Sense

1. to remain by, stand by, to persevere, to stand firm, to continue

Examples

• ἐπιφάνειαν δὲ τὴν ἐκ δεξιῶν, διαμενόντων ἑκάστῳ τῶν τε ἐπιστατῶν καὶ παραστατῶν. (Arrian, chapter 21 8:1)
• τῶν δ’ ἐκκειμένων ἀριθμῶν οἱ μὲν οὐδ’ ὅλωσ μεταξὺ χώραν ἔχουσιν οἱ δ’ οὐχ ἱκανὴν αὔξοντεσ οὖν αὐτούσ, τῶν αὐτῶν λόγων διαμενόντων, ὑποδοχὰσ ποιοῦσιν ἀρκούσασ ταῖσ εἰρημέναισ μεσότησι. (Plutarch, De animae procreatione in Timaeo, section 16 6:1)
• ἀδύνατον δ’ ἦν τοῦτο συμβαίνειν διαμενόντων καὶ μὴ ταχὺ διαλυομένων τῶν σωμάτων. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 164)
• "ἀλλὰ μὴν καὶ τοῦ ἐναρμονίου γένουσ καὶ τοῦ Φρυγίου τόνου διαμενόντων καὶ πρὸσ τούτοισ τοῦ συστήματοσ παντόσ, μεγάλην ἀλλοίωσιν ἔσχηκε τὸ ἦθοσ· (Pseudo-Plutarch, De musica, section 3315)
• εὐδιάλυτοι δὴ αἱ τοιαῦταί εἰσι, μὴ διαμενόντων αὐτῶν ὁμοίων· (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 23:2)

Similar forms

• διαμένειν (103)
• διάμετρος (95)
• διαμένει (81)
• διάμετρον (68)
• διαμεῖναι (30)
• διαμέτρου (26)
• διαμέτρῳ (16)
• διαμενεῖ (14)
• διάμετροι (13)
• διαμένῃ (13)
• διάμετρόν (11)
• διαμένον (11)
• διαμένουσι (10)
• διαμέτρων (10)
• διαμένοντα (9)
• διαμείνῃ (9)
• διαμενεῖν (8)
• διαμένουσα (7)
• διαμένων (7)
• διαμένοι (6)
• διαμείνασα (6)
• διαμείνας (6)
• διαμεῖναί (3)
• διαμεριῶ (3)
• διαμένωσιν (3)
• διαμένοιεν (3)
• διαμέτρους (3)
• διαμέλλειν (3)
• διαμένεις (3)
• διαμενοῦσι (3)
• διαμεῖναν (2)
• διαμείψας (2)
• διαμείνωσι (2)
• διαμενῶ (2)
• διαμετρήσω (2)
• διαμεθεὶς (2)
• διαμερίσας (2)
• διάμετρός (2)
• διαμείψεως (2)
• διάμενε (2)
• διαμένωσι (1)
• διαμερίζων (1)
• διαμέτροις (1)
• διαμετρῶν (1)
• διαμείβων (1)
• διαμέλλῃς (1)
• διαμερισμῷ (1)
• διάμειψις (1)
• διάμεστος (1)
• διαμεῖψαι (1)
• διαμέλλεις (1)
• διαμετρήσῃ (1)
• διαμένοντί (1)
• διάμεστον (1)
• διάμειψαι (1)
• διαμένω (1)
• διαμέρισον (1)
• διαμετρητῷ (1)
• διαμείνατε (1)
• διαμεθῇς (1)
• διαμετρεῖν (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.