καινότης
Third declension Noun; Feminine
자동번역
기독교
Transliteration:
Principal Part:
καινότης
καινότητος
Structure:
καινοτητ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- newness, freshness
- novelty
- (biblical, Christianity) the new state of eternal life given by the Holy Spirit
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- α Τότε ἐλάλησε Σαλωμὼν ὑπὲρ τοῦ οἴκου, ὡσ συνετέλεσε τοῦ οἰκοδομῆσαι αὐτόν, Ἥλιον ἐγνώρισεν ἐν οὐρανῷ Κύριοσ, εἶπε τοῦ κατοικεῖν ἐν γνόφῳ. οἰκοδόμησον οἶκόν μου, οἶκον εὐπρεπῆ σεαυτῷ, τοῦ κατοικεῖν ἐπὶ καινότητοσ. οὐκ ἰδοὺ αὕτη γέγραπται ἐν βιβλίῳ τῆσ ᾠδῆσ̣ (Septuagint, Liber I Regum 8:52)
- καὶ ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ ἀναβήσεται, ἐπὶ τοῦ χείλουσ αὐτοῦ ἔνθεν καὶ ἔνθεν πᾶν ξύλον βρώσιμον, οὐ μὴ παλαιωθῇ ἐπ̓ αὐτοῦ, οὐδὲ μὴ ἐκλείπῃ ὁ καρπὸσ αὐτοῦ. τῆσ καινότητοσ αὐτοῦ πρωτοβολήσει, διότι τὰ ὕδατα αὐτῶν ἐκ τῶν ἁγίων ταῦτα ἐκπορεύεται, καὶ ἔσται ὁ καρπὸσ αὐτῶν εἰσ βρῶσιν καὶ ἀνάβασισ αὐτῶν εἰσ ὑγίειαν. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 47:12)
- ἡ δ’ ἐν τοῖσ σχηματισμοῖσ καινότησ τε καὶ πολυτροπία καὶ ἡ ἐξαλλαγὴ τῆσ συνήθουσ χρήσεωσ, ἐν ᾗ μάλιστα διαφέρειν αὐτὸν ἡγούμεθα τῶν ἄλλων, ἐπὶ τούτων γίγνεται τῶν ἔργων φανερά· (Dionysius of Halicarnassus, De Thucydidis idiomatibus (epistula ad Ammaeum), chapter 3 1:2)
- οὐδ̓ ἂν ὠφελήσειεν αὐτό, παρὰ γοῦν ἐμοί, ἡ καινότησ, μὴ οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφον ὄν. (Lucian, Prometheus es in verbis 8:1)
- ὥστε ὁ Πτολεμαῖοσ συνεὶσ ὅτι οὐκ εὐδοκιμεῖ ἐπ̓ αὐτοῖσ οὐδὲ θαυμάζεται ὑπὸ τῶν Αἰγυπτίων ἡ καινότησ, ἀλλὰ πρὸ αὐτῆσ τὸ εὔρυθμον καὶ τὸ εὔμορφον κρίνουσι, μετέστησεν αὐτὰ καὶ τὸν ἄνθρωπον οὐκέτι διὰ τιμῆσ ἦγεν ὡσ πρὸ τοῦ· (Lucian, Prometheus es in verbis 10:4)
- "ὥστε ἐπεὶ μεγάλην ἔχει δύναμιν ἡ καινότησ πρὸσ τὸ μείζω φανῆναι τὴν ἡδονήν, οὐκ ὀλιγωρητέον,6 ἀλλὰ πολλὴν ἐπιμέλειαν αὐτῆσ ποιητέον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 64 1:6)
- πολλὴ δὲ καὶ ἡ τῶν κώλων ἀσυμμετρία πρὸσ ἄλληλα καὶ ἡ τῶν περιόδων ἀνωμαλία καὶ ἡ τῶν σχημάτων καινότησ καὶ τὸ τῆσ ἀκολουθίασ ὑπεροπτικὸν καὶ τἆλλα ὅσα χαρακτηρικὰ τῆσ ἀκομψεύτου τε καὶ αὐστηρᾶσ ἐπελογισάμην ὄντα ἁρμονίασ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2292)
