Sense

1. a prose-writer, chroniclers
2. a speech-writer, one who lived by writing speeches

Examples

• πολλῷ γ ἀμείνων, ὡς ἐοίκας, ἦσθ ἄρα λογογράφος ἢ μάγειρος, ὃ λέγεις οὐ λέγεις: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 30 3:5)
• βαστάζονται δὲ οἱ ἀναγνωστικοί, οἱο῀ν Χαιρήμων ἀκριβὴς γὰρ ὥσπερ λογογράφος, καὶ Λικύμνιος τῶν διθυραμβοποιῶν. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 12 2:4)
• παλαιὸς μὲν οὖν οὔτε συγγραφεὺς οὔτε λογογράφος ἐστὶ Ῥωμαίων οὐδὲ εἷς: (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 73 1:2)
• οὐ σὺ λογογράφος· (Demosthenes, Speeches 11-20, 328:4)
• καίτοι λογογράφος γέ τις φησίν, ὁ μηχανώμενος αὐτῷ τὴν ἀπολογίαν, ἐναντία με λέγειν ἐμαυτῷ. (Aeschines, Speeches, , section 941)

Similar forms

• λογογράφος (9)
• λογογράφον (5)
• λογογραφίας (3)
• λογογράφοι (3)
• λογογράφων (3)
• λογογράφους (2)
• λογογραφικὴν (1)
• λογογραφῶν (1)
• λογογράφου (1)
• λογογράφοις (1)
• λογογράφῳ (1)
• λογογραφεῖν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.