πιναρός
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
πιναρός
πιναρή
πιναρόν
Structure:
πιναρ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "παρελθὼν γὰρ εἰσ τὴν ἐκκλησίαν τῶν Παριανῶν ‐ ἐκόμα δὲ ἤδη καὶ τρίβωνα πιναρὸν ἠμπείχετο καὶ πήραν παρήρτητο καὶ τὸ ξύλον ἐν τῇ χειρὶ ἦν, καὶ ὅλωσ μάλα τραγικῶσ ἐσκεύαστο ‐ τοιοῦτοσ οὖν ἐπιφανεὶσ αὐτοῖσ ἀφεῖναι ἔφη τὴν οὐσίαν ἣν ὁ μακαρίτησ πατήρ αὐτῷ κατέλιπεν δημοσίαν εἶναι πᾶσαν. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:32)
- "μὴ μυσαχθῇσ δὲ τοῦ σχήματοσ τὸ εὐτελὲσ μηδὲ τῆσ ἐσθῆτοσ τὸ πιναρὸν ἀπὸ γὰρ τοιούτων ὁρμώμενοσ καὶ Φειδίασ ἐκεῖνοσ ἔδειξε τὸν Δία καὶ Πολύκλειτοσ τὴν Ἥραν εἰργάσατο καὶ Μύρων ἐπῃνέθη καὶ Πραξιτέλησ ἐθαυμάσθη. (Lucian, Somnium sive vita Luciani, (no name) 7:7)
- "ἀφεὶσ δὲ αὖ τοὺσ τηλικούτουσ καὶ τοιούτουσ ἄνδρασ καὶ πράξεισ λαμπρὰσ καὶ λόγουσ σεμνοὺσ καὶ σχῆμα εὐπρεπὲσ καὶ τιμὴν καὶ δόξαν καὶ ἔπαινον καὶ προεδρίασ καὶ δύναμιν καὶ ἀρχὰσ καὶ τὸ ἐπὶ λόγοισ εὐδοκιμεῖν καὶ τὸ ἐπὶ συνέσει εὐδαιμονίζεσθαι, χιτώνιόν τι πιναρὸν ἐνδύσῃ καὶ σχῆμα δουλοπρεπὲσ ἀναλήψῃ καὶ μοχλία καὶ γλυφεῖα καὶ κοπέασ καὶ κολαπτῆρασ ἐν ταῖν χεροῖν ἕξεισ κάτω νενευκὼσ εἰσ τὸ ἔργον, χαμαιπετὴσ καὶ χαμαίζηλοσ καὶ πάντα τρόπον ταπεινόσ, ἀνακύπτων δὲ οὐδέποτε οὐδὲ ἀνδρῶδεσ οὐδὲ ἐλεύθερον οὐδὲν ἐπινοῶν, ἀλλὰ τὰ μὲν ἔργα ὅπωσ εὔρυθμα καὶ εὐσχήμονα ἔσται σοι προνοῶν, ὅπωσ δὲ αὐτὸσ εὔρυθμόσ τε καὶ κόσμιοσ ἔσῃ, ἥκιστα πεφροντικώσ, ἀλλ’ ἀτιμότερον ποιῶν σεαυτὸν λίθων. (Lucian, Somnium sive vita Luciani, (no name) 8:13)
- ἐπεὶ δὲ ἀπέθανε πρῴην, ἅπαντα ἐκεῖνα κατὰ τοὺσ νόμουσ Σίμωνόσ ἐστι, καὶ νῦν ἐκεῖνοσ ὁ τὰ ῥάκια τὰ πιναρά, ὁ τὸ τρύβλιον περιλείχων, ἄσμενοσ ἐξελαύνει ἁλουργῆ καὶ ὑσγινοβαφῆ ἀμπεχόμενοσ, οἰκέτασ καὶ ζεύγη καὶ χρυσᾶ ἐκπώματα καὶ ἐλεφαντόποδασ τραπέζασ ἔχων, ὑφ’ ἁπάντων προσκυνούμενοσ, οὐδὲ προσβλέπων ἔτι ἡμᾶσ· (Lucian, Gallus, (no name) 14:11)
- "ὑψηλότεροι τῶν Ἰνδικῶν, μέλανεσ καὶ αὐτοὶ καὶ λάσιοι πιναρᾷ καὶ αὐχμώσῃ τῇ λάχνῃ. (Lucian, Philopsuedes sive incredulus, (no name) 22:2)
- τίσ οὗτόσ ἐστιν, ὦ Ἑρμῆ, ὁ κεκραγὼσ ἐκ τῆσ Ἀττικῆσ παρὰ τὸν Ὑμηττὸν ἐν τῇ ὑπωρείᾳ πιναρὸσ ὅλοσ καὶ αὐχμῶν καὶ ὑποδίφθεροσ; (Lucian, Timon, (no name) 7:1)
- μετὰ δὲ Αἰγαίασ Ἰσσὸσ πολίχνιον ὕφορμον ἔχον καὶ ποταμὸσ Πίναροσ. (Strabo, Geography, Book 14, chapter 5 38:1)