Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 56:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 56:)

ἡ δ’ εὔνοια φιλικῷ μὲν ἐοίκεν, οὐ μὴν ἔστι γε φιλία· γίνεται γὰρ εὔνοια καὶ πρὸσ ἀγνῶτασ καὶ λανθάνουσα, φιλία δ’ οὔ. καὶ πρότερον δὲ ταῦτ’ εἴρηται. ἀλλ’ οὐδὲ φίλησίσ ἐστιν. οὐ γὰρ ἔχει διάτασιν οὐδ’ ὄρεξιν, τῇ φιλήσει δὲ ταῦτ’ ἀκολουθεῖ·