Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκκλίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐκκλίνω ἐκκλινῶ

Structure: ἐκ (Prefix) + κλίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to bend out of the regular line, to turn away, give ground, retire, to avoid, shun
  2. to turn aside towards

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκλίνω ἐκκλίνεις ἐκκλίνει
Dual ἐκκλίνετον ἐκκλίνετον
Plural ἐκκλίνομεν ἐκκλίνετε ἐκκλίνουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκκλίνω ἐκκλίνῃς ἐκκλίνῃ
Dual ἐκκλίνητον ἐκκλίνητον
Plural ἐκκλίνωμεν ἐκκλίνητε ἐκκλίνωσιν*
OptativeSingular ἐκκλίνοιμι ἐκκλίνοις ἐκκλίνοι
Dual ἐκκλίνοιτον ἐκκλινοίτην
Plural ἐκκλίνοιμεν ἐκκλίνοιτε ἐκκλίνοιεν
ImperativeSingular ἐκκλίνε ἐκκλινέτω
Dual ἐκκλίνετον ἐκκλινέτων
Plural ἐκκλίνετε ἐκκλινόντων, ἐκκλινέτωσαν
Infinitive ἐκκλίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκλινων ἐκκλινοντος ἐκκλινουσα ἐκκλινουσης ἐκκλινον ἐκκλινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκλίνομαι ἐκκλίνει, ἐκκλίνῃ ἐκκλίνεται
Dual ἐκκλίνεσθον ἐκκλίνεσθον
Plural ἐκκλινόμεθα ἐκκλίνεσθε ἐκκλίνονται
SubjunctiveSingular ἐκκλίνωμαι ἐκκλίνῃ ἐκκλίνηται
Dual ἐκκλίνησθον ἐκκλίνησθον
Plural ἐκκλινώμεθα ἐκκλίνησθε ἐκκλίνωνται
OptativeSingular ἐκκλινοίμην ἐκκλίνοιο ἐκκλίνοιτο
Dual ἐκκλίνοισθον ἐκκλινοίσθην
Plural ἐκκλινοίμεθα ἐκκλίνοισθε ἐκκλίνοιντο
ImperativeSingular ἐκκλίνου ἐκκλινέσθω
Dual ἐκκλίνεσθον ἐκκλινέσθων
Plural ἐκκλίνεσθε ἐκκλινέσθων, ἐκκλινέσθωσαν
Infinitive ἐκκλίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκλινομενος ἐκκλινομενου ἐκκλινομενη ἐκκλινομενης ἐκκλινομενον ἐκκλινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ οὐκ ἠθέλησεν Ἐδὼμ δοῦναι τῷ Ἰσραὴλ παρελθεῖν διὰ τῶν ὁρίων αὐτοῦ. καὶ ἐξέκλινεν Ἰσραὴλ ἀπ’ αὐτοῦ. (Septuagint, Liber Numeri 20:21)
  • καὶ ἰδοῦσα ἡ ὄνοσ τὸν ἄγγελον τοῦ Θεοῦ ἀνθεστηκότα ἐν τῇ ὁδῷ καὶ τὴν ρομφαίαν ἐσπασμένην ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἐξέκλινεν ἡ ὄνοσ ἐκ τῆσ ὁδοῦ καὶ ἐπορεύετο εἰσ τὸ πεδίον. καὶ ἐπάταξε τὴν ὄνον ἐν τῇ ράβδῳ αὐτοῦ τοῦ εὐθῦναι αὐτὴν ἐν τῇ ὁδῷ. (Septuagint, Liber Numeri 22:23)
  • καὶ ἰδοῦσά με ἡ ὄνοσ ἐξέκλινεν ἀπ’ ἐμοῦ τρίτον τοῦτο. καὶ εἰ μὴ ἐξέκλινεν, νῦν οὖν σὲ μὲν ἀπέκτεινα, ἐκείνην δ’ ἂν περιεποιησάμην. (Septuagint, Liber Numeri 22:33)
  • μή τίσ ἐστιν ἐν ὑμῖν ἀνὴρ ἢ γυνὴ ἢ πατριὰ ἢ φυλή, τίνοσ ἡ διάνοια ἐξέκλινεν ἀπὸ Κυρίου τοῦ Θεοῦ ὑμῶν πορεύεσθαι λατρεύειν τοῖσ θεοῖσ τῶν ἐθνῶν ἐκείνων̣ μὴ τίσ ἐστιν ἐν ὑμῖν ρίζα ἄνω φύουσα ἐν χολῇ καὶ πικρίᾳ̣ (Septuagint, Liber Deuteronomii 29:17)

Synonyms

  1. to turn aside towards

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION