Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποχωρέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποχωρέω

Structure: ἀπο (Prefix) + χωρέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to go from or away from
  2. to go away, depart, to retire, retreat, to have recourse to
  3. to withdraw from, give, up
  4. to pass off, excrements

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποχώρω ἀποχώρεις ἀποχώρει
Dual ἀποχώρειτον ἀποχώρειτον
Plural ἀποχώρουμεν ἀποχώρειτε ἀποχώρουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποχώρω ἀποχώρῃς ἀποχώρῃ
Dual ἀποχώρητον ἀποχώρητον
Plural ἀποχώρωμεν ἀποχώρητε ἀποχώρωσιν*
OptativeSingular ἀποχώροιμι ἀποχώροις ἀποχώροι
Dual ἀποχώροιτον ἀποχωροίτην
Plural ἀποχώροιμεν ἀποχώροιτε ἀποχώροιεν
ImperativeSingular ἀποχῶρει ἀποχωρεῖτω
Dual ἀποχώρειτον ἀποχωρεῖτων
Plural ἀποχώρειτε ἀποχωροῦντων, ἀποχωρεῖτωσαν
Infinitive ἀποχώρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποχωρων ἀποχωρουντος ἀποχωρουσα ἀποχωρουσης ἀποχωρουν ἀποχωρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποχώρουμαι ἀποχώρει, ἀποχώρῃ ἀποχώρειται
Dual ἀποχώρεισθον ἀποχώρεισθον
Plural ἀποχωροῦμεθα ἀποχώρεισθε ἀποχώρουνται
SubjunctiveSingular ἀποχώρωμαι ἀποχώρῃ ἀποχώρηται
Dual ἀποχώρησθον ἀποχώρησθον
Plural ἀποχωρώμεθα ἀποχώρησθε ἀποχώρωνται
OptativeSingular ἀποχωροίμην ἀποχώροιο ἀποχώροιτο
Dual ἀποχώροισθον ἀποχωροίσθην
Plural ἀποχωροίμεθα ἀποχώροισθε ἀποχώροιντο
ImperativeSingular ἀποχώρου ἀποχωρεῖσθω
Dual ἀποχώρεισθον ἀποχωρεῖσθων
Plural ἀποχώρεισθε ἀποχωρεῖσθων, ἀποχωρεῖσθωσαν
Infinitive ἀποχώρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποχωρουμενος ἀποχωρουμενου ἀποχωρουμενη ἀποχωρουμενης ἀποχωρουμενον ἀποχωρουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ οἱ μὲν οὕτωσ ἀπεχώρουν. (Plutarch, Amatoriae narrationes, chapter 2 11:1)
  • ὀφθέντεσ οὖν οἱ σφαγεῖσ ὑπ’ αὐτοῦ, πράξαντεσ δὲ μηθέν, ἀπεχώρουν φυγῇ διὰ θυρῶν, καὶ τοὺσ περὶ τὸν Τηρίβαζον ἐκέλευον ἀποχωρεῖν ὡσ φανεροὺσ γεγονότασ. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 29 3:2)
  • οὐ γὰρ ἐνταῦθα κελεῦσαι συνελθεῖν οὐδὲ πάντασ, ἀλλὰ τοὺσ μὲν ἐκεῖ ̔δείξασ ἕτερον τόπον, τοὺσ δὲ ἀλλαχόσε τῆσ πόλεωσ, οἱ δὲ ἀκούσαντεσ ἥσθησαν οἰόμενοι λανθάνειν, καὶ διαστάντεσ ἐπὶ τοὺσ τόπουσ οὓσ ἐκεῖνοσ ἐκέλευσεν ἀπεχώρουν. (Plutarch, Agesilaus, chapter 32 4:1)
  • ἀθροιζομένων δὲ πολλῶν καὶ συνισταμένων περὶ αὐτόν ἀπεχώρουν οἱ πολέμιοι δείσαντεσ. (Plutarch, Lives, chapter 8 3:1)
  • ὡσ γὰρ ἐγγὺσ ἐλθὼν τῷ Πύρρῳ παρεστρατοπέδευσεν, ἀεὶ μὲν αὐτοῦ τὴν ἐν τοῖσ ὅπλοισ λαμπρότητα θαυμάζοντεσ, ἔκ τε τοῦ παλαιοτάτου καὶ βασιλικώτατον εἰθισμένοι νομίζειν τὸν ἐν τοῖσ ὅπλοισ κράτιστον, τότε δὲ καὶ πρᾴωσ κεχρῆσθαι τοῖσ ἁλισκομένοισ πυνθανόμενοι, πάντωσ δὲ καὶ πρὸσ ἕτερον καὶ πρὸσ τοῦτον ἀπαλλαγῆναι τοῦ Δημητρίου ζητοῦντεσ, ἀπεχώρουν λάθρα καὶ κατ’ ὀλίγουσ τό γε πρῶτον, εἶτα φανερῶσ ἅπαν εἶχε κίνησιν καὶ ταραχὴν τὸ στρατόπεδον, τέλοσ δὲ τῷ Δημητρίῳ τολμήσαντέσ τινεσ προσελθεῖν ἐκέλευον ἀπιέναι καὶ σώζειν αὑτόν· (Plutarch, Demetrius, chapter 44 5:1)

Synonyms

  1. to go from or away from

  2. to withdraw from

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION