παράκρημνος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
παράκρημνος
παράκρημνον
Structure:
παρακρημν
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- on the edge of a precipice
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Βροῦτοσ δὲ διαβάσ τι ῥεῖθρον ὑλῶδεσ καὶ παράκρημνον ἤδη σκότουσ ὄντοσ οὐ πολὺ προῆλθεν, ἀλλ’ ἐν τόπῳ κοίλῳ καὶ πέτραν ἔχοντι μεγάλην προκειμένην καθίσασ, ὀλίγων περὶ αὐτὸν ἡγεμόνων καὶ φίλων ὄντων, πρῶτα μὲν ἀποβλέψασ εἰσ τὸν οὐρανὸν ἀστέρων ὄντα μεστόν ἀνεφθέγξατο δύο στίχουσ, ὧν τὸν ἕτερον Βολούμνιοσ ἀνέγραψε· (Plutarch, Brutus, chapter 51 1:1)
- καὶ συνάψαι μὲν εἰσ χεῖρασ οὐδεὶσ ἐτόλμησεν αὐτῷ, πόρρωθεν δὲ βαλλόμενοσ καὶ βιαζόμενοσ πρὸσ χωρία πετρώδη καὶ παράκρημνα χαλεπῶσ μετεχειρίζετο καὶ κατέξαινε τὸν ἵππον. (Plutarch, Philopoemen, chapter 18 6:2)
- ἔχει γὰρ ἑτέραν ὁδὸν ἐκεῖ τὸ δίκαιον οὐ σφαλερὰν καὶ παράκρημνον οὕτω καὶ διὰ τῶν ἐναργῶν ἀνατρεπομένων ἄγουσαν, ἀλλ’ ἣν, Πλάτωνοσ ὑφηγουμένου, δείκνυσιν οὑμὸσ υἱόσ, ὦ Σώκλαρε, σὸσ δ’ ἑταῖροσ, τοῖσ μὴ φιλομαχεῖν ἕπεσθαι δὲ καὶ μανθάνειν βουλομένοισ. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 7 3:1)
- ἡ μὲν γὰρ ἐπὶ Κόλωνοσ ὑπῆρχε καλὴ καὶ βασιλική, καυματώδησ δὲ καὶ μακρά, παρεκτείνουσα σχεδὸν ἐφ’ ἡμέρασ τεσσαράκοντα, ἡ δὲ διὰ τῶν Κοσσαίων ἐθνῶν χαλεπὴ μὲν καὶ στενὴ καὶ παράκρημνοσ καὶ διὰ πολεμίασ, ἔτι δὲ τῶν ἀναγκαίων σπανίζουσα, σύντομοσ δὲ καὶ κατεψυγμένη. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 19, chapter 19 2:3)
- οὗτοσ τῷ Ξέρξῃ προσελθὼν ἐπηγγείλατο διά τινοσ ἀτραποῦ στενῆσ καὶ παρακρήμνου τοὺσ Πέρσασ ὁδηγήσειν, ὥστε γενέσθαι τοὺσ συνελθόντασ αὐτῷ κατόπιν τῶν περὶ τὸν Λεωνίδην, καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ περιληφθέντασ αὐτοὺσ εἰσ τὸ μέσον ῥᾳδίωσ ἀναιρεθήσεσθαι. (Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 8 4:2)
- αὕτη δ’ ἐστὶ στενὴ καὶ παράκρημνοσ ἐπὶ σταδίουσ μὲν εἴκοσι παρατείνουσα, πλησίον δ’ αὐτῆσ ἐστιν ἐξ ἀμφοτέρων καθ’ ὑπερβολὴν ὄρη μεγάλα καὶ δυσπρόσιτα· (Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 20 2:2)
- ἔστι δὲ ἡ φύσισ τοῦ τόπου στενὴ καὶ παράκρημνοσ, ὥστε δι’ ὀλίγων ῥᾳδίωσ παραφυλάττεσθαι. (Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 20 11:3)
- οὕτω δὲ σφόδρα πλησιάζει ταῖσ πέτραισ ἡ ὁδὸσ ὥστε πολλαχοῦ καὶ παράκρημνόσ ἐστι διὰ τὸ ὑπερκείμενον ὄροσ δύσβατόν τε καὶ ὑψηλὸν ὄν· (Strabo, Geography, Book 9, chapter 1 5:3)