Sense

1. a wrong time, too late, at an unseasonable time, so late

Examples

• ψυχῆς τὸ παθητικὸν καὶ τιτανικὸν καὶ ἄλογον καὶ ἔμπληκτον τοῦ δὲ σωματικοῦ τὸ ἐπίκηρον καὶ νοσῶδες καὶ ταρακτικὸν ἀωρίαις καὶ δυσκρασίαις, καὶ κρύψεσιν ἡλίου καὶ ἀφανισμοῖς σελήνης, οἱο῀ν ἐκδρομαὶ καὶ ἀφανισμοὶ Τυφῶνος καὶ τοὔνομα κατηγορεῖ τὸ Σήθ, ᾧ τὸν Τυφῶνα καλοῦσι: (Plutarch, De Iside et Osiride, section 49 3:2)
• ὅπου γὰρ εἰ καὶ ζῶντας ἐλέγχειν ἐβούλετο, οὐκ ἀπόντων γε κατηγορεῖν εἰκὸς ἦν, οὐδὲ πρὸς ἄλλους τινὰς, ἀλλὰ πρὸς αὐτοὺς λέγειν, ἦ που τό γε παντελῶς οὕτως ἐρήμην ἀγωνίσασθαι ἀωρία. (Aristides, Aelius, Orationes, 187:7)
• ἀλλ ἀωρία πολλὴ τῆς αἰσχύνης. (Aristides, Aelius, Orationes, 16:8)
• προέφθασα ἐν ἀωρίᾳ καὶ ἐκέκραξα, εἰς τοὺς λόγους σου ἐπήλπισα. (Septuagint, Liber Psalmorum 118:147)
• διὰ τοῦτο ἀπέστη ἡ κρίσις ἀπ᾿ αὐτῶν, καὶ οὐ μὴ καταλάβῃ αὐτοὺς δικαιοσύνη. ὑπομεινάντων αὐτῶν φῶς ἐγένετο αὐτοῖς σκότος, μείναντες αὐγὴν ἐν ἀωρίᾳ περιεπάτησαν. (Septuagint, Liber Isaiae 59:9)
• ἐν τοῖς τοιούτοις μέντοι καιροῖς καὶ τοιαύτῃ πραγμάτων ἀωρίᾳ καὶ συγχύσει τῶν πάντων ἀνὴρ ἐκεῖνος ἑστηκὼς οὐκ ἠπόρησεν, οὐδ ἐξεπλάγη, οὐδ ηὔξατο αὑτῷ χανεῖν τὴν γῆν, οὐδ εὐδαιμόνισε τοὺς πάλαι κειμένους, οὐδ ἔπαθε ταὐτὸ τοῖς πολλοῖς, ἀλλὰ κατέστη τοῖς Ἕλλησιν ἀντ ἀγαθοῦ δαίμονος. (Aristides, Aelius, Orationes, 66:2)

Similar forms

• ἀωρὶ (9)
• ἀωρίαν (6)
• ἀωρίᾳ (3)
• ἀωρί (2)
• ἀωρίας (2)
• ἀωρία (2)
• ἀώριον (1)
• Αωρίων (1)
• ἀωρίῃ (1)
• ἀωρίαις (1)
• ἀώριος? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.