Ancient Greek-English Dictionary Language

διαμένω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαμένω διαμενῶ διαμεμένηκα

Structure: δια (Prefix) + μέν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to remain by, stand by, to persevere, to stand firm, to continue

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμένω διαμένεις διαμένει
Dual διαμένετον διαμένετον
Plural διαμένομεν διαμένετε διαμένουσιν*
SubjunctiveSingular διαμένω διαμένῃς διαμένῃ
Dual διαμένητον διαμένητον
Plural διαμένωμεν διαμένητε διαμένωσιν*
OptativeSingular διαμένοιμι διαμένοις διαμένοι
Dual διαμένοιτον διαμενοίτην
Plural διαμένοιμεν διαμένοιτε διαμένοιεν
ImperativeSingular διαμένε διαμενέτω
Dual διαμένετον διαμενέτων
Plural διαμένετε διαμενόντων, διαμενέτωσαν
Infinitive διαμένειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμενων διαμενοντος διαμενουσα διαμενουσης διαμενον διαμενοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαμένομαι διαμένει, διαμένῃ διαμένεται
Dual διαμένεσθον διαμένεσθον
Plural διαμενόμεθα διαμένεσθε διαμένονται
SubjunctiveSingular διαμένωμαι διαμένῃ διαμένηται
Dual διαμένησθον διαμένησθον
Plural διαμενώμεθα διαμένησθε διαμένωνται
OptativeSingular διαμενοίμην διαμένοιο διαμένοιτο
Dual διαμένοισθον διαμενοίσθην
Plural διαμενοίμεθα διαμένοισθε διαμένοιντο
ImperativeSingular διαμένου διαμενέσθω
Dual διαμένεσθον διαμενέσθων
Plural διαμένεσθε διαμενέσθων, διαμενέσθωσαν
Infinitive διαμένεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαμενομενος διαμενομενου διαμενομενη διαμενομενης διαμενομενον διαμενομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κἀπειδὴ κατακλίνεσθαι καιρὸσ ἦν, πρῶτον μὲν ἀράμενοι ἀνέθεσαν τὸν Θεσμόπολιν οὐκ ἀπραγμόνωσ μὰ Δία πέντε οἶμαι νεανίσκοι εὐμεγέθεισ, ὑπαυχένια περιβύσαντεσ αὐτῷ πάντοθεν, ὡσ διαμένοι ἐν τῷ σχήματι καὶ ἐπὶ πολὺ καρτερεῖν δύναιτο. (Lucian, Gallus, (no name) 11:3)
  • φιλοσόφοισ εἰσ τὸν αὐξόμενον λόγον ἀμφιδοξούμενον παράδειγμα τὸ πλοῖον εἶναι, τῶν μὲν ὡσ τὸ αὐτό, τῶν δὲ ὡσ οὐ τὸ αὐτὸ διαμένοι λεγόντων. (Plutarch, chapter 23 1:2)
  • εἰ δ’ ὃ μὲν διαμένοι ὃ δ’ ἐπιεικέστεροσ γίνοιτο καὶ πολὺ διαλλάττοι τῇ ἀρετῇ, ἆρα χρηστέον φίλῳ; (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 36:4)
  • εἰ γὰρ ὃ μὲν διαμένοι τὴν διάνοιαν παῖσ ὃ δ’ ἀνὴρ εἰή οἱο͂σ κράτιστοσ, πῶσ ἂν εἰε͂ν φίλοι μήτ’ ἀρεσκόμενοι τοῖσ αὐτοῖσ μήτε χαίροντεσ καὶ λυπούμενοι; (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 37:2)
  • δεύτερα οὖν ἐπὶ τὴν Πυθίαν ἔρχονται, λέγοντεσ ὡσ καὶ ποιήσασιν αὐτοῖσ τὰ χρησθέντα διαμένοι τὸ ἐκ τῶν θεῶν μήνιμα. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 11 11:2)

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION