ἀντεῖπον
Verb;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἀντεῖπον
Structure:
Etym.: aor2 with no pres, a)ntagoreu/w being used instead, cf. a)nterw=
Sense
- to speak against or in answer, gainsay, to speak in answer, to utter, of contradiction
- to set one, against
- to speak, in turn
Conjugation
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ εἶπεν ὁ Μουχαῖοσ πρὸσ τὸν βασιλέα καὶ τοὺσ ἄρχοντασ. οὐ τὸν βασιλέα μόνον ἠδίκησεν Ἀστὶν ἡ βασίλισσα, ἀλλὰ καὶ πάντασ τοὺσ ἄρχοντασ καὶ τοὺσ ἡγουμένουσ τοῦ βασιλέωσ . ὡσ οὖν ἀντεῖπε τῷ βασιλεῖ Ἀρταξέρξῃ, (Septuagint, Liber Esther 1:33)
- ἐὰν γὰρ βούληται κριθῆναι αὐτῷ, οὐ μὴ ὑπακούσῃ αὐτῷ, ἵνα μὴ ἀντείπῃ πρὸσ ἕνα λόγον αὐτοῦ ἐκ χιλίων. (Septuagint, Liber Iob 9:3)
- καὶ σείσω πόλεισ κατοικουμένασ καὶ τὴν οἰκουμένην ὅλην καταλήψομαι τῇ χειρὶ ὡσ νοσσιὰν καὶ ὡσ καταλελειμμένα ὠὰ ἀρῶ, καὶ οὐκ ἔστιν ὃσ διαφεύξεταί με ἢ ἀντείπῃ μοι. (Septuagint, Liber Isaiae 10:14)
- οὐκοῦν ἀλλὰ τοῦτό γε μὴ ἀντείπῃσ ὦ Μοῖρά μοι. (Lucian, Cataplus, (no name) 11:1)
- καὶ μηδὲν ἀντείπητε, παρὰ φίλου φίλοι μολόντεσ ἀνδρόσ· (Euripides, episode 4:24)
- κἀγὼ πρὸσ οὐδέτερον ἀντεῖπον ὧν ἠξίωσαν. (Flavius Josephus, 224:1)
- ἐγὼ γάρ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πρῶτον μέν, ἡνίκ’ ἔπειθόν τινεσ ὑμᾶσ, τῶν ἐν Εὐβοίᾳ πραγμάτων ταραττομένων, βοηθεῖν Πλουτάρχῳ καὶ πόλεμον ἄδοξον καὶ δαπανηρὸν ἄρασθαι, πρῶτοσ καὶ μόνοσ παρελθὼν ἀντεῖπον, καὶ μόνον οὐ διεσπάσθην ὑπὸ τῶν ἐπὶ μικροῖσ λήμμασιν πολλὰ καὶ μεγάλ’ ὑμᾶσ ἁμαρτάνειν πεισάντων· (Demosthenes, Speeches, 7:1)
- διὰ ταῦτα εἶπον τῇ βουλῇ ὅτι εἰδείην τοὺσ ποιήσαντασ, καὶ ἐξήλεγξα τὰ γενόμενα, ὅτι εἰσηγήσατο μὲν πινόντων ἡμῶν ταύτην τὴν βουλὴν γενέσθαι Εὐφίλητοσ, ἀντεῖπον δὲ ἐγώ, καὶ τότε μὲν οὐ γένοιτο δι’ ἐμέ, ὕστερον δ’ ἐγὼ μὲν Κυνοσάργει ἐπὶ πωλίον ὅ μοι ἦν ἀναβὰσ ἔπεσον καὶ τὴν κλεῖν συνετρίβην καὶ τὴν κεφαλὴν κατεάγην, φερόμενόσ τε ἐπὶ κλίνησ ἀπεκομίσθην οἴκαδε· (Andocides, Speeches, 104:1)
- ἐν οἷσ ἐγώ, ὦ ἄνδρεσ, τῆσ μὲν τύχησ ᾗ ἐχρησάμην δικαίωσ ἂν ὑπὸ πάντων ἐλεηθείην, τῶν δὲ γενομένων ἕνεκα εἰκότωσ <ἂν> ἀνὴρ ἄριστοσ δοκοίην εἶναι, ὅστισ εἰσηγησαμένῳ μὲν Εὐφιλήτῳ πίστιν τῶν ἐν ἀνθρώποισ ἀπιστοτάτην ἠναντιώθην καὶ ἀντεῖπον καὶ ἐλοιδόρησα ἐκεῖνον ὧν ἦν ἄξιοσ, ἁμαρτόντων δ’ ἐκείνων τὴν ἁμαρτίαν αὐτοῖσ συνέκρυψα, καὶ μηνύσαντοσ κατ’ αὐτῶν Τεύκρου οἱ μὲν αὐτῶν ἀπέθανον οἱ δ’ ἔφυγον, πρὶν ἡμᾶσ ὑπὸ Διοκλείδου δεθῆναι καὶ μέλλειν ἀπολεῖσθαι. (Andocides, Speeches, 112:1)
- ἐγὼ γὰρ ἔτη γεγονὼσ ἤδη τριάκοντα οὔτε τῷ πατρὶ οὐδὲν πώποτε ἀντεῖπον, οὔτε τῶν πολιτῶν οὐδείσ μοι ἐνεκάλεσεν, ἐγγύσ τε οἰκῶν τῆσ ἀγορᾶσ οὔτε πρὸσ δικαστηρίῳ οὔτε πρὸσ βουλευτηρίῳ ὤφθην οὐδεπώποτε, πρὶν ταύτην τὴν συμφορὰν γενέσθαι. (Lysias, Speeches, 70:3)
Synonyms
-
to speak against or in answer
-
to set one
-
to speak