Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποχωρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποχωρέω

Structure: ἀπο (Prefix) + χωρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go from or away from
  2. to go away, depart, to retire, retreat, to have recourse to
  3. to withdraw from, give, up
  4. to pass off, excrements

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποχώρω ἀποχώρεις ἀποχώρει
Dual ἀποχώρειτον ἀποχώρειτον
Plural ἀποχώρουμεν ἀποχώρειτε ἀποχώρουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποχώρω ἀποχώρῃς ἀποχώρῃ
Dual ἀποχώρητον ἀποχώρητον
Plural ἀποχώρωμεν ἀποχώρητε ἀποχώρωσιν*
OptativeSingular ἀποχώροιμι ἀποχώροις ἀποχώροι
Dual ἀποχώροιτον ἀποχωροίτην
Plural ἀποχώροιμεν ἀποχώροιτε ἀποχώροιεν
ImperativeSingular ἀποχῶρει ἀποχωρεῖτω
Dual ἀποχώρειτον ἀποχωρεῖτων
Plural ἀποχώρειτε ἀποχωροῦντων, ἀποχωρεῖτωσαν
Infinitive ἀποχώρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποχωρων ἀποχωρουντος ἀποχωρουσα ἀποχωρουσης ἀποχωρουν ἀποχωρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποχώρουμαι ἀποχώρει, ἀποχώρῃ ἀποχώρειται
Dual ἀποχώρεισθον ἀποχώρεισθον
Plural ἀποχωροῦμεθα ἀποχώρεισθε ἀποχώρουνται
SubjunctiveSingular ἀποχώρωμαι ἀποχώρῃ ἀποχώρηται
Dual ἀποχώρησθον ἀποχώρησθον
Plural ἀποχωρώμεθα ἀποχώρησθε ἀποχώρωνται
OptativeSingular ἀποχωροίμην ἀποχώροιο ἀποχώροιτο
Dual ἀποχώροισθον ἀποχωροίσθην
Plural ἀποχωροίμεθα ἀποχώροισθε ἀποχώροιντο
ImperativeSingular ἀποχώρου ἀποχωρεῖσθω
Dual ἀποχώρεισθον ἀποχωρεῖσθων
Plural ἀποχώρεισθε ἀποχωρεῖσθων, ἀποχωρεῖσθωσαν
Infinitive ἀποχώρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποχωρουμενος ἀποχωρουμενου ἀποχωρουμενη ἀποχωρουμενης ἀποχωρουμενον ἀποχωρουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τί ὅτι αὐτοὶ πτοοῦνται καὶ ἀποχωροῦσιν εἰσ τὰ ὀπίσω̣ διότι οἱ ἰσχυροὶ αὐτῶν κοπήσονται. φυγῇ ἔφυγον καὶ οὐκ ἀνέστρεψαν περιεχόμενοι κυκλόθεν, λέγει Κύριοσ. (Septuagint, Liber Ieremiae 26:4)
  • καὶ οἱ στρατηγοὶ προσέτι ἑκατέρων, εἴ τινά που ὁρῷεν μὴ κατ’ ἀνάγκην πρύμναν κρουόμενον ἀνακαλοῦντεσ ὀνομαστὶ τὸν τριήραρχον ἠρώτων, οἱ μὲν Ἀθηναῖοι, εἰ τὴν πολεμιωτάτην γῆν οἰκειοτέραν ἤδη τῆσ οὐ δι’ ὀλίγου πόνου ἐκτημένησ θαλάσσησ ἡγούμενοι ἀποχωροῦσιν· (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 26 4:1)
  • καὶ ἀποχωροῦσιν, ὅταν διώκωνται, ἐν μέσαισ, ὁτὲ δὲ πρόσθεν, ἐν δὲ τῷ ὄπισθεν ὀλιγάκισ. (Xenophon, Minor Works, , chapter 9 9:3)
  • οἱ δέ, ὁρῶντεσ διαβαίνουσαν τὴν δύναμιν, κατὰ τὰ ὄρη ἀντεπῄεσαν, ὡσ τοῖσ μετὰ Ἀλεξάνδρου ἐπιθησόμενοι τελευταίοισ ἀποχωροῦσιν. (Arrian, Anabasis, book 1, chapter 6 7:1)
  • καὶ ὅταν συνερχομένων εἰσ μάχην στρατῶν ἢ διοσημία φανῇ αἰφνίδιοσ ἢ τῆσ γῆσ γένηται σεισμόσ, ἀποστρέφονται εὐθὺσ οἱ ἄνθρωποι καὶ ἀποχωροῦσιν ἀπ̓ ἀλλήλων, ὡσ τῶν θεῶν οὐ βουλομένων αὐτοὺσ μάχεσθαι. (Dio, Chrysostom, Orationes, 34:3)

Synonyms

  1. to go from or away from

  2. to withdraw from

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION