Sense

1. given to contradiction, contradictory, disputatious, the art of contradiction or of arguing from contradictories

Examples

• οὐδένα ὤν γε ὃς εἰμί, εἰ μέντοι ἦ ἀντιλογικός: (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 333:1)
• Περὶ τοῦ διαλέγεσθαι ἀντιλογικός. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, , Kef. a'. ANTISQENHS 16:18)

Similar forms

• ἀντιλογικῆς (3)
• ἀντιλογικός (2)
• Ἀντιλογικοῖς (2)
• ἀντιλογικὸν (1)
• ἀντιλογικοί (1)
• ἀντιλογικῶς (1)
• ἀντιλογικὴ (1)
• ἀντιλογικοῦ (1)
• ἀντιλογικόν (1)
• ἀντιλογικοὶ (1)
• ἀντιλογικούς (1)
• ἀντιλογικοὺς? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.