Sense

1. I use customarily, practise
2. (legislation) I enact
3. (with dative) I make use of, use
4. (with infinitive) I am accustomed to doing

Examples

• τόλμα μὲν γὰρ ἀλόγιστοσ ἀνδρεία φιλέταιροσ ἐνομίσθη· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 177)
• πλείονα γὰρ ἔχουσιν οὗτοι οὗπερ ἕνεκα τὰ τοιαῦτα ἐνομίσθη. (Aristotle, Economics, Book 1 32:1)
• ἐνομίσθη δὲ τοῦτο ἄλλοισ ἐπ’ ἄλλαισ αἰτίαισ· (Lucian, Pseudologista, (no name) 10:1)
• τόλμα μὲν γὰρ ἀλόγιστοσ ἀνδρία φιλέταιροσ ἐνομίσθη, μέλλησισ δὲ προμηθὴσ δειλία εὐπρεπήσ· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 29 2:8)
• καὶ τόλμα μὲν γὰρ ἀλόγιστοσ ἀνδρεία φιλέταιροσ ἐνομίσθη. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 23:2)

Similar forms

• νομίζειν (437)
• νομίζων (387)
• νομίζω (359)
• νομίζουσι (247)
• νόμιμον (220)
• νόμιμα (201)
• νομίσας (165)
• νομίμων (149)
• νόμισμα (147)
• νομίζεις (115)
• νομίζεται (107)
• νομίζει (92)
• νομίζομεν (82)
• νομινε (76)
• νομίζετε (63)
• νόμιζε (60)
• νομίσαι (56)
• νομιστέον (49)
• νομίμως (47)
• νομίμοις (43)
• νομίμου (30)
• νομίζοι (28)
• νομινις (25)
• νόμιμόν (22)
• νομίζοιτο (22)
• νομίζοντα (21)
• νομινα (21)
• νομίμους (20)
• νομίσματι (19)
• νομίσητε (18)
• νόμιμά (18)
• νόμιμος (15)
• νομίσῃ (13)
• νομισθεὶς (13)
• νομίζετ (13)
• νομίζουσα (11)
• νομινιβυς (11)
• νομίσειεν (11)
• νομίσαντα (10)
• νομίσῃς (10)
• νόμιον (10)
• νομισθείη (9)
• νομιοῦμεν (9)
• νόμισον (9)
• νομίζοιεν (9)
• νόμιμοι (8)
• νομίσματα (8)
• νομικὸν (8)
• νομίζῃ (8)
• νομίζωσιν (7)
• νομινι (7)
• νομίσειε (7)
• νομίζωμεν (7)
• νομίσατε (6)
• νομιεῖ (6)
• νομιοῦσιν (6)
• νομίζοιτ (6)
• νομίσασα (6)
• νόμιζ (5)
• νομικὴ (5)
• νομίμῳ (5)
• νόμισμ (5)
• νομίζωσι (5)
• νόμισμά (5)
• νομικῶς (4)
• νομίζοιμι (4)
• νομισάτω (4)
• νομίζουσί (4)
• νομιεῖν (4)
• νομιζέτω (4)
• νομίσαθ (4)
• νομιοῦσι (3)
• νομίζοις (3)
• νομικοῦ (3)
• νομίσειαν (3)
• νομίζητε (3)
• νομίζοιτε (3)
• νομιεῖς (3)
• νομίσαιμι (3)
• νομίσμασι (3)
• νομίσωσι (3)
• νομιεῖτε (3)
• νομινυμ (3)
• νομικοῖς (3)
• νόμιμ (3)
• νομίσωσιν (3)
• νομικοὶ (3)
• νομιναϝιτ (3)
• νομισθείς (3)
• νομίζοντι (3)
• νομικόν (3)
• νομιστέα (2)
• Νομίτορος (2)
• νομίαν (2)
• νομίμῃ (2)
• Νομίοιο (2)
• Νομιτωρία (2)
• Νομίτορα (2)
• νομικῶν (2)
• Νομίονος (2)
• νομισθὲν (2)
• νομιῶ (2)
• νομικός (2)
• νομιοῦσί (2)
• νομίσαιτε (2)
• νομιζέσθω (2)
• νομίσωμεν (2)
• Νομιτώριε (2)
• νομίζετέ (2)
• Νόμια (2)
• Νομίκιος (2)
• νόμιμός (1)
• νομινατα (1)
• νομίσαν (1)
• νομίζησθε (1)
• νομίζον (1)
• νομίζουσι] (1)
• νομική (1)
• νομικοῖν (1)
• νομινἐ (1)
• νόμιος (1)
• νομίσαις (1)
• νομίσασ1 (1)
• νομισθῇ (1)
• νομίσωσί (1)
• νομίῳ (1)
• νομίζεθ (1)
• νόμιζετὸν (1)
• νομιζομεν (1)
• [νομίζων] (1)
• Νομικὰ (1)
• Νομικίῳ (1)
• νομὶμου (1)
• νομινατυμ (1)
• νομίσαντε (1)
• νομίσω (1)
• νομίζ[ετε (1)
• νομί‐ (1)
• νομικῆς (1)
• νόμισαν (1)
• νομίσασαν (1)
• νομίσητ (1)
• νομισθήσῃ (1)
• νομίζοιο (1)
• νομιζόμεν (1)
• νομιζουσι (1)
• νομίξουσι (1)
• νομικοί (1)
• νομίμης (1)
• νομίζετον (1)
• νομίζους (1)
• Νομία (1)
• Νομικίου (1)
• νόμιμὰ (1)
• νομινατιμ (1)
• νομισθεῖς (1)
• Νομιτωρίᾳ (1)
• νόμιζέ (1)
• νομίζηται (1)
• νομίζοντ (1)
• νομικὴν (1)
• νόμιμοί (1)
• Νομίου (1)
• νομισθῇς (1)
• νομίων (1)
• νομίζοιντ (1)
• νομίζομέν (1)
• Νομίας (1)
• νομικὰς (1)
• νομικοὺς (1)
• νομίμην (1)
• νόμιμὸν (1)
• νομιεῖται (1)
• νομίμοισι (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary