- τίνεσ ἐνστάσεισ ἢ παρεμπτώσεισ ἢ δυσκρασία θερμῶν ἢ ὑπέρχυσισ ὑγρῶν; (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 3:3)
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 3:3)
- τίνεσ ἐνστάσεισ ἢ παρεμπτώσεισ ἢ δυσκρασία θερμῶν ἢ ὑπέρχυσισ ὑγρῶν; (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 8:3)
(플루타르코스, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 8:3)
- ἀσθενοῦντασ ἐκπυνθάνεσθαι τὰσ αἰτίασ, μὴ σοφιστικῶσ μηδὲ περιέργωσ ἐνστάσεισ καὶ παρεμπτώσεισ καὶ κοινότητασ λαλοῦντα καὶ παρεπιδεικνύμενον ἰατρικῶν ὀνομάτων καὶ γραμμάτων ἐμπειρίαν, ἀλλὰ ταυτὶ τὰ φαῦλα καὶ κοινὰ μὴ παρέργωσ ἀκούοντα, πλῆθοσ ἡλίωσιν κόπον ἀγρυπνίαν, μάλιστα δὲ δίαιταν ᾗ χρώμενοσ ἐπύρεξεν. (Plutarch, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 15 2:1)
(플루타르코스, De tuenda sanitate praecepta, chapter, section 15 2:1)
- τῷ γὰρ ὅλῳ συνδιαστρέφεσθαι τὰ μέρη μᾶλλον, ὅταν ἐνδῷ πρὸσ τὸ χεῖρον, εἰκόσ, αἱ δὲ ἀπὸ μέρουσ εἰσ ὅλον ἁμαρτίαι πολλὰσ ἐνστάσεισ καὶ βοηθείασ ἀπὸ τῶν ὑγιαινόντων ἔχουσιν. (Plutarch, , chapter 17 6:1)
(플루타르코스, , chapter 17 6:1)
- δηλωθέντων δὲ τούτων περὶ τῶν λύσεων καὶ ἐνστάσεων διορίσωμεν, πόθεν δεῖ πρὸσ τὰ ἐνθυμήματα φέρειν. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 22 17:2)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 22 17:2)
- λέγω δὲ ἀφ’ ἑαυτοῦ μέν, οἱο͂ν εἰ περὶ ἔρωτοσ εἰή τὸ ἐνθύμημα ὡσ σπουδαῖοσ, ἡ ἔνστασισ διχῶσ· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 25 4:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 25 4:1)
- ἀπὸ δὲ τοῦ ἐναντίου ἔνστασισ φέρεται, οἱο͂ν, εἰ τὸ ἐνθύμημα ἦν ὅτι ὁ ἀγαθὸσ ἀνὴρ πάντασ τοὺσ φίλουσ εὖ ποιεῖ, <ὅτι> ἀλλ’ οὐδ’ ὁ μοχθηρὸσ κακῶσ. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 25 5:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 25 5:1)
- αἱ δὲ κρίσεισ αἱ ἀπὸ τῶν γνωρίμων ἀνδρῶν, οἱο͂ν εἴ τισ ἐνθύμημα εἶπεν ὅτι τοῖσ μεθύουσι δεῖ συγγνώμην ἔχειν, ἀγνοοῦντεσ γὰρ ἁμαρτάνουσιν, ἔνστασισ ὅτι οὔκουν ὁ Πιττακὸσ αἰνετόσ· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 25 7:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 25 7:1)
- τοῦτο δὲ συμβήσεται ἐὰν ᾖ ἡ ἔνστασισ μᾶλλον ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 25 11:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 25 11:1)
- ἡ δ’ ἔνστασισ οὐκ ἔστιν ἐνθύμημα, ἀλλά, καθάπερ ἐν τοῖσ Τοπικοῖσ, τὸ εἰπεῖν δόξαν τινὰ ἐξ ἧσ ἔσται δῆλον ὅτι οὐ συλλελόγισται ἢ ὅτι ψεῦδόσ τι εἴληφεν. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 26 4:1)
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 26 4:1)