뜻

1. 학생, 제자, 학자

1. a disciple, scholar

예문

• ἀλλὰ Κρίτων τε Σωκράτους ἦν ὁμιλητὴς καὶ Χαιρεφῶν καὶ Χαιρεκράτης καὶ Ἑρμογένης καὶ Σιμμίας καὶ Κέβης καὶ Φαιδώνδας καὶ ἄλλοι, οἳ ἐκείνῳ συνῆσαν, οὐχ ἵνα δημηγορικοὶ ἢ δικανικοὶ γένοιντο, ἀλλ ἵνα καλοί τε κἀγαθοὶ γενόμενοι καὶ οἴκῳ καὶ οἰκέταις καὶ οἰκείοις καὶ φίλοις καὶ πόλει καὶ πολίταις δύναιντο καλῶς χρῆσθαι. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 2 57:1)

  (크세노폰, Memorabilia, , chapter 2 57:1)

• ὧν ὁ μὲν ὁμιλητὴς ἔφη γενέσθαι τοῦ Διὸς καὶ φοιτῶν εἰς τὸ Δικταῖον ὄρος, ἐν ᾧ τραφῆναι τὸν Δία μυθολογοῦσιν οἱ Κρῆτες ὑπὸ τῶν Κουρήτων νεογνὸν ὄντα, κατέβαινεν εἰς τὸ ἱερὸν ἄντρον καὶ τοὺς νόμους ἐκεῖ συντιθεὶς ἐκόμιζεν, οὓς ἀπέφαινε παρὰ τοῦ Διὸς λαμβάνειν: (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 61 2:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 61 2:2)

• προσέλαβε δὲ τῇ δόξῃ καὶ τὸ τῶν Πυθαγορείων πλῆθος καὶ Μίλων, ἐπιφανέστατος μὲν τῶν ἀθλητῶν γεγονὼς ὁμιλητὴς δὲ Πυθαγόρου διατρίψαντος ἐν τῇ πόλει πολὺν χρόνον. (Strabo, Geography, Book 6, chapter 1 24:13)

  (스트라본, 지리학, Book 6, chapter 1 24:13)

• Κλαζομένιος δ ἦν ἀνὴρ ἐπιφανὴς Ἀναξαγόρας ὁ φυσικός, Ἀναξιμένους ὁμιλητὴς τοῦ Μιλησίου: (Strabo, Geography, Book 14, chapter 1 65:3)

  (스트라본, 지리학, Book 14, chapter 1 65:3)

유사 형태

• ὁμιλητὴς (4)
• ὁμιλητὴν (3)
• ὁμιληταῖς (3)
• ὁμιλητὰ (2)
• ὁμιλητικὸς (2)
• ὁμιλητῶν (2)
• ὁμιλητὰς (1)
• ὁμιληταί (1)
• ὁμιλητικὴ (1)
• ὁμιλητάς (1)
• ὁμιλητικοὶ (1)
• ὁμιληταὶ (1)
• ὁμιλητικὰ (1)
• ὁμιλητέον (1)
• ὁμιλητὸν (1)
• ὁμιλητικῆς? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.