ἐπέοικε?
Adverb;
자동번역
Transliteration: epeoike
Principal Part:
ἐπέοικε
Etym.: perf. with no pres. in use.
Sense
- to be like, to suit
- it is fit, proper, 'tis a seemly thing, seemly, fit
- σοὶ δ ἂν ἐγὼ τίσαιμι χάριν μετόπισθεν ἀρωγῆς, ἣ θέμις, ὡς ἐπέοικε διάνδιχα ναιετάοντας, οὔνομα καὶ καλὸν τεύχων κλέος: (Apollodorus, Argonautica, book 3 16:25)
- τῶ μ ἐπέοικε δίκην, ἥτις μετὰ πᾶσιν ἀρίστη ἔσσεται ἀνθρώποισι, δικαζέμεν: (Apollodorus, Argonautica, book 4 17:34)
- ἐγώ γε μέν, ὡς ἐπέοικε τοῖς Λακεδαιμονίων παισί, βίᾳ κρατέω. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 14)
- εἰς Ἀδριανοὺς ἐν Φρυγίᾳ μηδὲ καταχθονίοις μετὰ δαίμοσιν ἄμμορος εἰής ἡμετέρων δώρων, ὧν σ1 ἐπέοικε τυχεῖν, ἀμμία, οὕνεκα Νικόμαχος θυγάτηρ τε Διώνη τύμβον καὶ στήλην σὴν ἐθέμεσθα χάριν. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 3331)
- σὸν δ οὔ πώ τις ἔχει καλὸν γέρας, ἀλλὰ ἕκηλος Τηλέμαχος τεμένεα νέμεται καὶ δαῖτας ἐίσας δαίνυται, ἃς ἐπέοικε δικασπόλον ἄνδρ ἀλεγύνειν: (Homer, Odyssey, Book 11 22:4)