᾳ ἐνώπιον αὐτοῦ ἐλειτούργησα καὶ οὕτωσ ἐν Σιὼν ἐστηρίχθην. ἐν πόλει ἠγαπημένῃ ὁμοίωσ με κατέπαυσε, καὶ ἐν Ἱερουσαλὴμ ἡ ἐξουσία μου. καὶ ἐρρίζωσα ἐν λαῷ δεδοξασμένῳ, ἐν μερίδι Κυρίου κληρονομίασ αὐτοῦ. ὡσ κέδροσ ἀνυψώθην ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ ὡσ κυπάρισσοσ ἐν ὄρεσιν Ἀερμών. ὡσ φοῖνιξ ἀνυψώθην ἐν αἰγιαλοῖσ καὶ ὡσ φυτὰ ρόδου ἐν Ἱεριχώ, ὡσ ἐλαία εὐπρεπὴσ ἐν πεδίῳ, καὶ ἀνυψώθην ὡσ πλάτανοσ. ὡσ κιννάμωμον καὶ ἀσπάλαθοσ ἀρωμάτων δέδωκα ὀσμὴν καὶ ὡσ σμύρνα ἐκλεκτὴ διέδωκα εὐωδίαν, ὡσ χαλβάνη καὶ ὄνυξ καὶ στακτὴ καὶ ὡσ λιβάνου ἀτμὶσ ἐν σκηνῇ. ἐγὼ ὡσ τερέμινθοσ ἐξέτεινα κλάδουσ μου, καὶ οἱ κλάδοι μου κλάδοι δόξησ καὶ χάριτοσ. ἐγὼ ὡσ ἄμπελοσ βλαστήσασα χάριν, καὶ τὰ ἄνθη μου καρπὸσ δόξησ καὶ πλούτου. [ ἐγὼ μήτηρ τῆσ ἀγαπήσεωσ τῆσ καλῆσ, καὶ φόβου καὶ γνώσεωσ καὶ τῆσ ὁσίασ ἐλπίδοσ, δίδομαι οὖν πᾶσι τοῖσ τέκνοισ μου, ἀειγενὴσ τοῖσ λεγομένοισ ὑπ’ αὐτοῦ]. προσέλθετε πρόσ με οἱ ἐπιθυμοῦντέσ μου, καὶ ἀπὸ τῶν γεννημάτων μου ἐμπλήσθητε. τὸ γὰρ μνημόσυνόν μου ὑπὲρ τὸ μέλι γλυκύ, καὶ ἡ κληρονομία μου ὑπὲρ μέλιτοσ κηρίον. οἱ ἐσθίοντέσ με ἔτι πεινάσουσι, καὶ οἱ πίνοντέσ με ἔτι διψήσουσιν. ὁ ὑπακούων μου οὐκ αἰσχυνθήσεται, καὶ οἱ ἐργαζόμενοι ἐν ἐμοὶ οὐχ ἁμαρτήσουσι. ταῦτα πάντα βίβλοσ διαθήκησ Θεοῦ Ὑψίστου, νόμον ὃν ἐνετείλατο ἡμῖν Μωυσῆσ κληρονομίαν συναγωγαῖσ Ἰακώβ. [ μὴ ἐκλύεσθε ἰσχὺν ἐν Κυρίῳ, κολλᾶσθε δὲ πρὸσ αὐτόν, ἵνα κραταιώσῃ ὑμᾶσ, Κύριοσ παντοκράτωρ Θεὸσ μόνοσ ἐστί, καὶ οὐκ ἔστιν ἔτι πλὴν αὐτοῦ σωτήρ]. ὁ πιμπλῶν ὡσ Φεισὼν σοφίαν καὶ ὡσ Τίγρισ ἐν ἡμέραισ νέων, ὁ ἀναπληρῶν ὡσ Εὐφράτησ σύνεσιν καὶ ὡσ Ἰορδάνησ ἐν ἡμέραισ θερισμοῦ, ὁ ἐκφαίνων ὡσ φῶσ παιδείαν, ὡσ Γηὼν ἐν ἡμέραισ τρυγητοῦ. οὐ συνετέλεσεν ὁ πρῶτοσ γνῶναι αὐτήν, καὶ οὕτωσ ὁ ἔσχατοσ οὐκ ἐξιχνίασεν αὐτήν. ἀπὸ γὰρ θαλάσσησ ἐπληθύνθη διανόημα αὐτῆσ καὶ ἡ βουλὴ αὐτῆσ ἀπὸ ἀβύσσου μεγάλησ. κἀγὼ ὡσ διῶρυξ ἀπὸ ποταμοῦ καὶ ὡσ ὑδραγωγὸσ ἐξῆλθον εἰσ παράδεισον. εἶπα. ποτιῶ μου τὸν κῆπον καὶ μεθύσω μου τὴν πρασιάν. καὶ ἰδοὺ ἐγένετό μοι ἡ διῶρυξ εἰσ ποταμόν, καὶ ὁ ποταμόσ μου ἐγένετο εἰσ θάλασσαν. ἔτι παιδείαν ὡσ ὄρθρον φωτιῶ καὶ ἐκφανῶ αὐτὰ ἕωσ εἰσ μακράν. ἔτι διδασκαλίαν ὡσ προφητείαν ἐκχεῶ καὶ καταλείψω αὐτὴν εἰσ γενεὰσ αἰώνων. ἴδετε ὅτι οὐκ ἐμοὶ μόνῳ ἐκοπίασα, ἀλλὰ πᾶσι τοῖσ ἐκζητοῦσιν αὐτήν. ΕΝ τρισὶν ὡραί̈σθην καὶ ἀνέστην ὡραία ἔναντι Κυρίου καὶ ἀνθρώπων. ὁμόνοια ἀδελφῶν, καὶ φιλία τῶν πλησίον, καὶ γυνὴ καὶ ἀνὴρ ἑαυτοῖσ συμπεριφερόμενοι.

τρία δὲ εἴδη ἐμίσησεν ἡ ψυχή μου καὶ προσώχθισα σφόδρα τῇ ζωῇ αὐτῶν. πτωχὸν ὑπερήφανον, καὶ πλούσιον ψεύστην, γέροντα μοιχὸν ἐλαττούμενον συνέσει. ‐ Ἐν νεότητι οὐ συναγήοχασ, καὶ πῶσ ἂν εὕροισ ἐν τῷ γήρᾳ σου̣ ὡσ ὡραῖον πολιαῖσ κρίσισ καὶ πρεσβυτέροισ ἐπιγνῶναι βουλήν. ὡσ ὡραία γερόντων σοφία καὶ δεδοξασμένοισ διανόημα καὶ βουλή. στέφανοσ γερόντων πολυπειρία, καὶ τὸ καύχημα αὐτῶν φόβοσ Κυρίου. ‐ Ἐννέα ὑπονοήματα ἐμακάρισα ἐν καρδίᾳ καὶ τὸ δέκατον ἐρῶ ἐπὶ γλώσσησ. ἄνθρωποσ εὐφραινόμενοσ ἐπὶ τέκνοισ, ζῶν καὶ βλέπων ἐπὶ πτώσει ἐχθρῶν. μακάριοσ ὁ συνοικῶν γυναικὶ συνετῇ, καὶ ὃσ ἐν γλώσσῃ οὐκ ὠλίσθησε, καὶ ὃσ οὐκ ἐδούλευσεν ἀναξίῳ αὐτοῦ. μακάριοσ ὃσ εὗρε φρόνησιν, καὶ ὁ διηγούμενοσ εἰσ ὦτα ἀκουόντων. ὡσ μέγασ ὁ εὑρὼν σοφίαν. ἀλλ̓ οὐκ ἔστιν ὑπὲρ τὸν φοβούμενον τὸν Κύριον. φόβοσ Κυρίου ὑπὲρ πᾶν ὑπερέβαλεν, ὁ κρατῶν αὐτοῦ τίνι ὁμοιωθήσεται̣ [ φόβοσ Κυρίου ἀρχὴ ἀγαπήσεωσ αὐτοῦ, πίστισ δὲ ἀρχὴ κολλήσεωσ αὐτοῦ]. Πᾶσαν πληγὴν καὶ μὴ πληγὴν καρδίασ, καὶ πᾶσαν πονηρίαν καὶ μὴ πονηρίαν γυναικόσ. πᾶσαν ἐπαγωγὴν καὶ μὴ ἐπαγωγὴν μισούντων, καὶ πᾶσαν ἐκδίκησιν καὶ μὴ ἐκδίκησιν ἐχθρῶν. οὐκ ἔστι κεφαλὴ ὑπὲρ κεφαλὴν ὄφεωσ, καὶ οὐκ ἔστι θυμὸσ ὑπὲρ θυμὸν ἐχθροῦ. συνοικῆσαι λέοντι καὶ δράκοντι εὐδοκήσω ἢ ἐνοικῆσαι μετὰ γυναικὸσ πονηρᾶσ. πονηρία γυναικὸσ ἀλλοιοῖ τὴν ὅρασιν αὐτῆσ καὶ σκοτοῖ τὸ πρόσωπον αὐτῆσ ὡσ ἄρκοσ. ἀνὰ μέσον τοῦ πλησίον αὐτοῦ ἀναπεσεῖται ὁ ἀνὴρ αὐτῆσ, καὶ ἀκούσασ ἀνεστέναξε πικρά. μικρὰ πᾶσα κακία πρὸσ κακίαν γυναικόσ, κλῆροσ ἁμαρτωλοῦ ἐπιπέσοι αὐτῇ. ἀνάβασισ ἀμμώδησ ἐν ποσὶ πρεσβυτέρου, οὕτωσ γυνὴ γλωσσώδησ ἀνδρὶ ἡσύχῳ. μὴ προσπέσῃσ ἐπὶ κάλλοσ γυναικὸσ καὶ γυναῖκα μὴ ἐπιποθήσῃσ. ὀργὴ καὶ ἀναίδεια καὶ αἰσχύνη μεγάλη γυνὴ ἐὰν ἐπιχορηγῇ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆσ. καρδία ταπεινὴ καὶ πρόσωπον σκυθρωπὸν καὶ πληγὴ καρδίασ γυνὴ πονηρά. χεῖρεσ παρειμέναι καὶ γόνατα παραλελυμένα ἥτισ οὐ μακαριεῖ τὸν ἄνδρα αὐτῆσ. ἀπὸ γυναικὸσ ἀρχὴ ἁμαρτίασ, καὶ δἰ αὐτὴν ἀποθνήσκομεν πάντεσ. μὴ δῷσ ὕδατι διέξοδον μηδὲ γυναικὶ πονηρᾷ ἐξουσίαν. εἰ μὴ πορεύεται κατὰ χεῖρά σου, ἀπὸ τῶν σαρκῶν σου ἀπότεμε αὐτήν. ΓΥΝΑΙΚΟΣ ἀγαθῆσ μακάριοσ ὁ ἀνήρ, καὶ ἀριθμὸσ τῶν ἡμερῶν αὐτοῦ διπλάσιοσ.

γυνὴ ἀνδρεία εὐφραίνει τὸν ἄνδρα αὐτῆσ, καὶ τὰ ἔτη αὐτοῦ πληρώσει ἐν εἰρήνῃ. γυνὴ ἀγαθὴ μερὶσ ἀγαθή, ἐν μερίδι φοβουμένων Κύριον δοθήσεται. πλουσίου δὲ καὶ πτωχοῦ καρδία ἀγαθή, ἐν παντὶ καιρῷ πρόσωπον ἱλαρόν. ἀπὸ τριῶν εὐλαβήθη ἡ καρδία μου, καὶ ἐπὶ τῷ τετάρτῳ προσώπῳ ἐδεήθην. διαβολὴν πόλεωσ, καὶ ἐκκλησίαν ὄχλου, καὶ καταψευσμόν, ὑπὲρ θάνατον πάντα μοχθηρά. ἄλγοσ καρδίασ καὶ πένθοσ γυνὴ ἀντίζηλοσ ἐπὶ γυναικὶ καὶ μάστιξ γλώσσησ πᾶσιν ἐπικοινωνοῦσα. βοοζύγιον σαλευόμενον γυνὴ πονηρά, ὁ κρατῶν αὐτῆσ ὡσ ὁ δρασσόμενοσ σκορπίου. ὀργὴ μεγάλη γυνὴ μέθυσοσ καὶ ἀσχημοσύνην αὐτῆσ οὐ συγκαλύψει. πορνεία γυναικὸσ ἐν μετεωρισμοῖσ ὀφθαλμῶν καὶ ἐν τοῖσ βλεφάροισ αὐτῆσ γνωσθήσεται. ἐπὶ θυγατρὶ ἀδιατρέπτῳ στερέωσον φυλακήν, ἵνα μὴ εὑροῦσα ἄνεσιν ἑαυτῇ χρήσηται. ὀπίσω ἀναιδοῦσ ὀφθαλμοῦ φύλαξαι, καὶ μὴ θαυμάσῃσ ἐὰν εἰσ σὲ πλημμελήσῃ. ὡσ διψῶν ὁδοιπόροσ τὸ στόμα ἀνοίξει, καὶ ἀπὸ παντὸσ ὕδατοσ τοῦ σύνεγγυσ πίεται, κατέναντι παντὸσ πασσάλου καθήσεται καὶ ἔναντι βέλουσ ἀνοίξει φαρέτραν. χάρισ γυναικὸσ τέρψει τὸν ἄνδρα αὐτῆσ, καὶ τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ πιανεῖ ἡ ἐπιστήμη αὐτῆσ. δόσισ Κυρίου γυνὴ σιγηρά, καὶ οὐκ ἔστιν ἀντάλλαγμα πεπαιδευμένησ ψυχῆσ. χάρισ ἐπὶ χάριτι γυνὴ αἰσχυντηρά, καὶ οὐκ ἔστι σταθμὸσ πᾶσ ἄξιοσ ἐγκρατοῦσ ψυχῆσ. ἥλιοσ ἀνατέλλων ἐν ὑψίστοισ Κυρίου καὶ κάλλοσ ἀγαθῆσ γυναικὸσ ἐν κόσμῳ οἰκίασ αὐτῆσ. λύχνοσ ἐκλάμπων ἐπὶ λυχνίασ ἁγίασ καὶ κάλλοσ προσώπου ἐπὶ ἡλικίᾳ στασίμῃ. στύλοι χρύσεοι ἐπὶ βάσεωσ ἀργυρᾶσ καὶ πόδεσ ὡραῖοι ἐπὶ στέρνοισ εὐσταθοῦσ. [ Τέκνον, ἀκμὴν ἡλικίασ σου συντήρησον ὑγιῆ, καὶ μὴ δῷσ ἀλλοτρίοισ τὴν ἰσχύν σου. ἀναζητήσασ παντὸσ πεδίου εὔγειον κλῆρον σπεῖρε τὰ ἴδια σπέρματα πεποιθὼσ τῇ εὐγενείᾳ σου. οὕτωσ τὰ γενήματά σου περιόντα καὶ παρρησίαν εὐγενείασ ἔχοντα μεγαλυνοῦσι. γυνὴ μισθία ἴση σιάλῳ λογισθήσεται, ὕπανδροσ δὲ πύργοσ θανάτου τοῖσ χρωμένοισ λογισθήσεται. γυνὴ ἀσεβὴσ ἀνόμῳ μερὶσ δοθήσεται, εὐσεβὴσ δὲ δίδοται τῷ φοβουμένῳ τὸν Κύριον. γυνὴ ἀσχήμων ἀτιμίαν κατατρίψει, θυγάτηρ δὲ εὐσχήμων καὶ τὸν ἄνδρα ἐντραπήσεται. γυνὴ ἀδιάτρεπτοσ ὡσ κύων λογισθήσεται, ἡ δὲ ἔχουσα αἰσχύνην τὸν Κύριον φοβηθήσεται. γυνὴ ἄνδρα ἴδιον τιμῶσα σοφὴ πᾶσι φανήσεται, ἀτιμάζουσα δὲ ἐν ὑπερηφανίᾳ ἀσεβὴσ πᾶσι γνωσθήσεται. γυναικὸσ ἀγαθῆσ μακάριοσ ὁ ἀνήρ, ὁ γὰρ ἀριθμὸσ τῶν ἐτῶν αὐτοῦ διπλάσιοσ ἔσται. γυνὴ μεγαλόφωνοσ καὶ γλωσσώδησ ὡσ σάλπιγξ πολέμων εἰσ τροπὴν θεωρηθήσεται, ἀνθρώπου δὲ παντὸσ ψυχὴ ὁμοιότροποσ τούτοισ, πολέμου ἀκαταστασίαισ τὴν ψυχὴν διαιτηθήσεται]. ‐ Ἐπὶ δυσὶ λελύπηται ἡ καρδία μου, καὶ ἐπὶ τῷ τρίτῳ θυμόσ μοι ἐπῆλθεν. ἀνὴρ πολεμιστὴσ ὑστερῶν δἰ ἔνδειαν, καὶ ἄνδρεσ συνετοὶ ἐὰν σκυβαλισθῶσιν, ἐπανάγων ἀπὸ δικαιοσύνησ ἐπὶ ἁμαρτίαν. ὁ Κύριοσ ἑτοιμάσει εἰσ ρομφαίαν αὐτόν. Μόλισ ἐξελεῖται ἔμποροσ ἀπὸ πλημμελείασ, καὶ οὐ δικαιωθήσεται κάπηλοσ ἀπὸ ἁμαρτίασ. ΧΑΡΙΝ διαφόρου πολλοὶ ἥμαρτον, καὶ ὁ ζητῶν πληθῦναι ἀποστρέψει ὀφθαλμόν.

ἀναμέσον ἁρμῶν λίθων παγήσεται πάσσαλοσ, καὶ ἀναμέσον πράσεωσ καὶ ἀγορασμοῦ συντριβήσεται ἁμαρτία. ἐὰν μὴ ἐν φόβῳ Κυρίου κρατήσῃ κατὰ σπουδήν, ἐν τάχει καταστραφήσεται αὐτοῦ ὁ οἶκοσ. Ἐν σείσματι κοσκίνου διαμένει κοπρία, οὕτωσ σκύβαλα ἀνθρώπου ἐν λογισμῷ αὐτοῦ. σκεύη κεραμέωσ δοκιμάζει κάμινοσ, καὶ πειρασμὸσ ἀνθρώπου ἐν διαλογισμῷ αὐτοῦ. γεώργιον ξύλου ἐκφαίνει ὁ καρπὸσ αὐτοῦ, οὕτωσ λόγοσ ἐνθυμήματοσ καρδίασ ἀνθρώπου. πρὸ λογισμοῦ μὴ ἐπαινέσῃσ ἄνδρα, οὗτοσ γὰρ πειρασμὸσ ἀνθρώπων. ‐ Ἐὰν διώκῃσ τὸ δίκαιον, καταλήψῃ καὶ ἐνδύσῃ αὐτὸ ὡσ ποδήρη δόξησ. πετεινὰ πρὸσ τὰ ὅμοια αὐτοῖσ καταλύσει, καὶ ἀλήθεια πρὸσ τοὺσ ἐργαζομένουσ αὐτὴν ἐπανήξει. λέων θήραν ἐνεδρεύει, οὕτωσ ἁμαρτίαι ἐργαζομένουσ ἄδικα. διήγησισ εὐσεβοῦσ διαπαντὸσ σοφία, ὁ δὲ ἄφρων ὡσ σελήνη ἀλλοιοῦται. εἰσ μέσον ἀσυνέτων συντήρησον καιρόν, εἰσ μέσον δὲ διανοουμένων ἐνδελέχιζε. διήγησισ μωρῶν προσόχθισμα, καὶ ὁ γέλωσ αὐτῶν ἐν σπατάλῃ ἁμαρτίασ. λαλιὰ πολυόρκου ὀρθώσει τρίχασ, καὶ ἡ μάχη αὐτῶν ἐμφραγμὸσ ὠτίων. ἔκχυσισ αἵματοσ μάχη ὑπερηφάνων, καὶ ἡ διαλοιδόρησισ αὐτῶν ἀκοὴ μοχθηρά. ‐ Ὁ ἀποκαλύπτων μυστήρια ἀπώλεσε πίστιν, καὶ οὐ μὴ εὕρῃ φίλον πρὸσ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ. στέρξον φίλον καὶ πιστώθητι μετ̓ αὐτοῦ. ἐὰν δὲ ἀποκαλύψῃσ τὰ μυστήρια αὐτοῦ, οὐ μὴ καταδιώξῃσ ὀπίσω αὐτοῦ. καθὼσ γὰρ ἀπώλεσεν ἄνθρωποσ τὸν ἐχθρὸν αὐτοῦ, οὕτωσ ἀπώλεσασ τὴν φιλίαν τοῦ πλησίον. καὶ ὡσ πετεινὸν ἐκ χειρόσ σου ἀπέλυσασ, οὕτωσ ἀφῆκασ τὸν πλησίον καὶ οὐ θηρεύσεισ αὐτόν. μὴ αὐτὸν διώξῃσ, ὅτι μακρὰν ἀπέστη καὶ ἐξέφυγεν ὡσ δορκὰσ ἐκ παγίδοσ. ὅτι τραῦμά ἐστι καταδῆσαι καὶ λοιδορίασ ἐστὶ διαλλαγή, ὁ δὲ ἀποκαλύψασ μυστήρια ἀπήλπισεν. ‐ Διανεύων ὀφθαλμῷ τεκταίνει κακά, καὶ οὐδεὶσ αὐτὸν ἀποστήσει ἀπ̓ αὐτοῦ. ἀπέναντι τῶν ὀφθαλμῶν σου γλυκανεῖ στόμα σου, καὶ ἐπὶ τῶν λόγων σου ἐκθαυμάσει, ὕστερον δὲ διαστρέψει τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ ἐν τοῖσ λόγοισ σου δώσει σκάνδαλον. πολλὰ ἐμίσησα καὶ οὐχ ὡμοίωσα αὐτῷ, καὶ ὁ Κύριοσ μισήσει αὐτόν. ὁ βάλλων λίθον εἰσ ὕψοσ ἐπὶ κεφαλὴν αὐτοῦ βάλλει, καὶ πληγὴ δολία διελεῖ τραύματα. ὁ ὀρύσσων βόθρον εἰσ αὐτὸν ἐμπεσεῖται, καὶ ὁ ἱστῶν παγίδα ἐν αὐτῇ ἁλώσεται. ὁ ποιῶν πονηρὰ εἰσ αὐτὸν κυλισθήσεται, καὶ οὐ μὴ ἐπιγνῷ πόθεν ἥκει αὐτῷ. ἐμπαιγμὸσ καὶ ὀνειδισμὸσ ὑπερηφάνων, καὶ ἡ ἐκδίκησισ ὡσ λέων ἐνεδρεύσει αὐτόν. παγίδι ἁλώσονται οἱ εὐφραινόμενοι πτώσει εὐσεβῶν, καὶ ὀδύνη καταναλώσει αὐτοὺσ πρὸ τοῦ θανάτου αὐτῶν. Μῆνισ καὶ ὀργὴ καὶ ταῦτά ἐστι βδελύγματα καὶ ἀνὴρ ἁμαρτωλὸσ ἐγκρατὴσ ἔσται αὐτῶν. Ο ΕΚΔΙΚΩΝ παρὰ Κυρίου εὑρήσει ἐκδίκησιν, καὶ τὰσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ διατηρῶν διατηρήσει.

ἄφεσ ἀδίκημα τῷ πλησίον σου, καὶ τότε δεηθέντοσ σου αἱ ἁμαρτίαι σου λυθήσονται. ἄνθρωποσ ἀνθρώπῳ συντηρεῖ ὀργήν, καὶ παρὰ Κυρίου ζητεῖ ἴασιν̣ ἐπ̓ ἄνθρωπον ὅμοιον αὐτῷ οὐκ ἔχει ἔλεοσ, καὶ περὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ δεῖται̣ αὐτὸσ σὰρξ ὢν διατηρεῖ μῆνιν, τίσ ἐξιλάσεται τὰσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ̣ μνήσθητι τὰ ἔσχατα καὶ παῦσαι ἐχθραίνων, καταφθορὰν καὶ θάνατον, καὶ ἔμμενε ἐντολαῖσ. μνήσθητι ἐντολῶν καὶ μὴ μηνίσῃσ τῷ πλησίον, καὶ διαθήκην Ὑψίστου καὶ πάριδε ἄγνοιαν. ἀπόσχου ἀπὸ μάχησ, καὶ ἐλαττώσεισ ἁμαρτίασ. ἄνθρωποσ γὰρ θυμώδησ ἐκκαύσει μάχην, καὶ ἀνὴρ ἁμαρτωλὸσ ταράξει φίλουσ καὶ ἀνὰ μέσον εἰρηνευόντων ἐμβάλλει διαβολήν. κατὰ τὴν ὕλην τοῦ πυρὸσ οὕτωσ ἐκκαυθήσεται, καὶ κατὰ τὴν ἰσχὺν τοῦ ἀνθρώπου ὁ θυμὸσ αὐτοῦ ἔσται, καὶ κατὰ τὸν πλοῦτον ἀνυψώσει ὀργὴν αὐτοῦ, καὶ κατὰ τὴν στερέωσιν τῆσ μάχησ ἐκκαυθήσεται. ἔρισ κατασπευδομένη ἐκκαίει πῦρ, καὶ μάχη κατασπεύδουσα ἐκχέει αἷμα. ἐὰν φυσήσῃσ εἰσ σπινθῆρα, ἐκκαήσεται, καὶ ἐὰν πτύσῃσ ἐπ̓ αὐτόν, σβεσθήσεται. καὶ ἀμφότερα ἐκ τοῦ στόματόσ σου ἐκπορεύεται. Ψίθυρον καὶ δίγλωσσον καταράσασθε, πολλοὺσ γὰρ εἰρηνεύοντασ ἀπώλεσαν. γλῶσσα τρίτη πολλοὺσ ἐσάλευσε καὶ διέστησεν αὐτοὺσ ἀπὸ ἔθνουσ εἰσ ἔθνοσ καὶ πόλεισ ὀχυρὰσ καθεῖλε καὶ οἰκίασ μεγιστάνων κατέστρεψε. γλῶσσα τρίτη γυναῖκασ ἀνδρείασ ἐξέβαλε καὶ ἐστέρησεν αὐτὰσ τῶν πόνων αὐτῶν. ὁ προσέχων αὐτῇ οὐ μὴ εὕρῃ ἀνάπαυσιν, οὐδὲ κατασκηνώσει μεθ̓ ἡσυχίασ. πληγὴ μάστιγοσ ποιεῖ μώλωπασ, πληγὴ δὲ γλώσσησ συγκλάσει ὀστᾶ. πολλοὶ ἔπεσαν ἐν στόματι μαχαίρασ, καὶ οὐχ ὡσ οἱ πεπτωκότεσ διὰ γλῶσσαν. μακάριοσ ὁ σκεπασθεὶσ ἀπ̓ αὐτῆσ, ὃσ οὐ διῆλθεν ἐν τῷ θυμῷ αὐτῆσ, ὃσ οὐχ εἵλκυσε τὸν ζυγὸν αὐτῆσ καὶ ἐν τοῖσ δεσμοῖσ αὐτῆσ οὐκ ἐδέθη. ὁ γὰρ ζυγὸσ αὐτῆσ ζυγὸσ σιδηροῦσ, καὶ οἱ δεσμοὶ αὐτῆσ δεσμοὶ χάλκεοι. θάνατοσ πονηρὸσ ὁ θάνατοσ αὐτῆσ, καὶ λυσιτελὴσ μᾶλλον ὁ ᾅδησ αὐτῆσ. οὐ μὴ κρατήσει εὐσεβῶν, καὶ ἐν τῇ φλογὶ αὐτῆσ οὐ καήσονται. οἱ καταλείποντεσ Κύριον ἐμπεσοῦνται εἰσ αὐτήν, καὶ ἐν αὐτοῖσ ἐκκαήσεται καὶ οὐ μὴ σβεσθῇ. ἐξαποσταλήσεται ἐπ̓ αὐτοῖσ ὡσ λέων, καὶ ὡσ πάρδαλισ λυμανεῖται αὐτούσ. ἴδε περίφραξον τὸ κτῆμά σου ἀκάνθαισ, τὸ ἀργύριόν σου καὶ τὸ χρυσίον κατάδησον. καὶ τοῖσ λόγοισ σου ποίησον ζυγὸν καὶ σταθμόν, καὶ τῷ στόματί σου ποίησον θύραν καὶ μοχλόν. πρόσεχε μήπωσ ὀλισθήσῃσ ἐν αὐτῇ, μὴ πέσῃσ κατέναντι ἐνεδρεύοντοσ. Ο ΠΟΙΩΝ ἔλεοσ δανειεῖ τῷ πλησίον, καὶ ὁ ἐπισχύων τῇ χειρὶ αὐτοῦ τηρεῖ ἐντολάσ.

δάνεισον τῷ πλησίον ἐν καιρῷ χρείασ αὐτοῦ, καὶ πάλιν ἀπόδοσ τῷ πλησίον εἰσ τὸν καιρόν. στερέωσον λόγον καὶ πιστώθητι μετ̓ αὐτοῦ, καὶ ἐν παντὶ καιρῷ εὑρήσεισ τὴν χρείαν σου. πολλοὶ ὡσ εὕρεμα ἐνόμισαν δάνοσ καὶ παρέσχον πόνον τοῖσ βοηθήσασιν αὐτοῖσ. ἕωσ οὗ λάβῃ, καταφιλήσει χεῖρα αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ τῶν χρημάτων τοῦ πλησίον ταπεινώσει φωνήν. καὶ ἐν καιρῷ ἀποδόσεωσ παρελκύσει χρόνον καὶ ἀποδώσει λόγουσ ἀκηδίασ καὶ τὸν καιρὸν αἰτιάσεται. ἐὰν ἰσχύσῃ, μόλισ κομίσεται τὸ ἥμισυ καὶ λογιεῖται αὐτὸ ὡσ εὕρεμα. εἰ δὲ μή, ἀπεστέρησεν αὐτὸν τῶν χρημάτων αὐτοῦ, καὶ ἐκτήσατο αὐτὸν ἐχθρὸν δωρεάν. κατάρασ καὶ λοιδορίασ ἀποδώσει αὐτῷ καὶ ἀντὶ δόξησ ἀποδώσει αὐτῷ ἀτιμίαν. πολλοὶ οὖν χάριν πονηρίασ ἀπέστρεψαν, ἀποστερηθῆναι δωρεὰν εὐλαβήθησαν. πλὴν ἐπὶ ταπεινῷ μακροθύμησον καὶ ἐπ̓ ἐλεημοσύνην μὴ παρελκύσῃσ αὐτόν. χάριν ἐντολῆσ ἀντιλαβοῦ πένητοσ καὶ κατὰ τὴν ἔνδειαν αὐτοῦ μὴ ἀποστρέψῃσ αὐτὸν κενόν. ἀπόλεσον ἀργύριον δἰ ἀδελφὸν καὶ φίλον, καὶ μὴ ἰωθήτω ὑπὸ τὸν λίθον εἰσ ἀπώλειαν. θὲσ τὸν θησαυρόν σου κατ̓ ἐντολὰσ Ὑψίστου, καὶ λυσιτελήσει σοι μᾶλλον ἢ τὸ χρυσίον. σύγκλεισον ἐλεημοσύνην ἐν τοῖσ ταμείοισ σου, καὶ αὕτη ἐξελεῖταί σε ἐκ πάσησ κακώσεωσ. ὑπὲρ ἀσπίδα κράτουσ καὶ ὑπὲρ δόρυ ἀλκῆσ κατέναντι ἐχθροῦ πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ. ἀνὴρ ἀγαθὸσ ἐγγυήσεται τὸν πλησίον, καὶ ὁ ἀπολωλεκὼσ αἰσχύνην καταλήψει αὐτόν. Χάριτασ ἐγγύου μὴ ἐπιλάθῃ, ἔδωκε γὰρ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ὑπὲρ σοῦ. ἀγαθὰ ἐγγύου ἀνατρέψει ἁμαρτωλόσ, καὶ ἀχάριστοσ ἐν διανοίᾳ ἐγκαταλείψει ρυσάμενον. ἐγγύη πολλοὺσ ἀπώλεσε κατευθύνοντασ καὶ ἐσάλευσεν αὐτοὺσ ὡσ κῦμα θαλάσσησ. ἄνδρασ δυνατοὺσ ἀπῴκισε καὶ ἐπλανήθησαν ἐν ἔθνεσιν ἀλλοτρίοισ. ἁμαρτωλὸσ ἐμπεσὼν εἰσ ἐγγύην καὶ διώκων ἐργολαβίασ ἐμπεσεῖται εἰσ κρίσεισ. ἀντιλαβοῦ τοῦ πλησίον κατὰ δύναμίν σου καὶ πρόσεχε σεαυτῷ μὴ ἐμπέσῃσ. ‐ Ἀρχὴ ζωῆσ ὕδωρ καὶ ἄρτοσ καὶ ἱμάτιον καὶ οἶκοσ καλύπτων ἀσχημοσύνην. κρείσσων βίοσ πτωχοῦ ὑπὸ σκέπην δοκῶν ἢ ἐδέσματα λαμπρὰ ἐν ἀλλοτρίοισ. ἐπὶ μικρῷ καὶ μεγάλῳ εὐδοκίαν ἔχε, καὶ ὀνειδισμὸν παροικίασ οὐ μὴ ἀκούσῃσ. ζωὴ πονηρὰ ἐξ οἰκίασ εἰσ οἰκίαν, καὶ οὗ παροικήσεισ, οὐκ ἀνοίξει στόμα. ξενιεῖσ καὶ ποτιεῖσ εἰσ ἀχάριστα καὶ πρὸσ ἐπὶ τούτοισ πικρὰ ἀκούσῃ. πάρελθε, πάροικε, κόσμησον τράπεζαν, καὶ εἴτι ἐν τῇ χειρί σου, ψώμισόν με. ἔξελθε, πάροικε, ἀπὸ προσώπου δόξησ, ἐπεξένωταί μοι ὁ ἀδελφόσ, χρεία τῆσ οἰκίασ. βαρέα ταῦτα ἀνθρώπῳ ἔχοντι φρόνησιν, ἐπιτίμησισ οἰκίασ καὶ ὀνειδισμὸσ δανειστοῦ. ΠΕΡΙ ΤΕΚΝΩΝ. ‐ Ὁ ἀγαπῶν τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐνδελεχήσει μάστιγασ αὐτῷ, ἵνα εὐφρανθῇ ἐπ̓ ἐσχάτῳ αὐτοῦ.

ὁ παιδεύων τὸν υἱὸν αὐτοῦ ὀνήσεται ἐπ̓ αὐτῷ καὶ ἀνὰ μέσον γνωρίμων ἐπ̓ αὐτῷ καυχήσεται. ὁ διδάσκων τὸν υἱὸν αὐτοῦ παραζηλώσει τὸν ἐχθρὸν καὶ ἔναντι φίλων ἐπ̓ αὐτῷ ἀγαλλιάσεται. ἐτελεύτησεν αὐτοῦ ὁ πατήρ, καὶ ὡσ οὐκ ἀπέθανεν. ὅμοιον γὰρ αὐτῷ κατέλιπε μετ̓ αὐτόν. ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ εἶδε καὶ εὐφράνθη καὶ ἐν τῇ τελευτῇ αὐτοῦ οὐκ ἐλυπήθη. ἐναντίον ἐχθρῶν κατέλιπεν ἔκδικον καὶ τοῖσ φίλοισ ἀνταποδιδόντα χάριν. περιψύχων υἱὸν καταδεσμεύσει τραύματα αὐτοῦ, καὶ ἐπὶ πάσῃ βοῇ ταραχθήσεται σπλάγχνα αὐτοῦ. ἵπποσ ἀδάμαστοσ ἀποβαίνει σκληρόσ, καὶ υἱὸσ ἀνειμένοσ ἐκβαίνει προαλήσ. τιθήνησον τέκνον, καὶ ἐκθαμβήσει σε. σύμπαιξον αὐτῷ, καὶ λυπήσει σε. μὴ συγγελάσῃσ αὐτῷ, ἵνα μὴ συνοδυνηθῇσ, καὶ ἐπ̓ ἐσχάτῳ γομφιάσεισ τοὺσ ὀδόντασ σου. μὴ δῷσ αὐτῷ ἐξουσία ἐν νεότητι. θλάσον τὰσ πλευρὰσ αὐτοῦ, ὡσ ἔστι νήπιοσ, μήποτε σκληρυνθεὶσ ἀπειθήσῃ σοι. [καὶ μὴ παρίδῃσ τὰσ ἀγνοίασ αὐτοῦ. κάμψον τὸν τράχηλον αὐτοῦ ἐν νεότητι]. παίδευσον τὸν υἱόν σου καὶ ἔργασαι ἐν αὐτῷ, ἵνα μὴ ἐν τῇ ἀσχημοσύνῃ αὐτοῦ προσκόψῃσ. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΠΕΡΙ ΥΓΙΕΙΑΣ. ‐ Κρείσσων πτωχὸσ ὑγιὴσ καὶ ἰσχύων τῇ ἕξει ἢ πλούσιοσ μεμαστιγωμένοσ εἰσ σῶμα αὐτοῦ. ὑγίεια καὶ εὐεξία βέλτιον παντὸσ χρυσίου, καὶ σῶμα εὔρωστον ἢ ὄλβοσ ἀμέτρητοσ. οὐκ ἔστι πλοῦτοσ βελτίων ὑγιείασ σώματοσ, καὶ οὐκ ἔστιν εὐφροσύνη ὑπὲρ χαρὰν καρδίασ. κρείσσων θάνατοσ ὑπὲρ ζωὴν πικρὰν καὶ ἀνάπαυσισ αἰῶνοσ ἢ ἀρρώστημα ἔμμονον. ἀγαθὰ ἐκκεχυμένα ἐπὶ στόματι κεκλεισμένῳ, θέματα βρωμάτων παρακείμενα ἐπὶ τάφῳ. τί συμφέρει κάρπωσισ εἰδώλῳ̣ οὔτε γὰρ ἔδεται οὔτε μὴ ὀσφρανθῇ. οὕτωσ ὁ ἐκδιωκόμενοσ ὑπὸ Κυρίου, βλέπων ἐν ὀφθαλμοῖσ καὶ στενάζων ὥσπερ εὐνοῦχοσ περιλαμβάνων παρθένον καὶ στενάζων. μὴ δῷσ εἰσ λύπην τὴν ψυχήν σου καὶ μὴ θλίψῃσ σεαυτὸν ἐν βουλῇ σου. εὐφροσύνη καρδίασ ζωὴ ἀνθρώπου, καὶ ἀγαλλίαμα ἀνδρὸσ μακροημέρευσισ. ἀγάπα τὴν ψυχήν σου καὶ παρακάλει τὴν καρδίαν σου καὶ λύπην μακρὰν ἀπόστησον ἀπὸ σοῦ. πολλοὺσ γὰρ ἀπώλεσεν ἡ λύπη, καὶ οὐκ ἔστιν ὠφέλεια ἐν αὐτῇ. ζῆλοσ καὶ θυμὸσ ἐλαττοῦσιν ἡμέρασ, καὶ πρὸ καιροῦ γῆρασ ἄγει μέριμνα. λαμπρὰ καρδία καὶ ἀγαθὴ ἐπὶ ἐδέσμασι τῶν βρωμάτων αὐτῆσ ἐπιμελήσεται. ΑΓΡΥΠΝΙΑ πλούτου ἐκτήκει σάρκασ, καὶ ἡ μέριμνα αὐτοῦ ἀφιστᾷ ὕπνον.

μέριμνα ἀγρυπνίασ ἀπαιτήσει νυσταγμόν, καὶ ἀρρώστημα βαρὺ ἐκνήψει ὕπνοσ. ἐκοπίασε πλούσιοσ ἐν συναγωγῇ χρημάτων καὶ ἐν τῇ ἀναπαύσει ἐμπίπλαται τῶν τρυφημάτων αὐτοῦ. ἐκοπίασε πτωχὸσ ἐν ἐλαττώσει βίου καὶ ἐν τῇ ἀναπαύσει ἐπιδεὴσ γίνεται. ὁ ἀγαπῶν χρυσίον οὐ δικαιωθήσεται, καὶ ὁ διώκων διαφθορὰν αὐτὸσ πλησθήσεται. πολλοὶ ἐδόθησαν εἰσ πτῶμα χάριν χρυσίου, καὶ ἐγενήθη ἀπώλεια αὐτῶν κατὰ πρόσωπον αὐτῶν. ξύλον προσκόμματόσ ἐστι τοῖσ ἐνθουσιάζουσιν αὐτῷ, καὶ πᾶσ ἄφρων ἁλώσεται ἐν αὐτῷ. μακάριοσ πλούσιοσ, ὃσ εὑρέθη ἄμωμοσ καὶ ὃσ ὀπίσω χρυσίου οὐκ ἐπορεύθη. τίσ ἐστι̣ καὶ μακαριοῦμεν αὐτόν, ἐποίησε γὰρ θαυμάσια ἐν λαῷ αὐτοῦ. τίσ ἐδοκιμάσθη ἐν αὐτῷ καὶ ἐτελειώθη̣ καὶ ἔσται αὐτῷ εἰσ καύχησιν. τίσ ἐδύνατο παραβῆναι καὶ οὐ παρέβη, καὶ ποιῆσαι κακὰ καὶ οὐκ ἐποίησε̣ στερεωθήσεται τὰ ἀγαθὰ αὐτοῦ, καὶ τὰσ ἐλεημοσύνασ αὐτοῦ ἐκδιηγήσεται ἐκκλησία. Ἐπὶ τραπέζησ μεγάλησ ἐκάθισασ, μὴ ἀνοίξῃσ ἐπ̓ αὐτῆσ φάρυγγά σου καὶ μὴ εἴπῃσ. πολλά γε τὰ ἐπ̓ αὐτῆσ. μνήσθητι ὅτι κακὸν ὀφθαλμὸσ πονηρόσ. πονηρότερον ὀφθαλμοῦ τί ἔκτισται̣ διὰ τοῦτο ἀπὸ παντὸσ προσώπου δακρύει. οὗ ἐὰν ἐπιβλέψῃ, μὴ ἐκτείνῃσ χεῖρα καὶ μὴ συνθλίβου αὐτῷ ἐν τρυβλίῳ. νόει τὰ τοῦ πλησίον ἐκ σεαυτοῦ καὶ ἐπὶ παντὶ πράγματι διανοοῦ. φάγε ὡσ ἄνθρωποσ τὰ παρακείμενά σοι καὶ μὴ διαμασῶ, μὴ μισηθῇσ. παῦσαι πρῶτοσ χάριν παιδείασ καὶ μὴ ἀπληστεύου, μήποτε προσκόψῃσ. καὶ εἰ ἀνὰ μέσον πλειόνων ἐκάθισασ, πρότεροσ αὐτῶν μὴ ἐκτείνῃσ τὴν χεῖρά σου. ‐ Ὡσ ἱκανὸν ἀνθρώπῳ πεπαιδευμένῳ τὸ ὀλίγον, καὶ ἐπὶ τῆσ κοίτησ αὐτοῦ οὐκ ἀσθμαίνει. ὕπνοσ ὑγιείασ ἐπὶ ἐντέρῳ μετρίῳ, ἀνέστη πρωί̈, καὶ ἡ ψυχὴ αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ. πόνοσ ἀγρυπνίασ καὶ χολέρασ καὶ στρόφοσ μετὰ ἀνδρὸσ ἀπλήστου. καὶ εἰ ἐβιάσθησ ἐν ἐδέσμασιν, ἀνάστα μεσοπωρῶν καὶ ἀναπαύσῃ. ἄκουσόν μου, τέκνον, καὶ μὴ ἐξουδενώσῃσ με, καὶ ἐπ̓ ἐσχάτων εὑρήσεισ τοὺσ λόγουσ μου. ἐν πᾶσι τοῖσ ἔργοισ σου γίνου ἐντρεχήσ, καὶ πᾶν ἀρρώστημα οὐ μή σοι ἀπαντήσῃ. λαμπρὸν ἐπ̓ ἄρτοισ εὐλογήσει χείλη, καὶ μαρτυρία τῆσ καλλονῆσ αὐτοῦ πιστή. πονηρῷ ἐπ̓ ἄρτῳ διαγογγύσει πόλισ, καὶ ἡ μαρτυρία τῆσ πονηρίασ αὐτοῦ ἀκριβήσ. Ἐν οἴνῳ μὴ ἀνδρίζου, πολλοὺσ γὰρ ἀπώλεσεν ὁ οἶνοσ. κάμινοσ δοκιμάζει στόμωμα ἐν βαφῇ, οὕτωσ οἶνοσ καρδίασ ἐν μάχῃ ὑπερηφάνων. ἔπισον ζωῆσ οἶνοσ ἀνθρώπῳ, ἐὰν πίνῃσ αὐτὸν μέτρῳ αὐτοῦ. τίσ ζωὴ ἐλασσουμένῳ οἴνῳ̣ καὶ αὐτὸσ ἔκτισται εἰσ εὐφροσύνην ἀνθρώποισ. ἀγαλλίαμα καρδίασ καὶ εὐφροσύνη ψυχῆσ οἶνοσ πινόμενοσ ἐν καιρῷ αὐτάρκησ. πικρία ψυχῆσ οἶνοσ πινόμενοσ πολὺσ ἐν ἐρεθισμῷ καὶ ἀντιπτώματι. πληθύνει μέθη θυμὸν ἄφρονοσ εἰσ πρόσκομμα, ἐλαττῶν ἰσχὺν καὶ προσποιῶν τραύματα. ἐν συμποσίῳ οἴνου μὴ ἐλέγξῃσ τὸν πλησίον καὶ μὴ ἐξουδενώσῃσ αὐτὸν ἐν εὐφροσύνῃ αὐτοῦ. λόγον ὀνειδισμοῦ μὴ εἴπῃσ αὐτῷ, καὶ μὴ αὐτὸν θλίψῃσ ἐν ἀπαιτήσει. ΠΕΡΙ ΗΓΟΥΜΕΝΩΝ. ‐ Ἡγούμενόν σε κατέστησαν̣ μὴ ἐπαίρου. γίνου ἐν αὐτοῖσ ὡσ εἷσ ἐξ αὐτῶν, φρόντισον αὐτῶν καὶ οὕτω κάθισον.

καὶ πᾶσαν τὴν χρείαν σου ποιήσασ ἀνάπεσε, ἵνα εὐφρανθῇσ δἰ αὐτοὺσ καὶ εὐκοσμίασ χάριν λάβῃσ στέφανον. λάλησον, πρεσβύτερε, πρέπει γάρ σοι, ἐν ἀκριβεῖ ἐπιστήμῃ καὶ μὴ ἐμποδίσῃσ μουσικά. ὅπου ἀκρόαμα, μὴ ἐκχέῃσ λαλιὰν καὶ ἀκαίρωσ μὴ σοφίζου. σφραγὶσ ἄνθρακοσ ἐπὶ κόσμῳ χρυσῷ, σύγκριμα μουσικῶν ἐν συμποσίῳ οἴνου. ἐν κατασκευάσματι χρυσῷ σφραγὶσ σμαράγδου, μέλοσ μουσικὸν ἐφ̓ ἡδεῖ οἴνῳ. Λάλησον, νεανίσκε, εἰ χρεία σου, μόλισ δὶσ ἐὰν ἐπερωτηθῇσ. κεφαλαίωσον λόγον, ἐν ὀλίγοισ πολλά. γίνου ὡσ γινώσκων καὶ ἅμα σιωπῶν. ἐν μέσῳ μεγιστάνων μὴ ἐξισάζου καὶ ἑτέρου λέγοντοσ μὴ πολλὰ ἀδολέσχει. πρὸ βροντῆσ κατασπεύδει ἀστραπή, καὶ πρὸ αἰσχυντηροῦ προελεύσεται χάρισ. ἐν ὥρᾳ ἐξεγείρου καὶ μὴ οὐράγει, ἀπότρεχε εἰσ οἶκον καὶ μὴ ρᾳθύμει. ἐκεῖ παῖζε καὶ ποίει τὰ ἐνθυμήματά σου καὶ μὴ ἁμάρτῃσ λόγῳ ὑπερηφάνῳ. καὶ ἐπὶ τούτοισ εὐλόγησον τὸν ποιήσαντά σε καὶ μεθύσκοντά σε ἀπὸ τῶν ἀγαθῶν αὐτοῦ. Ὁ φοβούμενοσ Κύριον ἐκδέξεται παιδείαν, καὶ οἱ ὀρθρίζοντεσ εὑρήσουσιν εὐδοκίαν. ὁ ζητῶν νόμον ἐμπλησθήσεται αὐτοῦ, καὶ ὁ ὑποκρινόμενοσ σκανδαλισθήσεται ἐν αὐτῷ. οἱ φοβούμενοι Κύριον εὑρήσουσι κρίμα καὶ δικαιώματα ὡσ φῶσ ἐξάψουσιν. ἄνθρωποσ ἁμαρτωλὸσ ἐκκλίνει ἐλεγμὸν καὶ κατὰ τὸ θέλημα αὐτοῦ εὑρήσει σύγκριμα. Ἀνὴρ βουλῆσ οὐ μὴ παρίδῃ διανόημα, ἀλλότριοσ καὶ ὑπερήφανοσ οὐ καταπτήξει φόβον, καὶ μετὰ τὸ ποιῆσαι μετ̓ αὐτοῦ ἄνευ βουλῆσ. ἄνευ βουλῆσ μηθὲν ποιήσῃσ καὶ ἐν τῷ ποιῆσαί σε μὴ μεταμελοῦ. ἐν ὁδῷ ἀντιπτώματοσ μὴ πορεύου καὶ μὴ προσκόψῃσ ἐν λιθώδεσι. μὴ πιστεύσῃσ ἐν ὁδῷ ἀπροσκόπῳ, καὶ ἀπὸ τῶν τέκνων σου φύλαξαι. ἐν παντὶ ἔργῳ πίστευε τῇ ψυχῇ σου, καὶ γὰρ τοῦτό ἐστι τήρησισ ἐντολῶν. ὁ πιστεύων νόμῳ προσέχει ἐντολαῖσ, καὶ ὁ πεποιθὼσ Κυρίῳ οὐκ ἐλαττωθήσεται. Τῼ φοβουμένῳ Κύριον οὐκ ἀπαντήσει κακόν, ἀλλ̓ ἐν πειρασμῷ καὶ πάλιν ἐξελεῖται.

ἀνὴρ σοφὸσ οὐ μισήσει νόμον, ὁ δὲ ὑποκρινόμενοσ ἐν αὐτῷ, ὡσ ἐν καταιγίδι πλοῖον. ἄνθρωποσ συνετὸσ ἐμπιστεύσει νόμῳ, καὶ ὁ νόμοσ αὐτῷ πιστὸσ ὡσ ἐρώτημα δήλων. ἑτοίμασον λόγον καὶ οὕτωσ ἀκουσθήσῃ, σύνδησον παιδείαν καὶ ἀποκρίθητι. τροχὸσ ἁμάξησ σπλάγχνα μωροῦ, καὶ ὡσ ἄξων στρεφόμενοσ ὁ διαλογισμὸσ αὐτοῦ. ἵπποσ εἰσ ὀχείαν ὡσ φίλοσ μωκόσ, ὑποκάτω παντὸσ ἐπικαθημένου χρεμετίζει. Διατί ἡμέρα ἡμέρασ ὑπερέχει, καὶ πᾶν φῶσ ἡμέρασ ἐνιαυτοῦ ἀφ̓ ἡλίου̣ ἐν γνώσει Κυρίου διεχωρίσθησαν, καὶ ἠλλοίωσε καιροὺσ καὶ ἑορτάσ. ἀπ̓ αὐτῶν ἀνύψωσε καὶ ἡγίασε καὶ ἐξ αὐτῶν ἔθηκεν εἰσ ἀριθμὸν ἡμερῶν. καὶ ἄνθρωποι πάντεσ ἀπὸ ἐδάφουσ, καὶ ἐκ γῆσ ἐκτίσθη Ἀδάμ. ἐν πλήθει ἐπιστήμησ Κύριοσ διεχώρισεν αὐτοὺσ καὶ ἠλλοίωσε τὰσ ὁδοὺσ αὐτῶν. ἐξ αὐτῶν εὐλόγησε καὶ ἀνύψωσε καὶ ἐξ αὐτῶν ἡγίασε, καὶ πρὸσ αὐτὸν ἤγγισεν. ἀπ̓ αὐτῶν κατηράσατο καὶ ἐταπείνωσε καὶ ἀνέστρεψεν αὐτοὺσ ἀπὸ στάσεωσ αὐτῶν. ὡσ πηλὸσ κεραμέωσ ἐν χειρὶ αὐτοῦ ‐πᾶσαι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ κατὰ τὴν εὐδοκίαν αὐτοῦ‐, οὕτωσ ἄνθρωποι ἐν χειρὶ τοῦ ποιήσαντοσ αὐτοὺσ ἀποδοῦναι αὐτοῖσ κατὰ τὴν κρίσιν αὐτοῦ. ἀπέναντι τοῦ κακοῦ τὸ ἀγαθὸν καὶ ἀπέναντι τοῦ θανάτου ἡ ζωή. οὕτωσ ἀπέναντι εὐσεβοῦσ ἁμαρτωλόσ. καὶ οὕτωσ ἔμβλεψον εἰσ πάντα τὰ ἔργα τοῦ Ὑψίστου, δύο δύο, ἓν κατέναντι τοῦ ἑνόσ. Κἀγὼ ἔσχατοσ ἠγρύπνησα ὡσ καλαμώμενοσ ὀπίσω τρυγητῶν. ἐν εὐλογίᾳ Κυρίου ἔφθασα καὶ ὡσ τρυγῶν ἐπλήρωσα ληνόν. κατανοήσατε ὅτι οὐκ ἐμοὶ μόνῳ ἐκοπίασα, ἀλλὰ πᾶσι τοῖσ ζητοῦσι παιδείαν. ἀκούσατέ μου, μεγιστάνεσ λαοῦ, καὶ οἱ ἡγούμενοι ἐκκλησίασ, ἐνωτίσασθε. υἱῷ καὶ γυναικί, ἀδελφῷ καὶ φίλῳ μὴ δῷσ ἐξουσίαν ἐπὶ σὲ ἐν ζωῇ σου. καὶ μὴ δῷσ ἑτέρῳ τὰ χρήματά σου, ἵνα μὴ μεταμεληθεὶσ δέῃ περὶ αὐτῶν. ἕωσ ἔτι ζῇσ καὶ πνοὴ ἐν σοί, μὴ ἀλλάξῃσ σεαυτὸν πάσῃ σαρκί. κρείσσων γάρ ἐστι τὰ τέκνα δεηθῆναί σου ἢ σὲ ἐμβλέπειν εἰσ χεῖρασ υἱῶν σου. ἐν πᾶσι τοῖσ ἔργοισ σου γίνου ὑπεράγων, μὴ δῷσ μῶμον ἐν τῇ δόξῃ σου. ἐν ἡμέρᾳ συντελείασ ἡμερῶν ζωῆσ σου καὶ ἐν καιρῷ τελευτῆσ διάδοσ κληρονομίαν. ̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν ΠΕΡΙ ΔΟΥΛΩΝ. ‐ Χορτάσματα καὶ ράβδοσ καὶ φορτία ὄνῳ, ἄρτοσ καὶ παιδεία καὶ ἔργον οἰκέτῃ. ἔργασαι ἐν παιδί, καὶ εὑρήσεισ ἀνάπαυσιν. ἄνεσ χεῖρασ αὐτῷ, καὶ ζητήσει ἐλευθερίαν. ζυγὸσ καὶ ἱμὰσ κάμψουσι τράχηλον, καὶ οἰκέτῃ κακούργῳ στρέβλαι καὶ βάσανοι. ἔμβαλε αὐτὸν εἰσ ἐργασίαν. ἵνα μὴ ἀργῇ, πολλὴν γὰρ κακίαν ἐδίδαξεν ἡ ἀργία. εἰσ ἔργα κατάστησον, καθὼσ πρέπει αὐτῷ, κἂν μὴ πειθαρχῇ, βάρυνον τὰσ πέδασ αὐτοῦ. καὶ μὴ περισσεύσῃσ ἐν πάσῃ σαρκί, καὶ ἄνευ κρίσεωσ μὴ ποιήσῃσ μηδέν. εἰ ἔστι σοι οἰκέτησ, ἔστω ὡσ σύ, ὅτι ἐν αἵματι ἐκτήσω αὐτόν. εἰ ἔστι σοι οἰκέτησ, ἄγε αὐτὸν ὡσ ἀδελφόν, ὅτι ὡσ ἡ ψυχή σου ἐπιδεήσεισ αὐτοῦ. ἐὰν κακώσῃσ αὐτὸν καὶ ἀπάρασ ἀποδρᾷ, ἐν ποίᾳ ὁδῷ ζητήσεισ αὐτόν̣ ΚΕΝΑΙ ἐλπίδεσ καὶ ψευδεῖσ ἀσυνέτῳ ἀνδρί, καὶ ἐνύπνια ἀναπτεροῦσιν ἄφρονασ.

ὡσ δρασσόμενοσ σκιᾶσ καὶ διώκων ἄνεμον, οὕτωσ ὁ ἐπέχων ἐνυπνίοισ. τοῦτο κατὰ τούτου ὅρασισ ἐνυπνίων, κατέναντι προσώπου ὁμοίωμα προσώπου. ἀπὸ ἀκαθάρτου τί καθαρισθήσεται̣ καὶ ἀπὸ ψευδοῦσ τί ἀληθεύσει̣ μαντεῖαι καὶ οἰωνισμοὶ καὶ ἐνύπνια μάταιά ἐστι, καὶ ὡσ ὠδινούσησ φαντάζεται καρδία. ἐὰν μὴ παρὰ Ὑψίστου ἀποσταλῇ ἐν ἐπισκοπῇ, μὴ δῷσ εἰσ αὐτὰ τὴν καρδίαν σου. πολλοὺσ γὰρ ἐπλάνησε τὰ ἐνύπνια, καὶ ἐξέπεσον ἐλπίζοντεσ ἐπ̓ αὐτοῖσ. ‐ Ἄνευ ψεύδουσ συντελεσθήσεται νόμοσ, καὶ σοφία στόματι πιστῷ τελείωσισ. ἀνὴρ πεπαιδευμένοσ ἔγνω πολλά, καὶ ὁ πολύπειροσ ἐκδιηγήσεται σύνεσιν. ὃσ οὐκ ἐπειράθη ὀλίγα οἶδεν, ὁ δὲ πεπλανημένοσ πληθυνεῖ πανουργίαν. πολλὰ ἑώρακα ἐν τῇ ἀποπλανήσει μου, καὶ πλείονα τῶν λόγων μου σύνεσίσ μου. πλεονάκισ ἕωσ θανάτου ἐκινδύνευσα καὶ διεσώθην τούτων χάριν. πνεῦμα φοβουμένων Κύριον ζήσεται, ἡ γὰρ ἐλπὶσ αὐτῶν ἐπὶ τὸν σώζοντα αὐτούσ. ὁ φοβούμενοσ Κύριον οὐδὲν εὐλαβηθήσεται καὶ οὐ μὴ δειλιάσῃ, ὅτι αὐτὸσ ἐλπὶσ αὐτοῦ. φοβουμένου τὸν Κύριον μακαρία ἡ ψυχή. τίνι ἐπέχει καὶ τίσ ἀντιστήριγμα αὐτοῦ̣ οἱ ὀφθαλμοὶ Κυρίου ἐπὶ τοὺσ ἀγαπῶντασ αὐτόν. ὑπερασπισμὸσ δυναστείασ καὶ στήριγμα ἰσχύοσ, σκέπη ἀπὸ καύσωνοσ καὶ σκέπη ἀπὸ μεσημβρίασ, φυλακὴ ἀπὸ προσκόμματοσ καὶ βοήθεια ἀπὸ πτώσεωσ, ἀνυψῶν ψυχὴν καὶ φωτίζων ὀφθαλμούσ, ἴασιν διδούσ, ζωὴν καὶ εὐλογίαν. Θυσιάζων ἐξ ἀδίκου, προσφορὰ μεμωκημένη, καὶ οὐκ εἰσ εὐδοκίαν δωρήματα ἀνόμων. οὐκ εὐδοκεῖ ὁ Ὕψιστοσ ἐν προσφοραῖσ ἀσεβῶν, οὐδὲ ἐν πλήθει θυσιῶν ἐξιλάσκεται ἁμαρτίασ. θύων υἱὸν ἔναντι τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ ὁ προσάγων θυσίαν ἐκ χρημάτων πενήτων. ἄρτοσ ἐπιδεομένων ζωὴ πτωχῶν, ὁ ἀποστερῶν αὐτὴν ἄνθρωποσ αἱμάτων. φονεύων τὸν πλησίον ὁ ἀφαιρούμενοσ συμβίωσιν, καὶ ἐκχέων αἷμα ὁ ἀποστερῶν μισθὸν μισθίου. εἷσ οἰκοδομῶν, καὶ εἷσ καθαιρῶν. τί ὠφέλησαν πλεῖον ἢ κόπουσ̣ εἷσ εὐχόμενοσ καὶ εἷσ καταρώμενοσ. τίνοσ φωνῆσ εἰσακούσεται ὁ δεσπότησ̣ βαπτιζόμενοσ ἀπὸ νεκροῦ καὶ πάλιν ἁπτόμενοσ αὐτοῦ, τί ὠφέλησε τῷ λουτρῷ αὐτοῦ̣ οὕτωσ ἄνθρωποσ νηστεύων ἐπὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ καὶ πάλιν πορευόμενοσ καὶ τὰ αὐτὰ ποιῶν. τῆσ προσευχῆσ αὐτοῦ τίσ εἰσακούσεται̣ καὶ τί ὠφέλησεν ἐν τῷ ταπεινωθῆναι αὐτόν̣ Ο ΣΥΝΤΗΡΩΝ νόμον πλεονάζει προσφοράσ, θυσιάζων σωτηρίου ὁ προσέχων ἐντολαῖσ.

ἀνταποδιδοὺσ χάριν προσφέρων σεμίδαλιν, καὶ ὁ ποιῶν ἐλεημοσύνην θυσιάζων αἰνέσεωσ. εὐδοκία Κυρίου ἀποστῆναι ἀπὸ πονηρίασ, καὶ ἐξιλασμὸσ ἀποστῆναι ἀπὸ ἀδικίασ. μὴ ὀφθῇσ ἐν προσώπῳ Κυρίου κενόσ, πάντα γὰρ ταῦτα χάριν ἐντολῆσ. προσφορὰ δικαίου λιπαίνει θυσιαστήριον, καὶ ἡ εὐωδία αὐτῆσ ἔναντι Ὑψίστου. θυσία ἀνδρὸσ δικαίου δεκτή, καὶ τὸ μνημόσυνον αὐτῆσ οὐκ ἐπιλησθήσεται. ἐν ἀγαθῷ ὀφθαλμῷ δόξασον τὸν Κύριον, καὶ μὴ σμικρύνῃσ ἀπαρχὴν χειρῶν σου. ἐν πάσῃ δόσει ἱλάρωσον τὸ πρόσωπόν σου καὶ ἐν εὐφροσύνῃ ἁγίασον δεκάτην. δὸσ Ὑψίστῳ κατὰ τὴν δόσιν αὐτοῦ καὶ ἐν ἀγαθῷ ὀφθαλμῷ καθ̓ εὕρεμα χειρόσ. ὅτι Κύριοσ ἀνταποδιδούσ ἐστι καὶ ἑπταπλάσια ἀνταποδώσει σοι. Μὴ δωροκόπει, οὐ γὰρ προσδέξεται. καὶ μὴ ἔπεχε θυσίᾳ ἀδίκῳ, ὅτι Κύριοσ κριτήσ ἐστι, καὶ οὐκ ἔστι παῤ αὐτῷ δόξα προσώπου. οὐ λήψεται πρόσωπον ἐπὶ πτωχοῦ καὶ δέησιν ἠδικημένου εἰσακούσεται. οὐ μὴ ὑπερίδῃ ἱκετείαν ὀρφανοῦ καὶ χήραν, ἐὰν ἐκχέῃ λαλιάν. οὐχὶ δάκρυα χήρασ ἐπὶ σιαγόνα καταβαίνει καὶ ἡ καταβόησισ ἐπὶ τῷ καταγαγόντι αὐτά̣ θεραπεύων ἐν εὐδοκίᾳ δεχθήσεται, καὶ ἡ δέησισ αὐτοῦ ἕωσ νεφελῶν συνάψει. προσευχὴ ταπεινοῦ νεφέλασ διῆλθε, καὶ ἕωσ συνεγγίσῃ, οὐ μὴ παρακληθῇ. καὶ οὐ μὴ ἀποστῇ, ἕωσ ἐπισκέψηται ὁ Ὕψιστοσ. καὶ κρινεῖ δικαίωσ καὶ ποιήσει κρίσιν. καὶ ὁ Κύριοσ οὐ μὴ βραδύνῃ, οὐδὲ μὴ μακροθυμήσῃ ἐπ̓ αὐτοῖσ, ἕωσ ἂν συντρίψῃ ὀσφὺν ἀνελεημόνων, καὶ τοῖσ ἔθνεσιν ἀνταποδώσει ἐκδίκησιν, ἕωσ ἐξάρῃ πλῆθοσ ὑβριστῶν καὶ σκῆπτρα ἀδίκων συντρίψῃ. ἕωσ ἀνταποδῷ ἀνθρώπῳ κατὰ τὰσ πράξεισ αὐτοῦ καὶ τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων κατὰ τὰ ἐνθυμήματα αὐτῶν. ἕωσ κρίνῃ τὴν κρίσιν τοῦ λαοῦ αὐτοῦ, καὶ εὐφρανεῖ αὐτοὺσ ἐν τῷ ἐλέει αὐτοῦ. ὡραῖον ἔλεοσ ἐν καιρῷ θλίψεωσ αὐτοῦ, ὡσ νεφέλαι ὑετοῦ ἐν καιρῷ ἀβροχίασ. ΕΛΕΗΣΟΝ ἡμᾶσ, δέσποτα ὁ Θεὸσ πάντων, καὶ ἐπίβλεψον καὶ ἐπίβαλε τὸν φόβον σου ἐπὶ πάντα τὰ ἔθνη.

ἔπαρον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ ἔθνη ἀλλότρια, καὶ ἰδέτωσαν τὴν δυναστείαν σου. ὥσπερ ἐνώπιον αὐτῶν ἡγιάσθησ ἐν ἡμῖν, οὕτωσ ἐνώπιον ἡμῶν μεγαλυνθείησ ἐν αὐτοῖσ. καὶ ἐπιγνώτωσάν σε, καθάπερ καὶ ἡμεῖσ ἐπέγνωμεν, ὅτι οὐκ ἔστι Θεὸσ πλὴν σοῦ, Κύριε. ἐγκαίνισον σημεῖα καὶ ἀλλοίωσον θαυμάσια, δόξασον χεῖρα καὶ βραχίονα δεξιόν. ἔγειρον θυμὸν καὶ ἔκχεον ὀργήν, ἔξαρον ἀντίδικον καὶ ἔκτριψον ἐχθρόν. σπεῦσον καιρὸν καὶ μνήσθητι ὁρκισμοῦ, καὶ ἐκδιηγησάσθωσαν τὰ μεγαλεῖά σου. ἐν ὀργῇ πυρὸσ καταβρωθήτω ὁ σῳζόμενοσ, καὶ οἱ κακοῦντεσ τὸν λαόν σου εὕροισαν ἀπώλειαν. σύντριψον κεφαλὰσ ἀρχόντων ἐχθρῶν λεγόντων. οὐκ ἔστι πλὴν ἡμῶν. συνάγαγε πάσασ φυλὰσ Ἰακώβ, καὶ κατεκληρονόμησα αὐτοὺσ καθὼσ ἀπ̓ ἀρχῆσ. ἐλέησον λαόν, Κύριε, κεκλημένον ἐπ̓ ὀνόματί σου καὶ Ἰσραήλ, ὃν πρωτογόνῳ ὡμοίωσασ. οἰκτείρησον πόλιν ἁγιάσματόσ σου Ἱερουσαλήμ, πόλιν καταπαύματόσ σου. πλῆσον Σιὼν ἀρεταλογίασ σου, καὶ ἀπὸ τῆσ δόξησ σου τὸν λαόν σου. δὸσ μαρτύριον τοῖσ ἐν ἀρχῇ κτίσματί σου καὶ ἔγειρον προφητείασ τὰσ ἐπ̓ ὀνόματί σου. δὸσ μισθὸν τοῖσ ὑπομένουσί σε, καὶ οἱ προφῆταί σου ἐμπιστευθήτωσαν. εἰσάκουσον, Κύριε, δεήσεωσ ἱκετῶν σου, κατὰ τὴν εὐλογίαν Ἀαρὼν περὶ τοῦ λαοῦ σου, καὶ γνώσονται πάντεσ οἱ ἐπὶ τῆσ γῆσ ὅτι σὺ Κύριοσ εἶ ὁ Θεὸσ τῶν αἰώνων. Πᾶν βρῶμα φάγεται κοιλία, ἔστι δὲ βρῶμα βρώματοσ κάλλιον. φάρυγξ γεύεται βρώματα θήρασ, οὕτωσ καρδία συνετὴ λόγουσ ψευδεῖσ. καρδία στρεβλὴ δώσει λύπην, καὶ ἄνθρωποσ πολύπειροσ ἀνταποδώσει αὐτῷ. πάντα ἄρρενα ἐπιδέξεται γυνή, ἔστι δὲ θυγάτηρ θυγατρὸσ κρείσσων. κάλλοσ γυναικὸσ ἱλαρύνει πρόσωπον καὶ ὑπὲρ πᾶσαν ἐπιθυμίαν ἀνθρώπου ὑπεράγει. εἰ ἔστιν ἐπὶ γλώσσησ αὐτῆσ ἔλεοσ καὶ πραΰτησ, οὐκ ἔστιν ὁ ἀνὴρ αὐτῆσ καθ̓ υἱοὺσ ἀνθρώπων. ὁ κτώμενοσ γυναῖκα ἐνάρχεται κτήσεωσ, βοηθὸν κατ̓ αὐτὸν καὶ στύλον ἀναπαύσεωσ. οὗ οὐκ ἔστι φραγμόσ, διαρπαγήσεται κτῆμα, καὶ οὗ οὐκ ἔστι γυνή, στενάξει πλανώμενοσ. τίσ γὰρ πιστεύσει εὐζώνῳ λῃστῇ σφαλλομένῳ ἐκ πόλεωσ εἰσ πόλιν̣ οὕτωσ ἀνθρώπῳ μὴ ἔχοντι νοσσιὰν καὶ καταλύοντι οὗ ἐὰν ὀψίσῃ. ΠΑΣ φίλοσ ἐρεῖ. ἐφιλίασα αὐτῷ κἀγώ, ἀλλ̓ ἔστι φίλοσ ὀνόματι μόνον φίλοσ.

οὐχὶ λύπη ἔνι ἕωσ θανάτου ἑταῖροσ καὶ φίλοσ τρεπόμενοσ εἰσ ἔχθραν̣ ὦ πονηρὸν ἐνθύμημα, πόθεν ἐνεκυλίσθησ καλύψαι τὴν ξηρὰν ἐν δολιότητι̣ ἑταῖροσ φίλου ἐν εὐφροσύνῃ ἥδεται καὶ ἐν καιρῷ θλίψεωσ ἔσται ἀπέναντι. ἑταῖροσ φίλῳ συμπονεῖ χάριν γαστρόσ, ἔναντι πολέμου λήψεται ἀσπίδα. μὴ ἐπιλάθῃ φίλου ἐν τῇ ψυχῇ σου, καὶ μὴ ἀμνημονήσῃσ αὐτοῦ ἐν τοῖσ χρήμασί σου. Πᾶσ σύμβουλοσ ἐξαίρει βουλήν, ἀλλ̓ ἔστι συμβουλεύων εἰσ ἑαυτόν. ἀπὸ συμβούλου φύλαξον τὴν ψυχήν σου καὶ γνῶθι πρότερον τίσ αὐτοῦ χρεία —καὶ γὰρ αὐτὸσ ἑαυτῷ βουλεύσεται—, μήποτε βάλῃ ἐπὶ σοὶ κλῆρον καὶ εἴπῃ σοι. καλὴ ἡ ὁδόσ σου, καὶ στήσεται ἐξ ἐναντίασ ἰδεῖν τὸ συμβησόμενόν σοι. μὴ βουλεύου μετὰ τοῦ ὑποβλεπομένου σε καὶ ἀπὸ τῶν ζηλούντων σε κρύψον βουλήν. μετὰ γυναικὸσ περὶ τῆσ ἀντιζήλου αὐτῆσ καὶ μετὰ δειλοῦ περὶ πολέμου, μετὰ ἐμπόρου περὶ μεταβολίασ καὶ μετὰ ἀγοράζοντοσ περὶ πράσεωσ, μετὰ βασκάνου περὶ εὐχαριστίασ καὶ μετὰ ἀνελεήμονοσ περὶ χρηστοηθείασ, μετὰ ὀκνηροῦ περὶ παντὸσ ἔργου καὶ μετὰ μισθίου ἐφεστίου περὶ συντελείασ, οἰκέτῃ ἀργῷ περὶ πολλῆσ ἐργασίασ, μὴ ἔπεχε ἐπὶ τούτοισ περὶ πάσησ συμβουλίασ. ἀλλ̓ ἢ μετὰ ἀνδρὸσ εὐσεβοῦσ ἐνδελέχιζε, ὃν ἂν ἐπιγνῷσ συντηροῦντα ἐντολάσ, ὃσ ἐν τῇ ψυχῇ αὐτοῦ κατὰ τὴν ψυχήν σου, καὶ ἐὰν πταίσῃσ, συναλγήσει σοι. καὶ βουλὴν καρδίασ στῆσον, οὐ γάρ ἔστι σοι πιστότεροσ αὐτῆσ. ψυχὴ γὰρ ἀνδρὸσ ἀπαγγέλλειν ἐνίοτε εἴωθεν ἢ ἑπτὰ σκοποὶ ἐπὶ μετεώρου καθήμενοι ἐπὶ σκοπῆσ. καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοισ δεήθητι Ὑψίστου, ἵνα εὐθύνῃ ἐν ἀληθείᾳ τὴν ὁδόν σου. ‐ Ἀρχὴ παντὸσ ἔργου λόγοσ, καὶ πρὸ πάσησ πράξεωσ βουλή. ἴχνοσ ἀλλοιώσεωσ καρδίασ τέσσαρα μέρη ἀνατέλλει, ἀγαθὸν καὶ κακόν, ζωὴ καὶ θάνατοσ, καὶ ἡ κυριεύουσα ἐνδελεχῶσ αὐτῶν γλῶσσά ἐστιν. ἔστιν ἀνὴρ πανοῦργοσ πολλῶν παιδευτήσ, καὶ τῇ ἰδίᾳ ψυχῇ ἄχρηστόσ ἐστιν. ἔστι σοφιζόμενοσ ἐν λόγοισ μισητόσ, οὗτοσ πάσησ τροφῆσ καθυστερήσει. οὐ γὰρ ἐδόθη αὐτῷ παρὰ Κυρίου χάρισ, ὅτι πάσησ σοφίασ ἐστερήθη. ἔστι σοφὸσ τῇ ἰδίᾳ ψυχῇ, καὶ οἱ καρποὶ τῆσ συνέσεωσ αὐτοῦ ἐπὶ στόματοσ πιστοί. ἀνὴρ σοφὸσ τὸν ἑαυτοῦ λαὸν παιδεύσει, καὶ οἱ καρποὶ τῆσ συνέσεωσ αὐτοῦ πιστοί. ἀνὴρ σοφὸσ πλησθήσεται εὐλογίασ, καὶ μακαριοῦσιν αὐτὸν πάντεσ οἱ ὁρῶντεσ. ζωὴ ἀνδρὸσ ἐν ἀριθμῷ ἡμερῶν, καὶ αἱ ἡμέραι τοῦ Ἰσραὴλ ἀναρίθμητοι. ὁ σοφὸσ ἐν τῷ λαῷ αὐτοῦ κληρονομήσει πίστιν, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ζήσεται εἰσ τὸν αἰῶνα. Τέκνον, ἐν τῇ ζωῇ σου πείρασον τὴν ψυχήν σου καὶ ἰδὲ τί πονηρὸν αὐτῇ, καὶ μὴ δῷσ αὐτῇ. οὐ γὰρ πάντα πᾶσι συμφέρει, καὶ οὐ πᾶσα ψυχὴ ἐν παντὶ εὐδοκεῖ. μὴ ἀπληστεύου ἐν πάσῃ τρυφῇ καὶ μὴ ἐκχυθῇσ ἐπὶ ἐδεσμάτων. ἐν πολλοῖσ γὰρ βρώμασιν ἔσται πόνοσ, καὶ ἡ ἀπληστία ἐγγιεῖ ἕωσ χολέρασ. δἰ ἀπληστίαν πολλοὶ ἐτελεύτησαν, ὁ δὲ προσέχων προσθήσει ζωήν. ΤΙΜΑ ἰατρὸν πρὸσ τὰσ χρείασ αὐτοῦ τιμαῖσ αὐτοῦ, καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισε Κύριοσ.

παρὰ γὰρ Ὑψίστου ἐστὶν ἴασισ, καὶ παρὰ βασιλέωσ λήψεται δόμα. ἐπιστήμη ἰατροῦ ἀνυψώσει κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ ἔναντι μεγιστάνων θαυμασθήσεται. Κύριοσ ἔκτισεν ἐκ γῆσ φάρμακα, καὶ ἀνὴρ φρόνιμοσ οὐ προσοχθιεῖ αὐτοῖσ. οὐκ ἀπὸ ξύλου ἐγλυκάνθη ὕδωρ εἰσ τὸ γνωσθῆναι τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ̣ καὶ αὐτὸσ ἔδωκεν ἀνθρώποισ ἐπιστήμην ἐνδοξάζεσθαι ἐν τοῖσ θαυμασίοισ αὐτοῦ. ἐν αὐτοῖσ ἐθεράπευσε καὶ ἦρε τὸν πόνον αὐτοῦ, μυρεψὸσ ἐν τούτοισ ποιήσει μεῖγμα, καὶ οὐ μὴ συντελέσῃ ἔργα αὐτοῦ, καὶ εἰρήνη παῤ αὐτοῦ ἐστιν ἐπὶ προσώπου τῆσ γῆσ. ‐ Τέκνον, ἐν ἀρρωστήματί σου μὴ παράβλεπε, ἀλλ̓ εὖξαι Κυρίῳ, καὶ αὐτὸσ ἰάσεταί σε. ἀπόστησον πλημμέλειαν καὶ εὔθυνον χεῖρασ, καὶ ἀπὸ πάσησ ἁμαρτίασ καθάρισον καρδίαν. δὸσ εὐωδίαν καὶ μνημόσυνον σεμιδάλεωσ καὶ λίπανον προσφορὰν ὡσ μὴ ὑπάρχων. καὶ ἰατρῷ δὸσ τόπον, καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισε Κύριοσ, καὶ μὴ ἀποστήτω σου, καὶ γὰρ αὐτοῦ χρεία. ἔστι καιρὸσ ὅτε καὶ ἐν χερσὶν αὐτῶν εὐοδία. καὶ γὰρ αὐτοὶ Κυρίου δεηθήσονται, ἵνα εὐοδώσῃ αὐτοῖσ ἀνάπαυσιν καὶ ἴασιν χάριν ἐμβιώσεωσ. ὁ ἁμαρτάνων ἔναντι τοῦ ποιήσαντοσ αὐτὸν ἐμπέσοι εἰσ χεῖρασ ἰατροῦ. Τέκνον, ἐπὶ νεκρῷ κατάγαγε δάκρυα καὶ ὡσ δεινὰ πάσχων ἔναρξαι θρήνου, κατὰ δὲ τὴν κρίσιν αὐτοῦ περίστειλον τὸ σῶμα αὐτοῦ καὶ μὴ ὑπερίδῃσ τὴν ταφὴν αὐτοῦ. πίκρανον κλαυθμὸν καὶ θέρμανον κοπετὸν καὶ ποίησον τὸ πένθοσ κατὰ τὴν ἀξίαν αὐτοῦ ἡμέραν μίαν καὶ δύο χάριν διαβολῆσ καὶ παρακλήθητι λύπησ ἕνεκα. ἀπὸ λύπησ γὰρ ἐκβαίνει θάνατοσ, καὶ λύπη καρδίασ κάμψει ἰσχύν. ἐν ἐπαγωγῇ παραβαίνει καὶ λύπη, καὶ βίοσ πτωχοῦ κατὰ καρδίασ. μὴ δῷσ εἰσ λύπην τὴν καρδίαν σου, ἀπόστησον αὐτὴν μνησθεὶσ τὰ ἔσχατα. μὴ ἐπιλάθῃ, οὐ γάρ ἐστιν ἐπάνοδοσ, καὶ τοῦτον οὐκ ὠφελήσεισ καὶ σεαυτὸν κακώσεισ. μνήσθητι τὸ κρίμα αὐτοῦ, ὅτι οὕτω καὶ τὸ σόν. ἐμοὶ ἐχθὲσ καὶ σοὶ σήμερον. ἐν ἀναπαύσει νεκροῦ κατάπαυσον τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ καὶ παρακλήθητι ἐν αὐτῷ ἐν ἐξόδῳ πνεύματοσ αὐτοῦ. Σοφία γραμματέωσ ἐν εὐκαιρίᾳ σχολῆσ, καὶ ὁ ἐλασσούμενοσ πράξει αὐτοῦ σοφισθήσεται. τί σοφισθήσεται ὁ κρατῶν ἀρότρου καὶ καυχώμενοσ ἐν δόρατι κέντρου, βόασ ἐλαύνων καὶ ἀναστρεφόμενοσ ἐν ἔργοισ αὐτῶν, καὶ ἡ διήγησισ αὐτοῦ ἐν υἱοῖσ ταύρων̣ καρδίαν αὐτοῦ δώσει ἐκδοῦναι αὔλακασ, καὶ ἡ ἀγρυπνία αὐτοῦ εἰσ χορτάσματα δαμάλεων. οὕτωσ πᾶσ τέκτων καὶ ἀρχιτέκτων, ὅστισ νύκτωρ ὡσ ἡμέρασ διάγει. οἱ γλύφοντεσ γλύμματα σφραγίδων, καὶ ἡ ὑπομονὴ αὐτοῦ ἀλλοιῶσαι ποικιλίαν. καρδίαν αὐτοῦ δώσει εἰσ τὸ ὁμοιῶσαι ζωγραφίαν, καὶ ἡ ἀγρυπνία αὐτοῦ τελέσαι ἔργον. οὕτωσ χαλκεὺσ καθήμενοσ ἐγγὺσ ἄκμονοσ καὶ καταμανθάνων ἔργα σιδήρου. ἀτμὶσ πυρὸσ πήξει σάρκασ αὐτοῦ, καὶ ἐν θέρμῃ καμίνου διαμαχήσεται. φωνὴ σφύρησ καινιεῖ τὸ οὖσ αὐτοῦ, καὶ κατέναντι ὁμοιώματοσ σκεύουσ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ. καρδίαν αὐτοῦ δώσει εἰσ συντέλειαν ἔργων, καὶ ἡ ἀγρυπνία αὐτοῦ κοσμῆσαι ἐπὶ συντελείασ. οὕτωσ κεραμεὺσ καθήμενοσ ἐν ἔργῳ αὐτοῦ καὶ συστρέφων ἐν ποσὶν αὐτοῦ τροχόν, ὃσ ἐν μερίμνῃ κεῖται διὰ παντὸσ ἐπὶ τὸ ἔργον αὐτοῦ, καὶ ἐναρίθμιοσ πᾶσα ἡ ἐργασία αὐτοῦ. ἐν βραχίονι αὐτοῦ τυπώσει πηλὸν καὶ πρὸ ποδῶν κάμψει ἰσχὺν αὐτοῦ. καρδίαν ἐπιδώσει συντελέσαι τὸ χρῖσμα, καὶ ἡ ἀγρυπνία αὐτοῦ καθαρίσαι κάμινον. ‐ Πάντεσ οὗτοι εἰσ χεῖρασ αὐτῶν ἐνεπίστευσαν, καὶ ἕκαστοσ ἐν τῷ ἔργῳ αὐτοῦ σοφίζεται. ἄνευ αὐτῶν οὐκ οἰκισθήσεται πόλισ, καὶ οὐ παροικήσουσιν οὐδὲ περιπατήσουσιν, ἀλλ̓ εἰσ βουλὴν λαοῦ οὐ ζητηθήσονται καὶ ἐν ἐκκλησίᾳ οὐχ ὑπεραλοῦνται. ἐπὶ δίφρον δικαστοῦ οὐ καθιοῦνται καὶ διαθήκην κρίματοσ οὐ διανοηθήσονται, οὐδὲ μὴ ἐκφάνωσι δικαιοσύνην καὶ κρίμα, καὶ ἐν παραβολαῖσ οὐχ εὑρεθήσονται, ἀλλὰ κτίσμα αἰῶνοσ στηρίσουσι, καὶ ἡ δέησισ αὐτῶν ἐν ἐργασίᾳ τέχνησ. ΠΛΗΝ τοῦ ἐπιδόντοσ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ καὶ διανοουμένου ἐν νόμῳ Ὑψίστου, σοφίαν πάντων ἀρχαίων ἐκζητήσει καὶ ἐν προφητείαισ ἀσχοληθήσεται.

διηγήσεισ ἀνδρῶν ὀνομαστῶν συντηρήσει καὶ ἐν στροφαῖσ παραβολῶν συνεισελεύσεται. ἀπόκρυφα παροιμιῶν ἐκζητήσει καὶ ἐν αἰνίγμασι παραβολῶν ἀναστραφήσεται. ἀνὰ μέσον μεγιστάνων ὑπηρετήσει καὶ ἔναντι ἡγουμένου ὀφθήσεται. ἐν γῇ ἀλλοτρίων ἐθνῶν διελεύσεται, ἀγαθὰ γὰρ καὶ κακὰ ἐν ἀνθρώποισ ἐπείρασε. τὴν καρδίαν αὐτοῦ ἐπιδώσει ὀρθρίσαι πρὸσ Κύριον τὸν ποιήσαντα αὐτὸν καὶ ἔναντι Ὑψίστου δεηθήσεται. καὶ ἀνοίξει τὸ στόμα αὐτοῦ ἐν προσευχῇ καὶ περὶ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ δεηθήσεται. ἐὰν Κύριοσ ὁ μέγασ θελήσῃ, πνεύματι συνέσεωσ ἐμπλησθήσεται. αὐτὸσ ἀνομβρήσει ρήματα σοφίασ αὐτοῦ, καὶ ἐν προσευχῇ ἐξομολογήσεται Κυρίῳ. αὐτὸσ κατευθυνεῖ βουλὴν αὐτοῦ καὶ ἐπιστήμην καὶ ἐν τοῖσ ἀποκρύφοισ αὐτοῦ διανοηθήσεται. αὐτὸσ ἐκφανεῖ παιδείαν διδασκαλίασ αὐτοῦ καὶ ἐν νόμῳ διαθήκησ Κυρίου καυχήσεται. αἰνέσουσι τὴν σύνεσιν αὐτοῦ πολλοί, ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ οὐκ ἐξαλειφθήσεται. οὐκ ἀποστήσεται τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ, καὶ ὄνομα αὐτοῦ ζήσεται εἰσ γενεὰσ γενεῶν. τὴν σοφίαν αὐτοῦ διηγήσονται ἔθνη, καὶ τὸν ἔπαινον αὐτοῦ ἐξαγγελεῖ ἐκκλησία. ἐὰν ἐμμείνῃ, ὄνομα καταλείψει ἢ χίλιοι, καὶ ἐὰν ἀναπαύσηται, ἐμποιήσει αὐτῷ. Ἔτι διανοηθεὶσ ἐκδιηγήσομαι καὶ ὡσ διχομηνία ἐπληρώθην. εἰσακούσατέ μου, υἱοὶ ὅσιοι, καὶ βλαστήσατε ὡσ ρόδον φυόμενον ἐπὶ ρεύματοσ ὑγροῦ καὶ ὡσ λίβανοσ εὐωδιάσατε ὀσμὴν καὶ ἀνθήσατε ἄνθοσ ὡσ κρίνον, διάδοτε ὀσμὴν καὶ αἰνέσατε ᾆσμα. εὐλογήσατε Κύριον ἐπὶ πᾶσι τοῖσ ἔργοισ, δότε τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μεγαλωσύνην καὶ ἐξομολογήσασθε ἐν αἰνέσει αὐτοῦ, ἐν ᾠδαῖσ χειλέων καὶ ἐν κινύραισ καὶ οὕτωσ ἐρεῖτε ἐν ἐξομολογήσει. Τὰ ἔργα Κυρίου πάντα ὅτι καλὰ σφόδρα, καὶ πᾶν πρόσταγμα ἐν καιρῷ αὐτοῦ ἔσται. οὐκ ἔστιν εἰπεῖν. τί τοῦτο̣ εἰσ τί τοῦτο̣ πάντα γὰρ ἐν καιρῷ αὐτοῦ ζητηθήσεται. ἐν λόγῳ αὐτοῦ ἔστη ὡσ θημωνία ὕδωρ, καὶ ἐν ρήματι στόματοσ αὐτοῦ ἀποδοχεῖα ὑδάτων. ἐν προστάγματι αὐτοῦ πᾶσα ἡ εὐδοκία, καὶ οὐκ ἔστιν ὃσ ἐλαττώσει τὸ σωτήριον αὐτοῦ. ἔργα πάσησ σαρκὸσ ἐνώπιον αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔστι κρυβῆναι ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ. ἀπὸ τοῦ αἰῶνοσ εἰσ τὸν αἰῶνα ἐπέβλεψε, καὶ οὐθέν ἐστι θαυμάσιον ἐναντίον αὐτοῦ. οὐκ ἔστιν εἰπεῖν. τί τοῦτο̣ εἰσ τί τοῦτο̣ πάντα γὰρ εἰσ χρείασ αὐτῶν ἔκτισται. ἡ εὐλογία αὐτοῦ ὡσ ποταμὸσ ἐπεκάλυψε, καὶ ὡσ κατακλυσμὸσ ξηρὰν ἐμέθυσεν. οὕτωσ ὀργὴν αὐτοῦ ἔθνη κληρονομήσει, ὡσ μετέστρεψεν ὕδατα εἰσ ἅλμην. αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ τοῖσ ὁσίοισ εὐθεῖαι, οὕτωσ τοῖσ ἀνόμοισ προσκόμματα. ἀγαθὰ τοῖσ ἀγαθοῖσ ἔκτισται ἀπ̓ ἀρχῆσ, οὕτωσ τοῖσ ἁμαρτωλοῖσ κακά. ἀρχὴ πάσησ χρείασ εἰσ ζωὴν ἀνθρώπου, ὕδωρ, πῦρ, καὶ σίδηροσ καὶ ἅλασ καὶ σεμίδαλισ πυροῦ καὶ μέλι καὶ γάλα, αἷμα σταφυλῆσ καὶ ἔλαιον καὶ ἱμάτιον. ταῦτα πάντα τοῖσ εὐσεβέσιν εἰσ ἀγαθά, οὕτωσ τοῖσ ἁμαρτωλοῖσ τραπήσεται εἰσ κακά. ἔστι πνεύματα, ἃ εἰσ ἐκδίκησιν ἔκτισται καὶ ἐν θυμῷ αὐτοῦ ἐστερέωσαν μάστιγασ αὐτῶν. ἐν καιρῷ συντελείασ ἰσχὺν ἐκχεοῦσι καὶ τὸν θυμὸν τοῦ ποιήσαντοσ αὐτοὺσ κοπάσουσι. πῦρ καὶ χάλαζα καὶ λιμὸσ καὶ θάνατοσ, πάντα ταῦτα εἰσ ἐκδίκησιν ἔκτισται. θηρίων ὀδόντεσ καὶ σκορπίοι καὶ ἔχεισ καὶ ρομφαία ἐκδικοῦσα εἰσ ὄλεθρον ἀσεβεῖσ. ἐν τῇ ἐντολῇ αὐτοῦ εὐφρανθήσονται καὶ ἐπὶ τῆσ γῆσ εἰσ χρείασ ἑτοιμασθήσονται καὶ ἐν τοῖσ καιροῖσ αὐτῶν οὐ παραβήσονται λόγον. διὰ τοῦτο ἐξ ἀρχῆσ ἐστηρίχθην καὶ διενοήθην καὶ ἐν γραφῇ ἀφῆκα. τὰ ἔργα Κυρίου πάντα ἀγαθὰ καὶ πᾶσαν χρείαν ἐν ὥρᾳ αὐτῆσ χορηγήσει. καὶ οὐκ ἔστιν εἰπεῖν. τοῦτο τούτου πονηρότερον, πάντα γὰρ ἐν καιρῷ εὐδοκιμηθήσεται. καὶ νῦν ἐν πάσῃ καρδίᾳ καὶ στόματι ὑμνήσατε καὶ εὐλογήσατε τὸ ὄνομα Κυρίου. ΑΣΧΟΛΙΑ μεγάλη ἔκτισται παντὶ ἀνθρώπῳ καὶ ζυγὸσ βαρὺσ ἐπὶ υἱοὺσ Ἀδὰμ ἀφ̓ ἡμέρασ ἐξόδου ἐκ γαστρὸσ μητρὸσ αὐτῶν ἕωσ ἡμέρασ ἐπιστροφῆσ εἰσ μητέρα πάντων.

τοὺσ διαλογισμοὺσ αὐτῶν καὶ φόβον καρδίασ, ἐπίνοια προσδοκίασ, ἡμέρα τελευτῆσ. ἀπὸ καθημένου ἐπὶ θρόνου ἐν δόξῃ καὶ ἕωσ τεταπεινωμένου ἐν γῇ καὶ σποδῷ, ἀπὸ φοροῦντοσ ὑάκινθον καὶ στέφανον καὶ ἕωσ περιβαλλομένου ὠμόλινον, θυμὸσ καὶ ζῆλοσ καὶ ταραχὴ καὶ σάλοσ καὶ φόβοσ θανάτου καὶ μηνίαμα καὶ ἔρισ. καὶ ἐν καιρῷ ἀναπαύσεωσ ἐπὶ κοίτησ ὕπνοσ νυκτὸσ ἀλλοιοῖ γνῶσιν αὐτοῦ. ὀλίγον ὡσ οὐδὲν ἐν ἀναπαύσει, καὶ ἀπ̓ ἐκείνου ἐν ὕπνοισ ὡσ ἐν ἡμέρᾳ σκοπιᾶσ τεθορυβημένοσ ἐν ὁράσει καρδίασ αὐτοῦ, ὡσ ἐκπεφευγὼσ ἀπὸ προσώπου πολέμου. ἐν καιρῷ σωτηρίασ αὐτοῦ ἐξηγέρθη καὶ ἀποθαυμάζων εἰσ οὐδένα φόβον. μετὰ πάσησ σαρκὸσ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ, καὶ ἐπὶ ἁμαρτωλῶν ἑπταπλάσια πρὸσ ταῦτα. θάνατοσ καὶ αἷμα καὶ ἔρισ καὶ ρομφαία, ἐπαγωγαί, λιμὸσ καὶ σύντριμμα καὶ μάστιξ, ἐπὶ τοὺσ ἀνόμουσ ἐκτίσθη ταῦτα πάντα, καὶ δἰ αὐτοὺσ ἐγένετο ὁ κατακλυσμόσ. πάντα, ὅσα ἀπὸ γῆσ, εἰσ γῆν ἀναστρέφει, καὶ ἀπὸ ὑδάτων εἰσ θάλασσαν ἀνακάμπτει. Πᾶν δῶρον καὶ ἀδικία ἐξαλειφθήσεται, καὶ πίστισ εἰσ τὸν αἰῶνα στήσεται. χρήματα ἀδίκων ὡσ ποταμὸσ ξηρανθήσεται καὶ ὡσ βροντὴ μεγάλη ἐν ὑετῷ ἐξηχήσει. ἐν τῷ ἀνοῖξαι αὐτὸν χεῖρασ εὐφρανθήσεται, οὕτωσ οἱ παραβαίνοντεσ εἰσ συντέλειαν ἐκλείψουσιν. ἔκγονα ἀσεβῶν οὐ πληθύνει κλάδουσ, καὶ ρίζαι ἀκάθαρτοι ἐπ̓ ἀκροτόμου πέτρασ. ἄχει ἐπὶ παντὸσ ὕδατοσ καὶ χείλουσ ποταμοῦ πρὸ παντὸσ χόρτου ἐκτιλήσεται. χάρισ ὡσ παράδεισοσ ἐν εὐλογίαισ, καὶ ἐλεημοσύνη εἰσ τὸν αἰῶνα διαμένει. Ζωὴ αὐτάρκουσ ἐργάτου γλυκανθήσεται, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα ὁ εὑρίσκων θησαυρόν. τέκνα καὶ οἰκοδομὴ πόλεωσ στηρίζουσιν ὄνομα, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα γυνὴ ἄμωμοσ λογίζεται. οἶνοσ καὶ μουσικὰ εὐφραίνουσι καρδίαν, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα ἀγάπησισ σοφίασ. αὐλὸσ καὶ ψαλτήριον ἡδύνουσι μέλι, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα γλῶσσα ἡδεῖα. χάριν καὶ κάλλοσ ἐπιθυμήσει ὁ ὀφθαλμόσ σου, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα χλόην σπόρου. φίλοσ καὶ ἑταῖροσ εἰσ καιρὸν ἀπαντῶντεσ, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα γυνὴ μετὰ ἀνδρόσ. ἀδελφοὶ καὶ βοήθεια εἰσ καιρὸν θλίψεωσ, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα ἐλεημοσύνη ρύσεται. χρυσίον καὶ ἀργύριον ἐπιστήσουσι πόδα, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα βουλὴ εὐδοκιμεῖται. χρήματα καὶ ἰσχὺσ ἀνυψώσουσι καρδίαν, καὶ ὑπὲρ ἀμφότερα φόβοσ Κυρίου. οὐκ ἔστιν ἐν φόβῳ Κυρίου ἐλάττωσισ, καὶ οὐκ ἔστιν ἐπιζητῆσαι ἐν αὐτῷ βοήθειαν. φόβοσ Κυρίου ὡσ παράδεισοσ εὐλογίασ, καὶ ὑπὲρ πᾶσαν δόξαν ἐκάλυψαν αὐτόν. Τέκνον, ζωὴν ἐπαιτήσεωσ μὴ βιώσῃσ. κρεῖσσον ἀποθανεῖν ἢ ἐπαιτεῖν. ἀνὴρ βλέπων εἰσ τράπεζαν ἀλλοτρίαν, οὐκ ἔστιν αὐτοῦ ὁ βίοσ ἐν λογισμῷ ζωῆσ, ἀλισγήσει ψυχὴν αὐτοῦ ἐν ἐδέσμασιν ἀλλοτρίοισ. ἀνὴρ δὲ ἐπιστήμων καὶ πεπαιδευμένοσ φυλάξεται. ἐν στόματι ἀναιδοῦσ γλυκανθήσεται ἐπαίτησισ, καὶ ἐν κοιλίᾳ αὐτοῦ πῦρ καήσεται. Ω ΘΑΝΑΤΕ, ὡσ πικρόν σου τὸ μνημόσυνόν ἐστιν ἀνθρώπῳ εἰρηνεύοντι ἐν τοῖσ ὑπάρχουσιν αὐτοῦ ἀνδρὶ ἀπερισπάστῳ καὶ εὐοδουμένῳ ἐν πᾶσι καὶ ἔτι ἰσχύοντι ἐπιδέξασθαι τροφήν.

ὦ θάνατε, καλόν σου τὸ κρίμα ἐστὶν ἀνθρώπῳ ἐπιδεομένῳ καὶ ἐλασσουμένῳ ἰσχύϊ, ἐσχατογήρῳ καὶ περισπωμένῳ περὶ πάντων καὶ ἀπειθοῦντι καὶ ἀπολωλεκότι ὑπομονήν. μὴ εὐλαβοῦ κρίμα θανάτου, μνήσθητι προτέρων σου καὶ ἐσχάτων. τοῦτο τὸ κρίμα παρὰ Κυρίου πάσῃ σαρκί, καὶ τί ἀπαναίνῃ ἐν εὐδοκίᾳ Ὑψίστου̣ εἴτε δέκα εἴτε ἑκατὸν εἴτε χίλια ἔτη, οὐκ ἔστιν ἐν ᾅδου ἐλεγμὸσ ζωῆσ. Τέκνα βδελυκτὰ γίνεται τέκνα ἁμαρτωλῶν καὶ συναναστρεφόμενα παροικίαισ ἀσεβῶν. τέκνων ἁμαρτωλῶν ἀπολεῖται κληρονομία, καὶ μετὰ τοῦ σπέρματοσ αὐτῶν ἐνδελεχιεῖ ὄνειδοσ. πατρὶ ἀσεβεῖ μέμψεται τέκνα, ὅτι δἰ αὐτὸν ὀνειδισθήσονται. οὐαὶ ὑμῖν, ἄνδρεσ ἀσεβεῖσ, οἵτινεσ ἐγκατελίπετε νόμον Θεοῦ Ὑψίστου. καὶ ἐὰν γεννηθῆτε, εἰσ κατάραν γεννηθήσεσθε, καὶ ἐὰν ἀποθάνητε, εἰσ κατάραν μερισθήσεσθε. πάντα ὅσα ἐκ γῆσ, εἰσ γῆν ἀπελεύσεται, οὕτωσ ἀσεβεῖσ ἀπὸ κατάρασ εἰσ ἀπώλειαν. Πένθοσ ἀνθρώπων ἐν σώμασιν αὐτῶν, ὄνομα δὲ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἀγαθὸν ἐξαλειφθήσεται. φρόντισον περὶ ὀνόματοσ, αὐτὸ γάρ σοι διαμένει ἢ χίλιοι μεγάλοι θησαυροὶ χρυσίου. ἀγαθῆσ ζωῆσ ἀριθμὸσ ἡμερῶν, καὶ ἀγαθὸν ὄνομα εἰσ αἰῶνα διαμενεῖ. παιδείαν ἐν εἰρήνῃ συντηρήσατε, τέκνα. σοφία δὲ κεκρυμμένη καὶ θησαυρὸσ ἀφανήσ, τίσ ὠφέλεια ἐν ἀμφοτέροισ̣ κρείσσων ἄνθρωποσ ἀποκρύπτων τὴν μωρίαν αὐτοῦ ἢ ἄνθρωποσ ἀποκρύπτων τὴν σοφίαν αὐτοῦ. τοιγαροῦν ἐντράπητε ἐπὶ τῷ ρήματί μου. οὐ γάρ ἐστι πᾶσαν αἰσχύνην διαφυλάξαι καλόν, καὶ οὐ πάντα πᾶσιν ἐν πίστει εὐδοκιμεῖται. αἰσχύνεσθε ἀπὸ πατρὸσ καὶ μητρὸσ περὶ πορνείασ καὶ ἀπὸ ἡγουμένου καὶ δυνάστου περὶ ψεύδουσ, ἀπὸ κριτοῦ καὶ ἄρχοντοσ περὶ πλημμελείασ, ἀπὸ συναγωγῆσ καὶ λαοῦ περὶ ἀνομίασ, ἀπὸ κοινωνοῦ καὶ φίλου περὶ ἀδικίασ καὶ ἀπὸ τόπου, οὗ παροικεῖσ, περὶ κλοπῆσ, ἀπὸ ἀληθείασ Θεοῦ καὶ διαθήκησ καὶ ἀπὸ πήξεωσ ἀγκῶνοσ ἐπ̓ ἄρτοισ, ἀπὸ σκορακισμοῦ λήψεωσ καὶ δόσεωσ καὶ ἀπὸ ἀσπαζομένων περὶ σιωπῆσ, ἀπὸ ὁράσεωσ γυναικὸσ ἑταίρασ καὶ ἀπὸ ἀποστροφῆσ προσώπου συγγενοῦσ, ἀπὸ ἀφαιρέσεωσ μερίδοσ καὶ δόσεωσ καὶ ἀπὸ κατανοήσεωσ γυναικὸσ ὑπάνδρου, ἀπὸ περιεργείασ παιδίσκησ αὐτοῦ, καὶ μὴ ἐπιστῇσ ἐπὶ τὴν κοίτην αὐτῆσ. ἀπὸ φίλων περὶ λόγων ὀνειδισμοῦ, καὶ μετὰ τὸ δοῦναι μὴ ὀνείδιζε, ἀπὸ δευτερώσεωσ καὶ λόγου ἀκοῆσ, καὶ ἀπὸ ἀποκαλύψεων λόγων κρυφίων. καὶ ἔσῃ αἰσχυντηρὸσ ἀληθινῶσ καὶ εὑρίσκων χάριν ἔναντι παντὸσ ἀνθρώπου. ΜΗ περὶ τούτων αἰσχυνθῇσ, καὶ μὴ λάβῃσ πρόσωπον τοῦ ἁμαρτάνειν.

περὶ νόμου Ὑψίστου καὶ διαθήκησ καὶ περὶ κρίματοσ δικαιῶσαι τὸν ἀσεβῆ, περὶ λόγου κοινωνοῦ καὶ ὁδοιπόρων καὶ περὶ δόσεωσ κληρονομίασ ἑταίρων, περὶ ἀκριβείασ ζυγοῦ καὶ σταθμίων, περὶ κτήσεωσ πολλῶν καὶ ὀλίγων, περὶ διαφόρου πράσεωσ ἐμπόρων καὶ περὶ παιδείασ τέκνων πολλῆσ καὶ οἰκέτῃ πονηρῷ πλευρὰν αἱμάξαι. ἐπὶ γυναικὶ πονηρᾷ καλὸν σφραγίσ, καὶ ὅπου χεῖρεσ πολλαί, κλεῖσον. ὃ ἐὰν παραδίδωσ, ἐν ἀριθμῷ καὶ σταθμῷ, καὶ δόσισ καὶ λῆψισ, πάντα ἐν γραφῇ. περὶ παιδείασ ἀνοήτου καὶ μωροῦ καὶ ἐσχατογήρου κρινομένου πρὸσ νέουσ. καὶ ἔσῃ πεπαιδευμένοσ ἀληθινῶσ καὶ δεδοκιμασμένοσ ἔναντι παντὸσ ζῶντοσ. Θυγάτηρ πατρὶ ἀπόκρυφοσ ἀγρυπνία, καὶ ἡ μέριμνα αὐτῆσ ἀφιστᾷ ὕπνον. ἐν νεότητι αὐτῆσ μήποτε παρακμάσῃ, καὶ συνῳκηκυῖα μήποτε μισηθῇ. ἐν παρθενίᾳ μήποτε βεβηλωθῇ καὶ ἐν τοῖσ πατρικοῖσ αὐτῆσ ἔγκυοσ γένηται. μετὰ ἀνδρὸσ οὖσα μήποτε παραβῇ, καὶ συνῳκηκυῖα, μήποτε στειρωθῇ. ἐπὶ θυγατρὶ ἀδιατρέπτῳ στερέωσον φυλακήν, μήποτε ποιήσῃ σε ἐπίχαρμα ἐχθροῖσ, λαλιὰν ἐν πόλει καὶ ἔκκλητον λαοῦ, καὶ καταισχύνῃ σε ἐν πλήθει πολλῶν. παντὶ ἀνθρώπῳ μὴ ἔμβλεπε ἐν κάλλει καὶ ἐν μέσῳ γυναικῶν μὴ συνέδρευε. ἀπὸ γὰρ ἱματίων ἐκπορεύεται σὴσ καὶ ἀπὸ γυναικὸσ πονηρία γυναικόσ. κρείσσων πονηρία ἀνδρὸσ ἢ ἀγαθοποιὸσ γυνή, καὶ γυνὴ καταισχύνουσα εἰσ ὀνειδισμόν. Μνησθήσομαι δὴ τὰ ἔργα Κυρίου, καὶ ἃ ἑώρακα ἐκδιηγήσομαι. ἐν λόγοισ Κυρίου τὰ ἔργα αὐτοῦ. ἥλιοσ φωτίζων κατὰ πᾶν ἐπέβλεψε, καὶ τῆσ δόξησ αὐτοῦ πλῆρεσ τὸ ἔργον αὐτοῦ. οὐκ ἐνεποίησε τοῖσ ἁγίοισ Κύριοσ ἐκδιηγήσασθαι πάντα τὰ θαυμάσια αὐτοῦ, ἃ ἐστερέωσε Κύριοσ ὁ παντοκράτωρ στηριχθῆναι ἐν δόξῃ αὐτοῦ τὸ πᾶν. ἄβυσσον καὶ καρδίαν ἐξίχνευσε καὶ ἐν πανουργεύμασιν αὐτῶν διενοήθη. ἔγνω γὰρ ὁ Κύριοσ πᾶσαν εἴδησιν καὶ ἐνέβλεψεν εἰσ σημεῖον αἰῶνοσ, ἀπαγγέλλων τὰ παρεληλυθότα καὶ ἐπεσόμενα καὶ ἀποκαλύπτων ἴχνη ἀποκρύφων. οὐ παρῆλθεν αὐτὸν πᾶν διανόημα, οὐκ ἐκρύβη ἀπ̓ αὐτοῦ οὐδὲ εἷσ λόγοσ. τὰ μεγαλεῖα τῆσ σοφίασ αὐτοῦ ἐκόσμησε, καὶ ὡσ ἔστι πρὸ τοῦ αἰῶνοσ καὶ εἰσ τὸν αἰῶνα. οὔτε προσετέθη οὔτε ἠλαττώθη, καὶ οὐ προσεδεήθη οὐδενὸσ συμβούλου. ὡσ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐπιθυμητὰ καὶ ὡσ σπινθῆρόσ ἐστι θεωρῆσαι. πάντα ταῦτα ζῇ καὶ μένει εἰσ τὸν αἰῶνα ἐν πάσαισ χρείαισ, καὶ πάντα ὑπακούει. πάντα δισσά, ἓν κατέναντι τοῦ ἑνόσ, καὶ οὐκ ἐποίησεν οὐδὲν ἐλλεῖπον. ἓν τοῦ ἑνὸσ ἐστερέωσε τὰ ἀγαθά, καὶ τίσ πλησθήσεται ὁρῶν δόξαν αὐτοῦ̣ ΓΑΥΡΙΑΜΑ ὕψουσ στερέωμα καθαριότητοσ, εἶδοσ οὐρανοῦ ἐν ὁράματι δόξησ.

ἥλιοσ ἐν ὀπτασίᾳ διαγγέλων ἐν ἐξόδῳ, σκεῦοσ θαυμαστόν, ἔργον Ὑψίστου. ἐν μεσημβρίᾳ αὐτοῦ ἀναξηραίνει χώραν, καὶ ἐναντίον καύματοσ αὐτοῦ τίσ ὑποστήσεται̣ κάμινον φυσῶν ἐν ἔργοισ καύματοσ, τριπλασίωσ ἥλιοσ ἐκκαίων ὄρη. ἀτμίδασ πυρώδεισ ἐκφυσῶν καὶ ἐκλάμπων ἀκτῖνασ ἀμαυροῖ ὀφθαλμούσ. μέγασ Κύριοσ ὁ ποιήσασ αὐτόν, καὶ ἐν λόγοισ αὐτοῦ κατέσπευσε πορείαν. ‐ Καὶ ἡ σελήνη ἐν πᾶσιν εἰσ καιρὸν αὐτῆσ, ἀνάδειξιν χρόνων καὶ σημεῖον αἰῶνοσ. ἀπὸ σελήνησ σημεῖον ἑορτῆσ, φωστὴρ μειούμενοσ ἐπὶ συντελείασ. μὴν κατὰ τὸ ὄνομα αὐτῆσ ἐστιν, αὐξανομένη θαυμαστῶσ ἐν ἀλλοιώσει, σκεῦοσ παρεμβολῶν ἐν ὕψει, ἐν στερεώματι οὐρανοῦ ἐκλάμπων. κάλλοσ οὐρανοῦ, δόξα ἄστρων, κόσμοσ φωτίζων ἐν ὑψίστοισ Κυρίου. ἐν λόγοισ ἁγίου στήσονται κατὰ κρίμα καὶ οὐ μὴ ἐκλυθῶσιν ἐν φυλακαῖσ αὐτῶν. ἰδὲ τόξον καὶ εὐλόγησον τὸν ποιήσαντα αὐτό, σφόδρα ὡραῖον ἐν τῷ αὐγάσματι αὐτοῦ. ἐγύρωσεν οὐρανὸν ἐν κυκλώσει δόξησ, χεῖρεσ Ὑψίστου ἐτάνυσαν αὐτό. ‐ Προστάγματι αὐτοῦ κατέσπευσε χιόνα καὶ ταχύνει ἀστραπὰσ κρίματοσ αὐτοῦ. διὰ τοῦτο ἠνεῴχθησαν θησαυροί, καὶ ἐξέπτησαν νεφέλαι ὡσ πετεινά. ἐν μεγαλείῳ αὐτοῦ ἴσχυσε νεφέλασ, καὶ διεθρύβησαν λίθοι χαλάζησ. καὶ ἐν ὀπτασίαισ αὐτοῦ σαλευθήσεται ὄρη, ἐν θελήματι πνεύσεται νότοσ. φωνὴ βροντῆσ αὐτοῦ ὠδίνησε γῆν καὶ καταιγὶσ Βορέου καὶ συστροφὴ πνεύματοσ. ὡσ πετεινὰ καθιπτάμενα πάσσει χιόνα, καὶ ὡσ ἀκρὶσ καταλύουσα ἡ κατάβασσ αὐτῆσ. κάλλοσ λευκότητοσ αὐτῆσ ἐκθαυμάσει ὀφθαλμόσ, καὶ ἐπὶ τοῦ ὑετοῦ αὐτῆσ ἐκστήσεται καρδία. καὶ πάχνην ὡσ ἅλα ἐπὶ γῆσ χέει, καὶ παγεῖσα γίνεται σκολόπων ἄκρα. ψυχρὸσ ἄνεμοσ Βορέησ πνεύσει, καὶ παγήσεται κρύσταλλοσ ἐφ̓ ὕδατοσ. ἐπὶ πᾶσαν συναγωγὴν ὕδατοσ καταλύσει, καὶ ὡσ θώρακα ἐνδύσεται τὸ ὕδωρ. καταφάγεται ὄρη καὶ ἔρημον ἐκκαύσει καὶ ἀποσβέσει χλόην ὡσ πῦρ. ἴασισ πάντων κατὰ σπουδὴν ὁμίχλη, δρόσοσ ἀπαντῶσα ἀπὸ καύσωνοσ ἱλαρώσει. ‐ Λογισμῷ αὐτοῦ ἐκόπασεν ἄβυσσον, καὶ ἐφύτευσεν ἐν αὐτῇ νήσουσ. οἱ πλέοντεσ τὴν θάλασσαν διηγοῦνται τὸν κίνδυνον αὐτῆσ, καὶ ἀκοαῖσ ὠτίων ἡμῶν θαυμάζομεν. καὶ ἐκεῖ τὰ παράδοξα καὶ θαυμάσια ἔργα, ποικιλία παντὸσ ζῴου, κτίσισ κητῶν. δἰ αὐτὸν εὐοδοῖ ἄγγελοσ αὐτοῦ, καὶ ἐν λόγῳ αὐτοῦ σύγκειται πάντα. Πολλὰ ἐροῦμεν καὶ οὐ μὴ ἐφικώμεθα, καὶ συντέλεια λόγων. τὸ πᾶν ἐστιν αὐτόσ. δοξάζοντεσ ποῦ ἰσχύσομεν̣ αὐτὸσ γὰρ ὁ μέγασ παρὰ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ. φοβερὸσ Κύριοσ καὶ σφόδρα μέγασ, καὶ θαυμαστὴ ἡ δυναστεία αὐτοῦ. δοξάζοντεσ Κύριον ὑψώσατε, καθόσον ἂν δύνησθε, ὑπερέξει γὰρ καὶ ἔτι. καὶ ὑψοῦντεσ αὐτὸν πληθύνατε ἐν ἰσχύϊ. μὴ κοπιᾶτε, οὐ γὰρ μὴ ἐφίκησθε. τίσ ἑώρακεν αὐτὸν καὶ ἐκδιηγήσεται̣ καὶ τίσ μεγαλυνεῖ αὐτὸν καθώσ ἐστι̣ πολλὰ ἀπόκρυφά ἐστι μείζονα τούτων, ὀλίγα γὰρ ἑωράκαμεν τῶν ἔργων αὐτοῦ. πάντα γὰρ ἐποίησεν ὁ Κύριοσ, καὶ τοῖσ εὐσεβέσιν ἔδωκε σοφίαν. ΠΑΤΕΡΩΝ ΥΜΝΟΣ. ‐ Αἰνέσωμεν δὴ ἄνδρασ ἐνδόξουσ καὶ τοὺσ πατέρασ ἡμῶν τῇ γενέσει.

πολλὴν δόξαν ἔκτισεν ὁ Κύριοσ, τὴν μεγαλωσύνην αὐτοῦ ἀπ̓ αἰῶνοσ. κυριεύοντεσ ἐν ταῖσ βασιλείαισ αὐτῶν καὶ ἄνδρεσ ὀνομαστοὶ ἐν δυνάμει. βουλεύοντεσ ἐν συνέσει αὐτῶν, ἀπηγγελκότεσ ἐν προφητείαισ. ἡγούμενοι λαοῦ ἐν διαβουλίοισ καὶ συνέσει γραμματείασ λαοῦ, σοφοὶ λόγοι ἐν παιδείᾳ αὐτῶν. ἐκζητοῦντεσ μέλη μουσικῶν καὶ διηγούμενοι ἔπη ἐν γραφῇ. ἄνδρεσ πλούσιοι κεχορηγημένοι ἰσχύϊ, εἰρηνεύοντεσ ἐν παροικίαισ αὐτῶν. πάντεσ οὗτοι ἐν γενεαῖσ ἐδοξάσθησαν, καὶ ἐν ταῖσ ἡμέραισ αὐτῶν καύχημα. εἰσὶν αὐτῶν οἳ κατέλιπον ὄνομα τοῦ ἐκδιηγήσασθαι ἐπαίνουσ. καὶ εἰσὶν ὧν οὐκ ἔστι μνημόσυνον καὶ ἀπώλοντο ὡσ οὐχ ὑπάρξαντεσ καὶ ἐγένοντο ὡσ οὐ γεγονότεσ καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν μετ̓ αὐτούσ. ἀλλ̓ ἢ οὗτοι ἄνδρεσ ἐλέουσ, ὧν αἱ δικαιοσύναι οὐκ ἐπελήσθησαν. μετὰ τοῦ σπέρματοσ αὐτῶν διαμενεῖ ἀγαθὴ κληρονομία, ἔκγονα αὐτῶν. ἐν ταῖσ διαθήκαισ ἔστη σπέρμα αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν δἰ αὐτούσ. ἕωσ αἰῶνοσ μενεῖ σπέρμα αὐτῶν, καὶ ἡ δόξα αὐτῶν οὐκ ἐξαλειφθήσεται. τὰ σώματα αὐτῶν ἐν εἰρήνῃ ἐτάφη, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῶν ζῇ εἰσ γενεάσ. σοφίαν αὐτῶν διηγήσονται λαοί, καὶ τὸν ἔπαινον ἐξαγγέλλει ἐκκλησία. Ἐνὼχ εὐηρέστησε Κυρίῳ καὶ μετετέθη, ὑπόδειγμα μετανοίασ ταῖσ γενεαῖσ. Νῶε εὑρέθη τέλειοσ δίκαιοσ, ἐν καιρῷ ὀργῆσ ἐγένετο ἀντάλλαγμα. διὰ τοῦτον ἐγενήθη κατάλειμμα τῇ γῇ, ὅτε ἐγένετο κατακλυσμόσ. διαθῆκαι αἰῶνοσ ἐτέθησαν πρὸσ αὐτόν, ἵνα μὴ ἐξαλειφθῇ κατακλυσμῷ πᾶσα σάρξ. ‐ Ἁβραὰμ μέγασ πατὴρ πλήθουσ ἐθνῶν, καὶ οὐχ εὑρέθη ὅμοιοσ ἐν τῇ δόξῃ. ὃσ συνετήρησε νόμον Ὑψίστου καὶ ἐγένετο ἐν διαθήκῃ μετ̓ αὐτοῦ. ἐν σαρκὶ αὐτοῦ ἔστησε διαθήκην καὶ ἐν πειρασμῷ εὑρέθη πιστόσ. διὰ τοῦτο ἐν ὅρκῳ ἔστησεν αὐτῷ ἐνευλογηθῆναι ἔθνη ἐν τῷ σπέρματι αὐτοῦ, πληθῦναι αὐτὸν ὡσ χοῦν τῆσ γῆσ καὶ ὡσ ἄστρα ἀνυψῶσαι τὸ σπέρμα αὐτοῦ καὶ κατακληρονομῆσαι αὐτοὺσ ἀπὸ θαλάσσησ ἕωσ θαλάσσησ καὶ ἀπὸ ποταμοῦ ἕωσ ἄκρου γῆσ. καὶ ἐν τῷ Ἰσαὰκ ἔστησεν οὕτωσ διὰ Ἁβραὰμ τὸν πατέρα αὐτοῦ εὐλογίαν πάντων ἀνθρώπων καὶ διαθήκην καὶ κατέπαυσεν ἐπὶ κεφαλὴν Ἰακώβ. ἐπέγνω αὐτὸν ἐν εὐλογίαισ αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἐν κληρονομίᾳ. καὶ διέστειλε μερίδασ αὐτοῦ, ἐν φυλαῖσ ἐμέρισε δεκαδύο. ΚΑΙ ἐξήγαγεν ἐξ αὐτοῦ ἄνδρα ἐλέουσ εὑρίσκοντα χάριν ἐν ὀφθαλμοῖσ πάσησ σαρκόσ, ἠγαπημένον ὑπὸ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, Μωυσῆν, οὗ τὸ μνημόσυνον ἐν εὐλογίαισ.

ὡμοίωσεν αὐτὸν δόξῃ ἁγίων καὶ ἐμεγάλυνεν αὐτὸν ἐν φόβοισ ἐχθρῶν. ἐν λόγοισ αὐτοῦ σημεῖα κατέπαυσεν, ἐδόξασεν αὐτὸν κατὰ πρόσωπον βασιλέων. ἐνετείλατο αὐτῷ πρὸσ λαὸν αὐτοῦ καὶ ἔδειξεν αὐτῷ τῆσ δόξησ αὐτοῦ. ἐν πίστει καὶ πραΰτητι αὐτὸν ἡγίασεν, ἐξελέξατο αὐτὸν ἐκ πάσησ σαρκόσ. ἠκούτισεν αὐτὸν τῆσ φωνῆσ αὐτοῦ καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰσ τὸν γνόφον καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κατὰ πρόσωπον ἐντολάσ, νόμον ζωῆσ καὶ ἐπιστήμησ διδάξαι τὸν Ἰακὼβ διαθήκην καὶ κρίματα αὐτοῦ τὸν Ἰσραήλ. ‐ Ἀαρὼν ὕψωσεν ἅγιον ὅμοιον αὐτῷ ἀδελφὸν αὐτοῦ ἐκ φυλῆσ Λευί̈. ἔστησεν αὐτῷ διαθήκην αἰῶνοσ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἱερατείαν λαοῦ. ἐμακάρισεν αὐτὸν ἐν εὐκοσμίᾳ καὶ περιέζωσεν αὐτὸν στολὴν δόξησ. ἐνέδυσεν αὐτὸν συντέλειαν καυχήματοσ καὶ ἐστερέωσεν αὐτὸν σκεύεσιν ἰσχύοσ, περισκελῆ καὶ ποδήρη καὶ ἐπωμίδα, καὶ ἐκύκλωσεν αὐτὸν ροί̈σκοισ χρυσοῖσ, κώδωσι πλείστοισ κυκλόθεν, ἠχῆσαι φωνὴν ἐν βήμασιν αὐτοῦ, ἀκουστὸν ποιῆσαι ἦχον ἐν ναῷ εἰσ μνημόσυνον υἱοῖσ λαοῦ αὐτοῦ. στολῇ ἁγίᾳ, χρυσῷ καὶ ὑακίνθῳ καὶ πορφύρᾳ, ἔργῳ ποικιλτοῦ, λογείῳ κρίσεωσ, δήλοισ ἀληθείασ, κεκλωσμένῃ κόκκῳ, ἔργῳ τεχνίτου, λίθοισ πολυτελέσι γλύμματοσ σφραγῖδοσ, ἐν δέσει χρυσίου, ἔργῳ λιθουργοῦ, εἰσ μνημόσυνον ἐν γραφῇ κεκολαμμένῃ κατ̓ ἀριθμὸν φυλῶν Ἰσραήλ. στέφανον χρυσοῦν ἐπάνω κιδάρεωσ, ἐκτύπωμα σφραγῖδοσ ἁγιάσματοσ, καύχημα τιμῆσ, ἔργον ἰσχύοσ, ἐπιθυμήματα ὀφθαλμῶν κοσμούμενα ὡραῖα. πρὸ αὐτοῦ οὐ γέγονε τοιαῦτα ἕωσ αἰῶνοσ, οὐκ ἐνεδύσατο ἀλλογενὴσ πλὴν τῶν υἱῶν αὐτοῦ μόνον καὶ τὰ ἔκγονα αὐτοῦ διαπαντόσ. θυσίαι αὐτοῦ ὁλοκαρπωθήσονται καθημέραν ἐνδελεχῶσ δίσ. ἐπλήρωσε Μωσῆσ τὰσ χεῖρασ καὶ ἔχρισεν αὐτὸν ἐν ἐλαίῳ ἁγίῳ. ἐγενήθη αὐτῷ εἰσ διαθήκην αἰώνιον καὶ ἐν τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἐν ἡμέραισ οὐρανοῦ λειτουργεῖν αὐτῷ ἅμα καὶ ἱερατεύειν καὶ εὐλογεῖν τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ. ἐξελέξατο αὐτὸν ἀπὸ παντὸσ ζῶντοσ προσαγαγεῖν κάρπωσιν Κυρίῳ, θυμίαμα καὶ εὐωδίαν εἰσ μνημόσυνον, ἐξιλάσκεσθαι περὶ τοῦ λαοῦ σου. ἔδωκεν αὐτὸν ἐν ἐντολαῖσ αὐτοῦ ἐξουσίαν ἐν διαθήκαισ κριμάτων διδάξαι τὸν Ἰακὼβ τὰ μαρτύρια καὶ ἐν νόμῳ αὐτοῦ φωτίσαι Ἰσραήλ. ἐπισυνέστησαν αὐτῷ ἀλλότριοι καὶ ἐζήλωσαν αὐτὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἄνδρεσ οἱ περὶ Δαθὰν καὶ Ἀβειρὼν καὶ ἡ συναγωγὴ Κορὲ ἐν θυμῷ καὶ ὀργῇ. εἶδε Κύριοσ καὶ οὐκ εὐδόκησε, καὶ συνετελέσθησαν ἐν θυμῷ ὀργῆσ. ἐποίησεν αὐτοῖσ τέρατα καταναλῶσαι ἐν πυρὶ φλογὸσ αὐτοῦ. καὶ προσέθηκεν Ἀαρὼν δόξαν καὶ ἔδωκεν αὐτῷ κληρονομίαν. ἀπαρχὰσ πρωτογεννημάτων ἐμέρισεν αὐτῷ, ἄρτον πρώτοισ ἡτοίμασε πλησμονήν. καὶ γὰρ θυσίασ Κυρίου φάγονται, ἃσ ἔδωκεν αὐτῷ τε καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ. πλὴν ἐν γῇ λαοῦ οὐ κληρονομήσει, καὶ μερὶσ οὐκ ἔστιν αὐτῷ ἐν λαῷ, αὐτὸσ γὰρ μερίσ σου καὶ κληρονομία. ‐ Καὶ Φινεὲσ υἱὸσ Ἐλεάζαρ τρίτοσ εἰσ δόξαν ἐν τῷ ζηλῶσαι αὐτὸν ἐν φόβῳ Κυρίου καὶ στῆναι αὐτὸν ἐν τροπῇ λαοῦ, ἐν ἀγαθότητι προθυμίασ ψυχῆσ αὐτοῦ. καὶ ἐξιλάσατο περὶ τοῦ Ἰσραήλ. διὰ τοῦτο ἐστάθη αὐτῷ διαθήκη εἰρήνησ προστατεῖν ἁγίων καὶ λαοῦ αὐτοῦ, ἵνα αὐτῷ ᾖ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἱερωσύνησ μεγαλεῖον εἰσ τοὺσ αἰῶνασ. καὶ διαθήκην τῷ Δαυὶδ υἱῷ Ἰεσσαὶ ἐκ φυλῆσ Ἰούδα, κληρονομία βασιλέωσ υἱοῦ ἐξ υἱοῦ μόνου. κληρονομία Ἀαρὼν καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ. δῴη ὑμῖν σοφίαν ἐν καρδίᾳ ὑμῶν κρίνειν τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν δικαιοσύνῃ, ἵνα μὴ ἀφανισθῇ τὰ ἀγαθὰ αὐτῶν καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν εἰσ γενεὰσ αὐτῶν. ΚΡΑΤΑΙΟΣ ἐν πολέμοισ Ἰησοῦσ Ναυῆ καὶ διάδοχοσ Μωυσῆ ἐν προφητείαισ, ὃσ ἐγένετο κατὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ μέγασ ἐπὶ σωτηρίᾳ ἐκλεκτῶν αὐτοῦ ἐκδικῆσαι ἐπεγειρομένουσ ἐχθρούσ, ὅπωσ κατακληρονομήσῃ τὸν Ἰσραήλ.

ὡσ ἐδοξάσθη ἐν τῷ ἐπᾶραι χεῖρασ αὐτοῦ καὶ ἐν τῷ ἐκτεῖναι ρομφαίαν ἐπὶ πόλεισ. τίσ πρότερον αὐτοῦ οὕτωσ ἔστη̣ τοὺσ γὰρ πολεμίουσ Κύριοσ αὐτὸσ ἐπήγαγεν. οὐχὶ ἐν χειρὶ αὐτοῦ ἀνεπόδισεν ὁ ἥλιοσ καὶ μία ἡμέρα ἐγενήθη πρὸσ δύο̣ ἐπεκαλέσατο τὸν Ὕψιστον δυνάστην ἐν τῷ θλῖψαι αὐτὸν ἐχθροὺσ κυκλόθεν, καὶ ἐπήκουσεν αὐτῶν μέγασ Κύριοσ ἐν λίθοισ χαλάζησ δυνάμεωσ κραταιᾶσ. κατέρραξεν ἐπ̓ ἔθνοσ πόλεμον καὶ ἐν καταβάσει ἀπώλεσεν ἀνθεστηκότασ, ἵνα γνῶσιν ἔθνη πανοπλίαν αὐτοῦ ὅτι ἐναντίον Κυρίου ὁ πόλεμοσ αὐτοῦ. καὶ γὰρ ἐπηκολούθησεν ὀπίσω δυνάστου. ‐ Καὶ ἐν ἡμέραισ Μωυσέωσ ἐποίησεν ἔλεοσ, αὐτὸσ καὶ Χάλεβ υἱὸσ Ἰεφοννῆ, ἀντιστῆναι ἔναντι ἐκκλησίασ, κωλῦσαι λαὸν ἀπὸ ἁμαρτίασ καὶ κοπάσαι γογγυσμὸν πονηρίασ. καὶ αὐτοὶ δύο ὄντεσ διεσώθησαν ἀπὸ ἑξακοσίων χιλιάδων πεζῶν, εἰσαγαγεῖν αὐτοὺσ εἰσ κληρονομίαν, εἰσ γῆν ρέουσαν γάλα καὶ μέλι. καὶ ἔδωκεν ὁ Κύριοσ τῷ Χάλεβ ἰσχύν, καὶ ἕωσ γήρουσ διέμεινεν αὐτῷ ἐπιβῆναι αὐτὸν ἐπὶ τὸ ὕψοσ τῆσ γῆσ, καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ κατέσχε κληρονομίαν, ὅπωσ ἴδωσι πάντεσ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ὅτι καλὸν τὸ πορεύεσθαι ὀπίσω Κυρίου.— Καὶ οἱ κριταί, ἕκαστοσ τῷ αὐτοῦ ὀνόματι, ὅσων οὐκ ἐξεπόρνευσεν ἡ καρδία καὶ ὅσοι οὐκ ἀπεστράφησαν ἀπὸ Κυρίου, εἴη τὸ μνημόσυνον αὐτῶν ἐν εὐλογίαισ. τὰ ὀστᾶ αὐτῶν ἀναθάλοι ἐκ τοῦ τόπου αὐτῶν καὶ τὸ ὄνομα αὐτῶν ἀντικαταλλασσόμενον ἐφ̓ υἱοῖσ δεδοξασμένων αὐτῶν. ‐ Ἠγαπημένοσ ὑπὸ Κυρίου αὐτοῦ Σαμουὴλ προφήτησ Κυρίου κατέστησε βασιλείαν καὶ ἔχρισεν ἄρχοντασ ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ. ἐν νόμῳ Κυρίου ἔκρινε συναγωγήν, καὶ ἐπεσκέψατο Κύριοσ τὸν Ἰακώβ. ἐν πίστει αὐτοῦ ἠκριβάσθη προφήτησ καὶ ἐγνώσθη ἐν πίστει αὐτοῦ πιστὸσ ὁράσεωσ. καὶ ἐπεκαλέσατο τὸν Κύριον δυνάστην ἐν τῷ θλῖψαι ἐχθροὺσ αὐτοῦ κυκλόθεν ἐν προσφορᾷ ἀρνὸσ γαλαθηνοῦ. καὶ ἐβρόντησεν ἀπ̓ οὐρανοῦ Κύριοσ καὶ ἐν ἤχῳ μεγάλῳ ἀκουστὴν ἐποίησε τὴν φωνὴν αὐτοῦ καὶ ἐξέτριψεν ἡγουμένουσ Τυρίων καὶ πάντασ ἄρχοντασ Φυλιστιείμ. καὶ πρὸ καιροῦ κοιμήσεωσ αἰῶνοσ ἐπεμαρτύρατο ἔναντι Κυρίου καὶ χριστοῦ αὐτοῦ. χρήματα καὶ ἕωσ ὑποδημάτων ἀπὸ πάσησ σαρκὸσ οὐκ εἴληφα. καὶ οὐκ ἐνεκάλεσεν αὐτῷ ἄνθρωποσ. καὶ μετὰ τὸ ὑπνῶσαι αὐτὸν ἐπροφήτευσε καὶ ὑπέδειξε βασιλεῖ τὴν τελευτὴν αὐτοῦ καὶ ἀνύψωσεν ἐκ γῆσ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἐν προφητείᾳ ἐξαλεῖψαι ἀνομίαν λαοῦ. ΚΑΙ μετὰ τοῦτο ἀνέστη Νάθαν προφητεύειν ἐν ἡμέραισ Δαυίδ.

ὥσπερ στέαρ ἀφωρισμένον ἀπὸ σωτηρίου, οὕτωσ Δαυὶδ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. ἐν λέουσιν ἔπαιξεν ὡσ ἐν ἐρίφοισ καὶ ἐν ἄρκοισ ὡσ ἐν ἄρνασι προβάτων. ἐν νεότητι αὐτοῦ οὐχὶ ἀπέκτεινε γίγαντα καὶ ἐξῇρεν ὀνειδισμὸν ἐκ λαοῦ ἐν τῷ ἐπᾶραι χεῖρα ἐν λίθῳ σφενδόνησ καὶ καταβαλεῖν γαυρίαμα τοῦ Γολιάθ̣ ἐπεκαλέσατο γὰρ Κύριον τὸν Ὕψιστον καὶ ἔδωκεν ἐν τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ κράτοσ ἐξᾶραι ἄνθρωπον δυνατὸν ἐν πολέμῳ, ἀνυψῶσαι κέρασ λαοῦ αὐτοῦ. οὕτωσ ἐν μυριάσιν ἐδόξασαν αὐτὸν καὶ ᾔνεσαν αὐτὸν ἐν εὐλογίαισ Κυρίου ἐν τῷ φέρεσθαι αὐτῷ διάδημα δόξησ. ἐξέτριψε γὰρ ἐχθροὺσ κυκλόθεν καὶ ἐξουδένωσε Φυλιστιεὶμ τοὺσ ὑπεναντίουσ. ἕωσ σήμερον συνέτριψεν αὐτῶν κέρασ. ἐν παντὶ ἔργῳ αὐτοῦ ἔδωκεν ἐξομολόγησιν ἁγίῳ Ὑψίστῳ ρήματι δόξησ. ἐν πάσῃ καρδίᾳ αὐτοῦ ὕμνησε καὶ ἠγάπησε τὸν ποιήσαντα αὐτόν. καὶ ἔστησε ψαλτῳδοὺσ κατέναντι τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἐξ ἠχοῦσ αὐτῶν γλυκαίνειν μέλη. ἔδωκεν ἐν ἑορταῖσ εὐπρέπειαν καὶ ἐκόσμησε καιροὺσ μέχρι συντελείασ ἐν τῷ αἰνεῖν αὐτοὺσ τὸ ἅγιον ὄνομα αὐτοῦ καὶ ἀπὸ πρωί̈ ἠχεῖν τὸ ἁγίασμα. Κύριοσ ἀφεῖλε τὰσ ἁμαρτίασ αὐτοῦ καὶ ἀνύψωσεν εἰσ αἰῶνα τὸ κέρασ αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ διαθήκην βασιλέων καὶ θρόνον δόξησ ἐν τῷ Ἰσραήλ. ‐ Μετὰ τοῦτον ἀνέστη υἱὸσ ἐπιστήμων καὶ δἰ αὐτὸν κατέλυσεν ἐν πλατυσμῷ. Σαλωμὼν ἐβασίλευσεν ἐν ἡμέραισ εἰρήνησ, ᾧ ὁ Θεὸσ κατέπαυσε κυκλόθεν, ἵνα στήσῃ οἶκον ἐπ̓ ὀνόματι αὐτοῦ καὶ ἑτοιμάσῃ ἁγίασμα εἰσ τὸν αἰῶνα. ὡσ ἐσοφίσθησ ἐν νεότητί σου καὶ ἐνεπλήσθησ ὡσ ποταμὸσ συνέσεωσ. γῆν ἐπεκάλυψεν ἡ ψυχή σου, καὶ ἐνέπλησασ ἐν παραβολαῖσ αἰνιγμάτων. εἰσ νήσουσ πόρρω ἀφίκετο τὸ ὄνομά σου, καὶ ἠγαπήθησ ἐν τῇ εἰρήνῃ σου. ἐν ᾠδαῖσ καὶ παροιμίαισ καὶ παραβολαῖσ καὶ ἐν ἑρμηνείαισ ἀπεθαύμασάν σε χῶραι. ἐν ὀνόματι Κυρίου τοῦ Θεοῦ τοῦ ἐπικεκλημένου Θεοῦ Ἰσραήλ, συνήγαγεσ ὡσ κασσίτερον τὸ χρυσίον καὶ ὡσ μόλυβδον ἐπλήθυνασ ἀργύριον. παρανέκλινασ τὰσ λαγόνασ σου γυναιξὶ καὶ ἐνεξουσιάσθησ ἐν τῷ σώματί σου. ἔδωκασ μῶμον ἐν τῇ δόξῃ σου καὶ ἐβεβήλωσασ τὸ σπέρμα σου ἐπαγαγεῖν ὀργὴν ἐπὶ τὰ τέκνα σου καὶ κατενύγην ἐπὶ τῇ ἀφροσύνῃ σου, γενέσθαι δίχα τυραννίδα καὶ ἐξ Ἐφραὶμ ἄρξαι βασιλείαν ἀπειθῆ. ὁ δὲ Κύριοσ οὐ μὴ καταλίπῃ τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ καὶ οὐ μὴ διαφθείρῃ ἀπὸ τῶν ἔργων αὐτοῦ, οὐδὲ μὴ ἐξαλείψῃ ἐκλεκτοῦ αὐτοῦ ἔκγονα καὶ σπέρμα τοῦ ἀγαπήσαντοσ αὐτὸν οὐ μὴ ἐξάρῃ. καὶ τῷ Ἰακὼβ ἔδωκε κατάλειμμα καὶ τῷ Δαυὶδ ἐξ αὐτοῦ ρίζαν. ‐ Καὶ ἀνεπαύσατο Σαλωμὼν μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ κατέλιπε μετ̓ αὐτὸν ἐκ τοῦ σπέρματοσ αὐτοῦ λαοῦ ἀφροσύνην καὶ ἐλασσούμενον συνέσει, Ροβοάμ, ὃσ ἀπέστησε λαὸν ἐκ βουλῆσ αὐτοῦ, καὶ Ἱεροβοὰμ υἱὸν Ναβάτ, ὃσ ἐξήμαρτε τὸν Ἰσραὴλ καὶ ἔδωκε τῷ Ἐφραὶμ ὁδὸν ἁμαρτίασ. καὶ ἐπληθύνθησαν αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν σφόδρα ἀποστῆσαι αὐτοὺσ ἀπὸ τῆσ γῆσ αὐτῶν. καὶ πᾶσαν πονηρίαν ἐξεζήτησαν, ἕωσ ἐκδίκησισ ἔλθῃ ἐπ̓ αὐτούσ. ΚΑΙ ἀνέστη Ἠλίασ προφήτησ ὡσ πῦρ, καὶ ὁ λόγοσ αὐτοῦ ὡσ λαμπὰσ ἐκαίετο.

ὃσ ἐπήγαγεν ἐπ̓ αὐτοὺσ λιμὸν καὶ τῷ ζήλῳ αὐτοῦ ὠλιγοποίησεν αὐτούσ. ἐν λόγῳ Κυρίου ἀνέσχεν οὐρανόν, κατήγαγεν οὕτωσ τρὶσ πῦρ. ὡσ ἐδοξάσθησ, Ἠλία, ἐν τοῖσ θαυμασίοισ σου. καὶ τίσ ὅμοιόσ σοι καυχᾶσθαι̣ ὁ ἐγείρασ νεκρὸν ἐκ θανάτου καὶ ἐξ ᾅδου ἐν λόγῳ Ὑψίστου. ὁ καταγαγὼν βασιλεῖσ εἰσ ἀπώλειαν καὶ δεδοξασμένουσ ἀπὸ κλίνησ αὐτῶν. ὁ ἀκούων ἐν Σινᾷ ἐλεγμὸν καὶ ἐν Χωρὴβ κρίματα ἐκδικήσεωσ. ὁ χρίων βασιλεῖσ εἰσ ἀνταπόδομα καὶ προφήτασ διαδόχουσ μετ̓ αὐτόν. ὁ ἀναληφθεὶσ ἐν λαίλαπι πυρὸσ ἐν ἅρματι ἵππων πυρίνων. ὁ καταγραφεὶσ ἐν ἐλεγμοῖσ εἰσ καιροὺσ κοπάσαι ὀργὴν πρὸ θυμοῦ, ἐπιστρέψαι καρδίαν πατρὸσ πρὸσ υἱὸν καὶ καταστῆσαι φυλὰσ Ἰακώβ. μακάριοι οἱ ἰδόντεσ σε καὶ οἱ ἐν ἀγαπήσει κεκοσμημένοι, καὶ γὰρ ἡμεῖσ ζωῇ ζησόμεθα. Ἠλίασ, ὃσ ἐν λαίλαπι ἐσκεπάσθη, καὶ Ἐλισαιὲ ἐνεπλήσθη πνεύματοσ αὐτοῦ. καὶ ἐν ἡμέραισ αὐτοῦ οὐκ ἐσαλεύθη ὑπὸ ἄρχοντοσ, καὶ οὐ κατεδυνάστευσεν αὐτὸν οὐδείσ. πᾶσ λόγοσ οὐχ ὑπερῇρεν αὐτόν, καὶ ἐν κοιμήσει ἐπροφήτευσε τὸ σῶμα αὐτοῦ. καὶ ἐν ζωῇ αὐτοῦ ἐποίησε τέρατα, καὶ ἐν τελευτῇ θαυμάσια τὰ ἔργα αὐτοῦ. ‐ Ἐν πᾶσι τούτοισ οὐ μετενόησεν ὁ λαὸσ καὶ οὐκ ἀπέστησαν ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν, ἕωσ ἐπρονομεύθησαν ἀπὸ τῆσ γῆσ αὐτῶν καὶ ἐσκορπίσθησαν ἐν πάσῃ τῇ γῇ. καὶ κατελείφθη ὁ λαὸσ ὀλιγοστόσ, καὶ ἄρχων τῷ οἴκῳ Δαυίδ. τινὲσ μὲν αὐτῶν ἐποίησαν τὸ ἀρεστόν, τινὲσ δὲ ἐπλήθυναν ἁμαρτίασ. ‐ Ἐζεκίασ ὠχύρωσε τὴν πόλιν αὐτοῦ καὶ εἰσήγαγεν εἰσ τὸ μέσον αὐτῆσ ὕδωρ, ὤρυξε σιδήρῳ ἀκρότομον καὶ ᾠκοδόμησε κρήνασ εἰσ ὕδατα. ἐν ἡμέραισ αὐτοῦ ἀνέβη Σενναχηρὶμ καὶ ἀπέστειλε Ραψάκην, καὶ ἀπῇρε. καὶ ἐπῇρεν ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἐπὶ Σιὼν καὶ ἐμεγαλαύχησεν ἐν ὑπερηφανίᾳ αὐτοῦ. τότε ἐσαλεύθησαν καρδίαι καὶ χεῖρεσ αὐτῶν, καὶ ὠδίνησαν ὡσ αἱ τίκτουσαι. καὶ ἐπεκαλέσαντο τὸν Κύριον τὸν ἐλεήμονα ἐκπετάσαντεσ τὰσ χεῖρασ αὐτῶν πρὸσ αὐτόν. καὶ ὁ ἅγιοσ ἐξ οὐρανοῦ ταχὺ ἐπήκουσεν αὐτῶν καὶ ἐλυτρώσατο αὐτοὺσ ἐν χειρὶ Ἡσαί̈ου. ἐπάταξε τὴν παρεμβολὴν τῶν Ἀσσυρίων. καὶ ἐξέτριψεν αὐτοὺσ ὁ ἄγγελοσ αὐτοῦ. ἐποίησε γὰρ Ἐζεκίασ τὸ ἀρεστὸν Κυρίῳ καὶ ἐνίσχυσεν ἐν ὁδοῖσ Δαυὶδ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, ἃσ ἐνετείλατο Ἡσαί̈ασ ὁ προφήτησ, ὁ μέγασ καὶ πιστὸσ ἐν ὁράσει αὐτοῦ. ἐν ταῖσ ἡμέραισ αὐτοῦ ἀνεπόδισεν ὁ ἥλιοσ καὶ προσέθηκε ζωὴν βασιλεῖ. πνεύματι μεγάλῳ εἶδε τὰ ἔσχατα καὶ παρεκάλεσε τοὺσ πενθοῦντασ ἐν Σιών. ἕωσ τοῦ αἰῶνοσ ὑπέδειξε τὰ ἐσόμενα καὶ τὰ ἀπόκρυφα πρὶν ἢ παραγενέσθαι αὐτά. ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ Ἰωσίου εἰσ σύνθεσιν θυμιάματοσ ἐσκευασμένον ἔργῳ μυρεψοῦ. ἐν παντὶ στόματι ὡσ μέλι γλυκανθήσεται καὶ ὡσ μουσικὰ ἐν συμποσίῳ οἴνου.

αὐτὸσ κατηυθύνθη ἐν ἐπιστροφῇ λαοῦ καὶ ἐξῇρε βδελύγματα ἀνομίασ. κατεύθυνε πρὸσ Κύριον τὴν καρδίαν αὐτοῦ, ἐν ἡμέραισ ἀνόμων κατίσχυσε τὴν εὐσέβειαν.— Πάρεξ Δαυὶδ καὶ Ἐζεκίου καὶ Ἰωσίου, πάντεσ πλημμέλειαν ἐπλημμέλησαν. κατέλιπον γὰρ τὸν νόμον τοῦ Ὑψίστου, οἱ βασιλεῖσ Ἰούδα ἐξέλιπον. ἔδωκαν γὰρ τὸ κέρασ αὐτῶν ἑτέροισ καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν ἔθνει ἀλλοτρίῳ. ἐνεπύρισαν ἐκλεκτὴν πόλιν ἁγιάσματοσ καὶ ἠρήμωσαν τὰσ ὁδοὺσ αὐτῆσ ἐν χειρὶ Ἱερεμίου. ἐκάκωσαν γὰρ αὐτόν, καὶ αὐτὸσ ἐν μήτρᾳ ἡγιάσθη προφήτησ ἐκριζοῦν καὶ κακοῦν καὶ ἀπολλύειν, ὡσαύτωσ οἰκοδομεῖν καὶ καταφυτεύειν. Ἰεζεκιὴλ ὃσ εἶδεν ὅρασιν δόξησ, ἣν ὑπέδειξεν αὐτῷ ἐπὶ ἅρματοσ Χερουβίμ. καὶ γὰρ ἐμνήσθη τῶν ἐχθρῶν ἐν ὄμβρῳ καὶ ἀγαθῶσαι τοὺσ εὐθύνοντασ ὁδούσ. καὶ τῶν δώδεκα προφητῶν τὰ ὀστᾶ ἀναθάλοι ἐκ τοῦ τόπου αὐτῶν. παρεκάλεσε δὲ τὸν Ἰακὼβ καὶ ἐλυτρώσατο αὐτοὺσ ἐν πίστει ἐλπίδοσ. ‐ Πῶσ μεγαλύνωμεν τὸν Ζοροβάβελ̣ καὶ αὐτὸσ ὡσ σφραγὶσ ἐπὶ δεξιᾶσ χειρόσ, οὕτωσ Ἰησοῦσ υἱὸσ Ἰωσεδέκ, οἳ ἐν ἡμέραισ αὐτῶν ᾠκοδόμησαν οἶκον καὶ ἀνύψωσαν λαὸν ἅγιον Κυρίῳ ἡτοιμασμένον εἰσ δόξαν αἰῶνοσ. καὶ Νεεμίου ἐπὶ πολὺ τὸ μνημόσυνον τοῦ ἐγείραντοσ ἡμῖν τείχη πεπτωκότα καὶ στήσαντοσ πύλασ καὶ μοχλοὺσ καὶ ἀνεγείραντοσ τὰ οἰκόπεδα ἡμῶν. ‐ Οὐδὲ εἷσ ἐκτίσθη οἷοσ Ἐνὼχ τοιοῦτοσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ γὰρ αὐτὸσ ἀνελήφθη ἀπὸ τῆσ γῆσ. οὐδὲ ὡσ Ἰωσὴφ ἐγεννήθη ἀνὴρ ἡγούμενοσ ἀδελφῶν, στήριγμα λαοῦ, καὶ τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ ἐπεσκέπησαν. Σὴμ καὶ Σὴθ ἐν ἀνθρώποισ ἐδοξάσθησαν καὶ ὑπὲρ πᾶν ζῷον ἐν τῇ κτίσει Ἀδάμ. ΣΙΜΩΝ Ὀνίου υἱὸσ ἱερεὺσ ὁ μέγασ, ὃσ ἐν ζωῇ αὐτοῦ ὑπέρραψεν οἶκον καὶ ἐν ἡμέραισ αὐτοῦ ἐστερέωσε τὸν ναόν.

καὶ ὑπ̓ αὐτοῦ ἐθεμελιώθη ὕψοσ διπλῆσ, ἀνάλημμα ὑψηλὸν περιβόλου ἱεροῦ. ἐν ἡμέραισ αὐτοῦ ἠλαττώθη ἀποδοχεῖον ὑδάτων, λάκκοσ ὡσεὶ θαλάσσησ τὸ περίμετρον. ὁ φροντίζων τοῦ λαοῦ αὐτοῦ ἀπὸ πτώσεωσ καὶ ἐνισχύσασ πόλιν ἐν πολιορκήσει. ὡσ ἐδοξάσθη ἐν περιστροφῇ λαοῦ, ἐν ἐξόδῳ οἴκου καταπετάσματοσ. ὡσ ἀστὴρ ἑωθινὸσ ἐν μέσῳ νεφελῶν, ὡσ σελήνη πλήρησ ἐν ἡμέραισ, ὡσ ἥλιοσ ἐκλάμπων ἐπὶ ναὸν Ὑψίστου καὶ ὡσ τόξον φωτίζον ἐν νεφέλαισ δόξησ, ὡσ ἄνθοσ ρόδων ἐν ἡμέραισ νέων, ὡσ κρίνα ἐπ̓ ἐξόδῳ ὕδατοσ, ὡσ βλαστὸσ λιβάνου ἐν ἡμέραισ θέρουσ, ὡσ πῦρ καὶ λίβανοσ ἐπὶ πυρίου, ὡσ σκεῦοσ χρυσίου ὁλοσφύρητον κεκοσμημένον παντὶ λίθῳ πολυτελεῖ, ὡσ ἐλαία ἀναθάλλουσα καρποὺσ καὶ ὡσ κυπάρισσοσ ὑψουμένη ἐν νεφέλαισ. ἐν τῷ ἀναλαμβάνειν αὐτὸν στολὴν δόξησ καὶ ἐνδιδύσκεσθαι αὐτὸν συντέλειαν καυχήματοσ, ἐν ἀναβάσει θυσιαστηρίου ἁγίου ἐδόξασε περιβολὴν ἁγιάσματοσ. ἐν δὲ τῷ δέχεσθαι μέλη ἐκ χειρῶν ἱερέων, καὶ αὐτὸσ ἑστὼσ παῤ ἐσχάρᾳ βωμοῦ κυκλόθεν αὐτοῦ στέφανοσ ἀδελφῶν, ὡσ βλάστημα κέδρου ἐν τῷ Λιβάνῳ. καὶ ἐκύκλωσαν αὐτὸν ὡσ στελέχη φοινίκων. καὶ πάντεσ οἱ υἱοὶ Ἀαρὼν ἐν δόξῃ αὐτῶν καὶ προσφορὰ Κυρίου ἐν χερσὶν αὐτῶν ἔναντι πάσησ ἐκκλησίασ Ἰσραήλ. καὶ συντέλειαν λειτουργῶν ἐπὶ βωμῶν κοσμῆσαι προσφορὰν Ὑψίστου παντοκράτοροσ. ἐξέτεινεν ἐπὶ σπονδείου χεῖρα αὐτοῦ καὶ ἔσπεισεν ἐξ αἵματοσ σταφυλῆσ, ἐξέχεεν εἰσ θεμέλια θυσιαστηρίου ὀσμὴν εὐωδίασ Ὑψίστῳ παμβασιλεῖ. τότε ἀνέκραγον υἱοὶ Ἀαρών, ἐν σάλπιγξιν ἐλαταῖσ ἤχησαν, ἀκουστὴν ἐποίησαν φωνὴν μεγάλην εἰσ μνημόσυνον ἔναντι Ὑψίστου. τότε πᾶσ ὁ λαὸσ κοινῇ κατέσπευσε καὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν προσκυνῆσαι τῷ Κυρίῳ αὐτῶν παντοκράτορι Θεῷ τῷ Ὑψίστῳ. καὶ ᾔνεσαν οἱ ψαλμῳδοὶ ἐν φωναῖσ αὐτῶν, ἐν πλείστῳ οἴκῳ ἐγλυκάνθη μέλοσ. καὶ ἐδεήθη ὁ λαὸσ Κυρίου Ὑψίστου ἐν προσευχῇ κατέναντι ἐλεήμονοσ, ἕωσ συντελεσθῇ κόσμοσ Κυρίου, καὶ τὴν λειτουργίαν αὐτοῦ ἐτελείωσαν. τότε καταβὰσ ἐπῇρε χεῖρασ αὐτοῦ ἐπὶ πᾶσαν ἐκκλησίαν υἱῶν Ἰσραὴλ δοῦναι εὐλογίαν Κυρίῳ ἐκ χειλέων αὐτοῦ καὶ ἐν ὀνόματι αὐτοῦ καυχᾶσθαι. καὶ ἐδευτέρωσεν ἐν προσκυνήσει ἐπιδείξασθαι τὴν εὐλογίαν παρὰ Ὑψίστου. Καὶ νῦν εὐλογήσατε τῷ Θεῷ πάντων τῷ μεγαλοποιοῦντι πάντη, τὸν ὑψοῦντα ἡμέρασ ἡμῶν ἐκ μήτρασ καὶ ποιοῦντα μεθ̓ ἡμῶν κατὰ τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ. δῴῃ ἡμῖν εὐφροσύνην καρδίασ καὶ γενέσθαι εἰρήνην ἐν ἡμέραισ ἡμῶν ἐν Ἰσραὴλ κατὰ τὰσ ἡμέρασ τοῦ αἰῶνοσ. ἐμπιστεύσαι μεθ̓ ἡμῶν τὸ ἔλεοσ αὐτοῦ καὶ ἐν ταῖσ ἡμέραισ αὐτοῦ λυτρωσάσθω ἡμᾶσ. ‐ Ἐν δυσὶν ἔθνεσι προσώχθισεν ἡ ψυχή μου, καὶ τὸ τρίτον οὐκ ἔστιν ἔθνοσ. οἱ καθήμενοι ἐν ὄρει Σαμαρείασ καὶ Φυλιστιεὶμ καὶ ὁ λαὸσ μωρὸσ ὁ κατοικῶν ἐν Σικίμοισ. Παιδείαν συνέσεωσ καὶ ἐπιστήμησ ἐχάραξα ἐν τῷ βιβλίῳ τούτῳ, Ἰησοῦσ υἱὸσ Σειρὰχ Ἱεροσολυμίτησ, ὃσ ἀνώμβρησε σοφίαν ἀπὸ καρδίασ αὐτοῦ. μακάριοσ ὃσ ἐν τούτοισ ἀναστραφήσεται, καὶ θεὶσ αὐτὰ ἐπὶ καρδίαν αὐτοῦ σοφισθήσεται. ἐὰν γὰρ αὐτὰ ποιήσῃ, πρὸσ πάντα ἰσχύσει, ὅτι φῶσ Κυρίου τὸ ἴχνοσ αὐτοῦ. ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΙΗΣΟΥ ΥΙΟΥ ΣΕΙΡΑΧ. ‐ Ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε βασιλεῦ, καὶ αἰνέσω σε Θεὸν τὸν σωτῆρά μου, ἐξομολογοῦμαι τῷ ὀνόματί σου,

ὅτι σκεπαστὴσ καὶ βοηθὸσ ἐγένου μοι καὶ ἐλυτρώσω τὸ σῶμά μου ἐξ ἀπωλείασ καὶ ἐκ παγίδοσ διαβολῆσ γλώσσησ, ἀπὸ χειλέων ἐργαζομένων ψεῦδοσ καὶ ἔναντι τῶν παρεστηκότων ἐγένου μοι βοηθὸς καὶ ἐλυτρώσω με κατὰ τὸ πλῆθοσ ἐλέουσ καὶ ὀνόματόσ σου ἐκ βρυγμῶν ἑτοίμων εἰσ βρῶμα, ἐκ χειρὸσ ζητούντων τὴν ψυχήν μου, ἐκ πλειόνων θλίψεων, ὧν ἔσχον, ἀπὸ πνιγμοῦ πυρᾶσ κυκλόθεν καὶ ἐκ μέσου πυρόσ, οὗ οὐκ ἐξέκαυσα. ἐκ βάθουσ κοιλίασ ᾅδου καὶ ἀπὸ γλώσσησ ἀκαθάρτου καὶ λόγου ψευδοῦσ. βασιλεῖ διαβολὴ γλώσσησ ἀδίκου. ἤγγισεν ἕωσ θανάτου ἡ ψυχή μου, καὶ ἡ ζωή μου ἦν σύνεγγυσ ᾅδου κάτω. περιέσχον με πάντοθεν καὶ οὐκ ἦν ὁ βοηθῶν, ἐνέβλεπον εἰσ ἀντίληψιν ἀνθρώπων, καὶ οὐκ ἦν. καὶ ἐμνήσθην τοῦ ἐλέουσ σου, Κύριε, καὶ τῆσ ἐργασίασ σου τῆσ ἀπ̓ αἰῶνοσ, ὅτι ἐξαιρῇ τοὺσ ὑπομένοντάσ σε καὶ σῴζεισ αὐτοὺσ ἐκ χειρὸσ ἐθνῶν. καὶ ἀνύψωσα ἀπὸ γῆσ ἱκετείαν μου καὶ ὑπὲρ θανάτου ρύσεωσ ἐδεήθην. ἐπεκαλεσάμην Κύριον πατέρα κυρίου μου, μή με ἐγκαταλιπεῖν ἐν ἡμέραισ θλίψεωσ, ἐν καιρῷ ὑπερηφάνων ἀβοηθησίασ. αἰνέσω τὸ ὄνομά σου ἐνδελεχῶσ καὶ ὑμνήσω ἐν ἐξομολογήσει. καὶ εἰσηκούσθη ἡ δέησίσ μου. ἔσωσασ γάρ με ἐξ ἀπωλείασ καὶ ἐξείλου με ἐκ καιροῦ πονηροῦ. διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαι καὶ αἰνέσω σε καὶ εὐλογήσω τῷ ὀνόματι Κυρίου. ἔτι ὢν νεώτεροσ, πρὶν ἢ πλανηθῆναί με, ἐζήτησα σοφίαν προφανῶσ ἐν προσευχῇ μου, ἔναντι ναοῦ ἠξίουν περὶ αὐτῆσ καὶ ἕωσ ἐσχάτων ἐκζητήσω αὐτήν. ἐξ ἄνθουσ ὡσ περκαζούσησ σταφυλῆσ εὐφράνθη ἡ καρδία μου ἐν αὐτῇ. ἐπέβη ὁ πούσ μου ἐν εὐθύτητι, ἐκ νεότητόσ μου ἴχνευσα αὐτήν. ἔκλινα ὀλίγον τὸ οὖσ μου καὶ ἐδεξάμην καὶ πολλὴν εὗρον ἐμαυτῷ παιδείαν. προκοπὴ ἐγένετό μοι ἐν αὐτῇ. τῷ διδόντι μοι σοφίαν δώσω δόξαν. διενοήθην γὰρ τοῦ ποιῆσαι αὐτὴν καὶ ἐζήλωσα τὸ ἀγαθὸν καὶ οὐ μὴ αἰσχυνθῶ. διαμεμάχισται ἡ ψυχή μου ἐν αὐτῇ καὶ ἐν ποιήσει λιμοῦ διηκριβησάμην. τὰσ χεῖράσ μου ἐξεπέτασα πρὸσ ὕψοσ καὶ τὰ ἀγνοήματα αὐτῆσ ἐπένθησα. τὴν ψυχήν μου κατεύθυνα εἰσ αὐτήν, καρδίαν ἐκτησάμην μετ̓ αὐτῆσ ἀπ̓ ἀρχῆσ καὶ ἐν καθαρισμῷ εὗρον αὐτήν, διὰ τοῦτο οὐ μὴ ἐγκαταλειφθῶ. καὶ ἡ κοιλία μου ἐταράχθη τοῦ ἐκζητῆσαι αὐτήν. διὰ τοῦτο ἐκτησάμην ἀγαθὸν κτῆμα. ἔδωκε Κύριοσ γλῶσσάν μοι μισθόν μου, καὶ ἐν αὐτῇ αἰνέσω αὐτόν. ἐγγίσατε πρόσ με, ἀπαίδευτοι, καὶ αὐλίσθητε ἐν οἴκῳ παιδείασ, τί ὅτι ὑστερεῖτε ἐν τούτοισ καὶ αἱ ψυχαὶ ὑμῶν διψῶσι σφόδρα̣ ἤνοιξα τὸ στόμα μου καὶ ἐλάλησα. κτήσασθε ἑαυτοῖσ ἄνευ ἀργυρίου. τὸν τράχηλον ὑμῶν ὑπόθετε ὑπὸ ζυγόν, καὶ ἐπιδεξάσθω ἡ ψυχὴ ὑμῶν παιδείαν. ἐγγύσ ἐστιν εὑρεῖν αὐτήν. ἴδετε ἐν ὀφθαλμοῖσ ὑμῶν ὅτι ὀλίγον ἐκοπίασα καὶ εὗρον ἐμαυτῷ πολλὴν ἀνάπαυσιν. μετάσχετε παιδείασ ἐν πολλῷ ἀριθμῷ ἀργυρίου καὶ πολὺν χρυσὸν κτήσασθε ἐν αὐτῇ. εὐφρανθείη ἡ ψυχὴ ὑμῶν ἐν τῷ ἐλέει αὐτοῦ, καὶ μὴ αἰσχυνθείητε ἐν αἰνέσει αὐτοῦ. ἐργάζεσθε τὸ ἔργον ὑμῶν πρὸ καιροῦ, καὶ δώσει τὸν μισθὸν ὑμῶν ἐν καιρῷ αὐτοῦ.

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION