헬라어 문장 검색 - Σεπτύ001́

(70인역 성경, 창세기)

ΕΝ ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ Θεὸσ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατοσ καὶ ἀκατασκεύαστοσ, καὶ σκότοσ ἐπάνω τῆσ ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατοσ. καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. γενηθήτω φῶσ. καὶ ἐγένετο φῶσ. καὶ εἶδεν ὁ Θεὸσ τὸ φῶσ, ὅτι καλόν. καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸσ ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸσ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότουσ. καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸσ τὸ φῶσ ἡμέραν καὶ τὸ σκότοσ ἐκάλεσε νύκτα. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί̈, ἡμέρα μία. Καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. γενηθήτω στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατοσ καὶ ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατοσ καὶ ὕδατοσ. καὶ ἐγένετο οὕτωσ. καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸσ τὸ στερέωμα, καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸσ ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατοσ, ὃ ἦν ὑποκάτω τοῦ στερεώματοσ, καὶ ἀναμέσον τοῦ ὕδατοσ τοῦ ἐπάνω τοῦ στερεώματοσ. καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸσ τὸ στερέωμα οὐρανόν. καὶ εἶδεν ὁ Θεόσ, ὅτι καλόν, καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί̈, ἡμέρα δευτέρα. Καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. συναχθήτω τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰσ συναγωγὴν μίαν, καὶ ὀφθήτω ἡ ξηρά. καὶ ἐγένετο οὕτωσ. καὶ συνήχθη τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰσ τὰσ συναγωγὰσ αὐτῶν, καὶ ὤφθη ἡ ξηρά. καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸσ τὴν ξηρὰν γῆν καὶ τὰ συστήματα τῶν ὑδάτων ἐκάλεσε θαλάσσασ. καὶ εἶδεν ὁ Θεόσ, ὅτι καλόν. καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. βλαστησάτω ἡ γῆ βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένοσ καὶ καθ̓ ὁμοιότητα, καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν, οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ κατὰ γένοσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ ἐγένετο οὕτωσ. καὶ ἐξήνεγκεν ἡ γῆ βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένοσ καὶ καθ̓ ὁμοιότητα, καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν, οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ κατὰ γένοσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ εἶδεν ὁ Θεόσ, ὅτι καλόν. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί̈, ἡμέρα τρίτη. Καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. γενηθήτωσαν φωστῆρεσ ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰσ φαῦσιν ἐπὶ τῆσ γῆσ, τοῦ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τῆσ ἡμέρασ καὶ ἀνὰ μέσον τῆσ νυκτόσ. καὶ ἔστωσαν εἰσ σημεῖα καὶ εἰσ καιροὺσ καὶ εἰσ ἡμέρασ καὶ εἰσ ἐνιαυτούσ. καὶ ἔστωσαν εἰσ φαῦσιν ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ ἐγένετο οὕτωσ. καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸσ τοὺσ δύο φωστῆρασ τοὺσ μεγάλουσ, τὸν φωστῆρα τὸν μέγαν εἰσ ἀρχὰσ τῆσ ἡμέρασ καὶ τὸν φωστῆρα τὸν ἐλάσσω εἰσ ἀρχὰσ τῆσ νυκτόσ, καὶ τοὺσ ἀστέρασ. καὶ ἔθετο αὐτοὺσ ὁ Θεὸσ ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ, ὥστε φαίνειν ἐπὶ τῆσ γῆς καὶ ἄρχειν τῆσ ἡμέρασ καὶ τῆσ νυκτὸσ καὶ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸσ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότουσ. καὶ εἶδεν ὁ Θεόσ, ὅτι καλόν. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί̈, ἡμέρα τετάρτη. Καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆσ γῆσ κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ. καὶ ἐγένετο οὕτωσ. καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸσ τὰ κήτη τὰ μεγάλα καὶ πᾶσαν ψυχὴν ζῴων ἑρπετῶν, ἃ ἐξήγαγε τὰ ὕδατα κατὰ γένη αὐτῶν, καὶ πᾶν πετεινὸν πτερωτὸν κατὰ γένοσ. καὶ εἶδεν ὁ Θεόσ, ὅτι καλά. καὶ εὐλόγησεν αὐτὰ ὁ Θεόσ, λέγων. αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὰ ὕδατα ἐν ταῖσ θαλάσσαισ, καὶ τὰ πετεινὰ πληθυνέσθωσαν ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί̈, ἡμέρα πέμπτη. Καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένοσ, τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία τῆσ γῆσ κατὰ γένοσ. καὶ ἐγένετο οὕτωσ. καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸσ τὰ θηρία τῆσ γῆσ κατὰ γένοσ, καὶ τὰ κτήνη κατὰ γένοσ αὐτῶν καὶ πάντα τὰ ἑρπετὰ τῆσ γῆσ κατὰ γένοσ αὐτῶν. καὶ εἶδεν ὁ Θεόσ, ὅτι καλά. καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ̓ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ̓ ὁμοίωσιν, καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆσ θαλάσσησ καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν κτηνῶν καὶ πάσησ τῆσ γῆσ καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ γῆσ γῆσ. καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸσ τὸν ἄνθρωπον, κατ̓ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούσ. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺσ ὁ Θεόσ, λέγων. αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆσ καὶ ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆσ θαλάσσησ καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ πάσησ τῆσ γῆσ καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. ἰδοὺ δέδωκα ὑμῖν πάντα χόρτον σπόριμον σπεῖρον σπέρμα, ὅ ἐστιν ἐπάνω πάσησ τῆσ γῆσ, καὶ πᾶν ξύλον, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ καρπὸν σπέρματοσ σπορίμου, ὑμῖν ἔσται εἰσ βρῶσιν. καὶ πᾶσι τοῖσ θηρίοισ τῆσ γῆσ καὶ πᾶσι τοῖσ πετεινοῖσ τοῦ οὐρανοῦ καὶ παντὶ ἑρπετῷ ἕρποντι ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ ψυχὴν ζωῆσ, καὶ πάντα χόρτον χλωρὸν εἰσ βρῶσιν. καὶ ἐγένετο οὕτωσ. καὶ εἶδεν ὁ Θεὸσ τὰ πάντα, ὅσα ἐποίησε, καὶ ἰδοὺ καλὰ λίαν. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί̈, ἡμέρα ἕκτη. ΚΑΙ συνετελέσθησαν ὁ οὐρανὸσ καὶ ἡ γῆ καὶ πᾶσ ὁ κόσμοσ αὐτῶν.

καὶ συνετέλεσεν ὁ Θεὸσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἕκτῃ τὰ ἔργα αὐτοῦ, ἃ ἐποίησε, καὶ κατέπαυσε τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἐποίησε. καὶ εὐλόγησεν ὁ Θεὸσ τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν. ὅτι ἐν αὐτῇ κατέπαυσεν ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὧν ἤρξατο ὁ Θεὸσ ποιῆσαι. Αὕτη ἡ βίβλοσ γενέσεωσ οὐρανοῦ καὶ γῆσ, ὅτε ἐγένετο. ᾗ ἡμέρᾳ ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ πᾶν χλωρὸν ἀγροῦ πρὸ τοῦ γενέσθαι ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ πάντα χόρτον ἀγροῦ πρὸ τοῦ ἀνατεῖλαι. οὐ γὰρ ἔβρεξεν ὁ Θεὸσ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἄνθρωποσ οὐκ ἦν ἐργάζεσθαι αὐτήν. πηγὴ δὲ ἀνέβαινεν ἐκ τῆσ γῆσ καὶ ἐπότιζε πᾶν τὸ πρόσωπον τῆσ γῆσ. καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸσ τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆσ γῆσ, καὶ ἐνεφύσησεν εἰσ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆσ, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωποσ εἰσ ψυχὴν ζῶσαν. Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸσ παράδεισον ἐν Ἐδὲμ κατὰ ἀνατολὰσ καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε. καὶ ἐξανέτειλεν ὁ Θεὸσ ἔτι ἐκ τῆσ γῆσ πᾶν ξύλον ὡραῖον εἰσ ὅρασιν καὶ καλὸν εἰσ βρῶσιν καὶ τὸ ξύλον τῆσ ζωῆσ ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου καὶ τὸ ξύλον τοῦ εἰδέναι γνωστὸν καλοῦ καὶ πονηροῦ. ποταμὸσ δὲ ἐκπορεύεται ἐξ Ἐδὲμ ποτίζειν τὸν παράδεισον. ἐκεῖθεν ἀφορίζεται εἰσ τέσσαρασ ἀρχάσ. ὄνομα τῷ ἑνὶ Φισῶν. οὗτοσ ὁ κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν Εὐιλάτ, ἐκεῖ οὗ ἐστι τὸ χρυσίον. τὸ δὲ χρυσίον τῆσ γῆσ ἐκείνησ καλόν. καὶ ἐκεῖ ἐστιν ὁ ἄνθραξ καὶ ὁ λίθοσ ὁ πράσινοσ. καὶ ὄνομα τῷ ποταμῷ τῷ δευτέρῳ Γεῶν. οὗτοσ ὁ κυκλῶν πᾶσαν τὴν γῆν Αἰθιοπίασ. καὶ ὁ ποταμὸσ ὁ τρίτοσ Τίγρισ. οὗτοσ ὁ προπορευόμενοσ κατέναντι Ἀσσυρίων. ὁ δὲ ποταμὸσ ὁ τέταρτοσ Εὐφράτησ. Καὶ ἔλαβε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆσ τρυφῆσ, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν. καὶ ἐνετείλατο Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῷ Ἀδὰμ λέγων. ἀπὸ παντὸσ ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ, ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ̓ αὐτοῦ. ᾗ δ̓ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ̓ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε. Καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεόσ. οὐ καλὸν εἶναι τὸν ἄνθρωπον μόνον. ποιήσωμεν αὐτῷ βοηθὸν κατ̓ αὐτόν. καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸσ ἔτι ἐκ τῆσ γῆσ πάντα τὰ θηρία τοῦ ἀγροῦ καὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἤγαγεν αὐτὰ πρὸσ τὸν Ἀδάμ, ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά. καὶ πᾶν ὃ ἐὰν ἐκάλεσεν αὐτὸ Ἀδὰμ ψυχὴν ζῶσαν, τοῦτο ὄνομα αὐτῷ. καὶ ἐκάλεσεν Ἀδὰμ ὀνόματα πᾶσι τοῖσ κτήνεσι καὶ πᾶσι τοῖσ πετεινοῖσ τοῦ οὐρανοῦ καὶ πᾶσι τοῖσ θηρίοισ τοῦ ἀγροῦ. τῷ δὲ Ἀδὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸσ ὅμοιοσ αὐτῷ. καὶ ἐπέβαλεν ὁ Θεὸσ ἔκστασιν ἐπὶ τὸν Ἀδάμ, καὶ ὕπνωσε. καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ̓ αὐτῆσ. καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸσ τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ Ἀδάμ, εἰσ γυναῖκα καὶ ἤγαγεν αὐτὴν πρὸσ τὸν Ἀδάμ. καὶ εἶπεν Ἀδάμ. τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆσ σαρκόσ μου. αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸσ αὐτῆσ ἐλήφθη αὕτη. ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωποσ τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸσ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰσ σάρκα μίαν. καὶ ἦσαν οἱ δύο γυμνοί, ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ᾐσχύνοντο. Ο δὲ ὄφισ ἦν φρονιμώτατοσ πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὧν ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεόσ. καὶ εἶπεν ὁ ὄφισ τῇ γυναικί. τί ὅτι εἶπεν ὁ Θεόσ, οὐ μὴ φάγητε ἀπὸ παντὸσ ξύλου τοῦ παραδείσου̣

καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ τῷ ὄφει. ἀπὸ καρποῦ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου φαγούμεθα, ἀπὸ δὲ τοῦ καρποῦ τοῦ ξύλου, ὅ ἐστιν ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου, εἶπεν ὁ Θεόσ, οὐ φάγεσθε ἀπ̓ αὐτοῦ, οὐ δὲ μὴ ἅψησθε αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἀποθάνητε. καὶ εἶπεν ὁ ὄφισ τῇ γυναικί. οὐ θανάτῳ ἀποθανεῖσθε. ᾔδει γὰρ ὁ Θεόσ, ὅτι ᾗ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ̓ αὐτοῦ, διανοιχθήσονται ὑμῶν οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ ἔσεσθε ὡσ θεοί, γινώσκοντεσ καλὸν καὶ πονηρόν. καὶ εἶδεν ἡ γυνή, ὅτι καλὸν τὸ ξύλον εἰσ βρῶσιν καὶ ὅτι ἀρεστὸν τοῖσ ὀφθαλμοῖσ ἰδεῖν καὶ ὡραῖόν ἐστι τοῦ κατανοῆσαι, καὶ λαβοῦσα ἀπὸ τοῦ καρποῦ αὐτοῦ ἔφαγε. καὶ ἔδωκε καὶ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆσ μετ̓ αὐτῆσ, καὶ ἔφαγον. καὶ διηνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν δύο, καὶ ἔγνωσαν ὅτι γυμνοὶ ἦσαν, καὶ ἔρραψαν φύλλα συκῆσ καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖσ περιζώματα. Καὶ ἤκουσαν τῆσ φωνῆσ Κυρίου τοῦ Θεοῦ περιπατοῦντοσ ἐν τῷ παραδείσῳ τὸ δειλινόν, καὶ ἐκρύβησαν ὅ τε Ἀδὰμ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἀπὸ προσώπου Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἐν μέσῳ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου. καὶ ἐκάλεσε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τὸν Ἀδὰμ καὶ εἶπεν αὐτῷ. Ἀδάμ, ποῦ εἶ̣ καὶ εἶπεν αὐτῷ. τῆσ φωνῆσ σου ἤκουσα περιπατοῦντοσ ἐν τῷ παραδείσῳ καὶ ἐφοβήθην, ὅτι γυμνόσ εἰμι, καὶ ἐκρύβην. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεόσ. τίσ ἀνήγγειλέ σοι ὅτι γυμνὸσ εἶ, εἰ μὴ ἀπὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, ἀπ̓ αὐτοῦ ἔφαγεσ̣ καὶ εἶπεν ὁ Ἀδάμ. ἡ γυνή, ἣν ἔδωκασ μετ̓ ἐμοῦ, αὕτη μοι ἔδωκεν ἀπὸ τοῦ ξύλου, καὶ ἔφαγον. καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῇ γυναικί. τί τοῦτο ἐποίησασ̣ καὶ εἶπεν ἡ γυνή. ὁ ὄφισ ἠπάτησέ με, καὶ ἔφαγον. καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῷ ὄφει. ὅτι ἐποίησασ τοῦτο, ἐπικατάρατοσ σὺ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων τῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἐπὶ τῷ στήθει σου καὶ τῇ κοιλίᾳ πορεύσῃ καὶ γῆν φαγῇ πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ σου. καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆσ γυναικὸσ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματόσ σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματοσ αὐτῆσ. αὐτόσ σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεισ αὐτοῦ πτέρναν. καὶ τῇ γυναικὶ εἶπε. πληθύνων πληθυνῶ τὰσ λύπασ σου καὶ τὸν στεναγμόν σου. ἐν λύπαισ τέξῃ τέκνα, καὶ πρὸσ τὸν ἄνδρα σου ἡ ἀποστροφή σου, καὶ αὐτόσ σου κυριεύσει. τῷ δὲ Ἀδὰμ εἶπεν. ὅτι ἤκουσασ τῆσ φωνῆσ τῆσ γυναικόσ σου καὶ ἔφαγεσ ἀπὸ τοῦ ξύλου, οὗ ἐνετειλάμην σοι τούτου μόνου μὴ φαγεῖν, ἀπ̓ αὐτοῦ ἔφαγεσ, ἐπικατάρατοσ ἡ γῆ ἐν τοῖσ ἔργοισ σου. ἐν λύπαισ φαγῇ αὐτὴν πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ ζωῆσ σου. ἀκάνθασ καὶ τριβόλουσ ἀνατελεῖ σοι, καὶ φαγῇ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ. ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τὸν ἄρτον σου, ἕωσ τοῦ ἀποστρέψαι σε εἰσ γὴν γῆν, ἐξ ἧσ ἐλήφθησ, ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰσ γῆν ἀπελεύσῃ. καὶ ἐκάλεσεν Ἀδὰμ τὸ ὄνομα τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ Ζωή, ὅτι αὕτη μήτηρ πάντων τῶν ζώντων. Καὶ ἐποίησε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῷ Ἀδὰμ καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ χιτῶνασ δερματίνουσ καὶ ἐνέδυσεν αὐτούσ. καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. ἰδοὺ Ἀδὰμ γέγονεν ὡσ εἷσ ἐξ ἡμῶν, τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν. καὶ νῦν μή ποτε ἐκτείνῃ τὴν χεῖρα αὐτοῦ καὶ λάβῃ ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆσ ζωῆσ καὶ φάγῃ καὶ ζήσεται εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτὸν Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἐκ τοῦ παραδείσου τῆσ τρυφῆσ ἐργάζεσθαι τὴν γῆν, ἐξ ἧσ ἐλήφθη. καὶ ἐξέβαλε τὸν Ἀδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ παραδείσου τῆσ τρυφῆσ καὶ ἔταξε τὰ Χερουβὶμ καὶ τὴν φλογίνην ρομφαίαν τὴν στρεφομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆσ ζωῆσ. ΑΔΑΜ δὲ ἔγνω Εὔαν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκε τὸν Κάϊν καὶ εἶπεν. ἐκτησάμην ἄνθρωπον διά τοῦ Θεοῦ.

καὶ προσέθηκε τεκεῖν τὸ ἀδελφὸν αὐτοῦ, τὸν Ἄβελ. καὶ ἐγένετο Ἄβελ ποιμὴν προβάτων, Κάϊν δὲ ἦν ἐργαζόμενοσ τὴν γῆν. καὶ ἐγένετο μεθ̓ ἡμέρασ ἤνεγκε Κάϊν ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆσ γῆσ θυσίαν τῷ Κυρίῳ, καὶ Ἄβελ ἤνεγκε καὶ αὐτὸσ ἀπὸ τῶν πρωτοτόκων τῶν προβάτων αὐτοῦ καὶ ἀπὸ τῶν στεάτων αὐτῶν. καὶ ἐπεῖδεν ὁ Θεὸσ ἐπί Ἄβελ καὶ ἐπὶ τοῖσ δώροισ αὐτοῦ, ἐπὶ δὲ Κάϊν καὶ ἐπὶ ταῖσ θυσίαισ αὐτοῦ οὐ προσέσχε. καὶ ἐλυπήθη Κάϊν λίαν, καὶ συνέπεσε τῷ προσώπῳ αὐτοῦ. καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῷ Κάϊν. ἵνα τί περίλυποσ ἐγένου, καὶ ἵνα τί συνέπεσε τὸ πρόσωπόν σου̣ οὐκ ἐὰν ὀρθῶσ προσενέγκῃσ, ὀρθῶσ δὲ μὴ διέλῃσ, ἥμαρτεσ̣ ἡσύχασον. πρὸσ σὲ ἡ ἀποστροφὴ αὐτοῦ, καὶ σὺ ἄρξεισ αὐτοῦ. καὶ εἶπε Κάϊν πρὸσ Ἄβελ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ. διέλθωμεν εἰσ τὸ πεδίον. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺσ ἐν τῷ πεδίῳ, ἀνέστη Κάϊν ἐπὶ Ἄβελ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἀπέκτεινεν αὐτόν. καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ πρὸσ Κάϊν. ποῦ ἔστιν Ἄβελ ὁ ἀδελφόσ σου̣ καὶ εἶπεν. οὐ γινώσκω. μὴ φύλαξ τοῦ ἀδελφοῦ μου εἰμὶ ἐγώ̣ καί εἶπε Κύριοσ. τί πεποίηκασ̣ φωνὴ αἵματοσ τοῦ ἀδελφοῦ σου βοᾷ πρόσ με ἐκ τῆσ γῆσ. καὶ νῦν ἐπικατάρατοσ σὺ ἀπὸ τῆσ γῆσ, ἣ ἔχανε τὸ στόμα αὐτῆσ δέξασθαι τὸ αἷμα τοῦ ἀδελφοῦ σου ἐκ τῆσ χειρόσ σου. ὅτε ἐργᾷ τὴν γῆν, καὶ οὐ προσθήσει τὴν ἰσχὺν αὐτῆσ δοῦναί σοι. στένων καὶ τρέμων ἔσῃ ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ εἶπε Κάϊν πρὸσ Κύριον τὸν Θεόν. μείζων ἡ αἰτία μου τοῦ ἀφεθῆναί με. εἰ ἐκβάλλεισ με σήμερον ἀπὸ προσώπου τῆσ γῆσ καὶ ἀπὸ τοῦ προσώπου σου κρυβήσομαι, καὶ ἔσομαι στένων καὶ τρέμων ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ ἔσται πᾶσ ὁ εὑρίσκων με, ἀποκτενεῖ με. καὶ εἶπεν αὐτῷ Κύριοσ ὁ Θεόσ. οὐχ οὕτωσ, πᾶσ ὁ ἀποκτείνασ Κάϊν ἑπτὰ ἐκδικούμενα παραλύσει. καὶ ἔθετο Κύριοσ ὁ Θεὸσ σημεῖον τῷ Κάϊν τοῦ μὴ ἀνελεῖν αὐτὸν πάντα τὸν εὑρίσκοντα αὐτόν. ἐξῆλθε δὲ Κάϊν ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ καὶ ᾤκησεν ἐν γῇ Ναὶδ κατέναντι Ἐδέμ. Καὶ ἔγνω Κάϊν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκε τὸν Ἐνώχ. καὶ ἦν οἰκοδομῶν πόλιν καὶ ἐπωνόμασε τὴν πόλιν ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, Ἐνώχ. ἐγεννήθη δὲ τῷ Ἐνὼχ Γαϊδάδ, καὶ Γαϊδὰδ ἐγέννησε τὸν Μαλελεήλ, καὶ Μαλελεὴλ ἐγέννησε τὸν Μαθουσάλα, καὶ Μαθουσάλα ἐγέννησε τὸν Λάμεχ. καὶ ἔλαβεν ἑαυτῷ Λάμεχ δύο γυναῖκασ, ὄνομα τῇ μιᾷ Ἀδά, καὶ ὄνομα τῇ δευτέρᾳ Σελλά. καὶ ἔτεκεν Ἀδὰ τὸν Ἰωβήλ. οὗτοσ ἦν πατὴρ οἰκούντων ἐν σκηναῖσ κτηνοτρόφων. καὶ ὄνομα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ Ἰουβάλ. οὗτοσ ἦν ὁ καταδείξασ ψαλτήριον καὶ κιθάραν. Σελλὰ δὲ καὶ αὐτὴ ἔτεκε τὸν Θόβελ, καὶ ἦν σφυροκόποσ χαλκεὺσ χαλκοῦ καὶ σιδήρου. ἀδελφὴ δὲ Θόβελ Νοεμά. εἶπε δὲ Λάμεχ ταῖσ ἑαυτοῦ γυναιξίν. Ἀδὰ καὶ Σελλά, ἀκούσατέ μου τῆσ φωνῆσ, γυναῖκεσ Λάμεχ, ἐνωτίσασθέ μου τοὺσ λόγουσ, ὅτι ἄνδρα ἀπέκτεινα εἰσ τραῦμα ἐμοὶ καὶ νεανίσκον εἰσ μώλωπα ἐμοί. ὅτι ἑπτάκισ ἐκδεδίκηται ἐκ Κάϊν, ἐκ δὲ Λάμεχ ἑβδομηκοντάκισ ἑπτά. Ἔγνω δὲ Ἀδὰμ Εὔαν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν υἱόν, καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σήθ, λέγουσα. ἐξανέστησε γάρ μοι ὁ Θεὸσ σπέρμα ἕτερον ἀντὶ Ἄβελ, ὃν ἀπέκτεινε Κάϊν. καὶ τῷ Σὴθ ἐγένετο υἱόσ, ἐπωνόμασε δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐνώσ. οὗτοσ ἤλπισεν ἐπικαλεῖσθαι τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ. ΑΥΤΗ ἡ βίβλοσ γενέσεωσ ἀνθρώπων. ᾗ ἡμέρᾳ ἐποίησεν ὁ Θεὸσ τὸν Ἀδάμ, κατ̓ εἰκόνα Θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν.

ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτοὺσ καὶ εὐλόγησεν αὐτούσ. καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἀδάμ, ᾗ ἡμέρᾳ ἐποίησεν αὐτούσ. ἔζησε δὲ Ἀδὰμ τριάκοντα καὶ διακόσια ἔτη, καὶ ἐγέννησε κατὰ τὴν ἰδέαν αὐτοῦ καὶ κατὰ τὴν εἰκόνα αὐτοῦ καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σήθ. ἐγένοντο δὲ αἱ ἡμέραι τοῦ Ἀδάμ, ἃσ ἔζησε μετά τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Σήθ, ἔτη ἑπτακόσια, καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ. καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Ἀδάμ, ἃσ ἔζησε, τριάκοντα καὶ ἐννακόσια ἔτη, καὶ ἀπέθανεν. Ἔζησε δὲ Σὴθ πέντε καὶ διακόσια ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Ἐνώσ. καὶ ἔζησε Σὴθ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Ἐνὼσ ἑπτὰ ἔτη καὶ ἑπτακόσια καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ. καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Σὴθ δώδεκα καὶ ἐννακόσια ἔτη, καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἔζησεν Ἐνὼσ ἔτη ἑκατὸν ἐνενήκοντα καὶ ἐγέννησε τὸν Καϊνᾶν. καὶ ἔζησεν Ἐνὼσ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Καϊνᾶν πεντεκαίδεκα ἔτη καὶ ἑπτακόσια καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ. καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Ἐνὼσ πέντε ἔτη καὶ ἐννακόσια, καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἔζησε Καϊνᾶν ἑβδομήκοντα καὶ ἑκατὸν ἔτη, καὶ ἐγέννησε τὸν Μαλελεήλ. καὶ ἔζησε Καϊνᾶν μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Μαλελεὴλ τεσσαράκοντα καὶ ἑπτακόσια ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ. καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέρα Καϊνᾶν δέκα ἔτη καὶ ἐννακόσια, καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἔζησε Μαλελεὴλ πέντε καὶ ἑξήκοντα καὶ ἑκατὸν ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Ἰάρεδ. καὶ ἔζησε Μαλελεὴλ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Ἰάρεδ ἔτη τριάκοντα καὶ ἑπτακόσια καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ. καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Μαλελεήλ, ἔτη πέντε καὶ ἐνενήκοντα καὶ ὀκτακόσια, καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἔζησεν Ἰάρεδ δύο καὶ ἑξήκοντα ἔτη καὶ ἑκατὸν καὶ ἐγέννησε τὸν Ἐνώχ. καὶ ἔζησεν Ἰάρεδ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Ἐνὼχ ὀκτακόσια ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ. καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Ἰάρεδ δύο καὶ ἑξήκοντα καὶ ἐννακόσια ἔτη, καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἔζησεν Ἐνὼχ πέντε καὶ ἑξήκοντα καὶ ἑκατὸν ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Μαθουσάλα. εὐηρέστησε δὲ Ἐνὼχ τῷ Θεῷ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Μαθουσάλα διακόσια ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ. καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Ἐνὼχ πέντε καὶ ἑξήκοντα καὶ τριακόσια ἔτη. καὶ εὐηρέστησεν Ἐνὼχ τῷ Θεῷ καὶ οὐχ εὑρίσκετο, ὅτι μετέθηκεν αὐτὸν ὁ Θεόσ. Καὶ ἔζησε Μαθουσάλα ἑπτὰ ἔτη καὶ ἑξήκοντα καὶ ἑκατὸν καὶ ἐγέννησε τὸν Λάμεχ. καὶ ἔζησε Μαθουσάλα μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Λάμεχ δύο καὶ ὀκτακόσια ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ. καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Μαθουσάλα, ἃσ ἔζησεν, ἐννέα καὶ ἑξήκοντα καὶ ἐννακόσια ἔτη, καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἔζησε Λάμεχ ὀκτὼ καὶ ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατὸν ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱόν. καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Νῶε λέγων. οὗτοσ διαναπαύσει ἡμᾶσ ἀπό τῶν ἔργων ἡμῶν καὶ ἀπὸ τῶν λυπῶν τῶν χειρῶν ἡμῶν καὶ ἀπὸ τῆσ γῆσ, ἧσ κατηράσατο Κύριοσ ὁ Θεόσ. καὶ ἔζησε Λάμεχ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Νῶε πεντακόσια καὶ ἑξήκοντα καὶ πέντε ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ. καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Λάμεχ ἑπτακόσια καὶ πεντήκοντα τρία ἔτη, καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἦν Νῶε ἐτῶν πεντακοσίων καὶ ἐγέννησε τρεῖσ υἱούσ, τὸν Σήμ, τὸν Χάμ, καὶ τὸν Ἰάφεθ. ΚΑΙ ἐγένετο ἡνίκα ἤρξαντο οἱ ἄνθρωποι πολλοὶ γίνεσθαι ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ θυγατέρεσ ἐγεννήθησαν αὐτοῖσ.

ἰδόντεσ δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰσ θυγατέρασ τῶν ἀνθρώπων ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖσ γυναῖκασ ἀπὸ πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο. καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεόσ. οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖσ ἀνθρώποισ τούτοισ εἰσ τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺσ σάρκασ, ἔσονται δὲ αἱ ἡμέραι αὐτῶν ἑκατὸν εἴκοσιν ἔτη. οἱ δὲ γίγαντεσ ἦσαν ἐπὶ τῆσ γῆσ ἐν ταῖσ ἡμέραισ ἐκείναισ. καὶ μετ̓ ἐκεῖνο, ὡσ ἂν εἰσεπορεύοντο οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ πρὸσ τὰσ θυγατέρασ τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἐγεννῶσαν ἑαυτοῖσ. ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ γίγαντεσ οἱ ἀπ̓ αἰῶνοσ, οἱ ἄνθρωποι οἱ ὀνομαστοί. Ἰδὼν δὲ Κύριοσ ὁ Θεόσ, ὅτι ἐπληθύνθησαν αἱ κακίαι τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ πᾶσ τισ διανοεῖται ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἐπιμελῶσ ἐπὶ τὰ πονηρὰ πάσασ τὰσ ἡμέρασ, καὶ ἐνεθυμήθη ὁ Θεὸσ ὅτι ἐποίησε τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ διενοήθη. καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ. ἀπαλείψω τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἐποίησα ἀπὸ προσώπου τῆσ γῆσ, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ καὶ ἀπό ἑρπετῶν ἕωσ πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι μετεμελήθην ὅτι ἐποίησα αὐτούσ. Νῶε δὲ εὗρε χάριν ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ. Αὗται δὲ αἱ γενέσεισ Νῶε. Νῶε ἄνθρωποσ δίκαιοσ, τέλειοσ ὢν ἐν τῇ γενεᾷ αὐτοῦ. τῷ Θεῷ εὐηρέστησε Νῶε. ἐγέννησε δὲ Νῶε τρεῖσ υἱούσ, τὸν Σήμ, τὸν Χάμ, τὸν Ἰάφεθ. ἐφθάρη δὲ ἡ γῆ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίασ. καὶ εἶδε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τὴν γῆν, καὶ ἦν κατεφθαρμένη, ὅτι κατέφθειρε πᾶσα σὰρξ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τῷ Νῶε. καιρὸσ παντὸσ ἀνθρώπου ἥκει ἐναντίον μου, ὅτι ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίασ ἀπ̓ αὐτῶν, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ καταφθείρω αὐτοὺσ καὶ τὴν γῆν. ποίησον οὖν σεαυτῷ κιβωτὸν ἐκ ξύλων τετραγώνων. νοσσιὰσ ποιήσεισ τὴν κιβωτὸν καὶ ἀσφαλτώσεισ αὐτὴν ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν τῇ ἀσφάλτῳ. καὶ οὕτω ποιήσεισ τὴν κιβωτόν. τριακοσίων πήχεων τὸ μῆκοσ τῆσ κιβωτοῦ καὶ πεντήκοντα πήχεων τὸ πλάτοσ καὶ τριάκοντα πήχεων τὸ ὕψοσ αὐτῆσ. ἐπισυνάγων ποιήσεισ τὴν κιβωτὸν καὶ εἰσ πῆχυν συντελέσεισ αὐτὴν ἄνωθεν. τὴν δὲ θύραν τῆσ κιβωτοῦ ποιήσεισ ἐκ πλαγίων. κατάγαια διώροφα καὶ τριώροφα ποιήσεισ αὐτήν. ἐγὼ δὲ ἰδοὺ ἐπάγω τὸν κατακλυσμόν, ὕδωρ ἐπὶ τὴν γῆν καταφθεῖραι πᾶσαν σάρκα, ἐν ᾗ ἐστι πνεῦμα ζωῆσ, ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ. καὶ ὅσα ἐὰν ᾖ ἐπὶ τῆσ γῆσ, τελευτήσει. καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου μετὰ σοῦ. εἰσελεύσῃ δὲ εἰσ τὴν κιβωτὸν σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ἡ γυνή σου καὶ αἱ γυναῖκεσ τῶν υἱῶν σου μετὰ σοῦ. καὶ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἑρπετῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων καὶ ἀπὸ πάσησ σαρκόσ, δύο δύο ἀπὸ πάντων εἰσάξεισ εἰσ τὴν κιβωτόν, ἵνα τρέφῃσ μετὰ σεαυτοῦ. ἄρσεν καὶ θῆλυ ἔσονται. ἀπὸ πάντων τῶν ὀρνέων τῶν πετεινῶν κατὰ γένοσ, καὶ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν κατὰ γένοσ καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆσ γῆσ κατὰ γένοσ αὐτῶν, δύο δύο ἀπὸ πάντων εἰσελεύσονται πρὸσ σὲ τρέφεσθαι μετὰ σοῦ, ἄρσεν καὶ θῆλυ. σὺ δὲ λήψῃ σεαυτῷ ἀπὸ πάντων τῶν βρωμάτων, ἃ ἔδεσθε, καὶ συνάξεισ πρὸσ σεαυτόν, καὶ ἔσται σοι καὶ ἐκείνοισ φαγεῖν. καὶ ἐποίησε Νῶε πάντα, ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριοσ ὁ Θεόσ, οὕτωσ ἐποίησε. ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ πρὸσ Νῶε. εἴσελθε σὺ καὶ πᾶσ ὁ οἶκόσ σου εἰσ τὴν κιβωτόν, ὅτι σὲ εἶδον δίκαιον ἐναντίον μου ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ.

ἀπὸ δὲ τῶν κτηνῶν τῶν καθαρῶν εἰσάγαγε πρὸσ σὲ ἑπτὰ ἑπτά, ἄρσεν καὶ θῆλυ, ἀπὸ δὲ τῶν κτηνῶν τῶν μὴ καθαρῶν δύο δύο, ἄρσεν καὶ θῆλυ, καὶ ἀπὸ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ τῶν καθαρῶν ἑπτὰ ἑπτά, ἄρσεν καὶ θῆλυ, καὶ ἀπὸ πάντων τῶν πετεινῶν τῶν μὴ καθαρῶν δύο δύο, ἄρσεν καὶ θῆλυ, διαθρέψαι σπέρμα ἐπί πᾶσαν τὴν γῆν. ἔτι γὰρ ἡμερῶν ἑπτὰ ἐγὼ ἐπάγω ὑετὸν ἐπὶ τὴν γῆν τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ καὶ ἐξαλείψω πᾶν τὸ ἀνάστημα, ὃ ἐποίησα, ἀπὸ προσώπου πάσησ τῆσ γῆσ. καὶ ἐποίησε Νῶε πάντα, ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ Κύριοσ ὁ Θεόσ. Νῶε δὲ ἦν ἐτῶν ἑξακοσίων, καὶ ὁ κατακλυσμὸσ τοῦ ὕδατοσ ἐγένετο ἐπὶ τῆσ γῆσ. εἰσῆλθε δὲ Νῶε καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ αἱ γυναῖκεσ τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ εἰσ τὴν κιβωτὸν διὰ τὸ ὕδωρ τοῦ κατατακλυσμοῦ. καὶ ἀπὸ τῶν πετεινῶν τῶν καθαρῶν καὶ ἀπὸ τῶν πετεινῶν τῶν μὴ καθαρῶν καὶ ἀπὸ τῶν κτηνῶν τῶν καθαρῶν καὶ ἀπὸ τῶν κτηνῶν τῶν μὴ καθαρῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆσ γῆς δύο δύο εἰσῆλθον πρὸσ Νῶε εἰσ τὴν κιβωτόν, ἄρσεν καὶ θῆλυ, καθὰ ἐνετείλατο ὁ Θεὸσ τῷ Νῶε. καὶ ἐγένετο μετὰ τὰσ ἑπτὰ ἡμέρασ καὶ τὸ ὕδωρ τοῦ κατακλυσμοῦ ἐγένετο ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἐν τῷ ἑξακοσιοστῷ ἔτει ἐν τῇ ζωῇ τοῦ Νῶε, τοῦ δευτέρου μηνόσ, ἑβδόμῃ καὶ εἰκάδι τοῦ μηνόσ, τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐρράγησαν πᾶσαι αἱ πηγαὶ τῆσ ἀβύσσου, καὶ οἱ καταρράκται τοῦ οὐρανοῦ ἠνεῴχθησαν. καὶ ἐγένετο ὑετὸσ ἐπὶ τῆσ γῆσ τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ. ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ εἰσῆλθε Νῶε, Σήμ, Χάμ, Ἰάφεθ, οἱ υἱοὶ Νῶε, καὶ ἡ γυνὴ Νῶε καὶ αἱ τρεῖσ γυναῖκεσ τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ εἰσ τὴν κιβωτόν. καὶ πάντα τὰ θηρία κατὰ γένοσ καὶ πάντα τὰ κτήνη κατὰ γένοσ καὶ πᾶν ἑρπετὸν κινούμενον ἐπὶ τῆσ γῆσ κατὰ γένοσ καὶ πᾶν ὄρνεον πετεινὸν κατὰ γένοσ αὐτοῦ εἰσῆλθον πρὸσ Νῶε εἰσ τὴν κιβωτόν, δύο δύο ἄρσεν καὶ θῆλυ ἀπὸ πάσησ σαρκόσ, ἐν ᾧ ἐστι πνεῦμα ζωῆσ. καὶ τὰ εἰσπορευόμενα ἄρσεν καὶ θῆλυ ἀπὸ πάσησ σαρκὸσ εἰσῆλθε, καθὰ ἐνετείλατο ὁ Θεὸσ τῷ Νῶε. καὶ ἔκλεισε Κύριοσ ὁ Θεὸσ τὴν κιβωτὸν ἔξωθεν αὐτοῦ. Καὶ ἐγένετο ὁ κατακλυσμὸσ τεσσαράκοντα ἡμέρασ καὶ τεσσαράκοντα νύκτασ ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ ἐπεπληθύνθη τὸ ὕδωρ καὶ ἐπῆρε τὴν κιβωτόν, καὶ ὑψώθη ἀπὸ τῆσ γῆσ. καὶ ἐπεκράτει τὸ ὕδωρ καὶ ἐπληθύνετο σφόδρα ἐπὶ τῆσ γῆσ, καί ἐπεφέρετο ἡ κιβωτὸσ ἐπάνω τοῦ ὕδατοσ. τὸ δὲ ὕδωρ ἐπεκράτει σφόδρα σφόδρα ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ ἐκάλυψε πάντα τὰ ὄρη τὰ ὑψηλά, ἃ ἦν ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ. πεντεκαίδεκα πήχεισ ὑπεράνω ὑψώθη τὸ ὕδωρ καὶ ἐπεκάλυψε πάντα τὰ ὄρη τὰ ὑψηλά. καὶ ἀπέθανε πᾶσα σὰρξ κινουμένη ἐπὶ τῆσ γῆσ τῶν πετεινῶν καὶ τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ θηρίων καὶ πᾶν ἑρπετὸν κινούμενον ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ πᾶσ ἄνθρωποσ. καὶ πάντα, ὅσα ἔχει πνοὴν ζωῆσ, καὶ πᾶν, ὃ ἦν ἐπὶ τῆσ ξηρᾶσ, ἀπέθανε. καὶ ἐξήλειψε πᾶν τὸ ἀνάστημα, ὃ ἦν ἐπί προσώπου τῆσ γῆσ, ἀπὸ ἀνθρώπου ἕωσ κτήνουσ καὶ ἑρπετῶν καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐξηλείφθησαν ἀπὸ τῆσ γῆσ. καὶ κατελείφθη μόνοσ Νῶε καὶ οἱ μετ̓ αὐτοῦ ἐν τῇ κιβωτῷ. καὶ ὑψώθη τὸ ὕδωρ ἐπὶ τῆσ γῆσ ἡμέρασ ἑκατὸν πεντήκοντα. ΚΑΙ ἀνεμνήσθη ὁ Θεὸσ τοῦ Νῶε καὶ πάντων τῶν θηρίων καὶ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ πάντων τῶν πετεινῶν καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων, ὅσα ἦν μετ̓ αὐτοῦ ἐν τῇ κιβωτῷ, καὶ ἐπήγαγεν ὁ Θεὸσ πνεῦμα ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐκόπασε τὸ ὕδωρ,

καὶ ἐπεκαλύφθησαν αἱ πηγαὶ τῆσ ἀβύσσου καὶ οἱ καταρράκται τοῦ οὐρανοῦ, καὶ συνεσχέθη ὁ ὑετὸσ ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ. καὶ ἐνεδίδου τὸ ὕδωρ πορευόμενον ἀπὸ τῆσ γῆσ, καὶ ἠλαττονοῦτο τὸ ὕδωρ μετὰ πεντήκοντα καὶ ἑκατὸν ἡμέρασ. καὶ ἐκάθισεν ἡ κιβωτὸσ ἐν μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ, ἑβδόμῃ καὶ εἰκάδι τοῦ μηνόσ, ἐπὶ τὰ ὄρη τὰ Ἀραράτ. τὸ δὲ ὕδωρ ἠλαττονοῦτο ἕωσ τοῦ δεκάτου μηνόσ. καὶ ἐν τῷ δεκάτῳ μηνί, τῇ πρώτῃ τοῦ μηνόσ, ὤφθησαν αἱ κεφαλαὶ τῶν ὀρέων. καὶ ἐγένετο μετὰ τεσσαράκοντα ἡμέρασ ἠνέῳξε Νῶε τὴν θυρίδα τῆσ κιβωτοῦ, ἣν ἐποίησε, καὶ ἀπέστειλε τὸν κόρακα τοῦ ἰδεῖν, εἰ κεκόπακε τὸ ὕδωρ. καὶ ἐξελθών, οὐκ ἀνέστρεψεν ἕωσ τοῦ ξηρανθῆναι τὸ ὕδωρ ἀπὸ τῆσ γῆσ. καὶ ἀπέστειλε τὴν περιστερὰν ὀπίσω αὐτοῦ ἰδεῖν, εἰ κεκόπακε τὸ ὕδωρ ἀπὸ τῆσ γῆσ. καὶ οὐχ εὑροῦσαι ἡ περιστερὰ ἀνάπαυσιν τοῖσ ποσὶν αὐτῆσ, ἀνέστρεψε πρὸσ αὐτὸν εἰσ τὴν κιβωτόν, ὅτι ὕδωρ ἦν ἐπὶ πᾶν τὸ πρόσωπον τῆσ γῆσ, καὶ ἐκτείνασ τὴν χεῖρα ἔλαβεν αὐτήν, καὶ εἰσήγαγεν αὐτὴν πρὸσ ἑαυτὸν εἰσ τὴν κιβωτόν. καὶ ἐπισχὼν ἔτι ἡμέρασ ἑπτὰ ἑτέρασ, πάλιν ἐξαπέστειλε τὴν περιστερὰν ἐκ τῆσ κιβωτοῦ. καὶ ἀνέστρεψε πρὸσ αὐτὸν ἡ περιστερὰ τὸ πρὸσ ἑσπέραν, καὶ εἶχε φύλλον ἐλαίασ κάρφοσ ἐν τῷ στόματι αὐτῆσ, καὶ ἔγνω Νῶε ὅτι κεκόπακε τὸ ὕδωρ ἀπὸ τῆσ γῆσ. καὶ ἐπισχὼν ἔτι ἡμέρασ ἑπτὰ ἑτέρασ, πάλιν ἐξαπέστειλε τὴν περιστεράν, καὶ οὑ προσέθετο τοῦ ἐπιστρέψαι πρὸσ αὐτὸν ἔτι. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἑνὶ καὶ ἑξακοσιοστῷ ἔτει ἐν τῇ ζωῇ τοῦ Νῶε, τοῦ πρώτου μηνόσ, μιᾷ τοῦ μηνόσ, ἐξέλιπε τὸ ὕδωρ ἀπὸ τῆσ γῆσ. καὶ ἀπεκάλυψε Νῶε τὴν στέγην τῆσ κιβωτοῦ, ἣν ἐποίησε, καὶ εἶδεν ὅτι ἐξέλιπε τὸ ὕδωρ ἀπὸ προσώπου τῆσ γῆσ. ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ μηνὶ ἐξηράνθη ἡ γῆ, ἑβδόμῃ καὶ εἰκάδι τοῦ μηνόσ. Καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ πρὸσ Νῶε λέγων. ἔξελθε ἐκ τῆσ κιβωτοῦ, σὺ καὶ ἡ γυνή σου καὶ οἱ υἱοί σου καὶ αἱ γυναῖκεσ τῶν υἱῶν σου μετὰ σοῦ καὶ πάντα τὰ θηρία, ὅσα ἐστὶ μετὰ σοῦ, καὶ πᾶσα σὰρξ ἀπὸ πετεινῶν ἕωσ κτηνῶν, καὶ πᾶν ἑρπετὸν κινούμενον ἐπὶ τῆσ γῆσ ἐξάγαγε μετὰ σεαυτοῦ. καὶ αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ ἐξῆλθε Νῶε καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ αἱ γυναῖκεσ τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ. καὶ πάντα τὰ θηρία, καὶ πάντα τὰ κτήνη, καὶ πᾶν πετεινόν, καὶ πᾶν ἑρπετὸν κινούμενον ἐπὶ τῆσ γῆσ κατὰ γένοσ αὐτῶν, ἐξήλθοσαν ἐκ τῆσ κιβωτοῦ. καὶ ᾠκοδόμησε Νῶε θυσιαστήριον τῷ Κυρίῳ, καὶ ἔλαβεν ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν τῶν καθαρῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν πετεινῶν τῶν καθαρῶν καὶ ἀνήνεγκεν εἰσ ὁλοκάρπωσιν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον. καὶ ὠσφράνθη Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὀσμὴν εὐωδίασ, καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ διανοηθείσ. οὐ προσθήτω ἔτι καταράσασθαι τὴν γῆν διὰ τὰ ἔργα τῶν ἀνθρώπων, ὅτι ἔγκειται ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ἐπιμελῶσ ἐπὶ τὰ πονηρὰ ἐκ νεότητοσ αὐτοῦ. οὐ προσθήσω οὖν ἔτι πατάξαι πᾶσαν σάρκα ζῶσαν, καθὼσ ἐποίησα. πάσασ τὰσ ἡμέρασ τῆσ γῆσ, σπέρμα καὶ θερισμόσ, ψῦχοσ καὶ καῦμα, θέροσ καὶ ἔαρ, ἡμέραν καὶ νύκτα οὐ καταπαύσουσι. ΚΑΙ εὐλόγησεν ὁ Θεὸσ τὸν Νῶε καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆσ.

καὶ ὁ τρόμοσ καὶ ὁ φόβοσ ὑμῶν ἔσται ἐπὶ πᾶσι τοῖσ θηρίοισ τῆσ γῆσ, ἐπὶ πάντα τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐπὶ πάντα τὰ κινούμενα ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ ἐπὶ πάντασ τοὺσ ἰχθύασ τῆσ θαλάσσησ. ὑπὸ χεῖρασ ὑμῖν δέδωκα. καὶ πᾶν ἑρπετόν, ὅ ἐστι ζῶν, ὑμῖν ἔσται εἰσ βρῶσιν. ὡσ λάχανα χόρτου δέδωκα ὑμῖν τὰ πάντα. πλὴν κρέασ ἐν αἵματι ψυχῆσ οὐ φάγεσθε. καὶ γὰρ τὸ ὑμέτερον αἷμα τῶν ψυχῶν ὑμῶν ἐκ χειρὸσ πάντων τῶν θηρίων ἐκζητήσω αὐτὸ καὶ ἐκ χειρὸσ ἀνθρώπου ἀδελφοῦ ἐκζητήσω τὴν ψυχὴν τοῦ ἀνθρώπου. ὁ ἐκχέων αἷμα ἀνθρώπου, ἀντὶ τοῦ αἵματοσ αὐτοῦ ἐκχυθήσεται, ὅτι ἐν εἰκόνι Θεοῦ ἐποίησα τὸν ἄνθρωπον. ὑμεῖσ δὲ αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν, καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆσ. Καὶ εἶπεν ὁ Θεόσ τῷ Νῷε καὶ τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ λέγων. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀνίστημι τὴν διαθήκην μου ὑμῖν καὶ τῷ σπέρματι ὑμῶν μεθ̓ ὑμᾶς καὶ πάσῃ ψυχῇ ζώσῃ μεθ̓ ὑμῶν, ἀπὸ ὀρνέων καὶ ἀπὸ κτηνῶν, καὶ πᾶσι τοῖσ θηρίοισ τῆσ γῆσ, ὅσα ἐστὶ μεθ̓ ὑμῶν ἀπὸ πάντων τῶν ἐξελθόντων ἐκ τῆσ κιβωτοῦ. καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ οὐκ ἀποθανεῖται πᾶσα σὰρξ ἔτι ἀπὸ τοῦ ὕδατοσ τοῦ κατακλυσμοῦ, καὶ οὐκ ἔτι ἔσται κατακλυσμὸσ ὕδατοσ τοῦ καταφθεῖραι πᾶσαν τὴν γῆν. καὶ εἶπε Κύριοσ ὁ Θεὸσ πρὸσ Νῶε. τοῦτο τὸ σημεῖον τῆσ διαθήκησ, ὃ ἐγὼ δίδωμι ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον πάσησ ψυχῆσ ζώσησ, ἥ ἐστι μεθ̓ ὑμῶν εἰσ γενεὰσ αἰωνίουσ. τὸ τόξον μου τίθημι ἐν τῇ νεφέλῃ, καὶ ἔσται εἰσ σημεῖον διαθήκησ ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ τῆσ γῆσ. καὶ ἔσται ἐν τῷ συννεφεῖν με νεφέλασ ἐπὶ τὴν γῆν, ὀφθήσεται τὸ τόξον ἐν τῇ νεφέλῃ, καὶ μνησθήσομαι τῆσ διαθήκησ μου, ἥ ἐστιν ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν, καὶ ἀνὰ μέσον πάσησ ψυχῆσ ζώσησ ἐν πάσῃ σαρκί, καὶ οὐκ ἔσται ἔτι τὸ ὕδωρ εἰσ κατακλυσμόν, ὥστε ἐξαλεῖψαι πᾶσαν σάρκα. καὶ ἔσται τὸ τόξον μου ἐν τῇ νεφέλῃ, καὶ ὄψομαι τοῦ μνησθῆναι διαθήκην αἰώνιον ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ τῆσ γῆσ καὶ ἀνὰ μέσον ψυχῆσ ζώσησ ἐν πᾶσι σαρκί, ἥ ἐστιν ἐπὶ τῆσ γῆσ. καὶ εἶπεν ὁ Θεὸσ τῷ Νῶε. τοῦτο τὸ σημεῖον τῆσ διαθήκησ, ἧσ διεθέμην ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον πάσησ σαρκόσ, ἥ ἐστιν ἐπὶ τῆσ γῆσ. Ἦσαν δὲ οἱ υἱοὶ Νῶε, οἱ ἐξελθόντεσ ἐκ τῆσ κιβωτοῦ, Σήμ, Χάμ, Ἰάφεθ. Χάμ δὲ ἦν πατὴρ Χαναάν. τρεῖσ οὗτοί εἰσιν υἱοὶ Νῶε. ἀπὸ τούτων διεσπάρησαν ἐπί πᾶσαν τὴν γῆν. Καὶ ἤρξατο Νῶε ἄνθρωποσ γεωργὸσ γῆσ καὶ ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα. καὶ ἔπιεν ἐκ τοῦ οἴνου καὶ ἐμεθύσθη καὶ ἐγυμνώθη ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ. καὶ εἶδε Χὰμ ὁ πατὴρ Χαναὰν τὴν γύμνωσιν τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ καὶ ἐξελθὼν ἀνήγγειλε τοῖσ δυσὶν ἀδελφοῖσ αὐτοῦ ἔξω. καὶ λαβόντεσ Σὴμ καὶ Ἰάφεθ τὸ ἱμάτιον ἐπέθεντο ἐπὶ τὰ δύο νῶτα αὐτῶν καὶ ἐπορεύθησαν ὀπισθοφανῶσ καὶ συνεκάλυψαν τὴν γύμνωσιν τοῦ πατρὸσ αὐτῶν, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτῶν ὀπισθοφανῶσ, καὶ τὴν γύμνωσιν τοῦ πατρὸσ αὐτῶν οὐκ εἶδον. ἐξένηψε δὲ Νῶε ἀπὸ τοῦ οἴνου καὶ ἔγνω ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ ὁ νεώτεροσ, καὶ εἶπεν. ἐπικατάρατοσ Χαναάν. παῖσ οἰκέτησ ἔσται τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν. εὐλογητὸσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ τοῦ Σήμ, καὶ ἔσται Χαναὰν παῖσ οἰκέτησ αὐτοῦ. πλατύναι ὁ Θεὸσ τῷ Ἰάφεθ, καὶ κατοικησάτω ἐν τοῖσ οἴκοισ τοῦ Σὴμ καὶ γενηθήτω Χαναὰν παῖσ αὐτοῦ. Ἔζησε δὲ Νῶε μετὰ τὸν κατακλυσμὸν ἔτη τριακόσια πεντήκοντα. καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Νῶε ἐννακόσια πεντήκοντα ἔτη, καὶ ἀπέθανεν. ΑΥΤΑΙ δὲ αἱ γενέσεισ τῶν υἱῶν Νῶε, Σήμ, Χάμ, Ἰάφεθ, καὶ ἐγεννήθησαν αὐτοῖσ υἱοὶ μετὰ τὸν κατακλυσμόν.

Υἱοὶ Ἰάφεθ. Γαμὲρ καὶ Μαγὼγ καὶ Μαδοὶ καὶ Ἰωύαν καὶ Ἐλισὰ καὶ Θοβὲλ καὶ Μοσόχ καὶ Θείρασ. καὶ υἱοὶ Γαμέρ. Ἀσχανὰζ καὶ Ριφὰθ καὶ Θοργαμά. καὶ υἱοὶ Ἰωύαν. Ἐλισὰ καὶ Θάρσεισ, Κίτιοι, Ρόδιοι. ἐκ τούτων ἀφωρίσθησαν νῆσοι τῶν ἐθνῶν ἐν τῇ γῇ αὐτῶν, ἕκαστοσ κατὰ γλῶσσαν ἐν ταῖσ φυλαῖσ αὐτῶν καὶ ἐν τοῖσ ἔθνεσιν αὐτῶν. Υἱοὶ δὲ Χάμ. Χοὺσ καὶ Μερσαί̈ν Φοὺδ καὶ Χαναάν. υἱοὶ δὲ Χούσ. Σαβὰ καὶ Εὐϊλὰ καὶ Σαβαθὰ καὶ Ρεγμὰ καὶ Σαβαθακά. υἱοὶ δὲ Ρεγμά. Σαβὰ καὶ Δαδάν. Χοὺσ δὲ ἐγέννησε τὸν Νεβρώδ. οὗτοσ ἤρξατο εἶναι γίγασ ἐπὶ τῆσ γῆσ. οὗτοσ ἦν γίγασ κυνηγὸσ ἐναντίον Κυρίου τοῦ Θεοῦ. διὰ τοῦτο ἐροῦσιν, ὡσ Νεβρὼδ γίγασ κυνηγὸσ ἐναντίον Κυρίου. καὶ ἐγένετο ἀρχὴ τῆσ βασιλείασ αὐτοῦ Βαβυλὼν καὶ Ὀρὲχ καὶ Ἀρχὰδ καὶ Χαλάννη ἐν τῇ γῇ Σεναάρ. ἐκ τῆσ γῆσ ἐκείνησ ἐξῆλθεν Ἀσσοὺρ καὶ ᾠκοδόμησε τὴν Νινευί̈ καὶ τὴν Ροωβὼθ πόλιν καὶ τὴν Χαλὰχ καὶ τὴν Δασὴ ἀνὰ μέσον Νινευί̈ καὶ ἀνὰ μέσο Χαλάχ. αὕτη ἡ πόλισ μεγάλη. καὶ Μεσραί̈ν ἐγέννησε τοὺσ Λουδιεὶμ καὶ τοὺσ Ἐνεμετιεὶμ καὶ τοὺσ Λαβιεὶμ καὶ τοὺσ Νεφθαλιεὶμ καὶ τοὺσ Πατροσωνιεὶμ καὶ τοὺσ Χασλωνιείμ, ὅθεν ἐξῆλθε Φυλιστιείμ, καὶ τοὺσ Καφθοριείμ. Χαναὰν δὲ ἐγέννησε τὸν Σιδῶνα πρωτότοκον αὐτοῦ καὶ τὸν Χετταῖον καὶ τὸν Ἰεβουσαῖον καὶ τὸν Ἀμορραῖον καὶ τὸν Γεργεσαῖον καὶ τὸν Εὐαῖον καὶ τὸν Ἀρουκαῖον καὶ τὸν Ἀσενναῖον καὶ τὸν Ἀράδιον καὶ τὸν Σαμαραῖον καὶ τὸν Ἀμαθί. καὶ μετὰ τοῦτο διεσπάρησαν αἱ φυλαὶ τῶν Χαναναίων, καὶ ἐγένετο τὰ ὅραι τῶν Χαναναίων ἀπὸ Σιδῶνοσ ἕωσ ἐλθεῖν εἰσ Γεραρὰ καὶ Γαζάν, ἕωσ ἐλθεῖν ἕωσ Σοδόμων καὶ Γομόρρασ, Ἀδαμὰ καὶ Σεβωί̈μ ἕωσ Δασά. οὗτοι υἱοὶ Χάμ, ἐν ταῖσ φυλαῖσ αὐτῶν, κατὰ γλώσσασ αὐτῶν, ἐν ταῖσ χώραισ αὐτῶν καὶ ἐν τοῖσ ἔθνεσιν αὐτῶν. Καὶ τῷ Σὴμ ἐγεννήθη καὶ αὐτῷ, πατρὶ πάντων τῶν υἱῶν Ἕβερ, ἀδελφῷ Ἰάφεθ τοῦ μείζονοσ. υἱοὶ Σήμ. Ἐλὰμ καὶ Ἀσσοὺρ καὶ Ἀρφαξὰδ καὶ Λοὺδ καὶ Ἀρὰμ καὶ Καϊνᾶν. καὶ υἱοὶ Ἀράμ. Οὒζ καί Οὒλ καὶ Γατὲρ καὶ Μοσόχ. καὶ Ἀρφαξὰδ ἐγέννησε τὸν Καϊνᾶν, καὶ Καϊνᾶν ἐγέννησε τὸν Σαλά, Σαλὰ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἕβερ. καὶ τῷ Ἕβερ ἐγεννήθησαν δύο υἱοί. ὄνομα τῷ ἑνὶ Φαλέγ, ὅτι ἐν ταῖσ ἡμέραισ αὐτοῦ διεμερίσθη ἡ γῆ, καὶ ὄνομα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ Ἰεκτάν. Ἰεκτὰν δὲ ἐγέννησε τὸν Ἐλμωδὰδ καὶ Σαλὲθ καὶ τὸν Σαρμὼθ καὶ Ἰαρὰχ καὶ Ὁδορρὰ καὶ Αἰβὴλ καὶ Δεκλὰ καὶ Εὐὰλ καὶ Ἀβιμαὲλ καὶ Σαβὰ καὶ Οὐφεὶρ καὶ Εὐειλὰ καὶ Ἰωβάβ. πάντεσ οὗτοι υἱοὶ Ἰεκτάν. καὶ ἐγένετο ἡ κατοίκησισ αὐτῶν ἀπὸ Μασσῆ ἕωσ ἐλθεῖν εἰσ Σαφηρά, ὄροσ ἀνατολῶν. οὗτοι υἱοὶ Σήμ, ἐν ταῖσ φυλαῖσ αὐτῶν, κατὰ γλώσσασ αὐτῶν, ἐν ταῖσ χώραισ αὐτῶν καὶ ἐν τοῖσ ἔθνεσιν αὐτῶν. Αὗται αἱ φυλαὶ υἱῶν Νῶε κατὰ γενέσεισ αὐτῶν, κατὰ ἔθνη αὐτῶν. ἀπὸ τούτων διεσπάρησαν νῆσοι τῶν ἐθνῶν ἐπὶ τῆσ γῆσ μετὰ τὸν κατακλυσμόν. ΚΑΙ ἦν πᾶσα ἡ γῆ χεῖλοσ ἕν, καὶ φωνὴ μία πᾶσι.

καὶ ἐγένετο ἐν τῷ κινῆσαι αὐτοὺσ ἀπὸ ἀνατολῶν, εὗρον πεδίον ἐν γῇ Σενναὰρ καὶ κατῴκησαν ἐκεῖ. καὶ εἶπεν ἄνθρωποσ τῷ πλησίον αὐτοῦ. δεῦτε πλινθεύσωμεν πλίνθουσ καὶ ὀπτήσωμεν αὐτὰσ πυρί. καὶ ἐγένετο αὐτοῖσ ἡ πλίνθοσ εἰσ λίθον, καὶ ἄσφαλτοσ ἦν αὐτοῖσ ὁ πηλόσ. καὶ εἶπαν. δεῦτε οἰκοδομήσωμεν ἑαυτοῖσ πόλιν καὶ πύργον, οὗ ἔσται ἡ κεφαλὴ ἕωσ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ποιήσωμεν ἑαυτοῖσ ὄνομα πρὸ τοῦ διασπαρῆναι ἡμᾶσ ἐπὶ προσώπου πάσησ τῆσ γῆσ. καὶ κατέβη Κύριοσ ἰδεῖν τὴν πόλιν καὶ τὸν πύργον, ὃν ᾠκοδόμησαν οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων. καὶ εἶπε Κύριοσ. ἰδοὺ γένοσ ἓν καὶ χεῖλοσ ἓν πάντων, καὶ τοῦτο ἤρξαντο ποιῆσαι, καὶ νῦν οὐκ ἐκλείψει ἀπ̓ αὐτῶν πάντα, ὅσα ἂν ἐπιθῶνται ποιεῖν. δεῦτε καὶ καταβάντεσ συγχέωμεν αὐτῶν ἐκεῖ τὴν γλῶσσαν, ἵνα μὴ ἀκούσωσιν ἕκαστοσ τὴν φωνὴν τοῦ πλησίον. καὶ διέσπειρεν αὐτοὺσ Κύριοσ ἐκεῖθεν ἐπὶ πρόσωπον πάσησ τῆσ γῆσ, καὶ ἐπαύσαντο οἰκοδομοῦντεσ τὴν πόλιν καὶ τὸν πύργον. διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτῆσ Σύγχυσισ, ὅτι ἐκεῖ συνέχεε Κύριοσ τὰ χείλη πάσησ τῆσ γῆσ, καὶ ἐκεῖθεν διέσπειρεν αὐτοὺσ Κύριοσ ἐπὶ πρόσωπον πάσησ τῆσ γῆσ. Καὶ αὗται αἱ γενέσεισ Σήμ. καί ἦν Σὴμ υἱὸσ ἑκατὸν ἐτῶν, ὅτε ἐγέννησε τὸν Ἀρφαξάδ, δευτέρου ἔτουσ μετὰ τὸν κατακλυσμόν. καὶ ἔζησε Σὴμ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Ἀρφαξὰδ ἔτη πεντακόσια καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἔζησεν Ἀρφαξὰδ ἑκατὸν τριάκοντα πέντε ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Καϊνᾶν. καὶ ἔζησεν Ἀρφαξὰδ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Καϊνᾶν ἔτη τετρακόσια καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ καὶ ἀπέθανε.̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Καὶ ἔζησε Καϊνᾶν ἑκατὸν καὶ τριάκοντα ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Σαλά. καὶ ἔζησε Καϊνᾶν μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τόν Σαλὰ ἔτη τριακόσια τριάκοντα καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἔζησε Σαλὰ ἑκατὸν τριάκοντα ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Ἕβερ. καὶ ἔζησε Σαλὰ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Ἕβερ τριακόσια τριάκοντα ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἔζησεν Ἕβερ ἑκατὸν τριάκοντα τέσσαρα ετη καὶ ἐγέννησε τὸν Φαλέγ. καί ἔζησεν Ἕβερ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Φαλὲγ ἔτη διακόσια ἑβδομήκοντα καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἔζησε Φαλὲγ τριάκοντα καὶ ἑκατὸν ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Ραγαῦ. καὶ ἔζησε Φαλὲγ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Ραγαῦ ἐννέα καὶ διακόσια ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱούσ καὶ θυγατέρασ καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἔζησε Ραγαῦ ἑκατὸν τριάκοντα καὶ δύο ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Σερούχ. καὶ ἔζησε Ραγαῦ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Σεροὺχ διακόσια ἑπτὰ ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ καὶ ἀπέθανε. καὶ ἔζησε Σεροὺχ ἑκατὸν τριάκοντα ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Ναχώρ. Καὶ ἔζησε Σερούχ, μετὰ τό γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Ναχώρ, ἔτη διακόσια καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἔζησε Ναχὼρ ἔτη ἑκατὸν ἑβδομήκοντα ἐννέα καὶ ἐγέννησε τὸν Θάρα. καὶ ἔζησε Ναχώρ, μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Θάρα, ἔτη ἑκατὸν εἰκοσιπέντε καὶ ἐγέννησεν υἱοὺσ καὶ θυγατέρασ καὶ ἀπέθανε. Καὶ ἔζησε Θάρα ἑβδομήκοντα ἔτη καὶ ἐγέννησε τὸν Ἅβραμ καὶ τὸν Ναχὼρ καὶ τὸν Ἀρράν. Αὗται αἱ γενέσεισ Θάρα. Θάρα ἐγέννησε τὸν Ἅβραμ καὶ τὸν Ναχὼρ καὶ τὸν Ἀρράν, καὶ Ἀρρὰν ἐγέννησε τὸν Λώτ. καὶ ἀπέθανεν Ἀρρὰν ἐνώπιον Θάρα τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ ἐν τῇ γῇ, ᾗ ἐγεννήθη, ἐν τῇ χώρᾳ τῶν Χαλδαίων. καὶ ἔλαβον Ἅβραμ καὶ Ναχὼρ ἑαυτοῖσ γυναῖκασ. ὄνομα τῇ γυναικὶ Ἅβραμ Σάρα, καὶ ὄνομα τῇ γυναικὶ Ναχὼρ Μελχά, θυγάτηρ Ἀρρὰν καὶ πατὴρ Μελχὰ καὶ πατὴρ Ἰεσχά. καὶ ἦν Σάρα στεῖρα καὶ οὐκ ἐτεκνοποίει. καὶ ἔλαβε Θάρα τὸν Ἅβραμ υἱὸν αὐτοῦ καὶ τὸν Λὼτ υἱὸν Ἀρράν, υἱὸν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, καὶ τὴν Σάραν τὴν νύμφην αὐτοῦ, γυναῖκα Ἅβραμ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, καὶ ἐξήγαγεν αὐτοὺσ ἐκ τῆσ χώρασ τῶν Χαλδαίων πορευθῆναι εἰσ γῆν Χαναὰν καὶ ἦλθον ἕωσ Χαρρὰν καὶ κατῴκησεν ἐκεῖ. καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Θάρα ἐν γῇ Χαρρὰν διακόσια πέντε ἔτη, καὶ ἀπέθανε Θάρα ἐν Χαρράν. ΚΑΙ εἶπε Κύριοσ τῷ Ἅβραμ. ἔξελθε ἐκ τῆσ γῆσ σου καὶ ἐκ τῆσ συγγενείασ σου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρόσ σου καὶ δεῦρο εἰσ τὴν γῆν, ἣν ἄν σοι δείξω.

καὶ ποιήσω σε εἰσ ἔθνοσ μέγα καὶ εὐλογήσω σε καὶ μεγαλυνῶ τὸ ὄνομά σου, καὶ ἔσῃ εὐλογημένοσ. καὶ εὐλογήσω τοὺσ εὐλογοῦντάσ σε καὶ τοὺσ καταρωμένουσ σε καταράσομαι. καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆσ γῆσ. καὶ ἐπορεύθη Ἅβραμ, καθάπερ ἐλάλησεν αὐτῷ Κύριοσ, καὶ ᾤχετο μετ̓ αὐτοῦ Λώτ. Ἅβραμ δὲ ἦν ἐτῶν ἑβδομηκονταπέντε, ὅτε ἐξῆλθε ἐκ Χαρράν. καὶ ἔλαβεν Ἅβραμ Σάραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὸν Λὼτ υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν, ὅσα ἐκτήσαντο, καὶ πᾶσαν ψυχήν, ἣν ἐκτήσαντο ἐκ Χαρράν, καὶ ἐξήλθοσαν πορευθῆναι εἰσ γῆν Χαναάν. καὶ διώδευσεν Ἅβραμ τὴν γῆν εἰσ τὸ μῆκοσ αὐτῆσ ἕωσ τοῦ τόπου Συχέμ, ἐπὶ τὴν δρῦν τὴν ὑψηλήν. οἱ δὲ Χαναναῖοι τότε κατῴκουν τὴν γῆν. καὶ ὤφθη Κύριοσ τῷ Ἅβραμ καὶ εἶπεν αὐτῷ. τῷ σπέρματί σου δώσω τὴν γῆν ταύτην. καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ Ἅβραμ θυσιαστήριον Κυρίῳ τῷ ὀφθέντι αὐτῷ. καὶ ἀπέστη ἐκεῖθεν εἰσ τὸ ὄροσ κατὰ ἀνατολὰσ Βαιθὴλ καὶ ἔστησεν ἐκεῖ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ, Βαιθὴλ κατὰ θάλασσαν καὶ Ἀγγαὶ κατὰ ἀνατολάσ. καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπεκαλέσατο ἐπὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου. καὶ ἀπῇρεν Ἅβραμ καὶ πορευθεὶσ ἐστρατοπέδευσεν ἐν τῇ ἐρήμῳ. Καὶ ἐγένετο λιμὸσ ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ κατέβη Ἅβραμ εἰσ Αἴγυπτον παροικῆσαι ἐκεῖ, ὅτι ἐνίσχυσεν ὁ λιμὸσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἐγένετο δέ, ἡνίκα ἤγγισεν Ἅβραμ εἰσελθεῖν εἰσ Αἴγυπτον, εἶπεν Ἅβραμ Σάρᾳ τῇ γυναικί. γινώσκω ἐγώ, ὅτι γυνὴ εὐπρόσωποσ εἶ. ἔσται οὖν, ὡσ ἂν ἴδωσί σε οἱ Αἰγύπτιοι, ἐροῦσιν ὅτι γυνὴ αὐτοῦ ἐστιν αὐτή, καὶ ἀποκτενοῦσί με, σὲ δὲ περιποιήσονται. εἰπὸν οὖν, ὅτι ἀδελφὴ αὐτοῦ εἰμι, ὅπωσ ἂν εὖ μοι γένηται διὰ σέ, καὶ ζήσεται ἡ ψυχή μου ἕνεκέν σου. ἐγένετο δέ, ἡνίκα εἰσῆλθεν Ἅβραμ εἰσ Αἴγυπτον, ἰδόντεσ οἱ Αἰγύπτιοι τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, ὅτι καλὴ ἦν σφόδρα, καὶ εἶδον αὐτὴν οἱ ἄρχοντεσ Φαραὼ καὶ ἐπῄνεσαν αὐτὴν πρὸσ Φαραὼ καὶ εἰσήγαγον αὐτὴν εἰσ τὸν οἶκον Φαραώ. καὶ τῷ Ἅβραμ εὖ ἐχρήσαντο δἰ αὐτήν, καὶ ἐγένοντο αὐτῷ πρόβατα καὶ μόσχοι καὶ ὄνοι καὶ παῖδεσ καὶ παιδίσκαι καὶ ἡμίονοι καὶ κάμηλοι. καὶ ἤτασεν ὁ Θεὸσ τὸν Φαραὼ ἐτασμοῖσ μεγάλοισ καὶ πονηροῖσ καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ περὶ Σάρασ τῆσ γυναικὸσ Ἅβραμ. καλέσασ δὲ Φαραὼ τὸν Ἅβραμ εἶπε. τί τοῦτο ἐποίησάσ μοι, ὅτι οὐκ ἀπήγγειλάσ μοι, ὅτι γυνή σου ἐστίν̣ ἱνατί εἶπασ ὅτι ἀδελφή μου ἐστί̣ καὶ ἔλαβον αὐτὴν ἐμαυτῷ γυναῖκα, καὶ νῦν ἰδοὺ ἡ γυνή σου ἔναντί σου. λαβὼν ἀπότρεχε. καὶ ἐνετείλατο Φαραὼ ἀνδράσι περὶ Ἅβραμ συμπροπέμψαι αὐτὸν καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ πάντα, ὅσα ἦν αὐτῷ. ΑΝΕΒΗ δὲ Ἅβραμ ἐξ Αἰγύπτου, αὐτὸσ καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ καὶ Λὼτ μετ̓ αὐτοῦ, εἰσ τὴν ἔρημον.

Ἅβραμ δὲ ἦν πλούσιοσ σφόδρα κτήνεσι καὶ ἀργυρίῳ καὶ χρυσίῳ. καὶ ἐπορεύθη ὅθεν ἦλθεν εἰσ τὴν ἔρημον ἕωσ Βαιθήλ, ἕωσ τοῦ τόπου, οὗ ἦν ἡ σκηνὴ αὐτοῦ τὸ πρότερον, ἀνὰ μέσον Βαιθὴλ καὶ ἀνὰ μέσον Ἀγγαί, εἰσ τὸν τόπον τοῦ θυσιαστηρίου, οὗ ἐποίησεν ἐκεῖ τὴν ἀρχήν. καὶ ἐπεκαλέσατο ἐκεῖ Ἅβραμ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου. καὶ Λὼτ τῷ συμπορευομένῳ μετὰ Ἅβραμ ἦν πρόβατα καὶ βόεσ καὶ σκηναί. καὶ οὐκ ἐχώρει αὐτοὺσ ἡ γῆ κατοικεῖν ἅμα, ὅτι ἦν τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν πολλά, καὶ οὐκ ἐχώρει αὐτοὺσ ἡ γῆ κατοικεῖν ἅμα. καὶ ἐγένετο μάχη ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων τῶν κτηνῶν τοῦ Ἅβραμ καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων τῶν κτηνῶν τοῦ Λώτ. οἱ δὲ Χαναναῖοι καὶ οἱ Φερεζαῖοι τότε κατῴκουν τὴν γῆν. εἶπε δὲ Ἅβραμ τῷ Λώτ. μὴ ἔστω μάχη ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων μου καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ποιμένων σου, ὅτι ἄνθρωποι ἀδελφοί ἐσμεν ἡμεῖσ. οὐκ ἰδοὺ πᾶσα ἡ γῆ ἐναντίον σου ἐστί̣ διαχωρίσθητι ἀπ̓ ἐμοῦ. εἰ σὺ εἰσ ἀριστερά, ἐγὼ εἰσ δεξιά. εἰ δὲ σὺ εἰσ δεξιά, ἐγὼ εἰσ ἀριστερά. καὶ ἐπάρασ Λὼτ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτοῦ, ἐπεῖδε πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, ὅτι πᾶσα ἦν ποτιζομένη πρὸ τοῦ καταστρέψαι τὸν Θεὸν Σόδομα καὶ Γόμορρα, ὡσ ὁ παράδεισοσ τοῦ Θεοῦ καὶ ὡσ ἡ γῆ Αἰγύπτου, ἕωσ ἐλθεῖν εἰσ Ζόγορα. καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ Λὼτ πᾶσαν τὴν περίχωρον τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ἀπῇρε Λὼτ ἀπὸ ἀνατολῶν, καὶ διεχωρίσθησαν ἕκαστοσ ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. Ἅβραμ δὲ κατῴκησεν ἐν γῇ Χαναάν, Λὼτ δὲ κατῴκησεν ἐν πόλει τῶν περιχώρων καὶ ἐσκήνωσεν ἐν Σοδόμοισ. οἱ δὲ ἄνθρωποι οἱ ἐν Σοδόμοισ πονηροὶ καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐναντίον τοῦ Θεοῦ σφόδρα. Ὁ δὲ Θεὸσ εἶπε τῷ Ἅβραμ μετὰ τὸ διαχωρισθῆναι τὸν Λὼτ ἀπ̓ αὐτοῦ. ἀνάβλεψον τοῖσ ὀφθαλμοῖσ σου καὶ ἴδε ἀπὸ τοῦ τόπου, οὗ νῦν σύ εἶ, πρὸσ βορρᾶν καὶ λίβα καὶ ἀνατολὰσ καὶ θάλασσαν. ὅτι πᾶσαν τὴν γῆν, ἣν σὺ ὁρᾷσ, σοὶ δώσω αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματί σου ἕωσ αἰῶνοσ. καὶ ποιήσω τὸ σπέρμα σου ὡσ τὴν ἄμμον τῆσ γῆσ. εἰ δύναταί τισ ἐξαριθμῆσαι τὴν ἄμμον τῆσ γῆσ, καὶ τὸ σπέρμα σου ἐξαριθμηθήσεται. ἀναστὰσ διόδευσον τὴν γῆν εἴσ τε τὸ μῆκοσ αὐτῆσ καὶ εἰσ τὸ πλάτοσ, ὅτι σοὶ δώσω αὐτὴν καὶ τῷ σπέρματί σου εἰσ τὸν αἰῶνα. καὶ ἀποσκηνώσασ Ἅβραμ, ἐλθὼν κατῴκησε παρὰ τὴν δρῦν τὴν Μαμβρῆ, ἣ ἦν ἐν Χεβρώμ, καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ Κυρίῳ. ΕΓΕΝΕΤΟ δὲ ἐν τῇ βασιλείᾳ τῇ Ἀμαρφὰλ βασιλέωσ Σενναάρ, καὶ Ἀριὼχ βασιλέωσ Ἐλλασάρ, Χοδολλογομὸρ βασιλεὺσ Ἐλὰμ καὶ Θαργὰλ βασιλεὺσ ἐθνῶν

ἐποίησαν πόλεμον μετὰ Βαλλὰ βασιλέωσ Σοδόμων καὶ μετὰ Βαρσὰ βασιλέωσ Γομόρρασ καὶ μετὰ Σενναὰρ βασιλέωσ Ἀδαμὰ καὶ μετὰ Συμοβὸρ βασιλέωσ Σεβωείμ, καὶ βασιλέωσ Βαλάκ αὑ̔́τη ἐστὶ Σηγώῤ. πάντεσ οὗτοι συνεφώνησαν ἐπὶ τὴν φάραγγα τὴν ἁλυκὴν αὑ̔́τη ἡ θάλασσα τῶν ἁλῶν̓. δώδεκα ἔτη αὐτοὶ ἐδούλευσαν τῷ Χοδολλογομόρ, τῷ δὲ τρισκαιδεκάτῳ ἔτει ἀπέστησαν. ἐν δὲ τῷ τεσσαρεσκαιδεκάτῳ ἔτει ἦλθε Χοδολλογομὸρ καὶ οἱ βασιλεῖσ μετ̓ αὐτοῦ καὶ κατέκοψαν τοὺσ γίγαντασ τοὺσ ἐν Ἀσταρὼθ καὶ Καρναί̈ν, καὶ ἔθνη ἰσχυρὰ ἅμα αὐτοῖσ καὶ τοὺσ Ὀμμαίουσ τοὺσ ἐν Σαυῇ τῇ πόλει καὶ τοὺσ Χορραίουσ τοὺσ ἐν τοῖσ ὄρεσι Σηείρ, ἕωσ τῆσ τερεβίνθου τῆσ Φαράν, ἥ ἐστιν ἐν τῇ ἐρήμῳ. καὶ ἀναστρέψαντεσ ἦλθον ἐπὶ τὴν πηγὴν τῆσ κρίσεωσ αὑ̔́τη ἐστὶ Κάδησ̓ καὶ κατέκοψαν πάντασ τοὺσ ἄρχοντασ Ἀμαλὴκ καὶ τοὺσ Ἀμορραίουσ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν Ἀσασονθαμάρ. ἐξῆλθε δὲ βασιλεὺσ Σοδόμων καὶ βασιλεὺσ Γομόρρασ καὶ βασιλεὺσ Ἀδαμὰ καὶ βασιλεὺσ Σεβωεὶμ καὶ βασιλεὺσ Βαλάκ αὑ̔́τη ἐστὶ Σηγώῤ καὶ παρετάξαντο αὐτοῖσ εἰσ πόλεμον ἐν τῇ κοιλάδι τῇ ἁλυκῇ, πρὸσ Χοδολλογομὸρ βασιλέα Ἐλὰμ καὶ Θαργὰλ βασιλέα ἐθνῶν καὶ Ἀμαρφὰλ βασιλέα Σενναὰρ καὶ Ἀριὼχ βασιλέα Ἐλλασάρ, οἱ τέσσαρεσ βασιλεῖσ πρὸσ τοὺσ πέντε. ἡ δὲ κοιλὰσ ἡ ἁλυκή, φρέατα ἀσφάλτου. ἔφυγε δὲ βασιλεὺσ Σοδόμων καὶ βασιλεὺσ Γομόρρασ καὶ ἐνέπεσαν ἐκεῖ, οἱ δὲ καταλειφθέντεσ εἰσ τὴν ὀρεινὴν ἔφυγον. ἔλαβον δὲ τὴν ἵππον πᾶσαν τὴν Σοδόμων καὶ Γομόρρασ καὶ πάντα τὰ βρώματα αὐτῶν καὶ ἀπῆλθον. ἔλαβον δὲ καὶ τὸν Λὼτ τὸν υἱὸν τοῦ ἀδελφοῦ Ἅβραμ καὶ τὴν ἀποσκευὴν αὐτοῦ καὶ ἀπῴχοντο. ἦν γὰρ κατοικῶν ἐν Σοδόμοισ. Παραγενόμενοσ δὲ τῶν ἀνασωθέντων τισ ἀπήγγειλεν Ἅβραμ τῷ περάτῃ. αὐτὸσ δὲ κατῴκει παρὰ τῇ δρυί̈ τῇ Μαμβρῇ Ἀμορραίου τοῦ ἀδελφοῦ Ἐσχὼλ καὶ τοῦ ἀδελφοῦ Αὐνάν, οἳ ἦσαν συνωμόται τοῦ Ἅβραμ. ἀκούσασ δὲ Ἅβραμ ὅτι ᾐχμαλώτευται Λὼτ ὁ ἀδελφιδοῦσ αὐτοῦ, ἠρίθμησε τοὺσ ἰδίουσ οἰκογενεῖσ αὐτοῦ, τριακοσίουσ δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ κατεδίωξεν ὀπίσω αὐτῶν ἕωσ Δάν. καὶ ἐπέπεσεν ἐπ̓ αὐτοὺσ τὴν νύκτα αὐτὸσ καὶ οἱ παῖδεσ αὐτοῦ, καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺσ καὶ κατεδίωξεν αὐτοὺσ ἕωσ Χοβά, ἥ ἐστιν ἐν ἀριστερᾷ Δαμασκοῦ. καὶ ἀπέστρεψε πᾶσαν τὴν ἵππον Σοδόμων, καὶ Λὼτ τὸν ἀδελφιδοῦν αὐτοῦ ἀπέστρεψε καὶ πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ καὶ τὰσ γυναῖκασ καὶ τὸν λαόν. Ἐξῆλθε δὲ βασιλεὺσ Σοδόμων εἰσ συνάντησιν αὐτῷ, μετὰ τὸ ὑποστρέψαι αὐτὸν ἀπὸ τῆσ κοπῆσ τοῦ Χοδολλογομὸρ καὶ τῶν βασιλέων τῶν μετ̓ αὐτοῦ, εἰσ τὴν κοιλάδα τοῦ Σαβύ ̔τοῦτο ἦν τὸ πεδίον τῶν βασιλέων̓. καὶ Μελχισεδὲκ βασιλεὺσ Σαλὴμ ἐξήνεγκεν ἄρτουσ καὶ οἶνον. ἦν δὲ ἱερεὺσ τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου. καὶ εὐλόγησε τὸν Ἅβραμ καὶ εἶπεν. εὐλογημένοσ Ἅβραμ τῷ Θεῷ τῷ ὑψίστῳ, ὃσ ἔκτισε τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν. καὶ εὐλογητὸσ ὁ Θεὸσ ὁ ὕψιστοσ, ὃσ παρέδωκε τοὺσ ἐχθρούσ σου ὑποχειρίουσ σοι. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ Ἅβραμ δεκάτην ἀπὸ πάντων. εἶπε δὲ βασιλεὺσ Σοδόμων πρὸσ Ἅβραμ. δόσ μοι τοὺσ ἄνδρασ, τὴν δὲ ἵππον λάβε σεαυτῷ. εἶπε δὲ Ἅβραμ πρὸσ τὸν βασιλέα Σοδόμων. ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου πρὸσ Κύριον τὸν Θεὸν τὸν ὕψιστον, ὃσ ἔκτισε τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, εἰ ἀπὸ σπαρτίου ἕωσ σφυρωτῆροσ ὑποδήματοσ λήψομαι ἀπὸ πάντων τῶν σῶν, ἵνα μὴ εἴπῃσ, ὅτι ἐγὼ ἐπλούτισα τὸν Ἅβραμ. πλὴν ὧν ἔφαγον οἱ νεανίσκοι καὶ τῆσ μερίδοσ τῶν ἀνδρῶν τῶν συμπορευθέντων μετ̓ ἐμοῦ, Ἐσχώλ, Αὐνάν, Μαμβρῆ, οὗτοι λήψονται μερίδα. ΜΕΤΑ δὲ τὰ ρήματα ταῦτα ἐγενήθη ρῆμα Κυρίου πρὸσ Ἅβραμ ἐν ὁράματι, λέγων. μὴ φοβοῦ Ἅβραμ, ἐγὼ ὑπερασπίζω σου. ὁ μισθόσ σου πολὺσ ἔσται σφόδρα.

λέγει δὲ Ἅβραμ. δέσποτα Κύριε, τί μοι δώσεισ̣ ἐγὼ δὲ ἀπολύομαι ἄτεκνοσ. ὁ δὲ υἱὸσ Μασὲκ τῆσ οἰκογενοῦσ μου, οὗτοσ Δαμασκὸσ Ἐλιέζερ. καὶ εἶπεν Ἅβραμ. ἐπειδὴ ἐμοὶ οὐκ ἔδωκασ σπέρμα, ὁ δὲ οἰκογενήσ μου κληρονομήσει μοι. καὶ εὐθὺσ φωνὴ Κυρίου ἐγένετο πρὸσ αὐτὸν λέγουσα. οὐ κληρονομήσει σε οὗτοσ, ἀλλ̓ ὃσ ἐξελεύσεται ἐκ σοῦ, οὗτοσ κληρονομήσει σε. ἐξήγαγε δὲ αὐτὸν ἔξω καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἀνάβλεψον δὴ εἰσ τὸν οὐρανὸν καὶ ἀρίθμησον τοὺσ ἀστέρασ, εἰ δυνήσῃ ἐξαριθμῆσαι αὐτούσ. καὶ εἶπεν. οὕτωσ ἔσται τὸ σπέρμα σου. καὶ ἐπίστευσεν Ἅβραμ τῷ Θεῷ, καὶ ἐλογίσθη αὐτῷ εἰσ δικαιοσύνην. εἶπε δὲ πρὸσ αὐτόν. ἐγὼ ὁ Θεὸσ ὁ ἐξαγαγών σε ἐκ χώρασ Χαλδαίων, ὥστε δοῦναί σοι τὴν γῆν ταύτην κληρονομῆσαι. εἶπε δέ, Δέσποτα Κύριε, κατὰ τί γνώσομαι ὅτι κληρονομήσω αὐτήν̣ εἶπε δὲ αὐτῷ. λάβε μοι δάμαλιν τριετίζουσαν καὶ αἶγα τριετίζουσαν καὶ κριὸν τριετίζοντα καὶ τρυγόνα καὶ περιστεράν. ἔλαβε δὲ αὐτῷ πάντα ταῦτα καὶ διεῖλεν αὐτὰ μέσα καὶ ἔθηκεν αὐτὰ ἀντιπρόσωπα ἀλλήλοισ, τὰ δὲ ὄρνεα οὐ διεῖλε. κατέβη δὲ ὄρνεα ἐπὶ τὰ σώματα, ἐπὶ τὰ διχοτομήματα αὐτῶν, καὶ συνεκάθησεν αὐτοῖσ Ἅβραμ. περὶ δὲ ἡλίου δυσμὰσ ἔκστασισ ἐπέπεσε τῷ Ἅβραμ, καὶ ἰδοὺ φόβοσ σκοτεινὸσ μέγασ ἐπιπίπτει αὐτῷ. καὶ ἐρρέθη πρὸσ Ἅβραμ. γινώσκων γνώσῃ ὅτι πάροικον ἔσται τὸ σπέρμα σου ἐν γῇ οὐκ ἰδίᾳ, καὶ δουλώσουσιν αὐτοὺσ καὶ κακώσουσιν αὐτοὺσ καὶ ταπεινώσουσιν αὐτοὺσ τετρακόσια ἔτη. τὸ δὲ ἔθνοσ, ᾧ ἐὰν δουλεύσωσι, κρινῶ ἐγώ. μετὰ δὲ ταῦτα ἐξελεύσονται ὧδε μετὰ ἀποσκευῆσ πολλῆσ. σὺ δὲ ἀπελεύσῃ πρὸσ τοὺσ πατέρασ σου ἐν εἰρήνῃ, τραφεὶσ ἐν γήρᾳ καλῷ. τετάρτῃ δὲ γενεᾷ ἀποστραφήσονται ὧδε. οὔπω γὰρ ἀναπεπλήρωνται αἱ ἁμαρτίαι τῶν Ἀμορραίων ἕωσ τοῦ νῦν. ἐπεὶ δὲ ὁ ἥλιοσ ἐγένετο πρὸσ δυσμάσ, φλὸξ ἐγένετο, καὶ ἰδοὺ κλίβανοσ καπνιζόμενοσ καὶ λαμπάδεσ πυρόσ, αἳ διῆλθον ἀνὰ μέσον τῶν διχοτομημάτων τούτων. ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ διέθετο Κύριοσ τῷ Ἅβραμ διαθήκην λέγων. τῷ σπέρματί σου δώσω τὴν γῆν ταύτην, ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ Αἰγύπτου ἕωσ τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου, ποταμοῦ Εὐφράτου, τοὺσ Κεναίουσ καὶ τοὺσ Κενεζαίουσ καὶ τούσ Κεδμωναίους καὶ τοὺσ Χετταίουσ καὶ τοὺσ Φερεζαίουσ καὶ Ραφαεὶν καὶ τοὺσ Ἀμορραίουσ καὶ τοὺσ Χαναναίουσ καὶ τοὺσ Εὐαίουσ καὶ τοὺσ Γεργεσαίουσ καὶ τοὺσ Ἰεβουσαίουσ. ΣΑΡΑ δὲ γυνὴ Ἅβραμ οὐκ ἔτικτεν αὐτῷ. ἦν δὲ αὐτῇ παιδίσκη Αἰγυπτία, ᾗ ὄνομα Ἄγαρ.

εἶπε δὲ Σάρα πρὸσ Ἅβραμ. ἰδοὺ συνέκλεισέ με Κύριοσ τοῦ μὴ τίκτειν. εἴσελθε οὖν πρὸσ τὴν παιδίσκην μου, ἵνα τεκνοποιήσωμαι ἐξ αὐτῆσ. ὑπήκουσε δὲ Ἅβραμ τῆσ φωνῆσ Σάρασ. καὶ λαβοῦσα Σάρα ἡ γυνὴ Ἅβραμ Ἄγαρ τὴν Αἰγυπτίαν τὴν ἑαυτῆσ παιδίσκην, μετὰ δέκα ἔτη τοῦ οἰκῆσαι Ἅβραμ ἐν γῇ Χαναάν, ἔδωκεν αὐτὴν τῷ Ἅβραμ ἀνδρὶ αὐτῆσ αὐτῷ γυναῖκα. καὶ εἰσῆλθε πρὸσ Ἄγαρ, καὶ συνέλαβε. καὶ εἶδεν ὅτι ἐν γαστρὶ ἔχει, καὶ ἠτιμάσθη ἡ κυρία ἐναντίον αὐτῆσ. εἶπε δὲ Σάρα πρὸσ Ἅβραμ. ἀδικοῦμαι ἐκ σοῦ. ἐγὼ δέδωκα τὴν παιδίσκην μου εἰσ τὸν κόλπον σου, ἰδοῦσα δὲ ὅτι ἐν γαστρὶ ἔχει, ἠτιμάσθην ἐναντίον αὐτῆσ. κρίναι ὁ Θεὸσ ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ. εἶπε δὲ Ἅβραμ πρὸσ Σάραν. ἰδοὺ ἡ παιδίσκη σου ἐν ταῖσ χερσί σου. χρῶ αὐτῇ ὡσ ἄν σοι ἀρεστόν ᾖ. καὶ ἐκάκωσεν αὐτὴν Σάρα, καὶ ἀπέδρα ἀπὸ προσώπου αὐτῆσ. Εὗρε δὲ αὐτὴν ἄγγελοσ Κυρίου ἐπὶ τῆσ πηγῆσ τοῦ ὕδατοσ ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐπὶ τῆσ πηγῆσ ἐν τῇ ὁδῷ Σούρ. καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ ἄγγελοσ Κυρίου. Ἄγαρ, παιδίσκη Σάρασ, πόθεν ἔρχῃ καὶ ποῦ πορεύῃ̣ καὶ εἶπεν. ἀπὸ προσώπου Σάρασ τῆσ κυρίασ μου ἐγὼ ἀποδιδράσκω. εἶπε δὲ αὐτῇ ὁ ἄγγελοσ Κυρίου. ἀποστράφηθι πρὸσ τὴν κυρίαν σου καὶ ταπεινώθητι ὑπὸ τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ. καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ ἄγγελοσ Κυρίου. πληθύνων πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου, καὶ οὐκ ἀριθμηθήσεται ὑπὸ τοῦ πλήθουσ. καί εἶπεν αὐτῇ ὁ ἄγγελοσ Κυρίου. ἰδού, σὺ ἐν γαστρί ἔχεισ καὶ τέξῃ υἱὸν καὶ καλέσεισ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰσμαήλ, ὅτι ἐπήκουσε Κύριοσ τῇ ταπεινώσει σου. οὗτοσ ἔσται ἄγροικοσ ἄνθρωποσ αἱ χεῖρεσ αὐτοῦ ἐπὶ πάντασ, καὶ αἱ χεῖρεσ πάντων ἐπ̓ αὐτόν, καὶ κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ κατοικήσει. καὶ ἐκάλεσεν Ἄγαρ τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ λαλοῦντοσ πρὸσ αὐτήν. σὺ ὁ Θεὸσ ὁ ἐπιδών με, ὅτι εἶπε. καὶ γὰρ ἐνώπιον εἶδον ὀφθέντα μοι. ἕνεκεν τούτου ἐκάλεσε τὸ φρέαρ Φρέαρ οὗ ἐνώπιον εἶδον. ἰδοὺ ἀνὰ μέσον Κάδησ καὶ ἀνὰ μέσον Βαράδ. Καὶ ἔτεκεν Ἄγαρ τῷ Ἅβραμ υἱόν, καὶ ἐκάλεσεν Ἅβραμ τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ὃν ἔτεκεν αὐτῷ Ἄγαρ, Ἰσμαήλ. Ἅβραμ δὲ ἦν ἐτῶν ὀγδοηκονταέξ, ἡνίκα ἔτεκεν Ἄγαρ τῷ Ἅβραμ τὸν Ἰσμαήλ. ΕΓΕΝΕΤΟ δὲ Ἅβραμ ἐτῶν ἐνενηκονταεννέα, καὶ ὤφθη Κύριοσ τῷ Ἅβραμ καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἐγώ εἰμι ὁ Θεόσ σου. εὐαρέστει ἐνώπιον ἐμοῦ καὶ γίνου ἄμεμπτοσ,

καὶ θήσομαι τὴν διαθήκην μου ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ πληθυνῶ σε σφόδρα. καὶ ἔπεσεν Ἅβραμ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ ὁ Θεὸσ λέγων. καὶ ἐγὼ ἰδοὺ ἡ διαθήκη μου μετὰ σοῦ, καὶ ἔσῃ πατὴρ πλήθουσ ἐθνῶν, καὶ οὐ κληθήσεται ἔτι τὸ ὄνομά σου Ἅβραμ, ἀλλ̓ ἔσται τὸ ὄνομά σου Ἁβραάμ, ὅτι πατέρα πολλῶν ἐθνῶν τέθεικά σε. καὶ αὐξανῶ σε σφόδρα σφόδρα καὶ θήσω σε εἰσ ἔθνη, καὶ βασιλεῖσ ἐκ σοῦ ἐξελεύσονται. καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματόσ σου μετά σέ, εἰσ τὰσ γενεὰσ αὐτῶν, εἰσ διαθήκην αἰώνιον, εἶναί σου Θεὸσ καὶ τοῦ σπέρματόσ σου μετὰ σέ. καὶ δώσω σοι καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ τὴν γῆν, ἣν παροικεῖσ, πᾶσαν τὴν γῆν Χαναάν, εἰσ κατάσχεσιν αἰώνιον καὶ ἔσομαι αὐτοῖσ εἰσ Θεόν. καὶ εἶπεν ὁ Θεὸσ πρὸσ Ἁβραάμ. σὺ δὲ τὴν διαθήκην μου διατηρήσεισ, σὺ καὶ τὸ σπέρμα σου μετὰ σὲ εἰσ τὰσ γενεὰσ αὐτῶν. καὶ αὕτη ἡ διαθήκη, ἣν διατηρήσεισ, ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματόσ σου μετὰ σὲ εἰσ τὰσ γενεὰσ αὐτῶν. περιτμηθήσεται ὑμῶν πᾶν ἀρσενικόν, καὶ περιτμηθήσεσθε τὴν σάρκα τῆσ ἀκροβυστίασ ὑμῶν, καὶ ἔσται εἰσ σημεῖον διαθήκησ ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ὑμῶν. καὶ παιδίον ὀκτὼ ἡμερῶν περιτμηθήσεται ὑμῖν, πᾶν ἀρσενικὸν εἰσ τὰσ γενεὰσ ὑμῶν, ὁ οἰκογενὴσ καὶ ὁ ἀργυρώνητοσ, ἀπὸ παντὸσ υἱοῦ ἀλλοτρίου, ὃσ οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ σπέρματόσ σου. περιτομῇ περιτμηθήσεται ὁ οἰκογενὴσ τῆσ οἰκίασ σου καὶ ὁ ἀργυρώνητοσ, καὶ ἔσται ἡ διαθήκη μου ἐπὶ τῆσ σαρκὸσ ὑμῶν εἰσ διαθήκην αἰώνιον. καὶ ἀπερίτμητοσ ἄρσην, ὃσ οὐ περιτμηθήσεται τὴν σάρκα τῆσ ἀκροβυστίασ αὐτοῦ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ γένουσ αὐτῆσ, ὅτι τὴν διαθήκην μου διεσκέδασε. Καὶ εἶπεν ὁ Θεὸσ τῷ Ἁβραάμ. Σάρα ἡ γυνή σου οὐ κληθήσεται τὸ ὄνομα αὐτῆσ Σάρα, ἀλλὰ Σάρρα ἔσται τὸ ὄνομα αὐτῆσ. εὐλογήσω δὲ αὐτήν, καὶ δώσω σοι ἐξ αὐτῆσ τέκνον. καὶ εὐλογήσω αὐτό, καὶ ἔσται εἰσ ἔθνη, καὶ βασιλεῖσ ἐθνῶν ἐξ αὐτοῦ ἔσονται. καὶ ἔπεσεν Ἁβραὰμ ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ ἐγέλασε καὶ εἶπεν ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτοῦ λέγων. εἰ τῷ ἑκατονταετεῖ γενήσεται υἱόσ̣ καὶ εἰ ἡ Σάρρα ἐνενήκοντα ἐτῶν τέξεται̣ εἶπε δὲ Ἁβραὰμ πρὸσ τὸν Θεόν. Ἰσμαὴλ οὗτοσ ζήτω ἐναντίον σου. εἶπε δὲ ὁ Θεὸσ πρὸσ Ἁβραὰμ. ναί. ἰδοὺ Σάρρα ἡ γυνή σου τέξεταί σοι υἱόν, καὶ καλέσεισ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰσαάκ, καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου πρὸσ αὐτὸν εἰσ διαθήκην αἰώνιον, εἶναι αὐτῷ Θεὸσ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ μετ̓ αὐτόν. περὶ δὲ Ἰσμαὴλ ἰδοὺ ἐπήκουσά σου. καὶ ἰδοὺ εὐλόγηκα αὐτὸν καὶ αὐξανῶ αὐτόν καὶ πληθυνῶ αὐτὸν σφόδρα. δώδεκα ἔθνη γεννήσει καὶ δώσω αὐτὸν εἰσ ἔθνοσ μέγα. τὴν δὲ διαθήκην μου στήσω πρὸσ Ἰσαάκ, ὃν τέξεταί σοι Σάρρα εἰσ τὸν καιρὸν τοῦτον, ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῷ ἑτέρῳ. συνετέλεσε δὲ λαλῶν πρὸσ αὐτὸν καὶ ἀνέβη ὁ Θεὸσ ἀπό Ἁβραάμ. Καὶ ἔλαβεν Ἁβραὰμ Ἰσμαὴλ τὸν υἱὸν ἑαυτοῦ καὶ πάντασ τοὺσ οἰκογενεῖσ αὐτοῦ καὶ πάντασ τοὺσ ἀργυρωνήτουσ καὶ πᾶν ἄρσεν τῶν ἀνδρῶν τῶν ἐν τῷ οἴκῳ Ἁβραὰμ καὶ περιέτεμε τὰσ ἀκροβυστίασ αὐτῶν ἐν τῷ καιρῷ τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ, καθὰ ἐλάλησεν αὐτῷ ὁ Θεόσ. Ἁβραὰμ δὲ ἐνενηκονταεννέα ἦν ἐτῶν, ἡνίκα περιετέμετο τὴν σάρκα τῆσ ἀκροβυστίασ αὐτοῦ. Ἰσμαὴλ δὲ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ ἦν ἐτῶν δεκατριῶν, ἡνίκα περιετέμετο τὴν σάρκα τῆσ ἀκροβυστίασ αὐτοῦ. ἐν δὲ τῷ καιρῷ τῆσ ἡμέρασ ἐκείνησ περιετμήθη Ἁβραὰμ καὶ Ἰσμαὴλ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ. καὶ πάντεσ οἱ ἄνδρεσ τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ οἱ οἰκογενεῖσ αὐτοῦ καὶ οἱ ἀργυρώνητοι ἐξ ἀλλογενῶν ἐθνῶν, περιέτεμεν αὐτούσ. ΩΦΘΗ δὲ αὐτῷ ὁ Θεὸσ πρὸσ τῇ δρυί̈ τῇ Μαμβρῇ, καθημένου αὐτοῦ ἐπὶ τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ αὐτοῦ μεσημβρίασ.

ἀναβλέψασ δέ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ εἶδε, καὶ ἰδοὺ τρεῖσ ἄνδρεσ εἱστήκεισαν ἐπάνω αὐτοῦ. καὶ ἰδὼν προσέδραμεν εἰσ συνάντησιν αὐτοῖσ ἀπὸ τῆσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν. καὶ εἶπε. κύριε, εἰ ἄρα εὗρον χάριν ἐναντίον σου, μὴ παρέλθῃσ τὸν παῖδά σου. ληφθήτω δὴ ὕδωρ, καὶ νιψάτωσαν τοὺσ πόδασ ὑμῶν, καὶ καταψύξατε ὑπὸ τὸ δένδρον. καὶ λήψομαι ἄρτον, καὶ φάγεσθε, καὶ μετὰ τοῦτο παρελεύσεσθε εἰσ τὴν ὁδὸν ὑμῶν, οὗ ἕνεκεν ἐξεκλίνατε πρὸσ τὸν παῖδα ὑμῶν. καὶ εἶπαν. οὕτω ποίησον, καθὼσ εἴρηκασ. καὶ ἔσπευσεν Ἁβραὰμ ἐπὶ τὴν σκηνὴν πρὸσ Σάρραν καὶ εἶπεν αὐτῇ. σπεῦσον καὶ φύρασον τρία μέτρα σεμιδάλεωσ καὶ ποίησον ἐγκρυφίασ. καὶ εἰσ τὰσ βόασ ἔδραμεν Ἁβραὰμ καὶ ἔλαβεν ἁπαλὸν μοσχάριον καὶ καλὸν καὶ ἔδωκε τῷ παιδί, καὶ ἐτάχυνε τοῦ ποιῆσαι αὐτό. ἔλαβε δὲ βούτυρον, καὶ γάλα, καὶ τὸ μοσχάριον ὃ ἐποίησε, καὶ παρέθηκεν αὐτοῖσ, καὶ ἔφαγον. αὐτὸσ δὲ παρειστήκει αὐτοῖσ ὑπὸ τὸ δένδρον. Εἶπε δὲ πρὸσ αὐτόν. ποῦ Σάρρα ἡ γυνή σου̣ ὁ δὲ ἀποκριθεὶσ εἶπεν. ἰδοὺ ἐν τῇ σκηνῇ. εἶπε δέ. ἐπαναστρέφων ἥξω πρὸσ σὲ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον εἰσ ὥρασ, καὶ ἕξει υἱὸν Σάρρα ἡ γυνή σου. Σάρρα δὲ ἤκουσε πρὸσ τῇ θύρᾳ τῆσ σκηνῆσ, οὖσα ὄπισθεν αὐτοῦ. Ἁβραὰμ δὲ καὶ Σάρρα πρεσβύτεροι προβεβηκότεσ ἡμερῶν, ἐξέλιπε δὲ τῇ Σάρρᾳ γίνεσθαι τὰ γυναικεῖα. ἐγέλασε δὲ Σάρρα ἐν ἑαυτῇ, λέγουσα. οὔπω μέν μοι γέγονεν ἕωσ τοῦ νῦν, ὁ δὲ κύριόσ μου πρεσβύτεροσ. καὶ εἶπε Κύριοσ πρὸσ Ἁβραάμ. τί ὅτι ἐγέλασε Σάρρα ἐν ἑαυτῇ, λέγουσα. ἆρά γε ἀληθῶσ τέξομαι̣ ἐγὼ δὲ γεγήρακα. μὴ ἀδυνατήσει παρὰ τῷ Θεῷ ρῆμα̣ εἰσ τὸν καιρὸν τοῦτον ἀναστρέψω πρὸσ σὲ εἰσ ὥρασ. καὶ ἔσται τῇ Σάρρᾳ υἱόσ. ἠρνήσατο δὲ Σάρρα λέγουσα. οὐκ ἐγέλασα. ἐφοβήθη γάρ. καὶ εἶπεν αὐτῇ. οὐχί, ἀλλὰ ἐγέλασασ. Ἐξαναστάντεσ δὲ ἐκεῖθεν οἱ ἄνδρεσ κατέβλεψαν ἐπὶ πρόσωπον Σοδόμων καὶ Γομόρρασ. Ἁβραὰμ δὲ συνεπορεύετο μετ̓ αὐτῶν συμπροπέμπων αὐτούσ. ὁ δὲ Κύριοσ εἶπεν. οὐ μὴ κρύψω ἐγὼ ἀπὸ Ἁβραὰμ τοῦ παιδόσ μου, ἃ ἐγὼ ποιῶ. Ἁβραὰμ δὲ γινόμενοσ ἔσται εἰσ ἔθνοσ μέγα καὶ πολύ, καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν αὐτῷ πάντα τὰ ἔθνη τῆσ γῆσ. ᾔδειν γὰρ ὅτι συντάξει τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ καὶ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ μετ̓ αὐτόν, καὶ φυλάξουσι τὰσ ὁδοὺσ Κυρίου ποιεῖν δικαιοσύνην καὶ κρίσιν, ὅπωσ ἂν ἐπαγάγῃ Κύριοσ ἐπὶ Ἁβραὰμ πάντα, ὅσα ἐλάλησε πρὸσ αὐτόν. εἶπε δὲ Κύριοσ. κραυγὴ Σοδόμων καὶ Γομόρρασ πεπλήθυνται πρόσ με, καὶ αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν μεγάλαι σφόδρα. καταβὰσ οὖν ὄψομαι, εἰ κατὰ τὴν κραυγὴν αὐτῶν τὴν ἐρχομένην πρόσ με συντελοῦνται, εἰ δὲ μή, ἵνα γνῶ. καὶ ἀποστρέψαντεσ ἐκεῖθεν οἱ ἄνδρεσ ἦλθον εἰσ Σόδομα. Ἁβραὰμ δὲ ἔτι ἦν ἑστηκὼσ ἐναντίον Κυρίου. καὶ ἐγγίσασ Ἁβραὰμ εἶπε. μὴ συναπολέσῃσ δίκαιον μετὰ ἀσεβοῦσ καὶ ἔσται ὁ δίκαιοσ ὡσ ὁ ἀσεβήσ̣ ἐὰν ὦσι πεντήκοντα δίκαιοι ἐν τῇ πόλει, ἀπολεῖσ αὐτούσ̣ οὐκ ἀνήσεισ πάντα τὸν τόπον ἕνεκεν τῶν πεντήκοντα δικαίων, ἐὰν ὦσιν ἐν αὐτῇ̣ μηδαμῶσ σὺ ποιήσεισ ὡσ τὸ ρῆμα τοῦτο, τοῦ ἀποκτεῖναι δίκαιον μετὰ ἀσεβοῦσ, καὶ ἔσται ὁ δίκαιοσ ὡσ ὁ ἀσεβήσ. μηδαμῶσ. ὁ κρίνων πᾶσαν τὴν γῆν, οὐ ποιήσεισ κρίσιν̣ εἶπε δὲ Κύριοσ. ἐὰν ὦσιν ἐν Σοδόμοισ πεντήκοντα δίκαιοι ἐν τῇ πόλει, ἀφήσω ὅλην τὴν πόλιν καὶ πάντα τὸν τόπον δἰ αὐτούσ. καὶ ἀποκριθεὶσ Ἁβραὰμ εἶπε. νῦν ἠρξάμην λαλῆσαι πρὸσ τὸν Κύριόν μου, ἐγὼ δέ εἰμι γῆ καὶ σποδόσ. ἐὰν δὲ ἐλαττονωθῶσιν οἱ πεντήκοντα δίκαιοι εἰσ τεσσαρακονταπέντε, ἀπολεῖσ ἕνεκεν τῶν πέντε πᾶσαν τὴν πόλιν̣ καὶ εἶπεν. οὐ μὴ ἀπολέσω, ἐὰν εὕρω ἐκεῖ τεσσσαρακονταπέντε. καὶ προσέθηκεν ἔτι λαλῆσαι πρὸσ αὐτόν, καὶ εἶπεν. ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ τεσσαράκοντα̣ καὶ εἶπεν. οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν τεσσαράκοντα. καὶ εἶπε. μή τι κύριε, ἐὰν λαλήσω̣ ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ τριάκοντα̣ καὶ εἶπεν. οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν τριάκοντα. καὶ εἶπεν. ἐπειδὴ ἔχω λαλῆσαι πρὸσ τὸν κύριον. ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ εἴκοσι̣ καὶ εἶπεν. οὐ μὴ ἀπολέσω, ἐὰν εὕρω ἐκεῖ εἴκοσι. καὶ εἶπε. μήτι κύριε, ἐὰν λαλήσω ἔτι ἅπαξ. ἐὰν δὲ εὑρεθῶσιν ἐκεῖ δέκα̣ καὶ εἶπεν. οὐ μὴ ἀπολέσω ἕνεκεν τῶν δέκα. ἀπῆλθε δὲ ὁ Κύριοσ, ὡσ ἐπαύσατο λαλῶν τῷ Ἁβραάμ, καὶ Ἁβραὰμ ἀπέστρεψεν εἰσ τὸν τόπον αὐτοῦ. ΗΛΘΟΝ δὲ οἱ δύο ἄγγελοι εἰσ Σόδομα ἑσπέρασ. Λὼτ δὲ ἐκάθητο παρὰ τὴν πύλην Σοδόμων. ἰδὼν δὲ Λώτ, ἐξανέστη εἰσ συνάντησιν αὐτοῖσ καὶ προσεκύνησε τῷ προσώπῳ ἐπὶ τὴν γῆν.

καὶ εἶπεν. ἰδοὺ κύριοι, ἐκκλίνατε εἰσ τὸν οἶκον τοῦ παιδὸσ ὑμῶν καὶ καταλύσατε καὶ νίψασθε τοὺσ πόδασ ὑμῶν, καὶ ὀρθρίσαντεσ ἀπελεύσεσθε εἰσ τὴν ὁδὸν ὑμῶν. καὶ εἶπαν. οὐχί, ἀλλ̓ ἐν τῇ πλατείᾳ καταλύσομεν. καὶ κατεβιάζετο αὐτούσ, καὶ ἐξέκλιναν πρὸσ αὐτὸν καὶ εἰσῆλθον εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ ἐποίησεν αὐτοῖσ πότον, καὶ ἀζύμουσ ἔπεψεν αὐτοῖσ, καὶ ἔφαγον. πρὸ τοῦ κοιμηθῆναι δέ, οἱ ἄνδρεσ τῆσ πόλεωσ οἱ Σοδομῖται περικύκλωσαν τὴν οἰκίαν ἀπὸ νεανίσκου ἕωσ πρεσβυτέρου, ἅπασ ὁ λαὸσ ἅμα. καὶ ἐξεκαλοῦντο τὸν Λὼτ καὶ ἔλεγον πρὸσ αὐτόν. ποῦ εἰσιν οἱ ἄνδρεσ οἱ εἰσελθόντεσ πρὸσ σὲ τὴν νύκτα̣ ἐξάγαγε αὐτοὺσ πρὸσ ἡμᾶσ, ἵνα συγγενώμεθα αὐτοῖσ. ἐξῆλθε δὲ Λὼτ πρὸσ αὐτοὺσ πρὸσ τὸ πρόθυρον, τὴν δὲ θύραν προσέῳξεν ὀπίσω αὐτοῦ. εἶπε δὲ πρὸσ αὐτούσ. μηδαμῶσ ἀδελφοί, μὴ πονηρεύσησθε. εἰσὶ δέ μοι δύο θυγατέρεσ, αἳ οὐκ ἔγνωσαν ἄνδρα. ἐξάξω αὐτὰσ πρὸσ ὑμᾶσ, καὶ χρᾶσθε αὐταῖσ, καθὰ ἂν ἀρέσκῃ ὑμῖν. μόνον εἰσ τοὺσ ἀνδρασ τούτουσ μὴ ποιήσητε ἄδικον, οὗ εἵνεκεν εἰσῆλθον ὑπὸ τὴν σκέπην τῶν δοκῶν μου. εἶπαν δὲ αὐτῷ. ἀπόστα ἐκεῖ. εἰσῆλθεσ παροικεῖν. μὴ καὶ κρίσιν κρίνειν̣ νῦν οὖν σὲ κακώσωμεν μᾶλλον ἢ ἐκείνουσ. καὶ παρεβιάζοντο τὸν ἄνδρα τὸν Λὼτ σφόδρα. καὶ ἤγγισαν συντρίψαι τὴν θύραν. ἐκτείναντεσ δὲ οἱ ἄνδρεσ τὰσ χεῖρασ εἰσεσπάσαντο τὸν Λὼτ πρὸσ ἑαυτοὺσ εἰσ τὸν οἶκον, καὶ τὴν θύραν τοῦ οἴκου ἀπέκλεισαν. τοὺσ δὲ ἄνδρασ τοὺσ ὄντασ ἐπὶ τῆσ θύρασ τοῦ οἴκου ἐπάταξαν ἐν ἀορασίᾳ ἀπὸ μικροῦ ἕωσ μεγάλου, καὶ παρελύθησαν ζητοῦντεσ τὴν θύραν. Εἶπαν δὲ οἱ ἄνδρεσ ἢ πρὸσ Λώτ. εἰσί σοι ὧδε γαμβροὶ ἢ υἱοὶ ἢ θυγατέρεσ̣ ἢ εἴτισ σοι ἄλλοσ ἐστὶν ἐν τῇ πόλει, ἐξάγαγε ἐκ τοῦ τόπου τούτου. ὅτι ἡμεῖσ ἀπόλλυμεν τὸν τόπον τοῦτον, ὅτι ὑψώθη ἡ κραυγὴ αὐτῶν ἔναντι Κυρίου, καὶ ἀπέστειλεν ἡμᾶσ Κύριοσ ἐκτρίψαι αὐτήν. ἐξῆλθε δὲ Λὼτ καὶ ἐλάλησε πρὸσ τοὺσ γαμβροὺσ αὐτοῦ τοὺσ εἰληφότασ τὰσ θυγατέρασ αὐτοῦ καὶ εἶπεν. ἀνάστητε καὶ ἐξέλθετε ἐκ τοῦ τόπου τούτου, ὅτι ἐκτρίβει Κύριοσ τὴν πόλιν. ἔδοξε δὲ γελοιάζειν ἐναντίον τῶν γαμβρῶν αὐτοῦ. ἡνίκα δὲ ὄρθροσ ἐγίνετο, ἐσπούδαζον οἱ ἄγγελοι τὸν Λὼτ λέγοντεσ. ἀναστὰσ λάβε τὴν γυναῖκά σου καὶ τὰσ δύο θυγατέρασ σου, ἃσ ἔχεισ, καὶ ἔξελθε, ἵνα μὴ καὶ σὺ συναπόλῃ ταῖσ ἀνομίαισ τῆσ πόλεωσ. καὶ ἐταράχθησαν. καὶ ἐκράτησαν οἱ ἄγγελοι τῆσ χειρὸσ αὐτοῦ καὶ τῆσ χειρὸσ τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ καὶ τῶν χειρῶν τῶν δύο θυγατέρων αὐτοῦ, ἐν τῷ φείσασθαι Κύριον αὐτοῦ. καὶ ἐγένετο, ἡνίκα ἐξήγαγον αὐτοὺσ ἔξω καὶ εἶπαν. σῴζων σῷζε τὴν σεαυτοῦ ψυχήν. μὴ περιβλέψῃ εἰσ τὰ ὀπίσω, μηδὲ στῇσ ἐν πάσῃ τῇ περιχώρῳ. εἰσ τὸ ὄροσ σῴζου, μήποτε συμπαραληφθῇσ. εἶπε δὲ Λὼτ πρὸσ αὐτούσ. δέομαι κύριε, ἐπειδὴ εὗρεν ὁ παῖσ σου ἔλεοσ ἐναντίον σου καὶ ἐμεγάλυνασ τὴν δικαιοσύνην σου, ὃ ποιεῖσ ἐπ̓ ἐμὲ τοῦ ζῆν τὴν ψυχήν μου, ἐγὼ δὲ οὐ δυνήσομαι διασωθῆναι εἰσ τὸ ὄροσ, μήποτε καταλάβῃ με τὰ κακὰ καὶ ἀποθάνω. ἰδοὺ ἡ πόλισ αὕτη ἐγγὺσ τοῦ καταφυγεῖν με ἐκεῖ, ἥ ἐστι μικρά, καὶ ἐκεῖ διασωθήσομαι. οὐ μικρά ἐστι̣ καὶ ζήσεται ἡ ψυχή μου ἕνεκέν σου. καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἰδοὺ ἐθαύμασά σου τὸ πρόσωπον καὶ ἐπὶ τῷ ρήματι τούτῳ τοῦ μὴ καταστρέψαι τὴν πόλιν, περὶ ἧσ ἐλάλησασ. σπεῦσον οὖν τοῦ σωθῆναι ἐκεῖ. οὐ γὰρ δυνήσομαι ποιῆσαι πρᾶγμα, ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν σε ἐκεῖ. διὰ τοῦτο ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τῆσ πόλεωσ ἐκείνησ Σηγώρ. ὁ ἥλιοσ ἐξῆλθεν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ Λὼτ εἰσῆλθεν εἰσ Σηγώρ, καὶ Κύριοσ ἔβρεξεν ἐπὶ Σόδομα καὶ Γόμορρα θεῖον, καὶ πῦρ παρὰ Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ καὶ κατέστρεψε τὰσ πόλεισ ταύτασ καὶ πᾶσαν τὴν περίχωρον καὶ πάντασ τοὺσ κατοικοῦντασ ἐν ταῖσ πόλεσι καὶ τὰ ἀνατέλλοντα ἐκ τῆσ γῆσ. καὶ ἐπέβλεψεν ἡ γυνὴ αὐτοῦ εἰσ τὰ ὀπίσω καὶ ἐγένετο στήλη ἁλόσ. Ὤρθρισε δὲ Ἁβραὰμ τῷ πρωί̈ εἰσ τὸν τόπον, οὗ εἱστήκει ἐναντίον Κυρίου. καὶ ἐπέβλεψεν ἐπὶ πρόσωπον Σοδόμων καὶ Γομόρρασ καὶ ἐπὶ πρόσωπον τῆσ περιχώρου καὶ εἶδε, καὶ ἰδοὺ ἀνέβαινε φλὸξ ἐκ τῆσ γῆσ, ὡσεὶ ἀτμὶσ καμίνου. καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐκτρίψαι Κύριον πάσασ τὰσ πόλεισ τῆσ περιοίκου, ἐμνήσθη ὁ Θεὸσ τοῦ Ἁβραὰμ καὶ ἐξαπέστειλε τὸν Λὼτ ἐκ μέσου τῆσ καταστροφῆσ, ἐν τῷ καταστρέψαι Κύριον τὰσ πόλεισ, ἐν αἷσ κατῴκει ἐν αὐταῖσ Λώτ. Ἀνέβη δὲ Λὼτ ἐκ Σηγὼρ καὶ ἐκάθητο ἐν τῷ ὄρει αὐτὸσ καὶ αἱ δύο θυγατέρεσ αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ. ἐφοβήθη γὰρ κατοικῆσαι ἐν Σηγώρ. καὶ κατῴκησεν ἐν τῷ σπηλαίῳ, αὐτὸσ καὶ αἱ δύο θυγατέρεσ αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ. εἶπε δὲ ἡ πρεσβυτέρα πρὸσ τὴν νεωτέραν. ὁ πατὴρ ἡμῶν πρεσβύτεροσ, καὶ οὐδείσ ἐστιν ἐπὶ τῆσ γῆσ, ὃσ εἰσελεύσεται πρὸσ ἡμᾶσ, ὡσ καθήκει πάσῃ τῇ γῇ. δεῦρο καὶ ποτίσωμεν τὸν πατέρα ἡμῶν οἶνον καὶ κοιμηθῶμεν μετ̓ αὐτοῦ καὶ ἐξαναστήσωμεν ἐκ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν σπέρμα. ἐπότισαν δὲ τὸν πατέρα αὐτῶν οἶνον ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ, καὶ εἰσελθοῦσα ἡ πρεσβυτέρα ἐκοιμήθη μετὰ τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ᾔδει ἐν τῷ κοιμηθῆναι αὐτὸν καὶ ἐν τῷ ἀναστῆναι. ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἐπαύριον καὶ εἶπεν ἡ πρεσβυτέρα πρὸσ τὴν νεωτέραν. ἰδοὺ ἐκοιμήθην χθὲσ μετὰ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν. ποτίσωμεν αὐτὸν οἶνον καὶ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ, καὶ εἰσελθοῦσα κοιμήθητι μετ̓ αὐτοῦ, καὶ ἐξαναστήσωμεν ἐκ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν σπέρμα. ἐπότισαν δὲ καὶ ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ τὸν πατέρα αὐτῶν οἶνον, καὶ εἰσελθοῦσα ἡ νεωτέρα ἐκοιμήθη μετὰ τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ, καὶ οὐκ ᾔδει ἐν τῷ κοιμηθῆναι αὐτὸν καὶ ἀναστῆναι. καὶ συνέλαβον αἱ δύο θυγατέρεσ Λὼτ ἐκ τοῦ πατρὸσ αὐτῶν. καὶ ἔτεκεν ἡ πρεσβυτέρα υἱὸν καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Μωὰβ λέγουσα. ἐκ τοῦ πατρόσ μου. οὗτοσ πατὴρ Μωαβιτῶν ἕωσ τῆσ σήμερον ἡμέρασ. ἔτεκε δὲ καὶ ἡ νεωτέρα υἱὸν καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἀμμάν, λέγουσα. υἱὸσ γένουσ μου. οὗτοσ πατὴρ Ἀμμανιτῶν ἕωσ τῆσ σήμερον ἡμέρασ. ΚΑΙ ἐκίνησεν ἐκεῖθεν Ἁβραὰμ εἰ γῆν πρὸσ λίβα καὶ ᾤκησεν ἀνὰ μέσον Κάδησ καὶ ἀνὰ μέσον Σούρ. καὶ παρῴκησεν ἐν Γεράροισ.

εἶπε δὲ Ἁβραὰμ περὶ Σάρρασ τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ, ὅτι ἀδελφή μου ἐστίν. ἐφοβήθη γὰρ εἰπεῖν ὅτι γυνή μου ἐστί, μή ποτε ἀποκτείνωσιν αὐτὸν οἱ ἄνδρεσ τῆσ πόλεωσ δἰ αὐτήν. ἀπέστειλε δὲ Ἀβιμέλεχ, βασιλεὺσ Γεράρων, καὶ ἔλαβε τὴν Σάρραν. καὶ εἰσῆλθεν ὁ Θεὸσ πρὸσ Ἀβιμέλεχ ἐν ὕπνῳ τὴν νύκτα καὶ εἶπεν. ἰδοὺ σὺ ἀποθνήσκεισ περὶ τῆσ γυναικόσ, ἧσ ἔλαβεσ, αὕτη δέ ἐστι συνῳκηυῖα ἀνδρί. Ἀβιμέλεχ δὲ οὐχ ἥψατο αὐτῆσ καὶ εἶπε. Κύριε, ἔθνοσ ἀγνοοῦν καὶ δίκαιον ἀπολεῖσ̣ οὐκ αὐτόσ μοι εἶπεν, ἀδελφή μου ἐστί̣ καὶ αὕτη μοι εἶπεν, ἀδελφόσ μου ἐστίν̣ ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ καὶ ἐν δικαιοσύνῃ χειρῶν ἐποίησα τοῦτο. λίγο εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεὸσ καθ̓ ὕπνον. κἀγὼ ἔγνων ὅτι ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ ἐποίησασ τοῦτο, καὶ ἐφεισάμην σου τοῦ μὴ ἁμαρτεῖν σε εἰσ ἐμέ. ἕνεκα τούτου οὐκ ἀφῆκά σε ἅψασθαι αὐτῆσ. νῦν δὲ ἀπόδοσ τὴν γυναῖκα τῷ ἀνθρώπῳ, ὅτι προφήτησ ἐστὶ καὶ προσεύξεται περὶ σοῦ καὶ ζήσῃ. εἰ δὲ μὴ ἀποδίδωσ, γνώσῃ ὅτι ἀποθανῇ σὺ καὶ πάντα τὰ σά. καὶ ὤρθρισεν Ἀβιμέλεχ τῷ πρωί̈ καὶ ἐκάλεσε πάντασ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ καὶ ἐλάλησε πάντα τὰ ρήματα ταῦτα εἰσ τὰ ὦτα αὐτῶν, ἐφοβήθησαν δὲ πάντεσ οἱ ἄνθρωποι σφόδρα. καὶ ἐκάλεσεν Ἀβιμέλεχ τὸν Ἁβραάμ, καὶ εἶπεν αὐτῷ. τί τοῦτο ἐποίησασ ἡμῖν̣ μήτι ἡμάρτομεν εἰσ σέ, ὅτι ἐπήγαγεσ ἐπ̓ ἐμὲ καὶ ἐπὶ τὴν βασιλείαν μου ἁμαρτίαν μεγάλην̣ ἔργον, ὃ οὐδεὶσ ποιήσει, πεποίηκάσ μοι. εἶπε δὲ Ἀβιμέλεχ τῷ Ἁβραάμ. τί ἐνιδὼν ἐποίησασ τοῦτο̣ εἶπε δὲ Ἁβραάμ. εἶπα γάρ, ἄρα οὐκ ἔστι θεοσέβεια ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ἐμέ τε ἀποκτενοῦσιν ἕνεκεν τῆσ γυναικόσ μου. καὶ γὰρ ἀληθῶσ ἀδελφή μου ἐστὶν ἐκ πατρόσ, ἀλλ̓ οὐκ ἐκ μητρόσ. ἐγενήθη δέ μοι εἰσ γυναῖκα. ἐγένετο δέ, ἡνίκα ἐξήγαγέ με ὁ Θεὸσ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρόσ μου, καὶ εἶπα αὐτῇ. ταύτην τὴν δικαιοσύνην ποιήσεισ εἰσ ἐμέ, εἰσ πάντα τόπον οὗ ἐὰν εἰσέλθωμεν ἐκεῖ, εἰπὸν ἐμέ, ὅτι ἀδελφόσ μου ἐστίν. ἔλαβε δὲ Ἀβιμέλεχ χίλια δίδραχμα καὶ πρόβατα καὶ μόσχουσ καὶ παῖδασ καὶ παιδίσκασ καὶ ἔδωκε τῷ Ἁβραὰμ καὶ ἀπέδωκεν αὐτῷ Σάρραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ. καὶ εἶπεν Ἀβιμέλεχ τῷ Ἁβραάμ. ἰδοὺ ἡ γῆ μου ἐναντίον σου. οὗ ἐάν σοι ἀρέσκῃ, κατοίκει. τῇ δὲ Σάρρᾳ εἶπεν. ἰδοὺ δέδωκα χίλια δίδραχμα τῷ ἀδελφῷ σου. ταῦτα ἔσται σοι εἰσ τὴν τιμὴ τοῦ προσώπου σου καὶ πάσαισ ταῖσ μετὰ σοῦ. καὶ πάντα ἀλήθευσον. προσηύξατο δὲ Ἁβραὰμ πρὸσ τὸν Θεόν, καὶ ἰάσατο ὁ Θεὸσ τὸν Ἀβιμέλεχ καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὰσ παιδίσκασ αὐτοῦ, καὶ ἔτεκον. ὅτι συγκλείων συνέκλεισε Κύριοσ ἔξωθεν πᾶσαν μήτραν ἐν τῷ οἴκῳ Ἀβιμέλεχ, ἕνεκεν Σάρρασ τῆσ γυναικὸσ Ἁβραάμ. ΚΑΙ Κύριοσ ἐπεσκέψατο τὴν Σάρραν, καθὰ εἶπε, καὶ ἐποίησε Κύριοσ τῇ Σάρρᾳ καθὰ ἐλάλησε,

καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκε τῷ Ἁβραὰμ υἱὸν εἰσ τὸ γῆρασ, εἰσ τὸν καιρόν, καθὰ ἐλάλησεν αὐτῷ Κύριοσ. καὶ ἐκάλεσεν Ἁβραὰμ τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ τοῦ γενομένου αὐτῷ, ὃν ἔτεκεν αὐτῷ Σάρρα, Ἰσαάκ. περιέτεμε δὲ Ἁβραὰμ τὸν Ἰσαὰκ τῇ ἡμέρᾳ τῇ ὀγδόῃ, καθὰ ἐνετείλατο αὐτῷ ὁ Θεόσ. καὶ Ἁβραὰμ ἦν ἑκατὸν ἐτῶν, ἡνίκα ἐγένετο αὐτῷ Ἰσαὰκ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ. εἶπε δὲ Σάρρα. γέλωτά μοι ἐποίησε Κύριοσ. ὃσ γὰρ ἂν ἀκούσῃ, συγχαρεῖταί μοι. καὶ εἶπε. τίσ ἀναγγελεῖ τῷ Ἁβραάμ, ὅτι θηλάζει παιδίον Σάρρα̣ ὅτι ἔτεκον υἱὸν ἐν τῷ γήρᾳ μου. Καὶ ηὐξήθη τὸ παιδίον καὶ ἀπεγαλακτίσθη, καὶ ἐποίησεν Ἁβραὰμ δοχὴν μεγάλην, ᾗ ἡμέρᾳ ἀπεγαλακτίσθη Ἰσαὰκ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ. ἰδοῦσα δὲ Σάρρα τὸν υἱὸν Ἄγαρ τῆσ Αἰγυπτίασ, ὃσ ἐγένετο τῷ Ἁβραάμ, παίζοντα μετὰ Ἰσαὰκ τοῦ υἱοῦ αὐτῆσ. καὶ εἶπε τῷ Ἁβραάμ. ἔκβαλε τὴν παιδίσκην ταύτην καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆσ. οὐ γὰρ μὴ κληρονομήσει ὁ υἱὸσ τῆσ παιδίσκησ ταύτησ μετὰ τοῦ υἱοῦ μου Ἰσαάκ. σκληρὸν δὲ ἐφάνη τὸ ρῆμα σφόδρα ἐναντίον Ἁβραὰμ περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ. εἶπε δὲ ὁ Θεὸσ τῷ Ἁβραάμ. μὴ σκληρὸν ἔστω ἐναντίον σου περὶ τοῦ παιδίου καὶ περὶ τῆσ παιδίσκησ. πάντα ἂν ὅσα εἴπῃ σοι Σάρρα, ἄκουε τῆσ φωνῆσ αὐτῆσ, ὅτι ἐν Ἰσαὰκ κληθήσεταί σοι σπέρμα. καὶ τὸν υἱὸν δὲ τῆσ παιδίσκησ ταύτησ εἰσ ἔθνοσ μέγα ποιήσω αὐτόν, ὅτι σπέρμα σόν ἐστιν. ἀνέστη δὲ Ἁβραὰμ τὸ πρωί̈ καὶ ἔλαβεν ἄρτουσ καὶ ἀσκὸν ὕδατοσ καὶ ἔδωκε τῇ Ἄγαρ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τῶν ὤμων αὐτῆσ τὸ παιδίον καὶ ἀπέστειλεν αὐτήν. ἀπελθοῦσα δὲ ἐπλανᾶτο κατὰ τὴν ἔρημον, κατὰ τὸ φρέαρ τοῦ ὅρκου. ἐξέλιπε δὲ τὸ ὕδωρ ἐκ τοῦ ἀσκοῦ, καὶ ἔρριψε τὸ παιδίον ὑποκάτω μιᾶσ ἐλάτησ. ἀπελθοῦσα δὲ ἐκάθητο ἀπέναντι αὐτοῦ μακρόθεν ὡσεὶ τόξου βολήν. εἶπε γάρ, οὐ μὴ ἴδω τὸν θάνατον τοῦ παιδίου μου. καὶ ἐκάθισεν ἀπέναντι αὐτοῦ, ἀναβοῆσαν δὲ τὸ παιδίον ἔκλαυσεν. εἰσήκουσε δὲ ὁ Θεὸσ τῆσ φωνῆσ τοῦ παιδίου ἐκ τοῦ τόπου, οὗ ἦν, καὶ ἐκάλεσεν ἄγγελοσ Θεοῦ τὴν Ἄγαρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἶπεν αὐτῇ. τί ἐστιν Ἄγαρ̣ μὴ φοβοῦ. ἐπακήκοε γὰρ ὁ Θεὸσ τῆσ φωνῆσ τοῦ παιδίου ἐκ τοῦ τόπου, οὗ ἐστιν. ἀνάστηθι καὶ λαβὲ τὸ παιδίον καὶ κράτησον τῇ χειρί σου αὐτό. εἰσ γὰρ ἔθνοσ μέγα ποιήσω αὐτό. καὶ ἀνέῳξεν ὁ Θεὸσ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτῆσ, καὶ εἶδε φρέαρ ὕδατοσ ζῶντοσ καὶ ἐπορεύθη καὶ ἔπλησε τὸν ἀσκὸν ὕδατοσ καὶ ἐπότισε τὸ παιδίον. καὶ ἦν ὁ Θεὸσ μετὰ τοῦ παιδίου, καὶ ηὐξήθη. καὶ κατῴκησεν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ἐγένετο δὲ τοξότησ. καὶ κατῴκησεν ἐν τῇ ἐρήμῳ τῇ Φαράν, καὶ ἔλαβεν αὐτῷ ἡ μήτηρ γυναῖκα ἐκ γῆσ Αἰγύπτου. Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ εἶπεν Ἀβιμέλεχ καὶ Ὁχοζὰθ ὁ νυμφαγωγὸσ αὐτοῦ καὶ Φιχὸλ ὁ ἀρχιστράτηγοσ τῆσ δυνάμεωσ αὐτοῦ πρὸσ Ἁβραὰμ λέγων. ὁ Θεὸσ μετὰ σοῦ ἐν πᾶσιν, οἷσ ἐὰν ποιῇσ. νῦν οὖν ὄμοσόν μοι τὸν Θεόν, μὴ ἀδικήσειν με μηδὲ τὸ σπέρμα μου, μηδὲ τὸ ὄνομά μου. ἀλλὰ κατὰ τὴν δικαιοσύνην, ἣν ἐποίησα μετὰ σοῦ, ποιήσεισ μετ̓ ἐμοῦ, καὶ τῇ γῇ, ᾗ σὺ παρῴκησασ ἐν αὐτῇ. καὶ εἶπεν Ἁβραάμ. ἐγὼ ὀμοῦμαι. καὶ ἤλεγξεν Ἁβραὰμ τὸν Ἀβιμέλεχ περὶ τῶν φρεάτων τοῦ ὕδατοσ, ὧν ἀφείλοντο οἱ παῖδεσ τοῦ Ἀβιμέλεχ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀβιμέλεχ. οὐκ ἔγνων τίσ ἐποίησέ σοι τὸ ρῆμα τοῦτο, οὐδὲ σύ μοι ἀπήγγειλασ, οὐδὲ ἐγὼ ἤκουσα, ἀλλ̓ ἢ σήμερον. καὶ ἔλαβεν Ἁβραὰμ πρόβατα καὶ μόσχουσ, καὶ ἔδωκε τῷ Ἀβιμέλεχ, καὶ διέθεντο ἀμφότεροι διαθήκην. καὶ ἔστησεν Ἁβραὰμ ἑπτὰ ἀμνάδασ προβάτων μόνασ. καὶ εἶπεν Ἀβιμέλεχ τῷ Ἁβραάμ. τί εἰσιν αἱ ἑπτὰ ἀμνάδεσ τῶν προβάτων τούτων, ἃσ ἔστησασ μόνασ̣ καὶ εἶπεν Ἁβραάμ, ὅτι τὰσ ἑπτὰ ἀμνάδασ λήψῃ παῤ ἐμοῦ, ἵνα ὦσί μοι εἰσ μαρτύριον, ὅτι ἐγὼ ὤρυξα τὸ φρέαρ τοῦτο. διὰ τοῦτο ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου, Φρέαρ ὁρκισμοῦ, ὅτι ἐκεῖ ὤμοσαν ἀμφότεροι. καὶ διέθεντο διαθήκην ἐν τῷ φρέατι τοῦ ὁρκισμοῦ. ἀνέστη δὲ Ἀβιμέλεχ καὶ Ὁχοζὰθ ὁ νυμφαγωγὸσ αὐτοῦ καὶ Φιχὸλ ὁ ἀρχιστράτητοσ τῆσ δυνάμεωσ αὐτοῦ, καὶ ἐπέστρεψαν εἰσ τὴν γῆν τῶν Φυλιστιείμ. καὶ ἐφύτευσεν. Ἁβραὰμ ἄρουραν ἐπὶ τῷ φρέατι τοῦ ὅρκου καὶ ἐπεκαλέσατο ἐκεῖ τὸ ὄνομα Κυρίου, Θεὸσ αἰώνιοσ. παρῴκησε δὲ Ἁβραὰμ ἐν τῇ γῇ τῶν Φυλιστιεὶμ ἡμέρασ πολλάσ. ΚΑΙ ἐγένετο μετὰ τὰ ρήματα ταῦτα ὁ Θεόσ ἐπείρασε τὸν Ἁβραὰμ καὶ εἶπεν αὐτῷ. Ἁβραάμ, Ἁβραάμ. ὁ δὲ εἶπεν. ἰδοὺ ἐγώ.

καὶ εἶπε. λαβὲ τὸν υἱόν σου τὸν ἀγαπητόν, ὃν ἠγάπησασ, τὸν Ἰσαάκ, καὶ πορεύθητι εἰσ τὴν γῆν τὴν ὑψηλὴν καὶ ἀνένεγκον αὐτὸν ἐκεῖ εἰσ ὁλοκάρπωσιν ἐφ̓ ἓν τῶν ὀρέων, ὧν ἄν σοι εἴπω. ἀναστὰσ δὲ Ἁβραὰμ τὸ πρωί̈ ἐπέσαξε τὴν ὄνον αὐτοῦ. παρέλαβε δὲ μεθ̓ ἑαυτοῦ δύο παῖδασ καὶ Ἰσαὰκ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ σχίσασ ξύλα εἰσ ὁλοκάρπωσιν, ἀναστὰσ ἐπορεύθη καὶ ἦλθεν ἐπὶ τὸν τόπον, ὃν εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεόσ, τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ. καὶ ἀναβλέψασ Ἁβραὰμ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ, εἶδε τὸν τόπον μακρόθεν. καὶ εἶπεν Ἁβραὰμ τοῖσ παισὶν αὐτοῦ. καθίσατε αὐτοῦ μετὰ τῆσ ὄνου, ἐγὼ δὲ καὶ τὸ παιδάριον διελευσόμεθα ἕωσ ὧδε καὶ προσκυνήσαντεσ ἀναστρέψομεν πρὸσ ὑμᾶσ. ἔλαβε δὲ Ἁβραὰμ τὰ ξύλα τῆσ ὁλοκαρπώσεωσ καὶ ἐπέθηκεν Ἰσαὰκ τῷ υἱῷ αὐτοῦ. ἔλαβε δὲ μετὰ χεῖρασ καὶ τὸ πῦρ καὶ τὴν μάχαιραν, καὶ ἐπορεύθησαν οἱ δύο ἅμα. εἶπε δὲ Ἰσαὰκ πρὸσ Ἁβραὰμ τὸν πατέρα αὐτοῦ. πάτερ. ὁ δὲ εἶπε. τί ἐστι, τέκνον̣ εἶπε δέ. ἰδοὺ τὸ πῦρ καὶ τὰ ξύλα. ποῦ ἐστι τὸ πρόβατον τὸ εἰσ ὁλοκάρπωσιν̣ εἶπε δὲ Ἁβραάμ. ὁ Θεὸσ ὄψεται ἑαυτῷ πρόβατον εἰσ ὁλοκάρπωσιν, τέκνον. πορευθέντεσ δὲ ἀμφότεροι ἅμα, ἦλθον ἐπὶ τὸν τόπον, ὃν εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεόσ. καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ Ἁβραὰμ τὸ θυσιαστήριον καὶ ἐπέθηκε τὰ ξύλα, καὶ συμποδίσασ Ἰσαὰκ τὸν υἱὸν αὐτοῦ, ἐπέθηκεν αὐτὸν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐπάνω τῶν ξύλων. καὶ ἐξέτεινεν Ἁβραὰμ τὴν χεῖρα αὐτοῦ λαβεῖν τὴν μάχαιραν σφάξαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ. καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ἄγγελοσ Κυρίου ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἶπεν. Ἁβραάμ, Ἁβραάμ. ὁ δὲ εἶπεν. ἰδοὺ ἐγώ. καὶ εἶπε. μὴ ἐπιβάλῃσ τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ παιδάριον μηδὲ ποιήσῃσ αὐτῷ μηδέν. νῦν γὰρ ἔγνων, ὅτι φοβῇ σὺ τὸν Θεὸν καὶ οὐκ ἐφείσω τοῦ υἱοῦ σου τοῦ ἀγαπητοῦ δἰ ἐμέ. καὶ ἀναβλέψασ Ἁβραὰμ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ εἶδε, καὶ ἰδοὺ κριὸσ εἷσ κατεχόμενοσ ἐν φυτῷ Σαβὲκ τῶν κεράτων. καὶ ἐπορεύθη Ἁβραὰμ καὶ ἔλαβε τὸν κριὸν καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν εἰσ ὁλοκάρπωσιν ἀντὶ Ἰσαὰκ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ. καὶ ἐκάλεσεν Ἁβραὰμ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου, Κύριοσ εἶδεν, ἵνα εἴπωσι σήμερον, ἐν τῷ ὄρει Κύριοσ ὤφθη. καὶ ἐκάλεσεν ἄγγελοσ Κυρίου τὸν Ἁβραὰμ δεύτερον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, λέγων. κατ̓ ἐμαυτοῦ ὤμοσα, λέγει Κύριοσ, οὗ εἵνεκεν ἐποίησασ τὸ ρῆμα τοῦτο, καὶ οὐκ ἐφείσω τοῦ υἱοῦ σου τοῦ ἀγαπητοῦ δἰ ἐμέ, ἦ μὴν εὐλογῶν εὐλογήσω σε, καὶ πληθύνων πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου, ὡσ τοὺσ ἀστέρασ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὡσ τὴν ἄμμον τὴν παρὰ τὸ χεῖλοσ τῆσ θαλάσσησ, καὶ κληρονομήσει τὸ σπέρμα σου τὰσ πόλεισ τῶν ὑπεναντίων. καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν τῷ σπέρματί σου πάντα τὰ ἔθνη τῆσ γῆσ, ἀνθ̓ ὧν ὑπήκουσασ τῆσ ἐμῆσ φωνῆσ. ἀπεστράφη δὲ Ἁβραὰμ πρὸσ τοὺσ παῖδασ αὐτοῦ, καὶ ἀναστάντεσ ἐπορεύθησαν ἅμα ἐπὶ τὸ φρέαρ τοῦ ὅρκου. καὶ κατῴκησεν Ἁβραὰμ ἐπὶ τὸ φρέαρ τοῦ ὅρκου. Ἐγένετο δὲ μετὰ τὰ ρήματα ταῦτα καὶ ἀνηγγέλη τῷ Ἁβραὰμ λέγοντεσ. ἰδοὺ τέτοκε Μελχὰ καὶ αὐτὴ υἱοὺσ τῷ Ναχὼρ τῷ ἀδελφῷ σου, τὸν Οὒζ πρωτότοκον καὶ τὸν Βαὺξ ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ τὸν Καμουὴλ πατέρα Σύρων καὶ τὸν Χαζὰδ καὶ Ἀζαῦ καὶ τὸν Φαλδὲσ καὶ τὸν Ἰελδὰφ καὶ τὸν Βαθουήλ. Βαθουὴλ δὲ ἐγέννησε τὴν Ρεβέκκαν. ὀκτὼ οὗτοι υἱοί, οὓσ ἔτεκε Μελχὰ τῷ Ναχὼρ τῷ ἀδελφῷ Ἁβραάμ. καὶ ἡ παλλακὴ αὐτοῦ, ᾗ ὄνομα Ρεημά, ἔτεκε καὶ αὐτὴ τὸν Ταβὲκ καὶ τὸν Ταὰμ καὶ τὸν Τοχὸσ καὶ τὸν Μοχά. ΕΓΕΝΕΤΟ δὲ ἡ ζωὴ Σάρρασ ἔτη ἑκατὸν εἰκοσιεπτά.

καὶ ἀπέθανε Σάρρα ἐν πόλει Ἀρβόκ, ἥ ἐστιν ἐν τῷ κοιλώματι αὑ̔́τη ἐστὶ Χεβρών̓ ἐν τῇ γῇ Χαναάν. ἦλθε δὲ Ἁβραὰμ κόψασθαι Σάρραν καὶ πενθῆσαι. καὶ ἀνέστη Ἁβραὰμ ἀπὸ τοῦ νεκροῦ αὐτοῦ καὶ εἶπεν Ἁβραὰμ τοῖσ υἱοῖσ τοῦ Χὲτ λέγων. πάροικοσ καὶ παρεπίδημοσ ἐγώ εἰμι μεθ̓ ὑμῶν. δότε μοι οὖν κτῆσιν τάφου μεθ̓ ὑμῶν, καὶ θάψω τὸν νεκρόν μου ἀπ̓ ἐμοῦ. ἀπεκρίθησαν δὲ οἱ υἱοὶ Χὲτ πρὸσ Ἁβραὰμ λέγοντεσ. μὴ κύριε. ἄκουσον δὲ ἡμῶν. βασιλεὺσ παρὰ Θεοῦ σὺ εἶ ἐν ἡμῖν. ἐν τοῖσ ἐκλεκτοῖσ μνημείοισ ἡμῶν θάψον τὸν νεκρόν σου. οὐδεὶσ γὰρ ἡμῶν οὐ μὴ κωλύσει τὸ μνημεῖον αὐτοῦ ἀπὸ σοῦ τοῦ θάψαι τὸν νεκρόν σου ἐκεῖ. ἀναστὰσ δὲ Ἁβραὰμ προσεκύνησε τῷ λαῷ τῆσ γῆσ, τοῖσ υἱοῖσ τοῦ Χέτ, καὶ ἐλάλησε πρὸσ αὐτοὺσ Ἁβραὰμ λέγων. εἰ ἔχετε τῇ ψυχῇ ὑμῶν, ὥστε θάψαι τὸν νεκρόν μου ἀπὸ προσώπου μου, ἀκούσατέ μου καὶ λαλήσατε περὶ ἐμοῦ Ἐφρὼν τῷ τοῦ Σαάρ, καὶ δότω μοι τὸ σπήλαιον τὸ διπλοῦν, ὅ ἐστιν αὐτῷ, τὸ ὂν ἐν μέρει τοῦ ἀγροῦ αὐτοῦ. ἀργυρίου τοῦ ἀξίου δότω μοι αὐτὸ ἐν ὑμῖν εἰσ κτῆσιν μνημείου. Ἐφρὼν δὲ ἐκάθητο ἐν μέσῳ τῶν υἱῶν Χέτ. ἀποκριθεὶσ δὲ Ἐφρὼν ὁ Χετταῖοσ πρὸσ Ἁβραὰμ εἶπεν, ἀκουόντων τῶν υἱῶν Χὲτ καὶ τῶν εἰσπορευομένων εἰσ τὴν πόλιν πάντων, λέγων. παῤ ἐμοὶ γενοῦ, κύριε, καὶ ἄκουσόν μου. τὸν ἀγρὸν καὶ τὸ σπήλαιον τὸ ἐν αὐτῷ σοὶ δίδωμι. ἐναντίον πάντων τῶν πολιτῶν μου δέδωκά σοι. θάψον τὸν νεκρόν σου. καὶ προσεκύνησεν Ἁβραὰμ ἐναντίον τοῦ λαοῦ τῆσ γῆς καὶ εἶπε τῷ Ἐφρὼν εἰσ τὰ ὦτα ἐναντίον τοῦ λαοῦ τῆσ γῆσ. ἐπειδὴ πρὸσ ἐμοῦ εἶ, ἄκουσόν μου. τὸ ἀργύριον τοῦ ἀγροῦ λάβε παῤ ἐμοῦ, καὶ θάψω τὸν νεκρόν μου ἐκεῖ. ἀπεκρίθη δὲ Ἐφρὼν τῷ Ἀβραὰμ λέγων. οὐχὶ κύριε, ἀκήκοα γάρ, γῆ τετρακοσίων διδράχμων ἀργυρίου, ἀλλὰ τί ἂν εἴη τοῦτο ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ̣ σὺ δὲ τὸν νεκρόν σου θάψον. καὶ ἤκουσεν Ἁβραὰμ τοῦ Ἐφρών, καὶ ἀποκατέστησεν Ἁβραὰμ τῷ Ἐφρὼν τὸ ἀργύριον, ὃ ἐλάλησεν εἰσ τὰ ὦτα τῶν υἱῶν Χέτ, τετρακόσια δίδραχμα ἀργυρίου δοκίμου ἐμπόροισ. καὶ ἔστη ὁ ἀγρὸσ Ἐφρών, ὃσ ἦν ἐν τῷ διπλῷ σπηλαίῳ, ὅσ ἐστι κατὰ πρόσωπον Μαμβρῆ, ὁ ἀγρὸσ καὶ τὸ σπήλαιον, ὃ ἦν ἐν αὐτῷ, καὶ πᾶν δένδρον, ὃ ἦν ἐν τῷ ἀγρῷ, καὶ πᾶν ὅ ἐστιν ἐν τοῖσ ὁρίοισ αὐτοῦ κύκλῳ, τῷ Ἁβραάμ, εἰσ κτῆσιν ἐναντίον τῶν υἱῶν Χὲτ καὶ πάντων τῶν εἰσπορευομένων εἰσ τὴν πόλιν. μετὰ ταῦτα ἔθαψεν Ἁβραὰμ Σάρραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἐν τῷ σπηλαίῳ τοῦ ἀγροῦ τῷ διπλῷ, ὅ ἐστιν ἀπέναντι Μαμβρῆ αὑ̔́τη ἐστὶ Χεβρών̓ ἐν τῇ γῇ Χαναάν. καὶ ἐκυρώθη ὁ ἀγρὸσ καὶ τὸ σπήλαιον, ὃ ἦν ἐν αὐτῷ, τῷ Ἁβραὰμ εἰσ κτῆσιν τάφου παρὰ τῶν υἱῶν Χέτ. ΚΑΙ Ἁβραὰμ ἦν πρεσβύτεροσ προβεβηκὼσ ἡμερῶν, καὶ ὁ Κύριοσ ηὐλόγησε τὸν Ἁβραὰμ κατὰ πάντα.

καὶ εἶπεν Ἁβραὰμ τῷ παιδὶ αὐτοῦ τῷ πρεσβυτέρῳ τῆσ οἰκίασ αὐτοῦ τῷ ἄρχοντι πάντων τῶν αὐτοῦ. θὲσ τὴν χεῖρά σου ὑπὸ τὸν μηρόν μου, καὶ ἐξορκιῶ σε Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τὸν Θεὸν τῆσ γῆσ, ἵνα μὴ λάβῃσ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου Ἰσαὰκ ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν Χαναναίων, μεθ̓ ὧν ἐγὼ οἰκῶ ἐν αὐτοῖσ, ἀλλ̓ ἢ εἰσ τὴν γῆν μου, οὗ ἐγεννήθην, πορεύσῃ καὶ εἰσ τὴν φυλήν μου καὶ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου Ἰσαὰκ ἐκεῖθεν. εἶπε δὲ πρὸσ αὐτὸν ὁ παῖσ. μή ποτε οὐ βούληται ἡ γυνὴ πορευθῆναι μετ̓ ἐμοῦ ὀπίσω εἰσ τὴν γῆν ταύτην. ἀποστρέψω τὸν υἱόν σου εἰσ τὴν γῆν, ὅθεν ἐξῆλθεσ ἐκεῖθεν̣ εἶπε δὲ πρὸσ αὐτὸν Ἁβραάμ. πρόσεχε σεαυτῷ, μὴ ἀποστρέψῃσ τὸν υἱόν μου ἐκεῖ. Κύριοσ ὁ Θεὸσ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὁ Θεὸσ τῆσ γῆσ, ὃσ ἔλαβέ με ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρόσ μου καὶ ἐκ τῆσ γῆσ, ἧσ ἐγεννήθην, ὃσ ἐλάλησέ μοι καὶ ὃσ ὤμοσέ μοι λέγων. σοὶ δώσω τὴν γῆν ταύτην καὶ τῷ σπέρματί σου, αὐτὸσ ἀποστελεῖ τὸν ἄγγελον αὐτοῦ ἔμπροσθέν σου. καὶ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκεῖθεν. ἐὰν δὲ μὴ θέλῃ ἡ γυνὴ πορευθῆναι μετὰ σοῦ εἰσ τὴν γῆν ταύτην, καθαρὸσ ἔσῃ ἀπὸ τοῦ ὅρκου μου. μόνον τὸν υἱόν μου μὴ ἀποστρέψῃσ ἐκεῖ. καὶ ἔθηκεν ὁ παῖσ τὴν χεῖρα αὐτοῦ ὑπὸ τὸν μηρὸν Ἁβραὰμ τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ ὤμοσεν αὐτῷ περὶ τοῦ ρήματοσ τούτου. Καὶ ἔλαβεν ὁ παῖσ δέκα καμήλουσ ἀπὸ τῶν καμήλων τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἀγαθῶν τοῦ κυρίου αὐτοῦ μεθ̓ ἑαυτοῦ καὶ ἀναστὰσ ἐπορεύθη εἰσ τὴν Μεσοποταμίαν εἰσ τὴν πόλιν Ναχώρ. καὶ ἐκοίμισε τὰσ καμήλουσ ἔξω τῆσ πόλεωσ παρὰ τὸ φρέαρ τοῦ ὕδατοσ τὸ πρὸσ ὀψέ, ἡνίκα ἐκπορεύονται αἱ ὑδρευόμεναι. καὶ εἶπε. Κύριε ὁ Θεὸσ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ, εὐόδωσον ἐναντίον ἐμοῦ σήμερον καὶ ποίησον ἔλεοσ μετὰ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ. ἰδοὺ ἐγὼ ἕστηκα ἐπὶ τῆσ πηγῆσ τοῦ ὕδατοσ, αἱ δὲ θυγατέρεσ τῶν οἰκούντων τὴν πόλιν ἐκπορεύονται ἀντλῆσαι ὕδωρ, καὶ ἔσται ἡ παρθένοσ, ᾗ ἂν ἐγὼ εἴπω, ἐπίκλινον τὴν ὑδρίαν σου, ἵνα πίω, καὶ εἴπῃ μοι, πίε σύ, καὶ τὰσ καμήλουσ σου ποτιῶ, ἕωσ ἂν παύσωνται πίνουσαι, ταύτην ἡτοίμασασ τῷ παιδί σου τῷ Ἰσαάκ, καὶ ἐν τούτῳ γνώσομαι ὅτι ἐποίησασ ἔλεοσ μετὰ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ. καὶ ἐγένετο πρὸ τοῦ συντελέσαι αὐτὸν λαλοῦντα ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ Ρεβέκκα ἐξεπορεύετο ἡ τεχθεῖσα Βαθουήλ, υἱῷ Μελχὰσ τῆσ γυναικὸσ Ναχώρ, ἀδελφοῦ δὲ Ἁβραάμ, ἔχουσα τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τῶν ὤμων αὐτῆσ. ἡ δὲ παρθένοσ ἦν καλὴ τῇ ὄψει σφόδρα. παρθένοσ ἦν, ἀνὴρ οὐκ ἔγνω αὐτήν. καταβᾶσα δὲ ἐπὶ τὴν πηγὴν ἔπλησε τὴν ὑδρίαν αὐτῆσ καὶ ἀνέβη. ἐπέδραμε δὲ ὁ παῖσ εἰσ συνάντησιν αὐτῆσ καὶ εἶπε. πότισόν με μικρὸν ὕδωρ ἐκ τῆσ ὑδρίασ σου. ἡ δὲ εἶπε. πίε, κύριε. καὶ ἔσπευσε καὶ καθεῖλε τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τὸν βραχίονα αὐτῆσ καὶ ἐπότισεν αὐτόν, ἕωσ ἐπαύσατο πίνων. καὶ εἶπε. καὶ ταῖσ καμήλοισ σου ὑδρεύσομαι, ἕωσ ἂν πᾶσαι πίωσι. καὶ ἔσπευσε καὶ ἐξεκένωσε τὴν ὑδρίαν εἰσ τὸ ποτιστήριον καὶ ἔδραμεν ἐπὶ τὸ φρέαρ ἀντλῆσαι πάλιν καὶ ὑδρεύσατο πάσαισ ταῖσ καμήλοισ. ὁ δὲ ἄνθρωποσ κατεμάνθανεν αὐτὴν καὶ παρεσιώπα τοῦ γνῶναι, εἰ εὐώδωκε Κύριοσ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἢ οὔ. ἐγένετο δέ, ἡνίκα ἐπαύσαντο πᾶσαι αἱ κάμηλοι πίνουσαι, ἔλαβεν ὁ ἄνθρωποσ ἐνώτια χρυσᾶ ἀνὰ δραχμὴν ὁλκῆσ καὶ δύο ψέλλια ἐπὶ τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ, δέκα χρυσῶν ὁλκὴ αὐτῶν. καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὴν καὶ εἶπε. θυγάτηρ τίνοσ εἶ̣ ἀνάγγειλόν μοι, εἰ ἔστι παρὰ τῷ πατρί σου τόποσ ἡμῖν τοῦ καταλῦσαι. ἡ δὲ εἶπεν αὐτῷ. θυγάτηρ Βαθουήλ εἰμι τοῦ Μελχάσ, ὃν ἔτεκε τῷ Ναχώρ. καὶ εἶπεν αὐτῷ. καὶ ἄχυρα καὶ χορτάσματα πολλὰ παῤ ἡμῖν καὶ τόποσ τοῦ καταλῦσαι. καὶ εὐδοκήσασ ὁ ἄνθρωποσ προσεκύνησε τῷ Κυρίῳ καὶ εἶπεν. εὐλογητὸσ Κύριοσ ὁ Θεὸσ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ, ὃσ οὐκ ἐγκατέλιπε τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ καὶ τὴν ἀλήθειαν ἀπὸ τοῦ κυρίου μου. ἐμέ τε εὐώδωκε Κύριοσ εἰσ οἶκον τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ κυρίου μου. Καὶ δραμοῦσα ἡ παῖσ ἀνήγγειλεν εἰσ τὸν οἶκον τῆσ μητρὸσ αὐτῆσ κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα. τῇ δὲ Ρεβέκκᾳ ἀδελφὸσ ἦν ᾧ ὄνομα Λάβαν. καὶ ἔδραμε Λάβαν πρὸσ τὸν ἄνθρωπον ἔξω ἐπὶ τὴν πηγήν. καὶ ἐγένετο ἡνίκα εἶδε τὰ ἐνώτια καὶ τὰ ψέλλια ἐν ταῖσ χερσὶ τῆσ ἀδελφῆσ αὐτοῦ καὶ ὅτε ἤκουσε τὰ ρήματα Ρεβέκκασ τῆσ ἀδελφῆσ αὐτοῦ λεγούσησ. οὕτω λελάληκέ μοι ὁ ἄνθρωποσ, καὶ ἦλθε πρὸσ τὸν ἄνθρωπον ἑστηκότοσ αὐτοῦ ἐπὶ τῶν καμήλων ἐπὶ τῆσ πηγῆς καὶ εἶπεν αὐτῷ. δεῦρο εἴσελθε. εὐλογητὸσ Κυρίου. ἱνατί ἕστηκασ ἔξω̣ ἐγὼ δὲ ἡτοίμασα τὴν οἰκίαν καὶ τόπον ταῖσ καμήλοισ. εἰσῆλθε δὲ ὁ ἄνθρωποσ εἰσ τὴν οἰκίαν καὶ ἀπέσαξε τὰσ καμήλουσ καὶ ἔδωκεν ἄχυρα καὶ χορτάσματα ταῖσ καμήλοισ καὶ ὕδωρ νίψασθαι τοῖσ ποσὶν αὐτοῦ καὶ τοῖσ ποσὶ τῶν ἀνδρῶν τῶν μετ̓ αὐτοῦ. καὶ παρέθηκεν αὐτοῖσ ἄρτουσ φαγεῖν. καὶ εἶπεν. οὐ μὴ φάγω, ἕωσ τοῦ λαλῆσαί με τὰ ρήματά μου. καὶ εἶπαν. λάλησον. Καὶ εἶπε. παῖσ Ἁβραὰμ ἐγώ εἰμι. Κύριοσ δὲ ηὐλόγησε τὸν κύριόν μου σφόδρα, καὶ ὑψώθη. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ πρόβατα καὶ μόσχουσ καὶ ἀργύριον καὶ χρυσίον, παῖδασ καὶ παιδίσκασ, καμήλουσ καὶ ὄνουσ. καὶ ἔτεκε Σάρρα ἡ γυνὴ τοῦ κυρίου μου υἱὸν ἕνα τῷ κυρίῳ μου μετὰ τὸ γηράσαι αὐτόν, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὅσα ἦν αὐτῷ. καὶ ὥρκισέ με ὁ κύριόσ μου, λέγων. οὐ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν Χαναναίων, ἐν οἷσ ἐγὼ παροικῶ ἐν τῇ γῇ αὐτῶν, ἀλλ̓ ἢ εἰσ τὸν οἶκον τοῦ πατρόσ μου πορεύσῃ καὶ εἰσ τὴν φυλήν μου καὶ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκεῖθεν. εἶπα δὲ τῷ κυρίῳ μου. μήποτε οὐ πορεύσεται ἡ γυνὴ μετ̓ ἐμοῦ. καὶ εἶπέ μοι. Κύριοσ ὁ Θεόσ, ᾧ εὐηρέστησα ἐναντίον αὐτοῦ, αὐτὸσ ἐξαποστελεῖ τὸν ἄγγελον αὐτοῦ μετὰ σοῦ καὶ εὐοδώσει τὴν ὁδόν σου, καὶ λήψῃ γυναῖκα τῷ υἱῷ μου ἐκ τῆσ φυλῆσ μου καὶ ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρόσ μου. τότε ἀθῷοσ ἔσῃ ἀπὸ τῆσ ἀρᾶσ μου. ἡνίκα γὰρ ἐὰν ἔλθῃσ εἰσ τὴν φυλήν μου καὶ μή σοι δῶσι, καὶ ἔσῃ ἀθῷοσ ἀπὸ τοῦ ὁρκισμοῦ μου. καὶ ἐλθὼν σήμερον ἐπὶ τὴν πηγὴν εἶπα. Κύριε ὁ Θεὸσ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ, εἰ σὺ εὐοδοῖσ τὴν ὁδόν μου, ἐν ᾗ νῦν ἐγὼ πορεύομαι ἐν αὐτῇ, ἰδοὺ ἐγὼ ἐφέστηκα ἐπὶ τῆσ πηγῆσ τοῦ ὕδατοσ, καὶ αἱ θυγατέρεσ τῶν ἀνθρώπων τῆσ πόλεωσ ἐκπορεύονται ἀντλῆσαι ὕδωρ, καὶ ἔσται ἡ παρθένοσ, ᾗ ἂν ἐγὼ εἴπω, πότισόν με ἐκ τῆσ ὑδρίασ σου μικρὸν ὕδωρ, καὶ εἴπῃ μοι, καὶ σὺ πίε καὶ ταῖσ καμήλοισ σου ὑδρεύσομαι, αὕτη ἡ γυνή, ἣν ἡτοίμασε Κύριοσ τῷ ἑαυτοῦ θεράποντι Ἰσαάκ, καὶ ἐν τούτῳ γνώσομαι, ὅτι πεποίηκασ ἔλεοσ τῷ κυρίῳ μου Ἁβραάμ. καὶ ἐγένετο πρὸ τοῦ συντελέσαι με λαλοῦντα ἐν τῇ διανοίᾳ μου, εὐθὺσ Ρεβέκκα ἐξεπορεύετο ἔχουσα τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τῶν ὤμων καὶ κατέβη ἐπὶ τὴν πηγὴν καὶ ὑδρεύσατο. εἶπα δὲ αὐτῇ. πότισόν με. καί σπεύσασα καθεῖλε τὴν ὑδρίαν ἐπὶ τὸν βραχίονα αὐτῆσ ἀφ̓ ἑαυτῆσ καὶ εἶπε. πίε σύ, καὶ τὰσ καμήλουσ σου ποτιῶ. καὶ ἔπιον καὶ τὰσ καμήλουσ ἐπότισε. καὶ ἠρώτησα αὐτήν. καὶ εἶπα. θυγάτηρ τίνοσ εἶ̣ ἀνάγγειλόν μοι. ἡ δὲ ἔφη. θυγάτηρ Βαθουήλ εἰμι τοῦ υἱοῦ Ναχώρ, ὃν ἔτεκεν αὐτῷ Μελχά. καὶ περιέθηκα αὐτῇ τὰ ἐνώτια καί τὰ ψέλλια περὶ τὰσ χεῖρασ αὐτῆσ. καὶ εὐδοκήσασ προσεκύνησα τῷ Κυρίῳ καὶ εὐλόγησα Κύριον τὸν Θεὸν τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ, ὃσ εὐώδωσέ με ἐν ὁδῷ ἀληθείασ, λαβεῖν τὴν θυγατέρα τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ κυρίου μου τῷ υἱῷ αὐτοῦ. εἰ οὖν ποιεῖτε ὑμεῖσ ἔλεοσ καὶ δικαιοσύνην πρὸσ τὸν κύριόν μου, ἀπαγγείλατέ μοι, εἰ δὲ μή, ἀπαγγείλατέ μοι, ἵνα ἐπιστρέψω εἰσ δεξιὰν ἢ ἀριστεράν. Ἀποκριθεὶσ δὲ Λάβαν καὶ Βαθουὴλ εἶπαν. παρὰ Κυρίου ἐξῆλθε τὸ πρόσταγμα τοῦτο. οὐ δυνησόμεθα οὖν σοι ἀντειπεῖν κακὸν ἢ καλόν. ἰδοὺ Ρεβέκκα ἐνώπιόν σου. λαβὼν ἀπότρεχε. καί ἔστω γυνὴ τῷ υἱῷ τοῦ κυρίου σου, καθὰ ἐλάλησε Κύριοσ. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἀκοῦσαι τὸν παῖδα τοῦ Ἁβραὰμ τῶν ρημάτων τούτων, προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν τῷ Κυρίῳ. καὶ ἐξενέγκασ ὁ παῖσ σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμὸν ἔδωκε τῇ Ρεβέκκᾳ καὶ δῶρα ἔδωκε τῷ ἀδελφῷ αὐτῆσ καὶ τῇ μητρὶ αὐτῆσ. καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον καὶ αὐτὸσ καὶ οἱ ἄνδρεσ οἱ μετ̓ αὐτοῦ ὄντεσ, καὶ ἐκοιμήθησαν.̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Καὶ ἀναστὰσ τὸ πρωί̈ εἶπεν. ἐκπέμψατέ με, ἵνα ἀπέλθω πρὸσ τὸν κύριόν μου. εἶπαν δὲ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῆσ καὶ ἡ μήτηρ. μεινάτω ἡ παρθένοσ μεθ̓ ἡμῶν ἡμέρασ ὡσεὶ δέκα, καὶ μετὰ ταῦτα ἀπελεύσεται. ὁ δὲ εἶπε πρὸσ αὐτούσ. μὴ κατέχετέ με, καὶ Κύριοσ εὐώδωσε τὴν ὁδόν μου ἐν ἐμοί. ἐκπέμψατέ με, ἵνα ἀπέλθω πρὸσ τὸν κύριόν μου. οἱ δὲ εἶπαν. καλέσωμεν τὴν παῖδα καὶ ἐρωτήσωμεν τὸ στόμα αὐτῆσ. καὶ ἐκάλεσαν τὴν Ρεβέκκαν καὶ εἶπαν αὐτῇ. πορεύσῃ μετὰ τοῦ ἀνθρώπου τούτου̣ ἡ δὲ εἶπε. πορεύσομαι. καὶ ἐξέπεμψαν Ρεβέκκαν τὴν ἀδελφὴν αὐτῶν καὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτῆσ καὶ τὸν παῖδα τοῦ Ἁβραὰμ καὶ τοὺσ μετ̓ αὐτοῦ. καὶ εὐλόγησαν Ρεβέκκαν καὶ εἶπαν αὐτῇ. ἀδελφὴ ἡμῶν εἶ. γίνου εἰσ χιλιάδασ μυριάδων, καὶ κληρονομησάτω τὸ σπέρμα σου τὰσ πόλεισ τῶν ὑπεναντίων. ἀναστᾶσα δὲ Ρεβέκκα καὶ αἱ ἅβραι αὐτῆσ, ἐπέβησαν ἐπὶ τὰσ καμήλουσ καὶ ἐπορεύθησαν μετὰ τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἀναλαβὼν ὁ παῖσ τὴν Ρεβέκκαν ἀπῆλθεν. Ἰσαὰκ δὲ διεπορεύετο διὰ τῆσ ἐρήμου κατὰ τὸ φρέαρ τῆσ ὁράσεωσ. αὐτὸσ δὲ κατώκει ἐν τῇ γῇ τῇ πρὸσ λίβα. καὶ ἐξῆλθεν Ἰσαὰκ ἀδολεσχῆσαι εἰσ τὸ πεδίον τὸ πρὸσ δείλησ καὶ ἀναβλέψασ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ εἶδε καμήλουσ ἐρχομένασ. καὶ ἀναβλέψασα Ρεβέκκα τοῖσ ὀφθαλμοῖσ εἶδε τὸν Ἰσαὰκ καὶ κατεπήδησεν ἀπὸ τῆσ καμήλου. καὶ εἶπε τῷ παιδί. τίσ ἐστιν ὁ ἄνθρωποσ ἐκεῖνοσ ὁ πορευόμενοσ ἐν τῷ πεδίῳ εἰσ συνάντησιν ἡμῖν̣ εἶπε δὲ ὁ παῖσ. οὗτόσ ἐστιν ὁ κύριόσ μου. ἡ δὲ λαβοῦσα τὸ θέριστρον περιεβάλετο. καὶ διηγήσατο ὁ παῖσ τῷ Ἰσαὰκ πάντα τὰ ρήματα, ἃ ἐποίησεν. εἰσῆλθε δὲ Ἰσαὰκ εἰσ τὸν οἶκον τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ καὶ ἔλαβε τὴν Ρεβέκκαν, καὶ ἐγένετο αὐτοῦ γυνή, καὶ ἠγάπησεν αὐτήν. καὶ παρεκλήθη Ἰσαὰκ περὶ Σάρρασ τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ. ΠΡΟΣΘΕΜΕΝΟΣ δὲ Ἁβραὰμ ἔλαβε γυναῖκα, ἧ ὄνομα Χεττούρα.

ἔτεκε δὲ αὐτῷ τὸν Ζομβρᾶν καὶ τὸν Ἰεζὰν καὶ τὸν Μαδὰλ καὶ τὸν Μαδιὰμ καὶ τὸν Ἰεσβὼκ καὶ τὸν Σωκέ. Ιεζὰν δὲ ἐγέννησε καὶ τὸν Θαιμὰν τὸν Σαβὰ καὶ τὸν Δεδάν. υἱοὶ δὲ Δεδὰν ἐγένοντο Ραγουὴλ καὶ Ναβδεὴλ καὶ Ἀσσουριεὶμ καὶ Λατουσιεὶμ καὶ Λαωμείμ. υἱοὶ δὲ Μαδιὰμ Γεφὰρ καὶ Ἀφεὶρ καὶ Ἐνὼχ καὶ Ἀβειρὰ καὶ Ἐλδαγά. πάντεσ οὗτοι ἦσαν υἱοὶ Χεττούρασ. Ἔδωκε δὲ Ἁβραὰμ πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ Ἰσαὰκ τῷ υἱῷ αὐτοῦ, καὶ τοῖσ υἱοῖσ τῶν παλλακῶν αὐτοῦ ἔδωκεν Ἁβραὰμ δόματα καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτοὺσ ἀπὸ Ἰσαὰκ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ἔτι ζῶντοσ αὐτοῦ, πρὸσ ἀνατολὰσ εἰσ γῆν ἀνατολῶν. ταῦτα δὲ τὰ ἔτη ἡμερῶν τῆσ ζωῆσ Ἁβραὰμ ὅσα ἔζησεν, ἑκατὸν ἑβδομηκονταπέντε ἔτη. καὶ ἐκλείπων ἀπέθανεν Ἁβραὰμ ἐν γήρᾳ καλῷ πρεσβύτησ καὶ πλήρησ ἡμερῶν καὶ προσετέθη πρὸσ τὸν λαὸν αὐτοῦ. καὶ ἔθαψαν αὐτὸν Ἰσαὰκ καὶ Ἰσμαὴλ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ εἰσ τὸ σπήλαιον τὸ διπλοῦν, εἰσ τὸν ἀγρὸν Ἐφρὼν τοῦ Σαὰρ τοῦ Χετταίου, ὅσ ἐστιν ἀπέναντι Μαμβρῆ, τὸν ἀγρὸν καὶ τὸ σπήλαιον, ὃ ἐκτήσατο Ἁβραὰμ παρὰ τῶν υἱῶν τοῦ Χέτ, ἐκεῖ ἔθαψαν Ἁβραὰμ καὶ Σάρραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ. ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ ἀποθανεῖν Ἁβραάμ, εὐλόγησεν ὁ Θεὸσ τὸν Ἰσαὰκ υἱὸν αὐτοῦ. καὶ κατῴκησεν Ἰσαὰκ παρὰ τὸ φρέαρ τῆσ ὁράσεωσ. Αὗται δέ αἱ γενέσεισ Ἰσμαὴλ τοῦ υἱοῦ Ἁβραάμ, ὃν ἔτεκεν Ἄγαρ ἡ Αἰγυπτία ἡ παιδίσκη Σάρρασ τῷ Ἁβραάμ. καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσμαὴλ κατ̓ ὀνόματα τῶν γενεῶν αὐτοῦ. πρωτότοκοσ Ἰσμαὴλ Ναβαιώθ, καὶ Κηδὰρ καὶ Ναβδεὴλ καὶ Μασσὰμ καὶ Μασμὰ καὶ Δουμὰ καὶ Μασσῆ καὶ Χοδδὰν καὶ Θαιμὰν καὶ Ἰετοὺρ καὶ Ναφὲσ καὶ Κεδμά. οὗτοί εἰσιν οἱ υἱοὶ Ἰσμαὴλ καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἐν ταῖσ σκηναῖσ αὐτῶν καὶ ἐν ταῖσ ἐπαύλεσιν αὐτῶν. δώδεκα ἄρχοντεσ κατὰ ἔθνη αὐτῶν. καὶ ταῦτα τὰ ἔτη τῆσ ζωῆσ Ἰσμαήλ. ἑκατὸν τριακονταεπτὰ ἔτη. καὶ ἐκλείπων ἀπέθανε καὶ προσετέθη πρὸσ τὸ γένοσ αὐτοῦ. κατῴκησε δὲ ἀπὸ Εὐϊλὰτ ἕωσ Σούρ, ἥ ἐστι κατὰ πρόσωπον Αἰγύπτου, ἕωσ ἐλθεῖν πρὸσ Ἀσσυρίουσ. κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ κατῴκησε. Καὶ αὗται αἱ γενέσεισ Ἰσαὰκ τοῦ υἱοῦ Ἁβραάμ. Ἁβραὰμ ἐγέννησε τὸν Ἰσαάκ. ἦν δὲ Ἰσαὰκ ἐτῶν τεσσαράκοντα, ὅτε ἔλαβε τὴν Ρεβέκκαν θυγατέρα Βαθουὴλ τοῦ Σύρου ἐκ τῆσ Μεσοποταμίασ Συρίασ, ἀδελφὴν Λάβαν τοῦ Σύρου, ἑαυτῷ εἰσ γυναῖκα. ἐδέετο δὲ Ἰσαὰκ Κυρίου περὶ Ρεβέκκασ τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ, ὅτι στεῖρα ἦν. ἐπήκουσε δὲ αὐτοῦ ὁ Θεόσ, καὶ συνέλαβεν ἐν γαστρὶ Ρεβέκκα ἡ γυνὴ αὐτοῦ. ἐσκίρτων δὲ τὰ παιδία ἐν αὐτῇ. εἶπε δέ, εἰ οὕτω μοι μέλλει γίνεσθαι, ἵνα τί μοι τοῦτο̣ ἐπορεύθη δὲ πυθέσθαι παρὰ Κυρίου. καὶ εἶπε Κύριοσ αὐτῇ. δύο ἔθνη ἐν γαστρί σου εἰσί, καὶ δύο λαοὶ ἐκ τῆσ κοιλίασ σου διασταλήσονται. καὶ λαὸσ λαοῦ ὑπερέξει, καὶ ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι. καὶ ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ τῇδε ἦν δίδυμα ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆσ. ἐξῆλθε δὲ ὁ πρωτότοκοσ πυρράκησ, ὅλοσ ὡσεὶ δορὰ δασύσ. ἐπωνόμασε δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἡσαῦ. καὶ μετὰ τοῦτο ἐξῆλθεν ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ, καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἐπειλημμένη τῆσ πτέρνησ Ἡσαῦ. καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰακώβ. Ἰσαὰκ δὲ ἦν ἐτῶν ἑξήκοντα, ὅτε ἔτεκεν αὐτοὺσ Ρεβέκκα. Ηὐξήθησαν δὲ οἱ νεανίσκοι, καὶ ἦν Ἡσαῦ ἄνθρωποσ εἰδὼσ κυνηγεῖν, ἄγροικοσ, Ἰακὼβ δὲ ἄνθρωποσ ἄπλαστοσ, οἰκῶν οἰκίαν. ἠγάπησε δὲ Ἰσαὰκ τὸν Ἡσαῦ, ὅτι ἡ θήρα αὐτοῦ βρῶσισ αὐτῷ. Ρεβέκκα δὲ ἠγάπα τὸν Ἰακώβ. ἥψησε δὲ Ἰακὼβ ἕψημα. ἦλθε δὲ Ἡσαῦ ἐκ τοῦ πεδίου ἐκλείπων, καὶ εἶπεν Ἡσαῦ τῷ Ἰακώβ. γεῦσόν με ἀπὸ τοῦ ἑψήματοσ τοῦ πυρροῦ τούτου, ὅτι ἐκλείπω. διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐδώμ. εἶπε δὲ Ἰακὼβ τῷ Ἡσαῦ. ἀπόδου μοι σήμερον τὰ πρωτοτόκιά σου ἐμοί. καὶ εἶπεν Ἡσαῦ. ἰδοὺ ἐγὼ πορεύομαι τελευτᾶν, καὶ ἵνα τί μοι ταῦτα τὰ πρωτοτόκια̣ καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰακώβ. ὄμοσόν μοι σήμερον. καὶ ὤμοσεν αὐτῷ. ἀπέδοτο δὲ Ἡσαῦ τὰ πρωτοτόκια τῷ Ἰακώβ. Ἰακὼβ δὲ ἔδωκε τῷ Ἡσαῦ ἄρτον καὶ ἕψημα φακοῦ, καὶ ἔφαγε καὶ ἔπιε καὶ ἀναστὰσ ᾤχετο. καὶ ἐφαύλισεν Ἡσαῦ τὰ πρωτοτόκια. ΕΓΕΝΕΤΟ δὲ λιμὸσ ἐπὶ τῆσ γῆσ χωρὶσ τοῦ λιμοῦ τοῦ πρότερον, ὃσ ἐγένετο ἐν τῷ καιρῷ τοῦ Ἁβραάμ. ἐπορεύθη δὲ Ἰσαὰκ πρὸσ Ἀβιμέλεχ βασιλέα Φυλιστιεὶμ εἰσ Γέραρα.

ὤφθη δὲ αὐτῷ Κύριοσ καὶ εἶπε. μὴ καταβῇσ εἰσ Αἴγυπτον. κατοίκησον δὲ ἐν τῇ γῇ, ᾗ ἄν σοι εἴπω. καὶ παροίκει ἐν τῇ γῇ ταύτῃ, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ καὶ εὐλογήσω σε. σοὶ γὰρ καὶ τῷ σπέρματί σου δώσω πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην καὶ στήσω τὸν ὅρκον μου, ὃν ὤμοσα τῷ Ἁβραὰμ τῷ πατρί σου. καὶ πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου ὡσ τοὺσ ἀστέρασ τοῦ οὐρανοῦ καὶ δώσω τῷ σπέρματί σου πᾶσαν τὴν γῆν ταύτην, καὶ εὐλογηθήσονται ἐν τῷ σπέρματί σου πάντα τὰ ἔθνη τῆσ γῆσ, ἀνθ̓ ὧν ὑπήκουσεν Ἁβραὰμ ὁ πατήρ σου τῆσ ἐμῆσ φωνῆσ καὶ ἐφύλαξε τὰ προστάγματά μου καὶ τὰσ ἐντολάσ μου καὶ τὰ δικαιώματά μου καὶ τὰ νόμιμά μου. κατῴκησε δὲ Ἰσαὰκ ἐν Γεράροισ. Ἐπηρώτησαν δὲ οἱ ἄνδρεσ τοῦ τόπου περὶ Ρεβέκκασ τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ, καὶ εἶπεν. ἀδελφή μου ἐστίν. ἐφοβήθη γὰρ εἰπεῖν ὅτι γυνή μου ἐστί, μήποτε ἀποκτείνωσιν αὐτὸν οἱ ἄνδρεσ τοῦ τόπου περὶ Ρεβέκκασ, ὅτι ὡραία τῇ ὄψει ἦν. ἐγένετο δὲ πολυχρόνιοσ ἐκεῖ. καὶ παρακύψασ Ἀβιμέλεχ ὁ βασιλεὺσ Γεράρων διὰ τῆσ θυρίδοσ, εἶδε τὸν Ἰσαὰκ παίζοντα μετὰ Ρεβέκκασ τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ. ἐκάλεσε δὲ Ἀβιμέλεχ τὸν Ἰσαὰκ καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἆρά γε γυνή σου ἐστί̣ τί ὅτι εἶπασ, ἀδελφή μου ἐστίν̣ εἶπε δὲ αὐτῷ Ἰσαάκ. εἶπα γάρ, μήποτε ἀποθάνω δἰ αὐτήν. εἶπε δὲ αὐτῷ Ἀβιμέλεχ. τί τοῦτο ἐποίησασ ἡμῖν̣ μικροῦ ἐκοιμήθη τισ ἐκ τοῦ γένουσ μου μετὰ τῆσ γυναικόσ σου, καὶ ἐπήγαγεσ ἂν ἐφ̓ ἡμᾶσ ἄγνοιαν. συνέταξε δὲ Ἀβιμέλεχ παντὶ τῷ λαῷ αὐτοῦ, λέγων. πᾶσ ὁ ἁψάμενοσ τοῦ ἀνθρώπου τούτου ἢ τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ, θανάτῳ ἔνοχοσ ἔσται. ἔσπειρε δὲ Ἰσαὰκ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ καὶ εὗρεν ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ ἑκατοστεύουσαν κριθήν. εὐλόγησε δὲ αὐτὸν Κύριοσ. καὶ ὑψώθη ὁ ἄνθρωποσ. καὶ προβαίνων μείζων ἐγίνετο, ἕωσ οὗ μέγασ ἐγένετο σφόδρα. ἐγένετο δὲ αὐτῷ κτήνη προβάτων καὶ κτήνη βοῶν καὶ γεώργια πολλά. ἐζήλωσαν δὲ αὐτὸν οἱ Φυλιστιείμ, καὶ πάντα τὰ φρέατα, ἃ ὤρυξαν οἱ παῖδεσ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ ἐν τῷ χρόνῳ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, ἐνέφραξαν αὐτὰ οἱ Φυλιστιεὶμ καὶ ἔπλησαν αὐτὰ γῆσ. εἶπε δὲ Ἀβιμέλεχ πρὸσ Ἰσαάκ. ἄπελθε ἀφ̓ ἡμῶν, ὅτι δυνατώτεροσ ἡμῶν ἐγένου σφόδρα. καὶ ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν Ἰσαὰκ καὶ κατέλυσεν ἐν τῇ φάραγγι Γεράρων καὶ κατῴκησεν ἐκεῖ. καὶ πάλιν Ἰσαὰκ ὤρυξε τὰ φρέατα τοῦ ὕδατοσ, ἃ ὤρυξαν οἱ παῖδεσ Ἁβραὰμ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ καὶ ἐνέφραξαν αὐτὰ οἱ Φυλιστιεὶμ μετὰ τὸ ἀποθανεῖν Ἁβραὰμ τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ ἐπωνόμασεν αὐτοῖσ ὀνόματα κατὰ τὰ ὀνόματα, ἃ ὠνόμασεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ. καὶ ὤρυξαν οἱ παῖδεσ Ἰσαὰκ ἐν τῇ φάραγγι Γεράρων καὶ εὗρον ἐκεῖ φρέαρ ὕδατοσ ζῶντοσ. καὶ ἐμαχέσαντο οἱ ποιμένεσ Γεράρων μετὰ τῶν ποιμένων Ἰσαάκ, φάσκοντεσ αὐτῶν εἶναι τὸ ὕδωρ. καὶ ἐκάλεσαν τὸ ὄνομα τοῦ φρέατοσ Ἀδικία. ἠδίκησαν γὰρ αὐτόν. ἀπάρασ δὲ Ἰσαὰκ ἐκεῖθεν ὤρυξε φρέαρ ἕτερον, ἐκρίνοντο δὲ καὶ περὶ ἐκείνου. καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐχθρία. ἀπάρασ δὲ ἐκεῖθεν ὤρυξε φρέαρ ἕτερον, καὶ οὐκ ἐμαχέσαντο περὶ αὐτοῦ. καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Εὐρυχωρία, λέγων. διότι νῦν ἐπλάτυνε Κύριοσ ἡμῖν καὶ ηὔξησεν ἡμᾶσ ἐπὶ τῆσ γῆσ. Ἀνέβη δὲ ἐκεῖθεν ἐπὶ τὸ φρέαρ τοῦ ὅρκου. καὶ ὤφθη αὐτῷ Κύριοσ ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ εἶπεν. ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸσ Ἁβραὰμ τοῦ πατρόσ σου. μὴ φοβοῦ. μετὰ σοῦ γάρ εἰμι καὶ εὐλογήσω σε καὶ πληθυνῶ τὸ σπέρμα σου δἰ Ἁβραὰμ τὸν πατέρα σου. καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον καὶ ἐπεκαλέσατο τὸ ὄνομα Κυρίου καὶ ἔπηξεν ἐκεῖ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ. ὤρυξαν δὲ ἐκεῖ οἱ παῖδεσ Ἰσαὰκ φρέαρ ἐν τῇ φάραγγι Γεράρων. καὶ Ἀβιμέλεχ ἐπορεύθη πρὸσ αὐτὸν ἀπὸ Γεράρων καὶ Ὁχοζὰθ ὁ νυμφαγωγὸσ αὐτοῦ καὶ Φιχὸλ ὁ ἀρχιστράτηγοσ τῆσ δυνάμεωσ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ Ἰσαάκ. ἵνα τί ἤλθετε πρόσ με̣ ὑμεῖσ δὲ ἐμισήσατέ με καὶ ἐξαπεστείλατέ με ἀφ̓ ὑμῶν. οἱ δὲ εἶπαν. ἰδόντεσ ἑωράκαμεν, ὅτι ἦν Κύριοσ μετὰ σοῦ, καὶ εἴπαμεν. γενέσθω ἀρὰ ἀνὰ μέσον ἡμῶν καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ, καὶ διαθησόμεθα μετὰ σοῦ διαθήκην, μὴ ποιῆσαι μεθ̓ ἡμῶν κακόν, καθότι οὐκ ἐβδελυξάμεθά σε ἡμεῖσ, καὶ ὃν τρόπον ἐχρησάμεθά σοι καλῶσ καί ἐξαπεστείλαμέν σε μετ̓ εἰρήνησ. καὶ νῦν εὐλογημένοσ σὺ ὑπὸ Κυρίου. καὶ ἐποίησεν αὐτοῖσ δοχήν, καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον. καὶ ἀναστάντεσ τὸ πρωί̈, ὤμοσεν ἕκαστοσ τῷ πλησίον αὐτοῦ, καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτοὺσ Ἰσαάκ, καὶ ἀπῴχοντο ἀπ̓ αὐτοῦ μετὰ σωτηρίασ. ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ παραγενόμενοι οἱ παῖδεσ Ἰσαὰκ ἀπήγγειλαν αὐτῷ περὶ τοῦ φρέατοσ, οὗ ὤρυξαν, καὶ εἶπαν. οὐχ εὕρομεν ὕδωρ. καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸ Ὅρκοσ. διὰ τοῦτο ἐκάλεσεν ὄνομα τῇ πόλει ἐκείνῃ Φρέαρ ὅρκου ἕωσ τῆσ σήμερον ἡμέρασ. Ἦν δὲ Ἡσαῦ ἐτῶν τεσσαράκοντα καὶ ἔλαβε γυναῖκα Ἰουδίθ, θυγατέρα Βεὼχ τοῦ Χετταίου καὶ τὴν Βασεμάθ, θυγατέρα Ἑλὼν Χετταίου. καὶ ἦσαν ἐρίζουσαι τῷ Ἰσαὰκ καὶ τῇ Ρεβέκκᾳ. ΕΓΕΝΕΤΟ δὲ μετὰ τὸ γηράσαι τὸν Ἰσαὰκ καὶ ἠμβλύνθησαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ τοῦ ὁρᾶν, καὶ ἐκάλεσεν Ἡσαῦ τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν πρεσβύτερον καί εἶπεν αὐτῷ. υἱέ μου. καὶ εἶπεν. ἰδοὺ ἐγώ.

καὶ εἶπεν. ἰδοὺ γεγήρακα καὶ οὐ γινώσκω τὴν ἡμέραν τῆσ τελευτῆσ μου. νῦν οὖν λαβὲ τὸ σκεῦόσ σου, τήν τε φαρέτραν καὶ τὸ τόξον, καὶ ἔξελθε εἰσ τὸ πεδίον καὶ θήρευσόν μοι θήραν καὶ ποίησόν μοι ἐδέσματα, ὡσ φιλῶ ἐγώ, καὶ ἔνεγκέ μοι, ἵνα φάγω, ὅπωσ εὐλογήσῃ σε ἡ ψυχή μου πρὶν ἀποθανεῖν με. Ρεβέκκα δὲ ἤκουσε λαλοῦντοσ Ἰσαὰκ πρὸσ Ἡσαῦ τὸν υἱὸν αὐτοῦ. ἐπορεύθη δὲ Ἡσαῦ εἰσ τὸ πεδίον θηρεῦσαι θήραν τῷ πατρὶ αὐτοῦ. Ρεβέκκα δὲ εἶπε πρὸσ Ἰακὼβ τὸν υἱὸν αὐτῆσ, τὸν ἐλάσσω. ἰδέ, ἤκουσα τοῦ πατρόσ σου λαλοῦντοσ πρὸσ Ἡσαῦ τὸν ἀδελφόν σου λέγοντοσ. ἔνεγκόν μοι θήραν καὶ ποίησόν μοι ἐδέσματα, ἵνα φαγὼν εὐλογήσω σε ἐναντίον Κυρίου πρὸ τοῦ ἀποθανεῖν με. νῦν οὖν, υἱέ μου, ἄκουσόν μου, καθὰ ἐγώ σοι ἐντέλλομαι. καὶ πορευθεὶσ εἰσ τὰ πρόβατα λαβέ μοι ἐκεῖθεν δύο ἐρίφουσ ἁπαλοὺσ καὶ καλούσ, καὶ ποιήσω αὐτοὺσ ἐδέσματα τῷ πατρί σου, ὡσ φιλεῖ, καὶ εἰσοίσεισ τῷ πατρί σου καὶ φάγεται, ὅπωσ εὐλογήσῃ σε ὁ πατήρ σου πρὸ τοῦ ἀποθανεῖν αὐτόν. εἶπε δὲ Ἰακὼβ πρὸσ Ρεβέκκαν τὴν μητέρα αὐτοῦ. ἔστιν Ἡσαῦ ὁ ἀδελφόσ μου ἀνὴρ δασύσ, ἐγὼ δὲ ἀνὴρ λεῖοσ. μή ποτε ψηλαφήσῃ με ὁ πατήρ, καὶ ἔσομαι ἐναντίον αὐτοῦ ὡσ καταφρονῶν καὶ ἐπάξω ἐπ̓ ἐμαυτὸν κατάραν καὶ οὐκ εὐλογίαν. εἶπε δὲ αὐτῷ ἡ μήτηρ. ἐπ̓ ἐμὲ ἡ κατάρα σου, τέκνον. μόνον ὑπάκουσόν μοι τῆσ φωνῆσ καὶ πορευθεὶσ ἔνεγκέ μοι. πορευθεὶσ δὲ ἔλαβε καὶ ἤνεγκε τῇ μητρί, καὶ ἐποίησεν ἡ μήτηρ αὐτοῦ ἐδέσματα, καθὰ ἐφίλει ὁ πατὴρ αὐτοῦ. καὶ λαβοῦσα Ρεβέκκα τὴν στολὴν Ἡσαῦ τοῦ υἱοῦ αὐτῆσ τοῦ πρεσβυτέρου τὴν καλήν, ἣ ἦν παῤ αὐτῇ ἐν τῷ οἴκῳ, ἐνέδυσεν αὐτὴν Ἰακὼβ τὸν υἱὸν αὐτῆσ τὸν νεώτερον καὶ τὰ δέρματα τῶν ἐρίφων περιέθηκεν ἐπὶ τοὺσ βραχίονασ αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τὰ γυμνὰ τοῦ τραχήλου αὐτοῦ καὶ ἔδωκε τὰ ἐδέσματα καὶ τοὺσ ἄρτουσ, οὓσ ἐποίησεν εἰσ τὰσ χεῖρασ Ἰακὼβ τοῦ υἱοῦ αὐτῆσ. καὶ εἰσήνεγκε τῷ πατρὶ αὐτοῦ. εἶπε δέ. πάτερ. ὁ δὲ εἶπεν. ἰδοὺ ἐγώ. τίσ εἶ σὺ τέκνον̣ καὶ εἶπεν Ἰακὼβ τῷ πατρί. ἐγὼ Ἡσαῦ ὁ πρωτότοκόσ σου. πεποίηκα καθὰ ἐλάλησάσ μοι. ἀναστὰσ κάθισον καὶ φάγε ἀπὸ τῆσ θήρασ μου, ὅπωσ εὐλογήσῃ με ἡ ψυχή σου. εἶπε δὲ Ἰσαὰκ τῷ υἱῷ αὐτοῦ. τί τοῦτο, ὃ ταχὺ εὗρεσ, ὦ τέκνον̣ ὁ δὲ εἶπεν. ὃ παρέδωκε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐναντίον μου. εἶπε δὲ Ἰσαὰκ τῷ Ἰακώβ. ἔγγισόν μοι καὶ ψηλαφήσω σε, τέκνον, εἰ σὺ εἶ ὁ υἱόσ μου Ἡσαῦ ἢ οὔ. ἤγγισε δὲ Ἰακὼβ πρὸσ Ἰσαὰκ τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ ἐψηλάφησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν. ἡ μὲν φωνὴ φωνὴ Ἰακώβ, αἱ δὲ χεῖρεσ χεῖρεσ Ἡσαῦ. καὶ οὐκ ἐπέγνω αὐτόν. ἦσαν γὰρ αἱ χεῖρεσ αὐτοῦ ὡσ αἱ χεῖρεσ Ἡσαῦ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ δασεῖαι. καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν καὶ εἶπε. σὺ εἶ ὁ υἱόσ μου Ἡσαῦ̣ ὁ δὲ εἶπεν. ἐγώ. καὶ εἶπε. προσάγαγέ μοι, καὶ φάγομαι ἀπὸ τῆσ θήρασ σου, τέκνον, ἵνα εὐλογήσῃ σε ἡ ψυχή μου. καὶ προσήνεγκεν αὐτῷ, καὶ ἔφαγε. καὶ εἰσήνεγκεν αὐτῷ οἶνον, καὶ ἔπιε. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰσαὰκ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. ἔγγισόν μοι καὶ φίλησόν με τέκνον. καὶ ἐγγίσασ ἐφίλησεν αὐτόν, καὶ ὠσφράνθη τὴν ὀσμὴν τῶν ἱματίων αὐτοῦ καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν. ἰδοὺ ὀσμὴ τοῦ υἱοῦ μου ὡσ ὀσμὴ ἀγροῦ πλήρουσ, ὃν εὐλόγησε Κύριοσ. καὶ δῴη σοι ὁ Θεὸσ ἀπὸ τῆσ δρόσου τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἀπὸ τῆσ πιότητοσ τῆσ γῆσ καὶ πλῆθοσ σίτου καὶ οἴνου. καὶ δουλευσάτωσάν σοι ἔθνη, καὶ προσκυνησάτωσάν σοι ἄρχοντεσ. καὶ γίνου κύριοσ τοῦ ἀδελφοῦ σου, καὶ προσκυνήσουσί σε οἱ υἱοὶ τοῦ πατρόσ σου. ὁ καταρώμενόσ σε ἐπικατάρατοσ, ὁ δὲ εὐλογῶν σε εὐλογημένοσ. Καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ παύσασθαι Ἰσαὰκ εὐλογοῦντα Ἰακὼβ τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἐγένετο, ὡσ ἐξῆλθεν Ἰακὼβ ἀπὸ προσώπου Ἰσαὰκ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, καὶ Ἡσαῦ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ ἦλθεν ἀπὸ τῆσ θήρασ. καὶ ἐποίησε καὶ αὐτὸσ ἐδέσματα καὶ προσήνεγκε τῷ πατρὶ αὐτοῦ. καὶ εἶπε τῷ πατρί. ἀναστήτω ὁ πατήρ μου καὶ φαγέτω ἀπὸ τῆσ θήρασ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, ὅπωσ εὐλογήσῃ με ἡ ψυχή σου. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰσαὰκ ὁ πατὴρ αὐτοῦ. τίσ εἶ σύ̣ ὁ δὲ εἶπεν. ἐγώ εἰμι ὁ υἱόσ σου ὁ πρωτότοκοσ Ἡσαῦ. ἐξέστη δὲ Ἰσαὰκ ἔκστασιν μεγάλην σφόδρα καὶ εἶπε. τίσ οὖν ὁ θηρεύσασ μοι θήραν καὶ εἰσενέγκασ μοι̣ καὶ ἔφαγον ἀπὸ πάντων πρὸ τοῦ ἐλθεῖν σε καὶ εὐλόγησα αὐτόν, καὶ εὐλογημένοσ ἔσται. ἐγένετο δέ, ἡνίκα ἤκουσεν Ἡσαῦ τὰ ῥήματα τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ Ἰσαάκ, ἀνεβόησε φωνὴν μεγάλην καὶ πικρὰν σφόδρα καὶ εἶπεν. εὐλόγησον δή κἀμέ, πάτερ. εἶπε δὲ αὐτῷ. ἐλθὼν ὁ ἀδελφόσ σου μετὰ δόλου ἔλαβε τὴν εὐλογίαν σου. καὶ εἶπε. δικαίωσ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰακώβ. ἐπτέρνικε γάρ με ἰδοὺ δεύτερον τοῦτο. τά τε πρωτοτόκιά μου εἴληφε καὶ νῦν ἔλαβε τὴν εὐλογίαν μου. καὶ εἶπεν Ἡσαῦ τῷ πατρὶ αὐτοῦ. οὐχ ὑπελίπου μοι εὐλογίαν, πάτερ̣ ἀποκριθεὶσ δὲ Ἰσαὰκ εἶπε τῷ Ἡσαῦ. εἰ κύριον αὐτὸν πεποίηκά σου καὶ πάντασ τοὺσ ἀδελφούσ αὐτοῦ πεποίηκα αὐτοῦ οἰκέτασ, σίτῳ καὶ οἴνῳ ἐστήριξα αὐτόν, σοὶ δὲ τί ποιήσω, τέκνον̣ εἶπε δὲ Ἡσαῦ πρὸσ τὸν πατέρα αὐτοῦ. μὴ εὐλογία μία σοί ἐστι, πάτερ̣ εὐλόγησον δὴ κἀμέ, πάτερ. κατανυχθέντοσ δὲ Ἰσαὰκ ἀνεβόησε φωνῇ Ἡσαῦ καὶ ἔκλαυσεν. ἀποκριθεὶσ δὲ Ἰσαὰκ ὁ πατὴρ αὐτοῦ εἶπεν αὐτῷ. ἰδοὺ ἀπὸ τῆσ πιότητοσ τῆσ γῆσ ἔσται ἡ κατοίκησίσ σου καὶ ἀπὸ τῆσ δρόσου τοῦ οὐρανοῦ ἄνωθεν. καὶ ἐπὶ τῇ μαχαίρᾳ σου ζήσῃ καὶ τῷ ἀδελφῷ σου δουλεύσεισ. ἔσται δὲ ἡνίκα ἐὰν καθέλῃσ, καὶ ἐκλύσῃσ τὸν ζυγὸν αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ τραχήλου σου. Καὶ ἐνεκότει Ἡσαῦ τῷ Ἰακὼβ περὶ τῆσ εὐλογίασ ἧσ εὐλόγησεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ. εἶπε δὲ Ἡσαῦ ἐν τῇ διανοίᾳ αὐτοῦ. ἐγγισάτωσαν αἱ ἡμέραι τοῦ πένθουσ τοῦ πατρόσ μου, ἵνα ἀποκτείνω Ἰακὼβ τὸν ἀδελφόν μου. ἀπηγγέλη δὲ Ρεβέκκᾳ τὰ ρήματα Ἡσαῦ τοῦ υἱοῦ αὐτῆσ τοῦ πρεσβυτέρου, καὶ πέμψασα ἐκάλεσεν Ἰακὼβ τὸν υἱὸν αὐτῆσ τὸν νεώτερον καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἰδοὺ Ἡσαῦ ὁ ἀδελφόσ σου ἀπειλεῖ σοι τοῦ ἀποκτεῖναί σε. νῦν οὖν, τέκνον, ἄκουσόν μου τῆσ φωνῆσ καὶ ἀναστὰσ ἀπόδραθι εἰσ τὴν Μεσοποταμίαν πρὸσ Λάβαν τὸν ἀδελφόν μου εἰσ Χαρράν. καὶ οἴκησον μετ̓ αὐτοῦ ἡμέρασ τινάσ, ἕωσ τοῦ ἀποστρέψαι τὸν θυμὸν καὶ τὴν ὀργὴν τοῦ ἀδελφοῦ σου ἀπὸ σοῦ, καὶ ἐπιλάθηται ἃ πεποίηκασ αὐτῷ. καὶ ἀποστείλασα μεταπέμψομαί σε ἐκεῖθεν, μή ποτε ἀποτεκνωθῶ ἀπὸ τῶν δύο ὑμῶν ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ. Εἶπε δὲ Ρεβέκκα πρὸσ Ἰσαάκ. προσώχθικα τῇ ζωῇ μου διὰ τὰσ θυγατέρασ τῶν υἱῶν Χέτ. εἰ λήψεται Ἰακὼβ γυναῖκα ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῆσ γῆσ ταύτησ, ἵνα τί μοι τὸ ζῆν̣ ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΑΜΕΝΟΣ δὲ Ἰσαὰκ τὸν Ἰακὼβ εὐλόγησεν αὐτὸν καὶ ἐνετείλατο αὐτῷ λέγων. οὐ λήψῃ γυναῖκα ἐκ τῶν θυγατέρων τῶν Χαναναίων.

ἀναστὰσ ἀπόδραθι εἰσ τὴν Μεσοποταμίαν, εἰσ τὸν οἶκον Βαθουὴλ τοῦ πατρὸσ τῆσ μητρόσ σου καὶ λάβε σεαυτῷ ἐκεῖθεν γυναῖκα ἐκ τῶν θυγατέρων Λάβαν τοῦ ἀδελφοῦ τῆσ μητρόσ σου. ὁ δὲ Θεόσ μου εὐλογήσαι σε καὶ αὐξήσαι σε καὶ πληθύναι σε, καὶ ἔσῃ εἰσ συναγωγὰσ ἐθνῶν. καὶ δῴη σοι τὴν εὐλογίαν Ἁβραὰμ τοῦ πατρόσ μου σοὶ καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σέ, κληρονομῆσαι τὴν γῆν τῆσ παροικήσεώσ σου, ἣν ἔδωκεν ὁ Θεὸσ τῷ Ἁβραάμ. καὶ ἀπέστειλεν Ἰσαὰκ τὸν Ἰακὼβ καὶ ἐπορεύθη εἰσ τὴν Μεσσοποταμίαν πρὸσ Λάβαν τὸν υἱὸν Βαθουὴλ τοῦ Σύρου, ἀδελφὸν Ρεβέκκασ τῆσ μητρὸσ Ἰακὼβ καὶ Ἡσαῦ. Εἶδε δὲ Ἡσαῦ ὅτι εὐλόγησεν Ἰσαὰκ τὸν Ἰακώβ, καὶ ἀπῴχετο εἰσ τὴν Μεσοποταμίαν Συρίασ λαβεῖν ἑαυτῷ γυναῖκα ἐκεῖθεν ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτὸν καὶ ἐνετείλατο αὐτῷ λέγων. οὐ λήψῃ γυναῖκα ἐκ τῶν θυγατέρων τῶν Χαναναίων, καὶ ἤκουσεν Ἰακὼβ τοῦ πατρὸσ καὶ τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ καὶ ἐπορεύθη εἰσ τὴν Μεσοποταμίαν Συρίασ. ἰδὼν δὲ καὶ Ἡσαῦ ὅτι πονηραί εἰσιν αἱ θυγατέρεσ Χαναὰν ἐναντίον Ἰσαὰκ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, ἐπορεύθη Ἡσαῦ πρὸσ Ἰσμαὴλ καὶ ἔλαβε τὴν Μαελὲθ θυγατέρα Ἰσμαὴλ τοῦ υἱοῦ Ἁβραάμ, ἀδελφὴν Ναβεώθ, πρὸσ ταῖσ γυναιξὶν αὐτοῦ γυναῖκα. Καὶ ἐξῆλθεν Ἰακὼβ ἀπὸ τοῦ φρέατοσ τοῦ ὅρκου καὶ ἐπορεύθη εἰσ Χαρράν. καὶ ἀπήντησε τόπῳ καὶ ἐκοιμήθῃ ἐκεῖ. ἔδυ γὰρ ὁ ἥλιοσ. καὶ ἔλαβεν ἀπὸ τῶν λίθων τοῦ τόπου, καὶ ἔθηκε πρὸσ κεφαλῆσ αὐτοῦ καὶ ἐκοιμήθη ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ. καὶ ἐνυπνιάσθη, καὶ ἰδοὺ κλίμαξ ἐστηριγμένη ἐν τῇ γῇ, ἧσ ἡ κεφαλὴ ἀφικνεῖτο εἰσ τὸν οὐρανόν, καὶ οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ ἀνέβαινον καὶ κατέβαινον ἐπ̓ αὐτῆσ. ὁ δὲ Κύριοσ ἐπεστήρικτο ἐπ̓ αὐτῆσ καὶ εἶπεν. ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸσ Ἁβραὰμ τοῦ πατρόσ σου, καὶ ὁ Θεὸσ Ἰσαάκ. μὴ φοβοῦ. ἡ γῆ, ἐφ̓ ἧσ σὺ καθεύδεισ ἐπ̓ αὐτῆσ, σοὶ δώσω αὐτήν, καὶ τῷ σπέρματί σου. καὶ ἔσται τὸ σπέρμα σου ὡσ ἡ ἄμμοσ τῆσ γῆσ καὶ πλατυνθήσεται ἐπὶ θάλασσαν καὶ ἐπὶ λίβα καὶ ἐπὶ βορρᾶν, καὶ ἐπ̓ ἀνατολάσ, καὶ ἐνευλογηθήσονται ἐν σοὶ πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆσ γῆσ καὶ ἐν τῷ σπέρματί σου. καὶ ἰδοὺ ἐγώ εἰμι μετὰ σοῦ διαφυλάσσων σε ἐν τῇ ὁδῷ πάσῃ, οὗ ἂν πορευθῇσ, καὶ ἀποστρέψω σε εἰσ τὴν γῆν ταύτην, ὅτι οὐ μή σε ἐγκαταλίπω, ἕωσ τοῦ ποιῆσαί με πάντα ὅσα ἐλάλησά σοι. καὶ ἐξηγέρθη Ἰακὼβ ἐκ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ καὶ εἶπεν. ὅτι ἔστι Κύριοσ ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ἐγὼ δὲ οὐκ ᾔδειν. καὶ ἐφοβήθη καὶ εἶπεν. ὡσ φοβερὸσ ὁ τόποσ οὗτοσ. οὐκ ἔστι τοῦτο ἀλλ̓ ἢ οἶκοσ Θεοῦ, καὶ αὕτη ἡ πύλη τοῦ οὐρανοῦ. καὶ ἀνέστη Ἰακὼβ τὸ πρωί̈ καὶ ἔλαβε τὸν λίθον, ὃν ὑπέθηκεν ἐκεῖ πρὸσ κεφαλῆσ αὐτοῦ, καὶ ἔστησεν αὐτὸν στήλην καὶ ἐπέχεεν ἔλαιον ἐπὶ τὸ ἄκρον αὐτῆσ. καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Οἶκοσ Θεοῦ. καὶ Οὐλαμλοὺζ ἦν ὄνομα τῇ πόλει τὸ πρότερον. καὶ ηὔξατο Ἰακὼβ εὐχὴν λέγων. ἐὰν ᾖ Κύριοσ ὁ Θεὸσ μετ̓ ἐμοῦ καὶ διαφυλάξῃ με ἐν τῇ ὁδῷ ταύτῃ, ᾗ ἐγὼ πορεύομαι, καὶ δῷ μοι ἄρτον φαγεῖν καὶ ἱμάτιον περιβαλέσθαι καὶ ἀποστρέψῃ με μετὰ σωτηρίασ εἰσ τὸν οἶκον τοῦ πατρόσ μου, καὶ ἔσται Κύριόσ μοι εἰσ Θεόν, καὶ ὁ λίθοσ οὗτοσ, ὃν ἔστησα στήλην, ἔσται μοι οἶκοσ Θεοῦ, καὶ πάντων, ὧν ἐάν μοι δῷσ, δεκάτην ἀποδεκατώσω αὐτά σοι. ΚΑΙ ἐξάρασ Ἰακὼβ τοὺσ πόδασ ἐπορεύθη εἰσ γῆν ἀνατολῶν πρὸσ Λάβαν τὸν υἱὸν Βαθουὴλ τοῦ Σύρου, ἀδελφὸν δὲ Ρεβέκκασ μητρὸσ Ἰακὼβ καὶ Ἡσαῦ.

καὶ ὁρᾷ καὶ ἰδοὺ φρέαρ ἐν τῷ πεδίῳ, ἦσαν δὲ ἐκεῖ τρία ποίμνια προβάτων ἀναπαυόμενα ἐπ̓ αὐτοῦ. ἐκ γὰρ τοῦ φρέατοσ ἐκείνου ἐπότιζον τὰ ποίμνια, λίθοσ δὲ ἦν μέγασ ἐπὶ τῷ στόματι τοῦ φρέατοσ, καὶ συνήγοντο ἐκεῖ πάντα τὰ ποίμνια καὶ ἀπεκύλιον τὸν λίθον ἀπὸ τοῦ στόματοσ τοῦ φρέατοσ καὶ ἐπότιζον τὰ πρόβατα καὶ ἀποκαθίστων τὸν λίθον ἐπὶ τὸ στόμα τοῦ φρέατοσ εἰσ τὸν τόπον αὐτοῦ. εἶπε δὲ αὐτοῖσ Ἰακώβ. ἀδελφοί, πόθεν ἐστὲ ὑμεῖσ̣ οἱ δὲ εἶπαν. ἐκ Χαρρὰν ἐσμέν. εἶπε δὲ αὐτοῖσ. γινώσκετε Λάβαν τὸν υἱὸν Ναχώρ̣ οἱ δὲ εἶπαν. γινώσκομεν. εἶπε δὲ αὐτοῖσ. ὑγιαίνει̣ οἱ δὲ εἶπαν. ὑγιαίνει. καὶ ἰδοὺ Ραχὴλ ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ ἤρχετο μετὰ τῶν προβάτων. καὶ εἶπεν Ἰακώβ. ἔτι ἐστὶν ἡμέρα πολλή, οὔπω ὥρα συναχθῆναι τὰ κτήνη. ποτίσαντεσ τὰ πρόβατα ἀπελθόντεσ βόσκετε. οἱ δὲ εἶπαν. οὐ δυνησόμεθα ἕωσ τοῦ συναχθῆναι πάντασ τοὺσ ποιμένασ, καὶ ἀποκυλίσουσι τὸν λίθον ἀπὸ τοῦ στόματοσ τοῦ φρέατοσ, καὶ ποτιοῦμεν τὰ πρόβατα. ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντοσ αὐτοῖσ καὶ ἰδοὺ Ραχὴλ ἡ θυγάτηρ Λάβαν ἤρχετο μετὰ τῶν προβάτων τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ. αὐτὴ γὰρ ἔβοσκε τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ. ἐγένετο δέ, ὡσ εἶδεν Ἰακὼβ τὴν Ραχὴλ τὴν θυγατέρα Λάβαν τοῦ ἀδελφοῦ τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ, καὶ τὰ πρόβατα Λάβαν τοῦ ἀδελφοῦ τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ, καὶ προσελθὼν Ἰακὼβ ἀπεκύλισε τὸν λίθον ἀπὸ τοῦ στόματοσ τοῦ φρέατοσ καὶ ἐπότιζε τὰ πρόβατα Λάβαν τοῦ ἀδελφοῦ τῆσ μητρὸσ αὐτοῦ. καὶ ἐφίλησεν Ἰακὼβ τὴν Ραχήλ. καὶ βοήσασ τῇ φωνῇ αὐτοῦ ἔκλαυσε. καὶ ἀπήγγειλε τῇ Ραχήλ, ὅτι ἀδελφὸσ τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ ἐστι καὶ ὅτι υἱὸσ Ρεβέκκασ ἐστί, καὶ δραμοῦσα ἀπήγγειλε τῷ πατρὶ αὐτῆσ κατὰ τά ρήματα ταῦτα. ἐγένετο δέ, ὡσ ἤκουσε Λάβαν τὸ ὄνομα Ἰακὼβ τοῦ υἱοῦ τῆσ ἀδελφῆσ αὐτοῦ, ἔδραμεν εἰσ συνάντησιν αὐτῷ καὶ περιλαβὼν αὐτὸν ἐφίλησε καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ διηγήσατο τῷ Λάβαν πάντασ τοὺσ λόγουσ τούτουσ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Λάβαν. ἐκ τῶν ὀστῶν μου καὶ ἐκ τῆσ σαρκόσ μου εἶ σύ. καὶ ἦν μετ̓ αὐτοῦ μῆνα ἡμερῶν. Εἶπε δὲ Λάβαν τῷ Ἰακώβ. ὅτι γὰρ ἀδελφόσ μου εἶ, οὐ δουλεύσεισ μοι δωρεάν. ἀπάγγειλόν μοι, τίσ ὁ μισθόσ σου ἐστί̣ τῷ δὲ Λάβαν ἦσαν δύο θυγατέρεσ, ὄνομα τῇ μείζονι Λεία, καὶ ὄνομα τῇ νεωτέρᾳ Ραχήλ. οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ Λείασ ἀσθενεῖσ, Ραχὴλ δὲ ἦν καλὴ τῷ εἴδει καὶ ὡραία τῇ ὄψει σφόδρα. ἠγάπησε δὲ Ἰακὼβ τὴν Ραχὴλ καὶ εἶπε. δουλεύσω σοι ἑπτὰ ἔτη περὶ Ραχὴλ τῆσ θυγατρόσ σου τῆσ νεωτέρασ. εἶπε δὲ αὐτῷ Λάβαν. βέλτιον δοῦναί με αὐτήν σοι, ἢ δοῦναί με αὐτὴν ἀνδρὶ ἑτέρῳ. οἴκησον μετ̓ ἐμοῦ. καὶ ἐδούλευσεν Ἰακὼβ περὶ Ραχὴλ ἑπτὰ ἔτη, καὶ ἦσαν ἐναντίον αὐτοῦ ὡσ ἡμέραι ὀλίγαι, παρὰ τὸ ἀγαπᾷν αὐτὸν αὐτήν. εἶπε δὲ Ἰακὼβ τῷ Λάβαν. δόσ μοι τὴν γυναῖκά μου, πεπλήρωνται γὰρ αἱ ἡμέραι, ὅπωσ εἰσέλθω πρὸσ αὐτήν. συνήγαγε δὲ Λάβαν πάντασ τοὺσ ἄνδρασ τοῦ τόπου καὶ ἐποίησε γάμον. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα, καὶ λαβὼν Λείαν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ εἰσήγαγε πρὸσ Ἰακὼβ καὶ εἰσῆλθε πρὸσ αὐτὴν Ἰακώβ. ἔδωκε δὲ Λάβαν Λείᾳ τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ Ζελφὰν τὴν παιδίσκην αὐτοῦ αὐτῇ παιδίσκην. ἐγένετο δὲ πρωί̈, καὶ ἰδοὺ ἦν Λεία. εἶπε δὲ Ἰακὼβ τῷ Λάβαν. τί τοῦτο ἐποίησάσ μοι̣ οὐ περὶ Ραχὴλ ἐδούλευσα παρὰ σοί̣ καὶ ἱνατί παρελογίσω με̣ ἀπεκρίθη δὲ Λάβαν. οὐκ ἔστιν οὕτωσ ἐν τῷ τόπῳ ἡμῶν, δοῦναι τὴν νεωτέραν πρὶν ἢ τὴν πρεσβυτέραν. συντέλεσον οὖν τὰ ἕβδομα ταύτησ, καὶ δώσω σοι καὶ ταύτην ἀντὶ τῆσ ἐργασίασ, ἧσ ἐργᾷ παῤ ἐμοί, ἔτι ἑπτὰ ἔτη ἕτερα. ἐποίησε δὲ Ἰακὼβ οὕτωσ καὶ ἀνεπλήρωσε τὰ ἕβδομα ταύτησ, καὶ ἔδωκεν αὐτῷ Λάβαν Ραχὴλ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ αὐτῷ γυναῖκα. ἔδωκε δὲ Λάβαν τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ Βαλλὰν τὴν παιδίσκην αὐτοῦ αὐτῇ παιδίσκην. καὶ εἰσῆλθε πρὸσ Ραχήλ. ἠγάπησε δὲ Ραχὴλ μᾶλλον ἢ Λείαν. καὶ ἐδούλευσεν αὐτῷ ἑπτὰ ἔτη ἕτερα. Ἰδὼν δὲ Κύριοσ ὁ Θεὸσ ὅτι ἐμισεῖτο Λεία, ἤνοιξε τὴν μήτραν αὐτῆσ. Ραχὴλ δὲ ἦν στεῖρα. καὶ συνέλαβε Λεία καὶ ἔτεκεν υἱὸν τῷ Ἰακώβ. ἐκάλεσε δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ρουβὴν λέγουσα. διότι εἶδέ μου Κύριοσ τὴν ταπείνωσιν, καὶ ἔδωκέ μοι υἱόν. νῦν οὖν ἀγαπήσει με ὁ ἀνήρ μου. καὶ συνέλαβε πάλιν καὶ ἔτεκεν υἱὸν δεύτερον τῷ Ἰακὼβ καὶ εἶπεν. ὅτι ἤκουσε Κύριοσ ὅτι μισοῦμαι, καὶ προσέδωκέ μοι καὶ τοῦτον. ἐκάλεσε δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Συμεών. καὶ συνέλαβεν ἔτι καὶ ἔτεκεν υἱὸν καὶ εἶπεν. ἐν τῷ νῦν καιρῷ πρὸσ ἐμοῦ ἔσται ὁ ἀνήρ μου, τέτοκα γὰρ αὐτῷ τρεῖσ υἱούσ. διὰ τοῦτο ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Λευεί. καὶ συλλαβοῦσα ἔτι ἔτεκεν υἱὸν καὶ εἶπε. νῦν ἔτι τοῦτο ἐξομολογήσομαι τῷ Κυρίῳ. διὰ τοῦτο ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰούδαν. καὶ ἔστη τοῦ τίκτειν. ΙΔΟΥΣΑ δὲ Ραχὴλ ὅτι οὐ τέτοκε τῷ Ἰακώβ, καὶ ἐζήλωσε Ραχὴλ τὴν ἀδελφὴν αὐτῆσ καὶ εἶπε τῷ Ἰακώβ. δόσ μοι τέκνα. εἰ δὲ μή, τελευτήσω ἐγώ.

θυματωθεὶσ δὲ Ἰακὼβ τῇ Ραχὴλ εἶπεν αὐτῇ. μὴ ἀντὶ Θεοῦ ἐγώ εἰμι, ὃσ ἐστέρησέ σε καρπὸν κοιλίασ̣ εἶπε δὲ Ραχὴλ τῷ Ἰακώβ. ἰδοὺ ἡ παιδίσκη μου Βαλλά. εἴσελθε πρὸσ αὐτήν, καὶ τέξεται ἐπὶ τῶν γονάτων μου, καὶ τεκνοποιήσομαι κἀγὼ ἐξ αὐτῆσ. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ Βαλλὰν τὴν παιδίσκην αὐτῆσ αὐτῷ γυναῖκα. καὶ εἰσῆλθε πρὸσ αὐτὴν Ἰακώβ. καὶ συνέλαβε Βαλλὰ ἡ παιδίσκη Ραχὴλ καὶ ἔτεκε τῷ Ἰακὼβ υἱόν. καὶ εἶπε Ραχήλ. ἔκρινέ μοι ὁ Θεὸσ καὶ ἐπήκουσε τῆσ φωνῆσ μου καὶ ἔδωκέ μοι υἱόν. διὰ τοῦτο ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Δάν. καὶ συνέλαβεν ἔτι Βαλλὰ ἡ παιδίσκη Ραχὴλ καὶ ἔτεκεν υἱὸν δεύτερον τῷ Ἰακώβ. καὶ εἶπε Ραχήλ. συναντελάβετό μου ὁ Θεόσ, καὶ συνανεστράφην τῇ ἀδελφῇ μου καὶ ἠδυνάσθην. καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Νεφθαλείμ. Εἶδε δὲ Λεία ὅτι ἔστη τοῦ τίκτειν, καὶ ἔλαβε Ζελφὰν τὴν παιδίσκην αὐτῆσ καὶ ἔδωκεν αὐτὴν τῷ Ἰακὼβ γυναῖκα. καὶ εἰσῆλθε πρὸσ αὐτὴν καὶ συνέλαβε Ζελφὰ ἡ παιδίσκη Λείασ καὶ ἔτεκε τῷ Ἰακὼβ υἱόν. καὶ εἶπε Λεία. ἐν τύχῃ. καὶ ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Γάδ. καὶ συνέλαβεν ἔτι Ζελφὰ ἡ παιδίσκη Λείασ καὶ ἔτεκε τῷ Ἰακὼβ υἱὸν δεύτερον. καὶ εἶπε Λεία. μακαρία ἐγώ, ὅτι μακαριοῦσί με αἱ γυναῖκεσ. καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἀσήρ. Ἐπορεύθη δὲ Ρουβὴν ἐν ἡμέρᾳ θερισμοῦ πυρῶν καὶ εὗρε μῆλα μανδραγορῶν ἐν τῷ ἀγρῷ καὶ ἤνεγκεν αὐτὰ πρὸσ Λείαν τὴν μητέρα αὐτοῦ. εἶπε δὲ Ραχὴλ Λείᾳ τῇ ἀδελφῇ αὐτῆσ. δόσ μοι τῶν μανδραγορῶν τοῦ υἱοῦ σου. εἶπε δὲ Λεία. οὐχ ἱκανόν σοι ὅτι ἔλαβεσ τὸν ἄνδρα μου̣ μὴ καὶ τοὺσ μανδραγόρασ τοῦ υἱοῦ μου λήψῃ̣ εἶπε δὲ Ραχήλ. οὐχ οὕτωσ. κοιμηθήτω μετὰ σοῦ τὴν νύκτα ταύτην ἀντὶ τῶν μανδραγορῶν τοῦ υἱοῦ σου. εἰσῆλθε δὲ Ἰακὼβ ἐξ ἀγροῦ ἑσπέρασ, καὶ ἐξῆλθε Λεία εἰσ συνάντησιν αὐτῷ καὶ εἶπε. πρὸσ ἐμὲ εἰσελεύσῃ σήμερον. μεμίσθωμαι γάρ σε ἀντὶ τῶν μανδραγορῶν τοῦ υἱοῦ μου. καὶ ἐκοιμήθη μετ̓ αὐτῆσ τὴν νύκτα ἐκείνην. καὶ ἐπήκουσεν ὁ Θεὸσ Λείασ, καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκε τῷ Ἰακὼβ υἱὸν πέμπτον. καὶ εἶπε Λεία. δέδωκέ μοι ὁ Θεὸσ τὸν μισθόν μου, ἀνθ̓ οὗ ἔδωκα τὴν παιδίσκην μου τῷ ἀνδρί μου. καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰσσάχαρ, ὅ ἐστι μισθόσ. καὶ συνέλαβεν ἔτι Λεία καὶ ἔτεκεν υἱὸν ἕκτον τῷ Ἰακώβ. καὶ εἶπε Λεία. δεδώρηται ὁ Θεόσ μοι δῶρον καλὸν ἐν τῷ νῦν καιρῷ. αἱρετιεῖ με ὁ ἀνήρ μου, τέτοκα γὰρ αὐτῷ υἱοὺσ ἕξ. καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ζαβουλών. καὶ μετὰ τοῦτο ἔτεκε θυγατέρα καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτῆσ Δείνα. Ἐμνήσθη δὲ ὁ Θεὸσ τῆσ Ραχήλ, καὶ ἐπήκουσεν αὐτῆσ ὁ Θεὸσ καὶ ἀνέῳξεν αὐτῆσ τὴν μήτραν, καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκε τῷ Ἰακὼβ υἱόν. εἶπε δὲ Ραχήλ. ἀφεῖλεν ὁ Θεόσ μου τὸ ὄνειδοσ. καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωσὴφ λέγουσα. προσθέτω ὁ Θεόσ μοι υἱὸν ἕτερον. Ἐγένετο δὲ ὡσ ἔτεκε Ραχὴλ τὸν Ἰωσήφ, εἶπεν Ἰακὼβ τῷ Λάβαν. ἀπόστειλόν με, ἵνα ἀπέλθω εἰσ τὸν τόπον μου καὶ εἰσ τὴν γῆν μου. ἀπόδοσ τὰσ γυναῖκάσ μου καὶ τὰ παιδία μου, περὶ ὧν δεδούλευκά σοι, ἵνα ἀπέλθω. σὺ γὰρ γινώσκεισ τὴν δουλείαν, ἣν δεδούλευκά σοι. εἶπε δὲ αὐτῷ Λάβαν. εἰ εὗρον χάριν ἐναντίον σου, οἰωνισάμην ἄν. εὐλόγησε γάρ με ὁ Θεὸσ ἐπὶ τῇ σῇ εἰσόδῳ. διάστειλον τὸν μισθόν σου πρόσ με, καὶ δώσω. εἶπε δὲ Ἰακώβ. σὺ γινώσκεισ ἃ δεδούλευκά σοι καὶ ὅσα ἦν κτήνη σου μετ̓ ἐμοῦ. μικρὰ γὰρ ἦν ὅσα σοι ἐναντίον ἐμοῦ, καὶ ηὐξήθη εἰσ πλῆθοσ, καὶ εὐλόγησέ σε Κύριοσ ὁ Θεὸσ ἐπὶ τῷ ποδί μου. νῦν οὖν πότε ποιήσω κἀγὼ ἐμαυτῷ οἶκον̣ καὶ εἶπεν αὐτῷ Λάβαν. τί σοι δώσω̣ εἶπε δὲ αὐτῷ Ἰακώβ. οὐ δώσεισ μοι οὐδέν. ἐὰν ποιήσῃσ μοι τὸ ρῆμα τοῦτο, πάλιν ποιμανῶ τὰ πρόβατά σου καὶ φυλάξω. παρελθέτω πάντα τὰ πρόβατά σου σήμερον, καὶ διαχώρισον ἐκεῖθεν πᾶν πρόβατον φαιὸν ἐν τοῖσ ἄρνασι καὶ πᾶν διάλευκον καὶ ραντὸν ἐν ταῖσ αἰξίν. ἔσται μοι μισθόσ. καὶ ἐπακούσεταί μοι ἡ δικαιοσύνη μου ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἐπαύριον, ὅτι ἐστὶν ὁ μισθόσ μου ἐνώπιόν σου. πᾶν, ὃ ἐὰν μὴ ᾖ ραντὸν καὶ διάλευκον ἐν ταῖσ αἰξὶ καὶ φαιὸν ἐν τοῖσ ἄρνασι, κεκλεμμένον ἔσται παῤ ἐμοί. εἶπε δὲ αὐτῷ Λάβαν. ἔστω κατὰ τὸ ρῆμά σου. καὶ διέστειλεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τοὺσ τράγουσ τοὺσ ραντοὺσ καὶ τοὺσ διαλεύκουσ καὶ πάσασ τὰσ αἶγασ τὰσ ραντὰσ καὶ τὰσ διαλεύκουσ καὶ πᾶν, ὃ ἦν φαιὸν ἐν τοῖσ ἄρνασι, καὶ πᾶν ὃ ἦν λευκὸν ἐν αὐτοῖσ, καὶ ἔδωκε διὰ χειρὸσ τῶν υἱῶν αὐτοῦ. καὶ ἀπέστησεν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν ἀνὰ μέσον αὐτῶν καὶ ἀνὰ μέσον Ἰακώβ. Ἰακὼβ δὲ ἐποίμανε τὰ πρόβατα Λάβαν τὰ ὑπολειφθέντα. ἔλαβε δὲ ἑαυτῷ Ἰακὼβ ράβδον στυρακίνην χλωρὰν καὶ καρυί̈νην καὶ πλατάνου, καὶ ἐλέπισεν αὐτὰσ Ἰακὼβ λεπίσματα λευκὰ περισύρων τὸ χλωρόν. ἐφαίνετο δὲ ἐπὶ ταῖσ ράβδοισ τὸ λευκόν, ὃ ἐλέπισε, ποικίλον. καὶ παρέθηκε τὰσ ράβδουσ, ἃσ ἐλέπισεν ἐν τοῖσ ληνοῖσ τῶν ποτιστηρίων τοῦ ὕδατοσ, ἵνα ὡσ ἂν ἔλθωσι τὰ πρόβατα πιεῖν ἐνώπιον τῶν ράβδων, ἐλθόντων αὐτῶν πιεῖν, ἐγκισσήσωσι τὰ πρόβατα εἰσ τὰσ ράβδουσ. καὶ ἐνεκίσσων τὰ πρόβατα εἰσ τὰσ ράβδουσ καὶ ἔτικτον τὰ πρόβατα διάλευκα καὶ ποικίλα καὶ σποδοειδῆ ραντά. τοὺσ δὲ ἀμνοὺσ διέστειλεν Ἰακὼβ καὶ ἔστησεν ἐναντίον τῶν προβάτων κριὸν διάλευκον καὶ πᾶν ποικίλον ἐν τοῖσ ἀμνοῖσ. καὶ διεχώρισεν ἑαυτῷ ποίμνια καθ̓ ἑαυτὸν καὶ οὐκ ἔμιξεν αὐτὰ εἰσ τὰ πρόβατα Λάβαν. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ καιρῷ, ᾧ ἐνεκίσσων τὰ πρόβατα ἐν γαστρὶ λαμβάνοντα, ἔθηκεν Ἰακὼβ τὰσ ράβδουσ ἐναντίον τῶν προβάτων ἐν τοῖσ ληνοῖσ τοῦ ἐγκισσῆσαι αὐτὰ κατὰ τὰσ ράβδουσ. ἡνίκα δ̓ ἂν ἔτεκε τὰ πρόβατα, οὐκ ἐτίθει. ἐγένετο δὲ τὰ μὲν ἄσημα τοῦ Λάβαν, τά δὲ ἐπίσημα τοῦ Ἰακώβ. καὶ ἐπλούτισεν ὁ ἄνθρωποσ σφόδρα σφόδρα, καὶ ἐγένετο αὐτῷ κτήνη πολλὰ καὶ βόεσ καὶ παῖδεσ, καὶ παιδίσκαι καὶ κάμηλοι καὶ ὄνοι. ΗΚΟΥΣΕ δὲ Ἰακὼβ τὰ ρήματα τῶν υἱῶν Λάβαν λεγόντων. εἴληφεν Ἰακὼβ πάντα τὰ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν καὶ ἐκ τῶν τοῦ πατρὸσ ἡμῶν πεποίηκε πᾶσαν τὴν δόξαν ταύτην.

καὶ εἶδεν Ἰακὼβ τὸ πρόσωπον τοῦ Λάβαν, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν πρὸσ αὐτὸν ὡσεὶ ἐχθὲσ καὶ τρίτην ἡμέραν. εἶπε δὲ Κύριοσ πρὸσ Ἰακώβ. ἀποστρέφου εἰσ τὴν γῆν τοῦ πατρόσ σου καὶ εἰσ τὴν γενεάν σου, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ. ἀποστείλασ δὲ Ἰακὼβ ἐκάλεσε Λείαν καὶ Ραχὴλ εἰσ τὸ πεδίον, οὗ ἦν τὰ ποίμνια. καὶ εἶπεν αὐταῖσ. ὁρῶ ἐγὼ τὸ πρόσωπον τοῦ πατρὸσ ὑμῶν, ὅτι οὐκ ἔστι πρὸσ ἐμοῦ ὡσ ἐχθὲσ καὶ τρίτην ἡμέραν. ὁ δὲ Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου ἦν μετ̓ ἐμοῦ. καὶ αὐταὶ δὲ οἴδατε, ὅτι ἐν πάσῃ τῇ ἰσχύϊ μου δεδούλευκα τῷ πατρὶ ὑμῶν. ὁ δὲ πατὴρ ὑμῶν παρεκρούσατό με καὶ ἤλλαξε τὸν μισθόν μου τῶν δέκα ἀμνῶν, καὶ οὐκ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ Θεὸσ κακοποιῆσαί με. ἐὰν οὕτωσ εἴπῃ, τὰ ποικίλα ἔσται σου μισθόσ, καὶ τέξεται πάντα τὰ πρόβατα ποικίλα. ἐὰν δὲ εἴπῃ, τὰ λευκὰ ἔσται σου μισθόσ, καὶ τέξεται πάντα τὰ πρόβατα λευκά. καὶ ἀφείλετο ὁ Θεὸσ πάντα τὰ κτήνη τοῦ πατρὸσ ὑμῶν καὶ ἔδωκέ μοι αὐτά. καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἐνεκίσσων τὰ πρόβατα ἐν γαστρὶ λαμβάνοντα, καὶ εἶδον τοῖσ ὀφθαλμοῖσ μου ἐν τῷ ὕπνῳ, καὶ ἰδοὺ οἱ τράγοι καὶ οἱ κριοὶ ἀναβαίνοντεσ ἐπὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰσ αἶγασ διάλευκοι καὶ ποικίλοι καὶ σποδοειδεῖσ ραντοί. καὶ εἶπέ μοι ὁ ἄγγελοσ τοῦ Θεοῦ καθ̓ ὕπνον. Ἰακώβ. ἐγὼ δὲ εἶπα. τί ἐστι̣ καὶ εἶπεν. ἀνάβλεψον τοῖσ ὀφθαλμοῖσ σου, καὶ ἰδὲ τοὺσ τράγουσ καὶ τοὺσ κριοὺσ ἀναβαίνοντασ ἐπὶ τὰ πρόβατα καὶ τὰσ αἶγασ διαλεύκουσ καὶ ποικίλουσ καὶ σποδοειδεῖσ ραντούσ. ἑώρακα γάρ ὅσα σοι Λάβαν ποιεῖ. ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸσ ὁ ὀφθείσ σοι ἐν τόπῳ Θεοῦ, οὗ ἤλειψάσ μοι ἐκεῖ στήλην καὶ ηὔξω μοι ἐκεῖ εὐχήν. νῦν οὖν ἀνάστηθι καὶ ἔξελθε ἐκ τῆσ γῆσ ταύτησ καὶ ἄπελθε εἰσ τὴν γῆν τῆσ γενέσεώσ σου, καὶ ἔσομαι μετὰ σοῦ. καὶ ἀποκριθεῖσαι Ραχὴλ καὶ Λεία εἶπαν αὐτῷ. μή ἐστιν ἡμῖν ἔτι μερὶσ ἢ κληρονομία ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν̣ οὐχ ὡσ αἱ ἀλλότριαι λελογίσμεθα αὐτῷ̣ πέπρακε γὰρ ἡμᾶσ καὶ καταβρώσει κατέφαγε τὸ ἀργύριον ἡμῶν. πάντα τὸν πλοῦτον καὶ τὴν δόξαν, ἣν ἀφείλετο ὁ Θεὸσ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν, ἡμῖν ἔσται καὶ τοῖσ τέκνοισ ἡμῶν. νῦν οὖν ὅσα σοι εἴρηκεν ὁ Θεόσ, ποίει. Ἀναστὰσ δὲ Ἰακὼβ ἔλαβε τὰσ γυναῖκασ αὐτοῦ καὶ τὰ παιδία αὐτοῦ ἐπὶ τὰσ καμήλουσ. καὶ ἀπήγαγε πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὐτῷ, καὶ πᾶσαν τὴν ἀποσκευὴν αὐτοῦ, ἣν περιεποιήσατο ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ, καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ ἀπελθεῖν πρὸσ Ἰσαὰκ τὸν πατέρα αὐτοῦ εἰσ γῆν Χαναάν. Λάβαν δὲ ᾤχετο κεῖραι τὰ πρόβατα αὐτοῦ. ἔκλεψε δὲ Ραχὴλ τὰ εἴδωλα τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ. ἔκρυψε δὲ Ἰακὼβ Λάβαν τὸν Σύρον τοῦ μὴ ἀναγγεῖλαι αὐτῷ, ὅτι ἀποδιδράσκει. καὶ ἀπέδρα αὐτὸσ καὶ τὰ αὐτοῦ πάντα καὶ διέβη τὸν ποταμὸν καὶ ὥρμησεν εἰσ τὸ ὄροσ Γαλαάδ. ἀνηγγέλη δὲ Λάβαν τῷ Σύρῳ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, ὅτι ἀπέδρα Ἰακώβ, καὶ παραλαβὼν τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ μεθ̓ ἑαυτοῦ, ἐδίωξεν ὀπίσω αὐτοῦ ὁδὸν ἡμερῶν ἑπτὰ καὶ κατέλαβεν αὐτὸν ἐν τῷ ὄρει Γαλαάδ. ἦλθε δὲ ὁ Θεὸσ πρὸσ Λάβαν τὸν Σύρον καθ̓ ὕπνον τὴν νύκτα καὶ εἶπεν αὐτῷ. φύλαξε σεαυτόν, μήποτε λαλήσῃσ μετὰ Ἰακὼβ πονηρά. καὶ κατέλαβε Λάβαν τὸν Ἰακώβ. Ἰακὼβ δὲ ἔπηξε τὴν σκηνὴν αὐτοῦ ἐν τῷ ὄρει. Λάβαν δὲ ἔστησε τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ ἐν τῷ ὄρει Γαλαάδ. εἶπε δὲ Λάβαν τῷ Ἰακώβ. τί ἐποίησασ̣ ἱνατί κρυφῇ ἀπέδρασ καὶ ἐκλοποφόρησάσ με καὶ ἀπήγαγεσ τὰσ θυγατέρασ μου ὡσ αἰχμαλώτιδασ μαχαίρᾳ̣ καὶ εἰ ἀνήγγειλάσ μοι, ἐξαπέστειλα ἄν σε μετ̓ εὐφροσύνησ καὶ μετὰ μουσικῶν καὶ τυμπάνων καὶ κιθάρασ, καὶ οὐκ ἠξιώθην καταφιλῆσαι τὰ παιδία μου καὶ τὰσ θυγατέρασ μου. νῦν δὲ ἀφρόνωσ ἔπραξασ. καὶ νῦν ἰσχύει ἡ χείρ μου κακοποιῆσαί σε. ὁ δὲ Θεὸσ τοῦ πατρόσ σου ἐχθὲσ εἶπε πρόσ με λέγων. φύλαξε σεαυτόν, μή ποτε λαλήσῃσ μετὰ Ἰακὼβ πονηρά. νῦν οὖν πεπόρευσαι. ἐπιθυμίᾳ γὰρ ἐπεθύμησασ ἀπελθεῖν εἰσ τὸν οἶκον τοῦ πατρόσ σου. ἱνατί ἔκλεψασ τοὺσ θεούσ μου̣ ἀποκριθεὶσ δὲ Ἰακὼβ εἶπε τῷ Λάβαν. ὅτι ἐφοβήθην. εἶπα γάρ. μή ποτε ἀφέλῃσ τὰσ θυγατέρασ σου ἀπ̓ ἐμοῦ καὶ πάντα τὰ ἐμά. καὶ εἶπεν Ἰακώβ. παῤ ᾧ ἂν εὕρῃσ τοὺσ θεούσ σου, οὐ ζήσεται ἐναντίον τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν. ἐπίγνωθι τί ἐστι παῤ ἐμοὶ τῶν σῶν καὶ λαβέ. καὶ οὐκ ἐπέγνω παῤ αὐτῷ οὐδέν. οὐκ ᾔδει δὲ Ἰακώβ, ὅτι Ραχὴλ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἔκλεψεν αὐτούσ. εἰσελθὼν δὲ Λάβαν ἠρεύνησεν εἰσ τὸν οἶκον Λείασ καὶ οὐχ εὗρεν. καὶ ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ οἴκου Λείασ καὶ ἠρεύνησε τὸν οἶκον Ἰακὼβ καὶ ἐν τῷ οἴκῳ τῶν δύο παιδισκῶν καὶ οὐχ εὗρεν. εἰσῆλθε δὲ καὶ εἰσ τὸν οἶκον Ραχήλ. Ραχὴλ δὲ ἔλαβε τὰ εἴδωλα καὶ ἐνέβαλεν αὐτὰ εἰσ τὰ σάγματα τῆσ καμήλου καὶ ἐπεκάθισεν αὐτοῖσ. καὶ εἶπε τῷ πατρὶ αὐτῆσ. μὴ βαρέωσ φέρε, κύριε. οὐ δύναμαι ἀναστῆναι ἐνώπιόν σου, ὅτι τὰ κατ̓ ἐθισμὸν τῶν γυναικῶν μοι ἐστίν. ἠρεύνησε δὲ Λάβαν ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ καὶ οὐχ εὗρε τὰ εἴδωλα. ὠργίσθη δὲ Ἰακὼβ καὶ ἐμαχέσατο τῷ Λάβαν. ἀποκριθεὶσ δὲ Ἰακὼβ εἶπε τῷ Λάβαν. τί τὸ ἀδίκημά μου καὶ τί τὸ ἁμάρτημά μου, ὅτι κατεδίωξασ ὀπίσω μου καὶ ὅτι ἠρεύνησασ πάντα τὰ σκεύη τοῦ οἴκου μου̣ τί εὗρεσ ἀπὸ πάντων τῶν σκευῶν τοῦ οἴκου σου̣ θέσ ὧδε ἐνώπιον τῶν ἀδελφῶν σου καὶ τῶν ἀδελφῶν μου, καὶ ἐλεγξάτωσαν ἀνὰ μέσον τῶν δύο ἡμῶν. ταῦτά μοι εἴκοσιν ἔτη ἐγώ εἰμι μετὰ σοῦ. τὰ πρόβατά σου καὶ αἱ αἶγέσ σου οὐκ ἠτεκνώθησαν. κριοὺσ τῶν προβάτων σου οὐ κατέφαγον. θηριάλωτον οὐκ ἐνήνοχά σοι, ἐγὼ ἀπετίννυον παῤ ἐμαυτοῦ κλέμματα ἡμέρασ καὶ κλέμματα νυκτόσ. ἐγενόμην τῆσ ἡμέρασ συγκαιόμενοσ τῷ καύματι καὶ τῷ παγετῷ τῆσ νυκτόσ, καὶ ἀφίστατο ὁ ὕπνοσ μου ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν μου. ταῦτά μοι εἴκοσιν ἔτη ἐγώ εἰμι ἐν τῇ οἰκιίᾳ σου. ἐδούλευσά σοι δεκατέσσαρα ἔτη ἀντὶ τῶν δύο θυγατέρων σου καὶ ἓξ ἔτη ἐν τοῖσ προβάτοισ σου, καὶ παρελογίσω τὸν μισθόν μου δέκα ἀμνάσιν. εἰ μὴ ὁ Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου Ἁβραὰμ καὶ ὁ φόβοσ Ἰσαὰκ ἦν μοι, νῦν ἂν κενόν με ἐξαπέστειλασ. τὴν ταπείνωσίν μου καὶ τὸν κόπον τῶν χειρῶν μου εἶδεν ὁ Θεὸσ καὶ ἤλεγξέ σε ἐχθέσ. ἀποκριθεὶσ δὲ Λάβαν εἶπε τῷ Ἰακώβ. αἱ θυγατέρεσ θυγατέρεσ μου, καὶ οἱ υἱοὶ υἱοί μου, καὶ τὰ κτήνη κτήνη μου, καὶ πάντα, ὅσα σὺ ὁρᾷσ, ἐμά ἐστι καὶ τῶν θυγατέρων μου. τί ποιήσω ταύταισ σήμερον ἢ τοῖσ τέκνοισ αὐτῶν, οἷσ ἔτεκον̣ νῦν οὖν δεῦρο διαθώμεθα διαθήκην ἐγώ τε καὶ σύ, καὶ ἔσται εἰσ μαρτύριον ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ, εἶπε δὲ αὐτῷ. ἰδοὺ οὐδεὶσ μεθ̓ ἡμῶν ἐστιν, ἰδέ, ὁ Θεὸσ μάρτυσ ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ. λαβὼν δὲ Ἰακὼβ λίθον ἔστησεν αὐτὸν στήλην. εἶπε δὲ Ἰακὼβ τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτοῦ. συλλέγετε λίθουσ. καὶ συνέλεξαν λίθουσ καὶ ἐποίησαν βουνόν, καὶ ἔφαγον ἐκεῖ ἐπὶ τοῦ βουνοῦ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Λάβαν. ὁ βουνὸσ οὗτοσ μαρτυρεῖ ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ σήμερον. καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν Λάβαν Βουνὸσ τῆσ μαρτυρίασ. Ἰακὼβ δὲ ἐκάλεσεν αὐτὸν Βουνὸσ μάρτυσ. εἶπε δὲ Λάβαν τῷ Ἰακώβ. ἰδοὺ ὁ βουνὸσ οὗτοσ καὶ ἡ στήλη, ἣν ἔστησα ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ, μαρτυρεῖ ὁ βουνὸσ οὗτοσ, καὶ μαρτυρεῖ ἡ στήλη αὕτη. διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ, Βουνὸσ μαρτυρεῖ. καὶ ἡ Ὅρασισ, ἣν εἶπεν. ἐπίδοι ὁ Θεὸσ ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ, ὅτι ἀποστησόμεθα ἕτεροσ ἀφ̓ ἑτέρου. εἰ ταπεινώσεισ τὰσ θυγατέρασ μου, εἰ λήψῃ γυναῖκασ πρὸσ ταῖσ θυγατράσι μου, ὅρα, οὐδεὶσ μεθ̓ ἡμῶν ἐστιν ὁρῶν. Θεὸσ μάρτυσ μεταξὺ ἐμοῦ καὶ μεταξὺ σοῦ. καὶ εἶπε Λάβαν τῷ Ἰακώβ. ἰδοὺ ὁ βουνὸσ οὗτοσ καὶ μάρτυσ ἡ στήλη αὕτη. ἐὰν τε γὰρ ἐγὼ μὴ διαβῶ πρὸσ σὲ μηδὲ σὺ διαβῇσ πρόσ με τὸν βουνὸν τοῦτον καὶ τὴν στήλην ταύτην ἐπὶ κακίᾳ, ὁ Θεὸσ Ἁβραὰμ καὶ ὁ Θεὸσ Ναχὼρ κρινεῖ ἀνὰ μέσον ἡμῶν. καὶ ὤμοσεν Ἰακὼβ κατὰ τοῦ φόβου τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ Ἰσαάκ, καὶ ἔθυσε θυσίαν ἐν τῷ ὄρει καὶ ἐκάλεσε τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ, καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον καὶ ἐκοιμήθησαν ἐν τῷ ὄρει. ἀναστὰσ δὲ Λάβαν τὸ πρωί̈ κατεφίλησε τοὺσ υἱοὺσ καὶ τὰσ θυγατέρασ αὐτοῦ καὶ εὐλόγησεν αὐτούσ, καὶ ἀποστραφεὶσ Λάβαν ἀπῆλθεν εἰσ τὸν τόπον αὐτοῦ. ΚΑΙ Ἰακὼβ ἀπῆλθεν εἰσ τὴν ὁδὸν ἑαυτοῦ. καὶ ἀναβλέψασ εἶδε παρεμβολὴν Θεοῦ παρεμβεβληκυῖαν, καὶ συνήντησαν αὐτῷ οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ.

εἶπε δὲ Ἰακώβ, ἡνίκα εἶδεν αὐτούσ. παρεμβολὴ Θεοῦ αὕτη. καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Παρεμβολαί. Ἀπέστειλε δὲ Ἰακὼβ ἀγγέλουσ ἔμπροσθεν αὐτοῦ πρὸσ Ἡσαῦ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ εἰσ γῆν Σηείρ, εἰσ χώραν Ἐδώμ. καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖσ λέγων. οὕτωσ ἐρεῖτε τῷ κυρίῳ μου Ἡσαῦ. οὕτωσ λέγει ὁ παῖσ σου Ἰακώβ. μετὰ Λάβαν παρῴκησα, καὶ ἐχρόνισα ἕωσ τοῦ νῦν, καὶ ἐγένοντό μοι βόεσ καὶ ὄνοι καὶ πρόβατα καὶ παῖδεσ καὶ παιδίσκαι, καὶ ἀπέστειλα ἀναγγεῖλαι τῷ κυρίῳ μου Ἡσαῦ, ἵνα εὕρῃ ὁ παῖσ σου χάριν ἐναντίον σου. καὶ ἀνέστρεψαν οἱ ἄγγελοι πρὸσ Ἰακὼβ λέγοντεσ. ἤλθομεν πρὸσ τὸν ἀδελφόν σου Ἡσαῦ, καὶ ἰδοὺ αὐτὸσ ἔρχεται εἰσ συνάντησίν σοι καὶ τετρακόσιοι ἄνδρεσ μετ̓ αὐτοῦ. ἐφοβήθη δὲ Ἰακὼβ σφόδρα, καὶ ἠπορεῖτο. καὶ διεῖλε τὸν λαὸν τὸν μεθ̓ ἑαυτοῦ καὶ τοὺσ βόασ καὶ τὰσ καμήλουσ καὶ τὰ πρόβατα εἰσ δύο παρεμβολάσ, καὶ εἶπεν Ἰακώβ. ἐὰν ἔλθῃ Ἡσαῦ εἰσ παρεμβολὴν μίαν καὶ κόψῃ αὐτήν, ἔσται ἡ παρεμβολὴ ἡ δευτέρα εἰσ τὸ σώζεσθαι. εἶπε δὲ Ἰακώβ. ὁ Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου Ἁβραὰμ καὶ ὁ Θεὸσ τοῦ πατρόσ μου Ἰσαάκ, Κύριε σὺ ὁ εἰπών μοι, ἀπότρεχε εἰσ τὴν γῆν τῆσ γενέσεώσ σου καὶ εὖ σε ποιήσω, ἱκανούσθω μοι ἀπὸ πάσησ δικαιοσύνησ καὶ ἀπὸ πάσησ ἀληθείασ, ἧσ ἐποίησασ τῷ παιδί σου. ἐν γὰρ τῇ ῥάβδῳ μου ταύτῃ διέβην τὸν Ἰορδάνην τοῦτον, νυνὶ δὲ γέγονα εἰσ δύο παρεμβολάσ. ἐξελοῦ με ἐκ χειρὸσ τοῦ ἀδελφοῦ μου, ἐκ χειρὸσ Ἡσαῦ, ὅτι φοβοῦμαι ἐγὼ αὐτόν, μή ποτε ἐλθὼν πατάξῃ με καὶ μητέρα ἐπὶ τέκνοισ. σὺ δὲ εἶπασ. εὖ σε ποιήσω καὶ θήσω τὸ σπέρμα σου ὡσ τὴν ἄμμον τῆσ θαλάσσησ, ἣ οὐκ ἀριθμηθήσεται ἀπὸ τοῦ πλήθουσ. καὶ ἐκοιμήθη ἐκεῖ τὴν νύκτα ἐκείνην. καὶ ἔλαβεν ὧν ἔφερε δῶρα καὶ ἐξαπέστειλεν Ἡσαῦ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, αἶγασ διακοσίασ, τράγουσ εἴκοσι, πρόβατα διακόσια, κριοὺσ εἴκοσι, καμήλουσ θηλαζούσασ, καὶ τὰ παιδία αὐτῶν τριάκοντα, βόασ τεσσαράκοντα, ταύρουσ δέκα, ὄνουσ εἴκοσι καὶ πώλουσ δέκα. καὶ ἔδωκεν αὐτὰ τοῖσ παισὶν αὐτοῦ ποίμνιον κατὰ μόνασ. εἶπε δὲ τοῖσ παισὶν αὐτοῦ. προπορεύεσθε ἔμπροσθέν μου, καὶ διάστημα ποιεῖτε ἀνὰ μέσον ποίμνησ καὶ ποίμνησ. καὶ ἐνετείλατο τῷ πρώτῳ, λέγων. ἐάν σοι συναντήσῃ Ἡσαῦ ὁ ἀδελφόσ μου καὶ ἐρωτᾷ σε, λέγων. τίνοσ εἶ καὶ ποῦ πορεύῃ, καὶ τίνοσ ταῦτα τὰ προπορευόμενά σου̣ ἐρεῖσ. τοῦ παιδόσ σου Ἰακώβ. δῶρα ἀπέσταλκε τῷ κυρίῳ μου Ἡσαῦ, καὶ ἰδοὺ αὐτὸσ ὀπίσω ἡμῶν. καὶ ἐνετείλατο τῷ πρώτῳ καὶ τῷ δευτέρῳ καὶ τῷ τρίτῳ καὶ πᾶσι τοῖσ προπορευομένοισ ὀπίσω τῶν ποιμνίων τούτων, λέγων. κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο λαλήσατε Ἡσαῦ ἐν τῷ εὑρεῖν ὑμᾶσ αὐτὸν καὶ ἐρεῖτε. ἰδοὺ ὁ παῖσ σου Ἰακὼβ παραγίνεται ὀπίσω ἡμῶν. εἶπε γάρ. ἐξιλάσομαι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐν τοῖσ δώροισ τοῖσ προπορευομένοισ αὐτοῦ, καὶ μετὰ τοῦτο ὄψομαι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ. ἴσωσ γὰρ προσδέξεται τὸ πρόσωπόν μου. καὶ προεπορεύετο τὰ δῶρα κατὰ πρόσωπον αὐτοῦ, αὐτὸσ δὲ ἐκοιμήθη τὴν νύκτα ἐκείνην ἐν τῇ παρεμβολῇ. Ἀναστὰσ δὲ τὴν νύκτα ἐκείνην ἔλαβε τὰσ δύο γυναῖκασ καὶ τὰσ δύο παιδίσκασ καὶ τὰ ἕνδεκα παιδία αὐτοῦ καὶ διέβη τὴν διάβασιν τοῦ Ἰαβώκ. καὶ ἔλαβεν αὐτοὺσ καὶ διέβη τὸν χειμάρρουν καὶ διεβίβασε πάντα τὰ αὐτοῦ. ὑπελείφθη δὲ Ἰακὼβ μόνοσ, καὶ ἐπάλαιεν ἄνθρωποσ μετ̓ αὐτοῦ ἕωσ πρωί̈. εἶδε δέ, ὅτι οὐ δύναται πρὸσ αὐτόν, καὶ ἥψατο τοῦ πλάτουσ τοῦ μηροῦ αὐτοῦ, καὶ ἐνάρκησε τὸ πλάτοσ τοῦ μηροῦ Ἰακὼβ ἐν τῷ παλαίειν αὐτὸν μετ̓ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν αὐτῷ. ἀπόστειλόν με. ἀνέβη γὰρ ὁ ὄρθροσ. ὁ δὲ εἶπεν. οὐ μή σε ἀποστείλω, ἐὰν μή με εὐλογήσῃσ. εἶπε δὲ αὐτῷ. τί τὸ ὄνομά σου ἐστίν, ὁ δὲ εἶπεν. Ἰακώβ. καὶ εἶπεν αὐτῷ. οὐ κληθήσεται ἔτι τὸ ὄνομά σου Ἰακώβ, ἀλλ̓ Ἰσραὴλ ἔσται τὸ ὄνομά σου, ὅτι ἐνίσχυσασ μετὰ Θεοῦ, καὶ μετ̓ ἀνθρώπων δυνατὸσ ἔσῃ. ἠρώτησε δὲ Ἰακὼβ καὶ εἶπεν. ἀνάγγειλόν μοι τὸ ὄνομά σου. καὶ εἶπεν. ἱνατί τοῦτο ἐρωτᾶσ σὺ τὸ ὄνομά μου̣ καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν ἐκεῖ. καὶ ἐκάλεσεν Ἰακὼβ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου, Εἶδοσ Θεοῦ. εἶδον γὰρ Θεὸν πρόσωπον πρὸσ πρόσωπον, καὶ ἐσώθη μου ἡ ψυχή. ἀνέτειλε δὲ αὐτῷ ὁ ἥλιοσ, ἡνίκα παρῆλθε τὸ εἶδοσ τοῦ Θεοῦ. αὐτὸσ δέ ἐπέσκαζε τῷ μηρῷ αὐτοῦ. ἕνεκεν τούτου οὐ μὴ φάγωσιν υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ νεῦρον, ὃ ἐνάρκησεν, ὅ ἐστιν ἐπὶ τοῦ πλάτουσ τοῦ μηροῦ, ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ, ὅτι ἥψατο τοῦ πλάτουσ τοῦ μηροῦ Ἰακὼβ τοῦ νεύρου, ὃ ἐνάρκησεν. ΑΝΑΒΛΕΨΑΣ δὲ Ἰακὼβ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ εἶδε καὶ ἰδοὺ Ἡσαῦ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ ἐρχόμενοσ καὶ τετρακόσιοι ἄνδρεσ μετ̓ αὐτοῦ. καὶ διεῖλεν Ἰακὼβ τὰ παιδία ἐπὶ Λείαν καὶ ἐπί Ραχὴλ καὶ τὰσ δύοσ παιδίσκασ.

καὶ ἔθετο τὰσ δύο παιδίσκασ καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτῶν ἐν πρώτοισ καὶ Λείαν καὶ τὰ παιδία αὐτῆσ ὀπίσω καὶ Ραχὴλ καὶ Ἰωσὴφ ἐσχάτουσ. αὐτὸσ δὲ προῆλθεν ἔμπροσθεν αὐτῶν καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν ἑπτάκισ ἕωσ τοῦ ἐγγίσαι τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. καὶ προσέδραμεν Ἡσαῦ εἰσ συνάντησιν αὐτῷ καὶ περιλαβὼν αὐτὸν προσέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ κατεφίλησεν αὐτὸν καὶ ἔκλαυσαν ἀμφότεροι. καὶ ἀναβλέψασ Ἡσαῦ εἶδε τὰσ γυναῖκασ καὶ τὰ παιδία καὶ εἶπε. τί ταῦτά σοι ἐστίν̣ ὁ δὲ εἶπε. τὰ παιδία, οἷσ ἠλέησεν ὁ Θεὸσ τὸν παῖδά σου. καὶ προσήγγισαν αἱ παιδίσκαι καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν καὶ προσεκύνησαν, καὶ προσήγγισε Λεία καὶ τὰ τέκνα αὐτῆσ καὶ προσεκύνησαν. καὶ μετὰ ταῦτα προσήγγισε Ραχὴλ καὶ Ἰωσὴφ καὶ προσεκύνησαν. καὶ εἶπε. τί ταῦτά σοι ἐστί, πᾶσαι αἱ παρεμβολαί αὗται, αἷσ ἀπήντηκα̣ ὁ δὲ εἶπεν. ἵνα εὕρῃ ὁ παῖσ σου χάριν ἐναντίον σου, κύριε. εἶπε δὲ Ἡσαῦ. ἔστι μοι πολλά, ἀδελφέ. ἔστω σοι τὰ σά. εἶπε δὲ Ἰακώβ. εἰ εὗρον χάριν ἐναντίον σου, δέξαι τὰ δῶρα διὰ τῶν ἐμῶν χειρῶν. ἕνεκεν τούτου εἶδον τὸ πρόσωπόν σου, ὡσ ἄν τισ ἴδοι πρόσωπον Θεοῦ, καὶ εὐδοκήσεισ με. λαβὲ τὰσ εὐλογίασ μου, ἃσ ἤνεγκά σοι, ὅτι ἠλέησέ με ὁ Θεὸσ καὶ ἔστι μοι πάντα. καὶ ἐβιάσατο αὐτὸν καὶ ἔλαβε. καὶ εἶπεν. ἀπάραντεσ πορευσώμεθα ἐπ̓ εὐθεῖαν. εἶπε δὲ αὐτῷ. ὁ κύριόσ μου γινώσκει, ὅτι τὰ παιδία ἁπαλώτερα καὶ τὰ πρόβατα καὶ αἱ βόεσ λοχεύονται ἐπ̓ ἐμέ. ἐὰν οὖν καταδιώξω αὐτὰ ἡμέραν μίαν, ἀποθανοῦνται πάντα τὰ κτήνη. προελθέτω ὁ κύριόσ μου ἔμπροσθεν τοῦ παιδὸσ αὐτοῦ, ἐγὼ δὲ ἐνισχύσω ἐν τῇ ὁδῷ κατὰ σχολὴν τῆσ πορεύσεωσ τῆσ ἐναντίον μου καὶ κατὰ πόδα τῶν παιδαρίων, ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν με πρὸσ τὸν κύριόν μου εἰσ Σηείρ. εἶπε δὲ Ἡσαῦ. καταλείψω μετὰ σοῦ ἀπὸ τοῦ λαοῦ τοῦ μετ̓ ἐμοῦ. ὁ δὲ εἶπεν. ἱνατί τοῦτο̣ ἱκανόν, ὅτι εὗρον χάριν ἐναντίον σου, κύριε. ἀπέστρεψε δὲ Ἡσαῦ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ εἰσ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ εἰσ Σηείρ. Καὶ Ἰακὼβ ἀπαίρει εἰσ σκηνάσ. καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ ἐκεῖ οἰκίασ καὶ τοῖσ κτήνεσιν αὐτοῦ ἐποίησε σκηνάσ. διὰ τοῦτο ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου, Σκηναί. καὶ ἦλθεν Ἰακὼβ εἰσ Σαλὴμ πόλιν Σικίμων, ἥ ἐστιν ἐν γῇ Χαναάν, ὅτε ἐπανῆλθεν ἐκ τῆσ Μεσοποταμίασ Συρίασ, καὶ παρενέβαλε κατὰ πρόσωπον τῆσ πόλεωσ. καὶ ἐκτήσατο τὴν μερίδα τοῦ ἀγροῦ, οὗ ἔστησεν ἐκεῖ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ, παρὰ Ἐμὼρ πατρὸσ Συχὲμ ἑκατὸν ἀμνῶν. καὶ ἔστησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον καὶ ἐπεκαλέσατο τὸν Θεὸν Ἰσραήλ. ΕΞΗΛΘΕ δὲ Δείνα ἡ θυγάτηρ Λείασ, ἣν ἔτεκε τῷ Ἰακώβ, καταμαθεῖν τὰσ θυγατέρασ τῶν ἐγχωρίων.

καὶ εἶδεν αὐτὴν Συχὲμ ὁ υἱὸσ Ἐμμὼρ ὁ Εὐαῖοσ, ὁ ἄρχων τῆσ γῆσ καὶ λαβὼν αὐτήν, ἐκοιμήθη μετ̓ αὐτῆσ καὶ ἐταπείνωσεν αὐτήν. καὶ προσέσχε τῇ ψυχῇ Δείνασ τῆσ θυγατρὸσ Ἰακὼβ καὶ ἠγάπησε τὴν παρθένον καὶ ἐλάλησε κατὰ τὴν διάνοιαν τῆσ παρθένου αὐτῇ. εἶπε Συχὲμ πρὸσ Ἐμμὼρ τὸν πατέρα αὐτοῦ λέγων. λαβέ μοι τὴν παῖδα ταύτην εἰσ γυναῖκα. Ἰακὼβ δὲ ἤκουσεν, ὅτι ἐμίανεν ὁ υἱὸσ Ἐμμὼρ Δείναν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ. οἱ δὲ υἱοὶ αὐτοῦ ἦσαν μετὰ τῶν κτηνῶν αὐτοῦ ἐν τῷ πεδίῳ. παρεσιώπησε δὲ Ἰακὼβ ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν αὐτούσ. ἐξῆλθε δὲ Ἐμμὼρ ὁ πατὴρ Συχὲμ πρὸσ Ἰακὼβ λαλῆσαι αὐτῷ. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰακὼβ ἦλθον ἐκ τοῦ πεδίου. ὡσ δὲ ἤκουσαν, κατενύγησαν οἱ ἄνδρεσ, καὶ λυπηρὸν ἦν αὐτοῖσ σφόδρα, ὅτι ἄσχημον ἐποίησεν ἐν Ἰσραὴλ κοιμηθεὶσ μετὰ τῆσ θυγατρόσ Ἰακώβ, καὶ οὐχ οὕτωσ ἔσται. καὶ ἐλάλησεν Ἐμμὼρ αὐτοῖσ λέγων. Συχὲμ ὁ υἱόσ μου προείλετο τῇ ψυχῇ τὴν θυγατέρα ὑμῶν. δότε οὖν αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα καὶ ἐπιγαμβρεύσασθε ἡμῖν. τὰσ θυγατέρασ ὑμῶν δότε ἡμῖν καὶ τὰσ θυγατέρασ ἡμῶν λάβετε τοῖσ υἱοῖσ ὑμῶν. καὶ ἐν ἡμῖν κατοικεῖτε, καὶ ἡ γῆ ἰδοὺ πλατεῖα ἐναντίον ὑμῶν. κατοικεῖτε καὶ ἐμπορεύεσθε ἐπ̓ αὐτῆσ καὶ ἐγκτᾶσθε ἐν αὐτῇ. εἶπε δὲ Συχὲμ πρὸσ τὸν πατέρα αὐτῆσ καὶ πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτῆσ. εὕροιμι χάριν ἐναντίον ὑμῶν, καὶ ὃ ἐὰν εἴπητε, δώσομεν. πληθύνατε τὴν φερνὴν σφόδρα, καὶ δώσω καθότι ἂν εἴπητέ μοι, καὶ δώσατέ μοι τὴν παῖδα ταύτην εἰσ γυναῖκα. ἀπεκρίθησαν δὲ οἱ υἱοὶ Ἰακὼβ τῷ Συχὲμ καὶ Ἐμμὼρ τῷ πατρὶ αὐτοῦ μετὰ δόλου καὶ ἐλάλησαν αὐτοῖσ, ὅτι ἐμίαναν Δείνα τὴν ἀδελφὴν αὐτῶν, καὶ εἶπαν αὐτοῖσ Συμεὼν καὶ Λευὶ οἱ ἀδελφοὶ Δείνασ. οὐ δυνησόμεθα ποιῆσαι τὸ ρῆμα τοῦτο, δοῦναι τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν ἀνθρώπῳ, ὃσ ἔχει ἀκροβυστίαν. ἔστι γὰρ ὄνειδοσ ἡμῖν. μόνον ἐν τούτῳ ὁμοιωθησόμεθα ὑμῖν καΙ κατοικήσομεν ἐν ὑμῖν, ἐὰν γένησθε ὡσ ἡμεῖσ καὶ ὑμεῖσ ἐν τῷ περιτμηθῆναι ὑμῶν πᾶν ἀρσενικόν. καὶ δώσομεν τὰσ θυγατέρασ ἡμῶν ὑμῖν καὶ ἀπό τῶν θυγατέρων ὑμῶν ληψόμεθα ἡμῖν γυναῖκασ καὶ οἰκήσομεν παῤ ὑμῖν καὶ ἐσόμεθα ὡσ γένοσ ἕν. ἐὰν δὲ μὴ εἰσακούσητε ἡμῶν τοῦ περιτεμέσθαι, λαβόντεσ τὴν θυγατέρα ἡμῶν ἀπελευσόμεθα. καὶ ἤρεσαν οἱ λόγοι ἐναντίον Ἐμμὼρ καὶ ἐναντίον Συχὲμ τοῦ υἱοῦ Ἐμμώρ. καὶ οὐκ ἐχρόνισεν ὁ νεανίσκοσ τοῦ ποιῆσαι τὸ ρῆμα τοῦτο. ἐνέκειτο γὰρ τῇ θυγατρὶ Ἰακώβ. αὐτὸσ δὲ ἦν ἐνδοξότατοσ πάντων τῶν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. ἦλθε δὲ Ἐμμὼρ καὶ Συχὲμ ὁ υἱὸσ αὐτοῦ πρὸσ τὴν πύλην τῆσ πόλεωσ αὐτῶν καὶ ἐλάλησαν πρὸσ τοὺσ ἄνδρασ τῆσ πόλεωσ αὐτῶν λέγοντεσ. οἱ ἄνθρωποι οὗτοι εἰρηνικοί εἰσι, μεθ̓ ἡμῶν οἰκείτωσαν ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ ἐμπορευέσθωσαν αὐτήν, ἡ δὲ γῆ ἰδοὺ πλατεῖα ἐναντίον αὐτῶν. τὰσ θυγατέρασ αὐτῶν ληψόμεθα ἡμῖν γυναῖκασ καὶ τὰσ θυγατέρασ ἡμῶν δώσομεν αὐτοῖσ. ἐν τούτῳ μόνον ὁμοιωθήσονται ἡμῖν οἱ ἄνθρωποι τοῦ κατοικεῖν μεθ̓ ἡμῶν, ὥστε εἶναι λαὸν ἕνα, ἐν τῷ περιτεμέσθαι ἡμῶν πᾶν ἀρσενικόν, καθὰ καὶ αὐτοὶ περιτέτμηνται. καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν καὶ τὰ τετράποδα καὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν οὐχ ἡμῶν ἔσται. μόνον ἐν τούτῳ ὁμοιωθῶμεν αὐτοῖσ, καὶ οἰκήσουσι μεθ̓ ἡμῶν. καὶ εἰσήκουσαν Ἐμμὼρ καὶ Συχὲμ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ πάντεσ οἱ ἐμπορευόμενοι τὴν πύλην τῆσ πόλεωσ αὐτῶν καὶ περιετέμοντο τὴν σάρκα τῆσ ἀκροβυστίασ αὐτῶν πᾶσ ἄρσην. ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, ὅτε ἦσαν ἐν τῷ πόνῳ, ἔλαβον οἱ δύο υἱοὶ Ἰακὼβ Συμεὼν καὶ Λευὶ ἀδελφοὶ Δείνασ ἕκαστοσ τὴν μάχαιραν αὐτοῦ καὶ εἰσῆλθον εἰσ τὴν πόλιν ἀσφαλῶσ καὶ ἀπέκτειναν πᾶν ἀρσενικόν. τόν τε Ἐμμὼρ καὶ Συχὲμ τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἀπέκτειναν ἐν στόματι μαχαίρασ. καὶ ἔλαβον τὴν Δείναν ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ Συχὲμ καὶ ἐξῆλθον. οἱ δὲ υἱοὶ Ἰακὼβ εἰσῆλθον ἐπὶ τοὺσ τραυματίασ καὶ διήρπασαν τὴν πόλιν, ἐν ᾗ ἐμίαναν Δείναν τὴν ἀδελφὴν αὐτῶν, καὶ τὰ πρόβατα αὐτῶν καὶ τοὺσ βόασ αὐτῶν καὶ τοὺσ ὄνουσ αὐτῶν, ὅσα τε ἦν ἐν τῇ πόλει καὶ ὅσα ἦν ἐν τῷ πεδίῳ, ἔλαβον. καὶ πάντα τὰ σώματα αὐτῶν καὶ πᾶσαν τὴν ἀποσκευὴν αὐτῶν καὶ τὰσ γυναῖκασ αὐτῶν ᾐχμαλώτευσαν, καὶ διήρπασαν ὅσα τε ἦν ἐν τῇ πόλει καὶ ὅσα ἦν ἐν ταῖσ οἰκίαισ. εἶπε δὲ Ἰακὼβ πρὸσ Συμεὼν καὶ Λευί. μισητόν με πεποιήκατε, ὥστε πονηρόν με εἶναι πᾶσι τοῖσ κατοικοῦσι τὴν γῆν, ἔν τε τοῖσ Χαναναίοισ καὶ ἐν τοῖσ Φερεζαίοισ. ἐγὼ δὲ ὀλιγοστόσ εἰμι ἐν ἀριθμῷ, καὶ συναχθέντεσ ἐπ̓ ἐμὲ συγκόψουσί με, καὶ ἐκτριβήσομαι ἐγὼ καὶ ὁ οἶκόσ μου. οἱ δὲ εἶπαν. ἀλλ̓ ὡσεὶ πόρνῃ χρήσονται τῇ ἀδελφῇ ἡμῶν̣ ΕΙΠΕ δὲ ὁ Θεὸσ πρὸσ Ἰακώβ. ἀναστὰσ ἀνάβηθι εἰσ τὸν τόπον Βαιθὴλ καὶ οἴκει ἐκεῖ καὶ ποίησον ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ Θεῷ τῷ ὀφθέντι σοι ἐν τῷ ἀποδιδράσκειν σε ἀπὸ προσώπου Ἡσαῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου.

εἶπε δὲ Ἰακὼβ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ πᾶσι τοῖσ μετ̓ αὐτοῦ. ἄρατε τοὺσ θεοὺσ τοὺσ ἀλλοτρίουσ τοὺσ μεθ̓ ὑμῶν ἐκ μέσου ὑμῶν καὶ καθαρίσθητε καὶ ἀλλάξατε τὰσ στολὰσ ὑμῶν, καὶ ἀναστάντεσ ἀναβῶμεν εἰσ Βαιθὴλ καὶ ποιήσωμεν ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ Θεῷ τῷ ἐπακούσαντί μου ἐν ἡμέρᾳ θλίψεωσ, ὃσ ἦν μετ̓ ἐμοῦ καὶ διέσωσέ με ἐν τῇ ὁδῷ, ᾗ ἐπορεύθην. καὶ ἔδωκαν τῷ Ἰακὼβ τοὺσ θεοὺσ τοὺσ ἀλλοτρίουσ, οἳ ἦσαν ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτῶν, καὶ τὰ ἐνώτια τὰ ἐν τοῖσ ὠσὶν αὐτῶν, καὶ κατέκρυψεν αὐτὰ Ἰακὼβ ὑπὸ τὴν τερέβινθον τὴν ἐν Σικίμοισ καὶ ἀπώλεσαν αὐτὰ ἕωσ τῆσ σήμερον ἡμέρασ. καὶ ἐξῇρεν Ἰσραὴλ ἐκ Σικίμων, καὶ ἐγένετο φόβοσ Θεοῦ ἐπὶ τὰσ πόλεισ τὰσ κύκλῳ αὐτῶν, καὶ οὐ κατεδίωξαν ὀπίσω τῶν υἱῶν Ἰσραήλ. ἦλθε δὲ Ἰακὼβ εἰσ Λουζά, ἥ ἐστιν ἐν γῇ Χαναάν, ἥ ἐστι Βαιθήλ, αὐτὸσ καὶ πᾶσ ὁ λαόσ, ὃσ ἦν μετ̓ αὐτοῦ. καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα τοῦ τόπου Βαιθήλ. ἐκεῖ γὰρ ἐφάνη αὐτῷ ὁ Θεὸσ ἐν τῷ ἀποδιδράσκειν αὐτὸν ἀπὸ προσώπου Ἡσαῦ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. ἀπέθανε δὲ Δεβῶρα ἡ τροφὸσ Ρεβέκκασ καὶ ἐτάφη κατώτερον Βαιθὴλ ὑπὸ τὴν βάλανον, καὶ ἐκάλεσεν Ἰακὼβ τὸ ὄνομα αὐτῆσ Βάλανοσ πένθουσ. Ὤφθη δὲ ὁ Θεὸσ τῷ Ἰακὼβ ἔτι ἐν Λουζᾷ, ὅτε παρεγένετο ἐκ Μεσοποταμίασ τῆσ Συρίασ, καὶ εὐλόγησεν αὐτὸν ὁ Θεόσ. καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεόσ. τὸ ὄνομά σου οὐ κληθήσεται ἔτι Ἰακώβ, ἀλλ̓ Ἰσραὴλ ἔσται τὸ ὄνομά σου. καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰσραήλ. εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ Θεόσ. ἐγὼ ὁ Θεόσ σου. αὐξάνου καὶ πληθύνου. ἔθνη καὶ συναγωγαὶ ἐθνῶν ἔσονται ἐκ σοῦ, καὶ βασιλεῖσ ἐκ τῆσ ὀσφύοσ σου ἐξελεύσονται. καὶ τὴν γῆν, ἣν ἔδωκα Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαάκ, σοὶ δέδωκα αὐτήν. σοὶ ἔσται, καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ δώσω τὴν γῆν ταύτην. ἀνέβη δὲ ὁ Θεὸσ ἀπ̓ αὐτοῦ ἐκ τοῦ τόπου, οὗ ἐλάλησε μετ̓ αὐτοῦ. καὶ ἔστησεν Ἰακὼβ στήλην ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐλάλησε μετ̓ αὐτοῦ ὁ Θεόσ, στήλην λιθίνην, καὶ ἔσπεισεν ἐπ̓ αὐτὴν σπονδὴν καὶ ἐπέχεεν ἐπ̓ αὐτὴν ἔλαιον. καὶ ἐκάλεσεν Ἰακὼβ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου, ἐν ᾧ ἐλάλησε μετ̓ αὐτοῦ ἐκεῖ ὁ Θεόσ, Βαιθήλ. Ἀπάρασ δὲ Ἰακὼβ ἐκ Βαιθήλ, ἔπηξε τὴν σκηνὴν αὐτοῦ ἐπέκεινα τοῦ πύργου Γαδέρ. ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἤγγισεν εἰσ Χαβραθὰ τοῦ ἐλθεῖν εἰσ τὴν Ἐφραθᾶ, ἔτεκε Ραχὴλ καὶ ἐδυστόκησεν ἐν τῷ τοκετῷ. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ σκληρῶσ αὐτὴν τίκτειν, εἶπεν αὐτῇ ἡ μαῖα. θάρσει, καὶ γὰρ οὗτόσ σοί ἐστιν υἱόσ. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἀφιέναι αὐτὴν τὴν ψυχήν, ἀπέθνησκε γάρ, ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Υἱὸσ ὀδύνησ μου. ὁ δὲ πατὴρ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Βενιαμίν. ἀπέθανε δὲ Ραχὴλ καὶ ἐτάφη ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ ἱπποδρόμου Ἐφραθᾶ αὑ̔́τη ἐστὶ Βηθλεέμ̓. καὶ ἔστησεν Ἰακὼβ στήλην ἐπὶ τοῦ μνημείου αὐτῆσ. αὕτη ἐστὶν ἡ στήλη ἐπὶ τοῦ μνημείου Ραχὴλ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ. ἐγένετο δέ ἡνίκα κατῴκησεν Ἰσραὴλ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ, ἐπορεύθη Ρουβὴν καὶ ἐκοιμήθη μετὰ Βαλλᾶσ τῆσ παλλακῆσ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ Ἰακώβ. καὶ ἤκουσεν Ἰσραήλ, καὶ πονηρὸν ἐφάνη ἐναντίον αὐτοῦ. Ἦσαν δὲ οἱ υἱοὶ Ἰακὼβ δώδεκα. υἱοὶ Λείασ. πρωτότοκοσ Ἰακὼβ Ρουβήν, Συμεών, Λευί, Ἰούδασ, Ἰσσάχαρ, Ζαβουλών. υἱοὶ δὲ Ραχήλ. Ἰωσὴφ καὶ Βενιαμίν. υἱοὶ δὲ Βαλλᾶσ παιδίσκησ Ραχήλ. Δὰν καὶ Νεφθαλείμ. υἱοὶ δὲ Ζελφᾶσ παιδίσκησ Λείασ. Γὰδ καὶ Ἀσήρ. οὗτοι υἱοὶ Ἰακώβ, οἳ ἐγένοντο αὐτῷ ἐν Μεσοποταμίᾳ τῆσ Συρίασ. Ἦλθε δὲ Ἰακὼβ πρὸσ Ἰσαὰκ τὸν πατέρα αὐτοῦ εἰσ Μαμβρῆ, εἰσ πόλιν τοῦ πεδίου αὑ̔́τη ἐστὶ Χεβρών̓ ἐν γῇ Χαναάν, οὗ παρῴκησεν Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαάκ. ἐγένοντο δὲ αἱ ἡμέραι Ἰσαάκ, ἃσ ἔζησεν, ἔτη ἑκατὸν ὀγδοήκοντα, καὶ ἐκλείπων Ἰσαὰκ ἀπέθανε καὶ προσετέθη πρὸσ τὸ γένοσ αὐτοῦ πρεσβύτεροσ καὶ πλήρησ ἡμερῶν, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν Ἡσαῦ καὶ Ἰακὼβ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ. ΑΥΤΑΙ δὲ αἱ γενέσεισ Ἡσαῦ αὑ̓τόσ ἐστιν Ἐδώμ̓.

Ἡσαῦ δὲ ἔλαβε τὰσ γυναῖκασ ἑαυτῷ ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν Χαναναίων, τὴν Ἀδὰ θυγατέρα Αἰλὼμ τοῦ Χετταίου καὶ τοῦ Ὀλιβεμὰ θυγατέρα Ἀνὰ τοῦ υἱοῦ Σεβεγὼν τοῦ Εὐαίου καὶ τὴν Βασεμὰθ θυγατέρα Ἰσμαὴλ ἀδελφὴν Ναβεώθ. ἔτεκε δὲ αὐτῷ Ἀδὰ τὸν Ἑλιφάσ, καὶ Βασεμὰθ ἔτεκε τὸν Ραγουήλ, καὶ Ὀλιβεμὰ ἔτεκε τὸν Ἰεοὺσ καὶ τὸν Ἰεγλὸμ καὶ τὸν Κορέ. οὗτοι υἱοὶ Ἡσαῦ, οἳ ἐγένοντο αὐτῷ ἐν γῇ Χαναάν. ἔλαβε δὲ Ἡσαῦ τὰσ γυναῖκασ αὐτοῦ καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ καὶ τὰσ θυγατέρασ αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ σώματα τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ κτήνη καὶ πάντα ὅσα ἐκτήσατο καὶ πάντα ὅσα περιεποιήσατο ἐν γῇ Χαναάν, καὶ ἐπορεύθη Ἡσαῦ ἐκ τῆσ γῆσ Χαναὰν ἀπό προσώπου Ἰακὼβ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ. ἦν γὰρ αὐτῶν τὰ ὑπάρχοντα πολλὰ τοῦ οἰκεῖν ἅμα, καὶ οὐκ ἠδύνατο ἡ γῆ τῆσ παροικήσεωσ αὐτῶν φέρειν αὐτοὺσ ἀπὸ τοῦ πλήθουσ τῶν ὑπαρχόντων αὐτῶν. κατῴκησε δὲ Ἡσαῦ ἐν τῷ ὄρει Σηεὶρ ̔̔Ησαῦ αὐτόσ ἐστιν Ἐδώμ̓. Αὗται δὲ αἱ γενέσεισ Ἡσαῦ πατρὸσ Ἐδὼμ ἐν τῷ ὄρει Σηείρ, καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἡσαῦ. Ἑλιφὰσ υἱὸσ Ἀδᾶσ γυναικὸσ Ἡσαῦ καὶ Ραγουὴλ υἱὸσ Βασεμὰθ γυναικὸσ Ἡσαῦ. ἐγένοντο δὲ Ἑλιφὰσ υἱοί. Θαιμάν, Ὡμάρ, Σωφάρ, Γοθὼμ καὶ Κενέζ. Θαμνὰ δὲ ἦν παλλακὴ Ἑλιφὰσ τοῦ υἱοῦ Ἡσαῦ καὶ ἔτεκε τῷ Ἑλιφὰσ τὸν Ἀμαλήκ. οὗτοι υἱοὶ Ἀδᾶσ γυναικὸσ Ἡσαῦ. οὗτοι δὲ υἱοὶ Ραγουήλ. Ναχόθ, Ζαρέ, Σομέ, καὶ Μοζέ. οὗτοι ἦσαν υἱοὶ Βασεμὰθ γυναικὸσ Ἡσαῦ. οὗτοι δὲ υἱοὶ Ὀλιβεμᾶσ θυγατρὸσ Ἀνὰ τοῦ υἱοῦ Σεβεγών, γυναικὸσ Ἡσαῦ. ἔτεκε δὲ τῷ Ἡσαῦ τὸν Ἰεοὺσ καὶ τὸν Ἰεγλὸμ καὶ τὸν Κορέ. οὗτοι ἡγεμόνεσ υἱοὶ Ἡσαῦ. υἱοὶ Ἑλιφὰσ πρωτοτόκου Ἡσαῦ. ἡγεμὼν Θαιμάν, ἡγεμὼν Ὡμάρ, ἡγεμὼν Σωφάρ, ἡγεμὼν Κενέζ, ἡγεμὼν Κορέ, ἡγεμὼν Γοθώμ, ἡγεμὼν Ἀμαλήκ. οὗτοι ἡγεμόνεσ Ἑλιφὰσ ἐν γῇ Ἰδουμαίᾳ. οὗτοι υἱοὶ Ἀδᾶσ. καὶ οὗτοι υἱοὶ Ραγουὴλ υἱοῦ Ἡσαῦ. ἡγεμὼν Ναχώθ, ἡγεμὼν Ζαρέ, ἡγεμὼν Σομέ, ἡγεμὼν Μοζέ. οὗτοι ἡγεμόνεσ Ραγουὴλ ἐν γῇ Ἐδώμ. οὗτοι υἱοὶ Βασεμὰθ γυναικὸσ Ἡσαῦ. οὗτοι δὲ υἱοὶ Ὀλιβεμᾶσ γυναικὸσ Ἡσαῦ. ἡγεμὼν Ἰεούλ, ἡγεμὼν Ἰεγλόμ, ἡγεμὼν Κορέ. οὗτοι ἡγεμόνεσ Ὀλιβεμᾶσ θυγατρὸσ Ἀνὰ γυναικὸσ Ἡσαῦ. οὗτοι υἱοὶ Ἡσαῦ, καὶ οὗτοι ἡγεμόνεσ αὐτῶν. οὗτοί εἰσιν υἱοὶ Ἐδώμ. Οὗτοι δὲ υἱοὶ Σηεὶρ τοῦ Χορραίου τοῦ κατοικοῦντοσ τὴν γῆν. Λωτά, Σωβάλ, Σεβεγών, Ἀνὰ καὶ Δησὼν καὶ Ἀσὰρ καὶ Ρισών. οὗτοι ἡγεμόνεσ τοῦ Χορραίου τοῦ υἱοῦ Σηεὶρ ἐν τῇ γῇ Ἐδώμ. ἐγένοντο δὲ υἱοὶ Λωτάν. Χορρὶ καὶ Αἰμάν. ἀδελφὴ δὲ Λωτὰν Θαμνά. οὗτοι δὲ υἱοὶ Σωβάλ. Γωλὰμ καὶ Μαναχὰθ καὶ Γαιβὴλ καὶ Σωφὰρ καὶ Ὡμάρ. καὶ οὗτοι υἱοὶ Σεβεγών. Αἰ̈έ καὶ Ἀνά. οὗτόσ ἐστιν Ἀνά, ὃσ εὗρε τὸν Ἰαμεὶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, ὅτε ἔνεμε τὰ ὑποζύγια Σεβεγὼν τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. οὗτοι δὲ υἱοὶ Ἀνά. Δησὼν καὶ Ὀλιβεμὰ θυγάτηρ Ἀνά. οὗτοι δὲ υἱοὶ Δησών. Ἀμαδὰ καὶ Ἀσβὰν καὶ Ἰθρὰν καὶ Χαρράν. οὗτοι δὲ υἱοὶ Ἀσάρ. Βαλαὰμ καὶ Ζουκὰμ καὶ Ἰουκάμ. οὗτοι δὲ υἱοὶ Ρισών. Ὧσ καὶ Ἀράν. οὗτοι δὲ ἡγεμόνεσ Χορρί. ἡγεμὼν Λωτάν, ἡγεμὼν Σωβάλ, ἡγεμὼν Σεβεγών, ἡγεμὼν Ἀνά, ἡγεμὼν Δησών, ἡγεμὼν Ἀσάρ, ἡγεμὼν Ρισών. οὗτοι ἡγεμόνεσ Χορρὶ ἐν ταῖσ ἡγεμονίαισ αὐτῶν ἐν γῇ Ἐδώμ. Καὶ οὗτοι οἱ βασιλεῖσ οἱ βασιλεύσαντεσ ἐν Ἐδὼμ πρὸ τοῦ βασιλεῦσαι βασιλέα ἐν Ἰσραήλ. καὶ ἐβασίλευσεν ἐν Ἐδὼμ Βαλὰκ υἱὸσ Βεώρ, καὶ ὄνομα τῇ πόλει αὐτοῦ Δενναβά. ἀπέθανε δὲ Βαλάκ, καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ̓ αὐτοῦ Ἰωβὰβ υἱὸσ Ζαρὰ ἐκ Βοσόρρασ. ἀπέθανε δὲ Ἰωβάβ, καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ̓ αὐτοῦ Ἀσὼμ ἐκ τῆσ γῆσ Θαιμανών. ἀπέθανε δὲ Ἀσώμ, καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ̓ αὐτοῦ Ἀδὰδ υἱὸσ Βαρὰδ ὁ ἐκκόψασ Μαδιὰμ ἐν τῷ πεδίῳ Μωάβ, καὶ ὄνομα τῇ πόλει αὐτοῦ Γετθαίμ. ἀπέθανε δὲ Ἀδάδ, καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ̓ αὐτοῦ Σαμαδὰ ἐκ Μασεκκᾶσ. ἀπέθανε δὲ Σαμαδά, καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ̓ αὐτοῦ Σαοὺλ ἐκ Ροωβὼθ τῆσ παρὰ ποταμόν. ἀπέθανε δὲ Σαούλ, καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ̓ αὐτοῦ Βαλαεννὼν υἱὸσ Ἀχοβώρ. ἀπέθανε δὲ Βαλαεννὼν υἱὸσ Ἀχοβώρ, καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ̓ αὐτοῦ Ἀρὰδ υἱὸσ Βαράδ, καὶ ὄνομα τῇ πόλει αὐτοῦ Φογώρ, ὄνομα δὲ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Μετεβεήλ, θυγάτηρ Ματραί̈θ, υἱοῦ Μαιζοώβ. Ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν ἡγεμόνων Ἡσαῦ ἐν ταῖσ φυλαῖσ αὐτῶν κατὰ τόπον αὐτῶν, ἐν ταῖσ χώραισ αὐτῶν καὶ ἐν τοῖσ ἔθνεσιν αὐτῶν. ἡγεμὼν Θαμνά, ἡγεμὼν Γωλά, ἡγεμὼν Ἰεθέρ, ἡγεμὼν Ὀλιβεμάσ, ἡγεμὼν Ἡλάσ, ἡγεμὼν Φινών, ἡγεμὼν Κενέζ, ἡγεμὼν Θαιμάν, ἡγεμὼν Μαζάρ, ἡγεμὼν Μαγεδιήλ, ἡγεμὼν Ζαφωίν. οὗτοι ἡγεμόνεσ Ἐδὼμ ἐν ταῖσ κατῳκοδομημέναισ ἐν τῇ γῇ τῆσ κτήσεωσ αὐτῶν. οὗτοσ Ἡσαῦ πατὴρ Ἐδώμ. ΚΑΤῼΚΕΙ δὲ Ἰακὼβ ἐν τῇ γῇ, οὗ παρώκησεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ, ἐν γῇ Χαναάν.

αὗται δὲ αἱ γενέσεισ Ἰακώβ. Ἰωσὴφ δὲ δέκα καὶ ἑπτὰ ἐτῶν ἦν, ποιμαίνων τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ, ὢν νέοσ, μετὰ τῶν υἱῶν Βαλλᾶσ καὶ μετὰ τῶν υἱῶν Ζελφᾶσ τῶν γυναικῶν τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. κατήνεγκαν δὲ Ἰωσὴφ ψόγον πονηρὸν πρὸσ Ἰσραὴλ τὸν πατέρα αὐτῶν. Ἰακὼβ δέ ἠγάπα τὸν Ἰωσὴφ παρὰ πάντασ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ, ὅτι υἱὸσ γήρωσ ἦν αὐτῷ. ἐποίησε δὲ αὐτῷ χιτῶνα ποικίλον. ἰδόντεσ δὲ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, ὅτι αὐτὸν ὁ πατὴρ φιλεῖ ἐκ πάντων τῶν υἱῶν αὐτοῦ, ἐμίσησαν αὐτὸν καὶ οὐκ ἠδύναντο λαλεῖν αὐτῷ οὐδὲν εἰρηνικόν. Ἐνυπνιασθεὶσ δὲ Ἰωσὴφ ἐνύπνιον ἀπήγγειλεν αὐτὸ τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτοῦ. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. ἀκούσατε τοῦ ἐνυπνίου τούτου, οὗ ἐνυπνιάσθην. ᾤμην ὑμᾶσ δεσμεύειν δράγματα ἐν μέσῳ τῷ πεδίῳ, καὶ ἀνέστη τὸ ἐμὸν δράγμα καὶ ὠρθώθη, περιστραφέντα δὲ τὰ δράγματα ὑμῶν προσεκύνησαν τὸ ἐμὸν δράγμα. εἶπαν δὲ αὐτῷ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ. μὴ βασιλεύων βασιλεύσεισ ἐφ̓ ἡμᾶσ ἢ κυριεύων κυριεύσεισ ἡμῶν̣ καὶ προσέθεντο ἔτι μισεῖν αὐτὸν ἕνεκεν τῶν ἐνυπνίων αὐτοῦ καὶ ἕνεκεν τῶν ρημάτων αὐτοῦ. εἶδε δὲ ἐνύπνιον ἕτερον καὶ διηγήσατο αὐτῷ τῷ πατρὶ αὐτοῦ καὶ τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτοῦ, καὶ εἶπεν. ἰδοὺ ἐνυπνιασάμην ἐνύπνιον ἕτερον, ὥσπερ ὁ ἥλιοσ καὶ ἡ σελήνη καὶ ἕνδεκα ἀστέρεσ προσεκύνουν με. καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ. τί τὸ ἐνύπνιον τοῦτο, ὃ ἐνυπνιάσθησ̣ ἆρά γε ἐλθόντεσ ἐλευσόμεθα ἐγώ τε καὶ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου προσκυνῆσαί σοι ἐπὶ τὴν γῆν̣ ἐζήλωσαν δὲ αὐτὸν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ διετήρησε τὸ ρῆμα. Ἐπορεύθησαν δὲ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ βόσκειν τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸσ αὐτῶν εἰσ Συχέμ. καὶ εἶπεν Ἰσραὴλ πρὸσ Ἰωσήφ. οὐχὶ οἱ ἀδελφοί σου ποιμαίνουσιν εἰσ Συχέμ̣ δεῦρο ἀποστείλω σε πρὸσ αὐτούσ. εἶπε δὲ αὐτῷ. ἰδοὺ ἐγώ. εἶπε δὲ αὐτῷ Ἰσραήλ. πορευθεὶσ ἰδέ, εἰ ὑγιαίνουσιν οἱ ἀδελφοί σου καὶ τὰ πρόβατα, καὶ ἀνάγγειλόν μοι. καὶ ἀπέστειλεν αὐτὸν ἐκ τῆσ κοιλάδοσ τῆσ Χεβρών, καὶ ἦλθεν εἰσ Συχέμ. καὶ εὗρεν αὐτὸν ἄνθρωποσ πλανώμενον ἐν τῷ πεδίῳ. ἠρώτησε δὲ αὐτὸν ὁ ἄνθρωποσ λέγων. τί ζητεῖσ̣ ὁ δὲ εἶπε. τοὺσ ἀδελφούσ μου ζητῶ. ἀπάγγειλόν μοι, ποῦ βόσκουσιν. εἶπε δὲ αὐτῷ ὁ ἄνθρωποσ. ἀπῄρκασιν ἐντεῦθεν, ἤκουσα γὰρ αὐτῶν λεγόντων. πορευθῶμεν εἰσ Δωθαείμ. καὶ ἐπορεύθη Ἰωσὴφ κατόπισθεν τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ καὶ εὗρεν αὐτοὺσ ἐν Δωθαείμ. προεῖδον δὲ αὐτὸν μακρόθεν πρὸ τοῦ ἐγγίσαι αὐτὸν πρὸσ αὐτοὺσ καὶ ἐπονηρεύοντο τοῦ ἀποκτεῖναι αὐτόν. εἶπε δὲ ἕκαστοσ πρὸσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ. ἰδοὺ ὁ ἐνυπνιαστὴσ ἐκεῖνοσ ἔρχεται. νῦν οὖν δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ ρίψωμεν αὐτὸν εἰσ ἕνα τῶν λάκκων καὶ ἐροῦμεν. θηρίον πονηρὸν κατέφαγεν αὐτόν. καὶ ὀψόμεθα, τί ἔσται τὰ ἐνύπνια αὐτοῦ. ἀκούσασ δὲ Ρουβὴν ἐξείλετο αὐτὸν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ εἶπεν. οὐ πατάξωμεν αὐτὸν εἰσ ψυχήν. εἶπε δὲ αὐτοῖσ Ρουβήν. μὴ ἐκχέητε αἷμα. ἐμβάλλετε αὐτὸν εἰσ ἕνα τῶν λάκκων τούτων τῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, χεῖρα δὲ μὴ ἐπενέγκητε αὐτῷ. ὅπωσ ἐξέληται αὐτὸν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ ἀποδῷ αὐτὸν τῷ πατρὶ αὐτοῦ. ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἦλθεν Ἰωσὴφ πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ, ἐξέδυσαν Ἰωσὴφ τὸν χιτῶνα τὸν ποικίλον τὸν περὶ αὐτόν καὶ λαβόντεσ αὐτόν ἔρριψαν εἰσ τὸν λάκκον. ὁ δὲ λάκκοσ κενόσ, ὕδωρ οὐκ εἶχεν. Ἐκάθισαν δὲ φαγεῖν ἄρτον καὶ ἀναβλέψαντεσ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ εἶδον, καὶ ἰδοὺ ὁδοιπόροι Ἰσμαηλῖται ἤρχοντο ἐκ Γαλαάδ, καὶ αἱ κάμηλοι αὐτῶν ἔγεμαν θυμιαμάτων καὶ ρητίνησ καὶ στακτῆσ. ἐπορεύοντο δὲ καταγαγεῖν εἰσ Αἴγυπτον. εἶπε δὲ Ἰούδασ πρὸσ τούσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ. τί χρήσιμον, ἐὰν ἀποκτείνωμεν τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν καὶ κρύψωμεν τὸ αἷμα αὐτοῦ̣ δεῦτε ἀποδώμεθα αὐτὸν τοῖσ Ἰσμαηλίταισ τούτοισ, αἱ δὲ χεῖρεσ ἡμῶν μὴ ἔστωσαν ἐπ̓ αὐτόν, ὅτι ἀδελφὸσ ἡμῶν καὶ σὰρξ ἡμῶν ἐστιν. ἤκουσαν δὲ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ. καὶ παρεπορεύοντο οἱ ἄνθρωποι οἱ Μαδιηναῖοι ἔμποροι, καὶ ἐξείλκυσαν καὶ ἀνεβίβασαν τὸν Ἰωσὴφ ἐκ τοῦ λάκκου καὶ ἀπέδοντο τὸν Ἰωσὴφ τοῖσ Ἰσμαηλίταισ εἴκοσι χρυσῶν, καὶ κατήγαγον τὸν Ἰωσὴφ εἰσ Αἴγυπτον. ἀνέστρεψε δὲ Ρουβὴν ἐπὶ τὸν λάκκον καὶ οὐχ ὁρᾷ τὸν Ἰωσὴφ ἐν τῷ λάκκῳ. καὶ διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτοῦ. καὶ ἐπέστρεψε πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ. καὶ εἶπε. τὸ παιδάριον οὐκ ἔστιν, ἐγὼ δὲ ποῦ πορεύομαι ἔτι̣ Λαβόντεσ δὲ τὸν χιτῶνα τοῦ Ἰωσὴφ ἔσφαξαν ἔριφον αἰγῶν καὶ ἐμόλυναν τὸν χιτῶνα τῷ αἵματι. καὶ ἀπέστειλαν τὸν χιτῶνα τὸν ποικίλον καὶ εἰσήνεγκαν τῷ πατρὶ αὐτῶν. καὶ εἶπαν. τοῦτον εὕρομεν, ἐπίγνωθι εἰ χιτὼν τοῦ υἱοῦ σού ἐστιν ἢ οὔ. καὶ ἐπέγνω αὐτὸν καὶ εἶπε. χιτὼν τοῦ υἱοῦ μού ἐστι. θηρίον πονηρὸν κατέφαγεν αὐτόν, θηρίον ἥρπασε τὸν Ἰωσήφ. διέρρηξε δὲ Ἰακὼβ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐπέθετο σάκκον ἐπὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ καὶ ἐπένθει τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἡμέρασ πολλάσ. συνήχθησαν δὲ πάντεσ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ αἱ θυγατέρεσ καὶ ἦλθον παρακαλέσαι αὐτόν, καὶ οὐκ ἤθελε παρακαλεῖσθαι λέγων ὅτι. καταβήσομαι πρὸσ τὸν υἱόν μου πενθῶν εἰσ ᾅδου. καὶ ἔκλαυσεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ. οἱ δὲ Μαδιηναῖοι ἀπέδοντο τὸν Ἰωσὴφ εἰσ Αἴγυπτον τῷ Πετεφρῇ τῷ σπάδοντι Φαραώ, ἀρχιμαγείρῳ. ΕΓΕΝΕΤΟ δέ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, κατέβη Ἰούδασ ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ καὶ ἀφίκετο ἕωσ πρὸσ ἄνθρωπόν τινα Ὀδολλαμίτην, ᾧ ὄνομα Εἰράσ.

καὶ εἶδεν ἐκεῖ Ἰούδασ θυγατέρα ἀνθρώπου Χαναναίου, ᾗ ὄνομα Σαυά, καὶ ἔλαβεν αὐτὴν καὶ εἰσῆλθε πρὸσ αὐτήν. καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν υἱὸν καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἤρ. καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν υἱὸν ἔτι καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Αὐνάν. καὶ προσθεῖσα ἔτεκεν υἱὸν καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σηλώμ. αὕτη δὲ ἦν ἐν Χασβί, ἡνίκα ἔτεκεν αὐτούσ. καὶ ἔλαβεν Ἰούδασ γυναῖκα Ἢρ τῷ πρωτοτόκῳ αὐτοῦ, ᾗ ὄνομα Θάμαρ. ἐγένετο δὲ Ἢρ πρωτότοκοσ Ἰούδα πονηρὸσ ἔναντι Κυρίου, καὶ ἀπέκτεινεν αὐτὸν ὁ Θεόσ. εἶπε δὲ Ἰούδασ τῷ Αὐνάν. εἴσελθε πρὸσ τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου καὶ ἐπιγάμβρευσαι αὐτὴν καὶ ἀνάστησον σπέρμα τῷ ἀδελφῷ σου. γνοὺσ δὲ Αὐνὰν ὅτι οὐκ αὐτῷ ἔσται τὸ σπέρμα, ἐγίνετο ὅταν εἰσήρχετο πρὸσ τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ, ἐξέχεεν ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ μὴ δοῦναι σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. πονηρὸν δὲ ἐφάνη ἐναντίον τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἐποίησε τοῦτο, καὶ ἐθανάτωσε καὶ τοῦτον. εἶπε δὲ Ἰούδασ Θάμαρ τῇ νύμφῃ αὐτοῦ. κάθου χήρα ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρόσ σου ἕωσ μέγασ γένηται Σηλὼμ ὁ υἱόσ μου. εἶπε γάρ. μή ποτε ἀποθάνῃ καὶ οὗτοσ, ὥσπερ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ. ἀπελθοῦσα δὲ Θάμαρ ἐκάθητο ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ. Ἐπληθύνθησαν δὲ αἱ ἡμέραι καὶ ἀπέθανε Σαυὰ ἡ γυνὴ Ἰούδα. καὶ παρακληθεὶσ Ἰούδασ ἀνέβη ἐπὶ τοὺσ κείροντασ τά πρόβατα αὐτοῦ, αὐτὸσ καὶ Εἰρὰσ ὁ ποιμὴν αὐτοῦ ὁ Ὀδολλαμίτησ εἰσ Θαμνά. καὶ ἀπηγγέλη Θάμαρ τῇ νύμφῃ αὐτοῦ λέγοντεσ. ἰδοὺ ὁ πενθερόσ σου ἀναβαίνει εἰσ Θαμνὰ κεῖραι τὰ πρόβατα αὐτοῦ. καὶ περιελομένη τὰ ἱμάτια τῆσ χηρεύσεωσ ἀφ̓ ἑαυτῆσ, περιεβάλετο θέριστρον καὶ ἐκαλλωπίσατο καὶ ἐκάθισε πρὸσ ταῖσ πύλαισ Αἰνάν, ἥ ἐστιν ἐν παρόδῳ Θαμνά. εἶδε γὰρ ὅτι μέγασ γέγονε Σηλώμ, αὐτὸσ δὲ οὐκ ἔδωκεν αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα. καὶ ἰδὼν αὐτὴν Ἰούδασ ἔδοξεν αὐτὴν πόρνην εἶναι. κατεκαλύψατο γὰρ τὸ πρόσωπον αὐτῆσ, καὶ οὐκ ἐπέγνω αὐτήν. ἐξέκλινε δὲ πρὸσ αὐτὴν τὴν ὁδὸν καὶ εἶπεν αὐτῇ. ἔασόν με εἰσελθεῖν πρὸσ σέ. οὐ γὰρ ἔγνω ὅτι νύμφη αὐτοῦ ἐστίν. ἡ δὲ εἶπε. τί μοι δώσεισ, ἐὰν εἰσέλθῃσ πρόσ με̣ ὁ δὲ εἶπεν. ἐγώ σοι ἀποστελῶ ἔριφον αἰγῶν ἐκ τῶν προβάτων μου, ἡ δὲ εἶπεν. ἐὰν δῷσ μοι ἀρραβῶνα, ἕωσ τοῦ ἀποστεῖλαί σε. ὁ δὲ εἶπε. τίνα τὸν ἀρραβῶνά σοι δώσω̣ ἡ δὲ εἶπε. τὸν δακτύλιόν σου καὶ τὸν ὁρμίσκον, καὶ τὴν ράβδον τὴν ἐν τῇ χειρί σου. καὶ ἔδωκεν αὐτῇ καὶ εἰσῆλθε πρὸσ αὐτήν, καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν ἐξ αὐτοῦ. καὶ ἀναστᾶσα ἀπῆλθε καὶ περιείλετο τὸ θέριστρον αὐτῆσ ἀφ̓ ἑαυτῆσ καὶ ἐνεδύσατο τὰ ἱμάτια τῆσ χηρεύσεωσ αὐτῆσ. ἀπέστειλε δὲ Ἰούδασ τὸν ἔριφον ἐξ αἰγῶν ἐν χειρὶ τοῦ ποιμένοσ αὐτοῦ τοῦ Ὀδολλαμίτου κομίσασθαι παρὰ τῆσ γυναικὸσ τὸν ἀρραβῶνα, καὶ οὐχ εὗρεν αὐτήν. ἐπηρώτησε δὲ τοὺσ ἄνδρασ τοὺσ ἐκ τοῦ τόπου. ποῦ ἐστιν ἡ πόρνη ἡ γενομένη ἐν Αἰνὰν ἐπὶ τῆσ ὁδοῦ̣ καὶ εἶπαν. οὐκ ἦν ἐνταῦθα πόρνη. καὶ ἀπεστράφη πρὸσ Ἰούδαν καὶ εἶπεν. οὐχ εὗρον, καὶ οἱ ἄνθρωποι οἱ ἐκ τοῦ τόπου λέγουσι μὴ εἶναι ὧδε πόρνην. εἶπε δὲ Ἰούδασ. ἐχέτω αὐτά, ἀλλὰ μή ποτε καταγελασθῶμεν. ἐγὼ μὲν ἀπέσταλκα τὸν ἔριφον τοῦτον, σὺ δὲ οὐχ εὕρηκασ. Ἐγένετο δὲ μετὰ τρίμηνον ἀνηγγέλη τῷ Ἰούδᾳ λέγοντεσ. ἐκπεπόρνευκε Θάμαρ ἡ νύμφη σου καὶ ἰδοὺ ἐν γαστρὶ ἔχει ἐκ πορνείασ. εἶπε δὲ Ἰούδασ. ἐξαγάγετε αὐτήν, καὶ κατακαυθήτω. αὐτὴ δὲ ἀγομένη ἀπέστειλε πρὸσ τὸν πενθερὸν αὐτῆσ λέγουσα. ἐκ τοῦ ἀνθρώπου, οὗτινοσ ταῦτά ἐστιν, ἐγὼ ἐν γαστρὶ ἔχω. καὶ εἶπεν. ἐπίγνωθι, τίνοσ ὁ δακτύλιοσ καὶ ὁ ὁρμίσκοσ καὶ ἡ ράβδοσ αὕτη. ἐπέγνω δὲ Ἰούδασ καὶ εἶπε. δεδικαίωται Θάμαρ ἢ ἐγώ, οὗ ἕνεκεν οὐκ ἔδωκα αὐτὴν Σηλὼν τῷ υἱῷ μου. καὶ οὐ προσέθετο ἔτι τοῦ γνῶναι αὐτήν. Ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἔτικτε, καὶ τῇδε ἦν δίδυμα ἐν τῇ γαστρὶ αὐτῆσ. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τίκτειν αὐτήν, ὁ εἷσ προεξήνεγκε τὴν χεῖρα. λαβοῦσα δὲ ἡ μαῖα ἔδησεν ἐπί τὴν χεῖρα αὐτοῦ κόκκινον λέγουσα. οὗτοσ ἐξελεύσεται πρότεροσ. ὡσ δὲ ἐπισυνήγαγε τὴν χεῖρα, καὶ εὐθὺσ ἐξῆλθεν ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ. ἡ δὲ εἶπε. τί διεκόπη διὰ σὲ φραγμόσ̣ καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Φαρέσ. καί μετὰ τοῦτο ἐξῆλθεν ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ, ἐφ̓ ᾧ ἦν ἐπὶ τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὸ κόκκινον. καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ζαρά. ΙΩΣΗΦ δὲ κατήχθη εἰσ Αἴγυπτον, καὶ ἐκτήσατο αὐτὸν Πετεφρὴσ ὁ εὐνοῦχοσ Φαραώ, ὁ ἀρχιμάγειροσ, ἀνὴρ Αἰγύπτιοσ, ἐκ χειρῶν τῶν Ἰσμαηλιτῶν, οἳ κατήγαγον αὐτὸν ἐκεῖ.

καὶ ἦν Κύριοσ μετὰ Ἰωσήφ, καὶ ἦν ἀνὴρ ἐπιτυγχάνων καὶ ἐγένετο ἐν τῷ οἴκῳ παρὰ τῷ κυρίῳ αὐτοῦ τῷ Αἰγυπτίῳ. ᾔδει δὲ ὁ κύριοσ αὐτοῦ, ὅτι ὁ Κύριοσ ἦν μετ̓ αὐτοῦ καὶ ὅσα ἐὰν ποιῇ, Κύριοσ εὐοδοῖ ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτοῦ. καὶ εὗρεν Ἰωσὴφ χάριν ἐναντίον τοῦ κυρίου αὐτοῦ, καὶ εὐηρέστησεν αὐτῷ, καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ πάντα, ὅσα ἦν αὐτῷ, ἔδωκε διὰ χειρὸσ Ἰωσήφ. ἐγένετο δὲ μετὰ τὸ καταστῆναι αὐτὸν ἐπὶ τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ ἐπὶ πάντα, ὅσα ἦν αὐτῷ, καὶ ηὐλόγησε Κύριοσ τὸν οἶκον τοῦ Αἰγυπτίου διὰ Ἰωσήφ, καὶ ἐγενήθη εὐλογία Κυρίου ἐν πᾶσι τοῖσ ὑπάρχουσιν αὐτῷ ἐν τῷ οἴκῳ καὶ ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ. καὶ ἐπέτρεψε πάντα, ὅσα ἦν αὐτῷ, εἰσ χεῖρασ Ἰωσὴφ καὶ οὐκ ᾔδει τῶν καθ̓ αὑτὸν οὐδὲν πλὴν τοῦ ἄρτου, οὗ ἤσθιεν αὐτόσ.̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Καὶ ἦν Ἰωσὴφ καλὸσ τῷ εἴδει καὶ ὡραῖοσ τῇ ὄψει σφόδρα. καὶ ἐγένετο μετὰ τὰ ρήματα ταῦτα καὶ ἐπέβαλεν ἡ γυνὴ τοῦ κυρίου αὐτοῦ τοὺσ ὀφθαλμοὺσ αὐτῆσ ἐπὶ Ἰωσὴφ καὶ εἶπε. κοιμήθητι μετ̓ ἐμοῦ. ὁ δὲ οὐκ ἤθελεν, εἶπε δὲ τῇ γυναικὶ τοῦ κυρίου αὐτοῦ. εἰ ὁ κύριόσ μου οὐ γινώσκει δἰ ἐμὲ οὐδὲν ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, καὶ πάντα, ὅσα ἐστὶν αὐτῷ, ἔδωκεν εἰσ τὰσ χεῖράσ μου καὶ οὐχ ὑπερέχει ἐν τῇ οἰκίᾳ ταύτῃ οὐδὲν ἐμοῦ, οὐδὲ ὑπεξῄρηται ἀπ̓ ἐμοῦ οὐδὲν πλὴν σοῦ, διὰ τὸ σὲ γυναῖκα αὐτοῦ εἶναι, καὶ πῶσ ποιήσω τὸ ρῆμα τὸ πονηρὸν τοῦτο, καὶ ἁμαρτήσομαι ἐναντίον τοῦ Θεοῦ̣ ἡνίκα δὲ ἐλάλει τῷ Ἰωσὴφ ἡμέραν ἐξ ἡμέρασ, καὶ οὐχ ὑπήκουεν αὐτῇ καθεύδειν μετ̓ αὐτῆσ τοῦ συγγενέσθαι αὐτῇ. ἐγένετο δὲ τοιαύτη τισ ἡμέρα, καὶ εἰσῆλθεν Ἰωσὴφ εἰσ τὴν οἰκίαν ποιεῖν τὰ ἔργα αὐτοῦ, καὶ οὐδεὶσ ἦν τῶν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἔσω, καὶ ἐπεσπάσατο αὐτὸν τῶν ἱματίων λέγουσα. κοιμήθητι μετ̓ ἐμοῦ. καὶ καταλιπὼν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτῆσ ἔφυγε καὶ ἐξῆλθεν ἔξω. καὶ ἐγένετο ὡσ εἶδεν, ὅτι καταλιπὼν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτῆσ ἔφυγε καὶ ἐξῆλθεν ἔξω, καὶ ἐκάλεσε τοὺσ ὄντασ ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ εἶπεν αὐτοῖσ λέγουσα. ἴδετε, εἰσήγαγεν ἡμῖν παῖδα Ἑβραῖον ἐμπαίζειν ἡμῖν. εἰσῆλθε πρόσ με λέγων. κοιμήθητι μετ̓ ἐμοῦ, καὶ ἐβόησα φωνῇ μεγάλῃ. ἐν δὲ τῷ ἀκοῦσαι αὐτὸν ὅτι ὕψωσα τὴν φωνήν μου καὶ ἐβόησα, καταλιπὼν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ παῤ ἐμοὶ ἔφυγε καὶ ἐξῆλθεν ἔξω. καὶ καταλιμπάνει τὰ ἱμάτια παῤ ἑαυτῇ, ἕωσ ἦλθεν ὁ κύριοσ εἰσ τὸν οἶκον αὐτοῦ. καὶ ἐλάλησεν αὐτῷ κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα λέγουσα. εἰσῆλθε πρόσ με ὁ παῖσ ὁ Ἑβραῖοσ, ὃν εἰσήγαγεσ πρὸσ ἡμᾶσ, ἐμπαῖξαί μοι καὶ εἶπέ μοι. κοιμηθήσομαι μετὰ σοῦ. ὡσ δὲ ἤκουσεν ὅτι ὕψωσα τὴν φωνήν μου καὶ ἐβόησα, καταλιπὼν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ παῤ ἐμοὶ ἔφυγε καὶ ἐξῆλθεν ἔξω. ἐγένετο δέ, ὡσ ἤκουσεν ὁ κύριοσ αὐτοῦ τὰ ρήματα τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ, ὅσα ἐλάλησε πρὸσ αὐτόν, λέγουσα. οὕτωσ ἐποίησέ μοι ὁ παῖσ σου, καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ. καὶ λαβὼν ὁ κύριοσ Ἰωσὴφ ἐνέβαλεν αὐτὸν εἰσ τὸ ὀχύρωμα, εἰσ τὸν τόπον, ἐν ᾦ οἱ δεσμῶται τοῦ βασιλέωσ κατέχονται ἐκεῖ ἐν τῷ ὀχυρώματι. Καὶ ἦν Κύριοσ μετὰ Ἰωσὴφ καὶ κατέχεεν αὐτοῦ ἔλεοσ καὶ ἔδωκεν αὐτῷ χάριν ἐναντίον τοῦ ἀρχιδεσμοφύλακοσ, καὶ ἔδωκεν ὁ ἀρχιδεσμοφύλαξ τὸ δεσμωτήριον διὰ χειρὸσ Ἰωσὴφ καὶ πάντασ τοὺσ ἀπηγμένουσ, ὅσοι ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ, καὶ πάντα ὅσα ποιοῦσιν ἐκεῖ, αὐτὸσ ἦν ποιῶν. οὐκ ἦν ὁ ἀρχιδεσμοφύλαξ τοῦ δεσμωτηρίου γινώσκων δἰ αὐτὸν οὐδέν. πάντα γὰρ ἦν διὰ χειρὸσ Ἰωσὴφ διὰ τὸ τὸν Κύριον μετ̓ αὐτοῦ εἶναι, καὶ ὅσα αὐτὸσ ἐποίει, ὁ Κύριοσ εὐώδου ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτοῦ. ΕΓΕΝΕΤΟ δὲ μετὰ τὰ ρήματα ταῦτα ἥμαρτεν ὁ ἀρχιοινοχόοσ τοῦ βασιλέωσ Αἰγύπτου καὶ ὁ ἀρχισιτοποιὸσ τῷ κυρίῳ αὐτῶν βασιλεῖ Αἰγύπτου.

καὶ ὠργίσθη Φαραὼ ἐπὶ τοῖσ δυσὶν εὐνούχοισ αὐτοῦ, ἐπὶ τῷ ἀρχιοινοχόῳ καὶ ἐπὶ τῷ ἀρχισιτοποιῷ, καὶ ἔθετο αὐτοὺσ ἐν φυλακῇ εἰσ τὸ δεσμωτήριον, εἰσ τὸν τόπον, οὗ Ἰωσὴφ ἀπῆκτο ἐκεῖ. καὶ συνέστησεν ὁ ἀρχιδεσμώτησ τῷ Ἰωσὴφ αὐτούσ, καὶ παρέστη αὐτοῖσ. ἦσαν δὲ ἡμέρασ ἐν τῇ φυλακῇ. καὶ εἶδον ἀμφότεροι ἐνύπνιον ἐν μιᾷ νυκτί. ἡ δὲ ὅρασισ τοῦ ἐνυπνίου τοῦ ἀρχιοινοχόου καὶ ἀρχισιτοποιοῦ, οἳ ἦσαν τῷ βασιλεῖ Αἰγύπτου, οἱ ὄντεσ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ, ἦν αὕτη. εἰσῆλθε δὲ πρὸσ αὐτοὺσ Ἰωσὴφ τῷ πρωί̈ καὶ εἶδεν αὐτούσ, καὶ ἦσαν τεταραγμένοι. καὶ ἠρώτα τοὺσ εὐνούχουσ Φαραώ, οἳ ἦσαν μετ̓ αὐτοῦ ἐν τῇ φυλακῇ παρὰ τῷ κυρίῳ αὐτοῦ, λέγων. τί ὅτι τὰ πρόσωπα ὑμῶν σκυθρωπὰ σήμερον̣ οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ. ἐνύπνιον εἴδομεν, καὶ ὁ συγκρίνων οὐκ ἔστιν αὐτό. εἶπε δὲ αὐτοῖσ Ἰωσήφ. οὐχὶ διὰ τοῦ Θεοῦ ἡ διασάφησισ αὐτῶν ἐστι̣ διηγήσασθε οὖν μοι. καὶ διηγήσατο ὁ ἀρχιοινοχόοσ τὸ ἐνύπνιον αὐτοῦ τῷ Ἰωσὴφ καὶ εἶπεν. ἐν τῷ ὕπνῳ μου ἦν ἄμπελοσ ἐναντίον μου. ἐν δὲ τῇ ἀμπέλῳ τρεῖσ πυθμένεσ, καὶ αὐτὴ θάλλουσα ἀνενηνοχυῖα βλαστούσ. πέπειροι οἱ βότρυεσ σταφυλῆσ. καὶ τὸ ποτήριον Φαραὼ ἐν τῇ χειρί μου. καὶ ἔλαβον τὴν σταφυλὴν καὶ ἐξέθλιψα αὐτὴν εἰσ τὸ ποτήριον καὶ ἔδωκα τὸ ποτήριον εἰσ τὴν χεῖρα Φαραώ. καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἰωσήφ. τοῦτο ἡ σύγκρισισ αὐτοῦ. οἱ τρεῖσ πυθμένεσ τρεῖσ ἡμέραι εἰσίν. ἔτι τρεῖσ ἡμέραι καὶ μνησθήσεται Φαραὼ τῆσ ἀρχῆσ σου καὶ ἀποκαταστήσει σε ἐπί τὴν ἀρχιοινοχοί̈αν σου, καὶ δώσεισ τὸ ποτήριον Φαραὼ εἰσ τὴν χεῖρα αὐτοῦ κατὰ τὴν ἀρχήν σου τὴν προτέραν, ὡσ ἦσθα οἰνοχοῶν. ἀλλὰ μνήσθητί μου διὰ σεαυτοῦ, ὅταν εὖ γένηταί σοι, καὶ ποιήσεισ ἐν ἐμοὶ ἔλεοσ καὶ μνησθήσει περὶ ἐμοῦ πρὸσ Φαραὼ καὶ ἐξάξεισ με ἐκ τοῦ ὀχυρώματοσ τούτου. ὅτι κλοπῇ ἐκλάπην ἐκ γῆσ Ἑβραίων καὶ ὧδε οὐκ ἐποίησα οὐδέν, ἀλλ̓ ἐνέβαλόν με εἰσ τὸν λάκκον τοῦτον. καὶ εἶδεν ὁ ἀρχισιτοποιόσ, ὅτι ὀρθῶσ συνέκρινε, καὶ εἶπε τῷ Ἰωσήφ. κἀγὼ εἶδον ἐνύπνιον καὶ ᾤμην τρία κανᾶ χονδριτῶν αἴρειν ἐπὶ τῆσ κεφαλῆσ μου. ἐν δὲ κανῷ τῷ ἐπάνω ἀπὸ πάντων τῶν γενῶν, ὧν Φαραὼ ἐσθίει ἔργον σιτοποιοῦ, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατήσθιεν αὐτὰ ἀπὸ τοῦ κανοῦ τοῦ ἐπάνω τῆσ κεφαλῆσ μου. ἀποκριθεὶσ δὲ Ἰωσὴφ εἶπεν αὐτῷ. αὕτη ἡ σύγκρισισ αὐτοῦ. τὰ τρία κανᾶ τρεῖσ ἡμέραι εἰσίν. ἔτι τριῶν ἡμερῶν καὶ ἀφελεῖ Φαραὼ τὴν κεφαλήν σου ἀπὸ σοῦ καὶ κρεμάσει σε ἐπὶ ξύλου, καὶ φάγεται τὰ ὄρνεα τοῦ οὐρανοῦ τὰσ σάρκασ σου ἀπὸ σοῦ. ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, ἡμέρα γενέσεωσ ἦν Φαραώ, καὶ ἐποίει πότον πᾶσι τοῖσ παισὶν αὐτοῦ. καὶ ἐμνήσθη τῆσ ἀρχῆσ τοῦ οἰνοχόου καὶ τῆσ ἀρχῆσ τοῦ σιτοποιοῦ ἐν μέσῳ τῶν παίδων αὐτοῦ, καὶ ἀποκατέστησε τὸν ἀρχιοινοχόον ἐπὶ τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ, καὶ ἔδωκε τὸ ποτήριον εἰσ τὴν χεῖρα Φαραώ, τὸν δὲ ἀρχισιτοποιὸν ἐκρέμασε, καθὰ συνέκρινεν αὐτοῖσ Ἰωσήφ. καὶ οὐκ ἐμνήσθη ὁ ἀρχιοινοχόοσ τοῦ Ἰωσήφ, ἀλλ̓ ἐπελάθετο αὐτοῦ. ΕΓΕΝΕΤΟ δὲ μετὰ δύο ἔτη ἡμερῶν, Φαραὼ εἶδεν ἐνύπνιον. ᾤετο ἑστάναι ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ,

καὶ ἰδοὺ ὥσπερ ἐκ τοῦ ποταμοῦ ἀνέβαινον ἑπτὰ βόεσ καλαὶ τῷ εἴδει καὶ ἐκλεκταὶ ταῖσ σαρξὶ καὶ ἐβόσκοντο ἐν τῷ Ἄχει. ἄλλαι δὲ ἑπτὰ βόεσ ἀνέβαινον μετὰ ταύτασ ἐκ τοῦ ποταμοῦ αἰσχραὶ τῷ εἴδει καὶ λεπταὶ ταῖσ σαρξὶ καὶ ἐνέμοντο παρὰ τὰσ βόασ ἐπὶ τὸ χεῖλοσ τοῦ ποταμοῦ. καὶ κατέφαγον αἱ ἑπτὰ βόεσ αἱ αἰσχραὶ καὶ λεπταὶ ταῖσ σαρξὶ τὰσ ἑπτὰ βόασ τὰσ καλὰσ τῷ εἴδει καὶ τὰσ ἐκλεκτὰσ ταῖσ σαρξί. ἠγέρθη δὲ Φαραώ. καὶ ἐνυπνιάσθη τὸ δεύτερον, καὶ ἰδοὺ ἑπτὰ στάχυεσ ἀνέβαινον ἐν τῷ πυθμένι ἑνὶ ἐκλεκτοὶ καὶ καλοί. καὶ ἰδοὺ ἑπτὰ στάχυεσ λεπτοὶ καὶ ἀνεμόφθοροι ἀνεφύοντο μετ̓ αὐτούσ. καὶ κατέπιον οἱ ἑπτὰ στάχυεσ οἱ λεπτοὶ καὶ ἀνεμόφθοροι τοὺσ ἑπτὰ στάχυασ τοὺσ ἐκλεκτοὺσ καὶ τοὺσ πλήρεισ. ἠγέρθη δὲ Φαραώ, καὶ ἦν ἐνύπνιον. Ἐγένετο δὲ πρωί̈ καὶ ἐταράχθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ, καὶ ἀποστείλασ ἐκάλεσε πάντασ τοὺσ ἐξηγητὰσ Αἰγύπτου καὶ πάντασ τοὺσ σοφοὺσ αὐτῆσ, καὶ διηγήσατο αὐτοῖσ Φαραὼ τὸ ἐνύπνιον αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἀπαγγέλλων αὐτὸ τῷ Φαραώ. καὶ ἐλάλησεν ὁ ἀρχιοινοχόοσ πρὸσ Φαραὼ λέγων. τὴν ἁμαρτίαν μου ἀναμιμνήσκω σήμερον. Φαραὼ ὠργίσθη τοῖσ παισὶν αὐτοῦ καὶ ἔθετο ἡμᾶσ ἐν φυλακῇ ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ ἀρχιμαγείρου, ἐμέ τε καὶ τὸν ἀρχισιτοποιόν. καὶ εἴδομεν ἐνύπνιον ἀμφότεροι ἐν νυκτὶ μιᾷ ἐγὼ καὶ αὐτόσ, ἕκαστοσ κατὰ τὸ αὐτοῦ ἐνύπνιον εἴδομεν. ἦν δὲ ἐκεῖ μεθ̓ ἡμῶν νεανίσκοσ παῖσ Ἑβραῖοσ τοῦ ἀρχιμαγείρου, καὶ διηγησάμεθα αὐτῷ, καὶ συνέκρινεν ἡμῖν. ἐγενήθη δέ, καθὼσ συνέκρινεν ἡμῖν, οὕτω καὶ συνέβη, ἐμέ τε ἀποκατασταθῆναι ἐπὶ τὴν ἀρχήν μου, ἐκεῖνον δὲ κρεμασθῆναι. Ἀποστείλασ δὲ Φαραὼ ἐκάλεσε τὸν Ἰωσήφ, καὶ ἐξήγαγον αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ὀχυρώματοσ καὶ ἐξύρησαν αὐτὸν καὶ ἤλλαξαν τὴν στολὴν αὐτοῦ, καὶ ἦλθε πρὸσ Φαραώ. εἶπε δὲ Φαραὼ πρὸσ Ἰωσήφ. ἐνύπνιον ἑώρακα, καὶ ὁ συγκρίνων οὐκ ἔστιν αὐτό. ἐγὼ δὲ ἀκήκοα περὶ σοῦ λεγόντων, ἀκούσαντά σε ἐνύπνια συγκρῖναι αὐτά. ἀποκριθεὶσ δὲ Ἰωσὴφ τῷ Φαραὼ εἶπεν. ἄνευ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἀποκριθήσεται τὸ σωτήριον Φαραώ. ἐλάλησε δὲ Φαραὼ τῷ Ἰωσὴφ λέγων. ἐν τῷ ὕπνῳ μου ᾤμην ἑστάναι παρὰ τὸ χεῖλοσ τοῦ ποταμοῦ, καὶ ὥσπερ ἐκ τοῦ ποταμοῦ ἀνέβαινον ἑπτὰ βόεσ καλαὶ τῷ εἴδει καὶ ἐκλεκταὶ ταῖσ σαρξί, καὶ ἐνέμοντο ἐν τῷ Ἄχει. καὶ ἰδοὺ ἑπτὰ βόεσ ἕτεραι ἀνέβαινον ὀπίσω αὐτῶν ἐκ τοῦ ποταμοῦ πονηραὶ καὶ αἰσχραὶ τῷ εἴδει καὶ λεπταὶ ταῖσ σαρξίν, οἵασ οὐκ εἶδον τοιαύτασ ἐν ὅλῃ γῇ Αἰγύπτου αἰσχροτέρασ. καὶ κατέφαγον αἱ ἑπτὰ βόεσ αἱ αἰσχραὶ καὶ λεπταὶ τὰσ ἑπτὰ βόασ τὰσ πρώτασ τὰσ καλὰσ καὶ τὰσ ἐκλεκτάσ, καὶ εἰσῆλθον εἰσ τὰσ κοιλίασ αὐτῶν καὶ οὐ διάδηλοι ἐγένοντο, ὅτι εἰσῆλθον εἰσ τὰσ κοιλίασ αὐτῶν, καὶ αἱ ὄψεισ αὐτῶν αἰσχραί, καθὰ καὶ τὴν ἀρχήν. ἐξεγερθεὶσ δὲ ἐκοιμήθην καὶ εἶδον πάλιν ἐν τῷ ὕπνῳ μου, καὶ ὥσπερ ἑπτὰ στάχυεσ ἀνέβαινον ἐν πυθμένι ἑνὶ πλήρεισ καὶ καλοί. ἄλλοι δὲ ἑπτὰ στάχυεσ λεπτοὶ καὶ ἀνεμόφθοροι ἀνεφύοντο ἐχόμενοι αὐτῶν. καὶ κατέπιον οἱ ἑπτὰ στάχυεσ οἱ λεπτοὶ καὶ ἀνεμόφθοροι τοὺσ ἑπτὰ στάχυασ τοὺσ καλοὺσ καὶ τοὺσ πλήρεισ. εἶπα οὖν τοῖσ ἐξηγηταῖσ, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἀπαγγέλλων μοι αὐτό. Καὶ εἶπεν Ἰωσὴφ τῷ Φαραώ. τὸ ἐνύπνιον Φαραὼ ἕν ἐστιν. ὅσα ὁ Θεὸσ ποιεῖ, ἔδειξε τῷ Φαραώ. αἱ ἑπτὰ βόεσ αἱ καλαὶ ἑπτὰ ἔτη ἐστί, καὶ οἱ ἑπτὰ στάχυεσ οἱ καλοὶ ἑπτὰ ἔτη ἐστί. τὸ ἐνύπνιον Φαραὼ ἕν ἐστι, καὶ αἱ ἑπτὰ βόεσ αἱ λεπταὶ αἱ ἀναβαίνουσαι ὀπίσω αὐτῶν ἑπτὰ ἔτη ἐστί, καὶ οἱ ἑπτὰ στάχυεσ οἱ λεπτοὶ καὶ ἀνεμόφθοροι ἔσονται ἑπτὰ ἔτη λιμοῦ. τὸ δὲ ρῆμα, ὃ εἴρηκα Φαραώ, ὅσα ὁ Θεὸσ ποιεῖ, ἔδειξε τῷ Φαραώ, ἰδοὺ ἑπτὰ ἔτη ἔρχεται εὐθηνία πολλὴ ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου. ἥξει δὲ ἑπτὰ ἔτη λιμοῦ μετὰ ταῦτα, καὶ ἐπιλήσονται τῆσ πλησμονῆσ τῆσ ἐσομένησ ἐν ὅλῃ Αἰγύπτῳ, καὶ ἀναλώσει ὁ λιμὸσ τὴν γῆν, καὶ οὐκ ἐπιγνωσθήσεται ἡ εὐθηνία ἐπὶ τῆσ γῆσ ἀπὸ τοῦ λιμοῦ τοῦ ἐσομένου μετὰ ταῦτα. ἰσχυρὸσ γὰρ ἔσται σφόδρα. περὶ δὲ τοῦ δευτερῶσαι τὸ ἐνύπνιον Φαραὼ δίσ, ὅτι ἀληθὲσ ἔσται τὸ ρῆμα τὸ παρὰ τοῦ Θεοῦ, καὶ ταχυνεῖ ὁ Θεὸσ τοῦ ποιῆσαι αὐτό. νῦν οὖν σκέψαι ἄνθρωπον φρόνιμον καὶ συνετὸν καὶ κατάστησον αὐτὸν ἐπὶ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ ποιησάτω Φαραὼ καὶ καταστησάτω τοπάρχασ ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ ἀποπεμπτωσάτωσαν πάντα τὰ γεννήματα τῆσ γῆσ Αἰγύπτου τῶν ἑπτὰ ἐτῶν τῆσ εὐθηνίας καὶ συναγαγέτωσαν πάντα τὰ βρώματα τῶν ἑπτὰ ἐτῶν τῶν ἐρχομένων τῶν καλῶν τούτων, καὶ συναχθήτω ὁ σῖτοσ ὑπὸ χεῖρα Φαραώ, βρώματα ἐν ταῖσ πόλεσι φυλαχθήτω. καὶ ἔσται τὰ βρώματα τὰ πεφυλαγμένα τῇ γῇ εἰσ τὰ ἑπτὰ ἔτη τοῦ λιμοῦ, ἃ ἔσονται ἐν γῇ Αἰγύπτου, καὶ οὐκ ἐκτριβήσεται ἡ γῇ ἐν τῷ λιμῷ. Ἤρεσε δὲ τὸ ρῆμα ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐναντίον πάντων τῶν παίδων αὐτοῦ, καὶ εἶπε Φαραὼ πᾶσι τοῖσ παισὶν αὐτοῦ. μὴ εὑρήσομεν ἄνθρωπον τοιοῦτον, ὃσ ἔχει πνεῦμα Θεοῦ ἐν αὐτῷ̣ εἶπε δὲ Φαραὼ τῷ Ἰωσήφ. ἐπειδὴ ἔδειξεν ὁ Θεόσ σοι πάντα ταῦτα, οὐκ ἔστιν ἄνθρωποσ φρονιμώτεροσ καὶ συνετώτερόσ σου. σὺ ἔσῃ ἐπὶ τῷ οἴκῳ μου, καὶ ἐπὶ τῷ στόματί σου ὑπακούσεται πᾶσ ὁ λαόσ μου. πλὴν τὸν θρόνον ὑπερέξω σου ἐγώ. εἶπε δὲ Φαραὼ τῷ Ἰωσήφ. ἰδοὺ καθίστημί σε σήμερον ἐπὶ πάσησ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ περιελόμενοσ Φαραὼ τὸν δακτύλιον ἀπὸ τῆσ χειρὸσ αὐτοῦ, περιέθηκεν αὐτὸν ἐπί τὴν χεῖρα Ἰωσὴφ καὶ ἐνέδυσεν αὐτὸν στολὴν βυσσίνην καὶ περιέθηκε κλοιὸν χρυσοῦν περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ. καὶ ἀνεβίβασεν αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἅρμα τὸ δεύτερον τῶν αὐτοῦ, καὶ ἐκήρυξεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ κήρυξ. καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἐφ̓ ὅλησ γῆσ Αἰγύπτου. εἶπε δὲ Φαραὼ τῷ Ἰωσήφ. ἐγὼ Φαραώ, ἄνευ σοῦ οὐκ ἐξαρεῖ οὐδεὶσ τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ πάσησ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ ἐκάλεσε Φαραὼ τὸ ὄνομα Ἰωσήφ, Ψονθομφανήχ. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ τὴν Ἀσεννὲθ θυγατέρα Πετεφρῆ ἱερέωσ Ἡλιουπόλεωσ αὐτῷ εἰσ γυναῖκα. Ἰωσὴφ δὲ ἦν ἐτῶν τριάκοντα, ὅτε ἔστη ἐναντίον Φαραὼ βασιλέωσ Αἰγύπτου.̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̓Εξῆλθε δὲ Ἰωσὴφ ἀπὸ προσώπου Φαραώ, καὶ διῆλθε πᾶσαν γῆν Αἰγύπτου. καὶ ἐποίησεν ἡ γῆ ἐν τοῖσ ἑπτὰ ἔτεσι τῆσ εὐθηνίασ δράγματα. καὶ συνήγαγε πάντα τὰ βρώματα τῶν ἑπτὰ ἐτῶν, ἐν οἷσ ἦν ἡ εὐθυνία ἐν τῇ γῇ Αἰγύπτου, καὶ ἔθηκε τὰ βρώματα ἐν ταῖσ πόλεσι, βρώματα τῶν πεδίων τῆσ πόλεωσ τῶν κύκλῳ αὐτῆσ ἔθηκεν ἐν αὐτῇ. καὶ συνήγαγεν Ἰωσὴφ σῖτον ὡσεὶ τὴν ἄμμον τῆσ θαλάσσησ πολὺν σφόδρα, ἕωσ οὐκ ἠδύνατο ἀριθμηθῆναι, οὐ γὰρ ἦν ἀριθμόσ. Τῷ δὲ Ἰωσὴφ ἐγένοντο υἱοὶ δύο πρὸ τοῦ ἐλθεῖν τὰ ἑπτὰ ἔτη τοῦ λιμοῦ, οὓσ ἔτεκεν αὐτῷ Ἀσεννὲθ ἡ θυγάτηρ Πετεφρῆ ἱερέωσ Ἡλιουπόλεωσ. ἐκάλεσε δὲ Ἰωσὴφ τὸ ὄνομα τοῦ πρωτοτόκου Μανασσῆ, ὅτι ἐπιλαθέσθαι με ἐποίησεν ὁ Θεὸσ πάντων τῶν πόνων μου καὶ πάντων τῶν τοῦ πατρόσ μου. τὸ δὲ ὄνομα τοῦ δευτέρου ἐκάλεσεν Ἐφραί̈μ, ὅτι ηὔξησέ με ὁ Θεὸσ ἐν γῇ ταπεινώσεώσ μου. Παρῆλθε δὲ τὰ ἑπτὰ ἔτη τῆσ εὐθηνίασ, ἃ ἐγένοντο ἐν τῇ γῇ Αἰγύπτου, καὶ ἤρξατο τὰ ἑπτὰ ἔτη τοῦ λιμοῦ ἔρχεσθαι, καθὰ εἶπεν Ἰωσήφ. καὶ ἐγένετο λιμὸσ ἐν πάσῃ τῇ γῇ, ἐν δὲ πάσῃ τῇ γῇ Αἰγύπτου ἦσαν ἄρτοι. καὶ ἐπείνασε πᾶσα ἡ γῆ Αἰγύπτου, ἔκραξε δὲ ὁ λαὸσ πρὸσ Φαραὼ περὶ ἄρτων. εἶπε δὲ Φαραὼ πᾶσι τοῖσ Αἰγυπτίοισ. πορεύεσθε πρὸσ Ἰωσήφ, καὶ ὃ ἐὰν εἴπῃ ὑμῖν, ποιήσατε. καὶ ὁ λιμὸσ ἦν ἐπὶ προσώπου πάσησ τῆσ γῆσ. ἀνέῳξε δὲ Ἰωσὴφ πάντασ τοὺσ σιτοβολῶνασ καὶ ἐπώλει πᾶσι τοῖσ Αἰγυπτίοισ. καὶ πᾶσαι αἱ χῶραι ἦλθον εἰσ Αἴγυπτον ἀγοράζειν πρὸσ Ἰωσήφ. ἐπεκράτησε γὰρ ὁ λιμὸσ ἐν πάσῃ τῇ γῇ. ΙΔΩΝ δὲ Ἰακὼβ ὅτι ἐστὶ πρᾶσισ ἐν Αἰγύπτῳ, εἶπε τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ. ἱνατί ραθυμεῖτε̣

ἰδοὺ ἀκήκοα ὅτι ἐστὶ σῖτοσ ἐν Αἰγύπτῳ. κατάβητε ἐκεῖ καὶ πρίασθε ἡμῖν μικρὰ βρώματα, ἵνα ζήσωμεν καὶ μὴ ἀποθάνωμεν. κατέβησαν δὲ οἱ ἀδελφοὶ Ἰωσὴφ οἱ δέκα πρίασθαι σῖτον ἐξ Αἰγύπτου. τὸν δὲ Βενιαμὶν τὸν ἀδελφὸν Ἰωσὴφ οὐκ ἀπέστειλε μετὰ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ, εἶπε γάρ. μή ποτε συμβῇ αὐτῷ μαλακία. Ἦλθον δὲ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀγοράζειν μετὰ τῶν ἐρχομένων. ἦν γὰρ ὁ λιμὸσ ἐν γῇ Χαναάν. Ἰωσὴφ δὲ ἦν ὁ ἄρχων τῆσ γῆσ, οὗτοσ ἐπώλει παντὶ τῷ λαῷ τῆσ γῆσ. ἐλθόντεσ δὲ οἱ ἀδελφοὶ Ἰωσὴφ προσεκύνησαν αὐτῷ ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν. ἰδὼν δὲ Ἰωσὴφ τούσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ ἐπέγνω καὶ ἠλλοτριοῦτο ἀπ̓ αὐτῶν καὶ ἐλάλησεν αὐτοῖσ σκληρὰ καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. πόθεν ἥκατε̣ οἱ δὲ εἶπον. ἐκ γῆσ Χαναὰν ἀγοράσαι βρώματα. ἐπέγνω δὲ Ἰωσὴφ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ, αὐτοὶ δὲ οὐκ ἐπέγνωσαν αὐτόν. καὶ ἐμνήσθη Ἰωσὴφ τῶν ἐνυπνίων αὐτοῦ, ὧν εἶδεν αὐτόσ, καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. κατάσκοποί ἐστε, κατανοῆσαι τὰ ἴχνη τῆσ χώρασ ἥκατε. οἱ δὲ εἶπαν. οὐχί, κύριε, οἱ παῖδέσ σου ἤλθομεν πρίασθαι βρώματα. πάντεσ ἐσμὲν υἱοὶ ἑνὸσ ἀνθρώπου. εἰρηνικοί ἐσμεν, οὐκ εἰσὶν οἱ παῖδέσ σου κατάσκοποι. εἶπε δὲ αὐτοῖσ. οὐχί, ἀλλὰ τὰ ἴχνη τῆσ γῆσ ἤλθετε ἰδεῖν. οἱ δὲ εἶπαν. δώδεκά ἐσμεν οἱ παῖδεσ σου ἀδελφοὶ ἐν γῇ Χαναάν, καὶ ἰδοὺ ὁ νεώτεροσ μετὰ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν σήμερον, ὁ δὲ ἕτεροσ οὐχ ὑπάρχει. εἶπε δὲ αὐτοῖσ Ἰωσήφ. τοῦτό ἐστιν ὃ εἴρηκα ὑμῖν λέγων, ὅτι κατάσκοποί ἐστε. ἐν τούτῳ φανεῖσθε. νὴ τὴν ὑγίειαν Φαραώ, οὐ μὴ ἐξέλθητε ἐντεῦθεν, ἐὰν μὴ ὁ ἀδελφὸσ ὑμῶν ὁ νεώτεροσ ἔλθῃ ὧδε. ἀποστείλατε ἐξ ὑμῶν ἕνα καὶ λάβετε τὸν ἀδελφὸν ὑμῶν, ὑμεῖσ δὲ ἀπάχθητε ἕωσ τοῦ φανερὰ γενέσθαι τὰ ρήματα ὑμῶν, εἰ ἀληθεύετε ἢ οὔ. εἰ δὲ μή, νὴ τὴν ὑγίειαν Φαραώ, ἦ μὴν κατάσκοποί ἐστε. καὶ ἔθετο αὐτοὺσ ἐν φυλακῇ ἡμέρασ τρεῖσ. Εἶπε δὲ αὐτοῖσ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ. τοῦτο ποιήσατε καὶ ζήσεσθε, τὸν Θεὸν γὰρ ἐγὼ φοβοῦμαι. εἰ εἰρηνικοί ἐστε, ἀδελφὸσ ὑμῶν κατασχεθήτω εἷσ ἐν τῇ φυλακῇ, αὐτοὶ δὲ βαδίσατε καὶ ἀπαγάγετε τὸν ἀγορασμὸν τῆσ σιτοδοσίασ ὑμῶν, καὶ τὸν ἀδελφὸν ὑμῶν τὸν νεώτερον ἀγάγετε πρόσ με, καὶ πιστευθήσονται τὰ ρήματα ὑμῶν. εἰ δὲ μή, ἀποθανεῖσθε. ἐποίησαν δὲ οὕτωσ. καὶ εἶπεν ἕκαστοσ πρὸσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ. ναί, ἐν ἁμαρτίαισ γάρ ἐσμεν περὶ τοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν, ὅτι ὑπερείδομεν τὴν θλῖψιν τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ, ὅτε κατεδέετο ἡμῶν, καὶ οὐκ εἰσηκούσαμεν αὐτοῦ. καὶ ἕνεκεν τούτου ἐπῆλθεν ἐφ̓ ἡμᾶσ ἡ θλῖψισ αὕτη. ἀποκριθεὶσ δὲ Ρουβὴν εἶπεν αὐτοῖσ. οὐκ ἐλάλησα ὑμῖν λέγων, μὴ ἀδικήσητε τὸ παιδάριον̣ καὶ οὐκ ἠκούσατέ μου̣ καὶ ἰδοὺ τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐκζητεῖται. αὐτοὶ δὲ οὐκ ᾔδεισαν ὅτι ἀκούει Ἰωσήφ. ὁ γὰρ ἑρμηνευτὴσ ἀνὰ μέσον αὐτῶν ἦν. ἀποστραφεὶσ δὲ ἀπ̓ αὐτῶν ἔκλαυσεν Ἰωσήφ. καὶ πάλιν προσῆλθε πρὸσ αὐτοὺσ καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. καὶ ἔλαβε τὸν Συμεὼν ἀπ̓ αὐτῶν καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐναντίον αὐτῶν. ἐνετείλατο δὲ Ἰωσήφ ἐμπλῆσαι τὰ ἀγγεῖα αὐτῶν σίτου καὶ ἀποδοῦναι τὸ ἀργύριον αὐτῶν ἑκάστῳ εἰσ τὸν σάκκον αὐτοῦ καὶ δοῦναι αὐτοῖσ ἐπισιτισμὸν εἰσ τὴν ὁδόν. καὶ ἐγενήθη αὐτοῖσ οὕτωσ. καὶ ἐπιθέντεσ τὸν σῖτον ἐπὶ τοὺσ ὄνουσ αὐτῶν ἀπῆλθον ἐκεῖθεν. λύσασ δὲ εἷσ τὸν μάρσιππον αὐτοῦ δοῦναι χορτάσματα τοῖσ ὄνοισ αὐτοῦ, οὗ κατέλυσαν, καὶ εἶδε τὸν δεσμὸν τοῦ ἀργυρίου αὐτοῦ, καὶ ἦν ἐπάνω τοῦ στόματοσ τοῦ μαρσίππου. καὶ εἶπε τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτοῦ. ἐπεδόθη μοι τὸ ἀργύριον, καὶ ἰδοὺ τοῦτο ἐν τῷ μαρσίππῳ μου, καὶ ἐξέστη ἡ καρδία αὐτῶν, καὶ ἐταράχθησαν πρὸσ ἀλλήλουσ λέγοντεσ. τί τοῦτο ἐποίησεν ὁ Θεὸσ ἡμῖν̣ Ἦλθον δὲ πρὸσ Ἰακὼβ τὸν πατέρα αὐτῶν εἰσ γῆν Χαναὰν καὶ ἀπήγγειλαν αὐτῷ πάντα τὰ συμβάντα αὐτοῖσ, λέγοντεσ. λελάληκεν ὁ ἄνθρωποσ ὁ κύριοσ τῆσ γῆσ πρὸσ ἡμᾶσ σκληρὰ καὶ ἔθετο ἡμᾶσ ἐν φυλακῇ ὡσ κατασκοπεύοντασ τὴν γῆν. εἴπαμεν δὲ αὐτῷ. εἰρηνικοί ἐσμέν, οὐκ ἐσμὲν κατάσκοποι. δώδεκα ἀδελφοί ἐσμεν, υἱοὶ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν. ὁ εἷσ οὐχ ὑπάρχει, ὁ δὲ μικρὸσ μετὰ τοῦ πατρὸσ ἡμῶν σήμερον ἐν γῇ Χαναάν. εἶπε δὲ ἡμῖν ὁ ἄνθρωποσ ὁ κύριοσ τῆσ γῆσ. ἐν τούτῳ γνώσομαι ὅτι εἰρηνικοί ἐστε. ἀδελφὸν ἕνα ἄφετε ὧδε μετ̓ ἐμοῦ, τὸν δὲ ἀγορασμὸν τῆσ σιτοδοσίασ τοῦ οἴκου ὑμῶν λαβόντεσ ἀπέλθατε. καὶ ἀγάγετε πρόσ με τὸν ἀδελφὸν ὑμῶν τὸν νεώτερον, καὶ γνώσομαι ὅτι οὐ κατάσκοποί ἐστε, ἀλλ̓ ὅτι εἰρηνικοί ἐστε, καὶ τὸν ἀδελφὸν ὑμῶν ἀποδώσω ὑμῖν, καὶ τῇ γῇ ἐμπορεύσεσθε. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ κατακενοῦν αὐτοὺσ τοὺσ σάκκουσ αὐτῶν, καὶ ἦν ἑκάστου ὁ δεσμὸσ τοῦ ἀργυρίου ἐν τῷ σάκκῳ αὐτῶν. καὶ εἶδον τοὺσ δεσμοὺσ τοῦ ἀργυρίου αὐτῶν αὐτοὶ καὶ ὁ πατὴρ αὐτῶν, καὶ ἐφοβήθησαν. εἶπε δὲ αὐτοῖσ Ἰακὼβ ὁ πατὴρ αὐτῶν. ἐμὲ ἠτεκνώσατε, Ἰωσὴφ οὔκ ἔστι, Συμεὼν οὐκ ἔστι, καὶ τὸν Βενιαμὶν λήψεσθε̣ ἐπ̓ ἐμὲ ἐγένετο ταῦτα πάντα. εἶπε δὲ Ρουβὴν τῷ πατρὶ αὐτῶν λέγων. τοὺσ δύο υἱούσ μου ἀπόκτεινον, ἐὰν μὴ ἀγάγω αὐτὸν πρὸσ σέ. δὸσ αὐτὸν εἰσ τὴν χεῖρά μου, κἀγὼ ἀνάξω αὐτὸν πρὸσ σέ. ὁ δὲ εἶπεν. οὐ καταβήσεται ὁ υἱόσ μου μεθ̓ ὑμῶν, ὅτι ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ ἀπέθανε καὶ αὐτὸσ μόνοσ καταλέλειπται. καὶ συμβήσεται αὐτὸν μαλακισθῆναι ἐν τῇ ὁδῷ, ᾗ ἐὰν πορεύησθε, καὶ κατάξετέ μου τὸ γῆρασ μετὰ λύπησ εἰσ ἅδου. ὁ δὲ λιμὸσ ἐνίσχυσεν ἐπὶ τῆσ γῆσ. ΕΓΕΝΕΤΟ δὲ ἡνίκα συνετέλεσαν καταφαγεῖν τὸν σῖτον, ὃν ἤνεγκαν ἐξ Αἰγύπτου, καὶ εἶπεν αὐτοῖσ ὁ πατὴρ αὐτῶν. πάλιν πορευθέντεσ πρίασθε ἡμῖν μικρὰ βρώματα.

εἶπε δὲ αὐτῷ Ἰούδασ λέγων. διαμαρτυρίᾳ μεμαρτύρηται ἡμῖν ὁ ἄνθρωποσ ὁ κύριοσ τῆσ γῆσ λέγων. οὐκ ὄψεσθε τὸ πρόσωπόν μου, ἐὰν μὴ ὁ ἀδελφὸσ ὑμῶν ὁ νεώτεροσ μεθ̓ ὑμῶν ᾖ. εἰ μὲν οὖν ἀποστέλλῃσ τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν μεθ̓ ἡμῶν, καταβησόμεθα, καὶ ἀγοράσομέν σοι βρώματα. εἰ δὲ μὴ ἀποστέλλῃσ τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν μεθ̓ ἡμῶν, οὐ πορευσόμεθα. ὁ γὰρ ἄνθρωποσ εἶπεν ἡμῖν, λέγων. οὐκ ὄψεσθέ μου τὸ πρόσωπον, ἐὰν μὴ ὁ ἀδελφὸσ ὑμῶν ὁ νεώτεροσ μεθ̓ ὑμῶν ᾖ. εἶπε δὲ Ἰσραήλ. τί ἐκακοποιήσατέ με, ἀναγγείλαντεσ τῷ ἀνθρώπῳ ὅτι ἐστὶν ὑμῖν ἀδελφόσ̣ οἱ δὲ εἶπαν. ἐρωτῶν ἐπηρώτησεν ἡμᾶσ ὁ ἄνθρωποσ καὶ τὴν γενεὰν ἡμῶν λέγων. εἰ ἔτι ὁ πατὴρ ὑμῶν ζῇ καὶ εἰ ἔστιν ὑμῖν ἀδελφόσ̣ καὶ ἀπηγγείλαμεν αὐτῷ κατὰ τὴν ἐπερώτησιν ταύτην. μὴ ᾔδειμεν ὅτι ἐρεῖ ἡμῖν. ἀγάγετε τὸν ἀδελφὸν ὑμῶν̣ εἶπε δὲ Ἰούδασ πρὸσ Ἰσραὴλ τὸν πατέρα αὐτοῦ. ἀπόστειλον τὸ παιδάριον μετ̓ ἐμοῦ, καὶ ἀναστάντεσ πορευσόμεθα, ἵνα ζῶμεν καὶ μὴ ἀποθάνωμεν καὶ ἡμεῖσ καὶ σὺ καὶ ἡ ἀποσκευὴ ἡμῶν. ἐγὼ δὲ ἐκδέχομαι αὐτόν, ἐκ χειρόσ μου ζήτησον αὐτόν. ἐὰν μὴ ἀγάγω αὐτὸν πρὸσ σὲ καὶ στήσω αὐτὸν ἐναντίον σου, ἡμαρτηκὼσ ἔσομαι εἰσ σὲ πάσασ τὰσ ἡμέρασ. εἰ μὴ γὰρ ἐβραδύναμεν, ἤδη ἂν ὑπεστρέψαμεν δίσ. εἶπε δὲ αὐτοῖσ Ἰσραὴλ ὁ πατὴρ αὐτῶν. εἰ οὕτωσ ἐστί, τοῦτο ποιήσατε. λάβετε ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆσ γῆσ ἐν τοῖσ ἀγγείοισ ὑμῶν καὶ καταγάγετε τῷ ἀνθρώπῳ δῶρα τῆσ ρητίνησ καὶ τοῦ μέλιτοσ, θυμίαμά τε καὶ στακτὴν καὶ τερέβινθον καὶ κάρυα. καὶ τὸ ἀργύριον δισσὸν λάβετε ἐν ταῖσ χερσὶν ὑμῶν. καὶ τὸ ἀργύριον τὸ ἀποστραφὲν ἐν τοῖσ μαρσίπποισ ὑμῶν ἀποστρέψατε μεθ̓ ὑμῶν. μή ποτε ἀγνόημά ἐστι. καὶ τὸν ἀδελφὸν ὑμῶν λάβετε καὶ ἀναστάντεσ κατάβητε πρὸσ τὸν ἄνθρωπον. ὁ δὲ Θεόσ μου δῴη ὑμῖν χάριν ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου, καὶ ἀποστείλαι τὸν ἀδελφὸν ὑμῶν τὸν ἕνα καὶ τὸν Βενιαμίν. ἐγὼ μὲν γὰρ καθάπερ ἠτέκνωμαι, ἠτέκνωμαι. Λαβόντεσ δὲ οἱ ἄνδρεσ τὰ δῶρα ταῦτα καὶ τὸ ἀργύριον διπλοῦν ἔλαβον ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτῶν καὶ τὸν Βενιαμὶν καὶ ἀναστάντεσ κατέβησαν εἰσ Αἴγυπτον καὶ ἔστησαν ἐναντίον Ἰωσήφ. εἶδε δὲ Ἰωσὴφ αὐτοὺσ καὶ τὸν Βενιαμὶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ τὸν ὁμομήτριον καὶ εἶπε τῷ ἐπὶ τῆσ οἰκίασ αὐτοῦ. εἰσάγαγε τοὺσ ἀνθρώπουσ εἰσ τὴν οἰκίαν καὶ σφάξον θύματα καὶ ἑτοίμασον. μετ̓ ἐμοῦ γὰρ φάγονται οἱ ἄνθρωποι ἄρτουσ τὴν μεσημβρίαν. ἐποίησε δὲ ὁ ἄνθρωποσ, καθὰ εἶπεν Ἰωσήφ, καὶ εἰσήγαγε τοὺσ ἀνθρώπουσ εἰσ τὸν οἶκον Ἰωσήφ. ἰδόντεσ δὲ οἱ ἄνδρεσ ὅτι εἰσήχθησαν εἰσ τὸν οἶκον τοῦ Ἰωσήφ, εἶπαν. διὰ τὸ ἀργύριον τὸ ἀποστραφὲν ἐν τοῖσ μαρσίπποισ ἡμῶν τὴν ἀρχὴν ἡμεῖσ εἰσαγόμεθα τοῦ συκοφαντῆσαι ἡμᾶσ καὶ ἐπιθέσθαι ἡμῖν τοῦ λαβεῖν ἡμᾶσ εἰσ παῖδασ καὶ τοὺσ ὄνουσ ἡμῶν. προσελθόντεσ δὲ πρὸσ τὸν ἄνθρωπον τὸν ἐπὶ τοῦ οἴκου τοῦ Ἰωσὴφ ἐλάλησαν αὐτῷ ἐν τῷ πυλῶνι τοῦ οἴκου λέγοντεσ. δεόμεθα, κύριε, κατέβημεν τὴν ἀρχὴν πρίασθαι βρώματα. ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἤλθομεν εἰσ τὸ καταλῦσαι καὶ ἠνοίξαμεν τοὺσ μαρσίππουσ ἡμῶν, καὶ τόδε τὸ ἀργύριον ἑκάστου ἐν τῷ μαρσίππῳ αὐτοῦ. τὸ ἀργύριον ἡμῶν ἐν σταθμῷ ἀπεστρέψαμεν νῦν ἐν ταῖσ χερσὶν ἡμῶν καὶ ἀργύριον ἕτερον ἠνέγκαμεν μεθ̓ ἑαυτῶν ἀγοράσαι βρώματα. οὐκ οἴδαμεν, τίσ ἐνέβαλε τὸ ἀργύριον εἰσ τοὺσ μαρσίππουσ ἡμῶν. εἶπε δὲ αὐτοῖσ. ἵλεωσ ὑμῖν, μὴ φοβεῖσθε. ὁ Θεὸσ ὑμῶν καὶ ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων ὑμῶν ἔδωκεν ὑμῖν θησαυροὺσ ἐν τοῖσ μαρσίπποισ ὑμῶν, καὶ τὸ ἀργύριον ὑμῶν εὐδοκιμοῦν ἀπέχω. καὶ ἐξήγαγε πρὸσ αὐτοὺσ τὸν Συμεὼν καὶ ἤνεγκεν ὕδωρ νίψαι τοὺσ πόδασ αὐτῶν καὶ ἔδωκε χορτάσματα τοῖσ ὄνοισ αὐτῶν. ἡτοίμασαν δὲ τὰ δῶρα ἕωσ τοῦ ἐλθεῖν τὸν Ἰωσὴφ μεσημβρίασ. ἤκουσαν γὰρ ὅτι ἐκεῖ μέλλει ἀριστᾶν. Εἰσῆλθε δὲ Ἰωσὴφ εἰσ τὴν οἰκίαν, καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ τὰ δῶρα, ἃ εἶχον ἐν ταῖσ χερσὶν αὐτῶν, εἰσ τὸν οἶκον καὶ προσεκύνησαν αὐτῷ ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν. ἠρώτησε δὲ αὐτούσ, πῶσ ἔχετε̣ καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. εἰ ὑγιαίνει ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ πρεσβύτησ, ὃν εἴπατὲ̣ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀νἔτι ζῇ̣ οἱ δὲ εἶπαν. ὑγιαίνει ὁ παῖσ σου ὁ πατὴρ ἡμῶν, ἔτι ζῇ. καὶ εἶπεν. εὐλογημένοσ ὁ ἄνθρωποσ ἐκεῖνοσ τῷ Θεῷ. καὶ κύψαντεσ προσεκύνησαν αὐτῷ. ἀναβλέψασ δὲ τοῖσ ὀφθαλμοῖσ αὐτοῦ Ἰωσὴφ εἶδε Βενιαμὶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ τὸν ὁμομήτριον καὶ εἶπεν. οὗτοσ ὁ ἀδελφὸσ ὑμῶν ὁ νεώτεροσ, ὃν εἴπατε πρόσ με ἀγαγεῖν̣ καὶ εἶπεν. ὁ Θεὸσ ἐλεήσαι σε τέκνον. ἐταράχθη δὲ Ἰωσήφ, συνεστρέφετο γὰρ τὰ ἔγκατα αὐτοῦ ἐπὶ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ, καὶ ἐζήτει κλαῦσαι. εἰσελθὼν δὲ εἰσ τὸ ταμεῖον ἔκλαυσεν ἐκεῖ. καὶ νιψάμενοσ τὸ πρόσωπον ἐξελθὼν ἐνεκρατεύσατο καὶ εἶπε. παράθετε ἄρτουσ. καὶ παρέθηκαν αὐτῷ μόνῳ καὶ αὐτοῖσ καθ̓ ἑαυτοὺσ καὶ τοῖσ Αἰγυπτίοισ τοῖσ συνδειπνοῦσι μετ̓ αὐτοῦ καθ̓ ἑαυτούσ. οὐ γὰρ ἐδύναντο οἱ Αἰγύπτιοι συνεσθίειν μετὰ τῶν Ἑβραίων ἄρτουσ, βδέλυγμα γάρ ἐστι τοῖσ Αἰγυπτίοισ. ἐκάθισαν δὲ ἐναντίον αὐτοῦ, ὁ πρωτότοκοσ κατὰ τὰ πρεσβεῖα αὐτοῦ καὶ ὁ νεώτεροσ κατὰ τὴν νεότητα αὐτοῦ. ἐξίσταντο δὲ οἱ ἄνθρωποι ἕκαστοσ πρὸσ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ. ᾖραν δὲ μερίδασ παῤ αὐτοῦ πρὸσ αὐτούσ. ἐμεγαλύνθη δὲ ἡ μερὶσ Βενιαμὶν παρὰ τὰσ μερίδασ πάντων πενταπλασίωσ πρὸσ τὰσ ἐκείνων, ἔπιον δὲ καὶ ἐμεθύσθησαν μετ̓ αὐτοῦ. ΚΑΙ ἐνετείλατο ὁ Ἰωσὴφ τῷ ὄντι ἐπὶ τῆσ οἰκίασ αὐτοῦ λέγων. πλήσατε τοὺσ μαρσίππουσ τῶν ἀνθρώπων βρωμάτων, ὅσα ἐὰν δύνωνται ἆραι, καὶ ἐμβάλετε ἑκάστου τὸ ἀργύριον ἐπὶ τοῦ στόματοσ τοῦ μαρσίππου

καὶ τὸ κόνδυ μου τὸ ἀργυροῦν ἐμβάλετε εἰσ τὸν μάρσιππον τοῦ νεωτέρου καὶ τὴν τιμὴν τοῦ σίτου αὐτοῦ. ἐγενήθη δὲ κατὰ τὸ ρῆμα Ἰωσήφ, καθὼσ εἶπε. τὸ πρωί̈ διέφαυσε, καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀπεστάλησαν, αὐτοὶ καὶ οἱ ὄνοι αὐτῶν. ἐξελθόντων δὲ αὐτῶν τὴν πόλιν, οὐκ ἀπέσχον μακράν, καὶ Ἰωσὴφ εἶπε τῷ ἐπὶ τῆσ οἰκίασ αὐτοῦ. ἀναστὰσ ἐπιδίωξον ὀπίσω τῶν ἀνθρώπων καὶ καταλήψῃ αὐτοὺσ καὶ ἐρεῖσ αὐτοῖσ. τί ὅτι ἀνταπεδώκατε πονηρὰ ἀντὶ καλῶν̣ ἱνατί ἐκλέψατέ μου τὸ κόνδυ τὸ ἀργυροῦν̣ οὐ τοῦτό ἐστιν, ἐν ᾧ πίνει ὁ κύριόσ μου̣ αὐτὸσ δὲ οἰωνισμῷ οἰωνίζεται ἐν αὐτῷ. πονηρὰ συντετελέκατε, ἃ πεποιήκατε. εὑρὼν δὲ αὐτοὺσ εἶπεν αὐτοῖσ κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα. οἱ δὲ εἶπαν αὐτῷ. ἱνατί λαλεῖ ὁ κύριοσ κατὰ τὰ ρήματα ταῦτα̣ μὴ γένοιτο τοῖσ παισί σου ποιῆσαι κατὰ τὸ ρῆμα τοῦτο. εἰ τὸ μὲν ἀργύριον, ὁ εὕρομεν ἐν τοῖσ μαρσίπποισ ἡμῶν, ἀπεστρέψαμεν πρὸσ σὲ ἐκ γῆσ Χαναάν, πῶσ ἂν κλέψαιμεν ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ κυρίου σου ἀργύριον ἢ χρυσίον̣ παῤ ᾧ ἂν εὕρῃσ τὸ κόνδυ τῶν παίδων σου, ἀποθνησκέτω. καὶ ἡμεῖσ δὲ ἐσόμεθα παῖδεσ τῷ κυρίῳ ἡμῶν. ὁ δὲ εἶπε. καὶ νῦν ὡσ λέγετε, οὕτωσ ἔσται. παῤ ᾧ ἂν εὑρεθῇ τὸ κόνδυ, ἔσται μου παῖσ, ὑμεῖσ δὲ ἔσεσθε καθαροί. καὶ ἔσπευσαν καὶ καθεῖλαν ἕκαστοσ τὸν μάρσιππον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ἤνοιξαν ἕκαστοσ τὸν μάρσιππον αὐτοῦ. ἠρεύνησε δὲ ἀπὸ τοῦ πρεσβυτέρου ἀρξάμενοσ, ἕωσ ἦλθεν ἐπὶ τὸν νεώτερον, καὶ εὗρε τὸ κόνδυ ἐν τῷ μαρσίππῳ τοῦ Βενιαμίν. καὶ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ ἐπέθηκαν ἕκαστοσ τὸν μάρσιππον αὐτοῦ ἐπί τὸν ὄνον αὐτοῦ, καὶ ἐπέστρεψαν εἰσ τὴν πόλιν. εἰσῆλθε δὲ Ἰούδασ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ πρὸσ Ἰωσήφ, ἔτι αὐτοῦ ὄντοσ ἐκεῖ, καὶ ἔπεσον ἐναντίον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν. εἶπε δὲ αὐτοῖσ Ἰωσήφ. τί τὸ πρᾶγμα τοῦτο ἐποιήσατε̣ οὐκ οἴδατε ὅτι οἰωνισμῷ οἰωνιεῖται ὁ ἄνθρωποσ, οἷοσ ἐγώ̣ εἶπε δὲ Ἰούδασ. τί ἀντεροῦμεν τῷ κυρίῳ, ἢ τί λαλήσομεν, ἢ τί δικαιωθῶμεν̣ ὁ Θεὸσ δὲ εὗρε τὴν ἀδικίαν τῶν παίδων σου. ἰδού ἐσμεν οἰκέται τῷ κυρίῳ ἡμῶν, καὶ ἡμεῖσ καὶ παῤ ᾧ εὑρέθη τὸ κόνδυ. εἶπε δὲ Ἰωσήφ. μή μοι γένοιτο ποιῆσαι τὸ ρῆμα τοῦτο. ὁ ἄνθρωποσ, παῤ ᾧ εὑρέθη τὸ κόνδυ αὐτὸσ ἔσται μου παῖσ. ὑμεῖσ δὲ ἀνάβητε μετὰ σωτηρίασ πρὸσ τὸν πατέρα ὑμῶν. Ἐγγίσασ δὲ αὐτῷ Ἰούδασ εἶπε. δέομαι, κύριε. λαλησάτω ὁ παῖσ σου ρῆμα ἐναντίον σου, καὶ μὴ θυμωθῇσ τῷ παιδί σου, ὅτι σὺ εἶ μετὰ Φαραώ. κύριε, σὺ ἠρώτησασ τοὺσ παῖδάσ σου, λέγων. εἰ ἔχετε πατέρα ἢ ἀδελφόν̣ καὶ εἴπαμεν τῷ κυρίῳ. ἔστιν ἡμῖν πατὴρ πρεσβύτεροσ καὶ παιδίον γήρουσ νεώτερον αὐτῷ, καὶ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ ἀπέθανεν, αὐτὸσ δὲ μόνοσ ὑπελείφθη τῇ μητρὶ αὐτοῦ, ὁ δὲ πατὴρ αὐτὸν ἠγάπησεν. εἶπασ δὲ τοῖσ παισί σου. καταγάγετε αὐτὸν πρόσ με, καὶ ἐπιμελοῦμαι αὐτοῦ. καὶ εἴπαμεν τῷ κυρίῳ. οὐ δυνήσεται τὸ παιδίον καταλιπεῖν τὸν πατέρα αὐτοῦ. ἐὰν δὲ καταλίπῃ τὸν πατέρα, ἀποθανεῖται. σὺ δὲ εἶπασ τοῖσ παισί σου. ἐὰν μὴ καταβῇ ὁ ἀδελφὸσ ὑμῶν ὁ νεώτεροσ μεθ̓ ὑμῶν, οὐ προσθήσεσθε ἰδεῖν τὸ πρόσωπόν μου. ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἀνέβημεν πρὸσ τὸν παῖδά σου πατέρα ἡμῶν, ἀπηγγείλαμεν αὐτῷ τὰ ρήματα τοῦ κυρίου ἡμῶν. εἶπε δὲ ὁ πατὴρ ἡμῶν. βαδίσατε πάλιν καὶ ἀγοράσατε ἡμῖν μικρὰ βρώματα. ἡμεῖσ δέ εἴπομεν. οὐ δυνησόμεθα καταβῆναι. ἀλλ̓ εἰ μὲν ὁ ἀδελφὸσ ἡμῶν ὁ νεώτεροσ καταβαίνει μεθ̓ ἡμῶν, καταβησόμεθα. οὐ γὰρ δυνησόμεθα ἰδεῖν τὸ πρόσωπον τοῦ ἀνθρώπου, τοῦ ἀδελφοῦ ἡμῶν τοῦ νεωτέρου μὴ ὄντοσ μεθ̓ ἡμῶν. εἶπε δὲ ὁ παῖσ σου, ὁ πατὴρ ἡμῶν πρὸσ ἡμᾶσ. ὑμεῖσ γινώσκετε ὅτι δύο ἔτεκέ μοι ἡ γυνή. καὶ ἐξῆλθεν ὁ εἷσ ἀπ̓ ἐμοῦ, καὶ εἴπατε ὅτι θηριόβρωτοσ γέγονε, καὶ οὐκ εἶδον αὐτὸν ἄχρι νῦν. ἐὰν οὖν λάβητε καὶ τοῦτον ἐκ τοῦ προσώπου μου καὶ συμβῇ αὐτῷ μαλακία ἐν τῇ ὁδῷ, καὶ κατάξετέ μου τὸ γῆρασ μετὰ λύπησ εἰσ ᾅδου. νῦν οὖν ἐὰν εἰσπορεύωμαι πρὸσ τὸν παῖδά σου, πατέρα δὲ ἡμῶν, καὶ τὸ παιδίον μὴ ᾖ μεθ̓ ἡμῶν, ἡ δὲ ψυχὴ αὐτοῦ ἐκκρέμαται ἐκ τῆσ τούτου ψυχῆσ, καὶ ἔσται ἐν τῷ ἰδεῖν αὐτὸν μὴ ὂν τὸ παιδίον μεθ̓ ἡμῶν, τελευτήσει, καὶ κατάξουσιν οἱ παῖδέσ σου τὸ γῆρασ τοῦ παιδόσ σου, πατρὸσ δὲ ἡμῶν, μετὰ λύπησ εἰσ ᾅδου. ὁ γὰρ παῖσ σου παρὰ τοῦ πατρὸσ ἐκδέδεκται τὸ παιδίον λέγων. ἐὰν μὴ ἀγάγω αὐτὸν πρὸσ σὲ καὶ στήσω αὐτὸν ἐνώπιόν σου, ἡμαρτηκὼσ ἔσομαι εἰσ τὸν πατέρα πάσασ τάσ ἡμέρασ. νῦν οὖν παραμενῶ σοι παῖσ ἀντὶ τοῦ παιδίου, οἰκέτησ τοῦ κυρίου. τὸ δὲ παιδίον ἀναβήτω μετὰ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ. πῶσ γὰρ ἀναβήσομαι πρὸσ τὸν πατέρα, τοῦ παιδίου μὴ ὄντοσ μεθ̓ ἡμῶν̣ ἵνα μὴ ἴδω τὰ κακά, ἃ εὑρήσει τὸν πατέρα μου. ΚΑΙ οὐκ ἠδύνατο Ἰωσὴφ ἀνέχεσθαι πάντων τῶν παρεστηκότων αὐτῷ, ἀλλ̓ εἶπεν. ἐξαποστείλατε πάντασ ἀπ̓ ἐμοῦ. καὶ οὐ παρειστήκει οὐδεὶσ τῷ Ἰωσήφ, ἡνίκα ἀνεγνωρίζετο τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτοῦ.

καὶ ἀφῆκε φωνὴν μετὰ κλαυθμοῦ. ἤκουσαν δὲ πάντεσ οἱ Αἰγύπτιοι, καὶ ἀκουστὸν ἐγένετο εἰσ τὸν οἶκον Φαραώ. εἶπε δὲ Ἰωσὴφ πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ. ἐγώ εἰμι Ἰωσήφ. ἔτι ὁ πατήρ μου ζῇ̣ καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ ἀδελφοὶ ἀποκριθῆναι αὐτῷ. ἐταράχθησαν γάρ. εἶπε δὲ Ἰωσὴφ πρὸσ τούσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ. ἐγγίσατε πρόσ με, καὶ ἤγγισαν. καὶ εἶπεν. ἐγώ εἰμι Ἰωσὴφ ὁ ἀδελφὸσ ὑμῶν, ὃν ἀπέδοσθε εἰσ Αἴγυπτον. νῦν οὖν μὴ λυπεῖσθε, μηδὲ σκληρὸν ὑμῖν φανήτω, ὅτι ἀπέδοσθέ με ὧδε. εἰσ γὰρ ζωὴν ἀπέστειλέ με ὁ Θεὸσ ἔμπροσθεν ὑμῶν. τοῦτο γὰρ δεύτερον ἔτοσ λιμὸσ ἐπὶ τῆσ γῆσ, καὶ ἔτι λοιπὰ πέντε ἔτη, ἐν οἷσ οὐκ ἔστιν ἀροτρίασισ οὐδὲ ἄμητοσ. ἀπέστειλε γάρ με ὁ Θεὸσ ἔμπροσθεν ὑμῶν, ὑπολείπεσθαι ὑμῖν κατάλειμμα ἐπὶ τῆσ γῆσ καὶ ἐκθρέψαι ὑμῶν κατάλειψιν μεγάλην. νῦν οὐχ ὑμεῖσ με ἀπεστάλκατε ὧδε, ἀλλ̓ ἢ ὁ Θεόσ, καὶ ἐποίησέ με ὡσ πατέρα Φαραὼ καὶ κύριον παντὸσ τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ ἄρχοντα πάσησ γῆσ Αἰγύπτου. σπεύσαντεσ οὖν ἀνάβητε πρὸσ τὸν πατέρα μου καὶ εἴπατε αὐτῷ. τάδε λέγει ὁ υἱόσ σου Ἰωσήφ. ἐποίησέ με ὁ Θεὸσ κύριον πάσησ γῆσ Αἰγύπτου. κατάβηθι οὖν πρόσ με καὶ μὴ μείνῃσ. καὶ κατοικήσεισ ἐν γῇ Γεσὲμ Ἀραβίασ καὶ ἔσῃ ἐγγύσ μου σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ οἱ υἱοὶ τῶν υἱῶν σου, τὰ πρόβατά σου καὶ οἱ βόεσ σου καὶ ὅσα σοι ἐστί, καὶ ἐκθρέψω σε ἐκεῖ. ἔτι γὰρ πέντε ἔτη λιμόσ. ἵνα μὴ ἐκτριβῇσ σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ πάντα τὰ ὑπάρχοντά σου. ἰδοὺ οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν βλέπουσι καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ Βενιαμὶν τοῦ ἀδελφοῦ μου, ὅτι τὸ στόμα μου τὸ λαλοῦν πρὸσ ὑμᾶσ. ἀπαγγείλατε οὖν τῷ πατρί μου πᾶσαν τὴν δόξαν μου τὴν ἐν Αἰγύπτῳ καὶ ὅσα εἴδετε, καὶ ταχύναντεσ καταγάγετε τὸν πατέρα μου ὧδε. καὶ ἐπιπεσὼν ἐπὶ τὸν τράχηλον Βενιαμὶν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἔκλαυσεν ἐπ̓ αὐτῷ, καὶ Βενιαμὶν ἔκλαυσεν ἐπὶ τῷ τραχήλῳ αὐτοῦ. καὶ καταφιλήσασ πάντασ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ ἔκλαυσεν ἐπ̓ αὐτοῖσ, καὶ μετὰ ταῦτα ἐλάλησαν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ πρὸσ αὐτόν. Καὶ διεβοήθη ἡ φωνὴ εἰσ τὸν οἶκον Φαραὼ λέγοντεσ. ἥκασιν οἱ ἀδελφοὶ Ἰωσήφ. ἐχάρη δὲ Φαραὼ καὶ ἡ θεραπεία αὐτοῦ. εἶπε δὲ Φαραὼ πρὸσ Ἰωσήφ. εἰπὸν τοῖσ ἀδελφοῖσ σου, τοῦτο ποιήσατε. γεμίσατε τὰ φορεῖα ὑμῶν καὶ ἀπέλθετε εἰσ γῆν Χαναὰν καὶ ἀναλαβόντεσ τὸν πατέρα ὑμῶν καὶ τὰ ὑπάρχοντα ὑμῶν ἥκετε πρόσ με, καὶ δώσω ὑμῖν πάντων τῶν ἀγαθῶν Αἰγύπτου, καὶ φάγεσθε τὸν μυελὸν τῆσ γῆσ. σὺ δὲ ἔντειλαι ταῦτα, λαβεῖν αὐτοῖσ ἁμάξασ ἐκ γῆσ Αἰγύπτου τοῖσ παιδίοισ ὑμῶν καὶ ταῖσ γυναιξὶν ὑμῶν. καὶ ἀναλαβόντεσ τὸν πατέρα ὑμῶν παραγίνεσθε. καὶ μὴ φείσησθε τοῖσ ὀφθαλμοῖσ τῶν σκευῶν ὑμῶν, τὰ γὰρ πάντα ἀγαθὰ Αἰγύπτου ὑμῖν ἔσται. ἐποίησαν δὲ οὕτωσ οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ. ἔδωκε δὲ Ἰωσὴφ αὐτοῖσ ἁμάξασ κατὰ τὰ εἰρημένα ὑπὸ Φαραὼ τοῦ βασιλέωσ καὶ ἔδωκεν αὐτοῖσ ἐπισιτισμὸν εἰσ τὴν ὁδόν, καὶ πᾶσιν ἔδωκε δισσὰσ στολάσ, τῷ δὲ Βενιαμὶν ἔδωκε τριακοσίουσ χρυσοῦσ καὶ πέντε ἐξαλλασσούσασ στολάσ, καὶ τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἀπέστειλε κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ δέκα ὄνουσ αἴροντασ ἀπὸ πάντων τῶν ἀγαθῶν Αἰγύπτου καὶ δέκα ἡμιόνουσ αἰρούσασ ἄρτουσ τῷ πατρὶ αὐτοῦ εἰσ ὁδόν. ἐξαπέστειλε δὲ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ καὶ ἐπορεύθησαν. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. μὴ ὀργίζεσθε ἐν τῇ ὁδῷ. Καὶ ἀνέβησαν ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἦλθον εἰσ γῆν Χαναὰν πρὸσ Ἰακὼβ τὸν πατέρα αὐτῶν, καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῷ λέγοντεσ. ὅτι ὁ υἱόσ σου Ἰωσὴφ ζῇ, καὶ αὐτὸσ ἄρχει πάσησ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ ἐξέστη τῇ διανοίᾳ Ἰακώβ. οὐ γὰρ ἐπίστευσεν αὐτοῖσ. ἐλάλησαν δὲ αὐτῷ πάντα τὰ ρηθέντα ὑπὸ Ἰωσήφ, ὅσα εἶπεν αὐτοῖσ. ἰδὼν δὲ τὰσ ἁμάξασ, ἃσ ἀπέστειλεν Ἰωσὴφ ὥστε ἀναλαβεῖν αὐτόν, ἀνεζωπύρησε τὸ πνεῦμα Ἰακὼβ τοῦ πατρὸσ αὐτῶν. εἶπε δὲ Ἰσραήλ. μέγα μοί ἐστιν, εἰ ἔτι Ἰωσὴφ ὁ υἱόσ μου ζῇ. πορευθεὶσ ὄψομαι αὐτὸν πρὸ τοῦ ἀποθανεῖν με. ΑΠΑΡΑΣ δὲ Ἰσραήλ, αὐτὸσ καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ, ἦλθεν ἐπὶ τὸ φρέαρ τοῦ ὅρκου καὶ ἔθυσε θυσίαν τῷ Θεῷ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ Ἰσαάκ.

εἶπε δὲ ὁ Θεὸσ τῷ Ἰσραὴλ ἐν ὁράματι τῆσ νυκτόσ, εἰπών. Ἰακώβ, Ἰακώβ, ὁ δὲ εἶπε. τί ἐστιν̣ ὁ δὲ λέγει αὐτῷ. ἐγώ εἰμι ὁ Θεὸσ τῶν πατέρων σου. μὴ φοβοῦ καταβῆναι εἰσ Αἴγυπτον. εἰσ γὰρ ἔθνοσ μέγα ποιήσω σε ἐκεῖ, καὶ ἐγὼ καταβήσομαι μετὰ σοῦ εἰσ Αἴγυπτον, καὶ ἐγὼ ἀναβιβάσω σε εἰσ τέλοσ, καὶ Ἰωσὴφ ἐπιβαλεῖ τὰσ χεῖρασ αὐτοῦ ἐπὶ τοὺσ ὀφθαλμούσ σου. ἀνέστη δὲ Ἰακὼβ ἀπὸ τοῦ φρέατοσ τοῦ ὅρκου, καὶ ἀνέλαβον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸν πατέρα αὐτῶν καὶ τὴν ἀποσκευὴν καὶ τὰσ γυναῖκασ αὐτῶν ἐπὶ τὰσ ἁμάξασ ἃσ ἀπέστειλεν Ἰωσὴφ ἆραι αὐτόν, καὶ ἀναλαβόντεσ τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν καὶ πᾶσαν τὴν κτῆσιν, ἣν ἐκτήσαντο ἐν γῇ Χαναάν, εἰσῆλθον εἰσ Αἴγυπτον, Ἰακὼβ καὶ πᾶν τὸ σπέρμα αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ, υἱοὶ καὶ υἱοὶ τῶν υἱῶν αὐτοῦ μετ̓ αὐτοῦ, θυγατέρεσ καὶ θυγατέρεσ τῶν θυγατέρων αὐτοῦ. καὶ πᾶν τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἤγαγεν εἰσ Αἴγυπτον. Ταῦτα δὲ τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ τῶν εἰσελθόντων εἰσ Αἴγυπτον ἅμα Ἰακὼβ τῷ πατρὶ αὐτῶν. Ἰακὼβ καὶ υἱοὶ αὐτοῦ. πρωτότοκοσ Ἰακὼβ Ρουβήν. υἱοὶ δὲ Ρουβήν. Ἐνὼχ καὶ Φαλλούσ, Ἀσρὼν καὶ Χαρμί. υἱοὶ δὲ Συμεών. Ἰεμουὴλ καὶ Ἰαμεὶν καὶ Ἀὼδ καὶ Ἰαχεὶν καὶ Σαὰρ καὶ Σαοὺλ υἱὸσ τῆσ Χανανίτιδοσ. υἱοὶ δὲ Λευί̈. Γηρσών, Καὰθ καὶ Μεραρί. υἱοὶ δὲ Ἰούδα. Ἢρ καὶ Αὐνὰν καὶ Σηλὼμ καὶ Φαρὲσ καὶ Ζαρά. ἀπέθανε δὲ Ἢρ καὶ Αὐνὰν ἐν γῇ Χαναάν. ἐγένοντο δὲ υἱοὶ Φαρέσ. Ἐσρὼν καὶ Ἰεμουήλ. υἱοὶ δὲ Ἰσσάχαρ. Θωλὰ καὶ Φουὰ καὶ Ἰασοὺβ καὶ Ζαμβράμ. υἱοὶ δὲ Ζαβουλών. Σερὲδ καὶ Ἀλλὼν καὶ Ἀχοήλ. οὗτοι υἱοὶ Λείασ, οὓσ ἔτεκε τῷ Ἰακὼβ ἐν Μεσοποταμίᾳ τῆσ Συρίασ, καὶ Δείναν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ. πᾶσαι αἱ ψυχαί, υἱοὶ καὶ θυγατέρεσ, τριάκοντα τρεῖσ. υἱοὶ δὲ Γάδ. Σαφὼν καὶ Ἀγγὶσ καὶ Σαυνὶσ καὶ Θασοβὰν καὶ Ἀηδεὶσ καὶ Ἀροηδεὶσ καὶ Ἀρεηλείσ. υἱοὶ δὲ Ἀσήρ. Ἰεμνά, Ἰεσσουὰ καὶ Ἰεοὺλ καὶ Βαριὰ καὶ Σάρα ἀδελφὴ αὐτῶν. υἱοὶ δὲ Βαριά. Χοβόρ καὶ Μελχιίλ. οὗτοι υἱοὶ Ζελφᾶσ, ἣν ἔδωκε Λάβαν Λείᾳ τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ, ἣ ἔτεκε τούτουσ τῷ Ἰακὼβ δεκαὲξ ψυχάσ. υἱοὶ δὲ Ραχὴλ γυναικὸσ Ἰακώβ. Ἰωσὴφ καὶ Βενιαμίν. ἐγένοντο δὲ υἱοὶ Ἰωσὴφ ἐν γῇ Αἰγύπτου, οὓσ ἔτεκεν αὐτῷ Ἀσεννὲθ θυγάτηρ Πετεφρῆ ἱερέωσ Ἡλιουπόλεωσ, τὸν Μανασσῆ καὶ τὸν Ἐφραί̈μ. ἐγένοντο δὲ υἱοὶ Μανασσῆ, οὓσ ἔτεκεν αὐτῷ ἡ παλλακὴ ἡ Σύρα, τὸν Μαχίρ. Μαχὶρ δὲ ἐγέννησε τὸν Γαλαάδ. υἱοὶ δὲ Ἐφραί̈μ ἀδελφοῦ Μανασσῆ. Σουταλαὰμ καὶ Ταάμ. υἱοὶ δὲ Σουταλαάμ. Ἐδέμ. υἱοὶ δὲ Βενιαμίν. Βαλὰ καὶ Χοβὼρ καὶ Ἀσβήλ. ἐγένοντο δὲ υἱοὶ Βαλά. Γηρὰ καὶ Νεομὰν καὶ Ἀγχὶσ καὶ Ρὼσ καὶ Μαμφὶμ καὶ Ὀφιμίν. Γηρὰ δὲ ἐγέννησε τὸν Ἀράδ. οὗτοι υἱοὶ Ραχήλ, οὓσ ἔτεκε τῷ Ἰακώβ. πᾶσαι αἱ ψυχαὶ δεκαοκτώ. υἱοὶ δὲ Δάν. Ἀσόμ. καὶ υἱοὶ Νεφθαλείμ. Ἀσιὴλ καὶ Γωυνὶ καὶ Ἰσσάαρ καὶ Συλλήμ. οὗτοι υἱοὶ Βαλᾶσ, ἣν ἔδωκε Λάβαν Ραχὴλ τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ, ἣ ἔτεκε τούτουσ τῷ Ἰακώβ. πᾶσαι αἱ ψυχαὶ ἑπτά. πᾶσαι δέ αἱ ψυχαὶ αἱ εἰσελθοῦσαι μετὰ Ἰακὼβ εἰσ Αἴγυπτον, οἱ ἐξελθόντεσ ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ, χωρὶσ τῶν γυναικῶν υἱῶν Ἰακώβ, πᾶσαι ψυχαὶ ἑξηκονταέξ. υἱοὶ δὲ Ἰωσὴφ οἱ γενόμενοι αὐτῷ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ψυχαὶ ἐννέα. πᾶσαι ψυχαὶ οἴκου Ἰακὼβ αἱ εἰσελθοῦσαι μετὰ Ἰακὼβ εἰσ Αἴγυπτον ψυχαὶ ἑβδομηκονταπέντε. Τὸν δὲ Ἰούδαν ἀπέστειλεν ἔμπροσθεν αὐτοῦ πρὸσ Ἰωσὴφ συναντῆσαι αὐτῷ καθ̓ Ἡρώων πόλιν, εἰσ γῆν Ραμεσσῆ. ζεύξασ δὲ Ἰωσὴφ τὰ ἅρματα αὐτοῦ ἀνέβη εἰσ συνάντησιν Ἰσραὴλ τῷ πατρὶ αὐτοῦ καθ̓ Ἡρώων πόλιν καὶ ὀφθεὶσ αὐτῷ ἐπέπεσεν ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ ἔκλαυσε κλαυθμῷ πίονι. καὶ εἶπεν Ἰσραὴλ πρὸσ Ἰωσήφ. ἀποθανοῦμαι ἀπὸ τοῦ νῦν, ἐπεὶ ἑώρακα τὸ πρόσωπόν σου. ἔτι γὰρ σὺ ζῇσ. εἶπε δὲ Ἰωσὴφ πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ. ἀναβὰσ ἀπαγγελῶ τῷ Φαραὼ καὶ ἐρῶ αὐτῷ. οἱ ἀδελφοί μου καὶ ὁ οἶκοσ τοῦ πατρόσ μου, οἳ ἦσαν ἐν γῇ Χαναάν, ἥκασι πρόσ με. οἱ δὲ ἄνδρεσ εἰσὶ ποιμένεσ. ἄνδρεσ γὰρ κτηνοτρόφοι ἦσαν. καὶ τὰ κτήνη καὶ τοὺσ βόασ καὶ πάντα τὰ αὐτῶν ἀγηόχασιν. ἐὰν οὖν καλέσῃ ὑμᾶσ Φαραὼ καὶ εἴπῃ ὑμῖν. τί τὸ ἔργον ὑμῶν ἐστίν̣ ἐρεῖτε. ἄνδρεσ κτηνοτρόφοι ἐσμὲν οἱ παῖδέσ σου ἐκ παιδὸσ ἕωσ τοῦ νῦν, καὶ ἡμεῖσ καὶ οἱ πατέρεσ ἡμῶν, ἵνα κατοικήσητε ἐν γῇ Γεσὲμ Ἀραβίασ. βδέλυγμα γάρ ἐστιν Αἰγυπτίοισ πᾶσ ποιμὴν προβάτων. ΕΛΘΩΝ δὲ Ἰωσὴφ ἀπήγγειλε τῷ Φαραὼ λέγων. ὁ πατήρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου καὶ τὰ κτήνη καὶ οἱ βόεσ αὐτῶν καὶ πάντα τὰ αὐτῶν ἦλθον ἐκ γῆσ Χαναὰν καὶ ἰδού εἰσιν ἐν γῇ Γεσέμ.

ἀπὸ δὲ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ παρέλαβε πέντε ἄνδρασ καὶ ἔστησεν αὐτοὺσ ἐναντίον Φαραώ. καὶ εἶπε Φαραὼ τοῖσ ἀδελφοῖσ Ἰωσήφ. τί τὸ ἔργον ὑμῶν̣ οἱ δὲ εἶπαν τῷ Φαραώ. ποιμένεσ προβάτων οἱ παῖδέσ σου, καὶ ἡμεῖσ καὶ οἱ πατέρεσ ἡμῶν. εἶπαν δὲ τῷ Φαραώ. παροικεῖν ἐν τῇ γῇ ἥκαμεν. οὐ γάρ ἐστι νομὴ τοῖσ κτήνεσι τῶν παίδων σου, ἐνίσχυσε γὰρ ὁ λιμὸσ ἐν γῇ Χαναάν. νῦν οὖν κατοικήσωμεν οἱ παῖδέσ σου ἐν γῇ Γεσέμ. εἶπε δὲ Φαραὼ τῷ Ἰωσήφ. κατοικείτωσαν ἐν γῇ Γεσέμ. εἰ δὲ ἐπίστῃ ὅτι εἰσὶν ἐν αὐτοῖσ ἄνδρεσ δυνατοί, κατάστησον αὐτοὺσ ἄρχοντασ τῶν ἐμῶν κτηνῶν.̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν̀ρ̀ν Ἦλθον δὲ εἰσ Αἴγυπτον πρὸσ Ἰωσὴφ Ἰακὼβ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ, καὶ ἤκουσε Φαραὼ βασιλεὺσ Αἰγύπτου. καὶ εἶπε Φαραὼ πρὸσ Ἰωσὴφ λέγων. ὁ πατήρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἥκασι πρὸσ σέ. ἰδοὺ ἡ γῆ Αἰγύπτου ἐναντίον σου ἐστίν. ἐν τῇ βελτίστῃ γῇ κατοίκισον τὸν πατέρα σου καὶ τοὺσ ἀδελφούσ σου. εἰσήγαγε δὲ Ἰωσὴφ Ἰακὼβ τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ ἔστησεν αὐτὸν ἐναντίον Φαραώ, καὶ ηὐλόγησεν Ἰακὼβ τὸν Φαραώ. εἶπε δὲ Φαραὼ τῷ Ἰακώβ. πόσα ἔτη ἡμερῶν τῆσ ζωῆσ σου̣ καὶ εἶπεν Ἰακὼβ τῷ Φαραώ. αἱ ἡμέραι τῶν ἐτῶν τῆσ ζωῆσ μου, ἃσ παροικῶ, ἑκατὸν τριάκοντα ἔτη. μικραὶ καὶ πονηραὶ γεγόνασιν αἱ ἡμέραι τῶν ἐτῶν τῆσ ζωῆσ μου, οὐκ ἀφίκοντο εἰσ τὰσ ἡμέρασ τῶν ἐτῶν τῆσ ζωῆσ τῶν πατέρων μου, ἃσ ἡμέρασ παρῴκησαν. καὶ εὐλογήσασ Ἰακὼβ τὸν Φαραὼ ἐξῆλθεν ἀπ̓ αὐτοῦ. καὶ κατῴκισεν Ἰωσὴφ τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτοῖσ κατάσχεσιν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐν τῇ βελτίστῃ γῇ, ἐν γῇ Ραμεσσῆ, καθὰ προσέταξε Φαραώ. καὶ ἐσιτομέτρει Ἰωσὴφ τῷ πατρὶ αὐτοῦ καὶ τοῖσ ἀδελφοῖσ καὶ παντὶ τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ σῖτον κατὰ σῶμα. Σῖτοσ δὲ οὐκ ἦν ἐν πάσῃ τῇ γῇ. ἐνίσχυσε γὰρ ὁ λιμὸσ σφόδρα. ἐξέλιπε δὲ ἡ γῆ Αἰγύπτου καὶ ἡ γῆ Χαναὰν ἀπὸ τοῦ λιμοῦ. συνήγαγε δὲ Ἰωσὴφ πᾶν τὸ ἀργύριον τὸ εὑρεθὲν ἐν γῇ Αἰγύπτου καὶ ἐν γῇ Χαναὰν τοῦ σίτου, οὗ ἠγόραζον, καὶ ἐσιτομέτρει αὐτοῖσ, καὶ εἰσήνεγκεν Ἰωσὴφ πᾶν τὸ ἀργύριον εἰσ τὸν οἶκον Φαραώ. καὶ ἐξέλιπε πᾶν τὸ ἀργύριον ἐκ γῆσ Αἰγύπτου καὶ ἐκ γῆσ Χαναάν. ἦλθον δὲ πάντεσ οἱ Αἰγύπτιοι πρὸσ Ἰωσήφ, λέγοντεσ. δὸσ ἡμῖν ἄρτουσ, καὶ ἱνατί ἀποθνήσκομεν ἐναντίον σου̣ ἐκλέλοιπε γὰρ τὸ ἀργύριον ἡμῶν. εἶπε δὲ αὐτοῖσ Ἰωσήφ. φέρετε τὰ κτήνη ὑμῶν, καὶ δώσω ὑμῖν ἄρτουσ ἀντὶ τῶν κτηνῶν ὑμῶν, εἰ ἐκλέλοιπε τὸ ἀργύριον ὑμῶν. ἤγαγον δὲ τὰ κτήνη αὐτῶν πρὸσ Ἰωσήφ, καὶ ἔδωκεν αὐτοῖσ Ἰωσὴφ ἄρτουσ ἀντὶ τῶν ἵππων καὶ ἀντὶ τῶν προβάτων καὶ ἀντὶ τῶν βοῶν καὶ ἀντὶ τῶν ὄνων καὶ ἐξέθρεψεν αὐτοὺσ ἐν ἄρτοισ ἀντὶ πάντων τῶν κτηνῶν αὐτῶν ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ. ἐξῆλθε δὲ τὸ ἔτοσ ἐκεῖνο, καὶ ἦλθον πρὸσ αὐτὸν ἐν τῷ ἔτει τῷ δευτέρῳ καὶ εἶπαν αὐτῷ. μή ποτε ἐκτριβῶμεν ἀπὸ τοῦ κυρίου ἡμῶν̣ εἰ γὰρ ἐκλέλοιπε τὸ ἀργύριον ἡμῶν καὶ τὰ ὑπάρχοντα καὶ τὰ κτήνη πρὸσ σὲ τὸν κύριον, καὶ οὐχ ὑπολέλειπται ἡμῖν ἐναντίον τοῦ κυρίου ἡμῶν ἀλλ̓ ἢ τὸ ἴδιον σῶμα καὶ ἡ γῆ ἡμῶν. ἵνα οὖν μὴ ἀποθάνωμεν ἐναντίον σου καὶ ἡ γῆ ἐρημωθῇ, κτῆσαι ἡμᾶσ καὶ τὴν γῆν ἡμῶν ἀντὶ ἄρτων, καὶ ἐσόμεθα ἡμεῖσ καὶ ἡ γῆ ἡμῶν παῖδεσ τῷ Φαραώ. δὸσ σπέρμα, ἵνα σπείρωμεν καὶ ζῶμεν καὶ μὴ ἀποθάνωμεν καὶ ἡ γῆ οὐκ ἐρημωθήσεται. καὶ ἐκτήσατο Ἰωσὴφ πᾶσαν τὴν γῆν τῶν Αἰγυπτίων τῷ Φαραώ. ἀπέδοντο γὰρ οἱ Αἰγύπτιοι τὴν γῆν αὐτῶν τῷ Φαραώ, ἐπεκράτησε γὰρ αὐτῶν ὁ λιμόσ. καὶ ἐγένετο ἡ γῇ τῷ Φαραώ, καὶ τὸν λαὸν κατεδουλώσατο αὐτῷ εἰσ παῖδασ ἀπ̓ ἄκρων ὁρίων Αἰγύπτου ἕωσ τῶν ἄκρων, χωρὶσ τῆσ γῆσ τῶν ἱερέων μόνον. οὐκ ἐκτήσατο ταύτην Ἰωσήφ, ἐν δόσει γὰρ ἔδωκε δόμα τοῖσ ἱερεῦσι Φαραώ, καὶ ἤσθιον τὴν δόσιν, ἣν ἔδωκεν αὐτοῖσ Φαραώ. διὰ τοῦτο οὐκ ἀπέδοντο τὴν γῆν αὐτῶν. εἶπε δὲ Ἰωσὴφ πᾶσι τοῖσ Αἰγυπτίοισ. ἰδοὺ κέκτημαι ὑμᾶσ καὶ τὴν γῆν ὑμῶν σήμερον τῷ Φαραώ. λάβετε ἑαυτοῖσ σπέρμα καὶ σπείρατε τὴν γῆν, καὶ ἔσται τὰ γεννήματα αὐτῆσ καὶ δώσετε τὸ πέμπτον μέροσ τῷ Φαραώ, τὰ δὲ τέσσαρα μέρη ἔσται ὑμῖν αὐτοῖσ εἰσ σπέρμα τῇ γῇ καὶ εἰσ βρῶσιν ὑμῖν καὶ πᾶσι τοῖσ ἐν τοῖσ οἴκοισ ὑμῶν. καὶ εἶπαν. σέσωκασ ἡμᾶσ, εὕρομεν χάριν ἐναντίον τοῦ κυρίου ἡμῶν καὶ ἐσόμεθα παῖδεσ τῷ Φαραώ. καὶ ἔθετο αὐτοῖσ Ἰωσὴφ εἰσ πρόσταγμα ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ, ἐπὶ γῆσ Αἰγύπτου τῷ Φαραὼ ἀποπεμπτοῦν, χωρὶσ τῆσ γῆσ τῶν ἱερέων μόνον. οὐκ ἦν τῷ Φαραώ. Κατῴκησε δὲ Ἰσραὴλ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐπὶ γῆσ Γεσὲμ καὶ ἐκληρονόμησαν ἐπ̓ αὐτῆσ καὶ ηὐξήθησαν καὶ ἐπληθύνθησαν σφόδρα. ἐπέζησε δὲ Ἰακὼβ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ δεκαεπτὰ ἔτη. καὶ ἐγένοντο αἱ ἡμέραι Ἰακὼβ ἐνιαυτῶν τῆσ ζωῆσ αὐτοῦ ἑκατὸν τεσσαρακονταεπτὰ ἔτη. ἤγγισαν δὲ αἱ ἡμέραι Ἰσραὴλ τοῦ ἀποθανεῖν, καὶ ἐκάλεσε τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἰωσὴφ καὶ εἶπεν αὐτῷ. εἰ εὕρηκα χάριν ἐναντίον σου, ὑπόθεσ τὴν χεῖρά σου ὑπὸ τὸν μηρόν μου καὶ ποιήσεισ ἐπ̓ ἐμὲ ἐλεημοσύνην καὶ ἀλήθειαν τοῦ μή με θάψαι ἐν Αἰγύπτῳ, ἀλλὰ κοιμηθήσομαι μετὰ τῶν πατέρων μου, καὶ ἀρεῖσ με ἐξ Αἰγύπτου καὶ θάψεισ με ἐν τῷ τάφῳ αὐτῶν. ὁ δὲ εἶπεν. ἐγὼ ποιήσω κατὰ τὸ ρῆμά σου. εἶπε δέ. ὄμοσόν μοι. καὶ ὤμοσεν αὐτῷ. καὶ προσεκύνησεν Ἰσραὴλ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆσ ράβδου αὐτοῦ. ΕΓΕΝΕΤΟ δὲ μετὰ τὰ ρήματα ταῦτα καὶ ἀπηγγέλη τῷ Ἰωσήφ, ὅτι ὁ πατήρ σου ἐνοχλεῖται. καὶ ἀναλαβὼν τοὺσ δύο υἱοὺσ αὐτοῦ, τὸν Μανασσῆ καὶ τὸν Ἐφραί̈μ, ἦλθε πρὸσ Ἰακώβ.

ἀπηγγέλη δὲ τῷ Ἰακὼβ λέγοντεσ. ἰδοὺ ὁ υἱόσ σου Ἰωσὴφ ἔρχεται πρὸσ σέ. καὶ ἐνισχύσασ Ἰσραὴλ ἐκάθησεν ἐπὶ τὴν κλίνην. καὶ εἶπεν Ἰακὼβ τῷ Ἰωσήφ. ὁ Θεόσ μου ὤφθη μοι ἐν Λουζᾷ ἐν γῇ Χαναὰν καὶ εὐλόγησέ με καὶ εἶπέ μοι. ἰδοὺ ἐγὼ αὐξανῶ σε καὶ πληθυνῶ σε καὶ ποιήσω σε εἰσ συναγωγὰσ ἐθνῶν καὶ δώσω σοι τὴν γῆν ταύτην καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ εἰσ κατάσχεσιν αἰώνιον. νῦν οὖν οἱ δύο υἱοί σου οἱ γενόμενοί σοι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ πρὸ τοῦ με ἐλθεῖν πρὸσ σὲ εἰσ Αἴγυπτον, ἐμοί εἰσιν, Ἐφραί̈μ καὶ Μανασσῆ, ὡσ Ρουβὴν καὶ Συμεὼν ἔσονταί μοι. τὰ δέ ἔκγονα, ἃ ἐὰν γεννήσῃσ μετὰ ταῦτα, ἔσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματι τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν. κληθήσονται ἐπὶ τοῖσ ἐκείνων κλήροισ. ἐγὼ δὲ ἡνίκα ἠρχόμην ἐκ Μεσοποταμίασ τῆσ Συρίασ, ἀπέθανε Ραχὴλ ἡ μήτηρ σου ἐν γῇ Χαναάν, ἐγγίζοντόσ μου κατὰ τὸν ἱππόδρομον Χαβραθὰ τῆσ γῆσ τοῦ ἐλθεῖν Ἐφραθά, καὶ κατώρυξα αὐτὴν ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ ἱπποδρόμου αὑ̔́τη ἐστὶ Βηθλεέμ̓. ἰδὼν δὲ Ἰσραὴλ τοὺσ υἱοὺσ Ἰωσὴφ εἶπε. τίνεσ σοι οὗτοι̣ εἶπε δὲ Ἰωσὴφ τῷ πατρὶ αὐτοῦ. υἱοί μου εἰσιν, οὓσ ἔδωκέ μοι ὁ Θεὸσ ἐνταῦθα. καὶ εἶπεν Ἰακώβ. προσάγαγέ μοι αὐτούσ, ἵνα εὐλογήσω αὐτούσ. οἱ ὀφθαλμοὶ δὲ Ἰσραὴλ ἐβαρυώπησαν ἀπὸ τοῦ γήρωσ, καὶ οὐκ ἠδύνατο βλέπειν. καὶ ἤγγισεν αὐτοὺσ πρὸσ αὐτόν, καὶ ἐφίλησεν αὐτοὺσ καὶ περιέλαβεν αὐτούσ. καὶ εἶπεν Ἰσραὴλ πρὸσ Ἰωσήφ. ἰδοὺ τοῦ προσώπου σου οὐκ ἐστερήθην, καὶ ἰδοὺ ἔδειξέ μοι ὁ Θεὸσ καὶ τὸ σπέρμα σου. καὶ ἐξήγαγε αὐτοὺσ Ἰωσὴφ ἀπὸ τῶν γονάτων αὐτοῦ, καὶ προσεκύνησαν αὐτῷ ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τῆσ γῆσ. λαβὼν δὲ Ἰωσὴφ τοὺσ δύο υἱοὺσ αὐτοῦ, τόν τε Ἐφραί̈μ ἐν τῇ δεξιᾷ, ἐξ ἀριστερῶν δὲ Ἰσραήλ, τὸν δὲ Μανασσῆ ἐξ ἀριστερῶν, ἐκ δεξιῶν δὲ Ἰσραήλ, ἤγγισεν αὐτοὺσ αὐτῷ. ἐκτείνασ δὲ Ἰσραὴλ τὴν χεῖρα τὴν δεξιὰν ἐπέβαλεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Ἐφραί̈μ, οὗτοσ δὲ ἦν ὁ νεώτεροσ, καὶ τὴν ἀριστερὰν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Μανασσῆ, ἐναλλὰξ τὰσ χεῖρασ. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺσ καὶ εἶπεν. ὁ Θεόσ, ᾧ εὐηρέστησαν οἱ πατέρεσ μου ἐνώπιον αὐτοῦ, Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαάκ, ὁ Θεὸσ ὁ τρέφων με ἐκ νεότητοσ ἕωσ τῆσ ἡμέρασ ταύτησ, ὁ ἄγγελοσ ὁ ρυόμενόσ με ἐκ πάντων τῶν κακῶν εὐλογήσαι τὰ παιδία ταῦτα, καὶ ἐπικληθήσεται ἐν αὐτοῖσ τὸ ὄνομά μου καὶ τὸ ὄνομα τῶν πατέρων μου Ἁβραὰμ καὶ Ἰσαάκ, καὶ πληθυνθείησαν εἰσ πλῆθοσ πολὺ ἐπὶ τῆσ γῆσ. ἰδὼν δὲ Ἰωσὴφ ὅτι ἐπέβαλεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ τὴν χεῖρα τὴν δεξιὰν αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Ἐφραί̈μ, βαρὺ αὐτῷ κατεφάνη, καὶ ἀντελάβετο Ἰωσὴφ τῆσ χειρὸσ τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ ἀφελεῖν αὐτὴν ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ Ἐφραί̈μ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Μανασσῆ. εἶπε δὲ Ἰωσὴφ τῷ πατρὶ αὐτοῦ. οὐχ οὕτωσ, πάτερ, οὗτοσ γὰρ ὁ πρωτότοκοσ. ἐπίθεσ τὴν δεξιάν σου ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ. καὶ οὐκ ἠθέλησεν, ἀλλὰ εἶπεν. οἶδα, τέκνον, οἶδα. καὶ οὗτοσ ἔσται εἰσ λαόν, καὶ οὗτοσ ὑψωθήσεται. ἀλλὰ ὁ ἀδελφὸσ αὐτοῦ ὁ νεώτεροσ μείζων αὐτοῦ ἔσται, καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἔσται εἰσ πλῆθοσ ἐθνῶν. καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺσ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων. ἐν ὑμῖν εὐλογηθήσεται Ἰσραὴλ λέγοντεσ. ποιήσαι σε ὁ Θεὸσ ὡσ Ἐφραί̈μ καὶ ὡσ Μανασσῆ. καὶ ἔθηκε τὸν Ἐφραί̈μ ἔμπροσθεν τοῦ Μανασσῆ. εἶπε δὲ Ἰσραὴλ τῷ Ἰωσήφ. ἰδοὺ ἐγὼ ἀποθνήσκω, καὶ ἔσται ὁ Θεὸσ μεθ̓ ὑμῶν καὶ ἀποστρέψει ὑμᾶσ εἰσ τὴν γῆν τῶν πατέρων ὑμῶν. ἐγὼ δὲ δίδωμί σοι Σίκιμα ἐξαίρετον ὑπὲρ τοὺσ ἀδελφούσ σου, ἣν ἔλαβον ἐκ χειρὸσ Ἀμορραίων ἐν μαχαίρᾳ μου καὶ τόξῳ. ΕΚΑΛΕΣΕ δὲ Ἰακὼβ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. συνάχθητε, ἵνα ἀναγγείλω ὑμῖν, τί ἀπαντήσει ὑμῖν ἐπ̓ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν.

ἀθροίσθητε καὶ ἀκούσατέ μου, υἱοὶ Ἰακώβ, ἀκούσατε Ἰσραὴλ τοῦ πατρὸσ ὑμῶν. Ρουβήν, πρωτότοκόσ μου, σὺ ἰσχύσ μου καὶ ἀρχὴ τέκνων μου, σκληρὸσ φέρεσθαι καὶ σκληρὸσ αὐθάδησ. ἐξύβρισασ ὡσ ὕδωρ, μὴ ἐκζέσῃσ. ἀνέβησ γὰρ ἐπὶ τὴν κοίτην τοῦ πατρόσ σου. τότε ἐμίανασ τὴν στρωμνήν, οὗ ἀνέβησ. Συμεὼν καὶ Λευί̈ ἀδελφοί. συνετέλεσαν ἀδικίαν ἐξ αἱρέσεωσ αὐτῶν. εἰσ βουλὴν αὐτῶν μὴ ἔλθοι ἡ ψυχή μου, καὶ ἐπὶ τῇ συστάσει αὐτῶν μὴ ἐρείσαι τὰ ἥπατά μου, ὅτι ἐν τῷ θυμῷ αὐτῶν ἀπέκτειναν ἀνθρώπουσ καὶ ἐν τῇ ἐπιθυμίᾳ αὐτῶν ἐνευροκόπησαν ταῦρον. ἐπικατάρατοσ ὁ θυμὸσ αὐτῶν, ὅτι αὐθάδησ, καὶ ἡ μῆνισ αὐτῶν, ὅτι ἐσκληρύνθη. διαμεριῶ αὐτοὺσ ἐν Ἰακὼβ καὶ διασπερῶ αὐτοὺσ ἐν Ἰσραήλ. Ἰούδα, σὲ αἰνέσαισαν οἱ ἀδελφοί σου. αἱ χεῖρέσ σου ἐπὶ νώτου τῶν ἐχθρῶν σου. προσκυνήσουσί σοι οἱ υἱοὶ τοῦ πατρόσ σου. σκύμνοσ λέοντοσ Ἰούδα. ἐκ βλαστοῦ, υἱέ μου, ἀνέβησ. ἀναπεσὼν ἐκοιμήθησ ὡσ λέων καὶ ὡσ σκύμνοσ. τίσ ἐγερεῖ αὐτόν̣ οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα καὶ ἡγούμενοσ ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ, ἕωσ ἐὰν ἔλθῃ τὰ ἀποκείμενα αὐτῷ, καὶ αὐτὸσ προσδοκία ἐθνῶν. δεσμεύων πρὸσ ἄμπελον τὸν πῶλον αὐτοῦ καὶ τῇ ἕλικι τὸν πῶλον τῆσ ὄνου αὐτοῦ. πλυνεῖ ἐν οἴνῳ τὴν στολὴν αὐτοῦ καὶ ἐν αἵματι σταφυλῆσ τὴν περιβολὴν αὐτοῦ. χαροποιοὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀπὸ οἴνου, καὶ λευκοὶ οἱ ὀδόντεσ αὐτοῦ ἢ γάλα. Ζαβουλὼν παράλιοσ κατοικήσει, καὶ αὐτὸσ παῤ ὅρμον πλοίων, καὶ παρατενεῖ ἕωσ Σιδῶνοσ. Ἰσσάχαρ τὸ καλὸν ἐπεθύμησεν ἀναπαυόμενοσ ἀνὰ μέσον τῶν κλήρων. καὶ ἰδὼν τὴν ἀνάπαυσιν ὅτι καλή, καὶ τὴν γῆν ὅτι πίων, ὑπέθηκε τὸν ὦμον αὐτοῦ εἰσ τὸ πονεῖν καὶ ἐγενήθη ἀνὴρ γεωργόσ. Δὰν κρινεῖ τὸ λαὸν αὐτοῦ, ὡσεὶ καὶ μία φυλὴ ἐν Ἰσραήλ. καὶ γενηθήτω Δὰν ὄφισ ἐφ̓ ὁδοῦ, ἐγκαθήμενοσ ἐπὶ τρίβου, δάκνων πτέρναν ἵππου, καὶ πεσεῖται ὁ ἱππεὺσ εἰσ τὰ ὀπίσω, τὴν σωτηρίαν περιμένων Κυρίου. Γάδ, πειρατήριον πειρατεύσει αὐτόν, αὐτὸσ δὲ πειρατεύσει αὐτὸν κατὰ πόδασ. Ἀσήρ, πίων αὐτοῦ ὁ ἄρτοσ, καὶ αὐτὸσ δώσει τρυφὴν ἄρχουσι. Νεφθαλεὶμ στέλεχοσ ἀνειμένον, ἐπιδιδοὺσ ἐν τῷ γεννήματι κάλλοσ. υἱὸσ ηὐξημένοσ Ἰωσήφ, υἱὸσ ηὐξημένοσ μου ζηλωτόσ, υἱόσ μου νεώτατοσ. πρόσ με ἀνάστρεψον. εἰσ ὃν διαβουλευόμενοι ἐλοιδόρουν, καὶ ἐνεῖχον αὐτῷ κύριοι τοξευμάτων. καὶ συνετρίβη μετὰ κράτουσ τὰ τόξα αὐτῶν, καὶ ἐξελύθη τὰ νεῦρα βραχιόνων χειρὸσ αὐτῶν διά χεῖρα δυνάστου Ἰακώβ, ἐκεῖθεν ὁ κατισχύσασ Ἰσραήλ. παρὰ Θεοῦ τοῦ πατρόσ σου, καὶ ἐβοήθησέ σοι ὁ Θεὸσ ὁ ἐμὸσ καὶ εὐλόγησέ σε εὐλογίαν οὐρανοῦ ἄνωθεν καὶ εὐλογίαν γῆσ ἐχούσησ πάντα. εἵνεκεν εὐλογίασ μαστῶν καὶ μήτρασ, εὐλογίασ πατρόσ σου καὶ μητρόσ σου. ὑπερίσχυσεν ὑπὲρ εὐλογίασ ὀρέων μονίμων καὶ ἐπ̓ εὐλογίαισ θινῶν ἀενάων. ἔσονται ἐπὶ κεφαλὴν Ἰωσὴφ καὶ ἐπὶ κορυφῆσ ὧν ἡγήσατο ἀδελφῶν. Βενιαμὶν λύκοσ ἅρπαξ. τὸ πρωϊνὸν ἔδεται ἔτι καὶ εἰσ τὸ ἑσπέρασ δίδωσι τροφήν. Πάντεσ οὗτοι υἱοὶ Ἰακὼβ δώδεκα, καὶ ταῦτα ἐλάλησεν αὐτοῖσ ὁ πατὴρ αὐτῶν καὶ εὐλόγησεν αὐτούσ, ἕκαστον κατὰ τὴν εὐλογίαν αὐτοῦ εὐλόγησεν αὐτούσ. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. ἐγὼ προστίθεμαι πρὸσ τὸν ἐμὸν λαόν. θάψατέ με μετὰ τῶν πατέρων μου ἐν τῷ σπηλαίῳ, ὅ ἐστιν ἐν τῷ ἀγρῷ Ἐφρὼν τοῦ Χετταίου, ἐν τῷ σπηλαίῳ τῷ διπλῷ, τῷ ἀπέναντι Μαμβρῆ, ἐν γῇ Χαναάν, ὃ ἐκτήσατο Ἁβραὰμ τὸ σπήλαιον παρὰ Ἐφρὼν τοῦ Χετταίου ἐν κτήσει μνημείου. ἐκεῖ ἔθαψαν Ἁβραὰμ καὶ Σάρραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, ἐκεῖ ἔθαψαν Ἰσαὰκ καὶ Ρεβέκκαν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, ἐκεῖ ἔθαψα Λείαν ἐν κτήσει τοῦ ἀγροῦ καὶ τοῦ σπηλαίου τοῦ ὄντοσ ἐν αὐτῷ παρὰ τῶν υἱῶν Χέτ. καὶ κατέπαυσεν Ἰακὼβ ἐπιτάσσων τοῖσ υἱοῖσ αὐτοῦ καὶ ἐξάρασ τοὺσ πόδασ αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κλίνην ἐξέλιπε καὶ προσετέθη πρὸσ τὸν λαὸν αὐτοῦ. ΚΑΙ ἐπιπεσὼν Ἰωσὴφ ἐπὶ πρόσωπον τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ, ἔκλαυσεν αὐτὸν καὶ ἐφίλησεν αὐτόν.

καὶ προσέταξεν Ἰωσὴφ τοῖσ παισὶν αὐτοῦ τοῖσ ἐνταφιασταῖσ ἐνταφιάσαι τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ ἐνεταφίασαν οἱ ἐνταφιασταὶ τὸν Ἰσραήλ. καὶ ἐπλήρωσαν αὐτοῦ τεσσαράκοντα ἡμέρασ. οὕτω γὰρ καταριθμοῦνται αἱ ἡμέραι τῆσ ταφῆσ. καὶ ἐπένθησεν αὐτὸν Αἴγυπτοσ ἑβδομήκοντα ἡμέρασ. Ἐπεὶ δὲ παρῆλθον αἱ ἡμέραι τοῦ πένθουσ, ἐλάλησεν Ἰωσὴφ πρὸσ τοὺσ δυνάστασ Φαραὼ λέγων. εἰ εὗρον χάριν ἐναντίον ὑμῶν λαλήσατε περὶ ἐμοῦ εἰσ τὰ ὦτα Φαραὼ λέγοντεσ. ὁ πατήρ μου ὥρκισέ με λέγων. ἐν τῷ μνημείῳ ᾧ ὤρυξα ἐμαυτῷ ἐν γῇ Χαναάν, ἐκεῖ με θάψεισ. νῦν οὖν ἀναβὰσ θάψω τὸν πατέρα μου καὶ ἐπανελεύσομαι. καὶ εἶπε Φαραὼ τῷ Ἰωσήφ. ἀνάβηθι, θάψον τὸν πατέρα σου, καθάπερ ὥρκισέ σε. καὶ ἀνέβη Ἰωσὴφ θάψαι τὸν πατέρα αὐτοῦ, καὶ συνανέβησαν μετ̓ αὐτοῦ πάντεσ οἱ παῖδεσ Φαραὼ καὶ οἱ πρεσβύτεροι τοῦ οἴκου αὐτοῦ καὶ πάντεσ οἱ πρεσβύτεροι τῆσ γῆσ Αἰγύπτου. καὶ πᾶσα ἡ πανοικία Ἰωσὴφ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ οἰκία ἡ πατρικὴ αὐτοῦ, καὶ τὴν συγγένειαν αὐτοῦ καὶ τὰ πρόβατα καὶ τοὺσ βόασ ὑπελίποντο ἐν γῇ Γεσέμ. καὶ συνανέβησαν μετ̓ αὐτοῦ καὶ ἅρματα καὶ ἱππεῖσ, καὶ ἐγένετο ἡ παρεμβολὴ μεγάλη σφόδρα. καὶ παρεγένοντο εἰσ ἅλωνα Ἀτάδ, ὅ ἐστι πέραν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ἐκόψαντο αὐτὸν κοπετὸν μέγαν καὶ ἰσχυρὸν σφόδρα. καὶ ἐποίησε τὸ πένθοσ τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἑπτὰ ἡμέρασ. καὶ εἶδον οἱ κάτοικοι τῆσ γῆσ Χαναὰν τὸ πένθοσ ἐπὶ ἅλωνι Ἀτὰδ καὶ εἶπαν. πένθοσ μέγα τοῦτό ἐστι τοῖσ Αἰγυπτίοισ. διὰ τοῦτο ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Πένθοσ Αἰγύπτου, ὅ ἐστι πέραν τοῦ Ἰορδάνου. καὶ ἐποίησαν αὐτῷ οὕτωσ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ ἀνέλαβον αὐτὸν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ εἰσ γῆν Χαναὰν καὶ ἔθαψαν αὐτὸν εἰσ τὸ σπήλαιον τὸ διπλοῦν, ὃ ἐκτήσατο Ἁβραὰμ τὸ σπήλαιον ἐν κτήσει μνημείου παρὰ Ἐφρὼν τοῦ Χετταίου, κατέναντι Μαμβρῆ. καὶ ὑπέστρεψεν Ἰωσὴφ εἰσ Αἴγυπτον, αὐτὸσ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ οἱ συναναβάντεσ θάψαι τὸν πατέρα αὐτοῦ. Ἰδόντεσ δὲ οἱ ἀδελφοὶ Ἰωσὴφ ὅτι τέθνηκεν ὁ πατὴρ αὐτῶν, εἶπαν. μή ποτε μνησικακήσῃ ἡμῖν Ἰωσὴφ καὶ ἀνταπόδομα ἀνταποδῷ ἡμῖν πάντα τὰ κακά, ἃ ἐνεδειξάμεθα εἰσ αὐτόν. καὶ παραγενόμενοι πρὸσ Ἰωσὴφ εἶπαν. ὁ πατήρ σου ὥρκισε πρὸ τοῦ τελευτῆσαι αὐτὸν λέγων. οὕτωσ εἴπατε Ἰωσήφ. ἄφεσ αὐτοῖσ τὴν ἀδικίαν καί τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν, ὅτι πονηρά σοι ἐνεδείξαντο. καὶ νῦν δέξαι τὴν ἀδικίαν τῶν θεραπόντων τοῦ Θεοῦ τοῦ πατρόσ σου. καὶ ἔκλαυσεν Ἰωσὴφ λαλούντων αὐτῶν πρὸσ αὐτόν. καὶ ἐλθόντεσ πρὸσ αὐτὸν εἶπαν. οἵδε ἡμεῖσ σοὶ ἱκέται. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ Ἰωσήφ. μὴ φοβεῖσθε, τοῦ γὰρ Θεοῦ εἰμι ἐγώ. ὑμεῖσ ἐβουλεύσασθε κατ̓ ἐμοῦ εἰσ πονηρά, ὁ δὲ Θεὸσ ἐβουλεύσατο περὶ ἐμοῦ εἰσ ἀγαθά, ὅπωσ ἂν γενηθῇ ὡσ σήμερον καὶ τραφῇ λαὸσ πολύσ. καὶ εἶπεν αὐτοῖσ. μὴ φοβεῖσθε. ἐγὼ διαθρέψω ὑμᾶσ καὶ τὰσ οἰκίασ ὑμῶν. καὶ παρεκάλεσεν αὐτοὺσ καὶ ἐλάλησεν αὐτῶν εἰσ τὴν καρδίαν. Καὶ κατῴκησεν Ἰωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ, αὐτὸσ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ πᾶσα ἡ πανοικία τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ. καὶ ἔζησεν Ἰωσὴφ ἔτη ἑκατὸν δέκα. καὶ εἶδεν Ἰωσὴφ Ἐφραί̈μ παιδία ἕωσ τρίτησ γενεᾶσ, καὶ οἱ υἱοὶ Μαχεὶρ τοῦ υἱοῦ Μανασσῆ ἐτέχθησαν ἐπὶ μηρῶν Ἰωσήφ. καὶ εἶπεν Ἰωσήφ τοῖσ ἀδελφοῖσ αὐτοῦ λέγων. ἐγὼ ἀποθνήσκω. ἐπισκοπῇ δὲ ἐπισκέψεται ὁ Θεὸσ ὑμᾶσ καὶ ἀνάξει ὑμᾶσ ἐκ τῆσ γῆσ ταύτησ εἰσ τὴν γῆν, ἣν ὤμοσεν ὁ Θεὸσ τοῖσ πατράσιν ἡμῶν, Ἁβραάμ, Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ. καὶ ὥρκισεν Ἰωσὴφ τοὺσ υἱοὺσ Ἰσραὴλ λέγων. ἐν τῇ ἐπισκοπῇ, ᾗ ἐπισκέψηται ὁ Θεὸσ ὑμᾶσ, καὶ συνανοίσετε τὰ ὀστᾶ μου ἐντεῦθεν μεθ̓ ὑμῶν. καὶ ἐτελεύτησεν Ἰωσὴφ ἐτῶν ἑκατὸν δέκα. καὶ ἔθαψαν αὐτὸν καὶ ἔθηκαν ἐν τῇ σορῷ ἐν Αἰγύπτῳ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Septuagint, Liber Genesis

(70인역 성경, 창세기)

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION