εἴρηται δ’ ὑπὲρ αὐτῶν ἔμπροσθεν. τάχα δ’ ἂν γένοιτο περὶ αὐτῶν φανερὸν γνωρισθέντοσ τοῦ φιλητοῦ. δοκεῖ γὰρ οὐ πᾶν φιλεῖσθαι ἀλλὰ τὸ φιλητόν, τοῦτο δ’ εἶναι ἀγαθὸν ἢ ἡδὺ ἢ χρήσιμον· δόξειε δ’ ἂν χρήσιμον εἶναι δι’ οὗ γίνεται ἀγαθόν τι ἢ ἡδονή, ὥστε φιλητὰ ἂν εἰή τἀγαθόν τε καὶ τὸ ἡδὺ ὡσ τέλη.
