Sense

1. a wife, spouse

Examples

• ὦ δυστάλαιναι, δυστάλας δ ἐγὼ γέρων, ἥκω διπλοῦν πένθημ ὁμαιμόνων ἔχων, τὸν μὲν θανόντα παῖδα Καδμείων δορὶ Ἐτέοκλον ἐς γῆν πατρίδα ναυσθλώσων νεκρόν, ζητῶν τ ἐμὴν παῖδ, ἣ δόμων ἐξώπιος βέβηκε πηδήσασα Καπανέως δάμαρ, θανεῖν ἐρῶσα σὺν πόσει. (Euripides, Suppliants, episode, antistrophe 1 1:2)
• οὐχ ἥδ ἄνασσα τῶν πολυχρύσων Φρυγῶν, οὐχ ἥδε Πριάμου τοῦ μέγ ὀλβίου δάμαρ· (Euripides, Hecuba, episode6)
• τί δ ἁ τοῦ χαλκεομήστορος Ἕκτορος δάμαρ, Ἀνδρομάχα τάλαινα, τίν ἔχει τύχαν· (Euripides, The Trojan Women, episode, lyric31)
• Φρυγῶν ἀρίστου πρίν ποθ Ἕκτορος δάμαρ, μή με στυγήσῃς: (Euripides, The Trojan Women, episode, antistrophe 3 4:1)
• δράκων γενήσῃ μεταβαλών, δάμαρ τε σὴ ἐκθηριωθεῖς ὄφεος ἀλλάξει τύπον, ἣν Ἄρεος ἔσχες Ἁρμονίαν θνητὸς γεγώς. (Euripides, episode 5:1)

Similar forms

• δάμαλιν (34)
• δάμαρ (30)
• δάμαρτα (29)
• Δαμασκῷ (21)
• δάμαλις (17)
• δάμαρτ (16)
• δάμαρτι (16)
• Δάματερ (8)
• δάμαρτά (7)
• δαμάλει (5)
• δαμάζει (5)
• δάμασεν (5)
• δάμασσε (5)
• δάμασον (4)
• δαμάσαι (4)
• δαμάλας (4)
• Δάματρα (4)
• Δάμασος (4)
• δάμαρθ (4)
• δαμάσας (4)
• δαμάσῃ (4)
• δαμάσει (3)
• δάμασε (3)
• δαμάσσῃ (3)
• Δάμας (3)
• δαμάλης (2)
• δαμάλαι (2)
• Δαμάστῃ (2)
• δαμᾷ (2)
• δαμάλαν (2)
• δαμασθῇ (2)
• Δαμάτηρ (2)
• Δαμαίῳ (1)
• δάμαλι (1)
• δαμάσσω (1)
• δαμάζων (1)
• Δάμαρις (1)
• Δαμασία (1)
• δάμασς (1)
• δαμαλᾶν (1)
• δάμαρτα] (1)
• Δαμάσου (1)
• δαμάᾳ (1)
• Δαμασκῶ (1)
• δαμάζῃς (1)
• Δαμασίᾳ (1)
• δαμάσθη (1)
• Δαμασέκ (1)
• δαμάλην (1)
• δαμάζετ (1)
• Δαμὰν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.