Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιπίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιπίπτω ἐπιπεσοῦμαι

Structure: ἐπι (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall upon or over
  2. to fall upon, attack, assail

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιπίπτω ἐπιπίπτεις ἐπιπίπτει
Dual ἐπιπίπτετον ἐπιπίπτετον
Plural ἐπιπίπτομεν ἐπιπίπτετε ἐπιπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιπίπτω ἐπιπίπτῃς ἐπιπίπτῃ
Dual ἐπιπίπτητον ἐπιπίπτητον
Plural ἐπιπίπτωμεν ἐπιπίπτητε ἐπιπίπτωσιν*
OptativeSingular ἐπιπίπτοιμι ἐπιπίπτοις ἐπιπίπτοι
Dual ἐπιπίπτοιτον ἐπιπιπτοίτην
Plural ἐπιπίπτοιμεν ἐπιπίπτοιτε ἐπιπίπτοιεν
ImperativeSingular ἐπιπίπτε ἐπιπιπτέτω
Dual ἐπιπίπτετον ἐπιπιπτέτων
Plural ἐπιπίπτετε ἐπιπιπτόντων, ἐπιπιπτέτωσαν
Infinitive ἐπιπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιπιπτων ἐπιπιπτοντος ἐπιπιπτουσα ἐπιπιπτουσης ἐπιπιπτον ἐπιπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιπίπτομαι ἐπιπίπτει, ἐπιπίπτῃ ἐπιπίπτεται
Dual ἐπιπίπτεσθον ἐπιπίπτεσθον
Plural ἐπιπιπτόμεθα ἐπιπίπτεσθε ἐπιπίπτονται
SubjunctiveSingular ἐπιπίπτωμαι ἐπιπίπτῃ ἐπιπίπτηται
Dual ἐπιπίπτησθον ἐπιπίπτησθον
Plural ἐπιπιπτώμεθα ἐπιπίπτησθε ἐπιπίπτωνται
OptativeSingular ἐπιπιπτοίμην ἐπιπίπτοιο ἐπιπίπτοιτο
Dual ἐπιπίπτοισθον ἐπιπιπτοίσθην
Plural ἐπιπιπτοίμεθα ἐπιπίπτοισθε ἐπιπίπτοιντο
ImperativeSingular ἐπιπίπτου ἐπιπιπτέσθω
Dual ἐπιπίπτεσθον ἐπιπιπτέσθων
Plural ἐπιπίπτεσθε ἐπιπιπτέσθων, ἐπιπιπτέσθωσαν
Infinitive ἐπιπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιπιπτομενος ἐπιπιπτομενου ἐπιπιπτομενη ἐπιπιπτομενης ἐπιπιπτομενον ἐπιπιπτομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἤρξατο ὁ φόβοσ Ἰούδα καὶ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ καὶ ἡ πτόησισ ἐπιπίπτειν ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ κύκλῳ αὐτῶν. (Septuagint, Liber Maccabees I 3:25)
  • "ἡγησάμενοι τὸ μηδ’ ὅλωσ αὐτοῖσ ἐπιπίπτειν τὰσ τοῦ ἡλίου αὐγάσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 11 1:3)
  • καὶ οὐκ ἀπεικόσ ἐστι, μηδετέρου τότε τῶν προσαγορευομένων αὐτοκρατόρων εὐδοκιμοῦντοσ, ἐπιπίπτειν τοιούτουσ διαλογισμοὺσ τοῖσ γνησίοισ καὶ διαπόνοισ καὶ σωφρονοῦσι τῶν στρατιωτῶν, ὡσ ἔχθιστον εἰή καὶ δεινόν, ἃ πάλαι διὰ Σύλλαν καὶ Μάριον, εἶτα Καίσαρα καὶ Πομπήϊον ᾠκτείροντο δρῶντεσ ἀλλήλουσ καὶ πάσχοντεσ οἱ πολῖται, ταῦτα νῦν ὑπομένειν ἢ Οὐϊτελλίῳ λαιμαργίασ καὶ οἰνοφλυγίασ ἢ τρυφῆσ καὶ ἀκολασίασ Ὄθωνι τὴν ἡγεμονίαν χορήγημα προθεμένουσ. (Plutarch, Otho, chapter 9 4:1)
  • νοσήματά τε τάδε ἐπιχώρια εἶναι‧ πρῶτον μὲν τὰσ γυναῖκασ νοσερὰσ καὶ Ῥοώδεασ εἶναι‧ ἔπειτα πολλὰσ ἀτόκουσ ὑπὸ νούσου καὶ οὐ φύσει ἐκτιτρώσκεσθαί τε πυκνά‧ τοῖσί τε παιδίοισιν ἐπιπίπτειν σπασμούσ τε καὶ ἄσθματα καὶ ἃ νομίζουσι τὸ παιδίον ποιεῖν καὶ ἱερὴν νοῦσον εἶναι‧ τοῖσι δὲ ἀνδράσι δυσεντερίασ καὶ διαρροίασ καὶ ἠπιάλουσ καὶ πυρετοὺσ πολυχρονίουσ χειμερινοὺσ καὶ ἐπινυκτίδασ πολλὰσ καὶ αἱμορροί̈δασ ἐν τῇ ἕδρῃ. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , iii.4)
  • ὁκόταν γὰρ τὸ πνῖγοσ ἐπιγένηται ἐξαίφνησ τῆσ τε γῆσ ὑγρῆσ ἐούσησ ὑπὸ τῶν ὄμβρων τῶν ἐαρινῶν καὶ ὑπὸ τοῦ νότου, ἀνάγκη διπλόον τὸ καῦμα εἶναι, ἀπό τε τῆσ γῆσ διαβρόχου ἐούσησ καὶ θερμῆσ καὶ ὑπὸ τοῦ ἡλίου καίοντοσ, τῶν τε κοιλιῶν μὴ συνεστηκυιῶν τοῖσ ἀνθρώποισ μήτε τοῦ ἐγκεφάλου ἀνεξηρασμένου‐‐οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε τοῦ ἦροσ τοιούτου ἐόντοσ μὴ οὐ πλαδᾶν τὸ σῶμα καὶ τὴν σάρκα‐‐‧ ὥστε τοὺσ πυρετοὺσ ἐπιπίπτειν ὀξυτάτουσ ἅπασιν, μάλιστα δὲ τοῖσι φλεγματίῃσι. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, , x.4)

Synonyms

  1. to fall upon or over

  2. to fall upon

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION