Sense

1. a wife, spouse

Examples

• Ἥρη μὲν παράκοιτισ ἀγαλλομένη Διὸσ εὐνῇ ἵστατο θαμβήσασα καὶ ἤθελε ληίζεσθαι· (Colluthus, Rape of Helen, book 129)
• δεῦρο, τέκοσ Πριάμοιο, Διὸσ παράκοιτιν ἐάσασ καὶ θαλάμων βασίλειαν ἀτιμήσασ Ἀφροδίτην ἠνορέησ ἐπίκουρον ἐπαινήσειασ Ἀθήνην. (Colluthus, Rape of Helen, book 170)
• ἀντὶ μὲν ἠνορέησ ἐρατὴν παράκοιτιν ὀπάσσω, ἀντὶ δὲ κοιρανίησ Ἑλένησ ἐπιβήσεο λέκτρων· (Colluthus, Rape of Helen, book 190)
• ὤπυιεσ γὰρ ἐκεῖνον, ὁ δ’ αὖθισ σὴν παράκοιτιν, ἀντίδοσιν ταύτην ὕβρεωσ ἄκρην ^ ἀποτίνων. (Lucian, Alexander, (no name) 50:3)
• ἣ δ’ ἄρα Φῖκ’ ὀλοὴν τέκε Καδμείοισιν ὄλεθρον Ὅρθῳ ὑποδμηθεῖσα Νεμειαῖόν τε λέοντα, τόν ῥ’ Ἥρη θρέψασα Διὸσ κυδρὴ παράκοιτισ γουνοῖσιν κατένασσε Νεμείησ, πῆμ’ ἀνθρώποισ. (Hesiod, Theogony, Book Th. 32:11)
• σὺν καί οἱ παράκοιτισ ἐπωλένιον φορέουσα Πηλεΐδην Ἀχιλῆα, φίλῳ δειδίσκετο πατρί. (Apollodorus, Argonautica, book 1 10:23)
• καλά με μένει παράκοιτισ· (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 2084)
• πότνα, καὶ ἀρητήρ, χἠ παράκοιτισ ἴδοι. (Unknown, Greek Anthology, book 5, chapter 286 2:1)

Similar forms

• παράκοιτις (16)
• παράκοιτιν (15)
• παρακοίτι (4)
• παρακοίτῃ (3)
• παρακοίτην (2)
• παρακοίτας (2)
• παράκοιτοι (2)
• παρακοίτης (2)
• παρακοιτοῦσα (1)
• παρακοίτοις (1)
• παρακοιτοῦσιν (1)
• παρακοιτεῖ (1)
• παράκοιτοί (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.