Sense

1. a prose-writer, chroniclers
2. a speech-writer, one who lived by writing speeches

Examples

• πολλῷ γ’ ἀμείνων, ὡσ ἐοίκασ, ἦσθ’ ἄρα λογογράφοσ ἢ μάγειροσ, ὃ λέγεισ οὐ λέγεισ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 30 3:5)
• βαστάζονται δὲ οἱ ἀναγνωστικοί, οἱο͂ν Χαιρήμων ἀκριβὴσ γὰρ ὥσπερ λογογράφοσ, καὶ Λικύμνιοσ τῶν διθυραμβοποιῶν. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 12 2:4)
• παλαιὸσ μὲν οὖν οὔτε συγγραφεὺσ οὔτε λογογράφοσ ἐστὶ Ῥωμαίων οὐδὲ εἷσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 73 1:2)
• οὐ σὺ λογογράφοσ; (Demosthenes, Speeches 11-20, 328:4)
• καίτοι λογογράφοσ γέ τισ φησίν, ὁ μηχανώμενοσ αὐτῷ τὴν ἀπολογίαν, ἐναντία με λέγειν ἐμαυτῷ. (Aeschines, Speeches, , section 941)

Similar forms

• λογογράφος (9)
• λογογράφον (5)
• λογογραφίας (3)
• λογογράφοι (3)
• λογογράφων (3)
• λογογράφους (2)
• λογογραφεῖν (1)
• λογογραφικὴν (1)
• λογογραφῶν (1)
• λογογράφου (1)
• λογογράφοις (1)
• λογογράφῳ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.