Sense

1. a spouse, wife

Examples

• κοὔπω τοιοῦτον οὔτ ἄκοιτις ἡ Διὸς προύθηκεν οὔθ ὁ στυγνὸς Εὐρυσθεὺς ἐμοί, οἱο῀ν τόδ ἡ δολῶπις Οἰνέως κόρη καθῆψεν ὤμοις τοῖς ἐμοῖς Ἐρινύων ὑφαντὸν ἀμφίβληστρον, ᾧ διόλλυμαι. (Sophocles, Trachiniae, episode3)
• ἀλλ ἔτι οἱ κατὰ δώματ ἀκήρατος ἠε῀ν ἄκοιτις ὠδίνων, Μέροπος Περκωσίου ἐκγεγαυῖα, Κλείτη ἐυπλόκαμος, τὴν μὲν νέον ἐξέτι πατρὸς θεσπεσίοις ἕδνοισιν ἀνήγαγεν ἀντιπέρηθεν. (Apollodorus, Argonautica, book 1 17:5)
• δὴ γάρ που κἀκεῖνα θεὰ τρέφεν αἰνὰ πέλωρα Ἥρη, Ζηνὸς ἄκοιτις, ἀέθλιον Ἡρακλῆι. (Apollodorus, Argonautica, book 1 17:17)
• μὴ τόγε παμβασίλεια Διὸς τελέσειεν ἄκοιτις, ᾗ ἐπικυδιάεις. (Apollodorus, Argonautica, book 4 7:20)
• ὦρσε γὰρ αὐτὴ Ἥρη Ζηνὸς ἄκοιτις, Ιἤσονα κυδαίνουσα. (Apollodorus, Argonautica, book 4 18:28)

Similar forms

• ἄκοιτιν (46)
• ἄκοιτις (13)
• ἀκοίτης (6)
• ἀκοίτην (5)
• ἀκοίτας (4)
• ἀκοίταν (4)
• ἀκοίτῃ (1)
• ἀκοίταις (1)
• ἀκοίτις (1)
• ἀκοίτονον (1)
• ἀκοῖται (1)
• ἄκοιτον? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.