Ancient Greek-English Dictionary Language

ἱκετεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἱκετεύω

Structure: ἱκετεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: i(ke/ths

Sense

  1. to approach as a suppliant
  2. to supplicate, beseech, to beg of
  3. to ask, as a suppliant

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱκετεύω ἱκετεύεις ἱκετεύει
Dual ἱκετεύετον ἱκετεύετον
Plural ἱκετεύομεν ἱκετεύετε ἱκετεύουσιν*
SubjunctiveSingular ἱκετεύω ἱκετεύῃς ἱκετεύῃ
Dual ἱκετεύητον ἱκετεύητον
Plural ἱκετεύωμεν ἱκετεύητε ἱκετεύωσιν*
OptativeSingular ἱκετεύοιμι ἱκετεύοις ἱκετεύοι
Dual ἱκετεύοιτον ἱκετευοίτην
Plural ἱκετεύοιμεν ἱκετεύοιτε ἱκετεύοιεν
ImperativeSingular ἱκέτευε ἱκετευέτω
Dual ἱκετεύετον ἱκετευέτων
Plural ἱκετεύετε ἱκετευόντων, ἱκετευέτωσαν
Infinitive ἱκετεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱκετευων ἱκετευοντος ἱκετευουσα ἱκετευουσης ἱκετευον ἱκετευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱκετεύομαι ἱκετεύει, ἱκετεύῃ ἱκετεύεται
Dual ἱκετεύεσθον ἱκετεύεσθον
Plural ἱκετευόμεθα ἱκετεύεσθε ἱκετεύονται
SubjunctiveSingular ἱκετεύωμαι ἱκετεύῃ ἱκετεύηται
Dual ἱκετεύησθον ἱκετεύησθον
Plural ἱκετευώμεθα ἱκετεύησθε ἱκετεύωνται
OptativeSingular ἱκετευοίμην ἱκετεύοιο ἱκετεύοιτο
Dual ἱκετεύοισθον ἱκετευοίσθην
Plural ἱκετευοίμεθα ἱκετεύοισθε ἱκετεύοιντο
ImperativeSingular ἱκετεύου ἱκετευέσθω
Dual ἱκετεύεσθον ἱκετευέσθων
Plural ἱκετεύεσθε ἱκετευέσθων, ἱκετευέσθωσαν
Infinitive ἱκετεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱκετευομενος ἱκετευομενου ἱκετευομενη ἱκετευομενης ἱκετευομενον ἱκετευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δὲ σύ τινα τοιοῦτον ἔλεγεσ, εὖ οἶδα, ὁπόσα ἂν κομψὰ ἐγκατέμιξασ τῷ λόγῳ, οἱᾶ ἱκέτευεν ὁ Δάνδαμισ καὶ ὡσ ἐτυφλοῦτο καὶ ἃ εἶπεν καὶ ὡσ ἐπανῆκεν καὶ ὡσ ὑπεδέξαντο αὐτὸν ἐπευφημοῦντεσ οἱ Σκύθαι καὶ ἄλλα ὁποῖα ὑμεῖσ μηχανᾶσθαι εἰώθατε πρὸσ τὴν ἀκρόασιν. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 41:3)
  • κἀμοὶ μὲν ἐδόκει ὡσ εἶχον αὐτοῦ παραβύσαντα ἐσ τὴν πλευρὰν τὸν ἀκινάκην ἀπελθεῖν τοῦ βίου πρὶν ἀγεννέσ τι ὑποστῆναι λιμῷ ἢ δίψει πιεσθέντα, ὁ δὲ Σισίννησ παρεμυθεῖτο καὶ ἱκέτευεν μηδὲν τοιοῦτο ποιεῖν αὐτὸσ γὰρ ἐπινοήσειν ὅθεν ἕξομεν ἱκανῶσ τὰσ τροφάσ. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 57:1)
  • οὐ γὰρ ἀπέδωκε τἀργύριον, ἀλλὰ τριάκοντα τάλαντα κερδάνασ ἀπὸ τῶν φίλων, ἃ μικρὸν ὕστερον ἔμελλον οἱ πολέμιοι λήψεσθαι, μετ’ αὐτῶν διέπλευσεν εἰσ Σαμοθρᾴκην καὶ διαφεύγων ἐπὶ τοὺσ Διοσκούρουσ ἱκέτευεν. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 23 6:1)
  • προσπεσὼν δ’ αὐτῷ ὁ Θεοδότησ, λαβόμενοσ τῆσ χειρὸσ ἐδάκρυσέν τε καὶ ἱκέτευεν μηδὲν τοιοῦτον ποιεῖν, ὑπολαβὼν δ’ ἐγὼ παραμυθούμενοσ, "θάρρει, Θεοδότα," ἔφην· (Plato, Epistles, Letter 7 166:4)
  • ἔτι λέγοντοσ αὐτοῦ καταβαλὼν ἐπὶ τοὺσ πόδασ Τείρεωσ αὑτὸν ἱκέτευεν εὐφημεῖν καὶ μήτε Ἀλέξανδρον ἀδικεῖν μήτε τὴν τεθνεῶσαν ἀδελφὴν καὶ γυναῖκα καταισχῦναι, μήτε αὑτοῦ τὴν μεγίστην ὧν ἔπταικεν ἀφαιρεῖσθαι παραμυθίαν, τὸ δοκεῖν ὑπ’ ἀνδρὸσ ἡττῆσθαι κρείττονοσ ἢ κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν, ἀλλὰ καὶ θαυμάζειν Ἀλέξανδρον ὡσ πλείονα ταῖσ Περσῶν γυναιξὶ σωφροσύνην ἢ Πέρσαισ ἀνδρείαν ἐπιδεδειγμένον. (Plutarch, Alexander, chapter 30 5:1)

Synonyms

  1. to approach as a suppliant

  2. to supplicate

  3. to ask

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION