Homer, Iliad, Book 22 24:

(호메로스, 일리아스, Book 22 24:)

τὸν δ’ ἄρ’ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πόδασ ὠκὺσ Ἀχιλλεύσ· Ἕκτορ μή μοι ἄλαστε συνημοσύνασ ἀγόρευε· ὡσ οὐκ ἔστι λέουσι καὶ ἀνδράσιν ὁρ́κια πιστά, οὐδὲ λύκοι τε καὶ ἄρνεσ ὁμόφρονα θυμὸν ἔχουσιν, ἀλλὰ κακὰ φρονέουσι διαμπερὲσ ἀλλήλοισιν, ὣσ οὐκ ἔστ’ ἐμὲ καὶ σὲ φιλήμεναι, οὐδέ τι νῶϊν ὁρ́κια ἔσσονται, πρίν γ’ ἢ ἕτερόν γε πεσόντα αἵματοσ ἆσαι Ἄρηα ταλαύρινον πολεμιστήν. παντοίησ ἀρετῆσ μιμνήσκεο· νῦν σε μάλα χρὴ αἰχμητήν τ’ ἔμεναι καὶ θαρσαλέον πολεμιστήν. οὔ τοι ἔτ’ ἔσθ’ ὑπάλυξισ, ἄφαρ δέ σε Παλλὰσ Ἀθήνη ἔγχει ἐμῷ δαμάᾳ· νῦν δ’ ἀθρόα πάντ’ ἀποτίσεισ κήδε’ ἐμῶν ἑτάρων οὓσ ἔκτανεσ ἔγχεϊ θύων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION