Ancient Greek-English Dictionary Language

φιλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: φιλέω φιλήσω ἐφίλησα πεφίληκα πεφίλημαι ἐφιλήθην

Structure: φιλέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: fi/los

Sense

  1. I love, like, regard highly
  2. I treat kindly, welcome
  3. (post-Homeric) I show signs of affection, kiss
  4. (post-Homeric) I enjoy

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλῶ φιλεῖς φιλεῖ
Dual φιλεῖτον φιλεῖτον
Plural φιλοῦμεν φιλεῖτε φιλοῦσιν*
SubjunctiveSingular φιλῶ φιλῇς φιλῇ
Dual φιλῆτον φιλῆτον
Plural φιλῶμεν φιλῆτε φιλῶσιν*
OptativeSingular φιλοῖμι φιλοῖς φιλοῖ
Dual φιλοῖτον φιλοίτην
Plural φιλοῖμεν φιλοῖτε φιλοῖεν
ImperativeSingular φίλει φιλείτω
Dual φιλεῖτον φιλείτων
Plural φιλεῖτε φιλούντων, φιλείτωσαν
Infinitive φιλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλων φιλουντος φιλουσα φιλουσης φιλουν φιλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλοῦμαι φιλεῖ, φιλῇ φιλεῖται
Dual φιλεῖσθον φιλεῖσθον
Plural φιλούμεθα φιλεῖσθε φιλοῦνται
SubjunctiveSingular φιλῶμαι φιλῇ φιλῆται
Dual φιλῆσθον φιλῆσθον
Plural φιλώμεθα φιλῆσθε φιλῶνται
OptativeSingular φιλοίμην φιλοῖο φιλοῖτο
Dual φιλοῖσθον φιλοίσθην
Plural φιλοίμεθα φιλοῖσθε φιλοῖντο
ImperativeSingular φιλοῦ φιλείσθω
Dual φιλεῖσθον φιλείσθων
Plural φιλεῖσθε φιλείσθων, φιλείσθωσαν
Infinitive φιλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλουμενος φιλουμενου φιλουμενη φιλουμενης φιλουμενον φιλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλήσω φιλήσεις φιλήσει
Dual φιλήσετον φιλήσετον
Plural φιλήσομεν φιλήσετε φιλήσουσιν*
OptativeSingular φιλήσοιμι φιλήσοις φιλήσοι
Dual φιλήσοιτον φιλησοίτην
Plural φιλήσοιμεν φιλήσοιτε φιλήσοιεν
Infinitive φιλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλησων φιλησοντος φιλησουσα φιλησουσης φιλησον φιλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιλήσομαι φιλήσει, φιλήσῃ φιλήσεται
Dual φιλήσεσθον φιλήσεσθον
Plural φιλησόμεθα φιλήσεσθε φιλήσονται
OptativeSingular φιλησοίμην φιλήσοιο φιλήσοιτο
Dual φιλήσοισθον φιλησοίσθην
Plural φιλησοίμεθα φιλήσοισθε φιλήσοιντο
Infinitive φιλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλησομενος φιλησομενου φιλησομενη φιλησομενης φιλησομενον φιλησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular φιληθήσομαι φιληθήσῃ φιληθήσεται
Dual φιληθήσεσθον φιληθήσεσθον
Plural φιληθησόμεθα φιληθήσεσθε φιληθήσονται
OptativeSingular φιληθησοίμην φιληθήσοιο φιληθήσοιτο
Dual φιληθήσοισθον φιληθησοίσθην
Plural φιληθησοίμεθα φιληθήσοισθε φιληθήσοιντο
Infinitive φιληθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιληθησομενος φιληθησομενου φιληθησομενη φιληθησομενης φιληθησομενον φιληθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφίλησα ἐφίλησας ἐφίλησεν*
Dual ἐφιλήσατον ἐφιλησάτην
Plural ἐφιλήσαμεν ἐφιλήσατε ἐφίλησαν
SubjunctiveSingular φιλήσω φιλήσῃς φιλήσῃ
Dual φιλήσητον φιλήσητον
Plural φιλήσωμεν φιλήσητε φιλήσωσιν*
OptativeSingular φιλήσαιμι φιλήσαις φιλήσαι
Dual φιλήσαιτον φιλησαίτην
Plural φιλήσαιμεν φιλήσαιτε φιλήσαιεν
ImperativeSingular φίλησον φιλησάτω
Dual φιλήσατον φιλησάτων
Plural φιλήσατε φιλησάντων
Infinitive φιλήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλησᾱς φιλησαντος φιλησᾱσα φιλησᾱσης φιλησαν φιλησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιλησάμην ἐφιλήσω ἐφιλήσατο
Dual ἐφιλήσασθον ἐφιλησάσθην
Plural ἐφιλησάμεθα ἐφιλήσασθε ἐφιλήσαντο
SubjunctiveSingular φιλήσωμαι φιλήσῃ φιλήσηται
Dual φιλήσησθον φιλήσησθον
Plural φιλησώμεθα φιλήσησθε φιλήσωνται
OptativeSingular φιλησαίμην φιλήσαιο φιλήσαιτο
Dual φιλήσαισθον φιλησαίσθην
Plural φιλησαίμεθα φιλήσαισθε φιλήσαιντο
ImperativeSingular φίλησαι φιλησάσθω
Dual φιλήσασθον φιλησάσθων
Plural φιλήσασθε φιλησάσθων
Infinitive φιλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιλησαμενος φιλησαμενου φιλησαμενη φιλησαμενης φιλησαμενον φιλησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐφιλήθην ἐφιλήθης ἐφιλήθη
Dual ἐφιλήθητον ἐφιληθήτην
Plural ἐφιλήθημεν ἐφιλήθητε ἐφιλήθησαν
SubjunctiveSingular φιλήθω φιλήθῃς φιλήθῃ
Dual φιλήθητον φιλήθητον
Plural φιλήθωμεν φιλήθητε φιλήθωσιν*
OptativeSingular φιληθείην φιληθείης φιληθείη
Dual φιληθείητον φιληθειήτην
Plural φιληθείημεν φιληθείητε φιληθείησαν
ImperativeSingular φιλήθητι φιληθήτω
Dual φιλήθητον φιληθήτων
Plural φιλήθητε φιληθέντων
Infinitive φιληθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
φιληθεις φιληθεντος φιληθεισα φιληθεισης φιληθεν φιληθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πεφίληκα πεφίληκας πεφίληκεν*
Dual πεφιλήκατον πεφιλήκατον
Plural πεφιλήκαμεν πεφιλήκατε πεφιλήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular πεφιλήκω πεφιλήκῃς πεφιλήκῃ
Dual πεφιλήκητον πεφιλήκητον
Plural πεφιλήκωμεν πεφιλήκητε πεφιλήκωσιν*
OptativeSingular πεφιλήκοιμι πεφιλήκοις πεφιλήκοι
Dual πεφιλήκοιτον πεφιληκοίτην
Plural πεφιλήκοιμεν πεφιλήκοιτε πεφιλήκοιεν
ImperativeSingular πεφίληκε πεφιληκέτω
Dual πεφιλήκετον πεφιληκέτων
Plural πεφιλήκετε πεφιληκόντων
Infinitive πεφιληκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεφιληκως πεφιληκοντος πεφιληκυῑα πεφιληκυῑᾱς πεφιληκον πεφιληκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πεφίλημαι πεφίλησαι πεφίληται
Dual πεφίλησθον πεφίλησθον
Plural πεφιλήμεθα πεφίλησθε πεφίληνται
ImperativeSingular πεφίλησο πεφιλήσθω
Dual πεφίλησθον πεφιλήσθων
Plural πεφίλησθε πεφιλήσθων
Infinitive πεφίλησθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πεφιλημενος πεφιλημενου πεφιλημενη πεφιλημενης πεφιλημενον πεφιλημενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ποίησόν μοι ἐδέσματα, ὡσ φιλῶ ἐγώ, καὶ ἔνεγκέ μοι, ἵνα φάγω, ὅπωσ εὐλογήσῃ σε ἡ ψυχή μου πρὶν ἀποθανεῖν με. (Septuagint, Liber Genesis 27:4)
  • καὶ πορευθεὶσ εἰσ τὰ πρόβατα λαβέ μοι ἐκεῖθεν δύο ἐρίφουσ ἁπαλοὺσ καὶ καλούσ, καὶ ποιήσω αὐτοὺσ ἐδέσματα τῷ πατρί σου, ὡσ φιλεῖ, (Septuagint, Liber Genesis 27:9)
  • ἰδόντεσ δὲ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, ὅτι αὐτὸν ὁ πατὴρ φιλεῖ ἐκ πάντων τῶν υἱῶν αὐτοῦ, ἐμίσησαν αὐτὸν καὶ οὐκ ἠδύναντο λαλεῖν αὐτῷ οὐδὲν εἰρηνικόν. (Septuagint, Liber Genesis 37:4)
  • καὶ νῦν ἐγὼ μόνοσ εἰμὶ τῷ πατρὶ καὶ φοβοῦμαι μὴ εἰσελθὼν ἀποθάνω καθὼσ καὶ οἱ πρότεροι, ὅτι δαιμόνιον φιλεῖ αὐτήν, ὃ οὐκ ἀδικεῖ οὐδένα πλὴν τῶν προσαγόντων αὐτῇ. καὶ νῦν ἐγὼ φοβοῦμαι μὴ ἀποθάνω καὶ κατάξω τὴν ζωὴν τοῦ πατρόσ μου καὶ τῆσ μητρόσ μου μετ̓ ὀδύνησ ἐπ̓ ἐμοὶ εἰσ τὸν τάφον αὐτῶν. καὶ υἱὸσ ἕτεροσ οὐχ ὑπάρχει αὐτοῖσ, ὃσ θάψει αὐτούσ. (Septuagint, Liber Thobis 6:15)
  • δ σὺ πάντα γινώσκεισ. σὺ οἶδασ, Κύριε, ὅτι οὐκ ἐν ὕβρει οὐδὲ ἐν ὑπερηφανίᾳ οὐδὲ ἐν φιλοδοξίᾳ ἐποίησα τοῦτο, τὸ μὴ προσκυνεῖν τὸν ὑπερήφανον Ἀμάν, ὅτι ηὐδόκουν φιλεῖν πέλματα ποδῶν αὐτοῦ πρὸσ σωτηρίαν Ἰσραήλ. (Septuagint, Liber Esther 4:20)
  • "ὦ Κομβάβε, ἐσθλὸν ἐόντα φιλέω τε μάλιστα φίλων ἐμῶν καὶ πάμπαν ἐπαινέω σοφίησ τε καὶ εὐνοίησ τῆσ ἐσ ἡμέασ, ἣν δὴ ἐπεδέξαο. (Lucian, De Syria dea, (no name) 19:4)
  • καὶ σὲ πολλὸν ἀνθρώπων ἐγὼ φιλέω μάλιστα, ναὶ μὰ τὴν κράμβην. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 9 3:2)
  • ου’ φιλέω ὃσ κρητῆρι παρὰ πλέῳ οἰνοποτάζων νείκεα καὶ πόλεμον δακρυόεντα λέγει, ἀλλ’ ὅστισ Μουσέων τε καὶ ἀγλαὰ δῶρ’ Ἀφροδίτησ συμμίσγων ἐρατῆσ μνῄσκεται εὐφροσύνησ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 82)
  • Οὐ φιλέω μέγαν στρατηγὸν οὐδὲ διαπεπλιγμένον οὐδὲ βοστρύχοισι γαῦρον οὐδ’ ὑπεξυρημένον, ἀλλά μοι σμικρόσ τισ εἰή καὶ περὶ κνήμασ ἰδεῖν ῥοικόσ, ἀσφαλ εώ σ βεβηκὼσ ποσσι, καρδίησ πλέωσ. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , 182)
  • ῥητορικῆσ φιλέω τρεῖσ ἀστέρασ, οὕνεκα μοῦνοι πάντων ῥητήρων εἰσὶν ἀρειότεροι· (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 3151)

Synonyms

  1. I treat kindly

  2. I enjoy

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION